Laura Trice: The power of saying thank you

لورا تریس پیشنهاد می کند که همه تشکر کنیم

Translator: Rouhollah (Aali) Alizadeh Reviewer: Iraj Hosseini

Hi. I'm here to talk to you about the importance of

سلام. من اینجا هستم تا با شما در مورد اهمیت

praise, admiration and thank you,

ستودن, تحسین و تشکر صحبت کنم،

and having it be specific and genuine.

و اینکه آن را که بطور ویژه و از صمیم قلب بیان کنیم.

And the way I got interested in this was,

و دلیل علاقه من به این موضوع این است که

I noticed in myself, when I was growing up,

متوجه شدم وقتی داشتم بزرگ می شدم،

and until about a few years ago,

و تا چند سال قبل،

that I would want to say thank you to someone,

که می خواهم به یکی بگویم "متشکرم"،

I would want to praise them,

می خواهم تحسینشان کنم،

I would want to take in their praise of me

می خواهم مورد تحسینشان واقع بشوم

and I'd just stop it.

ولی جلوی این را می گیرم.

And I asked myself, why?

و از خودم پرسیدم چرا؟

I felt shy, I felt embarrassed.

احساس خجالت کردم، احساس شرم کردم.

And then my question became,

و بعد سوال من این شد که،

am I the only one who does this?

آیا من تنها کسی هستم که این کار را می کند؟

So, I decided to investigate.

سپس تصمیم گرفتم که این را بررسی کنم.

I'm fortunate enough to work in the rehab facility,

من خیلی خوش شانس هستم که در یک مرکز بازپروری کار می کنم،

so I get to see people who are facing life and death with addiction.

به این ترتیب افرادی را می بینم که بر اثر اعتیاد با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می کنند.

And sometimes it comes down to something as simple as,

و گاهی اوقات مساله آنها به سادگی این است که،

their core wound is their father died without ever saying he's proud of them.

دلشون در حسرت این می سوزد که پدرشان قبل از مرگ نگفته که بهشان افتخار میکند.

But then, they hear from all the family and friends

اما با این حال آنها از تمام فامیل و دوستها می شنوند که

that the father told everybody else that he was proud of him,

پدرشان به همه گفته که به او افتخار می کند،

but he never told the son.

اما هیچ وقت به پسرش این را نگفته.

It's because he didn't know that his son needed to hear it.

این به خاطر این است که او نمی دانسته که پسرش احتیاج دارد این را بشنود.

So my question is, why don't we ask for the things that we need?

حالا سوال من این است که چرا ما چیزهایی که نیاز داریم را درخواست نمی کنیم؟

I know a gentleman, married for 25 years,

من یک آقایی را می شناسم که 25 سال است ازدواج کرده

who's longing to hear his wife say,

و هنوز در آرزوي این است که همسرش بهش بگوید

"Thank you for being the breadwinner, so I can stay home with the kids,"

"ممنونم که نان آور ما هستی و من می توانم خانه پیش بچه ها بمانم،"

but won't ask.

اما هیچ وقت این را درخواست نمی کند.

I know a woman who's good at this.

من یک خانمی را می شناسم که در این چیزها خیلی وارد هست.

She, once a week, meets with her husband and says,

او هر هفته یکبار با شوهرش می نشیند و بهش می گوید،

"I'd really like you to thank me for all these things I did in the house and with the kids."

"من دوست دارم که به خاطر این کارهایی که در خانه و برای بچه ها کردم ازم تشکر کنی."

And he goes, "Oh, this is great, this is great."

و او هم در پاسخ می گوید "آه، این عالی است، این عالی است."

And praise really does have to be genuine,

و تحسین باید از صمیم قلب باشد،

but she takes responsibility for that.

و آن خانم هم در قبال آن مسئولیت قبول می کند.

And a friend of mine, April, who I've had since kindergarten,

و یکی از دوستانم به اسم ایپریل که از دوران کودکستان می شناسمش،

she thanks her children for doing their chores.

از بچه هایش به خاطر انجام کارهاي روزمره خودشان تشکر می کند.

And she said, "Why wouldn't I thank it, even though they're supposed to do it?"

و می گفت "چرا تشکر نکنم اگرچه آنها لازم است این کارها را بکنند؟"

So, the question is, why was I blocking it?

خوب حالا سوال این است که چرا من جلوی این نیاز را می گرفتم؟

Why were other people blocking it?

چرا بقیه جلویش را می گرفتند؟

Why can I say, "I'll take my steak medium rare,

چرا من می توانم بگویم که "استیک من نیم پز باشد"،

I need size six shoes," but I won't say,

"کفش شماره 6 می خواهم" اما نمی گویم که

"Would you praise me this way?"

"می شود از من این طوری تشکر کنید؟"

And it's because I'm giving you critical data about me.

و این به خاطر این است که من به شما اطلاعات حساسی در مورد خودم را می دهم.

I'm telling you where I'm insecure.

من به شما می گویم که کجاها متزلزل هستم.

I'm telling you where I need your help.

من به شما می گویم که کجاها کمک می خواهم.

And I'm treating you, my inner circle,

و طوری با شما، نزدیک ترین دوستم، رفتار می کنم که

like you're the enemy.

انگار شما دشمن من هستید.

Because what can you do with that data?

به خاطر اینکه شما چه کاری با این اطلاعات می توانید بکنید؟

You could neglect me.

شما می توانید من را نادیده بگیرید.

You could abuse it.

شما می توانید از من سو استفاده کنید.

Or you could actually meet my need.

یا شما می توانید واقعا نیازم را برطرف کنید.

And I took my bike into the bike store-- I love this --

من دوچرخه ام را تعمیرگاه بردم -- این را دوست دارم --

same bike, and they'd do something called "truing" the wheels.

همان دوچرخه همیشگی، و آنجا کاری می کنند که بهش می گویند "تنظیم" چرخ.

The guy said, "You know, when you true the wheels,

تعمیرکار گفت، "می دانید، وقتی چرخ ها را تنظیم می کنید،

it's going to make the bike so much better."

باعث می شود که دوچرخه خیلی بهتر شود."

I get the same bike back,

من همان دوچرخه را تحویل می گیرم،

and they've taken all the little warps out of those same wheels

و آنها تمام تاب های کوچک چرخ هایی را که برای دو سال و نیم است دارم،

I've had for two and a half years, and my bike is like new.

برطرف کردند و دوچرخه ام نو شده.

So, I'm going to challenge all of you.

حالا همه شما را به چالش می کشم.

I want you to true your wheels:

از شما می خواهم که چرخ هایتان را تنظیم کنید:

be honest about the praise that you need to hear.

در مورد تحسینی که می خواهید بشنوید صادق باشید

What do you need to hear? Go home to your wife --

چی نیاز دارید بشنوید؟ بروید خانه پیش همسرتان،

go ask her, what does she need?

بروید ازش بپرسید که چی لازم دارد؟

Go home to your husband -- what does he need?

برید پیش شوهرتان -- او چی لازم دارد؟

Go home and ask those questions, and then help the people around you.

بروید خانه و این سوال ها را بپرسید و اینطوری به آدم های اطرافتان کمک کنید.

And it's simple.

و این ساده است.

And why should we care about this?

و چرا این باید برایمان مهم باشد؟

We talk about world peace.

ما در مورد صلح جهانی حرف می زنیم.

How can we have world peace with different cultures, different languages?

چطوری می شود با فرهنگهای مختلف، زبانهای مختلف صلح جهانی داشت؟

I think it starts household by household, under the same roof.

من فکر می کنم که خانه به خانه شروع می شود، زیر یک سقف.

So, let's make it right in our own backyard.

پس بیایید اول این را از خودمان شروع کنیم.

And I want to thank all of you in the audience

می خواهم که از همه شما حضار تشکر کنم

for being great husbands, great mothers,

برای اینکه شوهران فوق العاده ای هستید، مادران فوق العاده ای هستید،

friends, daughters, sons.

دوستان، دختران، پسران فوق العاده ای هستید.

And maybe somebody's never said that to you,

و شاید کسی هرگز به شما نگفته باشد،

but you've done a really, really good job.

اما شما خیلی خیلی خوب بوده اید.

And thank you for being here, just showing up

و ممنون از این که اینجا اومدید

and changing the world with your ideas.

و برای تغییر دنیا با ایده هاتون تلاش کردین.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)