Your body language may shape who you are | Amy Cuddy | TED

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Salome Shelia Reviewer: Andro Dgebuadze

So I want to start by offering you a free no-tech life hack,

მინდა იმით დავიწყო, რომ შემოგთავაზოთ ერთი უფასო

რჩევა - ცხოვრებისეული ხრიკი

and all it requires of you is this:

ამისათვის კი საჭიროა, რომ თქვენ

that you change your posture for two minutes.

ორი წუთით შეიცვალოთ პოზა.

But before I give it away, I want to ask you to right now

მაგრამ, სანამ ამ ხრიკს გაგიზიარებთ, მინდა გთხოვოთ, რომ

do a little audit of your body and what you're doing with your body.

”დაათვალიეროთ” საკუთარი სხეული და გაიაზროთ, რა მდგომარეობაშია ის ახლა.

So how many of you are sort of making yourselves smaller?

რამდენი თქვენგანი ცდილობს, რომ დაპატარავდეს?

Maybe you're hunching, crossing your legs, maybe wrapping your ankles.

შეიძლება მოხრილი ხართ, ფეხი ფეხზე გაქვთ გადადებული,

ან ხელები გაქვთ გადაჯვარედინებული.

Sometimes we hold onto our arms like this.

ხანდახან ხელებს ასე ვიჭერთ,

Sometimes we spread out. (Laughter)

ხანდახან ვშლით მათ. (ისმის სიცილი)

I see you.

გხედავთ. (ისმის სიცილი)

So I want you to pay attention to what you're doing right now.

მოკლედ, მინდა, რომ დააკვირდეთ იმას, თუ რას აკეთებთ ამ წუთას.

We're going to come back to that in a few minutes,

ჩვენ ამ საკითხს რამდენიმე წუთში დავუბრუნდებით

და მე იმედი მაქვს, რომ ჩემს ხრიკს ოდნავ მაინც თუ აუღებთ ალღოს,

and I'm hoping that if you learn to tweak this a little bit,

it could significantly change the way your life unfolds.

შეძლებთ მნიშვნელოვნად შეცვალოთ თქვენი ცხოვრება.

So, we're really fascinated with body language,

ამგვარად, ჩვენ ძალიან გვიტაცებს სხეულის ენა,

and we're particularly interested in other people's body language.

მით უფრო მეტად გვაინტერესებს

სხვა ადამიანების სხეულის ენა.

You know, we're interested in, like, you know — (Laughter) —

აი ხომ იცით, ჩვენ გვაინტერესებს როცა (ისმის სიცილი)

an awkward interaction, or a smile,

იგრძნობა უხერხულობა ურთიერთობაში, ან ვამჩნევთ ღიმილს,

or a contemptuous glance, or maybe a very awkward wink,

ან ზიზღნარევ მზერას, ან ძალიან ტლანქად ჩაკრულ თვალს,

or maybe even something like a handshake.

ან სულაც ხელის ჩამორთმევას.

Narrator: Here they are arriving at Number 10.

საუბრობს მთხრობელი: აი ისინიც გამოჩნდნენ 10 ნომერთან და შეხედეთ

პოლიციელს გაუმართლა, მას პრეზიდენტმა ჩამოართვა ხელი.

This lucky policeman gets to shake hands with the President of the United States.

აშშ-ს პრეზიდენტმა! და აი, ახლა

Here comes the Prime Minister -- No. (Laughter) (Applause)

პრემიერ-მინისტრიც - ? მაგრამ არაო! (ისმის სიცილი)

(Laughter) (Applause)

(ისმის სიცილი) (ისმის აპლოდისმენტები)

Amy Cuddy: So a handshake, or the lack of a handshake,

საუბრობს ემი ქადი: ანუ ხან, რომ ჩამოართმევენ ხელს და ხან არა.

can have us talking for weeks and weeks and weeks.

რაც, შესაძლოა კვირების განმავლობაში განიხილებოდეს.

Even the BBC and The New York Times.

მათ შორის BBC-სა და New York Times-ში.

So obviously when we think about nonverbal behavior,

ცხადია, როცა ჩვენ სხეულის ენაზე ვსაუბრობთ,

or body language -- but we call it nonverbals as social scientists --

რასაც სოციალურ მეცნიერებაში ჩვენ არავერბალურ ქცევას ვუწოდებთ --

it's language, so we think about communication.

რადგანაც ეს ენაა, ბუნებრივია, კომუნიკაციის თემა გვახსენდება.

When we think about communication, we think about interactions.

ხოლო, როცა კომუნიკაციაზე ვსაუბრობთ, იქვე ვგულისხმობთ ურთიერთობებსაც.

რას მეუბნება მე თქვენი სხეულის ენა?

So what is your body language communicating to me?

What's mine communicating to you?

ან პირიქით, როგორ გესმით თქვენ ჩემი სხეულის ენა?

And there's a lot of reason to believe that this is a valid way to look at this.

მრავალი მიზეზის გამო, მართებულია ამ საკითხის ასეთ ჭრილში განხილვა.

მართლაც, მეცნიერებმა სოციალურ სფეროში ბევრი

So social scientists have spent a lot of time

დრო დახარჯეს, იმისათვის, რომ შეესწავლათ ჩვენი და

looking at the effects of our body language,

სხვების სხეულის ენის გავლენა ადამიანების მსჯელობაზე.

or other people's body language, on judgments.

And we make sweeping judgments and inferences from body language.

ჩვენ ძალიან სწრაფად გვექმნება წარმოდგენა და აზრი ადამიანზე, მისი სხეულის ენიდან გამომდინარე.

And those judgments can predict really meaningful life outcomes

და ამ წარმოდგენებსა და აზრებს, შესაძლოა რეალური და მნიშვნელოვანი შედეგები მოყვეს.

like who we hire or promote, who we ask out on a date.

მაგალითად, ადამიანის სამუშაოზე აყვანა, დაწინაურება ან პაემანზე დაპატიჟება.

For example, Nalini Ambady, a researcher at Tufts University,

მაგალითად, ნალინი ამბადი, მკვლევარი ტაფტის უნივერსიტეტიდან

shows that when people watch 30-second soundless clips

გვეუბნება, რომ მას შემდეგ, რაც ადამიანები ნახავენ 30 წამიან უხმო ვიდეო-კლიპს

of real physician-patient interactions,

რომელიც ექიმისა და პაციენტის ურთიერთობას ასახავს რეალურ სიტუაციაში,

their judgments of the physician's niceness

ის თუ, რამდენად დადებითი წარმოდგენა შეექმნათ მათ ექიმზე,

predict whether or not that physician will be sued.

გამოდგება იმისათვის, რომ ვივარაუდოთ, უჩივლებენ თუ არა მას

So it doesn't have to do so much

აქ საუბარი იმდენად იმაზე კი არ არის, არის თუ არა

with whether or not that physician was incompetent,

ეს ექიმი კომპეტენტური, არამედ იმაზე, მოგვწონს თუ არა ეს ადამიანი

but do we like that person and how they interacted?

და ის თუ, როგორ იქცეოდა ის მოცემულ სიტუაციაში.

Even more dramatic, Alex Todorov at Princeton

კიდევ უფრო შთამბეჭდავია პრინსოტნის უნივერსიტეტიდან ალექს თოდოროვის აღმოჩენა,

has shown us that judgments of political candidates' faces

რომ პოლიტიკური კანდიდატების სახეებზე

in just one second predict 70 percent

ერთწამიანი დაკვირვების შედეგად ჩამოყალიბებული აზრი 70 პროცენტით ემთხვევა აშშ-ს სენატორებისა

of U.S. Senate and gubernatorial race outcomes,

გუბერნატორების არჩევნების შედეგებს.

and even, let's go digital,

უფრო მეტიც, ახლა ციფრულ სამყაროზე გადავიდეთ,

emoticons used well in online negotiations

”ემოტიკონებს”, რომლებიც ონლაინ მოლაპარაკებებში გამოიყენება,

can lead you to claim more value from that negotiation.

შეუძლიათ კიდევ უფრო წარმატებული გახადონ მოლაპარაკება.

If you use them poorly, bad idea. Right?

ანუ გირჩევნიათ ისინი კარგად გამოიყენოთ, არა?

So when we think of nonverbals, we think of how we judge others,

როცა ჩვენ არავერბალურ ენას განვიხილავთ, გვაინტერესებს, როგორ განვსჯით

how they judge us and what the outcomes are.

სხვებს, ან სხვები, როგორ განგვსჯიან ჩვენ და რა შედეგები მოყვება ამას.

We tend to forget, though, the other audience

თუმცა, ჩვენ ხშირად გვავიწყდება სხვა აუდიტორია,

that's influenced by our nonverbals, and that's ourselves.

რომელზეც ჩვენი სხეულის ენა ახდენს გავლენას. და ეს აუდიტორია თავად ჩვენ ვართ .

We are also influenced by our nonverbals,

ჩვენი სხეულის ენა ჩვენზეც ზემოქმედებს. ის გავლენას ახდენს ჩვენს აზრებზე,

our thoughts and our feelings and our physiology.

ჩვენს გრძნობებზე და ჩვენს ფიზიოლოგიაზე.

So what nonverbals am I talking about?

და მაინც, რას ვგულისხმობ ამ სხეულის ენაში?

I'm a social psychologist. I study prejudice,

მე სოციალური ფსიქოლოგი ვარ და სტერეოტიპულ განწყობებს (prejudice) შევისწავლი.

and I teach at a competitive business school,

მაღალრეიტინგულ ბიზნეს-სკოლაში ვასწავლი,

so it was inevitable that I would become interested in power dynamics.

ამდენად, ჩემი დაინტერესება ძალაუფლების თემით გარდაუვალი იყო.

I became especially interested in nonverbal expressions

კერძოდ, მე დავინტერესდი ძალაუფლებისა და

of power and dominance.

დომინანტურობის არავერბალური გამოხატულებებით.

And what are nonverbal expressions of power and dominance?

როგორია ძალაუფლებისა და დომინანტურობის არავერბალური გამოხატულებები?

Well, this is what they are.

აი, როგორია!

So in the animal kingdom, they are about expanding.

ამგვარად, ცხოველთა სამყაროში ის სხეულის გაშლას, განვრცობას გულისხმობს.

So you make yourself big, you stretch out,

შენ ფართოდ იშლები და იწელები, რომ უფრო დიდი გამოჩნდე,

you take up space, you're basically opening up.

რომ მეტი სივრცე დაიკავო ანუ არსებითად, უფრო მეტად გამოჩნდე .

It's about opening up.

დიახ, უფრო მეტად გამოჩნდე. და ეს მართლაც ასეა

And this is true across the animal kingdom.

ცხოველთა სამყაროში. და ეს მხოლოდ პრიმატებს არ ეხება,

It's not just limited to primates.

ადამიანებიც ზუსტად ასე იქცევიან. (ისმის სიცილი)

And humans do the same thing. (Laughter)

So they do this both when they have power sort of chronically,

ამას ყოველთვის აკეთებენ, მაშინაც, როცა მუდმივად გრძნობენ ძალაუფლებას

and also when they're feeling powerful in the moment.

და მაშინაც, როცა ეს გრძნობა დროებითია.

And this one is especially interesting because it really shows us

აი ეს, მაგალითად, ძალიან საინტერესოა! ის აჩვენებს

how universal and old these expressions of power are.

თუ რამდენად უნივერსალური და დროში გამოცდილია ძალაუფლების ამგვარი გამოხატულებები.

This expression, which is known as pride,

აი ეს მდგომარეობა, რომელიც სიამაყეს გამოხატავს,

Jessica Tracy has studied.

ჯესიკა თრეისიმ შეისწავლა. მან დაადგინა, რომ

She shows that people who are born with sight

ადამიანები, ვისაც არ ჰქონია მხედველობის პრობლემები

and people who are congenitally blind do this

და ისინიც, ვინც დაბადებით უსინათლონი არიან, ასე აკეთებენ,

when they win at a physical competition.

როცა სპორტულ შეჯიბრებაში იმარჯვებენ.

So when they cross the finish line and they've won,

როცა ისინი ფინიშის ხაზს გადაკვეთენ და გამარჯვებულნი არიან,

it doesn't matter if they've never seen anyone do it.

არ აქვს მნიშვნელობა, უნახავთ თუ არა სხვა როგორ იქცევა ამ დროს.

ისინი ასე აკეთებენ.

They do this.

ხელები ზემოთ არის ატაცებული და ნიკაპიც ოდნავ აწეულია.

So the arms up in the V, the chin is slightly lifted.

What do we do when we feel powerless?

როგორ ვიქცევით, როცა უძლურად ვგრძნობთ თავს? ზუსტად

We do exactly the opposite.

საწინააღმდეგოს ვაკეთებთ. ვიკუნტებით. ვიხრებით.

We close up. We wrap ourselves up.

We make ourselves small.

ვპატარავდებით. არ გვინდა, ჩვენს გვერდზე მყოფ ადამიანს შევეჯახოთ.

We don't want to bump into the person next to us.

So again, both animals and humans do the same thing.

და ამ შემთხვევაშიც, ცხოველები და ადამიანები ერთმანეთისგან არ განსხვავდებიან.

And this is what happens when you put together high and low power.

და აი რა ხდება, როცა ერთმანეთს ძლევამოსილი და უსუსური

ადამიანები ხვდებიან. ანუ, ჩვენ, როგორც წესი,

So what we tend to do when it comes to power

მეორე ადამიანის არავერბალური ქცევის საპასუხო ქცევას ვახორციელებთ.

is that we complement the other's nonverbals.

So if someone is being really powerful with us,

თუკი, მეორე ადამიანი ჩვენთან მიმართებაში დიდი ძალაუფლებას ავლენს,

we tend to make ourselves smaller. We don't mirror them.

ჩვენ ’ვპატარავდებით’. ჩვენ არ ვიმეორებთ სარკისებურად მათ ქცევას.

We do the opposite of them.

ჩვენ საპირისპიროდ ვიქცევით.

So I'm watching this behavior in the classroom,

აი მე, ვაკვირდები ჩემს სტუდენტებს აუდიტორიაში,

and what do I notice?

და რას ვამჩნევ? მე ვამჩნევ, რომ MBA სტუდენტები

I notice that MBA students really exhibit the full range of power nonverbals.

ავლენენ ძალაუფლების გამომხატველი არავერბალური ქცევის სრულ სპექტრს.

So you have people who are like caricatures of alphas,

გვყავს სტუდენტები, რომლებიც ნამდვილი ”ალფა არსებები” არიან,

really coming into the room, they get right into the middle of the room

რომლებიც, მაშინვე ოთახის ცენტრში შემოდიან,

ჯერ კიდევ სანამ ლექცია დაიწყება, მათ უკვე უნდათ, რომ სივრცე დაიკავონ.

before class even starts, like they really want to occupy space.

When they sit down, they're sort of spread out.

სხდებიან ფართოდ გაშლილ პოზაში.

They raise their hands like this.

ხელს ასე სწევენ.

You have other people who are virtually collapsing

და მეორეს მხრივ, გვყავს სტუდენტები, რომლებიც მართლაც ერთი-ორად პატარავდებიან,

when they come in. As soon they come in, you see it.

როცა ოთხაში შემოდიან. ამას, მათი შემოსვლისთანავე ამჩნევ.

You see it on their faces and their bodies,

ეს აისახება მათ სახეებსა და სხეულებზე. ისინი სხდებიან

and they sit in their chair and they make themselves tiny,

თავიანთ ადგილებზე და პატარავდებიან.

and they go like this when they raise their hand.

და ხელს, აი ასე იწევენ.

I notice a couple of things about this.

ამასთან დაკავშირებით, რამდენიმე დაკვირვება მაქვს.

პირველი, რომელიც მგონი არ გაგაკვირვებთ,

One, you're not going to be surprised.

It seems to be related to gender.

სავარაუდოდ უკავშირდება სქესს.

So women are much more likely to do this kind of thing than men.

ქალები, უფრო მეტი ალბათობით გააკეთებენ ამას, ვიდრე კაცები.

Women feel chronically less powerful than men,

ქალები ქრონიკულად უფრო ნაკლებ ძალაუფლებას გრძნობენ, ვიდრე კაცები -

so this is not surprising.

ამდენად ეს გასაკვირი არ არის. მაგრამ მეორე რამ, რაც მე შევამჩნიე, არის ის, რომ

But the other thing I noticed

is that it also seemed to be related to the extent

ძალაუფლების გამოხატულება, ასევე უკავშირდება

to which the students were participating, and how well they were participating.

ლექციებზე სტუდენტების აქტიურობის სიხშირესაც და ხარისხსაც.

And this is really important in the MBA classroom,

MBA-ს ლექციებზე კი ეს ძალიან მნიშვნელოვანია,

because participation counts for half the grade.

იმიტომ, რომ აქტიურობის ქულა ჯამური შეფასების ნახევარს შეადგენს.

So business schools have been struggling with this gender grade gap.

ბიზნეს-სკოლები თავს იტეხენ, როგორ გადალახონ ეს სქესთაშორის სხვაობით გამოწვეული ნიშნების პრობლემა.

You get these equally qualified women and men coming in

სწავლას, ორივე სქესის, ერთნაირად კარგი სტუდენტები იწყებენ,

and then you get these differences in grades,

მაგრამ ბოლოში განსხვავებულ შეფასებებს იღებენ,

and it seems to be partly attributable to participation.

რისი მიზეზიც, როგორც სჩანს, ნაწილობრივ ლექციაზე აქტიურობაა.

So I started to wonder, you know, okay,

მეც დავიწყე ამ საკითხზე ფიქრი, კარგი,

so you have these people coming in like this, and they're participating.

ეს ხალხი ასე შემოდის აუდიტორიაში, და

ლექციის დროს აქტიურობს. ნეტა, არის შესაძლებელი, რომ ადამიანებმა ითამაშონ?

Is it possible that we could get people to fake it

and would it lead them to participate more?

გახდებიან ამის მერე ისინი უფრო აქტიურები?

დენა ქარნი ჩემი კოლეგაა ბერკლიდან, რომელთან ერთადაც მე ძირითადად ვმუშაობ,

So my main collaborator Dana Carney, who's at Berkeley,

and I really wanted to know, can you fake it till you make it?

მე მართლაც მინდოდა გამეგო, შეიძლება ითამაშო და ბოლოს გამოგივიდეს?

Like, can you do this just for a little while

ანუ, ცოტა ხანი ეს გააკეთო, როგორც თამაში, იმიტაცია და მერე,

and actually experience a behavioral outcome

ერთხელაც, მართლაც გამოგივიდეს ასე მოქცევა და რეალურად იგრძნო ძალაუფლება?

that makes you seem more powerful?

So we know that our nonverbals govern how other people

ჩვენ ხომ ვიცით, რომ ჩვენი სხეულის ენა გადამწყვეტ როლს თამაშობს, იმაში

think and feel about us. There's a lot of evidence.

თუ რას ფიქრობენ ადამიანები ჩვენზე. ამის ბევრი დასტურია.

მაგრამ ჩვენ სინამდივლეში გვაინტერესებდა, ახდენს თუ არა

But our question really was,

do our nonverbals govern how we think and feel about ourselves?

ჩვენი სხეულის ენა გავლენას საკუთარი თავის მიმართ ჩვენს განწყობებსა და დამოკიდებულებებზე.

There's some evidence that they do.

გარკვეულწილად, ამის დასტურიც არსებობს.

So, for example, we smile when we feel happy,

მაგალითად, ჩვენ ვიღიმით, როცა გვიხარია,

but also, when we're forced to smile

მაგრამ მაშინაც კი, როცა ჩვენ იძულებით ვიღიმით, იმიტომ, რომ

by holding a pen in our teeth like this, it makes us feel happy.

კალამი გვიჭირავს პირით, აი ასე, სიხარულის განცდა გვეუფლება.

So it goes both ways.

ესეიგი, ასეც ხდება და ისეც. და რაც შეეხება ძალაუფლებას,

When it comes to power, it also goes both ways.

აქაც იგივე ვითარებაა. ანუ, როცა ძალაუფლებას გრძნობ,

So when you feel powerful,

you're more likely to do this,

დიდი ალბათობით, აი ასე გააკეთებ, მაგრამ ასევე შესაძლებელია პირიქით,

but it's also possible that when you pretend to be powerful,

თავი მოაჩვენო, რომ გრძნობ ძალაუფლებას და

you are more likely to actually feel powerful.

მართლაც იგრძნო ძალაუფლება.

So the second question really was, you know,

ამგვარად, მეორე რამ, რაც ჩვენ გვაინტერესებდა, იყო

so we know that our minds change our bodies,

ჩვენ ვიცით, რომ ჩვენი გონება გავლენას ახდენს ჩვენს სხეულზე,

but is it also true that our bodies change our minds?

მაგრამ მართალია, რომ ჩვენი სხეულიც ცვლის ჩვენს ტვინს?

And when I say minds, in the case of the powerful,

და რას ვგულისხმობ, როცა ვსაუბრობ, იმ ადამიანების ტვინებზე,

what am I talking about?

ვინც ძალაუფლებას გრძნობს?

So I'm talking about thoughts and feelings

მე ვგულისხმობ აზრებს და გრძნობებს,

and the sort of physiological things that make up our thoughts and feelings,

და იმ ფიზიოლოგიურ მოვლენებს, რომლებიც გავლენას ახდენენ ჩვენს აზრებსა და გრძნობებზე,

ამ კონკრეტულ შემთხვევაში - ჰორმონებზე. მე ჰორმონებს შევისწავლი.

and in my case, that's hormones. I look at hormones.

So what do the minds of the powerful versus the powerless look like?

კარგით, მაინც როგორია ძალაუფლების გრძნობით აღვსილი

ან უძლური ადამიანის ტვინი?

So powerful people tend to be, not surprisingly,

როგორც მოსალოდნელი იყო, ძალაუფლების გრძნობის მქონე ადამიანები

more assertive and more confident, more optimistic.

უფრო გამბედავნი, თავდაჯერებულნი და ოპტიმისტურებიც კი, არიან.

They actually feel they're going to win even at games of chance.

მათ აქვთ გრძნობა, რომ წარმატებას მიაღწევენ, მაშინაც კი, როცა ეს იღბალზეა დამოკიდებული.

მათ, ასევე, როგორც წესი უფრო გამოსდით აბსტრაქტულად აზროვნება

They also tend to be able to think more abstractly.

So there are a lot of differences. They take more risks.

მათ ძალიან ბევრი რამ განასხვავებთ. ისინი უფრო რისკიანები არიან.

There are a lot of differences between powerful and powerless people.

ძალიან ბევრი განსხვავებაა ძალაუფლების მეტი და ნაკლები გრძნობის მქონე ადამიანებს შორის.

ეს განსხვავებები ფიზიოლოგიურ დონეზეც ვლინდება, ორი

Physiologically, there also are differences

on two key hormones: testosterone, which is the dominance hormone,

საკვანძო ჰორმონით: ტესტოსტერონი, რომელიც დომინანტურობის ჰორმონია,

and cortisol, which is the stress hormone.

და კორტიზოლი, რომელიც სტრესის ჰორმონია.

So what we find is that high-power alpha males in primate hierarchies

ანუ ვლინდება, რომ

ძალაუფლების მქონე ალფა მამრებს პრიმატების საზოგადოებრივ იერარქიაში

have high testosterone and low cortisol,

აქვთ ტესტოსტერონის მაღალი და კორტიზოლის დაბალი დონეები.

and powerful and effective leaders

ასეთივე ჰორმონალური სურათი იკვეთება ძლევამოსილ

also have high testosterone and low cortisol.

და წარმატებულ ლიდერებში.

So what does that mean? When you think about power,

როგორ უნდა გავიგოთ ეს? როცა ძალაუფლებაზე ვსაუბრობთ,

people tended to think only about testosterone,

ხალხი, ადრე, როგორც წესი, მხოლოდ ტესტოსტერონს მოიაზრებდა,

because that was about dominance.

იმიტომ, რომ ის დომინანტურობას უკავშირდება.

But really, power is also about how you react to stress.

მაგრამ სინამდვილეში, ძალაუფლების განცდა, ასევე უკავშირდება იმას, თუ როგორ რეაგირებთ სტრესზე.

So do you want the high-power leader that's dominant,

ანუ, გინდათ ლიდერი, რომელიც დომინანტურია,

high on testosterone, but really stress reactive?

ტესტოსტერონის მაღალი დონე აქვს, მაგრამ სტრესის მიმართ მგრძნობიარეა?

Probably not, right?

ალბათ არ გინდათ. თქვენ გინდათ ადამიანი,

You want the person who's powerful and assertive and dominant,

რომელიც ძლევამოსილია, გამბედავი და დომინანტური,

but not very stress reactive, the person who's laid back.

არ არის სტრესის მიმართ მგრძნობიარე, არამედ მშვიდია.

So we know that in primate hierarchies,

ჩვენ ვიცით, რომ პრიმატებში, თუკი

if an alpha needs to take over,

მამრი მოიპოვებს დომინანტურ, ალფა პოზიციას,

if an individual needs to take over an alpha role sort of suddenly,

ასე ვთქვათ, მოულოდნელად,

within a few days, that individual's testosterone has gone up

სულ რამდენიმე დღეში მისი ტესტოსტერონის დონე არსებითად იმატებს,

significantly and his cortisol has dropped significantly.

ხოლო კორტიზოლის დონე - არსებითად ეცემა.

So we have this evidence, both that the body can shape

ამგვარად, ჩვენ გვაქვს დასტური იმისა, რომ სხეულს აქვს გავლენა

the mind, at least at the facial level,

გონებაზე, სულ მცირე, სახის გამომეტყველების დონეზე,

and also that role changes can shape the mind.

და ასევე, დასტური იმისა, რომ როლის შეცვლაც ახდენს გავლენას ტვინზე.

So what happens, okay, you take a role change,

ანუ აი რა ხდება, თქვენ იცვლით როლს,

what happens if you do that at a really minimal level,

რა ხდება თუკი ეს ცვლილება ძალიან მცირეა,

like this tiny manipulation, this tiny intervention?

სულ მცირე, მინიმალური ცვლილება.

"For two minutes," you say, "I want you to stand like this,

თქვენ ეუბნებით თქვენ თავს, ”ორი წუთის განმავლობაში, მინდა ასე ვიდგე,

and it's going to make you feel more powerful."

და ამისგან მე მეტ ძალაუფლებას შევიგრძნობ”

So this is what we did.

აი, რა გავაკეთეთ ჩვენ. გადავწყვიტეთ,

We decided to bring people into the lab and run a little experiment,

ლაბორატორიაში, პატარა ექსპერიმენტზე მოგვეწვია ხალხი, რომელსაც

and these people adopted, for two minutes,

ორი წუთის განმავლობაში, სხვადასხვა, მაღალი ან დაბალი

either high-power poses or low-power poses,

ძალაუფლების გამომხატველი პოზა უნდა მიეღოთ. მე გაჩვენებთ,

and I'm just going to show you five of the poses,

ხუთ ასეთ პოზას, თუმცა ყოველი ცალკული ადამიანი მხოლოდ ორ პოზას იღებდა.

although they took on only two.

So here's one.

აი, ერთერთი მათგანი.

კიდევ ორი.

A couple more.

ამას ”ქალი საოცრება” შეარქვეს

This one has been dubbed the "Wonder Woman" by the media.

მედიაში.

Here are a couple more.

აი, კიდევ რამდენიმე.

So you can be standing or you can be sitting.

ანუ, ზოგი იჯდა, ზოგი იდგა.

And here are the low-power poses.

ესენი დაბალი ძალაუფლების გამომხატველი პოზებია.

So you're folding up, you're making yourself small.

ადამიანი ძალიან იკუნტება, პატარავდება.

This one is very low-power.

ეს ძალიან უსუსური პოზაა.

When you're touching your neck, you're really protecting yourself.

როცა საკუთარ კისერს ეხები,

ცდილობ საკუთარი თავის დაცვას.

So this is what happens.

და აი, რა ხდება. ეს ხალხი შემოდის,

They come in, they spit into a vial,

მათ სხვადასხვა სივრცეებში ვანაწილებთ,

for two minutes, we say, "You need to do this or this."

და ვეუბნებით, რომ ორი წუთის განმავლობაში ასეთი ან ასეთი პოზა მიიღონ.

They don't look at pictures of the poses.

მათ არანაირ გამოსახულებას არ ვაჩვენებთ, იმიტომ, რომ არ გვინდა,

We don't want to prime them with a concept of power.

რამეზე მივანიშნოთ. ჩვენ გვინდა, რომ მათ თავად იგრძნონ ძალაუფლება,

We want them to be feeling power.

ხომ ასეა? მოკლედ, ორი წუთის განმავლობაში ისინი რაღაც პოზაში არიან.

So two minutes they do this.

We then ask them, "How powerful do you feel?" on a series of items,

შემდეგ ვეკითხებით მათ, თუ რამდენად აქვთ ძალაუფლების განცდა, გარკვეულ საკითხებთან მიმართებაში.

and then we give them an opportunity to gamble,

მერე, ვაძლევთ მათ შესაძლებლობას, რომ ჩაერთონ აზარტულ თამაშში

and then we take another saliva sample.

და ვიღებთ მათი ნერწყვის ნიმუშს.

That's it. That's the whole experiment.

სულ ეს არის, მთელი ექსპერიმენტი.

So this is what we find.

და აი, რა აღმოვაჩინეთ. რისკიანობას, რაც აზარტულ თამაშებში აუცილებელია, გამოავლენ

Risk tolerance, which is the gambling,

we find that when you are in the high-power pose condition,

თუკი მანამდე მაღალი ძალაუფლების გამომხატველ

პოზაში იყავი, 86 პროცენტიანი ალბათობით.

86 percent of you will gamble.

When you're in the low-power pose condition,

თუკი, დაბალი ძალაუფლების გამომხატველ პოზაში იყავი,

only 60 percent, and that's a whopping significant difference.

რისკიანობის გამოვლენის მხოლოდ 60 პროცენტიანი შანსია. ეს დიდი სხვაობაა!

Here's what we find on testosterone.

მონაწილეთა ტესტოსტერონის დონეზე კი, ეს ასე აისახა.

From their baseline when they come in,

თუ შევადარებთ ექსპერიმენტის დაწყებამდე მიღებულ მონაცემებს

high-power people experience about a 20-percent increase,

მაღალი ძალაუფლების გამომხატველი პოზის მიღების შემთხვევაში, მან 20%-ით მოიმატა,

and low-power people experience about a 10-percent decrease.

ხოლო დაბალი ძალაუფლების გამომხატველი პოზის მიღების შედეგად - 10%-ით დაიკლო.

So again, two minutes, and you get these changes.

ანუ, სულ ორი წუთი და აი, ასეთ ცვლილებებს ვიღებთ.

Here's what you get on cortisol.

რაც შეეხება კორტიზოლის მონაცემებს. მაღალი ძალაუფლების გამომხატველი პოზის შედეგად

High-power people experience about a 25-percent decrease,

მონაწილეებში მისი დონე 25%-ით იკლებს, ხოლო

and the low-power people experience about a 15-percent increase.

დაბალი ძალაუფლების გამომხატველი პოზის მიღების შედეგად კი - 15%-ით იზრდება.

So two minutes lead to these hormonal changes

ორი წუთი იწვევს ასეთ ჰორმონალურ ცვლილებებს,

that configure your brain

რომლებსაც შეუძლიათ შეცვალონ თქვენი მდგომარეობა,

to basically be either assertive, confident and comfortable,

გაგხადონ გაბედული, თავდაჯერებული და კომფორტულად გაგრძნობინონ თავი,

or really stress-reactive, and feeling sort of shut down.

ან გაგხადონ სტრესის მიმართ მეტად მგრძნობიარე,

რაღაცნაირად უძლური. ეს გრძნობა კი ალბათ ყველას განგვიცდია, არა?

And we've all had the feeling, right?

So it seems that our nonverbals do govern how we think and feel about ourselves,

როგორც სჩანს, ჩვენი სხეულის ენა მართლაც ახდენს გავლენას იმაზე,

თუ რა აზრი და დამოკიდებულება გვაქვს საკუთარი თავის მიმართ.

so it's not just others, but it's also ourselves.

ესეიგი, ჩვენს თვითშეფასებაზე არა მხოლოდ სხვები, არამედ ჩვენც ვახდენთ გავლენას.

Also, our bodies change our minds.

და ჩვენი სხეულებიც ახდენს გავლენას ჩვენს გონებაზე.

But the next question, of course,

შესაბამისად, შემდეგი შეკითხვა ასეთია:

is, can power posing for a few minutes

რამდენიმე წუთით რაღაც პოზა, რომ მივიღო,

ეს მართლა შეცვლის რამეს ჩემს ცხოვრებაში?

really change your life in meaningful ways?

This is in the lab, it's this little task, it's just a couple of minutes.

ის რაც ვნახეთ, ლაბორატორიაში ხდებოდა. პატარა დავალება იყო,

სულ ორწუთიანი. მაგრამ, რეალობაში,

Where can you actually apply this?

სად შეიძლება ამის გამოყენება? რაც ცხადია, ჩვენი გვაინტერესებს კიდეც.

Which we cared about, of course.

And so we think where you want to use this is evaluative situations,

ჩვენ ვფიქრობთ, რომ ამის გამოყენება, აზრიანად,

შესაძლებელია სიტუაციებში, რომლებშიც ხდება შეფასება, განსჯა.

like social threat situations.

მაგალითად სოციალური სიტუაციები, რომელიც საფრთხის შემცველია. სადაც, მაგალითად გაფასებენ,

Where are you being evaluated, either by your friends?

თუნდაც შენი მეგობრები. აი, თინეიჯერი, რომ წარმოვიდგინოთ ბუფეტში.

For teenagers, it's at the lunchroom table.

For some people it's speaking at a school board meeting.

ან თუნდაც საკუთარი თავი წარმოიდგინეთ, როცა საჯაროდ

გამოდიხართ რამე სხდომაზე. ან ცდილობთ კლიენტი დაიყოლიოთ,

It might be giving a pitch or giving a talk like this

ან ასე, ჩემსავით გამოსვლა გაქვთ

or doing a job interview.

ან გასაუბრება, სამუშაოზე ასაყვნად.

We decided that the one that most people could relate to

ჩვენც, სწორედ, სამსახურში ასაყვანად გასაუბრების სიტუაცია

because most people had been through, was the job interview.

ავირჩიეთ, რადგან ეს უმრავლესობისათვის

კარგად ნაცნობი სიტაუციაა.

So we published these findings,

გამოვაქვეყნეთ ჩვენი კვლევის შედეგები. მედიაც

and the media are all over it,

and they say, Okay, so this is what you do

ძალიან დაინტერესდა და, თურმე, აი ასე უნდა

გააკეთო, როცა გასაუბრებაზე გადიხარო. (ისმის სიცილი)

when you go in for the job interview, right?

(Laughter)

ჩვენ გული შეგვიწუხდა, ცხადია, და განვაცხადეთ,

You know, so we were of course horrified, and said,

Oh my God, no, that's not what we meant at all.

რომ, ღმერთო ჩემო, ამას სულაც არ ვგულისხმობდით.

For numerous reasons, no, don't do that.

ამისთვის ბევრი მიზეზია, არა, არა და არა, ასე არ მოიქცეთ!

Again, this is not about you talking to other people.

იმიტომ, რომ აქ მთავარი საკითხი, ის კი არ არის, სხვებს როგორ ესაუბრები,

It's you talking to yourself.

არამედ საკუთარ თავს რას ეუბნები. რას აკეთებ მანამდე,

What do you do before you go into a job interview? You do this.

სანამ გასაუბრებაზე შეხვალ? როგორც წესი - ამას.

You're sitting down. You're looking at your iPhone --

მართალია? ზიხარ, ჩაჰყურებს შენს აიფონს,

ან ანდროიდს, რომ არავინ გამომრჩეს.

or your Android, not trying to leave anyone out.

You're looking at your notes,

ან ხომ იცი, უყურებ შენს ჩანაწერებს,

you're hunching up, making yourself small,

ბეჭებში მოხრილი და დაპატარავებული ხარ.

when really what you should be doing maybe is this,

მაშინ, როცა სინამდვილეში აი, ამას უნდა აკეთებდე,

like, in the bathroom, right? Do that. Find two minutes.

თუნდაც საპირფარეშოში, რატომაც არა?! გამოყავი ორი წუთი და გააკეთე ეს.

So that's what we want to test. Okay?

აი რისი შემოწმება გვინდა, გასაგებია ხო?

So we bring people into a lab,

ისევ შევკრიბეთ ადამიანები ლაბორატორიაში და

and they do either high- or low-power poses again,

ისევ ვთხოვეთ მიეღოთ მაღალი ან დაბალი ძალაუფლების გამომხატველი პოზები,

they go through a very stressful job interview.

რის მერეც მათ ძალიან სტრესული გასაუბრება გაიარეს.

It's five minutes long. They are being recorded.

ეს გასაუბრება, სულ 5 წუთს გრძელდებოდა. ჩვენ ვიწერდით.

They're being judged also,

ამასთანავე, გვყავდა შემფასებლები, რომლებიც წინასწარ

and the judges are trained to give no nonverbal feedback,

მოვამზადეთ, რომ არ გამოეხატათ არანაირი არავერბალურ რეაქცია.

so they look like this.

აი, ასეთი სახეებით ისხდნენ. წარმოიდგინეთ,

Imagine this is the person interviewing you.

ეს ადამიანი ზის თქვენს პირისპირ გასაუბრებაზე.

So for five minutes, nothing, and this is worse than being heckled.

მთელი 5 წუთი, ის, აი ასე, უმეტყველო სახით ზის. ამას ჯობია გაგაწყვეტინოს ხოლმე.

People hate this.

ადამიანები ამას ვერ იტანენ. ამას მერიან ლეფრანსი

It's what Marianne LaFrance calls "standing in social quicksand."

"სოციალურ მორევში დგომას" უწოდებს.

So this really spikes your cortisol.

ეს ნამდვილად აგიწევთ კორტიზოლის დონეს.

So this is the job interview we put them through,

მოკლედ, ასეთი გასაუბრება უნდა გაევლოთ,

რადგან ჩვენ, მართლაც გვაინტერესებდა რა მოხდებოდა.

because we really wanted to see what happened.

We then have these coders look at these tapes, four of them.

ამის შემდეგ, ჩანაწერები ნახეს სხვა ადამიანებმა,

They're blind to the hypothesis. They're blind to the conditions.

ამ ადამიანებს წარმოდგენა არ ქონდათ არც ექსპერიმენტის ჰიპოთეზაზე, არც პირობებზე.

They have no idea who's been posing in what pose,

არც ის იცოდნენ, რომელი მონაწილე რა პოზას იღებდა გასაუბრებამდე.

and they end up looking at these sets of tapes,

ამ ადამიანებმა, მას შემდეგ, რაც ყველა ჩანაწერი ნახეს

and they say, "We want to hire these people,"

თქვეს ”აი ეს ხალხი გვინდა ჩვენ”-ო. და სწორედ ის მონაწილეები აირჩიეს,

ვისაც მაღალი ძალაუფლების პოზა ჰქონდა მიღებული გასაუბრებამდე. ”ეს ხალხი არ გვინდა”-ო.

all the high-power posers.

"We don't want to hire these people.

We also evaluate these people much more positively overall."

”ვინც შევარჩიეთ, ის ხალხი საერთოდ, ზოგადად უფრო მოგვეწონა”-ო.

რატომ მოხდა ასე? ეს სულაც არ აღმოჩნდა გასაუბრების შინაარსზე დამოკიდებული.

But what's driving it?

It's not about the content of the speech.

It's about the presence that they're bringing to the speech.

ეს განპირობებული იყო იმით, თუ რამდენად ჩართული იყო კანდიდატი თავისსავე საუბარში.

Because we rate them on all these variables

ჩვეულებრივ კანდიდატი ფასდება ისეთი პარამეტრებით,

როგორიცაა მისი ცოდნა. ან რამდენად მწყობრია

related to competence, like, how well-structured is the speech?

მისი მსჯელობა, ან კარგი მოსასმენია. როგორია მისი გამოცდილება.

How good is it? What are their qualifications?

მაგრამ ეს ასპექტები არ იცვლება. აი, რა იცვლება.

No effect on those things. This is what's affected.

These kinds of things.

ეს იცვლება. ადამიანები რეალურად ვლინდებიან.

People are bringing their true selves, basically.

They're bringing themselves.

ისინი პიროვნულად ვლინდებიან.

გამოთქვამენ საკუთარ, რეალურად საკუთარ აზრებს,

They bring their ideas, but as themselves,

with no, you know, residue over them.

ყოველგვარი ზეგავლენის გარეშე.

So this is what's driving the effect, or mediating the effect.

სწორედ ამას ეფუძნება, ეს განსაზღვრავს იმას, თუ როგორ აფასებენ მათ სხვები.

So when I tell people about this,

ამას, სხვა ადამიანებს, რომ ვეუბნები,

that our bodies change our minds and our minds can change our behavior,

რომ ჩვენი სხეულის ენა ჩვენს ცნობიერებას ცვლის, ჩვენი ცნობიერება - ჩვენს ქცევას,

ხოლო ქცევა კი შედეგებს, ასეთ პასუხებს ვიღებ:

and our behavior can change our outcomes, they say to me,

”არ ვიცი - რაღაც ხელოვნურია ამაში.” არა?

"It feels fake." Right?

So I said, fake it till you make it.

მე ვეუბნები - შენც ითამაშე და გამოგივა. მაგრამ ამაზე მეუბნებიან,

It's not me.

I don't want to get there and then still feel like a fraud.

”არ მინდა მივიდე გასაუბრებაზე და ხელოვნური ვიყო,

I don't want to feel like an impostor.

თავი მოვაჩვენო. ეს თითქოს ტყუილს გავს.

I don't want to get there only to feel like I'm not supposed to be here.

არ მინდა ვიყო იქ და ვიფიქრო, რომ სინამდვილეში, იქ ჩემი ადგილი არ არის.”

And that really resonated with me,

და ეს კი გულზე მომხვდა.

because I want to tell you a little story about being an impostor

ჩემზე ერთ პატარა ამბავს მოგიყვებით,

როცა მეც ეს გრძნობა მქონდა, რომ თავს ვაჩვენებდი და იქ არ ვიყავი, სადაც მეკუთვნოდა ყოფნა.

and feeling like I'm not supposed to be here.

When I was 19, I was in a really bad car accident.

როცა 19 წლის ვიყავი, მძიმე ავარიაში მოვყევი.

I was thrown out of a car, rolled several times.

მანქანიდან გადმოვვარდი, მიწაზე რამდენჯერმე გადავგორდი.

I was thrown from the car.

დარტყმის ძალამ მანქანიდან გადმომაგდო. გონზე, რომ მოვედი თავის ტრავმით

And I woke up in a head injury rehab ward,

სარეაბილიტაციო დაწესებულებაში ვიწექი. კოლეჯი მივატოვე

and I had been withdrawn from college,

and I learned that my IQ had dropped by two standard deviations,

და აღმოვაჩინე, რომ ჩემი ინტელექტის ინდექსმა ორი სტანდარტული გადახრით იკლო,

which was very traumatic.

რაც ძალიან მძიმე იყო.

I knew my IQ because I had identified with being smart,

ჩემი ინტელექტის ინდექსი ყოველთვის ვიცოდი, იმიტომ, რომ ითვლებოდა, რომ ჭკვიანი ვიყავი,

and I had been called gifted as a child.

ნიჭიერ ბავშვად მივიჩნეოდი.

So I'm taken out of college, I keep trying to go back.

კოლეჯში აღარ ვიყავი, მე კი, ისევ იქ დაბრუნებას ვცდილობდი.

They say, "You're not going to finish college.

მეუბნებოდნენ, რომ კოლეჯს ვერ დავამთავრებდი.

რამე სხვა საქმე უნდა მოიფიქრო შენთვის,

Just, you know, there are other things for you to do,

but that's not going to work out for you."

კოლეჯში სწავლა აღარ გამოგივაო.

So I really struggled with this, and I have to say,

ჩემთვის ეს დიდი ბრძოლა იყო. მინდა გითხრათ,

having your identity taken from you, your core identity,

როცა ხელიდან გეცლება ის არსებითი, რასთანაც ასე აიგივებ თავს,

and for me it was being smart,

და ჩემთვის ეს იყო ჭკუა და ნიჭიერება,

having that taken from you,

როცა ეს გეცლება, ძალიან უმწეოდ გრძნობ თავს.

there's nothing that leaves you feeling more powerless than that.

So I felt entirely powerless.

სრულიად უსუსურად ვგრძნობდი თავს. სულ ჩემს თავზე ვმუშაობდი.

I worked and worked, and I got lucky,

მიმართლებდა და ისევ ვმუშაობდი. და ისევ მიმართლებდა.

and worked, and got lucky, and worked.

Eventually I graduated from college.

ასე კოლეჯიც დავამთავრე.

It took me four years longer than my peers,

ამისთვის ოთხი წლით მეტი დამჭირდა, ვიდრე ჩემს კურსელებს.

and I convinced someone, my angel advisor, Susan Fiske,

მერე ერთი ადამიანიც დავარწმუნე, ჩემი ანგელოზივით ხელმძღვანელი, სიუზან ფისკე

to take me on, and so I ended up at Princeton,

და პრინსტონში აღმოვჩნდი.

and I was like, I am not supposed to be here.

იქ კი ვიფიქრე, აქ ჩემი ადგილი არ არისთქო.

I am an impostor.

თვითმარქვია ვარ.

And the night before my first-year talk,

და პირველი წლის დამასრულებელი გამოსვლის წინა ღამეს,

წლის დამასრულებელი გამოსვლა 20 წუთიანია, გაითვალისწინეთ,

and the first-year talk at Princeton is a 20-minute talk to 20 people.

20 კაციანი აუდიტორიის წინაშე. სულ ესაა.

That's it.

I was so afraid of being found out the next day

ისე შემეშინდა, რომ მამხილებდნენ,

that I called her and said, "I'm quitting."

რომ დავურეკე სიუზანს და ვუთხარი, რომ აღარ ვაგრძელებდი სწავლას.

She was like, "You are not quitting,

მან მიპასუხა ”შენ ვერსად ვერ წახვალ,

because I took a gamble on you, and you're staying.

იმიტომ, რომ მე შენზე ფსონი დავდე, ამიტომ დარჩები.

You're going to stay, and this is what you're going to do.

დარჩები და აი, რას გააკეთებ.

თავს მოაჩვენებ.

You are going to fake it.

You're going to do every talk that you ever get asked to do.

შენ გამოხვალ, იმდენჯერ, რამდენჯერაც მოგთხოვენ.

You're just going to do it and do it and do it,

კიდევ, და კიდევ, და კიდევ

სულ, რომ გული გისკდებოდეს, დამბლა დაგეცეს

even if you're terrified and just paralyzed

and having an out-of-body experience,

სხეული არ დაგემორჩილოს. იქამდე, სანამ

until you have this moment where you say, 'Oh my gosh, I'm doing it.

არ დადგება მომენტი, როცა იტყვი ღმერთო! გამომდის!

Like, I have become this. I am actually doing this.'"

ეს მე მართლა გამომდის, ბუნებრივად გამომდის.

So that's what I did.

და მეც ასე მოვიქეცი. ხუთი წელი უმაღლესში ვისწავლე,

Five years in grad school,

a few years, you know, I'm at Northwestern,

რამდენიმე წელი. მერე ნორსვესტერნში მოვხვდი.

I moved to Harvard, I'm at Harvard,

ჰარვარდში გადავედი. უკვე ჰარვარდში ვიყავი.

I'm not really thinking about it anymore, but for a long time I had been thinking,

აქ ამაზე უკვე აღარ ვფიქრობდი, მაგრამ მანამდე, დიდი ხანი მიტრიალებდა ეს აზრი თავში

"Not supposed to be here."

”ჩემი ადგილი აქ არ არის. აქ ყოფნა არ მეკუთვნის.”

So at the end of my first year at Harvard,

ჰარვარდში პირველი წლის დასასრულს,

a student who had not talked in class the entire semester,

ერთი სტუდენტი, რომელიც, მთელი სემესტრი ჩუმად იჯდა აუდიტორიაში,

who I had said, "Look, you've gotta participate or else you're going to fail,"

და რომელსაც ვუთხარი, უნდა ჩაერთო, თორემ არაფერი გამოგივათქო,

came into my office. I really didn't know her at all.

ჩემთან კაბინეტში შემოვიდა. აბსოლუტურად არ ვიცნობდი მას.

ძალიან დათრგუნული იყო და მითხრა,

She came in totally defeated, and she said,

"I'm not supposed to be here."

აქ ჩემი ადგილი არ არისო.

და ეს ის მომენტი იყო, როცა მე ორი რამ გავიაზრე.

And that was the moment for me.

Because two things happened.

One was that I realized,

პირველი, იმას მივხვდი,

oh my gosh, I don't feel like that anymore.

რომ, ღმერთო ჩემო, მე ეს განცდა აღარ მეუფლება. ხომ გესმით?

I don't feel that anymore, but she does, and I get that feeling.

მე ასე აღარ ვფიქრობ, მაგრამ ის - ფიქრობს, და მე მისი მესმის.

And the second was, she is supposed to be here!

ასევე გავიაზრე, რომ მისი ადგილი იქ იყო.

Like, she can fake it, she can become it.

მას შეუძლია, ითამაშოს, თავი მოაჩვენოს და ერთხელაც გამოუვა.

So I was like, "Yes, you are! You are supposed to be here!

ამიტომ ვუთხარი ”აქ არის შენი ადგილი. შენ გეკუთვნის აქ ყოფნა!”

And tomorrow you're going to fake it,

ხვალ, თავს ისე მოგვაჩვენებ, თითქოს შეგიძლია

იგრძნობ, რომ ძალა გაქვს, და იცი რა?

you're going to make yourself powerful, and, you know --

(Applause)

გამოგივა! (ისმის აპლოდისმენტები)

(ისმის აპლოდისმენტები)

”შენ შემოხვალ აუდიტორიაში,

And you're going to go into the classroom,

and you are going to give the best comment ever."

და ყველაზე კარგ კომენტარს გააკეთებ, რაც გაგიკეთებია”

You know? And she gave the best comment ever,

იცით? მართლაც გააკეთა ასეთი კომენტარი.

and people turned around and were like,

აუდიტორიაში ხალხი შებრუნდა, რომ შეეხედათ,

იმისთვის, რომელიც მანამდე არასოდეს შეუმჩნევიათ, იქ თუ იჯდა. (ისმი სიცილი)

oh my God, I didn't even notice her sitting there. (Laughter)

რამდენიმე თვის მერე, ეს სტუდენტი ისევ მოვიდა ჩემთან და მივხვდი,

She comes back to me months later,

and I realized that she had not just faked it till she made it,

რომ მან, კი არა ითამაშა და ბოლოს კარგად გამოუვიდა,

she had actually faked it till she became it.

არამედ მან ითამაშა და ბოლოს გაიშინაგნა.

So she had changed.

ეს ადამიანი შეიცვალა.

And so I want to say to you, don't fake it till you make it.

ამიტომ მინდა გითხრათ, თამაშში ნუკი დახელოვნდებით,

Fake it till you become it.

ითამაშეთ, სანამ არ გაიშინაგნებთ. ხომ გესმით?

Do it enough until you actually become it and internalize.

იქამდე ეცადეთ, სანამ არ გაითავისებთ და ბუნებრივი არ გახდება.

The last thing I'm going to leave you with is this.

დაბოლოს, მინდა ვთქვა, რომ

Tiny tweaks can lead to big changes.

პატარა ბიძგებს დიდი ცვლილებების გამოწვევა შეუძლიათ.

So, this is two minutes.

სულ ეს ორი წუთი.

Two minutes, two minutes, two minutes.

ორი წუთი. ორი წუთი. ორი წუთი.

Before you go into the next stressful evaluative situation,

სანამ მორიგ დაძაბულ, შემფასებლურ სიტუაციაში ამოყოფთ თავს,

for two minutes, try doing this, in the elevator,

ორი წუთით, გააკეთეთ ეს. ლიფტში,

in a bathroom stall, at your desk behind closed doors.

საპირფარეშოში, თქვენს მაგიდასთან - მოფარებულ ადგილას.

That's what you want to do.

ეს გჭირდებათ. მომართეთ თქვენი გონება,

Configure your brain to cope the best in that situation.

რომ სიტუაციას თავი საუკეთესოდ გაართვას.

Get your testosterone up. Get your cortisol down.

აწიეთ თქვენი ტესტოსტერონის დონე. დაწიეთ კორტიზოლი.

Don't leave that situation feeling like, oh, I didn't show them who I am.

ნუ გამოხვალთ იმ შეგრძნებით, რომ თავი ვერ გამოავლინეთ.

Leave that situation feeling like,

გამოდით გრძნობით, რომ

I really feel like I got to say who I am and show who I am.

გამოავლინეთ თქვენი ნამდვილი სახე და შესაძლებლობები.

So I want to ask you first, you know, both to try power posing,

თქვენ კი მინდა გთხოვოთ, ისიც, რომ

თქვენ გამოიყენოთ ეს ხრიკი,

and also I want to ask you to share the science, because this is simple.

და ისიც, რომ

ეს ცოდნა სხვებს გაუზიაროთ. ეს მარტივია.

I don't have ego involved in this. (Laughter)

და ჩემს ეგოს ემეტება. (ისმის სიცილი)

Give it away. Share it with people,

გაეცით ეს ცოდნა. გაუზიარეთ სხვებს,

because the people who can use it the most

იმიტომ, რომ ის ვისაც ეს ცოდნა ყველაზე მეტად გამოადგება, ის ხალხია

are the ones with no resources and no technology

ვისაც არც რესურსები აქვს, არც ტექნოლოგია,

and no status and no power.

არც სტატუსი და არც ძალაუფლება. მიეცით მათ ეს ცოდნა,

Give it to them because they can do it in private.

რადგან ამის გაკეთება მათ დამოუკიდებლადაც შეუძლიათ.

ამისთვის, მხოლოდ საკუთარი სხეული, სიმარტოვე და 2 წუთი დასჭირდებათ.

They need their bodies, privacy and two minutes,

and it can significantly change the outcomes of their life.

და მათ შეუძლიათ საკუთარი ცხოვრება მნიშვნელოვნად შეცვალონ.

Thank you.

მადლობა. (ისმის აპლოდისმენტები)

(Applause)

(ისმის აპლოდისმენტები)