Laura Trice: The power of saying thank you

Translator: Wanvipa Phanumat Reviewer: Sritala Dhanasarnsombut

Hi. I'm here to talk to you about the importance of

สวัสดีค่ะ ฉันมาที่นี่เพื่อเล่าให้คุณฟังถึงความสำคัญ

praise, admiration and thank you,

ของการยกย่อง การชื่่นชม และ การขอบคุณ

and having it be specific and genuine.

และการมีสิ่งเหล่านี้อย่างชัดเจนและจริงใจ

And the way I got interested in this was,

สิ่งที่ทำให้ฉันสนใจในเรื่องนี้ ก็คือ

I noticed in myself, when I was growing up,

ฉันสังเกตตัวเองในช่วงที่ฉันกำลังเติบโต

and until about a few years ago,

และจนกระทั่งเมื่อสองสามปีที่ผ่านมา

that I would want to say thank you to someone,

ว่าฉันอยากจะพูดขอบคุณใครซักคน

I would want to praise them,

ฉันอยากจะเอ่ยคำชื่นชมผู้คน

I would want to take in their praise of me

ฉันอยากจะซึมซับความชื่นชมที่พวกเขามีต่อฉัน

and I'd just stop it.

แต่ฉันก็จะหยุดมันไว้

And I asked myself, why?

ฉันก็ถามตัวเองว่า ทำไม?

I felt shy, I felt embarrassed.

ฉันรู้สึกอาย ฉันรู้สึกเขิน

And then my question became,

และคำถามของฉันกลายเป็นว่า

am I the only one who does this?

ฉันเป็นคนเดียวหรือที่รู้สึกเช่นนี้หรือเปล่า

So, I decided to investigate.

ฉันจึงตัดสินใจเริ่มค้นหาคำตอบ

I'm fortunate enough to work in the rehab facility,

ฉันโชคดีที่ได้ทำงานในสถานบำบัด

so I get to see people who are facing life and death with addiction.

ฉันจึงมีโอกาสได้เห็นผู้คนที่ต้องเผชิญกับความเป็นความตายที่เกิดจากการเสพติด

And sometimes it comes down to something as simple as,

ซึ่งบางทีต้นตอของปัญหาก็มาจากสิ่งเล็กๆน้อยๆ เช่น

their core wound is their father died without ever saying he's proud of them.

บาดแผลที่แท้จริงของพวกเขา คือ พ่อของเขาเสียชีวิตไปโดยไม่ได้พูดว่าภูมิใจในตัวเขา

But then, they hear from all the family and friends

แต่แล้วเขาได้ยินจากครอบครัวและเพื่อนฝูง

that the father told everybody else that he was proud of him,

ว่าพ่อของเขาบอกทุกคนว่าภูมิใจในตัวเขา

but he never told the son.

แค่พ่อของเขาไม่เคยเอ่ยสิ่งนี้กับลูกชาย

It's because he didn't know that his son needed to hear it.

เพราะพ่อไม่รู้ว่าลูกชายของเขาต้องการได้ยินมัน

So my question is, why don't we ask for the things that we need?

คำถามของฉัน คือ ทำไมเราจึงไม่ถามหาสิ่งที่เราต้องการละ

I know a gentleman, married for 25 years,

ฉันรู้จักสุภาพบุรุษท่านหนึ่งที่แต่งงานมาแล้ว 25 ปี

who's longing to hear his wife say,

เขารอคอยที่จะได้ยินภรรยาของเขาพูดว่า

"Thank you for being the breadwinner, so I can stay home with the kids,"

"ขอบคุณที่ทำหน้าที่ผู้หาเลี้ยงครอบครัวเพื่อให้ฉันได้อยู่บ้านกับลูกๆ"

but won't ask.

แต่เขาก็ไม่ขอ

I know a woman who's good at this.

ฉันรู้จักผู้หญิงคนหนึ่งที่เก่งเรื่องนี้

She, once a week, meets with her husband and says,

เธอพบกับสามีสัปดาห์ละครั้งและพูดว่า

"I'd really like you to thank me for all these things I did in the house and with the kids."

"ฉันอยากจะให้คุณขอบคุณฉันสำหรับทุกสิ่งที่ฉันทำในบ้านหลังนี้และที่ฉันทำกับลูกๆ"

And he goes, "Oh, this is great, this is great."

เขาก็จะเริ่ม "โอ้ นี่ดีจริงๆ, นี่ดีจริงๆ"

And praise really does have to be genuine,

การชื่นชมจะต้องเป็นสิ่งที่จริงใจ

but she takes responsibility for that.

แต่เธอก็รับรู้ได้ถึงสิ่งนั้น

And a friend of mine, April, who I've had since kindergarten,

เพื่อนของฉันคนหนึ่ง ชื่อ เอพริล ซึ่งฉันรู้จักตั้งแต่อนุบาล

she thanks her children for doing their chores.

เธอขอบคุณลูกๆที่ทำงานบ้าน

And she said, "Why wouldn't I thank it, even though they're supposed to do it?"

เธอบอกว่า "ทำไมฉันจะไม่ควรขอบคุณละ ถึงแม้มันจะเป็นสิ่งที่พวกเขาควรจะทำอยู่แล้ว?"

So, the question is, why was I blocking it?

ดังนั้น คำถามก็คือ ทำไมฉันถึงปิดกั้นสิ่งนี้?

Why were other people blocking it?

ทำไมคนอื่นๆจึงปิดกั้นสิ่งนี้?

Why can I say, "I'll take my steak medium rare,

ทำไมฉันถึงสามารถพูดว่า "ฉันต้องการเนื้อเสต็คแบบสุกปานกลาง

I need size six shoes," but I won't say,

ฉันต้องการรองเท้าเบอร์ 6" แต่ฉันไม่สามารถพูดว่า

"Would you praise me this way?"

"ฉันต้องการให้คุณชื่นชมฉันแบบนี้?"

And it's because I'm giving you critical data about me.

ก็เพราะฉันกำลังให้ข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับฉันแก่คุณ

I'm telling you where I'm insecure.

ฉันกำลังบอกคุณว่า ฉันรู้สึกไม่มั่นคงตรงไหน

I'm telling you where I need your help.

ฉันกำลังบอกคุณว่า ฉันต้องการความช่วยเหลือตรงไหน

And I'm treating you, my inner circle,

และฉันกำลังปฏิบัติต่อคุณซึ่งเป็นคนวงในของฉัน

like you're the enemy.

เฉกเช่นคุณเป็นศัตรู

Because what can you do with that data?

เพราะคุณสามารถทำอะไรได้ด้วยข้อมูลเหล่านี้?

You could neglect me.

คุณสามารถเมินเฉยต่อฉัน

You could abuse it.

คุณสามารถใช้มันทำร้ายฉัน

Or you could actually meet my need.

หรือ คุณอาจจะสามารถสนองความต้องการของฉันก็ได้

And I took my bike into the bike store-- I love this --

ฉันได้นำจักรยานของฉันไปที่ร้าน --ฉันชอบสิ่งนี้มาก--

same bike, and they'd do something called "truing" the wheels.

จักรยานคันเดิม แล้วเขาจะทำบางอย่างที่เรียกว่า "ตั้งศูนย์" ล้อ

The guy said, "You know, when you true the wheels,

คนที่ร้านบอกว่า "คุณรู้ไหม เมื่อคุณตั้งศูนย์ล้อ

it's going to make the bike so much better."

มันจะช่วยทำให้จักรยานดีขึ้นมากทีเดียว"

I get the same bike back,

ฉันได้จักรยานคันเดิมคืนมา

and they've taken all the little warps out of those same wheels

ซึ่งเขาได้ปรับแต่งส่วนคดงอเล็กๆน้อยๆออกจากล้อวงเดิม

I've had for two and a half years, and my bike is like new.

ซึ่งฉันมีมาสองปีครึ่ง และจักรยานของฉันก็เหมือนใหม่เลย

So, I'm going to challenge all of you.

ดังนั้น ฉันจะขอท้าทายคุณทุกคน

I want you to true your wheels:

ฉันอยากให้คุณตั้งศูนย์ล้อตัวเอง

be honest about the praise that you need to hear.

ซื่อสัตย์กับคำชื่นชมที่คุณอยากได้ยิน

What do you need to hear? Go home to your wife --

อะไรคือสิ่งที่คุณอยากได้ยิน? กลับบ้านไปหาภรรยาของคุณ

go ask her, what does she need?

เข้าไปถามเธอ ว่าเธอต้องการอะไร?

Go home to your husband -- what does he need?

กลับบ้านไปหาสามีของคุณ -- เขาต้องการอะไร?

Go home and ask those questions, and then help the people around you.

กลับบ้านและถามคำถามเหล่านี้ และ ช่วยผู้คนรอบๆตัวคุณ

And it's simple.

มันง่ายมาก

And why should we care about this?

แล้วทำไมเราต้องใส่ใจเรื่องนี้ด้วย?

We talk about world peace.

เราพูดถึงเรื่องสันติภาพโลก

How can we have world peace with different cultures, different languages?

เราจะมีสันติภาพโลกได้อย่างไรด้วยวัฒนธรรมที่แตกต่าง ภาษาที่แตกต่าง?

I think it starts household by household, under the same roof.

ฉันคิดว่ามันต้องเริ่มจากครอบครัว ภายใต้หลังคาเดียวกัน

So, let's make it right in our own backyard.

ดังนั้น มาเริ่มจากการทำสิ่งที่อยู่ในบ้านเราให้ถูกต้อง

And I want to thank all of you in the audience

และ ฉันอยากจะขอบคุณทุกคนในที่นี้

for being great husbands, great mothers,

ที่เป็นสามีที่ดี แม่ที่ดี

friends, daughters, sons.

เป็นเพื่อน เป็นลูกสาว เป็นลูกชาย

And maybe somebody's never said that to you,

บางทีอาจจะไม่มีใครบอกคุณ

but you've done a really, really good job.

แต่คุณได้ทำสิ่งที่ดีมากๆ

And thank you for being here, just showing up

และ ขอขอบคุณที่ทุกคนมาอยู่ที่นี้

and changing the world with your ideas.

และ เปลี่ยนแปลงโลกด้วยความคิดของคุณ

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)