Your body language may shape who you are | Amy Cuddy | TED

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Jala Ajennadjat Reviewer: Samira Hashimzadeh

So I want to start by offering you a free no-tech life hack,

Sizə çox sadə bir şey öyrətmək istəyirəm.

and all it requires of you is this:

Bunun üçün sizdən tələb olunan tək şey

that you change your posture for two minutes.

duruşunuzu iki dəqiqəlik dəyişməyinizdir.

But before I give it away, I want to ask you to right now

Lakin tapşırığa keçməzdən əvvəl sizdən vücudunuzu

do a little audit of your body and what you're doing with your body.

və onunla necə davrandığınızı nəzərdən keçirməyinizi xahiş edirəm.

So how many of you are sort of making yourselves smaller?

Görək aranızda neçəniz özünü yığıb?

Maybe you're hunching, crossing your legs, maybe wrapping your ankles.

Yəqin bəziləriniz beli bükülü, ayağını ayağı üstə aşıraraq və ya dizlərini əlləri ilə tutaraq oturub.

Sometimes we hold onto our arms like this.

Bəzən qollarımızı çarpazlayarıq.

Bəzən də onları geniş açırıq. (Gülüş)

Sometimes we spread out. (Laughter)

I see you.

Mən sizi görürəm. (Gülüş)

So I want you to pay attention to what you're doing right now.

Elə indicə nə etdiyinizə diqqət yetirməyinizi istəyirəm.

We're going to come back to that in a few minutes,

Bir neçə dəqiqədən sonra buna qayıdacağıq.

and I'm hoping that if you learn to tweak this a little bit,

Ümid edirəm ki, əgər vücudunuza azca da olsa nəzarət etməyi öyrənsəniz

it could significantly change the way your life unfolds.

bu sizin həyatınızı əhəmiyyətli dərəcədə dəyişə biləcək.

So, we're really fascinated with body language,

Biz bədən dili ilə çox maraqlanırıq,

and we're particularly interested in other people's body language.

xüsusilə də başqalarının bədən dili diqqətimizi çəkir.

You know, we're interested in, like, you know — (Laughter) —

Müxtəlif məqamlar bizi maraqlandırır: (Gülüş)

an awkward interaction, or a smile,

hansısa yöndəmsizlik və ya gülüş,

or a contemptuous glance, or maybe a very awkward wink,

önəmsiz baxış və ya narahat edən gözvurma,

or maybe even something like a handshake.

və ya hətta əl sıxma kimi sadə bir şey.

Narrator: Here they are arriving at Number 10.

Şərhçi: Budur onlar 10 nömrəli evə yaxınlaşırlar.

This lucky policeman gets to shake hands with the President of the United States.

Bu şanslı polis ABŞ prezidentinin əlini sıxır.

Here comes the Prime Minister -- No. (Laughter) (Applause)

Ardınca isə baş nazir – Yox. (Gülüş)(Alqışlar)

(Laughter) (Applause)

(Gülüş) (Alqışlar).

Amy Cuddy: So a handshake, or the lack of a handshake,

Sadə əl sıxma və ya onun olmamasını

uzun-uzun həftələrlə müzakirə edə bilərik.

can have us talking for weeks and weeks and weeks.

Even the BBC and The New York Times.

Hətta BBC və Nyu York Taims belə.

So obviously when we think about nonverbal behavior,

Adətən davranış və ya bədən dili barədə düşünərkən

or body language -- but we call it nonverbals as social scientists --

- sosial alimlər olaraq biz onu nonverbal adlandırıq-

it's language, so we think about communication.

onu dil kimi qəbul edirik və ünsiyyət olduğunu düşünürük.

When we think about communication, we think about interactions.

Ünsiyyət isə bizi qarşılıqllı əlaqə barədə düşündürür.

So what is your body language communicating to me?

Görəsən sizin bədən diliniz mənə nəyi çatdırmaq istəyir?

What's mine communicating to you?

Bəs mənim bədən dilim sizə?

And there's a lot of reason to believe that this is a valid way to look at this.

Belə yanaşmamızın düzgünlüyünü sübut edən bir çox fakt var.

So social scientists have spent a lot of time

Sosioloq-alimlər bizim və digər insanların

looking at the effects of our body language,

bədən dilinin verilən qərarlara təsirini öyrənməyə

or other people's body language, on judgments.

çox vaxt sərf etmişdilər.

And we make sweeping judgments and inferences from body language.

Adətən bədən dilinə əsaslanaraq sürətli və yalnış qərarlara gəlirik.

And those judgments can predict really meaningful life outcomes

Və bu qərarlar işə qəbul və ya işdə irəliləmə, görüşə dəvət kimi

like who we hire or promote, who we ask out on a date.

vacib həyati nəticələri proqnozlaşdıra bilər.

For example, Nalini Ambady, a researcher at Tufts University,

Misal üçün, Taft Universitetinin tədqiqatçısı Nalini Ambady

shows that when people watch 30-second soundless clips

aşkarlamışdır ki, 30 saniyəlik həkimlə xəstənin real ünsiyyətini

of real physician-patient interactions,

nümayiş etdirən səssiz klipi izlədikdən sonra

their judgments of the physician's niceness

həkimin nəzakətliliyindən yola çıxaraq onun

predict whether or not that physician will be sued.

məhkəməlik olub olmayacağı haqda fikir yürüdürlər.

So it doesn't have to do so much

Bu qərar həkimin səriştəsi ilə deyil,

with whether or not that physician was incompetent,

but do we like that person and how they interacted?

xəstə ilə ünsiyyətinin izləyicilər tərəfindən

Even more dramatic, Alex Todorov at Princeton

nə qədər bəyənilməsi ilə bağlıdır.

has shown us that judgments of political candidates' faces

Daha qəribəsi, Prinstondan Aleks Todorov

in just one second predict 70 percent

aşkar etmişdir ki, namizədlərin cəmi bir saniyəlik

üz ifadəsinə əsasən onların ABŞ Senatı və Konqresinə

of U.S. Senate and gubernatorial race outcomes,

seçilib-seçilməyəcəyini 70% düzgün müəyyən etmək olur.

and even, let's go digital,

Hətta virtual aləmdə belə

emoticons used well in online negotiations

onlayn danışıqlarda düzgün istifadə edilmiş emosiya işarəsi

danışıqlardan daha yaxşı nəticə əldə etməyinizə gətirib çıxara bilər.

can lead you to claim more value from that negotiation.

Odur ki, emosiya işarələrin səhv istifadə etmək yaxşı deyil.

If you use them poorly, bad idea. Right?

So when we think of nonverbals, we think of how we judge others,

Bizim qeyri-verbal dedikdə, bir-birimizi necə başa düşüb,

how they judge us and what the outcomes are.

bu anlaşmaya əsasən nəticələrin nə olduğu başa düşülür.

We tend to forget, though, the other audience

Lakin çox vaxt qeyri-verbalikanın

that's influenced by our nonverbals, and that's ourselves.

özümüzə də təsir göstərdiyini unutmağa meylliyik.

We are also influenced by our nonverbals,

Biz öz hərəkətlərimiz, düşüncələrimiz

our thoughts and our feelings and our physiology.

hisslərimiz və fiziologiyamızın təsirinə məruz qalırıq.

So what nonverbals am I talking about?

Bəs bu bəhs etdiyim qeyri-verballar hansılardır?

I'm a social psychologist. I study prejudice,

Mən sosial psixoloqam. Qərəzli fikirləri araşdırıram

and I teach at a competitive business school,

və qabaqcıl biznes məktəblərinin birində dərs dediyimdən

so it was inevitable that I would become interested in power dynamics.

güc dinamikası ilə maraqlanmağa başlamışam.

I became especially interested in nonverbal expressions

Xüsüsilə də diqqətimi

güc və dominantlığın jestlərlə ifadəsi çəkdi.

of power and dominance.

Güc və dominantlığın əsas qeyri-verbal ifadəsi nədir?

And what are nonverbal expressions of power and dominance?

Well, this is what they are.

Haqqında danışdığımız ifadələr bunlardır.

So in the animal kingdom, they are about expanding.

Heyvanlar aləmində bu genişlənmək deməkdir.

So you make yourself big, you stretch out,

Onlar ölçülərində artırlar, hərəkətli olurlar,

you take up space, you're basically opening up.

daha çox yer tuturlar, açılırlar.

It's about opening up.

Bəli, məhz açılırlar.

And this is true across the animal kingdom.

Bu həm bütün heyvanlar aləminə aiddir,

It's not just limited to primates.

tək primatlara deyil.

And humans do the same thing. (Laughter)

İnsanlar da eynilə belə edirlər.(Gülüş)

So they do this both when they have power sort of chronically,

Özlərini həm daimi güclü hiss etdikləri zaman,

həm də bir anlıq güclü hiss etdikdə məhs belə edirlər.

and also when they're feeling powerful in the moment.

And this one is especially interesting because it really shows us

Bu misal xüsusən ona görə maraqlıdır ki,

how universal and old these expressions of power are.

güc ifadələrinin nə qədər universal və qədim olduğunu göstərir.

This expression, which is known as pride,

Qürur kimi tanınan bu ifadə

Jessica Tracy has studied.

Cessika Treysi tərəfindən öyrənilmişdir.

She shows that people who are born with sight

O, aşkar etmişdir ki, istər görmə qabiliyyəti olan

istərsə də anadangəlmə kor olan insanlar

and people who are congenitally blind do this

müsabiqələrdə qalib gələndə bu cür edirlər.

when they win at a physical competition.

So when they cross the finish line and they've won,

Finiş xəttini keçib qalib gəldikdə,

it doesn't matter if they've never seen anyone do it.

hətta heç zaman başqalarını görmədikdə belə bu cür edirlər.

Şəkildəki kimi;

They do this.

əllər yuxarı V formasında, çənə azca qalxmış.

So the arms up in the V, the chin is slightly lifted.

What do we do when we feel powerless?

Bəs özümüzü gücsüz hiss etdikdə nə edirik?

We do exactly the opposite.

Tam əksini.

We close up. We wrap ourselves up.

Qapanırıq. Özümüzü yığırıq.

We make ourselves small.

Kiçilirik.

We don't want to bump into the person next to us.

Qarşımızdakı adam üçün görünməz olmağa çalışırıq.

So again, both animals and humans do the same thing.

Gördüyünüz kimi, yenə də heyvanlar və insanlar eyni şeyləri edir.

And this is what happens when you put together high and low power.

Güclü və gücsüz qarşılaşanda bu mənzərə ortaya çıxır.

So what we tend to do when it comes to power

Söhbət gücə gəldikdə biz adətən

is that we complement the other's nonverbals.

başqalarının jestlərini tamamlamağa meyilliyik.

So if someone is being really powerful with us,

Belə ki, əgər kimsə bizə qarşı güc tətbiq edirsə,

we tend to make ourselves smaller. We don't mirror them.

yığılmağa çalışırıq. Onun jestlərini əks etdirmirik,

We do the opposite of them.

əksinə, onun gücünə tabe oluruq.

So I'm watching this behavior in the classroom,

Tələbələrin hərəkətlərinə diqqət yetirərkən

and what do I notice?

nə aşkar etdiyimi bilirsinizmi?

I notice that MBA students really exhibit the full range of power nonverbals.

Gördüm ki, MBA tələbələri çoxlu sayda güc jestləri nümayiş etdirirlər.

So you have people who are like caricatures of alphas,

Aralarında bəziləri özlərini lider kimi aparırlar,

really coming into the room, they get right into the middle of the room

sinif otağına girərkən, otagın düz ortasına keçirlər,

before class even starts, like they really want to occupy space.

hələ dərs başlamazdan özlərinə yer edirlər.

When they sit down, they're sort of spread out.

Oturarkən az qala iki nəfərin yerini tuturlar.

They raise their hands like this.

Əllərini bu tərzdə qaldırırlar.

You have other people who are virtually collapsing

Digərləri isə birincilər otağa girəndə

when they come in. As soon they come in, you see it.

az qalırlar görünməz olsunlar.

You see it on their faces and their bodies,

Bunu onların üz ifadəsi və hərəkətlərindən görə bilərsiniz,

and they sit in their chair and they make themselves tiny,

Onlar oturan kimi yığılırlar

and they go like this when they raise their hand.

və əllərini bu tərzdə qaldırırlar.

I notice a couple of things about this.

Özüm üçün bir neçə nəticə çıxartdım.

One, you're not going to be surprised.

Birincisi sizi yəqin ki, təəcübləndirməyəcək.

It seems to be related to gender.

Hesab edilir ki, bu cinslə bağlıdır.

So women are much more likely to do this kind of thing than men.

Yəni qadınlar kişilərə nisbətən daha çox bu qanuna tabe olurlar.

Women feel chronically less powerful than men,

Qadınlar adətən özlərini kişilərdən daha zəif hiss edirlər

so this is not surprising.

və bu təəccüblü deyil.

But the other thing I noticed

Bundan əlavə mən aşkar etdim ki,

is that it also seemed to be related to the extent

bu həm də dərsdə nə qədər aktiv

to which the students were participating, and how well they were participating.

və müvəffəqiyyətli olmaqdan da asılıdır.

And this is really important in the MBA classroom,

Və bu MBA tələbələri üçün çox vacibdir,

because participation counts for half the grade.

çünki onların dərsdə iştirakı qiymətlərinə təsir edir.

So business schools have been struggling with this gender grade gap.

Biznes məktəbləri gender fərqinə qarşı həmişə mübarizə aparırlar.

You get these equally qualified women and men coming in

Eyni səviyyədə hazırlaşan kişi və qadınlar

and then you get these differences in grades,

kursun sonunda fərqli qiymətlər alırlar

and it seems to be partly attributable to participation.

və bunun iştirak ilə bağlı olduğu görünür.

So I started to wonder, you know, okay,

Öz-özümə düşünməyə başladım,

so you have these people coming in like this, and they're participating.

tutaq ki, sinfə bu şəkildə girənlər dərsdə daha aktivdirlər,

Is it possible that we could get people to fake it

onda əgər bu videoları göstərib, özlərini bu cür aparmalarını istəsək

and would it lead them to participate more?

onlar dərsdə daha aktiv iştirak edəcəklərmi?

So my main collaborator Dana Carney, who's at Berkeley,

Mən və Berklidən olan həmkarım Dana Karninin öyrənmək istədiyimiz

and I really wanted to know, can you fake it till you make it?

yalanı çox təkrarlasaq gerçək olub olmayacağı idi.

Like, can you do this just for a little while

Yəni qısa müddətlik özümüzü güclü göstərsək,

and actually experience a behavioral outcome

davranışımzdakı dəyişiklik nəticəsində

that makes you seem more powerful?

özümüzü daha güclü hiss edə bilərikmi?

So we know that our nonverbals govern how other people

Artıq bilirik ki, jest və mimikalarımız başqalarının bizim haqda

think and feel about us. There's a lot of evidence.

düşüncə və hisslərini müəyyənləşdirir. Bunun bir çox sübutu var.

But our question really was,

Lakin bizi əsl maraqlandıran sual

do our nonverbals govern how we think and feel about ourselves?

bu jest və mimikaların özümüzə təsir edib etməməsidir.

There's some evidence that they do.

Bu təsirin mövcudluğunu təsdiqləyən bəzi sübutlar var.

So, for example, we smile when we feel happy,

Misal üçün, özümüzü xoşbəxt hiss etdikdə gülürük,

but also, when we're forced to smile

lakin biz həm də qələmi dişlərimiz arasında

by holding a pen in our teeth like this, it makes us feel happy.

bu şəkildə tutaraq da, gülümsəməyə məcbur oluruq.

So it goes both ways.

Deməli bu hər iki halda reallaşır.

When it comes to power, it also goes both ways.

Güc məsələsində də həmçinin.

So when you feel powerful,

Özümüzü güclü və əmin hiss etdikdə

you're more likely to do this,

daha güc çox göstərən jestlərə meyilli oluruq.

but it's also possible that when you pretend to be powerful,

Lakin güclü olmağa çalışanda da

you are more likely to actually feel powerful.

özümüzü güclü hiss edirik.

So the second question really was, you know,

Bizi maraqlandıran ikinci sual isə:

so we know that our minds change our bodies,

bildiyimiz kimi düşüncələrimizin hərəkətimizi dəyişməsi deyil,

but is it also true that our bodies change our minds?

hərəkətlərimizin düşüncələrimizi dəyişib dəyişməməsidir.

And when I say minds, in the case of the powerful,

Güc hissi baxımından, düşüncə dedikdə

what am I talking about?

nədən bəhs edirəm?

So I'm talking about thoughts and feelings

Fikir və hisslərdən, həmçinin onları formalaşdıran

and the sort of physiological things that make up our thoughts and feelings,

fizioloji şeylərdən danışıram, və mənə görə

and in my case, that's hormones. I look at hormones.

bu hormonlardır. Mən hormonları öyrənirəm.

So what do the minds of the powerful versus the powerless look like?

Güclülərlə zəiflərin düşüncələrini fərqləndirən nədir?

So powerful people tend to be, not surprisingly,

Təəccüblü deyil ki, güclü insanlar adətən

more assertive and more confident, more optimistic.

daha iddialı, daha əmin və daha optimist olurlar.

They actually feel they're going to win even at games of chance.

Hətta qumar oyunlarında belə qalib gələcəklərini düşünürlər.

They also tend to be able to think more abstractly.

Onlar həmçinin daha abstrakt düşünməyə meyllidilər.

So there are a lot of differences. They take more risks.

Fərqlər çoxdur. Onlar daha çox risk edirlər.

There are a lot of differences between powerful and powerless people.

Güclü və zəif insanlar arasında fərqlər çoxdur.

Physiologically, there also are differences

Fizioloji olaraq da, fərqlər var, xüsusən də

on two key hormones: testosterone, which is the dominance hormone,

iki əsas hormon testosteron – dominantlıq hormonu

and cortisol, which is the stress hormone.

və kortizol – stress hormonu arasında.

So what we find is that high-power alpha males in primate hierarchies

Aşkarladıq ki, primatların iyerarxiyasında hökmran alfa-erkəklərin

have high testosterone and low cortisol,

testosteronu daha yüksək, kortizolu isə daha aşağı olur.

and powerful and effective leaders

Güclü və effektiv liderlərin də

also have high testosterone and low cortisol.

testosteronu yüksək, kartizolu isə aşağı olur.

So what does that mean? When you think about power,

Bu o deməkdir ki, güc haqda düşünərkən

people tended to think only about testosterone,

insanlar adətən dominantlığın göstəricisi kimi ancaq

because that was about dominance.

testosteron barədə düşünürlər.

But really, power is also about how you react to stress.

Əslində isə, güc stresə necə reaksiya göstərməyinizlə də bağlıdır.

So do you want the high-power leader that's dominant,

Çox güclü və testosteronu yuxarı olan,

high on testosterone, but really stress reactive?

stresə davamlılığı isə aşağı olan liderin olmağını istərdinizmi?

Probably not, right?

Yəqin ki, yox.

You want the person who's powerful and assertive and dominant,

Daha güclü, iddialı və qüdrətli, eyni zamanda

but not very stress reactive, the person who's laid back.

sakit - özündən tez çıxmayan lideri istərdiniz.

So we know that in primate hierarchies,

Məlumdur ki, primatların iyerarxiyasında

alfa-erkək və ya sıravi biri gözlənilmədən liderliyi ələ

if an alpha needs to take over,

if an individual needs to take over an alpha role sort of suddenly,

keçirməyə çalışanda bir neçə gün içində,

within a few days, that individual's testosterone has gone up

onun testosteronu əhəmiyyətli dərəcədə qalxır,

significantly and his cortisol has dropped significantly.

kortizolu isə əhəmiyyətli dərəcədə azalır.

So we have this evidence, both that the body can shape

Beləliklə sübutlar göstərir ki, bədənimiz

düşüncələrimizi formalaşdırır, ən azı üzdə olan tərəfini.

the mind, at least at the facial level,

and also that role changes can shape the mind.

Həmçinin, rolların dəyişməyi də düşüncələrimizi formalaşdıra bilir.

So what happens, okay, you take a role change,

Yaxşı bəs rolumuzu dəyişdikdə, nə baş verir?

what happens if you do that at a really minimal level,

Tutaq ki, ən cuzi səvviyədə bunu etsək,

like this tiny manipulation, this tiny intervention?

xırda manipulyasiya və xırda müdaxilə ilə nə baş verər?

"For two minutes," you say, "I want you to stand like this,

"İki dəqiqəlik, bu şəkildə durmağınızı istəyirəm,

and it's going to make you feel more powerful."

və bu, özünü daha güclü hiss etməyinə səbəb olacaq."

So this is what we did.

Belə bir işə başladıq.

We decided to bring people into the lab and run a little experiment,

Qərar gəldik ki, adamları laboratoriyaya gətirib, balaca bir eksperiment keçirək,

and these people adopted, for two minutes,

onlar iki dəqiqə ərzində

either high-power poses or low-power poses,

güclülük yaxud gücsüzlük pozaları almalı idilər,

and I'm just going to show you five of the poses,

və bu pozalardan beşini sizə göstərəcəm,

although they took on only two.

hərçənd ki iştirakçılar ancaq ikisini nümayiş etdirmişdilər.

So here's one.

Bu birincisi.

A couple more.

Daha bir neçəsi.

This one has been dubbed the "Wonder Woman" by the media.

Bu poza media tərəfindən “Möcuzə-qadın” adlandırılmışdır.

Daha bir neçəsi.

Here are a couple more.

So you can be standing or you can be sitting.

Ayaq üstə və ya oturaraq.

And here are the low-power poses.

Bu da gücsüzlük pozaları.

So you're folding up, you're making yourself small.

Özünüzü yığırsınız, balacalaşırsınız.

This one is very low-power.

Bu isə ən gücsüzlüyün göstəricisidir.

When you're touching your neck, you're really protecting yourself.

Boynunuza toxunaraq, özünüzü qorumağa çalışırsınız.

So this is what happens.

Təcrübəni belə edirdik.

They come in, they spit into a vial,

İştirakçılar gəlirdilər, onların tüpürcək nümunəsini götürürdük,

for two minutes, we say, "You need to do this or this."

onlara iki dəqiqəlik "belə və ya elə edin" deyirik.

They don't look at pictures of the poses.

Pozaların şəkillərini göstərmirdik.

We don't want to prime them with a concept of power.

Çünki gücü görmələrini deyil,

gücü hiss etmələrini istəyirdik.

We want them to be feeling power.

İki dəqiqə ərzində onlar bu cür edir,

So two minutes they do this.

We then ask them, "How powerful do you feel?" on a series of items,

sonra biz onlardan, "Özünüzü nə qədər güclü hiss edirsiniz?" soruşur

and then we give them an opportunity to gamble,

və onlara qumar oynamaq təklif edirik,

and then we take another saliva sample.

bundan sonra daha bir tüpürcək nümunəsi götürürük.

That's it. That's the whole experiment.

Bütün təcrübə bundan ibarət idi.

So this is what we find.

Bunları aşkar etmiş olduq:

Risk tolerance, which is the gambling,

Güclü pozada olmuş insanların 86%-i

we find that when you are in the high-power pose condition,

riskə meyillilik oyunu olan

86 percent of you will gamble.

qumar oynamağı seçdilər.

When you're in the low-power pose condition,

Gücsüzlük pozasında olanların isə

only 60 percent, and that's a whopping significant difference.

ancaq 60 %i. Bu da kifayət qədər əhəmiyyətli fərqdir.

Here's what we find on testosterone.

Bu isə testosteronda aşkarladıqlarımızdır.

From their baseline when they come in,

Gəldikləri andan etibarən

high-power people experience about a 20-percent increase,

güclülük təcrübəsindən keçənlərin testosteronunda 20%-lik artım,

and low-power people experience about a 10-percent decrease.

digərlərində isə 10%-lik enmə olmuşdur.

So again, two minutes, and you get these changes.

Cəmi iki dəqiqəyə bu dəyişiklikləri nail olmaq olur.

Here's what you get on cortisol.

Kortizolda isə baş verənlər bunlardır:

High-power people experience about a 25-percent decrease,

Güclülük pozasında olanların kortizolunda 25%-lik enmə,

and the low-power people experience about a 15-percent increase.

digərlərində isə 15%-lik artım olmuşdur.

So two minutes lead to these hormonal changes

Cəmi iki dəqiqə bu harmonal dəyişikliklərə,

that configure your brain

beynimizin daha iddialı,

to basically be either assertive, confident and comfortable,

əmin və rahat,

or really stress-reactive, and feeling sort of shut down.

yaxud stressli və qapalı hiss etməyinə gətirib çıxarır.

And we've all had the feeling, right?

Bu hisslər hamımıza tanışdır, hə?

So it seems that our nonverbals do govern how we think and feel about ourselves,

Deməli, bədən dilimiz özümüz barədə də necə düşünməyimizi və hiss etməyimizi müəyyənləşdirir.

so it's not just others, but it's also ourselves.

Yəni qeyri-verballar yalnız başqaları üçün deyil.

Also, our bodies change our minds.

Bundan başqa bədənimiz düşüncəmizi də dəyişir.

But the next question, of course,

Bizi maraqlandıran növbəti sual isə bir neçə dəqiqəlik

is, can power posing for a few minutes

güc pozası almağımızın həyatımızı

really change your life in meaningful ways?

əhəmiyyətli dərəcədə dəyişə biləcəyi sualıdır.

This is in the lab, it's this little task, it's just a couple of minutes.

Bu laboratıriyada baş tutmuş iki dəqiqəlik bir eksperimentdir.

Where can you actually apply this?

Bəs real həyatda bunu harada tətbiq etmək olar?

Which we cared about, of course.

Təbii ki, bizi də əsas maraqlandıran budur.

And so we think where you want to use this is evaluative situations,

Fikrimizcə, bu pozalar sosial təhlükə yaradan situasiyaların

like social threat situations.

qiymətləndirilmədə istifadə edilə bilər.

Where are you being evaluated, either by your friends?

Adətən harada qiymətləndirilirik?

For teenagers, it's at the lunchroom table.

Yeniyetmələr üçün bu yeməkxana masası arxasıdır.

For some people it's speaking at a school board meeting.

Bəziləri üçün bu məktəb toplantılarıdır.

It might be giving a pitch or giving a talk like this

Bəziləri üçün elan və ya bu şəkildə çıxış,

or doing a job interview.

ya da iş müsahibəsidir.

We decided that the one that most people could relate to

Fikirləşdik ki, çoxlarınızı məhs iş müsahibəsi maraqlandırar,

because most people had been through, was the job interview.

çünki çoxunuzun belə təcrübəsi olur.

So we published these findings,

Beləliklə tapıntılarımızı dərc etdik,

and the media are all over it,

media onları geniş müzakirə etdi,

and they say, Okay, so this is what you do

və jusrnalistlərin dedikləri bu oldu:

when you go in for the job interview, right?

“Deməli iş müsahibəsinə gedərkən belə etməliyik?”

(Laughter)

(Gülüş)

You know, so we were of course horrified, and said,

Təbii ki, bu fikri inkar etdik.

Oh my God, no, that's not what we meant at all.

Yox! Əlbəttə yox! Biz heç də bunu nəzərdə tutmurduq.

For numerous reasons, no, don't do that.

Belə etməyiniz məntiqsizdir!

Again, this is not about you talking to other people.

Bu sizin başqaları ilə deyil,

It's you talking to yourself.

özünüzlə ünsiyyətiniz üçündür.

What do you do before you go into a job interview? You do this.

Müsahibəyə başlamazdan əvvəl nə edirsiniz? Adətən

You're sitting down. You're looking at your iPhone --

oturursunuz. İphone və ya

or your Android, not trying to leave anyone out.

Androidinizə baxırsınız.

You're looking at your notes,

Qeydlərinizə baxırsınız,

you're hunching up, making yourself small,

bükülürək, özünüzü toplayırsınız.

when really what you should be doing maybe is this,

Əslində isə etməli olduğunuz şey yəqin ki, budur.

like, in the bathroom, right? Do that. Find two minutes.

Ayaq yolunda oturduğunuz kimi. İkicə dəqiqə belə oturun.

So that's what we want to test. Okay?

Yoxlamaq istədiyimiz bu idi.

So we bring people into a lab,

İştirakçılar laboratoriyaya gələrək,

and they do either high- or low-power poses again,

yenidən güclülük və gücsüzlük pozaları aldıqdan sonra

they go through a very stressful job interview.

çox gərgin bir iş müsahibəsindən keçdilər.

It's five minutes long. They are being recorded.

5 dəqiqəlik müsahibə videoya çəkilirdi.

They're being judged also,

Müsahibəni qiymətləndirən şəxslərin

and the judges are trained to give no nonverbal feedback,

təsirinin qarşısını almaq üçün onlara qeyri-verbal vasitədən istifadə etməmək öyrədilmişdi.

so they look like this.

Onlar bu cür görünürdülər.

Imagine this is the person interviewing you.

Təssəvür edin ki, belə bir adam sizinlə müsahibə aparır.

So for five minutes, nothing, and this is worse than being heckled.

5 dəqiqə ərzində emosiyasız üzə baxmaq sorğu-suala tutulmaqdan daha betərdir.

People hate this.

Heç kəs bunu sevmir.

It's what Marianne LaFrance calls "standing in social quicksand."

Marian LaFrance bunu “Sosial bataqlıqda durmaq” adlandırır.

So this really spikes your cortisol.

Bu insanda kortizol səviyyəsini artırır.

So this is the job interview we put them through,

Nəticələri görmək üçün onları

because we really wanted to see what happened.

belə bir müsahibədən keçirdik.

We then have these coders look at these tapes, four of them.

Sonra koderlərə bu çəkilişlərdən dördünü göstərdik.

They're blind to the hypothesis. They're blind to the conditions.

Şərtlərdən, gözləntilərimizdən xəbərsiz idilər.

They have no idea who's been posing in what pose,

Kimin hansı poza aldığından xəbərsiz idilər.

and they end up looking at these sets of tapes,

Video-yazılara baxdıqdan sonra

and they say, "We want to hire these people,"

“Bunları işə götürmək istəyirik” deyərək,

all the high-power posers.

yüksək güc pozası almış insaları göstərdilər.

"We don't want to hire these people.

“Bunlari işə götürmək istəmirik.

We also evaluate these people much more positively overall."

Və əvvəlkilər daha pozitivdirlər."

But what's driving it?

Bəhs buna təsir edən nədir?

It's not about the content of the speech.

Bu onların nitqinə görə deyil.

It's about the presence that they're bringing to the speech.

Onların nitqlərinə qatdıqlarıları ilə bağlıdır.

Because we rate them on all these variables

Onların digər göstəricilərinə də nəzər saldıq.

related to competence, like, how well-structured is the speech?

Məsələn, nitqləri nə dərəcədə düzgündür?

How good is it? What are their qualifications?

Hansı üstünlükləri var?

No effect on those things. This is what's affected.

Bu göstəricilərin heç bir fərqi yox idi.

These kinds of things.

Əsas təsir göstərən şey bunlar deyildi.

People are bringing their true selves, basically.

İnsanlar yalnız həqiqi üzlərini göstərirdilər.

They're bringing themselves.

Yəni özlərini nümayiş etdirirdilər.

They bring their ideas, but as themselves,

Fikirlərini heç bir təsirsiz,

with no, you know, residue over them.

özləri olaraq göstərirdilər.

So this is what's driving the effect, or mediating the effect.

Nəticəyə bu faktor təsir edir.

So when I tell people about this,

Və mən insanlara deyəndə ki,

that our bodies change our minds and our minds can change our behavior,

bədənimiz düşüncəmizi, düşüncəmiz davranışımızı,

and our behavior can change our outcomes, they say to me,

davranışımız isə nəticələrimizi dəyişə bilər,

"It feels fake." Right?

"Bu bir az saxta deyil?" deyirlər. Mən isə,

So I said, fake it till you make it.

həqiqətə çatana qədər imitasiya edin deyirəm.

It's not me.

"Mən belə deyiləm.

I don't want to get there and then still feel like a fraud.

Nəyisə reallaşdırıb saxtakar hiss etmək istəmirəm.

I don't want to feel like an impostor.

Yalançı olmaq istəmirəm.

I don't want to get there only to feel like I'm not supposed to be here.

Mənə aid olmayan yerdə olmaq istəmirəm."

And that really resonated with me,

Bu sözləri çox yaxşı başa düşürəm.

because I want to tell you a little story about being an impostor

Sizə saxtakar olmaq və "bura mənim yerim deyil"

and feeling like I'm not supposed to be here.

hissi barədə kiçik bir hekayə danışmaq istəyirəm.

When I was 19, I was in a really bad car accident.

19 yaşımda, çox ağır avtomobil qəzası keçirmişdim.

I was thrown out of a car, rolled several times.

Avtomobildən çölə atılmış

I was thrown from the car.

yerdə bir neçə dəfə çevrilmişdim.

And I woke up in a head injury rehab ward,

Kəllə-beyin zədələri reabilitasiya şöbəsində oyandım,

and I had been withdrawn from college,

kolleci tərk etməli oldum,

and I learned that my IQ had dropped by two standard deviations,

və xəbər tutdum ki, İQ səviyyəm 2 göstərici üzrə aşağı düşüb.

which was very traumatic.

Bu mənim üçün çox ağrılı idi.

I knew my IQ because I had identified with being smart,

İQ-ma bələd idim, çünki uşaqlıqdan ağıllı

and I had been called gifted as a child.

və istedadlı bir uşaq kimi tanınırdım.

So I'm taken out of college, I keep trying to go back.

Kollecdən çıxarıldığım üçün, geri dönməyə çalışdım.

They say, "You're not going to finish college.

Onlar mənə: “Kolleci bitirə bilməyəcəksən.

Just, you know, there are other things for you to do,

Edə biləcəyin şeylər çoxdur,

but that's not going to work out for you."

amma kollec sənlik deyil” - deyirdilər.

So I really struggled with this, and I have to say,

Bununla mübarizə aparmağa başladım

having your identity taken from you, your core identity,

deyim ki, sahib olduğunuz əsas xüsusiyyətinizin,

and for me it was being smart,

mənə görə bu ağlım idi,

having that taken from you,

əlinizdən alınması kimi

there's nothing that leaves you feeling more powerless than that.

heç nə sizi zəiflədə bilməz.

So I felt entirely powerless.

Özümü tamamilə zəif hiss edirdim.

I worked and worked, and I got lucky,

Çalışdım, çalışdım, öz üzərimdə işlədim,

and worked, and got lucky, and worked.

və nəhayət müvəffəqiyyət qazandım.

Eventually I graduated from college.

Nəticədə kolleci bitirdim.

It took me four years longer than my peers,

Qrup yoldaşlarımdan dörd il artıq vaxt sərf etməli oldum

and I convinced someone, my angel advisor, Susan Fiske,

və məsləhətçi-mələyim olan Susan Fiskeni,

to take me on, and so I ended up at Princeton,

məni Prinston Universitetinə qəbul etməyə razı saldım.

and I was like, I am not supposed to be here.

Beləcə "Aid olmadığım yer"ə düşdüm.

I am an impostor.

Saxtakar idim.

And the night before my first-year talk,

Prinstonda 20 nəfərin dinlədiyi 20 dəqiqəlik

and the first-year talk at Princeton is a 20-minute talk to 20 people.

birinci kurs çıxışımdan

That's it.

öncəki gecə idi.

I was so afraid of being found out the next day

Sabahın açılacağından o qədər qorxurdum ki,

that I called her and said, "I'm quitting."

rəhbərimə zəng vurub, “Edə bilməyəcəm” dedim.

She was like, "You are not quitting,

O mənə: “Xeyr, edəcəksən,

because I took a gamble on you, and you're staying.

sənin barəndə mərcə gəlmişəm.

You're going to stay, and this is what you're going to do.

Odur ki, qalacaq və dediyimi edəcəksən,

You are going to fake it.

Saxta olsa da.

You're going to do every talk that you ever get asked to do.

Etməli olduğun bütün çıxışları edəcəksən.

You're just going to do it and do it and do it,

Təkrarən, yenidən,

even if you're terrified and just paralyzed

qorxsan və dəhşətə gəlsən belə,

and having an out-of-body experience,

bədəninin səni dinləməsə belə,

until you have this moment where you say, 'Oh my gosh, I'm doing it.

'Axır ki alındı. Axır ki bacardım!

Like, I have become this. I am actually doing this.'"

Həqiqətən də əlimdən gəlirmiş.' deyəcəyin ana qədər çalışacaqsan."

So that's what I did.

Mən də belə etdim.

Five years in grad school,

Beş ildir ali məktəbin yüksək pilləsini oxuyuram.

a few years, you know, I'm at Northwestern,

Bir neçə ildir ki, Northwesterndəyəm,

I moved to Harvard, I'm at Harvard,

Harvarda köçmüşəm, orda işləyirəm.

I'm not really thinking about it anymore, but for a long time I had been thinking,

Artıq bu barədə düşünmürəm, lakin uzun müddət

"Not supposed to be here."

“Bura mənim yerim deyil” fikirləşirdim.

So at the end of my first year at Harvard,

Harvardda olduğum birinci ilin sonunda,

a student who had not talked in class the entire semester,

semestr boyu sinifdə bir dəfə də danışmamış,

who I had said, "Look, you've gotta participate or else you're going to fail,"

“Dərsdə iştirak etməlisən, yoxsa kəsiləcəksən” dediyim tələbəm

came into my office. I really didn't know her at all.

kabinetimə gəldi. Onu yaxşı tanımırdım.

She came in totally defeated, and she said,

Tamamilə əzilmiş vəziyyətdə içəriyə daxil olub, dedi:

"I'm not supposed to be here."

“Bura mənim yerim deyil.”

And that was the moment for me.

Bu mənim üçün dönüş nöqtəsi oldu.

Because two things happened.

Çünki iki şey baş verdi.

One was that I realized,

Birincisi başa düşdüm ki,

oh my gosh, I don't feel like that anymore.

mən artıq o hissi keçirmirəm.

I don't feel that anymore, but she does, and I get that feeling.

Lakin o hiss edirdi və həmin hisslər mənə tanış idi.

And the second was, she is supposed to be here!

İkincisi isə, onun düzgün yerdə olduğunu anlamağım oldu.

Like, she can fake it, she can become it.

Yəni, o da imitasiya edərək bacara bilərdi.

So I was like, "Yes, you are! You are supposed to be here!

Və mən ona: “Xeyir, bura tam sənlikdir!

And tomorrow you're going to fake it,

Sabahdan özünü bura aidmiş kimi göstərəcək,

you're going to make yourself powerful, and, you know --

özünü güclü göstərəcək və

(Applause)

(Alqışlar)

And you're going to go into the classroom,

sinif otağına girib bugünə kimi

and you are going to give the best comment ever."

verilmiş ən yaxşı şərhi verəcəksən” dedim.

You know? And she gave the best comment ever,

O, belə də etdi.

and people turned around and were like,

Sinifdəkilər mat qalmışdı, onun burada olduğunu

oh my God, I didn't even notice her sitting there. (Laughter)

burada oturduğunu belə bilmirdilər. (Gülüş)

She comes back to me months later,

Bir neçə ay sonra o yanıma gəldi

and I realized that she had not just faked it till she made it,

və onun bacarana, həqiqi hiss edənə qədər deyil,

she had actually faked it till she became it.

gerçəkləşdirənə qədər imitasiya etdiyini gördüm.

So she had changed.

O dəyişilmişdi.

And so I want to say to you, don't fake it till you make it.

Mən də sizə demək istərdim ki,

Fake it till you become it.

reallıq olana qədər imitasiya edin.

Do it enough until you actually become it and internalize.

Olmaq istədiyiniz biri olana qədər özünüzü elə göstərin.

The last thing I'm going to leave you with is this.

İstəyirəm biləsiniz ki,

Tiny tweaks can lead to big changes.

cüzi düzəlişlər belə böyük dəyişikliklərə gətirə bilər.

So, this is two minutes.

İndi isə həmin əvvəl dediyim 2 dəqiqə.

Two minutes, two minutes, two minutes.

2 dəqiqə, 2 dəqiqə, 2 dəqiqə.

Before you go into the next stressful evaluative situation,

Növbəti dəfə qiymətləndiriləcəyiniz bir situasiyadan əvvəl,

for two minutes, try doing this, in the elevator,

2 dəqiqəlik, bunu etməyə çalışın.

in a bathroom stall, at your desk behind closed doors.

Liftdə, hamam otağında, masa arxasında, yaxud bağlı qapı arxasında.

That's what you want to do.

Etmək istədiyinizi edin.

Configure your brain to cope the best in that situation.

Beyninizi vəziyyətin ən yaxşı hal alacağına kökləyin.

Get your testosterone up. Get your cortisol down.

Testosteronunuzu artırın. Kortizolunuzu isə azaldın.

Don't leave that situation feeling like, oh, I didn't show them who I am.

"Əfsus, onlara nəyə qadir olduğumu göstərə bilmədim." kimi peşmançılıqla bitməsinə icazə verməyin.

Leave that situation feeling like,

Görüşünüz "Mən onlara kim olduğumu

I really feel like I got to say who I am and show who I am.

çatdıra və göstərə bildim!" tərzdə keçsin.

So I want to ask you first, you know, both to try power posing,

Sizdən bu güc pozalarını tətbiq etməyinizlə bərabər,

and also I want to ask you to share the science, because this is simple.

onu həm də başqaları ilə bölüşməyinizi istəyirəm, çünkü bu çox sadədir.

I don't have ego involved in this. (Laughter)

Bu özündən-razılıq deyil. (Gülüş)

Give it away. Share it with people,

Bu öyrəndiyinizi yayın və insanlarla bölüşün,

because the people who can use it the most

çünkü bundan yararlana biləcək insanlar

are the ones with no resources and no technology

adətən nə texnologiya və resurslara,

and no status and no power.

nə də status və gücə malik olmayan insanlardır.

Give it to them because they can do it in private.

Bunu onlarla bölüşün ki, şəxsən istifadə edə bilsinlər.

They need their bodies, privacy and two minutes,

Çünkü təklikdə vücudlarına 2 dəqiqəlik diqqət yetirmələri

and it can significantly change the outcomes of their life.

onların həyatına əhəmiyyətli dərəcədə təsir edə bilər.

Thank you.

Təşəkkür edirəm.

(Applause)

(Alqışlar).