Your body language may shape who you are | Amy Cuddy | TED

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Elsuta 3 Reviewer: Gohar Khachatryan

So I want to start by offering you a free no-tech life hack,

Սկզբում ցանկանում եմ ձեզ ներկայացնել

մարմնի բնական հնարավորություններից մեկը:

and all it requires of you is this:

Դրա համար ձեզանից ընդամենը կպահանջվի

that you change your posture for two minutes.

երկու րոպեով փոխել ձեր մարմնի դիրքը:

But before I give it away, I want to ask you to right now

Բայց մինչ այդ կխնդրեի մտածել ձեր մարմնի, ինչպես նաև այն մասին,

do a little audit of your body and what you're doing with your body.

թե ինչ եք անում ձեր մարմնի հետ:

So how many of you are sort of making yourselves smaller?

Ձեզանից քանի՞սն են կուչ գալիս:

Maybe you're hunching, crossing your legs, maybe wrapping your ankles.

Գուցե դուք կորացնում եք մեջքը, խաչում եք ոտքերը

կամ ձեռքերով բռնում ոտքերը:

Sometimes we hold onto our arms like this.

Երբեմն խաչում ենք ձեռքերը:

Sometimes we spread out. (Laughter)

Երբեմն էլ` տարածում: (Ծիծաղ):

I see you.

Ես տեսնում եմ ձեզ: (Ծիծաղ):

So I want you to pay attention to what you're doing right now.

Ուշադրություն դարձրեք, թե ինչ եք անում հենց այս պահին:

We're going to come back to that in a few minutes,

Մենք դրան կանդրադառնանք մի քանի րոպեից,

և հուսով եմ, որ եթե ուշադրություն դարձնեք ձեր դիրքին,

and I'm hoping that if you learn to tweak this a little bit,

it could significantly change the way your life unfolds.

դա կօգնի զգալիորեն փոխել ձեր կյանքը:

So, we're really fascinated with body language,

Մեզ բոլորիս գրավում է մարմնի լեզուն,

and we're particularly interested in other people's body language.

և, հատկապես`

այլ մարդկանց մարմնի լեզուն:

You know, we're interested in, like, you know — (Laughter) —

Մեզ հետաքրքրում է, ասենք... (Ծիծաղ)

an awkward interaction, or a smile,

շփման ընթացքում տեղի ունեցող զավեշտները, անհեթեթ ժպիտները,

or a contemptuous glance, or maybe a very awkward wink,

արհամարհական հայացքները, կամ անտեղի աչքով անելը,

or maybe even something like a handshake.

մինչև անգամ` հասարակ ձեռքսեղմումը:

Narrator: Here they are arriving at Number 10.

Մեկնաբան. Ահա նրանք մոտենում են վարչապետի նստավայրին,

և ոստիկանն արժանանում է ԱՄՆ նախագահի ձեռքը սեղմելու պատվին:

This lucky policeman gets to shake hands with the President of the United States.

Մի՞թե նաև վարչապետի ձեռքը…

Here comes the Prime Minister -- No. (Laughter) (Applause)

Ոչ: (Ծիծաղ) (Ծափահարություններ)

(Laughter) (Applause)

(Ծիծաղ) (Ծափահարություններ)

Amy Cuddy: So a handshake, or the lack of a handshake,

Էմի Քադդի. Այսպիսով` ձեռքսեղմումը կամ դրա բացակայությունը

can have us talking for weeks and weeks and weeks.

կարող է շաբաթներ շարունակ քննարկման առարկա դառնալ

Even the BBC and The New York Times.

նույնիսկ Բի-Բի-Սիում և Նյու Յորք Թայմսում:

So obviously when we think about nonverbal behavior,

Ակներև է, որ երբ մտածում ենք ոչ խոսքային ժեստերի

or body language -- but we call it nonverbals as social scientists --

կամ շարժուձևի մասին, ﴾մենք` սոցիոլոգներս, դա անվանում ենք ոչ վերբալ﴿,

it's language, so we think about communication.

մենք մտածում ենք հենց լեզվի, այսինքն` հաղորդակցության մասին:

When we think about communication, we think about interactions.

Իսկ երբ մտածում ենք հաղորդակցության մասին` մտածում ենք նաև շփման մասին:

Ի՞նչ են ինձ ասում ձեր ժեստերը:

So what is your body language communicating to me?

What's mine communicating to you?

Իսկ ի՞մ ժեստերն ինչ են ասում ձեզ:

And there's a lot of reason to believe that this is a valid way to look at this.

Բավականաչափ հիմքեր կան հավատալու, որ սա է խնդրին ցուցաբերվող ճիշտ մոտեցումը:

Այսպիսով` սոցիոլոգները վաղուց ի վեր ուսումնասիրում են մեր

So social scientists have spent a lot of time

և այլ մարդկանց ժեստերի ազդեցությունը

looking at the effects of our body language,

մեր կայացրած կարծիքների վրա:

or other people's body language, on judgments.

And we make sweeping judgments and inferences from body language.

Մենք հաճախ կարող ենք ժեստերից ելնելով հապճեպ և սխալ կարծիքներ կազմել,

And those judgments can predict really meaningful life outcomes

և դրանք կարող են ճակատագրական նշանակություն ունենալ կյանքի կարևոր իրավիճակներում,

like who we hire or promote, who we ask out on a date.

ասենք` մարդուն աշխատանքի ընդունելիս կամ առաջ քաշելիս, կամ ժամադրություն նշանակելիս:

For example, Nalini Ambady, a researcher at Tufts University,

Օրինակ, Թաֆթսի համալսարանի հետազոտող Նալինի Ամբադին պարզել է,

shows that when people watch 30-second soundless clips

որ երբ մարդիկ նայում են 30 վայրկյան տևողությամբ անձայն հոլովակ բժշկի և

of real physician-patient interactions,

հիվանդի իրական շփման մասին,

their judgments of the physician's niceness

բժշկի սիրալիրության մասին նրանց դատողությունից է կախված`

predict whether or not that physician will be sued.

դատի կտայի՞ն այդ բժշկին, թե` ոչ:

So it doesn't have to do so much

Այդ դատողությունը պայմանավորված է ոչ թե նրա մասնագիտական որակներով,

with whether or not that physician was incompetent,

այլ նրանով, թե որքանով է այդ մարդը մեզ դուր գալիս,

but do we like that person and how they interacted?

և թե ինչպիսինն էր նրանց շփումը:

Even more dramatic, Alex Todorov at Princeton

Մեկ այլ` ավելի ցայտուն օրինակ, Ալեքս Տոդորովը` Փրինսթոնից, ապացուցել է,

has shown us that judgments of political candidates' faces

որ սենատորի և նահանգապետի աթոռի համար ընտրապայքարում

in just one second predict 70 percent

թեկնածուների հաղթանակը 70%-ով պայմանավորված է

of U.S. Senate and gubernatorial race outcomes,

նրանց դեմքին առաջին անգամ նայելիս մեր ստացած տպավորություններով,

and even, let's go digital,

նույնսիկ թվային ոլորտից օրինակ կարող ենք բերել`

emoticons used well in online negotiations

համացանցային բանակցությունների ժամանակ սմայլիկների ճիշտ օգտագործումը

can lead you to claim more value from that negotiation.

կարող է հանգեցնել բանակցություններից ձեր ակնկալիքների ավելի մեծ չափով արդարացմանը:

If you use them poorly, bad idea. Right?

Այդ իսկ պատճառով դրանք պետք է խելամտորեն օգտագործել, այնպես չէ՞:

So when we think of nonverbals, we think of how we judge others,

Այսպիսով, ոչ վերբալ հաղորդակցությունն օգնում է մեզ գնահատել այլ մարդկանց,

how they judge us and what the outcomes are.

հասկանալ նրանց կարծիքը մեր մասին և կանխատեսել մեր շփման արդյունքները:

We tend to forget, though, the other audience

Բայց հաճախ մոռանում ենք,

that's influenced by our nonverbals, and that's ourselves.

որ ոչ վերբալ հաղորդակցությունը ազդում հենց մեզ`

We are also influenced by our nonverbals,

մեր մտքերի, զգացմունքների

our thoughts and our feelings and our physiology.

և օրգանիզմի ընդհանուր վիճակի վրա:

So what nonverbals am I talking about?

Եվ այսպես, ոչ վերբալ հաղորդակցության ո՞ր տեսակը նկատի ունեմ:

I'm a social psychologist. I study prejudice,

Ես սոցիալական հոգեբան եմ: Ես ուսումնասիրում եմ նախապաշարմունքները:

and I teach at a competitive business school,

Եվ դասավանդում եմ բարձրակարգ բիզնես դպրոցում, և անխուսափելի էր,

so it was inevitable that I would become interested in power dynamics.

որ պիտի սկսեի հետաքրքվել իշխանության դինամիկայով:

I became especially interested in nonverbal expressions

Ինձ հատկապես գրավեցին ուժի և գերիշխանության

of power and dominance.

ոչ վերբալ դրսևորումները:

And what are nonverbal expressions of power and dominance?

Ձեր կարծիքով` ինչպի՞սին են ուժի և գերիշխանության ոչ վերբալ դրսևորման միջոցները:

Well, this is what they are.

Եվ ահա, թե ինչ եզրակացության հանգեցի:

So in the animal kingdom, they are about expanding.

Կենդանական աշխարհում կենդանիները դիմում են ֆիզիկապես մեծ երևալու միջոցին:

So you make yourself big, you stretch out,

Կենդանին դառնում է չափերով ավելի մեծ,

you take up space, you're basically opening up.

ծավալվում`

It's about opening up.

զբաղեցնելով ավելի մեծ տարածք: Դա վերաբերում է

And this is true across the animal kingdom.

բոլոր կենդանիներին, ոչ միայն պրիմատներին:

It's not just limited to primates.

Մարդիկ նույն կերպ են վարվում: (Ծիծաղ)

And humans do the same thing. (Laughter)

So they do this both when they have power sort of chronically,

Մարդիկ այդպես են վարվում, երբ մշտապես իրենց գերիշխող են զգում,

and also when they're feeling powerful in the moment.

ինչպես նաև երբ զգում են իրենց սեփական գերազանցությունն ինչ-որ պահի:

And this one is especially interesting because it really shows us

Այս ժեստն առավել հետաքրքիր է, քանի որ այն ցույց է տալիս,

how universal and old these expressions of power are.

թե որքան հին և համընդհանուր է ինքնաարտահայտման այս տեսակը:

This expression, which is known as pride,

Ջեսիկա Թրեյսին ուսումանասիրել է այս դրսևորումը,

Jessica Tracy has studied.

որը հայտնի է որպես հպարտություն, և պարզել,

She shows that people who are born with sight

որ թե´ տեսնող, և թե´ ի ծնե կույր մարդիկ

and people who are congenitally blind do this

օգտագործում են այդ ժեստը`

when they win at a physical competition.

ֆիզիկական մրցակցությունում հաղթելիս:

So when they cross the finish line and they've won,

Երբ նրանք առաջինն են հատում վերջնագիծը և հաղթում են,

it doesn't matter if they've never seen anyone do it.

եթե անգամ մինչ այդ որևէ մեկին այդ ժեստն անելիս չեն տեսել:

Կատարում են հենց այս շարժումը:

They do this.

Ձեռքերը` V-աձև վեր պարզած, ծնոտը` բարձր:

So the arms up in the V, the chin is slightly lifted.

What do we do when we feel powerless?

Իսկ ի՞նչ ենք անում, երբ անզոր ենք զգում մեզ:

We do exactly the opposite.

Անում ենք ճիշտ հակառակը: Մենք կծկվում ենք,

We close up. We wrap ourselves up.

We make ourselves small.

ձեռքերով գրկում ինքներս մեզ, փոքրանում, չենք ուզում անգամ հպվել մեր կողքին գտնվող մարդուն:

We don't want to bump into the person next to us.

So again, both animals and humans do the same thing.

Եվ կրկին, այս ժեստը հատուկ է ինչպես մեզ, այնպես էլ կենդանիներին:

And this is what happens when you put together high and low power.

Ահա, թե ինչ տեսք ունի ուժեղ և թույլ մարդկանց հանդիպումը:

Երբ խոսքը վերաբերում է ուժին,

So what we tend to do when it comes to power

մենք հակված ենք լրացնելու այլոց ոչ վերբալ ժեստերը:

is that we complement the other's nonverbals.

So if someone is being really powerful with us,

Երբ մեր դիմաց կանգնած է ուժեղ և ինքնավստահ անձնավորություն,

we tend to make ourselves smaller. We don't mirror them.

մենք, մեր կամքից անկախ, կծկվում ենք:

We do the opposite of them.

Մենք չենք ընդօրինակում նրա ընդունած դիրքը, այլ պարզապես ենթարկվում ենք նրա ուժին:

So I'm watching this behavior in the classroom,

Ես հետևում եմ լսարանում իմ ուսանողների շարժուձևին

and what do I notice?

և նկատել եմ , որ բիզնես կառավարման մագիստրոսներն իսկապես

I notice that MBA students really exhibit the full range of power nonverbals.

դիմում են իշխանության դրսևորման բոլոր ոչ վերբալ ձևերին:

So you have people who are like caricatures of alphas,

Կան այնպիսիք, որ իրենց պահում են իսկական գերիշխող արուների պես.

really coming into the room, they get right into the middle of the room

դասը դեռ չսկսած գնում են լսարանի կենտրոնը, ինչպես իրական հաղթողներ`

կարծես ուզում են գրավել իրենց շրջապատող տարածքը:

before class even starts, like they really want to occupy space.

When they sit down, they're sort of spread out.

Նստելիս նրանք գրեթե երկու տեղ են զբաղեցնում:

They raise their hands like this.

Ձեռքը բարձրացնում են ա´յ այսպես:

You have other people who are virtually collapsing

Մինչդեռ մյուսները մարում են

when they come in. As soon they come in, you see it.

ներս մտնելուն պես: Հենց, որ լսարան են մտնում, դուք տեսնում եք դա:

You see it on their faces and their bodies,

Դա երևում է թե´ նրանց մարմնի դիրքից և թե´ դեմքերից :

and they sit in their chair and they make themselves tiny,

Նրանք նստում են աթոռի վրա և փոքրանում են,

and they go like this when they raise their hand.

իսկ ձեռքը բարձրացնում են այսպես:

I notice a couple of things about this.

Ես որոշ նկատառումներ ունեմ այդ առնչությամբ,

որոնցից առաջինը, իհարկե չեմ զարմացնի ձեզ,

One, you're not going to be surprised.

It seems to be related to gender.

կապված է սեռի հետ:

So women are much more likely to do this kind of thing than men.

Կանայք այդպես վարվում են ավելի հաճախ, քան տղամարդիկ:

Women feel chronically less powerful than men,

Նրանք մշտապես իրենց ավելի թույլ են համարում տղամարդկանցից,

so this is not surprising.

և դա զարմանալի չէ: Բայց նկատել եմ նաև,

But the other thing I noticed

is that it also seemed to be related to the extent

որ դա կապված է նաև նրանց

to which the students were participating, and how well they were participating.

դասին մասնակցության աստիճանի հետ:

And this is really important in the MBA classroom,

Դա հատկապես կարևոր է բիզնես կառավարման մագիստրոսի համար,

because participation counts for half the grade.

քանի որ գնահատականը կիսով չափ պայմանավորված է մասնակցությամբ։

So business schools have been struggling with this gender grade gap.

Բիզնես-դպրոցները երկար ժամանակ է, որ պայքարում են գենդերային այս բացը լրացնելու համար:

You get these equally qualified women and men coming in

Համալսարանն ընդունում է հավասար գիտելիքներ ունեցող կանանց ու տղամարդկանց,

and then you get these differences in grades,

ապա նրանք տարբեր գնահատականաններ են ստանում,

and it seems to be partly attributable to participation.

և դա, կարծես, մասամբ կախված է նրանց մասնակցությունից:

So I started to wonder, you know, okay,

Ես սկսեցի խորհել,

so you have these people coming in like this, and they're participating.

այսպես, օրինակ, համալսարանն ընդունում է այս մարդկանց, ովքեր մասնակցում են դասերին:

Հնարավո՞ր է արդյոք, որ նրանք ձևացնեն, թե ավելի շատ բան գիտեն,

Is it possible that we could get people to fake it

and would it lead them to participate more?

և, այդպիսով ավելացնեն դասերի ժամանակ իրենց ակտիվությունը:

Ես և Բերքլիի իմ գործընկեր Դանա Քարնին շատ էինք ուզում պարզել`

So my main collaborator Dana Carney, who's at Berkeley,

and I really wanted to know, can you fake it till you make it?

հնարավո՞ր է արդյոք ձևացնելով արդյունքի հասնել:

Like, can you do this just for a little while

Օրինակ, հնարավո՞ր է որոշ ժամանակ ձևացնելով հասնել վարքագծի փոփոխության,

and actually experience a behavioral outcome

ինչն էլ ուժի զգացողություն կհաղորդի:

that makes you seem more powerful?

So we know that our nonverbals govern how other people

Այսպիսով, մենք գիտենք, որ մեր ոչ վերբալ խոսքի հիման վրա

think and feel about us. There's a lot of evidence.

մարդիկ կարծիք են կազմում մեր մասին: Կան բազում ապացույցներ, որ դա այդպես է:

Բայց մեր խնդիրն իրականում հետևյալն է`

But our question really was,

do our nonverbals govern how we think and feel about ourselves?

արդյո՞ք մեր ժեստերն անդրադառնում են մեր մասին մեր իսկ կարծիքի և զգացողությունների վրա:

There's some evidence that they do.

Հիմքեր կան ենթադրելու, որ` այո:

So, for example, we smile when we feel happy,

Օրինակ, մենք ժպտում ենք, երբ երջանիկ ենք,

but also, when we're forced to smile

բայց երբ ստիպված ենք լինում ժպտալ`

by holding a pen in our teeth like this, it makes us feel happy.

գրիչն այսպես ատամներով բռնած, մենք մի փոքր ավելի ուրախ ենք դառնում:

So it goes both ways.

Դա երկկողմանի է աշխատում: Ուժի պարագայում էլ դա այդպես է:

When it comes to power, it also goes both ways.

Երբ դուք զգում եք ձեր ուժը,

So when you feel powerful,

you're more likely to do this,

դուք այսպես եք անում, բայց անգամ այն ժամանակ,

but it's also possible that when you pretend to be powerful,

երբ դուք ձևացնում եք, թե ուժեղ եք, հավանականությունը մեծ է,

you are more likely to actually feel powerful.

որ դուք ձեր մեջ կզգաք այդ ուժը:

So the second question really was, you know,

Երկրորդ հարցը, որ հետաքրքրում է մեզ` հետևյալն է.

so we know that our minds change our bodies,

մենք գիտենք, որ մեր գիտակցությունը ստիպում է մեզ փոխել մարմնի դիրքը,

but is it also true that our bodies change our minds?

բայց արդյոք կարո՞ղ է մեր մարմնի դիրքը փոխել մեր գիտակցությունը:

And when I say minds, in the case of the powerful,

Այս պարագայում ի՞նչ նկատի ունեմ

what am I talking about?

գիտակցություն ասելով:

So I'm talking about thoughts and feelings

Խոսքը գնում է մտքերի ու զգացումների մասին, ինչպես նաև ֆիզիոլոգիական այն երևույթների մասին,

and the sort of physiological things that make up our thoughts and feelings,

որոնք ձևավորում են մեր մտքերն ու զգացումները:

Տվյալ դեպքում խոսքը հորմոննների մասին է: Ես ուսումնասիրում եմ դրանք:

and in my case, that's hormones. I look at hormones.

So what do the minds of the powerful versus the powerless look like?

Այսպիսով, միմյանցից ինչո՞վ են տարբերվում ուժեղների և թույլերի

գիտակցությունները:

So powerful people tend to be, not surprisingly,

Զարմանալի չէ, որ ազդեցիկ մարդիկ սովորաբար ավելի հաստատակամ են,

more assertive and more confident, more optimistic.

ավելի ինքնավստահ ու լավատես:

They actually feel they're going to win even at games of chance.

Նրանք իսկապես մտածում են, որ հաղթող դուրս կգան, անգամ երբ դա պատահականության հարց է:

Նրանք նաև հակված են ավելի վերացական մտածել:

They also tend to be able to think more abstractly.

So there are a lot of differences. They take more risks.

Այսպիսով` տարբերությունները շատ են: Նրանք ավելի հաճախ են ռիսկի դիմում:

There are a lot of differences between powerful and powerless people.

Բազմաթիվ տարբերություններ կան ոչ ինքնավստահ և ինքնավստահ մարդկանց միջև:

Ֆիզիոլոգիապես տարբերություններ կան նաև երկու հորմոնների`

Physiologically, there also are differences

on two key hormones: testosterone, which is the dominance hormone,

տեստոստերոնի, որը գերիշխանության հորմոնն է,

and cortisol, which is the stress hormone.

և կորտիզոլի` սթրեսի հորմոնի միջև:

So what we find is that high-power alpha males in primate hierarchies

Պարզեցինք,

որ պրիմատների հիերարխիայում գերիշխող արուների մոտ տեստոստերոնի մակարդակը բարձր է,

have high testosterone and low cortisol,

իսկ կորտիզոլինը` ցածր:

and powerful and effective leaders

Ուժեղ և ազդեցիկ լիդերների մոտ ևս

also have high testosterone and low cortisol.

տեստոստերոնի մակարդակը բարձր է, կորտիզոլինը` ցածր:

So what does that mean? When you think about power,

Ինչի՞ մասին է դա խոսում: Երբ մարդիկ խոսում են ուժի մասին,

people tended to think only about testosterone,

նրանք այն կապում են մարդու տեստոստերոնի մակարդակի հետ,

because that was about dominance.

քանզի ուժը ենթադրում է գերիշխանություն:

But really, power is also about how you react to stress.

Իրականում սակայն ուժից է կախված նաև թե ինչպես ենք մենք արձագանքում սթրեսին:

So do you want the high-power leader that's dominant,

Կցանկանայի՞ք ունենալ ուժեղ ղեկավար, տեստոստերոնի բարձր մակարդակով,

high on testosterone, but really stress reactive?

բայց ով բուռն է արձագանքում սթրեսային իրավիճակներում:

Probably not, right?

Հավանաբար ոչ: Դուք կցանկանայիք ունենալ

You want the person who's powerful and assertive and dominant,

հզոր, հաստատակամ և իշխող ղեկավար,

but not very stress reactive, the person who's laid back.

բայց ով հեշտությամբ չի կորցնում ինքնատիրապետումը:

So we know that in primate hierarchies,

Այսպիսով մենք գիտենք, որ պրիմատների մոտ, եթե ալֆան ցանկանում է

if an alpha needs to take over,

առաջնորդությունը վերցնել իր ձեռքը, եթե անհատը ցանկանում է

if an individual needs to take over an alpha role sort of suddenly,

հանկարծ վերցնել իր վրա ալֆայի դերը,

within a few days, that individual's testosterone has gone up

մի քանի օրվա ընթացքում նրա տեստոստերոնի մակարդակը զգալիորեն բարձրանում է ,

significantly and his cortisol has dropped significantly.

իսկ կորտիզոլի մակարդակը՝ զգալիորեն պակասում:

So we have this evidence, both that the body can shape

Այսպիսով, մենք ունենք ապացույց, որ մարմինը կարող է ղեկավարել գիտակցությունը,

the mind, at least at the facial level,

առնվազն` արտաքնապես,

and also that role changes can shape the mind.

ինչպես նաև, որ դերի փոփոխությունը նույնպես կարող է ձևավորել գիտակցությունը:

So what happens, okay, you take a role change,

Այսպիսով, ինչ է կատարվում, դուք նոր դեր եք ստանձնում,

what happens if you do that at a really minimal level,

ինչ է կատարվում, եթե դուք դա անում եք մինիմալ չափով,

like this tiny manipulation, this tiny intervention?

մի շատ փոքր, աննշան փոփոխություն:

"For two minutes," you say, "I want you to stand like this,

Դուք ասում եք ձեզ. «Ես այս դիրքով կկանգնեմ երկու րոպե,

and it's going to make you feel more powerful."

և դա ինձ ավելի շատ վստահություն կտա»:

So this is what we did.

Եվ ահա թե ինչ մենք արեցինք: Որոշեցինք մարդկանց

We decided to bring people into the lab and run a little experiment,

հրավիրել լաբորատորիա և փորձ անցկացնել: Եվ այս մարդիկ

and these people adopted, for two minutes,

երկու րոպե շարունակ պետք է ընդունեին կամ ուժեղ,

either high-power poses or low-power poses,

ինքնավստահ կամ թույլ և անվստահ մարդու կեցվածքը:

and I'm just going to show you five of the poses,

Ես ցույց կտամ հինգ կեցվածք, չնայած, որ նրանք միայն երկուսն ընդունեցին:

although they took on only two.

So here's one.

Ահա առաջինը:

Եվս մի քանիսը:

A couple more.

Այս կեցվածքը լրատվամիջոցներն անվանեցին

This one has been dubbed the "Wonder Woman" by the media.

«Զարմանահրաշ կինը»:

Here are a couple more.

Ահա ևս մի քանիսը:

So you can be standing or you can be sitting.

Այսպիսով, կարող եք նստել կամ կանգնել:

And here are the low-power poses.

Ահա թույլ մարդու կեցվածքները:

So you're folding up, you're making yourself small.

Դուք կծկվում եք, փոքրանում:

This one is very low-power.

Սա թուլության նշան է.

When you're touching your neck, you're really protecting yourself.

պարանոցին դիպչելով

դուք փորձում եք պաշտպանվել:

So this is what happens.

Ահա թե ինչ էր կատարվում: Նրանք ներս են մտնում,

They come in, they spit into a vial,

թքում փորձանոթի մեջ,

for two minutes, we say, "You need to do this or this."

ապա նրանց խնդրում ենք երկու րոպեով ընդունել այս կամ այն կեցվածքը:

They don't look at pictures of the poses.

Նրանք չեն տեսնում կեցվածքները նկարով:

We don't want to prime them with a concept of power.

Մենք չենք ուզում, որ նրանք տեսնեն ուժը, այլ ուզում ենք, որ զգան այն:

We want them to be feeling power.

Դա տևում է երկու րոպե:

So two minutes they do this.

We then ask them, "How powerful do you feel?" on a series of items,

Հետո նրանց մի քանի հարց ենք տալիս իրենց ինքնավստահության մասին:

and then we give them an opportunity to gamble,

Ապա նրանց հնարավորություն էինք տալիս մոլեխաղ խաղալ,

and then we take another saliva sample.

և հետո թքի ևս մի նմուշ ենք վերցնում:

That's it. That's the whole experiment.

Ահա և ամբողջ փորձը:

So this is what we find.

Ահա թե ինչ պարզեցինք:

Risk tolerance, which is the gambling,

we find that when you are in the high-power pose condition,

Ինքնավստահ կեցվածք ընդունած մարդկանց 86%-ը ցանկացան ռիսկի դիմել,

այսինքն` խաղալ մոլեխաղեր:

86 percent of you will gamble.

When you're in the low-power pose condition,

Իսկ թույլի կեցվածք ընդունածների միայն 60%-ը ցանկացան անել դա:

only 60 percent, and that's a whopping significant difference.

Սա բավականին մեծ տարբերություն է:

Here's what we find on testosterone.

Ահա և տեստոստերոնի անալիզի արդյունքները:

From their baseline when they come in,

Հաշվարկը սկսում ենք սենյակ մտնելու պահին եղած բազային մակարդակից:

high-power people experience about a 20-percent increase,

Վստահ կեցվածք ունեցող մարդկանց մոտ տեստոստերոնի մակարդակը բարձրացավ 20%-ով,

and low-power people experience about a 10-percent decrease.

իսկ թույլ կեցվածքով մարդկանցը նվազեց 10%-ով:

So again, two minutes, and you get these changes.

Ընդամենը երկու րոպե և արդեն այսպիսի արդյունքներ:

Here's what you get on cortisol.

Իսկ ահա թե ինչ կատարվեց կորտիզոլի հետ:

High-power people experience about a 25-percent decrease,

Վստահ կեցվածք ընդունած մարդկանց մոտ այն նվազեց 25%-ով,

and the low-power people experience about a 15-percent increase.

իսկ թույլ կեցվածք ընդունածների մոտ՝ 15%-ով աճեց:

So two minutes lead to these hormonal changes

Ընդամենը երկու րոպեն հանգեցում է հորմոնալ փոփոխությունների,

that configure your brain

որոնք ձեր ուղեղը մղում են ինքնավստահության,

to basically be either assertive, confident and comfortable,

հաստատակամության կամ հարմարավետության կամ էլ

or really stress-reactive, and feeling sort of shut down.

լարվածության և ինքնամփոփության զգացողություն են հաղորդում:

Բոլորիս էլ դա ծանոթ է, այնպես չէ՞:

And we've all had the feeling, right?

So it seems that our nonverbals do govern how we think and feel about ourselves,

Ստացվում է, որ մեր մարմնի լեզուն է որոշում,

թե ինչ ենք մտածում մեր մասին,

so it's not just others, but it's also ourselves.

դա կախված է ոչ միայն շրջապատից, այլև ինքներս մեզանից:

Also, our bodies change our minds.

Բացի այդ, մեր մարմինն ազդում է մեր գիտակցության վրա:

But the next question, of course,

Հարց է ծագում,

is, can power posing for a few minutes

կարող է արդյո՞ք ուժեղ կեցվածք ընդունելու մի քանի րոպեն

իրապես փոխել մեր կյանքը:

really change your life in meaningful ways?

This is in the lab, it's this little task, it's just a couple of minutes.

Չէ՞ որ փորձն արվել է լաբորատորիայում: Դա շատ փոքր առաջադրանք է,

մի քանի րոպե տևողությամբ: Իրական կյանքում

Where can you actually apply this?

մեզ ծանոթ իրավիճակում ե՞րբ կարող ենք կիրառել դա:

Which we cared about, of course.

And so we think where you want to use this is evaluative situations,

Մեր կարծիքով, այդպիսի հնարք կարելի է օգտագործել

օրինակ, երբ, ձեզ գնահատում է ձեր ընկերը, էական սոցիալական սպառնալիքի իրավիճակներում:

like social threat situations.

Ե՞րբ եք ձեզ գնահատում ձեր ընկերները:

Where are you being evaluated, either by your friends?

Օրինակ, դեռահասների հետ դա հաճախ պատահում է դպրոցի ճաշարանում:

For teenagers, it's at the lunchroom table.

For some people it's speaking at a school board meeting.

Այս հնարքը կարող եք կիրառել դպրոցական ժողովի ժամանակ

կամ երբ ինչ-որ գաղափար եք ներկայացնում,

It might be giving a pitch or giving a talk like this

կամ այսպիսի զրույցի ընթացքում,

or doing a job interview.

կամ աշխատանքի ընդունվելիս անցկացվող հարցազրույցի ժամանակ:

We decided that the one that most people could relate to

Մենք մտածեցինք, որ մարդկանց մեծամասնությունը

because most people had been through, was the job interview.

հետաքրքրված կլինի հարցազրույցներով,

որովհետև բոլորն են անցնում դրա միջով:

So we published these findings,

Այսպիսով մենք հրապարակեցինք այս նյութը,

and the media are all over it,

and they say, Okay, so this is what you do

և այն ակտիվորեն քննարկվեց ԶԼՄ-ներում. լրագրողներն ասում էին.

«Փաստորեն այսպես պետք է անել հարցազրույցի գնալիս, ճի՞շտ է»: (Ծիծաղ)

when you go in for the job interview, right?

(Laughter)

Մենք, իհարկե, սարսափեցինք և անմիջապես ասացինք`

You know, so we were of course horrified, and said,

Oh my God, no, that's not what we meant at all.

«Աստված իմ, ոչ, մենք ամենևին էլ սա նկատի չունեինք:

For numerous reasons, no, don't do that.

Տարբեր նկատառումներից ելնելով` մի´ արեք այդպես»:

Again, this is not about you talking to other people.

Խոսքն այն մասին չէ, թե ինչ եք խոսում մյուսների հետ:

It's you talking to yourself.

Խոսքն այն մասին է, թե ինչ եք խոսում ինքներդ ձեզ հետ:

What do you do before you go into a job interview? You do this.

Ի՞նչ եք անում հարցազրույցից առաջ: Այսպես եք անում, չէ՞:

You're sitting down. You're looking at your iPhone --

Դուք նստում և նայում եք ձեր iPhone-ին կամ անդրոիդին`

փորձելով որևէ մեկին աչքաթող չանել:

or your Android, not trying to leave anyone out.

You're looking at your notes,

Դուք աչքի եք անցկացնում ձեր նշումները,

you're hunching up, making yourself small,

կծկվում եք, փորձում ավելի փոքր լինել,

when really what you should be doing maybe is this,

մինչդեռ միգուցե այդպես պետք է վարվեիք լոգարանում:

like, in the bathroom, right? Do that. Find two minutes.

Համամի՞տ եք: Արեք այդպես: Երկու րոպե տրամադրեք դրան:

So that's what we want to test. Okay?

Հենց սա ենք մենք ուզում փորձարկել:

So we bring people into a lab,

Եվ մենք որոշ մարդկանց լաբորատորիա հրավիրեցինք

and they do either high- or low-power poses again,

և խնդրեցինք նրանց կրկին վստահ կամ վեհերոտ դիրքեր ընդունել:

they go through a very stressful job interview.

Այնուհետև նրանք շատ լարված հարցազրույց են անցնում:

It's five minutes long. They are being recorded.

Այն տեսագրվում է և տևում է հինգ րոպե:

They're being judged also,

Նրանց նաև գնահատում են,

and the judges are trained to give no nonverbal feedback,

ընդ որում դատավորներն ոչ վերբալ ակնարկներ չեն անում,

so they look like this.

դա է պատճառը, որ նրանք այսպիսի տեսք ունեն:

Imagine this is the person interviewing you.

Պատկերացրեք, որ հարցազրույցն անցկացնում է նման մի մարդ:

So for five minutes, nothing, and this is worse than being heckled.

Ամբողջ հինգ րոպեների ընթացում դեմքի ոչ մի արտահայտություն, ինչն ավելի վատ է, քան երբ ձեզ հարցախեղդ են անում:

People hate this.

Մարդիկ դա տանել չեն կարողանում: Մարիա Լաֆրանսն այն

It's what Marianne LaFrance calls "standing in social quicksand."

«սոցիալական շարժուն ավազի մեջ խրվել» է անվանում:

So this really spikes your cortisol.

Սա արագորեն բարձրացնում է կորտիզոլի մակարդակը:

So this is the job interview we put them through,

Ահա այսպիսի հարցազրույց ենք մենք անցկացնում,

քանի որ ցանկանում ենք տեսնել, թե ի վերջո ինչ կպատահի:

because we really wanted to see what happened.

We then have these coders look at these tapes, four of them.

Այնուհետ մասնագետները դիտեցին չորս տեսագրությունները:

They're blind to the hypothesis. They're blind to the conditions.

Նրանք հիպոթեզի կամ փորձարկման պայմանների մասին գաղափար չունեն:

They have no idea who's been posing in what pose,

Նրանք չգիտեն, թե ով ինչ դիրք է ընդունել,

and they end up looking at these sets of tapes,

և նրանք նայեցին այս ձայնագրություններին,

and they say, "We want to hire these people,"

և ասացին. «Մենք կվարձեինք այս մարդկանց»,

բոլոր վստահ դիրք ընդունած մարդկանց մասին, - «մենք չենք ուզում աշխատանքի ընդունել այս մարդկանց:

all the high-power posers.

"We don't want to hire these people.

We also evaluate these people much more positively overall."

Առաջիններն ավելի դրական տպավորություն են թողնում»:

Բայց ի՞նչն ազդեց այս ամենի վրա: Խոսակցության բովանդակությունը չէր պատճառը:

But what's driving it?

It's not about the content of the speech.

It's about the presence that they're bringing to the speech.

Թեկնածուների զգացմունքներն էին կարևոր այդ խոսակցության ընթացում:

Because we rate them on all these variables

Մենք գիտենք սա քանի որ մենք գնահատում էինք նրանց բոլոր այս փոփոխականների հիման վրա,

օրինակ` որքանով է ճիշտ կառուցված նրանց խոսքը,

related to competence, like, how well-structured is the speech?

նրանց ունեցած որակավորումները:

How good is it? What are their qualifications?

Դրանց վրա որևէ ազդեցություն չեղավ:

No effect on those things. This is what's affected.

These kinds of things.

Կարևոր էր միայն այն, թե ինչպես են մարդիկ իրենց ներկայացնում:

People are bringing their true selves, basically.

They're bringing themselves.

Նրանք պետք է արտահայտվելու ունակություն ունենային:

Նրանց արտահայտած մտքերը չէին արտացոլում

They bring their ideas, but as themselves,

with no, you know, residue over them.

նրանց անհատականությունը:

So this is what's driving the effect, or mediating the effect.

Հենց այս ամենն էլ ազդեց հարցազրույցը վարողների որոշման վրա:

So when I tell people about this,

Երբ մարդկանց ասում եմ սրա մասին,

that our bodies change our minds and our minds can change our behavior,

որ մարմինը փոխում է գիտակցությունը, գիտակցությունն ազդում է վարքի վրա,

իսկ վերջինս կարող է փոխել վերջնական արդյունքը, մարդիկ պատասխանում են.

and our behavior can change our outcomes, they say to me,

«Այդ ամենը կեղծ է թվում»:

"It feels fake." Right?

So I said, fake it till you make it.

Ես նրանց խորհուրդ եմ տալիս ձևացնել այնքան, մինչև ամեն ինչ ստացվի:

It's not me.

I don't want to get there and then still feel like a fraud.

Ի պատասխան նրանք ասացին,

I don't want to feel like an impostor.

որ չեն ցանկանում խաբեբա, ինքնակոչ դառնալ

I don't want to get there only to feel like I'm not supposed to be here.

և գնալ այնտեղ, ուր իրենց չեն սպասում:

And that really resonated with me,

Այս ամենն արձագանք գտավ ինձ մեջ,

because I want to tell you a little story about being an impostor

ես կուզեի մի պատմություն պատմել այն մասին,

թե ինչպես է, երբ քեզ խաբեբա, ինքնակոչ ես զգում:

and feeling like I'm not supposed to be here.

When I was 19, I was in a really bad car accident.

Երբ ես 19 տարեկան էի, ավտովթարի ենթարկվեցի:

I was thrown out of a car, rolled several times.

Ես դուրս էի ընկել մեքենայից, մի քանի անգամ պտտվել:

I was thrown from the car.

Ուշքի եկա գլխուղեղի վնասվածքով` վերակենդանացման բաժանմունքում:

And I woke up in a head injury rehab ward,

Ինձ հեռացրել էին քոլեջից:

and I had been withdrawn from college,

and I learned that my IQ had dropped by two standard deviations,

Տեղեկացա, որ իմ IQ-ն նվազել է երկու ստանդարտ շեղումով,

which was very traumatic.

ինչը շատ ցավալի էր:

I knew my IQ because I had identified with being smart,

Ես գիտեի իմ IQ-ն,

and I had been called gifted as a child.

քանի որ միշտ խելացի ու տաղանդավոր եմ համարվել:

So I'm taken out of college, I keep trying to go back.

Ինձ հեռացրել էին քոլեջից, ես փորձում էի վերադառնալ:

They say, "You're not going to finish college.

Նրանք ասում էին. «Դու չես ավարտի քոլեջը,

գուցե մեկ այլ զբաղմունք գտնես,

Just, you know, there are other things for you to do,

but that's not going to work out for you."

բայց դա քեզ համար չէ»:

So I really struggled with this, and I have to say,

Ինձ իսկապես շատ դժվար էր, պիտի ասեմ,

having your identity taken from you, your core identity,

որ ոչինչ չի կարող ստիպել քեզ ավելի անզոր զգալ,

and for me it was being smart,

քան երբ զրկվում ես քո ինքնությունից,

having that taken from you,

որն իմ պարագայում խելացիությունն էր:

there's nothing that leaves you feeling more powerless than that.

So I felt entirely powerless.

Ես ինձ բացարձակապես անզոր էի զգում, սակայն առանց թևաթափ լինելու աշխատում էի օրուգիշեր:

I worked and worked, and I got lucky,

Ի վերջո հաջողությունը ժպտաց ինձ և ամեն ինչ ստացվեց:

and worked, and got lucky, and worked.

Eventually I graduated from college.

Վերջիվերջո ավարտեցի քոլեջը:

It took me four years longer than my peers,

Ուսումս հասակակիցներիցս չորս տարի ավելի տևեց,

and I convinced someone, my angel advisor, Susan Fiske,

ես համոզեցի իմ պահապան հրեշտակին`

to take me on, and so I ended up at Princeton,

Սյուզան Ֆիսկեին օգնել ինձ, և կարողացա ընդունվել Փրինսթոնի համալսարան:

and I was like, I am not supposed to be here.

Այնուամենայնիվ, ես չէի դադարում մտածել, որ դա իմ տեղը չէ,

I am an impostor.

որ ես ինքնակոչ եմ:

And the night before my first-year talk,

Եվ իմ առաջին տարեվերջյան ելույթից մեկ գիշեր առաջ

(դա 20-րոպե տևողությամբ ելույթ էր

and the first-year talk at Princeton is a 20-minute talk to 20 people.

Փրինսթոնում` 20 մարդկանց առջև),

That's it.

I was so afraid of being found out the next day

ես այնքան էի վախենում, որ բոլորը կիմանան դրա մասին, որ զանգահարեցի նրան և ասացի.

that I called her and said, "I'm quitting."

«Ամեն ինչ վերջացած է»:

She was like, "You are not quitting,

Ի պատասխան նա ասաց. «Դու չես կարող թողնել ուսումը,

because I took a gamble on you, and you're staying.

քանի որ ես գրազ եմ եկել, որ քեզ մոտ ամեն ինչ կստացվի:

You're going to stay, and this is what you're going to do.

Դու պետք է մնաս և ձևացնես այնքան,

մինչև որ ստացվի:

You are going to fake it.

You're going to do every talk that you ever get asked to do.

Դու կունենաս այնքան ելույթ, որքան կհանձնարարվի:

You're just going to do it and do it and do it,

Նորից ու նորից,

նույնիսկ եթե դու վախենում կամ սարսափում ես

even if you're terrified and just paralyzed

and having an out-of-body experience,

կամ մարմինդ այլևս քեզ չի ենթարկվում,

until you have this moment where you say, 'Oh my gosh, I'm doing it.

մինչև որ ինքդ քեզ չասես «Աստված իմ, ես անում եմ դա:

Like, I have become this. I am actually doing this.'"

Ես դարձա` ինչ ուզում էի: Ես իսկապես անում եմ դա»:

So that's what I did.

Եվ այդպես էլ արեցի: Հինգ տարի քոլեջում

Five years in grad school,

a few years, you know, I'm at Northwestern,

մի քանի տարի էլ Նորթվեստերն համալսարանում:

I moved to Harvard, I'm at Harvard,

Այնուհետ` Հարվարդ: Ես այլևս այդ մասին չեմ մտածում,

I'm not really thinking about it anymore, but for a long time I had been thinking,

բայց շատ երկար ժամանակ մտածում էի,

"Not supposed to be here."

որ Հարվարդն իմ տեղը չէ, սա իմ տեղը չէ:

So at the end of my first year at Harvard,

Այսպիսով, Հարվարդում իմ առաջին ուսումնական տարվա վերջում մի ուսանողուհի,

a student who had not talked in class the entire semester,

ով ամբողջ կիսամյակի ընթացքում ոչինչ չէր պատասխանել և

who I had said, "Look, you've gotta participate or else you're going to fail,"

ում ես խորհուրդ էի տվել դասերին մասնակցել` չձախողվելու համար,

came into my office. I really didn't know her at all.

եկավ ինձ մոտ: Ես նրան իրականում ընդհանրապես չէի ճանաչում:

Նա լրիվ թևաթափ եղած եկավ ու ասաց.

She came in totally defeated, and she said,

"I'm not supposed to be here."

«Սա իմ տեղը չէ»:

Եկել էր իսկության պահը, որին երկու բան նպաստեց:

And that was the moment for me.

Because two things happened.

One was that I realized,

Նախ, ես հասկացա, որ այլևս չունեմ այդ զգացողությունը:

oh my gosh, I don't feel like that anymore.

Հասկանո՞ւմ եք:

I don't feel that anymore, but she does, and I get that feeling.

Ես այդ զգացողությունը չունեի, իսկ նա ուներ, և ես հասկանում էի նրա ապրումները:

And the second was, she is supposed to be here!

Եվ երկրորդ` սա իր տեղն էր:

Like, she can fake it, she can become it.

Նա կարող է ձևացնել` մինչև որ ամեն ինչ ստացվի:

So I was like, "Yes, you are! You are supposed to be here!

Եվ ես ասացի նրան. «Ո´չ, սա քո տեղն է: Դու պե´տք է մնաս այստեղ:

And tomorrow you're going to fake it,

Եվ վաղը դու կձեւացնես

ավելի ուժեղ, ավելի ինքնավստահ կդառձնես քեզ

you're going to make yourself powerful, and, you know --

(Applause)

և դու…(Ծափահարություններ)

(Ծափահարություններ)

Եվ դու մտնես լսարան և

And you're going to go into the classroom,

and you are going to give the best comment ever."

հանդես կգաս լավագույն ձևով»:

You know? And she gave the best comment ever,

Իսկ գիտե՞ք, թե ինչ եղավ: Նա հենց այդպես էլ արեց:

and people turned around and were like,

Ուսանողները շրջվում և միմյանց շշնջում էին.

«Տեր Աստված, մենք նույնիսկ չենք էլ նկատել, որ նա նստած է եղել այնտեղ»: (Ծիծաղ):

oh my God, I didn't even notice her sitting there. (Laughter)

Մի քանի ամիս անց այդ աղջիկը եկավ ինձ մոտ, և ես հասկացա,

She comes back to me months later,

and I realized that she had not just faked it till she made it,

որ նա ոչ թե պարզապես ձևացնում էր` մինչև որ ամեն ինչ ստացվի,

she had actually faked it till she became it.

այլև իսկապես ձևացրել էր և դարձել այն, ինչ ուզում էր:

So she had changed.

Նա փոխվել էր:

And so I want to say to you, don't fake it till you make it.

Այդ իսկ պատճառով ցանկանում եմ ասել ձեզ` մի ձևացրեք` մինչև որ ձեզ մոտ ստացվի,

Fake it till you become it.

ձևացրեք այնքան ժամանակ, մինչ կդառնաք այն, ինձ ուզում եք:

Do it enough until you actually become it and internalize.

Արեք դա այնքան ժամանակ քանի դեռ այն չի դարձել ձեր մի մասնիկը:

The last thing I'm going to leave you with is this.

Վերջում ցանկանում եմ ավելացնել`

Tiny tweaks can lead to big changes.

փոքրիկ խորամանկությունները կարող են հանգեցնել մեծ փոփոխությունների:

So, this is two minutes.

Այն երկու րոպեները:

Two minutes, two minutes, two minutes.

Երկու րոպեները, երկու րոպեները, երկու րոպեները:

Before you go into the next stressful evaluative situation,

Մինչ հաջորդ լարված իրավիճակին անցնելը,

for two minutes, try doing this, in the elevator,

վերելակում, լոգարանում, փակ դռների ետևում`

in a bathroom stall, at your desk behind closed doors.

ձեր սեղանի մոտ երկու րոպեով վստահ դիրք ընդունեք:

That's what you want to do.

Ահա´ թե ինչպես պետք է անեք: Ձեր միտքը կենտրոնացրեք

Configure your brain to cope the best in that situation.

տվյալ իրադրությունից լավագույն օգուտ քաղելու վրա:

Get your testosterone up. Get your cortisol down.

Բարձրացրեք ձեր տեստոստերոնի մակարդակը, իջեցրեք կորտիզոլի մակարդակը:

Don't leave that situation feeling like, oh, I didn't show them who I am.

Թույլ մի´ տվեք այնպիսի իրադրություն, որ մտածեք, թե ձեր կարողությունները ցույց չեք տվել:

Leave that situation feeling like,

Պետք է միշտ մտածել.

I really feel like I got to say who I am and show who I am.

«Հիմա ես ներս կմտնեմ ու կասեմ ու ցույց կտամ, թե ով եմ ես»:

So I want to ask you first, you know, both to try power posing,

Կխնդրեի ձեզ առաջին հերթին,

ոչ միայն վստահ դիրք ընդունել,

and also I want to ask you to share the science, because this is simple.

այլև կիսվել այս ամենով,

քանի որ դա այնքան հեշտ է:

I don't have ego involved in this. (Laughter)

Ես եսամոլության խնդիր չունեմ: (Ծիծաղ):

Give it away. Share it with people,

Կիսվեք մարդկանց հետ այդ մասին,

because the people who can use it the most

չէ՞ որ շատ մարդիկ, ում դա ամենաշատն է անհրաժեշտ,

are the ones with no resources and no technology

չունեն համապատասխան միջոցներ ու հնարավորություններ,

and no status and no power.

հասարակական դիրք կամ ուժ:

Give it to them because they can do it in private.

Տվե´ք նրանց այդ հնարավորությունը, քանի որ նրանք կարող են դա անել:

Նրանց հարկավոր է իրենց մարմինը, առանձնանալու հնարավորություն և երկու րոպե,

They need their bodies, privacy and two minutes,

and it can significantly change the outcomes of their life.

և դա հիմնովին կարող է փոխել նրանց կյանքը:

Thank you.

Շնորհակալություն: (Ծափահարություններ)

(Applause)

(Ծափահարություններ)