Richard St. John: "Success is a continuous journey"

Translator: Antika Emyaem Reviewer: Krittika Wutthipat-arree

Why do so many people reach success and then fail?

เหตุใดคนจำนวนมากจึงล้มเหลวหลังจากประสบความสำเร็จแล้ว

One of the big reasons is, we think success is a one-way street.

หนึ่งเหตุผลสำคัญคือ เราคิดว่าความสำเร็จคือถนนที่เดินรถทางเดียว

So we do everything that leads up to success,

ดังนั้น เราจึงทำทุกอย่างที่นำไปสู่ความสำเร็จ

but then we get there. We figure we've made it,

แต่เมื่อเราไปถึงจุดนั้น เราคิดว่าเราทำสำเร็จแล้ว

we sit back in our comfort zone,

เราก็จะรู้สึกปลอดภัย สบายๆ

and we actually stop doing everything that made us successful.

และเราก็หยุดทำทุกๆอย่างที่สร้างให้เราประสบความสำเร็จ

And it doesn't take long to go downhill.

แล้วเราก็ตกสวรรค์ภายในเวลาไม่นานนัก

And I can tell you this happens,

ผมสามารถบอกเรื่องนี้กับคุณได้

because it happened to me.

เพราะมันเกิดขึ้นกับผมมาแล้ว

Reaching success, I worked hard, I pushed myself.

เพื่อบรรลุความสำเร็จ ผมทำงานหนัก ผมผลักดันตัวเอง

But then I stopped, because I figured, "Oh, you know, I made it.

แต่แล้วผมก็หยุดทำ เพราะผมคิดว่า "โอ้ คุณรู้ไหม ผมทำสำเร็จแล้ว

I can just sit back and relax."

ผมสามารถจะนั่งอยู่เฉยๆ และผ่อนคลาย"

Reaching success, I always tried to improve and do good work.

เพื่อบรรลุความสำเร็จ ผมจะพยายามที่จะพัฒนาและทำงานให้ดีอยู่เสมอ

But then I stopped because I figured, "Hey, I'm good enough.

แต่แล้วผมก็หยุด เพราะผมคิดว่า "เฮ้ ผมดีพอแล้ว

I don't need to improve any more."

ผมไม่จำเป็นต้องพัฒนาอะไรอีกแล้ว"

Reaching success, I was pretty good at coming up with good ideas.

เพื่อบรรลุความสำเร็จ ผมเคยคิดหาไอเดียดีๆเก่งมาก

Because I did all these simple things that led to ideas.

เพราะผมทำทุกอย่างง่ายๆเหล่านี้ซึ่งนำไปสู่ไอเดียต่างๆ

But then I stopped, because I figured I was this hot-shot guy

แต่แล้วผมก็หยุด เพราะผมคิดว่าผมเป็นคนที่เจ๋งมาก

and I shouldn't have to work at ideas, they should just come like magic.

และผมไม่ควรจะต้องพยายามคิดหาไอเดียใดๆ เพราะไอเดียจะมาเองเหมือนเล่นกล

And the only thing that came was creative block.

แต่สิ่งเดียวที่เกิดขึ้นคือความคิดสร้างสรรค์ของผมมันกลับตัน

I couldn't come up with any ideas.

ผมไม่สามารถคิดไอเดียอะไรได้เลย

Reaching success, I always focused on clients and projects,

เพื่อบรรลุความสำเร็จ ผมจะโฟกัสที่ลูกค้าและโครงการเสมอ

and ignored the money. Then all this money started pouring in.

โดยไม่สนใจเรื่องเงิน แล้วเมื่อเงินทั้งหมดนี้เริ่มหลั่งไหลเข้ามา

And I got distracted by it.

ผมก็ถูกมันเบี่ยงเบนความสนใจ

And suddenly I was on the phone to my stockbroker and my real estate agent,

กลายเป็นว่าผมมัวแต่ติดสายกับนายหน้าค้าหุ้นและตัวแทนอสังหาริมทรัพย์ของผม

when I should have been talking to my clients.

แทนที่ผมจะคุยอยู่กับลูกค้าของผม

And reaching success, I always did what I loved.

เพื่อบรรลุความสำเร็จ ผมจะทำในสิ่งที่ผมรักเสมอ

But then I got into stuff that I didn't love,

แต่เมื่อผมได้เข้าไปยุ่งกับสิ่งที่ผมไม่ได้รัก

like management. I am the world's worst manager,

เช่นการบริหารจัดการ ผมเป็นผู้จัดการที่แย่ที่สุดในโลก

but I figured I should be doing it, because I was, after all,

แต่ผมคิดว่า ผมควรจะทำมัน เพราะผมเป็น

the president of the company.

ประธานของบริษัท

Well, soon a black cloud formed over my head

ในไม่ช้า เมฆดำก้อนหนึ่งก็ก่อตัวบนหัวผม

and here I was, outwardly very successful,

เมื่อมองจากภายนอก ผมประสบความสำเร็จมาก

but inwardly very depressed.

แต่ภายในใจนั้นผมกลับหดหู่มาก

But I'm a guy; I knew how to fix it.

แต่ผมเป็นผู้ชาย ผมรู้วิธีที่จะแก้ความหดหู่

I bought a fast car.

ด้วยการซื้อรถแรงๆ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

It didn't help.

มันไม่ช่วยครับ

I was faster but just as depressed.

ผมไปเร็วขึ้นแต่ก็ยังคงหดหู่เหมือนเดิม

So I went to my doctor. I said, "Doc,

ดังนั้นผมจึงไปพบหมอ ผมบอกกับหมอว่า "หมอครับ,

I can buy anything I want. But I'm not happy. I'm depressed.

ผมสามารถซื้อทุกอย่างที่ต้องการได้ แต่ผมไม่มีความสุขเลย ผมรู้สึกหดหู่

It's true what they say, and I didn't believe it until it happened to me.

จริงอยู่ มันเป็นความจริงที่ใครๆ ก็พูดกัน แต่ผมไม่เคยเชื่อจนกระทั่งมันเกิดขึ้นกับตัวผม

But money can't buy happiness."

ว่าเงินซื้อความสุขไม่ได้"

He said, "No. But it can buy Prozac."

หมอบอกว่า "ใช่ แต่เงินสามารถซื้อโพรแซค (Prozac-ยาต้านอาการซึมเศร้า) ได้"

And he put me on anti-depressants.

แล้วหมอก็จ่ายยาที่ออกฤทธิ์ในการต้านอาการซึมเศร้าให้กับผม

And yeah, the black cloud faded a little bit, but so did all the work,

เมฆสีดำค่อยจางหายไปเล็กน้อย เช่นเดียวกับงานทั้งหมดหายไป

because I was just floating along. I couldn't care less if clients ever called.

และตอนที่ผมกำลังล่องลอยเพราะฤทธิ์ยา ผมไม่สนใจว่าลูกค้าคนไหนจะโทรมาหรอก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And clients didn't call.

แต่ลูกค้าไม่ได้โทรมาเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Because they could see I was no longer serving them,

เพราะลูกค้ารู้ว่าผมไม่ได้ทำอะไรให้พวกเขาอีกแล้ว

I was only serving myself.

ผมทำทุกอย่างเพื่อตัวผมเองเท่านั้น

So they took their money and their projects to others who would serve them better.

ดังนั้น ลูกค้าจึงนำเงินของพวกเขาไปให้กับคนอื่นที่น่าจะบริการพวกเขาได้ดีกว่า

Well, it didn't take long for business to drop like a rock.

ธุรกิจผมดิ่งลงเหวชั่วพริบตาเดียว

My partner and I, Thom, we had to let all our employees go.

ผมกับธอม (Thom) หุ้นส่วนของผม จำเป็นต้องเลิกจ้างพนักงานทั้งหมด

It was down to just the two of us, and we were about to go under.

บริษัทหดลงจนเหลือแค่เราสองคน และดูเหมือนว่ากำลังจะเจ๊ง

And that was great.

และนั่นคือสิ่งที่เยี่ยมมาก

Because with no employees, there was nobody for me to manage.

เพราะเมื่อไม่มีลูกจ้าง ผมจึงไม่ต้องบริหารจัดการใคร

So I went back to doing the projects I loved.

ดังนั้น ผมกลับไปทุ่มเททำโครงการที่ผมรัก

I had fun again, I worked harder and, to cut a long story short,

ผมรู้สึกสนุกอีกครั้ง ผมทำงานหนักขึ้น และเล่าสั้นๆ เลยก็คือ

did all the things that took me back up to success.

ผมทำทุกสิ่งที่จะทำให้ผมกลับไปประสบความสำเร็จอีกครั้ง

But it wasn't a quick trip.

แต่มันไม่ใช่การเดินทางที่รวดเร็ว

It took seven years.

มันใช้เวลาถึงเจ็ดปี

But in the end, business grew bigger than ever.

แต่ท้ายที่สุด ธุรกิจผมเติบโตมากขึ้นกว่าเดิม

And when I went back to following these eight principles,

และเมื่อผมกลับไปปฏิบัติตามหลักการแปดข้อนี้

the black cloud over my head disappeared altogether.

เมฆดำบนหัวผมก็หายไปด้วย

And I woke up one day and I said,

ผมตื่นขึ้นในวันหนึ่ง และผมพูดว่า

"I don't need Prozac anymore."

"ฉันไม่ต้องการโพรแซค (Prozac) อีกต่อไป"

And I threw it away and haven't needed it since.

ผมขว้างมันทิ้ง และไม่ต้องการมันอีกเลยนับจากนั้น

I learned that success isn't a one-way street.

ผมเรียนรู้ว่าความสำเร็จไม่ใช่ถนนที่เดินรถทางเดียว

It doesn't look like this; it really looks more like this.

ไม่ใช่แบบนั้น...แต่เป็นแบบนี้มากกว่า

It's a continuous journey.

มันเป็นการเดินทางที่ต่อเนื่อง

And if we want to avoid "success-to-failure-syndrome,"

และถ้าเราต้องการหลีกเลี่ยง "การเริ่มต้นด้วยความสำเร็จแต่จบที่ความล้มเหลว"

we just keep following these eight principles,

เราแค่ต้องทำตามหลักการแปดประการนี้ต่อไป

because that is not only how we achieve success,

เพราะมันไม่ใช่เป็นเพียงแค่วิธีในการบรรลุความสำเร็จ

it's how we sustain it.

แต่มันยังเป็นวิธีในการรักษาความสำเร็จอีกด้วย

So here is to your continued success.

ผมขออวยพรให้พวกคุณประสบความสำเร็จต่อไปแบบนี้

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)