Weird, or just different? | Derek Sivers

Translator: Chirayu Wongchokprasitti Reviewer: Teerachart Prasert

So, imagine you're standing on a street anywhere in America

ลองจินตนาการว่า คุณกำลังยืนอยู่บนถนน ที่ไหนก็ได้ในอเมริกา

and a Japanese man comes up to you and says,

และคนญี่ปุ่น เดินมาหาคุณ แล้วถามว่า

"Excuse me, what is the name of this block?"

"ขอโทษนะครับ ช่วงตึกนี้ ชื่อว่าอะไรหรือครับ?"

And you say, "I'm sorry, well, this is Oak Street, that's Elm Street.

คุณจะตอบว่า "ขอโทษครับ ตรงนี้ถนนโอ๊ค ตรงนั้นถนนเอลม์

This is 26th, that's 27th."

ตรงนี้ถนนสายที่ 26 ตรงนั้นถนนสายที่ 27"

He says, "OK, but what is the name of that block?"

เขาพูดว่า "ถูกล่ะ แล้วชื่อของช่วงตึกนั้นล่ะ?"

You say, "Well, blocks don't have names.

คุณจะพูดว่า "ช่วงตึกมันไม่มีชื่อครับ"

Streets have names; blocks are just the

ถนนมีชื่อ ช่วงตึกเป็นเพียงแค่

unnamed spaces in between streets."

พื้นที่ไม่มีชื่อ ที่อยู่ระหว่างถนน"

He leaves, a little confused and disappointed.

เขาจากไป พร้อมกับความสับสนผิดหวังเล็กน้อย

So, now imagine you're standing on a street, anywhere in Japan,

ทีนี้ ลองคิดว่า คุณยืนอยู่บนถนน ที่ไหนก็ได้ ในประเทศญี่ปุ่น

you turn to a person next to you and say,

คุณหันไปเจอคนๆหนึ่ง แล้วถามว่า

"Excuse me, what is the name of this street?"

"ขอโทษนะครับ ถนนนี้ ชื่ออะไรหรือครับ?"

They say, "Oh, well that's Block 17 and this is Block 16."

เขาจะตอบว่า "อ้อ ตรงนั้นช่วงตึกที่ 17 และตรงนี้ช่วงตึกที่ 16 ครับ"

And you say, "OK, but what is the name of this street?"

คุณพูดว่า "โอเค แล้วถนนนี้ ชื่ออะไรล่ะครับ?"

And they say, "Well, streets don't have names.

เขาก็ตอบว่า "อืม ถนนมันไม่มีชื่อครับ

Blocks have names.

แต่ช่วงตึกมีชื่อ"

Just look at Google Maps here. There's Block 14, 15, 16, 17, 18, 19.

แค่ลองดูใน กูเกิ้ลแมพตรงนี้ นี่ช่วงตึกที่ 14, 15, 16, 17, 18, 19

All of these blocks have names,

ช่วงตึกทั้งหมด มีชื่อ

and the streets are just the unnamed spaces in between the blocks.

ถนน เป็นแค่พื้นที่ไม่มีชื่อ ระหว่างช่วงตึก

And you say then, "OK, then how do you know your home address?"

คุณจะพูดว่า "โอเค แล้วคุณทราบที่อยู่บ้านของคุณได้ยังไง?"

He said, "Well, easy, this is District Eight.

เขาพูดว่า "ง่ายๆ นี่คือตำบลที่แปด

There's Block 17, house number one."

ช่วงตึกที่ 17 บ้านเลขที่ 1"

You say, "OK, but walking around the neighborhood,

คุณพูดว่า "โอเค แต่เดินไปรอบๆนี้

I noticed that the house numbers don't go in order."

ผมสังเกตว่า บ้านเลขที่ มันไม่เรียงลำดับเลย"

He says, "Of course they do. They go in the order in which they were built.

เขาตอบว่า "เรียงสิ เรียงตามลำดับปีสร้างของบ้าน

The first house ever built on a block is house number one.

บ้านที่สร้างหลังแรก ก็เป็นบ้านเลขที่ 1

The second house ever built is house number two.

บ้านสร้างหลังที่ 2 ก็เลขที่ 2

Third is house number three. It's easy. It's obvious."

หลังที่ 3 เลขที่ 3 ง่ายๆ ออกจะชัดเจน"

So, I love that sometimes we need to

ผมเลยชอบมาก ที่บางครั้งเราต้อง

go to the opposite side of the world

เดินทาง ไปอีกซีกโลกหนึ่ง

to realize assumptions we didn't even know we had,

เพื่อเรียนรู้สมมุติฐาน ที่เราไม่เคยแม้แต่จะคิด

and realize that the opposite of them may also be true.

และตระหนักว่า สมมุติฐานตรงข้ามนั้น อาจจะจริงก็ได้

So, for example, there are doctors in China

ตัวอย่างเช่น มีหมอในจีน

who believe that it's their job to keep you healthy.

ที่เชื่อว่า อาชีพของพวกเขา คือคอยดูแล ให้คุณแข็งแรง

So, any month you are healthy you pay them,

ดังนั้น ถ้าเดือนไหน คุณแข็งแรง คุณก็จ่ายพวกเขา

and when you're sick you don't have to pay them because they failed

และพอคุณป่วย คุณก็ไม่ต้องจ่ายพวกเขา เพราะพวกเขาล้มเหลว

at their job. They get rich when you're healthy, not sick.

ในหน้าที่ พวกเขารวยได้ เพราะเราแข็งแรง ไม่ใช่ป่วย

(Applause)

(ปรบมือ)

In most music, we think of the "one"

ในดนตรีส่วนมาก เราคิดถึง "หนึ่ง"

as the downbeat, the beginning of the musical phrase: one, two, three, four.

ว่าเป็น จังหวะตก เป็นจุดเริ่มต้นของวรรคดนตรี หนึ่ง สอง สาม สี่

But in West African music, the "one"

แต่ในดนตรีแอฟริกาตะวันตกนั้น "หนึ่ง"

is thought of as the end of the phrase,

เป็นจุดสุดท้าย ของวรรคดนตรี

like the period at the end of a sentence.

เหมือนกับเครื่องหมายจุด ที่ใช้จบประโยค

So, you can hear it not just in the phrasing, but the way they count off their music:

คุณได้ยินมัน ไม่เพียงเวลาแบ่งวรรคดนตรี แต่วิธีนับจังหวะดนตรีด้วย

two, three, four, one.

สอง สาม สี่ หนึ่ง

And this map is also accurate.

และแผนที่นี้ ก็ถูกต้องแล้วด้วย

(Laughter)

(หัวเราะ)

There's a saying that whatever true thing you can say about India,

มีคนพูดไว้ว่า อะไรก็ตาม ที่เป็นจริงเกี่ยวกับอินเดีย

the opposite is also true.

ตรงกันข้าม ก็เป็นจริงเหมือนกัน

So, let's never forget, whether at TED, or anywhere else,

ดังนั้น พวกเราไม่ควรลืม ไม่ว่าที่ TED หรือที่ใดอื่น

that whatever brilliant ideas you have or hear,

ว่าความคิดที่ยอดเยี่ยมอะไรก็ตาม ที่คุณมี หรือได้ยินมา

that the opposite may also be true.

สิ่งตรงข้าม ก็อาจเป็นจริงได้เช่นกัน

Domo arigato gozaimashita.

ขอบคุณมากๆครับ (ภาษาญี่ปุ่น)