Keep your goals to yourself | Derek Sivers

Translator: Nino Dundua Reviewer: Kate Mchedlishvili

ყველას, გთხოვთ იფიქროთ

Everyone, please think of your biggest personal goal.

თქვენს უდიდეს ცხოვრებისეულ მიზანზე.

For real -- you can take a second. You've got to feel this to learn it.

მოდით ისარგებლეთ წამით. იცით ეს თვითონ უნდა გამოსცადოთ რათა ისწავლოთ.

Take a few seconds and think of your personal biggest goal, okay?

უკვე მოიფიქრეთ თქვენი უდიდესი მიზანი?

წარმოიდგინეთ, რომ მას წყვეტთ აი ამ წუთას

Imagine deciding right now that you're going to do it.

და აღწევთ მას.

Imagine telling someone that you meet today what you're going to do.

წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ ამის შესახებ უთხარით დღეს გაცნობილ ადამიანს.

Imagine their congratulations,

წაროიდგინეთ მათი მილოცვები

and their high image of you.

და თქვენი მაღალი იმიჯი.

Doesn't it feel good to say it out loud?

კარგი გრძნობაა არაა როდესაც ხმამაღლა ამბობთ?

Don't you feel one step closer already,

თავს ერთი ნაბიჯით ახლოს მაინც არ გრძნობთ?

like it's already becoming part of your identity?

ის თითქოს უკვე თქვენი ნაწილი გახდა არა?

Well, bad news: you should have kept your mouth shut,

ცუდი ამბავი ის არის, რომ ენისთვის კბილი უნდა დაგეჭირათ,

because that good feeling

რადგან სწორედ ეს გძნობა

now will make you less likely to do it.

ნაკლებად მიგაღწევინებთ მას.

The repeated psychology tests have proven

განმეორებითმა ფსიქოლოგიურმა კვლევებმა დაადასტურეს, რომ

that telling someone your goal makes it less likely to happen.

თქვენი მიზნების გამხელა სხვისთვის,

მას ნაკლებად მისაღწევს ხდის.

Any time you have a goal,

ყოველთვის, როდესაც გიჩნდებათ მიზანი,

there are some steps that need to be done,

გარკვეული ნაბიჯები უნდა გადადგათ, იმუშაოთ,

some work that needs to be done in order to achieve it.

რათა მიაღწიოთ მას.

Ideally you would not be satisfied until you'd actually done the work.

თქვენ ვერ დაკმაყოფილდებით, სანამ მას არ მიაღწევთ.

But when you tell someone your goal and they acknowledge it,

მაგრამ როდესაც მას სხვას ეუბნებით და ისინი ამას აცნობიერებენ,

psychologists have found that it's called a "social reality."

ფსიქოლოგები ამას უწოდებენ 'სოციალურ რეალობას'.

The mind is kind of tricked into feeling that it's already done.

გონებაც თითქოს ტყუვდება შეგრძნებით, რომ უკვე ყველაფერი გაკეთებულია.

And then because you've felt that satisfaction,

და მას შემდეგ, რაც იგრძენით კმაყოფილება

you're less motivated to do the actual hard work necessary.

ნაკლებად მოტივირებული ხართ

იმ მძიმე შრომისთვის, რაც აუცილებელია. (სიცილი)

(Laughter)

So this goes against conventional wisdom

ეს კი საყოველთაოდ მიღებული სიბრძნის წინააღმდეგია -

that we should tell our friends our goals, right?

რომ ჩვენს მეგობრებს უნდა გავუზიაროთ მიზნები, ასეა?

So they hold us to it.

რათა მათ მიზნის მისაღწევად წაგვაქეზონ.

So, let's look at the proof.

მოდით ამ მტკიცებულებას შევხედოთ.

1926: Kurt Lewin, founder of social psychology,

1926, კურტ ლევინმა, სოციალური ფსიქოლოგიის დამფუძნებელმა,

ამას უწოდა '' საბსტიტუცია" (ჩანაცვლება).

called this "substitution."

1933: Wera Mahler found when it was acknowledged by others,

1933, ვერა მაჰლერმა აღმოაჩინა, რომ სხვების მიერ

მისი გაცნობიერებით, ის განიცდებოდა, როგორც ნამდვილი.

it felt real in the mind.

1982, Peter Gollwitzer wrote a whole book about this,

1982, პიტერ გოლვითზერმა დაწერა მთელი წიგნი ამაზე

and in 2009,

და 2009–ში

he did some new tests that were published.

ჩაატარა გამოკვლევები, რომლებიც გამოქვეყნდა.

It goes like this:

რომელიც ასე გამოიყურება:

163 people across four separate tests.

163 მა ადამიანმა ჩაიტარა ოთხი განსხვავებული ტესტი

Everyone wrote down their personal goal.

ყველამ ჩამოწერა თავისი პირადი მიზანი

Then half of them announced their commitment to this goal to the room,

ნახევარმა გამოაცხადა თავისი დამოკიდებულება ამ მიზნის მიმართ

and half didn't.

ნახევარმა არა

Then everyone was given 45 minutes of work

და ყველას მიეცა 45 წუთიანი სამუშაო,

that would directly lead them towards their goal,

რომელიც პირდაპირ მიაღწევინებდა მათ მიზანს.

but they were told that they could stop at any time.

მაგრამ მათ უთხრეს, რომ ნებისმიერ დროს შეეძლოთ შეეყწვიტათ.

Now, those who kept their mouths shut

მათ, ვისაც არაფერი უთქვამთ,

worked the entire 45 minutes on average,

საშუალოდ 45 წუთი იმუშავეს

and when asked afterward,

და როდესაც ბოლოს ჰკითხეს,

said that they felt that they had a long way to go still

მათ უპასუხეს, რომ გრძნობდნენ, მიზნამდე კიდევ ბევრი იყო დარჩენილი.

to achieve their goal.

But those who had announced it

ხოლო ისინი, ვინც გამოაცხადა მიზნების შესახებ,

quit after only 33 minutes, on average,

33 წუთის შემდეგ დანებდნენ.

and when asked afterward,

როდესაც ბოლოს ჰკითხეს,

said that they felt much closer to achieving their goal.

მათ უპასუხეს, რომ უკვე ახლოს იყვნენ მიზანთან.

So if this is true, what can we do?

და თუ ეს მართალია,

რა შეგვიძლია გავაკეთოთ?

Well, you could resist the temptation to announce your goal.

თქვენ შეგიძლიათ შეეწინააღმდეგოთ თქვენი მიზნების

საქვეყნოდ გამოცხადების ცდუნებას.

You can delay the gratification that the social acknowledgment brings,

თქვენ შეგიძლიათ გადადოთ ის ჯილდო,

რომელიც სოციალურ აღიარებას მოაქვს.

and you can understand that your mind mistakes the talking for the doing.

თქვენ შეგიძლიათ გააცნობიეროთ, რომ თქვენი გონება

თქმასა და კეთებას ერთმანეთში ურევს.

But if you do need to talk about something,

მაგრამ თუ მაინც გსურთ, რომ ისაუბროთ რამეზე,

you can state it in a way that gives you no satisfaction,

ისე უნდა ჩამოაყალიბოთ, რომ

მან კმაყოფილების გრძნობა არ გამოიწვიოს.

such as, "I really want to run this marathon,

მაგალითად: 'მე ძალიან მინდა ვირბინო მარათონზე,

so I need to train five times a week

ამისთვის კვირაში ხუთჯერ უნდა ვივარჯიშო

and kick my ass if I don't, okay?"

და თავს დავისჯი თუ ასე არ მოვიქცევი'

So audience, next time you're tempted to tell someone your goal,

ასე რომ აუდიტორიავ, შემდეგში, როდესაც ცდუნდებით, გაუმხილოთ თქვენი მიზნები სხვას

what will you say?

რას ეტყვით? (სიჩუმე)

(Silence)

Exactly! Well done.

სწორია! ყოჩაღ!

(Laughter)

(Applause)

(აპლოდისმენტები)