Your body language may shape who you are | Amy Cuddy | TED

Amy Cuddy: Vücut dilin benliğini şekillendiriyor.

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Ibrahim Guzelbaba Gözden geçirme: Ethem Canbolat

So I want to start by offering you a free no-tech life hack,

Konuşmama, sizlere ücretsiz olarak, hayata dair

bir püf noktası vererek başlamak istiyorum.

and all it requires of you is this:

Bunun için sizden istenen tek şey ise

that you change your posture for two minutes.

duruşunuzu iki dakikalığına değiştirmeniz.

But before I give it away, I want to ask you to right now

Fakat püf noktasını vermeden önce, sizden şu an, vücudunuzu ve

do a little audit of your body and what you're doing with your body.

vücudunuzla ne yaptığınızı birazcık incelemenizi rica ediyorum.

So how many of you are sort of making yourselves smaller?

Şimdi, kaçınız büzülerek oturuyorsunuz?

Maybe you're hunching, crossing your legs, maybe wrapping your ankles.

Belki oturduğunuz yerde kamburunuzu çıkartmışsınız, belki bacak bacak üstüne atıyorsunuz,

belki de bacaklarınızı uzatıp

Sometimes we hold onto our arms like this.

ayaklarınızı birleştiriyorsunuz. Bazen kollarımızı şu şekilde tutarız.

Sometimes we spread out. (Laughter)

Bazen de yayılırız.

I see you.

Seni görüyorum.(Kahkahalar)

So I want you to pay attention to what you're doing right now.

Şimdi sizden, neler yaptığınıza dikkat etmenizi istiyorum.

We're going to come back to that in a few minutes,

Birkaç dakika içinde buna geri döneceğiz

ve umuyorum ki, eğer bunu ayarlamayı öğrenebilirseniz,

and I'm hoping that if you learn to tweak this a little bit,

it could significantly change the way your life unfolds.

yaşamınızın gidişatını önemli bir şekilde değiştirecektir.

So, we're really fascinated with body language,

Vücut dili, ilgimizi çok fazla çekmekte

and we're particularly interested in other people's body language.

ve özellikle diğer insanların

vücut dilleri ilgimizi çekiyor.

You know, we're interested in, like, you know — (Laughter) —

Bildiğiniz gibi, ilgilendiğimiz konular-- (Kahkahalar) --

an awkward interaction, or a smile,

garip bir etkileşim veya bir gülüş

or a contemptuous glance, or maybe a very awkward wink,

veya küçümseyici bir bakış veya belki garip bir göz kırpması,

or maybe even something like a handshake.

belki de yalnızca bir tokalaşma.

Narrator: Here they are arriving at Number 10.

Sunucu: Daire 10'a ulaşıyorlar ve şuna bakın,

şanslı polis, Birleşik Devletler başkanıyla

This lucky policeman gets to shake hands with the President of the United States.

tokalaşma fırsatını yakalıyor.

Here comes the Prime Minister -- No. (Laughter) (Applause)

Oh, evet şimdi de İngiltere başbakanı -? Hayır. (Kahkalar)(Alkış)

(Laughter) (Applause)

(Kahkalar)(Alkış)

Amy Cuddy: So a handshake, or the lack of a handshake,

Amy Cuddy: Demek ki, bir tokalaşma veya bir kaçan tokalaşma fırsatı

can have us talking for weeks and weeks and weeks.

bizleri haftalarca ve haftalarca üzerinde konuşturabiliyor.

Even the BBC and The New York Times.

Hatta BBC ve The New York Times'ı bile.

So obviously when we think about nonverbal behavior,

Belli ki, sözsüz iletişimi veya vücut dilini anlamaya çalıştığımızda

or body language -- but we call it nonverbals as social scientists --

--biz buna sosyal bilimciler olarak sözsüz dil diyoruz;

it's language, so we think about communication.

bunun bir dil olduğunu anlıyoruz, yani bir iletişim olduğunu.

When we think about communication, we think about interactions.

İletişimi anlamaya çalışmak da bize etkileşimi düşündürüyor.

Vücut dilin bana ne anlatıyor?

So what is your body language communicating to me?

What's mine communicating to you?

Benimkisi sana ne anlatıyor?

And there's a lot of reason to believe that this is a valid way to look at this.

Bu konuya bu şekilde bakmanın doğruluğunu inandırıcı kılan

birçok sebep bulunuyor. Sosyal bilimciler, vücut dilimizin

So social scientists have spent a lot of time

veya başkalarının vücut dillerinin

looking at the effects of our body language,

kişinin yargı mekanizmasındaki etkilerini incelemek için çok zaman harcadılar.

or other people's body language, on judgments.

And we make sweeping judgments and inferences from body language.

Vücut dili sayesinde geniş kapsamlı hükümler ve mantık çıkarmaları yapıyoruz.

And those judgments can predict really meaningful life outcomes

Ve bu hükümler, kimi işe alacağımız veya terfi ettireceğimiz

like who we hire or promote, who we ask out on a date.

veya kime çıkma teklif edeceğimiz gibi anlamlı ve hayati durumların sonuçlarını önceden haber vermektedir.

For example, Nalini Ambady, a researcher at Tufts University,

Örnek olarak, Tufts Üniversitesinde bir araştırmacı olan Nalini Ambady,

shows that when people watch 30-second soundless clips

insanların hasta doktor etkileşimine ait 30 saniyelik sessiz videolarını izlediklerinde

of real physician-patient interactions,

o kişilerin doktorun kibarlığı konusundaki

their judgments of the physician's niceness

yargılarının, o doktorun ileride dava edilip edilmeyeceğini

predict whether or not that physician will be sued.

önceden haber verdiğini gösteriyor.

So it doesn't have to do so much

Yani bu durum, doktorun yeterli olup olmadığı ile ilgili değil de

with whether or not that physician was incompetent,

bu kişinin bizim hoşumuza gitmesi ve

but do we like that person and how they interacted?

nasıl etkileştikleri ile ilgilidir.

Even more dramatic, Alex Todorov at Princeton

Daha çarpıcı bir örnek olarak, Princeton'dan Alex Todov,

has shown us that judgments of political candidates' faces

Politik adayların yüz ifadelerinden, 1 saniye içinde alınan

in just one second predict 70 percent

kararlarin, Birleşik Devletler Senatosu ve hükümetle ilgili

of U.S. Senate and gubernatorial race outcomes,

seçim yarışı sonuclarının yüzde 70'ini tahmin ettiğini gösteriyor

and even, let's go digital,

ve şimdi de dijital dünyaya gidelim;

emoticons used well in online negotiations

çevrimiçi yapılan pazarlıklar esnasında, iyi bir şekilde kullanılan duygu sembolleri

can lead you to claim more value from that negotiation.

o pazarlıktan, daha kazançlı çıkmanızı sağlayabiliyor.

If you use them poorly, bad idea. Right?

İyi bir şekilde kullanmamak, kötü fikir, değil mi?

So when we think of nonverbals, we think of how we judge others,

Demek ki, sözsüz dil dediğimizde, başkalarını nasıl yargıladığımızdan,

how they judge us and what the outcomes are.

başkalarının bizi nasıl yargıladıklarından ve bu yargılamaların sonuçlarından bahsediyoruz.

We tend to forget, though, the other audience

Sessiz dilimizden etkilenen, başka bir katılımcının olduğunu

that's influenced by our nonverbals, and that's ourselves.

unutmaya eğilimliyizdir. Bu kişi kendimizdir.

We are also influenced by our nonverbals,

Bizler de kendi sessiz dilimizden, düşüncelerimizden

our thoughts and our feelings and our physiology.

duygularımızdan ve fizyolojimizden etkilenmekteyiz.

So what nonverbals am I talking about?

Peki bu bahsettiğim sessiz diller nedir?

I'm a social psychologist. I study prejudice,

Ben bir sosyal psikoloğum. Önyargı üzerinde çalışıyorum

and I teach at a competitive business school,

ve rekabetçi bir işletme fakültesinde öğretmenlik yapıyorum.

so it was inevitable that I would become interested in power dynamics.

bu yüzden, güç dinamiklerine ilgi duymam kaçınılmaz oldu.

I became especially interested in nonverbal expressions

Özellikle güç ve üstünlüğe dair sözsüz dil ifadelerine

of power and dominance.

ilgi duymaya başladım.

And what are nonverbal expressions of power and dominance?

Peki, güç ve üstünlüğe dair sözsüz dil ifadeleri nedir?

Well, this is what they are.

Bahsettiğim şey bunlar.

So in the animal kingdom, they are about expanding.

Hayvanlar aleminde, genişleme ile ilişkililer.

So you make yourself big, you stretch out,

Yani, kendini büyük gösterirsin, uzatırsın,

you take up space, you're basically opening up.

alan kaplarsın, temel olarak genişlersin.

It's about opening up.

Bu, genişlemekle ilgilidir. Ve bu durum

And this is true across the animal kingdom.

tüm hayvanlar aleminde geçerlidir. Yalnızca primatlarla sınırlı değildir.

It's not just limited to primates.

İnsanlar da aynı şeyi yapar. (Kahkalar)

And humans do the same thing. (Laughter)

So they do this both when they have power sort of chronically,

Bunu hem sürekli olarak güçlü oldukları zaman,

and also when they're feeling powerful in the moment.

hem de o an için kendilerini güçlü hissettikleri zamanlarda yaparlar.

And this one is especially interesting because it really shows us

Bu örnek özellikle ilginç çünkü bize bu güç ifadelerinin

how universal and old these expressions of power are.

ne kadar evrensel ve eski olduğunu gösteriyor.

This expression, which is known as pride,

Jessica Tracy'nin üzerinde çalıştığı

Jessica Tracy has studied.

kıvanç olarak bilinen ifade.

She shows that people who are born with sight

Jessica, görme yetisi ile doğan

and people who are congenitally blind do this

ve doğuştan kör olan insanların, bunu bir fiziksel

when they win at a physical competition.

yarışmayı kazandıklarında yaptıklarını gösteriyor.

So when they cross the finish line and they've won,

Yani, bitiş çizgisini geçip kazandıklarında

it doesn't matter if they've never seen anyone do it.

bunu yapan birisini daha önce görmemiş olmaları önem taşımıyor.

Bunu yapıyorlar.

They do this.

Kollar havada , V şeklinde, çene hafif kalkık.

So the arms up in the V, the chin is slightly lifted.

What do we do when we feel powerless?

Güçsüz hissettiğimizde ne yaparız?

We do exactly the opposite.

Tam tersini yaparız. Kapanırız.Toparlanırız.

We close up. We wrap ourselves up.

We make ourselves small.

Kendimizi küçültürüz. Yanımızdaki insana çarpmak istemeyiz.

We don't want to bump into the person next to us.

So again, both animals and humans do the same thing.

Ve gene, hayvanlar da insanlar da aynı şeyi yapar.

And this is what happens when you put together high and low power.

Ve yüksek güç ile düşük gücü yanyana koyduğumuzda

ortaya bu görüntü çıkar.

So what we tend to do when it comes to power

Konu güç olduğunda, karşımızdakinin sözsüz dilini tamamlarız.

is that we complement the other's nonverbals.

So if someone is being really powerful with us,

Yani, eğer birisi bize karşı gerçekten güçlüyse,

we tend to make ourselves smaller. We don't mirror them.

kendimizi küçültme eğilimi gösteririz. Onların hareketlerini yansıtmayız.

We do the opposite of them.

Yaptıklarının tam tersini yaparız.

So I'm watching this behavior in the classroom,

Bu davranışı sınıf içerisinde de gözlemliyorum,

and what do I notice?

neyi farkediyorum dersiniz? İşletme yönetimi öğrencileri

I notice that MBA students really exhibit the full range of power nonverbals.

bu sözsüz dildeki güce ait tüm ifadeleri sergilemekteler.

So you have people who are like caricatures of alphas,

Bazi insanlar vardır, lider tanımına uygun şekilde

really coming into the room, they get right into the middle of the room

dersliğe girerler. Ders başlamadan önce dersliğin ortasına,

sanki gerçekten alan kaplamak istercesine girerler.

before class even starts, like they really want to occupy space.

When they sit down, they're sort of spread out.

Oturduklarında, yayılır şekildedirler.

They raise their hands like this.

Ellerini şu şekilde kaldırırlar.

You have other people who are virtually collapsing

Bazen de adeta çökmüş şekilde dersliğe giren

when they come in. As soon they come in, you see it.

insanlar vardır. Geldikleri an bunu anlarsınız.

You see it on their faces and their bodies,

Bunu onların yüzlerinde ve vücutlarında gözlemleyebilirsiniz.

and they sit in their chair and they make themselves tiny,

Sandalyelerine otururlar ve kendilerini küçültürler ve

and they go like this when they raise their hand.

ellerini şu şekilde kaldırırlar.

I notice a couple of things about this.

Bu konuda birkaç şey farkettim.

Birincisi, bunu duydugunuzda şaşırmayacaksınız.

One, you're not going to be surprised.

It seems to be related to gender.

Bu cinsiyetle bağlantılı gözükmekte.

So women are much more likely to do this kind of thing than men.

Kadınlar erkeklere göre daha fazla bu şekilde davranıyor.

Women feel chronically less powerful than men,

Kadınlar, müzmin bir şekilde, kendilerini erkeklere kıyasla daha güçsüz hissediyorlar.

so this is not surprising.

Bu şaşırtıcı değil. Fakat farkettiğim diğer şey de

But the other thing I noticed

is that it also seemed to be related to the extent

bunun, hangi öğrencilerin katıldığı

to which the students were participating, and how well they were participating.

ve ne kadar iyi katılım gösterdikleri ile bağlantılı olduğudur.

And this is really important in the MBA classroom,

Ve bu özellikle İşletme Bilimi sınıflarında, katılım için verilen notun,

because participation counts for half the grade.

toplam notun yarısı olmasından dolayı gerçekten önemlidir.

So business schools have been struggling with this gender grade gap.

İşletme fakülteleri bu cinsiyetler arası not farklılığı ile bayadır uğraşıyorlar.

You get these equally qualified women and men coming in

Önünüzde eşit derecede kalifiye erkekler ve kadınlar var

and then you get these differences in grades,

ve notlarda bu şekilde farklılıklar var

and it seems to be partly attributable to participation.

ve katılımla kısmen bağlantılı gözüküyor.

So I started to wonder, you know, okay,

Sonra kendi kendime dedim ki, tamam

so you have these people coming in like this, and they're participating.

önümüzde bu şekilde gelen insanlar var

katılım gösteriyorlar. İnsanları, taklit etmeye ikna edebilir miyiz ve

Is it possible that we could get people to fake it

and would it lead them to participate more?

bu, onların daha fazla katılım göstermesini sağlayabilir mi?

Berkeley'den olan iş arkadaşım Dana Carney ile

So my main collaborator Dana Carney, who's at Berkeley,

and I really wanted to know, can you fake it till you make it?

yapana kadar taklit edilip edilemeyeceğini öğrenmek istedik.

Like, can you do this just for a little while

Yani, bunu bu şekilde kısa bir süreliğine yaparsak

and actually experience a behavioral outcome

sonunda bizi daha güçlü gösteren bir davranışsal sonuca ulaşabilir miyiz?

that makes you seem more powerful?

So we know that our nonverbals govern how other people

Biliyoruz ki, sözsüz dilimiz, başkalarının hakkımızda neler

think and feel about us. There's a lot of evidence.

düşünüp neler hissettiğini yönetiyor. Birçok kanıt var.

Fakat bizim sorumuz ise şudur; kendi sözsüz dilimiz,

But our question really was,

do our nonverbals govern how we think and feel about ourselves?

kendimiz hakkında ne düşünüp ne hissetiğimizi yönetiyor mu?

There's some evidence that they do.

Yönettiğine dair bazı kanıtlar var.

So, for example, we smile when we feel happy,

Örnek olarak. mutlu olduğumuzda gülümseriz,

but also, when we're forced to smile

fakat kendimizi bir kalemi şu şekilde dişlerimizin arasında

by holding a pen in our teeth like this, it makes us feel happy.

tutarak gülümsemeye zorlarsak bu bizi mutlu hissettirir.

So it goes both ways.

Yani, bu iki taraflı bir durum. Konu güç olduğunda da

When it comes to power, it also goes both ways.

iki taraflı. Yani güçlü hissetiğinizde

So when you feel powerful,

you're more likely to do this,

bunu yapmaya eğilimlisinizdir, fakat

but it's also possible that when you pretend to be powerful,

güçlü olmayı taklit ettiğinizde de

you are more likely to actually feel powerful.

gerçekten güçlü hissetmeniz mümkün.

So the second question really was, you know,

Aslında ikinci sorumuz gerçekten şuydu,

so we know that our minds change our bodies,

Biliyoruz ki düşüncelerimiz vücudumuzu değiştiriyor,

but is it also true that our bodies change our minds?

peki, vücudumuzun da düşüncelerimizi değiştirebileceği doğru mu?

And when I say minds, in the case of the powerful,

Ve düşünce derken, ki bu güç ile ilgilidir,

what am I talking about?

neden bahsediyorum?

So I'm talking about thoughts and feelings

Fikirlerden ve duygulardan ve bu fikir ve

and the sort of physiological things that make up our thoughts and feelings,

duyguları oluşturan fizyolojik şeylerden bahsediyorum.

Benim konumda, bunlar hormonlardır. Hormonları inceliyorum.

and in my case, that's hormones. I look at hormones.

So what do the minds of the powerful versus the powerless look like?

Güçsüzlere karşılık güçlülerin zihinleri

nasıl gözüküyorlar?

So powerful people tend to be, not surprisingly,

Güçlü insanlar, şaşırtıcı olmayacak şekilde daha iddialı,

more assertive and more confident, more optimistic.

daha kendine güvenen ve daha iyimser olmaya eğilimli.

They actually feel they're going to win even at games of chance.

Şans oyunlarında bile kazanabileceklerine inanan kişiler.

Ayrıca kuramsal şekilde düşünebilen kişilerdir.

They also tend to be able to think more abstractly.

So there are a lot of differences. They take more risks.

Yani birçok farklılıklar var. Daha fazla risk alırlar.

There are a lot of differences between powerful and powerless people.

Güçlü ve gücsüz insanlar arasında bir çok farklılıklar vardır.

Fizyolojik olarak iki anahtar öğe olan hormonda da faklılıklar

Physiologically, there also are differences

on two key hormones: testosterone, which is the dominance hormone,

var. Bunlardan ilki, üstünlük hormonu olan testesteron, diğeri ise

and cortisol, which is the stress hormone.

stres hormonu olan kortizol.

So what we find is that high-power alpha males in primate hierarchies

Görüyoruz ki,

maymun hiyerarşisinde, yüksek güçteki alfa erkekler

have high testosterone and low cortisol,

yüksek testesterona ve düşük kortizola sahip

and powerful and effective leaders

ve güçlü ve etkili liderler de aynı şekilde

also have high testosterone and low cortisol.

yüksek testesterona ve düşük kortizola sahip.

So what does that mean? When you think about power,

Peki bu ne demek? Güç dediğimizde

people tended to think only about testosterone,

insanlar, üstünlükle ilgili olduğu için

because that was about dominance.

testesteron hakkında düşünmeye eğilimliler.

But really, power is also about how you react to stress.

Fakat aslında, güç, strese nasıl tepki verdiğimizle de ilgilidir.

So do you want the high-power leader that's dominant,

Üstün olan güçlü lideri testesteronu yüksek

high on testosterone, but really stress reactive?

ama strese karşı dayanıksız mı istersiniz?

Probably not, right?

Muhtemelen hayir?

You want the person who's powerful and assertive and dominant,

Güçlü, iddiali ve üstün,

but not very stress reactive, the person who's laid back.

fakat stresten etkilenmeyen, rahat bir insan istersiniz.

So we know that in primate hierarchies,

Maymun hiyerarşisinde bir alfa erkek

if an alpha needs to take over,

liderliği devraldığında, birden başa geçmesi

if an individual needs to take over an alpha role sort of suddenly,

gerektiğinde

within a few days, that individual's testosterone has gone up

birkaç gün içinde, o bireyin testesteronunun önemli düzeyde yükseldiğini

significantly and his cortisol has dropped significantly.

ve kortizolünün önemli düzeyde düştüğünü biliyoruz.

So we have this evidence, both that the body can shape

Sonuçta elimizde şu kanıtlar var. Hem vücut aklı

the mind, at least at the facial level,

şekillendirebiliyor, en azından doku iletişim düzeyinde,

and also that role changes can shape the mind.

ve hem de görev değişimi aklı şekillendirebiliyor.

So what happens, okay, you take a role change,

Olan şey şu; diyelim ki görev değişikliği alıyorsunuz,

what happens if you do that at a really minimal level,

peki, bunu küçültülmüş düzeyde,

like this tiny manipulation, this tiny intervention?

bunun gibi ufak bir değişiklikle, ufak bir müdahaleyle yaparsanız ne olur?

"For two minutes," you say, "I want you to stand like this,

Diyelim ki "Yalnızca iki dakikalığına. "Senden şu şekilde durmanı istiyorum

and it's going to make you feel more powerful."

ve bu daha güçlü hissetmeni sağlayacak".

So this is what we did.

Yaptığımız şey buydu. İnsanlarıi labaraturara getirip

We decided to bring people into the lab and run a little experiment,

ufak bir deney yapmaya karar verdik. Bu kişiler

and these people adopted, for two minutes,

iki dakikalığına yüksek güç veya alçak güç duruşlarından

either high-power poses or low-power poses,

bazılarını seçtiler. Sizlere şimdi bu pozlardan beş tanesini

and I'm just going to show you five of the poses,

gösterecegim. Fakat kişiler bunlardan yalnizca ikisini seçtiler.

although they took on only two.

So here's one.

--Yüksek güç duruşları-- İşte bir tanesi.

Birkaç tane daha.

A couple more.

Şuradaki, medya tarafından

This one has been dubbed the "Wonder Woman" by the media.

"Muhteşem Kadın" unvanı aldı.

Here are a couple more.

Birkaç tane daha.

So you can be standing or you can be sitting.

Ayakta duruyor veya oturuyor olabilirsiniz.

And here are the low-power poses.

Bunlar da düşük güç duruşları.

So you're folding up, you're making yourself small.

Burada kendini kapatıp, küçültüyorsun.

This one is very low-power.

Bu ise çok düşük güç.

When you're touching your neck, you're really protecting yourself.

Boynuna dokunarak,

gerçekte kendini koruyorsun.

So this is what happens.

Yaptığımız şey şuydu. Kişiler gelir,

They come in, they spit into a vial,

labaratuar şişelerine tükürürler,

for two minutes, we say, "You need to do this or this."

biz ise, iki dakika boyunca "Şunu veya bunu yapmalısın" deriz.

They don't look at pictures of the poses.

Duruşların resimlerine bakmazlar. Güç kavramı hakkında

We don't want to prime them with a concept of power.

ön bilgi vermek istemeyiz. Onların gücü hissetmelerini isteriz,

We want them to be feeling power.

değil mi? İki dakika boyunca bu duruşları gerçekleştirirler.

So two minutes they do this.

We then ask them, "How powerful do you feel?" on a series of items,

Daha sonra, onlara farklı konularda "Kendini ne kadar güçlü hissediyorsun?"

and then we give them an opportunity to gamble,

diye sorarız ve onlara kumar oynama şansı sunarız

and then we take another saliva sample.

ve daha sonra başka bir tükürük örneği alırız.

That's it. That's the whole experiment.

Bu kadar. Tüm deney bundan ibaret.

So this is what we find.

Bulduğumuz şey şu. Risk toleransı, ki bu testte bu kumar oynamaktır,

Risk tolerance, which is the gambling,

we find that when you are in the high-power pose condition,

yüksek güç pozisyonunda iken deneklerin yüzde 86'sının

kumar oynamakta olduğunu görüyoruz.

86 percent of you will gamble.

When you're in the low-power pose condition,

Düşük güç pozisyonunda iken ise

only 60 percent, and that's a whopping significant difference.

yalnızca yüzde 60 ve bu kayda değer büyüklükte önemli bir fark.

Here's what we find on testosterone.

Testesteron ile ilgili bulduğumuz şey şu.

From their baseline when they come in,

Yüksek güçteki insanlarda başlangıç anlarındaki

high-power people experience about a 20-percent increase,

durumlarından yüzde 20 artış,

and low-power people experience about a 10-percent decrease.

düşük güçteki kişilerde ise yaklaşık yüzde 10'luk bir düşüş gözleniyor.

So again, two minutes, and you get these changes.

Tekrar, iki dakika ve bu değişiklikleri elde ediyorsunuz.

Here's what you get on cortisol.

Kortizolda ise bulduklarımız söyle. Yüksek güçteki kişilerde

High-power people experience about a 25-percent decrease,

yüzde 25 düşüş ve

and the low-power people experience about a 15-percent increase.

düşük güçteki kişilerde ise yüzde 15 artış gözleniyor.

So two minutes lead to these hormonal changes

Yani iki dakika, beyninizde iddiali, özgüvenli ve rahat

that configure your brain

ya da strese dayanıksız ve kapanmışlık gibi

to basically be either assertive, confident and comfortable,

hislere yol açan

or really stress-reactive, and feeling sort of shut down.

hormonal değişikliğe neden oluyor.

Ve hepimiz bu duyguları yaşamışızdır, değil mi?

And we've all had the feeling, right?

So it seems that our nonverbals do govern how we think and feel about ourselves,

Sessiz dilimizin kendimiz ile ilgili

nasıl düşünüp nasıl hissettiğimizi yönettiğini görürüz...

so it's not just others, but it's also ourselves.

Yani yalnızca başkalarının değil, kendimizinkilerin de.

Also, our bodies change our minds.

Ayrıca vücudumuz zihnimizi de etkiler.

But the next question, of course,

Elbette sıradaki soru ise ,

is, can power posing for a few minutes

birkaç dakikalık güç duruşu

gerçekten hayatınızı anlamlı bir şekilde değiştirebilir mi?

really change your life in meaningful ways?

This is in the lab, it's this little task, it's just a couple of minutes.

Bu sadece labaratuarda. Yalnızca birkaç dakikalık

ufak bir test. Bunu gerçekte nerelerde

Where can you actually apply this?

uygulayabilirsiniz? Tabii ki asıl önem verdiğimiz bu.

Which we cared about, of course.

And so we think where you want to use this is evaluative situations,

Değerlendirmeye tabi tutulduğunuz

sosyal endişe yaratan durumlarda

like social threat situations.

kullanılabileceğini düşünüyoruz. Nerede değerlendiriliyorsanız,

Where are you being evaluated, either by your friends?

hatta arkadaşlarınız tarafından bile? Gençlerin birarada oturduğu

For teenagers, it's at the lunchroom table.

For some people it's speaking at a school board meeting.

yemekhane masasında olabilir, bazı kişiler için okul yönetim toplantısı

konuşmasında olabilir. Bir satış toplantısında veya

It might be giving a pitch or giving a talk like this

bunun gibi bir konuşmada veya

or doing a job interview.

bir iş görüşmesinde olabilir.

We decided that the one that most people could relate to

Bir çok insanın başından geçmesi dolayısıyla

because most people had been through, was the job interview.

birçok kişi tarafından anlaşılabileceğini düşündüğümüz

iş görüşmesi örneğinde karar kıldık.

So we published these findings,

Bulgularımızı yayınladığımızda medya

and the media are all over it,

and they say, Okay, so this is what you do

konuyla çok ilgilendi ve, tamam, yani iş görüşmesine

gidildiğinde bu mu yapılmalı? gibi sorular sordular.(Kahkalar)

when you go in for the job interview, right?

(Laughter)

Tahmin edeceğiniz gibi tabii ki dehşete düştük ve

You know, so we were of course horrified, and said,

Oh my God, no, that's not what we meant at all.

Aman allahım, hayır, hayır, anlatmaya çalıştığımız şey bu değildi dedik.

For numerous reasons, no, don't do that.

Birçok geçerli sebep yüzünden, sakın, sakın, sakın bunu yapmayın.

Again, this is not about you talking to other people.

Tekrarlıyorum, bu, sizin başka insanlarla konuşmanız ile

It's you talking to yourself.

değil, kendinizle konuşmanız ile ilgili. Bir iş gorüşmesine

What do you do before you go into a job interview? You do this.

gitmeden önce neler yaparsınız? Bunu yaparsınız,

You're sitting down. You're looking at your iPhone --

Değil mi? Oturursunuz. IPhone'unuza ya da

kimseyi dışarıda bırakmayalım, Android'inize bakarsınız.

or your Android, not trying to leave anyone out.

You're looking at your notes,

Bildiğiniz şeyler, notlarınıza bakarsınız,

you're hunching up, making yourself small,

eğik oturur, kendinizi küçültürsünüz,

when really what you should be doing maybe is this,

belki aslında yapmanız gereken, tuvalete gidip

like, in the bathroom, right? Do that. Find two minutes.

şu hareketi yapmaktır değil mi? Iki dakika ayırın. Bunu yapın.

So that's what we want to test. Okay?

Test etmek istediğimiz şey buydu. Tamam mı?

So we bring people into a lab,

İnsanları labaratuara getirdik,

and they do either high- or low-power poses again,

yeniden düşük veya yüksek güç duruşlarını yaptılar ve

they go through a very stressful job interview.

çok stresli bir iş görüşmesi aşamasından geçtiler.

It's five minutes long. They are being recorded.

5 dakika süreli. Kayıt edildiler.

They're being judged also,

Aynı zamanda değerlendirildiler ve değerlendimeyi yapan uzmanlar

and the judges are trained to give no nonverbal feedback,

sessiz dilde tepki vermeme konusunda eğitildiler

so they look like this.

ve böyle gözüküyorlardı. Düşünün ki

Imagine this is the person interviewing you.

sizinle mülakat yapan insan bu.

So for five minutes, nothing, and this is worse than being heckled.

5 dakika boyunca, tepkisiz ve bu soru yağmuruna tutulmaktan bile daha kötü

People hate this.

İnsanlar bundan nefret eder. Bu Marianne LaFrance'in

It's what Marianne LaFrance calls "standing in social quicksand."

"Sosyal bataklıkta durmak" diye tabir ettiği durum.

So this really spikes your cortisol.

Bu gerçekten kortizolda ani bir artış sağlar.

So this is the job interview we put them through,

Onları böyle bir mülakattan geçirdik çünkü

neler olacağını görmek istedik.

because we really wanted to see what happened.

We then have these coders look at these tapes, four of them.

Daha sonra dört tane gözlemciye bu kayıtları izlettik.

They're blind to the hypothesis. They're blind to the conditions.

Hipotez ve durumlar hakkında hiç bir bilgileri yok.

They have no idea who's been posing in what pose,

Kimin, nasıl bir duruş yaptığı hakkında da bir fikirleri yok

and they end up looking at these sets of tapes,

ve bu kasetlere bakmayı bitiriyorlar ve

and they say, "We want to hire these people,"

"Bu insanları işe almak istiyoruz," diyorlar,

hepsi yüksek güç duruşu yapanlar. --"bunları da almak istemeyiz.

all the high-power posers.

"We don't want to hire these people.

We also evaluate these people much more positively overall."

Bu insanları çok daha pozitif olarak da değerlendirdik.

Peki bunu ne harekete geçiriyor? Konusmanın içeriği ile ilgili bir durum değil.

But what's driving it?

It's not about the content of the speech.

It's about the presence that they're bringing to the speech.

Konuşmaya kattıkları varlıkları ile ilgili bir durum.

Because we rate them on all these variables

Biz insanları yeterlilik ile alakalı şu değişkenler ile

değerlendiriyorduk. Mesela, Konuşmanın yapısı nasıldı?

related to competence, like, how well-structured is the speech?

Ne kadar iyiydi? Mülakata girenlerin özellikleri nelerdi?

How good is it? What are their qualifications?

Bunların hiç etkisi olmadı.

No effect on those things. This is what's affected.

These kinds of things.

Bu tür şeyler etkili oldu (Tutku, özgüven, coşkunluk, özgünlük, çekicilik)

People are bringing their true selves, basically.

They're bringing themselves.

İnsanlar temel olarak gerçek benliklerini ortaya çıkartıyorlar.

Fikirlerini sunuyorlar, fakat kendileri olarak

They bring their ideas, but as themselves,

with no, you know, residue over them.

yani başka şeylerden etkilenmeden.

So this is what's driving the effect, or mediating the effect.

İşte bu, etkiyi harekete geçiren ya da buna aracılık yapan şeydir.

So when I tell people about this,

İnsanlara, vücudumuz zihnimizi değiştirir,

that our bodies change our minds and our minds can change our behavior,

zihnimiz davranışlarımızı değiştirebilir ve

davranışlarımız da sonuçları değiştirebilir dediğimde

and our behavior can change our outcomes, they say to me,

"Yapamam--Sahte hissediyorum." diyorlar.

"It feels fake." Right?

So I said, fake it till you make it.

Gerçekleştirene kadar taklit et dediğimde ise Yapamam-- Bana uygun değil.

It's not me.

I don't want to get there and then still feel like a fraud.

İstediğim mevkiye ulaşıp sonunda kendimi sahtekar gibi hissetmek istemiyorum.

I don't want to feel like an impostor.

Bir düzenbaz olarak hissetmek istemiyorum.

I don't want to get there only to feel like I'm not supposed to be here.

Sırf "Burada bulunmayı hakketmiyorum" hissiyle yaşamamak için o mevkiye ulaşmayı istemiyorum dediler.

And that really resonated with me,

Ve bu bende çağrışımlar yaptı,

because I want to tell you a little story about being an impostor

Çünkü size, taklitçilikle ve "bu mevkide bulunmayı

hakketmiyorum" hissini yaşamakla ilgili bir hikaye anlatmak istiyorum.

and feeling like I'm not supposed to be here.

When I was 19, I was in a really bad car accident.

19 yaşındayken gerçekten kötü bir araba kazası geçirdim.

I was thrown out of a car, rolled several times.

Arabadan dışarı fırlayıp birçok kere yuvarlandım.

I was thrown from the car.

Arabadan dışarıya fırlamıştım. Ve gözlerimi beyin

And I woke up in a head injury rehab ward,

rehibilitasyon merkezinde açtım, kolejden ayrıldım

and I had been withdrawn from college,

and I learned that my IQ had dropped by two standard deviations,

ve I.Q.'mun iki standard sapma değerinde düştüğünü öğrendim,

which was very traumatic.

ki benim için çok sarsıcı bir durumdu.

I knew my IQ because I had identified with being smart,

I.Q.'mu biliyordum çünkü zeki birisi olarak tanımlanmıştım

and I had been called gifted as a child.

ve çocukluğumda ileri zekalı olarak bilinirdim.

So I'm taken out of college, I keep trying to go back.

Kolejden ayrılmak zorunda kalmış, geri dönmeye çalışıyordum.

They say, "You're not going to finish college.

Çevremdekiler, "Koleji bitiremezsin.

Bilmeni isteriz ki, yapabileceğin başka şeyler de var,

Just, you know, there are other things for you to do,

but that's not going to work out for you."

fakat kolej senin için uygun değil." gibi şeyler söylüyorlardı.

So I really struggled with this, and I have to say,

Bu durumla gerçekten çok mücadele ettim ve söylemeliyim ki,

having your identity taken from you, your core identity,

sahip olduğunuz karakterin, ana karakterin, ki bu benim için

and for me it was being smart,

zeki olmaktı, bunun sizden alınması kadar

having that taken from you,

sizi bundan daha güçsüz hissettirebilecek bir durum yoktur.

there's nothing that leaves you feeling more powerless than that.

So I felt entirely powerless.

Bu yüzden kendimi tamamen güçsüz hissettim. Çalıştım, çalıştım ve çalıştım

I worked and worked, and I got lucky,

ve şansım yolunda gitti ve çalıştım ve şansım yolunda gitti ve çalıştım.

and worked, and got lucky, and worked.

Eventually I graduated from college.

Sonunda kolejden mezun oldum.

It took me four years longer than my peers,

Mezun olmak yaşıtlarıma kıyasla fazladan dört yılımı aldı ve

and I convinced someone, my angel advisor, Susan Fiske,

melek gibi birisi olan danışmanım Susan Fiske'yi

to take me on, and so I ended up at Princeton,

beni kabul etmesi için ikna ettim ve kendimi Princeton'da buldum,

and I was like, I am not supposed to be here.

Daha sonra, "Ben buraya ait değilim, ben bir taklitçiyim",

I am an impostor.

gibi şeyler düşünmeye başladım.

And the night before my first-year talk,

Birinci sınıf konuşmamdan bir gece once,

ki bu konuşma Princeton'da 20 kişinin önünde

and the first-year talk at Princeton is a 20-minute talk to 20 people.

20 dakikalık bir konuşmadır.

That's it.

I was so afraid of being found out the next day

Ertesi gün gerçeklerin ortaya çıkacağından korkup

that I called her and said, "I'm quitting."

Susan'i arayıp "Vazgeçiyorum" dedim.

She was like, "You are not quitting,

O da "Hayır, vazgeçmiyorsun,

because I took a gamble on you, and you're staying.

çünkü senin için riski göze aldım ve sen kalıyorsun" dedi.

You're going to stay, and this is what you're going to do.

Burada kalacaksın ve şu dediğimi yapacaksın.

Taklit edeceksin.

You are going to fake it.

You're going to do every talk that you ever get asked to do.

Senden istenen her konuşmayı yapacaksın.

You're just going to do it and do it and do it,

Yalnızca tekrar tekrar bunu yapacaksın,

korkmuş ve donmuş veya

even if you're terrified and just paralyzed

and having an out-of-body experience,

aklın çıkmış bile olsa, "Aman allahım, yapabiliyorum"

until you have this moment where you say, 'Oh my gosh, I'm doing it.

dediğin zamana kadar yapacaksın.

Like, I have become this. I am actually doing this.'"

"Sonunda gerçekleştirdim, gerçekten yapıyorum" dediğin ana kadar.

So that's what I did.

Benim yaptığım da buydu. 5 yıl Lisansüstü eğitim,

Five years in grad school,

a few years, you know, I'm at Northwestern,

birkaç yıllığına, biliyorsunuz Northwestern'deydim,

I moved to Harvard, I'm at Harvard,

Harvard'a transfer oldum, şimdi Harvard'dayım, artık

I'm not really thinking about it anymore, but for a long time I had been thinking,

bunun hakkında düşünmüyorum, fakat uzunca bir süre

"Not supposed to be here."

"Buraya ait değilim. Buraya ait değilim." diye düşünüyordum.

So at the end of my first year at Harvard,

Harvard'daki ilk yılımın sonlarında

a student who had not talked in class the entire semester,

tüm dönem boyunca hiç konuşmamış,

who I had said, "Look, you've gotta participate or else you're going to fail,"

"Bak, derse katılım göstermelisin, yoksa sınıfta kalacaksın" dediğim bir öğrencim

came into my office. I really didn't know her at all.

ofisime geldi. Onu aslında hiç tanımıyordum.

Tamamen ezilmiş bir halde içeriye girip

She came in totally defeated, and she said,

"I'm not supposed to be here."

"Ben buraya ait değilim" dedi.

Benim için dönüm noktası o zamandı. Çünkü iki şey meydana geldi

And that was the moment for me.

Because two things happened.

One was that I realized,

İlki, anladım ki,

oh my gosh, I don't feel like that anymore.

aman tanrım, artık o duyguyu hissetmiyorum. Anladığınız üzere,

I don't feel that anymore, but she does, and I get that feeling.

eskisi gibi hissetmiyorum, fakat o öyle hissediyor ve onun hislerini anlayabiliyorum.

And the second was, she is supposed to be here!

İkincisi ise, o buraya ait!

Like, she can fake it, she can become it.

O da taklit edebilir, o da gerçekleştirebilir.

So I was like, "Yes, you are! You are supposed to be here!

Ben de karşılık olarak, "Tabi ki öylesin! Buraya aitsin!

And tomorrow you're going to fake it,

Ve yarın taklit edeceksin,

kendini güçlü hissettireceksin, ve biliyorsunuz,

you're going to make yourself powerful, and, you know --

(Applause)

sonunda --"(Alkışlar)

(Alkışlar)

"Sınıfa gideceksin

And you're going to go into the classroom,

and you are going to give the best comment ever."

ve şimdiye kadar yapılmış en iyi yorumlamayı yapacaksın."

You know? And she gave the best comment ever,

Biliyor musunuz? Yapılmış en iyi yorumlamayı yaptı

and people turned around and were like,

ve insanlar. "aman tanrım,

onun orada oturduğunu bile bilmiyorduk" dercesine bakışlarını ona çevirdiler. (Kahkahalar)

oh my God, I didn't even notice her sitting there. (Laughter)

Aylar sonra öğrencim yanıma geldi ve

She comes back to me months later,

and I realized that she had not just faked it till she made it,

onun, bunu yapana kadar değil de

she had actually faked it till she became it.

gerçekleştirene kadar taklit ettiğini anladım.

So she had changed.

Sonunda o değişti.

And so I want to say to you, don't fake it till you make it.

Ben de size, yalnızca yapabilene kadar değil

Fake it till you become it.

gerçekleştirene kadar taklit edin demek istiyorum.

Do it enough until you actually become it and internalize.

Ta ki gerçekleştirip, özümseyene kadar yapın.

The last thing I'm going to leave you with is this.

Sizlere en son olarak söyleyeceğim şey ise şu.

Tiny tweaks can lead to big changes.

Küçük ayarlamalar büyük değişikliklere yol açabilir.

So, this is two minutes.

Bahsettiğim şey bu iki dakika.

Two minutes, two minutes, two minutes.

İki dakika, iki dakika, iki dakika.

Before you go into the next stressful evaluative situation,

Bir sonraki stres yaratan, değerlendirileceğiniz bir duruma girmeden önce

for two minutes, try doing this, in the elevator,

iki dakikalığına, bunu deneyin, asansörde,

in a bathroom stall, at your desk behind closed doors.

tuvalette, kapalı kapılar ardındaki masanızda.

That's what you want to do.

Yapmanız gereken şey bu. Zihninizi o durumla

Configure your brain to cope the best in that situation.

en iyi şekilde başedebilecek şekilde ayarlayın.

Get your testosterone up. Get your cortisol down.

Testesteronunuzu yükseltin. Kortizolünüzü düşürün.

Don't leave that situation feeling like, oh, I didn't show them who I am.

Durumu, "oh, onlara kim olduğumu gösteremedim" şeklinde bırakmayın.

Leave that situation feeling like,

Durumu, "onlara kim olduğumu anlatıp

I really feel like I got to say who I am and show who I am.

gösterebildim" hissiyle bırakın.

So I want to ask you first, you know, both to try power posing,

Sizlerden ilk olarak

hem güç duruşunu denemenizi

and also I want to ask you to share the science, because this is simple.

hem de

bu bilimi paylaşmanızı rica ediyorum. Çünkü bu basit.

I don't have ego involved in this. (Laughter)

Egomun bununla ilgisi yok. (Kahkahalar)

Give it away. Share it with people,

Verin. İnsanlarla paylaşın,

because the people who can use it the most

çünkü bunu en cok kullanabilecek olanlar

are the ones with no resources and no technology

kaynağı, teknolojisi

and no status and no power.

mevkisi ve gücü olmayan insanlar. Bunu onlarla paylaşın ki

Give it to them because they can do it in private.

özel hayatlarında bunu yapabilsinler.

Vücutlarına, kendileri ile başbaşa kalmaya ve iki dakikaya ihtiyaçları var

They need their bodies, privacy and two minutes,

and it can significantly change the outcomes of their life.

ve bu onların hayatlarında önemli değişikliklerle sonuçlanabilir.

Thank you.

Teşekkürler. (Alkışlar)

(Applause)

(Alkışlar)