Your Body Language May Shape Who You Are | Amy Cuddy | TED

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Ambika Sangaran Reviewer: Jenisan Kulendiran

So I want to start by offering you a free no-tech life hack,

என் உரையின் மூலம் ஓர் இலவச,

தொழில்நுட்ப நுணுக்கங்கள் அற்ற, ஆனால், உங்கள் வாழ்வை மேரூகூட்டக்கூடிய ஓர் இரகசியத்தை தெரிவிக்க இருக்கிறேன்.

and all it requires of you is this:

நீங்கள் செய்ய வேண்டியதெல்லாம்

that you change your posture for two minutes.

உங்களது தோற்ற அமைவை இரண்டு நிமிடங்களுக்கு மாற்றி அமைக்க வேண்டும்.

But before I give it away, I want to ask you to right now

அந்த ரகசியத்தை தெரிவிப்பதற்கு முன், முதலில் உங்களிடம் ஒரு கேள்வி கேட்க வேண்டும்.

do a little audit of your body and what you're doing with your body.

இப்பொழுது, உங்கள் தோற்றத்தையும் நீங்கள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்பதனையும் கண்காணியுங்கள்.

So how many of you are sort of making yourselves smaller?

உங்களில் எத்தனை பேர் உங்களை சிறுமைப்படுத்தும் வகையில் உடல் தோற்றம் கொண்டுள்ளீர்கள்?

Maybe you're hunching, crossing your legs, maybe wrapping your ankles.

கூனியவாரோ, கால்களை குருக்கிட்டவாரோ,

கனுக்கால்களை பின்னியவாரோ அமர்ந்திருக்கலாம்.

Sometimes we hold onto our arms like this.

சில சமயம் உங்கள் கைகளை இவ்வாறும் வைத்துக்கொண்டும் இருக்கலாம்.

Sometimes we spread out. (Laughter)

சில சமயங்களில் நாம் கைகளை விரிக்கவும் செய்கிறோம்.

I see you.

நான் உங்களை பார்த்து கொண்டிருக்கிறேன், (சிரிப்பு)

So I want you to pay attention to what you're doing right now.

எனவே, நீங்கள் இப்பொழுது என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறீர்கள் என்பதில் கவனம் செலுத்த சொல்கிறேன்.

We're going to come back to that in a few minutes,

கொஞ்சம் நேரம் கழித்து மீண்டும் இதை பற்றி பேசுவோம்.

இன்னும் கொஞ்சம் நேரத்தில் உங்களது தோற்றத்தை மாற்றி அமைக்க நீங்கள் கற்றுக்கொள்வீர்கள் என நினைக்கிறேன்.

and I'm hoping that if you learn to tweak this a little bit,

it could significantly change the way your life unfolds.

அந்த மாற்றம் உங்கள் வாழ்க்கையில் பல மாறுதல்களை ஏற்படுத்தும் திறன் கொண்டது.

So, we're really fascinated with body language,

உடல் தோற்றம் என்பது வியக்கவைக்கும் ஒரு அங்கமாக இருக்கிறது,

and we're particularly interested in other people's body language.

நாம் முக்கியமாக ஆர்வம் கொண்டிருப்பது

மற்றவரின் உடல் தோற்றத்தின்பால்.

You know, we're interested in, like, you know — (Laughter) —

நம் ஆர்வத்தை தூண்டுவது (சிரிப்பு)

an awkward interaction, or a smile,

ஒரு சங்கடத்தை தரும் செயலெதிர்ச்செயல், ஒரு புன்னகை,

or a contemptuous glance, or maybe a very awkward wink,

இறுமாப்பான பார்வை, அல்லது ஒரு சங்கடம் தரும் கண் சிமிட்டல்,

or maybe even something like a handshake.

ஒரு கைக்குலுக்கல் கூட.

Narrator: Here they are arriving at Number 10.

விவரனையாளர்: இவர்கள் பத்தாவது என்னை நெருங்குகிறார்கள். இதை பாருங்கள்.

அதிர்ஷ்டசாலி காவல்காரர் அமெரிக்க அதிபருடன் கைகுலுக்குகிறார்.

This lucky policeman gets to shake hands with the President of the United States.

இதனை பாருங்கள்.

Here comes the Prime Minister -- No. (Laughter) (Applause)

பிரதம மந்திரி? இல்லை. (சிரிப்பு ) (கைதட்டல்)

(Laughter) (Applause)

(சிரிப்பு) (கைத்தட்டல்)

Amy Cuddy: So a handshake, or the lack of a handshake,

எமி கடி: ஒரு கைகுலுக்கல், அல்லது ஒரு கைக்குலுக்கல் இன்மை,

can have us talking for weeks and weeks and weeks.

நம்மை இந்த நிகழ்வை பற்றி வாரங்களுக்குப் பேச செய்கிறது.

Even the BBC and The New York Times.

பிபிசி மற்றும் தெ நியூ யோர்க் தைம்ஸ்-ஐயும் கூட.

So obviously when we think about nonverbal behavior,

எனவே, நாம் மொழியற்ற நடத்தை பற்றியோ

or body language -- but we call it nonverbals as social scientists --

உடல் தோற்றத்தை பற்றியோ சிந்திக்கையில் -- மொழியற்ற நடத்தை என்று சமூக அறிவியலாளர்களை பின்தோற்றி கூறுகிறோம். --

it's language, so we think about communication.

அது ஒரு மொழி, எனவே, நாம் தொடர்புமுறைகளை பற்றி சிந்திக்கிறோம்.

When we think about communication, we think about interactions.

தொடர்புமுறை என்றால், நாம் சிந்திப்பது செயலேதிர்செயலை.

ஆகவே, உங்களது தோற்ற அமைவு எனக்கு எதனை புலப்படுத்துகிறது?

So what is your body language communicating to me?

What's mine communicating to you?

என்னுடையது உங்களிடம் என்ன சொல்கிறது?

And there's a lot of reason to believe that this is a valid way to look at this.

உடல் தோற்றம் முக்கிய பங்குவகிக்கும் ஒரு கூறு என்று நம்புவதற்கு காரணங்கள் உண்டு.

சமூக அறிவியலாளர்கள் நிறைய நேரம் செலவழித்துள்ளார்கள்,

So social scientists have spent a lot of time

மனிதர்களின் தோற்ற அமைவிற்கும்

looking at the effects of our body language,

அதன் காரணமாக தீர்மானிக்கப்படும் கருத்துகளுக்கும் உள்ள தொடர்பை பற்றி அறிவதில்.

or other people's body language, on judgments.

And we make sweeping judgments and inferences from body language.

நாம் ஒருவரின் தோற்ற அமைவை கொண்டு அவரை பற்றிய கருத்துக்களை ஊகிக்கிறோம்.

And those judgments can predict really meaningful life outcomes

அந்த கருத்துகள் அவரின் வாழ்வில் பல அர்த்தமுள்ள விளைவுகளை ஏற்படுத்துகின்றன.

like who we hire or promote, who we ask out on a date.

யாருக்கு நாம் வேலை தருகிறோம், யாரின்பால் நாம் ஈர்ப்பு கொள்கிறோம்.

For example, Nalini Ambady, a researcher at Tufts University,

உதாரணத்திற்கு, நளினி அம்பாடி, தப்த்ஸ் பல்கலைகழகத்தின் ஆராய்ச்சியாளர்.

shows that when people watch 30-second soundless clips

முப்பது வினாடிகள் மனிதர்கள்

of real physician-patient interactions,

மருத்துவர்க்கும் நோயாளிக்கும் இடையிலான செயலேதிர்செயலை ஒளியற்ற காட்சிகளாக காணும்பொழுது

their judgments of the physician's niceness

மருத்துவரின் கணிவை பற்றி அவர்கள் கொள்ளும் கருத்து

predict whether or not that physician will be sued.

அந்த மருத்துவரின்பால் அவர்கள் வழக்கு தொடுப்பர்களா இல்லையா என்பதை நிர்ணயிக்கிறது என்கிறார்.

So it doesn't have to do so much

எனவே, மக்கள் மருத்துவரைப் பற்றி கொள்ளும் கருத்து

with whether or not that physician was incompetent,

அவரின் திறமையை சார்ந்தது அல்ல, அவரை மக்களுக்கு பிடித்திருக்கிறதா என்பதையும்,

but do we like that person and how they interacted?

அவர் மக்களுடன் எவ்வாறு நடந்துகொண்டார் என்பதனையும் சார்ந்துள்ளது.

Even more dramatic, Alex Todorov at Princeton

இதை விட வியத்தகு செய்தி, அலெக்ஸ் தொடொரோவ்

has shown us that judgments of political candidates' faces

ஒரு வினாடியில் மக்கள் கொள்ளும் அரசியல் வேட்பாளரின் முகம்

in just one second predict 70 percent

சார்ந்த கருத்து எழுபது சதவிகித அமெரிக்க சட்டசபை மற்றும்

of U.S. Senate and gubernatorial race outcomes,

ஆளுநர்களின் தேர்தல் வெற்றி தோல்வியினை நிர்ணயிக்கிறது என்பதுதான்.

and even, let's go digital,

என்மருவி உலகை பற்றி பார்ப்போம்.

emoticons used well in online negotiations

இணைய பேச்சுவார்த்தைகளில் உணர்ச்சித்திரங்களைச் சரியாக பயன்படுத்தினால்

can lead you to claim more value from that negotiation.

அந்த பேச்சுவார்த்தையின் மதிப்பு கூடுகிறது.

If you use them poorly, bad idea. Right?

ஆனால், உணர்சித்திரங்களை தவறாய் பயன்படுத்துவது என்பது தவறான திட்டம். உண்மைதானே?

So when we think of nonverbals, we think of how we judge others,

ஆகவே, மொழியற்ற நடத்தை எனில், நாம் ஒருவர்பால் கொள்ளும் கருத்து எவ்வாறானது,

how they judge us and what the outcomes are.

மற்றவர்கள் நம்பால் எத்தகைய கருத்து கொண்டுள்ளனர் மற்றும் அதன் விளைவுகள் என்ன என்பதை சிந்திக்க தூண்டுகிறது.

We tend to forget, though, the other audience

நமது தோற்ற அமைவு மற்றவர்கள் மட்டுமின்றி

that's influenced by our nonverbals, and that's ourselves.

நம்மையும் பாதிக்கும் என்பதை மறக்கிறோம்.

We are also influenced by our nonverbals,

நமது நடத்தை நம் எண்ணங்களிலும்,

our thoughts and our feelings and our physiology.

உணர்வுகளிலும், உடலியலிலும் தாக்கங்களை ஏற்படுத்துகிறது.

So what nonverbals am I talking about?

எத்தகைய நடத்தையை பற்றி நான் இங்கு பேசுகிறேன்?

I'm a social psychologist. I study prejudice,

நான் ஒரு சமூக உளவியலாளர். நான் தவறான எண்ணங்களை பற்றி ஆராய்கிறேன்.

and I teach at a competitive business school,

ஒரு போட்டித்தன்மையுடைய வர்த்தக பள்ளியில் கற்பிக்கிறேன்.

so it was inevitable that I would become interested in power dynamics.

எனவே, அதிகாரத்துவ இயக்கவியலில் நான் ஆர்வம் கொள்வது என்பது தவிர்க்க முடியாத ஒன்று.

I became especially interested in nonverbal expressions

குறிப்பாக நான் அதிகாரத்துவம் மற்றும் ஆதிக்கவியலின்

of power and dominance.

மொழியற்ற வெளிபாடுகளில் ஆர்வம் கொண்டேன்.

And what are nonverbal expressions of power and dominance?

அதிகாரத்துவம் மற்றும் ஆதிக்கவியலின் மொழியற்ற வெளிபாடுகள் என்றால் யாவை?

Well, this is what they are.

இவைதான் அவை.

So in the animal kingdom, they are about expanding.

விலங்குகள் அரசில், அவை அரசை விரிவாக்கம் செய்வதில் கவனம் செலுத்தும்.

So you make yourself big, you stretch out,

நீங்களும் உங்களை பெரிதாக்குங்கள், உடலை விரியுங்கள்,

you take up space, you're basically opening up.

அதிக இடத்தை ஆகிரமியுங்கள். அடிப்படையில், நீங்கள் உங்களை திறக்கிறீர்கள்.

It's about opening up.

உங்கள் உடலை திறந்தவாறு அமைப்பதுதான், இரகசியமே.

And this is true across the animal kingdom.

விலங்கியல் உலகில் இது முற்றிலும் உண்மை. வெறும் விலங்குகளுக்கு மட்டும் இது பொருந்துவது இல்லை.

It's not just limited to primates.

மனிதர்களும் இதையே செய்கிறார்கள். (சிரிப்பு)

And humans do the same thing. (Laughter)

So they do this both when they have power sort of chronically,

மனிதர்களும், விலங்குகளும் அவர்களுக்கு அதிகாரம் கிடைக்கும் தருணங்களிலும்,

and also when they're feeling powerful in the moment.

ஆதிக்க உணர்வுகொள்ளும்போதும் இவ்வாறு நடந்துகொள்கிறார்கள்.

And this one is especially interesting because it really shows us

இது ஆதிக்கத்தின்

how universal and old these expressions of power are.

உலகளாவிய தன்மையையும், பழைமையையும் தெளிவுறுத்துகிறது.

This expression, which is known as pride,

பெருமிதம் என்று அடையாளப்படுத்துகிற இத்தகைய உணர்வின் வெளிப்பாட்டை

Jessica Tracy has studied.

ஜெசிக்கா த்திரேசி ஆராய்ந்துள்ளார்.

She shows that people who are born with sight

அவர் பார்க்கும் திறன் உற்றோர்

and people who are congenitally blind do this

மற்றும் பிறவி குருடர்கள் ஆகிய இரு சாராரும்

when they win at a physical competition.

உடல் திறனை அளவிடும் போட்டிகளில் வெற்றி பெரும்பொழுது இவ்வாறு செய்கிறார்கள் என்று கூறுகிறார்.

So when they cross the finish line and they've won,

முடிவுக்கோட்டை அடைந்து வெற்றி என்பது உறுதியானவுடன்,

it doesn't matter if they've never seen anyone do it.

ஒருவர் முன்பின் மற்றொருவர் இவ்வாறு செய்வதை கண்டிருக்கிறாறோ இல்லையோ,

இவ்வாறு செய்கிறார்.

They do this.

கைகளை 'V' வடிவில் மேல் நோக்கியவாறு விரிக்கிறார். அவரின் தாட்டை சற்று உயர்த்தப்படுகிறது.

So the arms up in the V, the chin is slightly lifted.

What do we do when we feel powerless?

நாம் வலுவின்றி இருக்கையில் என்ன செய்கிறோம்?

We do exactly the opposite.

இதற்கு எதிர்மாறாக செய்கிறோம். நம்மை நாம் மடித்துகொள்கிறோம்.

We close up. We wrap ourselves up.

We make ourselves small.

நம்மை நாம் சிறுதாக்குகிறோம்.

We don't want to bump into the person next to us.

So again, both animals and humans do the same thing.

எனவே, மீண்டும் மனிதர்களும் விலங்குகளும் ஒரேவாறு செயல்படுகின்றனர்.

And this is what happens when you put together high and low power.

ஆதிகத்தன்மையையும் ஆதிகத்தன்மை இன்மையையும் ஒன்றாய் இணைக்கும்பொழுது இவ்வாறு நடக்கிறது.

எனவே, ஆதிக்கதன்மையை பொறுத்தவரையில்

So what we tend to do when it comes to power

நாம் இன்னொருவரின் மொழியற்ற நடத்தையை முழுமையடைய செய்கிறோம்.

is that we complement the other's nonverbals.

So if someone is being really powerful with us,

ஒருவர் நம்மிடம் ஆதிக்கத்துடன் நடக்கையில்

we tend to make ourselves smaller. We don't mirror them.

நாம் நம்மை சிறிதாக ஆக்கிகொள்கிறோம். நாம் அவரை போல் செய்வதில்லை.

We do the opposite of them.

அவருக்கு எதிர்மாறாக செயல்படுகிறோம்.

So I'm watching this behavior in the classroom,

நான் இந்த நடத்தையை என் வகுப்பறையில் கண்காணித்தபொழுது

and what do I notice?

என்ன அறிந்தேன்? முதுகலை வணிக மேலாண்மை மாணவர்கள்

I notice that MBA students really exhibit the full range of power nonverbals.

முழுமையான மொழியற்ற நடைத்தையை வெளிப்படுத்துகிறார்கள்.

So you have people who are like caricatures of alphas,

சிலர் அல்பாகளின் கேளிச்சித்திரங்களை போலிருப்பர்,

really coming into the room, they get right into the middle of the room

வகுப்பறைக்குள் வந்தவுடன், அதன் நடுவிற்கு செல்வர்.

வகுப்பு ஆரம்பிக்கும் முன்னே, தங்களிற்கான இடத்தை ஆகிரமிப்பர்.

before class even starts, like they really want to occupy space.

When they sit down, they're sort of spread out.

அமருகையில், நன்றாய் இடத்தை நிரப்பியவாறு அமர்ந்திருப்பர்.

They raise their hands like this.

கைகளை தூக்குகையில், இவ்வாறு தூக்குவர்.

You have other people who are virtually collapsing

இதே நேரத்தில், மற்ற சிலர் கிட்டத்தட்ட வீழ்ச்சியடைந்த

when they come in. As soon they come in, you see it.

நிலையில் வகுப்பறைக்குள் நுழைவர். நுழையும்போதே நீங்கள் காண்பீர்கள்.

You see it on their faces and their bodies,

அவரது முகத்தில், உடலில், அவர்கள் உட்காரும் இடத்தில்

and they sit in their chair and they make themselves tiny,

நாற்காலியில் அவர்கள் தங்களை சிறிதாக ஆக்கியிருப்பர்.

and they go like this when they raise their hand.

கைகளை தூக்கும்பொழுது இவ்வாறு இருப்பர்.

I notice a couple of things about this.

இந்த நடத்தைகளை பற்றி நான் சில விஷயங்களை கவனித்துள்ளேன்.

ஒன்று, நீங்கள் அறிந்ததே,

One, you're not going to be surprised.

It seems to be related to gender.

அவர்களின் பாலைப் பொருத்து இந்த நடத்தை அமைகிறது.

So women are much more likely to do this kind of thing than men.

பெண்கள் ஆண்களைக் காட்டிலும் இவ்வாறு அதிகமாக செய்கின்றனர்.

Women feel chronically less powerful than men,

பெண்கள் ஆண்களைவிட தாங்கள் குறைவான ஆளுமைத்தனம் கொண்டவர்களாக நினைக்கின்றனர்.

so this is not surprising.

எனவே, இது ஆச்சரியத்திற்க்கு உரியதல்ல.

But the other thing I noticed

is that it also seemed to be related to the extent

இத்தகைய நடத்தை

to which the students were participating, and how well they were participating.

அவர்கள் வகுப்பு நடவடிக்கைகளில் பங்கேற்கும் அளவினை பொருத்தும்,அந்த நடவடிக்கைகளில் அவர்களின் அடைவுநிலையை பொருத்தும் கூட அமைகிறது.

And this is really important in the MBA classroom,

எனவே இது முதுகலை வணிக மேலாண்மை வகுப்பறைகளில் மிகவும் முக்கியமாகிறது.

because participation counts for half the grade.

ஏனெனில், மாணவர்களின் வகுப்பு பங்கேற்பு அவ்வகுப்பிற்கான பாதி மதிப்பெண்களை நிர்ணயிக்கிறது.

So business schools have been struggling with this gender grade gap.

எனவே, வர்த்தகப்பள்ளிகள் மாணவர்களுக்கிடையிலான இந்த பாலினம் சார்ந்த வேற்றுமையை களைய முயற்சிக்கின்றன.

You get these equally qualified women and men coming in

இங்கு சரிசம அளவில் தகுதிவாய்ந்த ஆண்களும் பெண்களும் கற்க வருகின்றனர்.

and then you get these differences in grades,

அவர்களது மதிப்பெண்களில் இத்தகைய வித்தியாசங்களை காண்கிறீர்கள்..

and it seems to be partly attributable to participation.

இந்த வித்தியாசம் அவர்களது வகுப்பு பங்கேற்பின் காரணமாக அமைகிறது.

So I started to wonder, you know, okay,

எனவே, என் எண்ணங்கள் உருவெடுத்தன,

so you have these people coming in like this, and they're participating.

இத்தகைய நிலையை

மாணவர்கள் ஆளுமைத்தனம் கொண்ட தோற்ற அமைவுகளை பாசாங்கு செய்வதின் மூலம் மாற்றமுடியுமா?

Is it possible that we could get people to fake it

and would it lead them to participate more?

இந்த மாற்றம் அவர்களின் வகுப்பு பங்கேற்பில் மாற்றம் ஏற்படுத்துமா?

எனது முதன்மை கூட்டுபணியாளர் டானா கார்நி, பெர்கெலியில் இருக்கிறார்.

So my main collaborator Dana Carney, who's at Berkeley,

and I really wanted to know, can you fake it till you make it?

பாசாங்கு செய்வதன் மூலம் அனைத்தையும் மாற்ற முடியுமா என்பதை கண்டறிய விரும்பினேன்.

Like, can you do this just for a little while

சிறிது நாள் பாசாங்கு செய்வது உண்மையில்

and actually experience a behavioral outcome

உங்களை ஓர் ஆளுமைத்தனம் கொண்டவராய் மாற்றுமா?

that makes you seem more powerful?

So we know that our nonverbals govern how other people

எனவே, நடத்தை என்பது நம்மை மற்றவர்

think and feel about us. There's a lot of evidence.

எத்தகையவர் என நினைப்பதற்கு காரணமாகிறது. இந்த கருத்தை நிலைநிறுத்த நிறைய ஆதாரங்களும் உண்டு.

ஆனால், நமது கேள்வி, நம் மொழியற்ற நடத்தை

But our question really was,

do our nonverbals govern how we think and feel about ourselves?

நம்மை பற்றி நாம் என்ன நினைக்கிறோம் என்பதை நிர்ணயிப்பதில் பங்காற்றுகிறதா?

There's some evidence that they do.

சில ஆதாரங்கள் அதனை புலப்படுத்துகின்றன.

So, for example, we smile when we feel happy,

உதாரணத்திற்கு, நாம் புன்னகைக்கும்பொழுது நாம் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறோம்..

but also, when we're forced to smile

ஆனால், நாம் ஒரு பேனாவை பற்களுக்கு இடையே வைத்து,

by holding a pen in our teeth like this, it makes us feel happy.

புன்னகைக்க வற்புறுத்தப்படுகிறபொழுதும், நாம் மகிழ்ச்சியடைகிறோம்.

So it goes both ways.

எனவே, இரு வழியும் சாத்தியம். ஆளுமைத்தனமும்

When it comes to power, it also goes both ways.

இரு வழியிலும் சாத்தியமாகும். நீங்கள் ஆதிக்க உணர்வு பெறும்பொழுது,

So when you feel powerful,

you're more likely to do this,

நீங்கள் இவ்வாறு செய்ய அதிக வாய்ப்பிருக்கிறது. ஆனால், பாசாங்கு செய்வதன் மூலம்

but it's also possible that when you pretend to be powerful,

ஆதிக்கத்தன்மை கொண்டவராய் வெளிப்படுவீர்.

you are more likely to actually feel powerful.

நீங்கள் உண்மையிலேயே ஆளுமை உணர்வை அடைவீர்கள்.

So the second question really was, you know,

எனவே, இரண்டாவது கேள்வி,

so we know that our minds change our bodies,

எண்ணம் உடலில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துகிறபொழுது

but is it also true that our bodies change our minds?

உடல், எண்ணங்களை மாற்றமுடியுமா?

And when I say minds, in the case of the powerful,

நான் ஆளுமை எண்ணம் என்று கூறுவது

what am I talking about?

எதனை?

So I'm talking about thoughts and feelings

சிந்தனைகளை, உணர்வுகளை,

and the sort of physiological things that make up our thoughts and feelings,

சிந்தனை மற்றும் எண்ணங்களை உருவாக்கும் உடலியல் கூறுகளைதான்.

இந்த பகுதியில், நான் வளரூக்கியை கண்காணிக்கிறேன்

and in my case, that's hormones. I look at hormones.

So what do the minds of the powerful versus the powerless look like?

ஆளுமை உணர்வு கொண்டவர்களின் எண்ணங்களும் ஆளுமை உணர்வு அற்றவர்களின் எண்ணங்களும்

ஒத்தவையா?

So powerful people tend to be, not surprisingly,

ஆளுமை உணர்வு உடையவர்கள்

more assertive and more confident, more optimistic.

உறுதி, நம்பிக்கை மற்றும் தெருள் நோக்குடையவராக இருக்கிறார்கள்.

They actually feel they're going to win even at games of chance.

உண்மையில் ஒரு விளையாட்டில் வெற்றிபெற்றுவிடுவோம் என்றே உணர்கிறார்கள்.

அருவமான சிந்தனையாளர்களாக இருக்கிறார்கள்.

They also tend to be able to think more abstractly.

So there are a lot of differences. They take more risks.

நிறைய வேறுபாடுகள் உண்டு. அவர்கள் அதிகமான சவால்களை ஏற்கின்றனர்.

There are a lot of differences between powerful and powerless people.

ஆதிக்க உணர்வு கொண்டவர்களுக்கும், இல்லாதவர்களுக்கும் நிறைய வேறுபாடுகள் உண்டு.

உடலியக்கவியல் அடிப்படையிலும் இரண்டு

Physiologically, there also are differences

on two key hormones: testosterone, which is the dominance hormone,

முக்கிய வளரூக்கிகள் உள்ளன: டெஸ்ட்டாஸ்ட்டுரோன், மேலாதிக்கயியல் கொண்டது,

and cortisol, which is the stress hormone.

மற்றும் கார்டிசோல், மன அழுத்தத்திற்கான வளரூக்கி.

So what we find is that high-power alpha males in primate hierarchies

நாம் கண்டறிந்தது என்னவென்றால்

விலங்குகள் அடுக்கதிகாரத்தில் மேலாதிக்க உணர்வு கொண்ட அல்பா ஆண் விலங்குகள்

have high testosterone and low cortisol,

அதிக டெஸ்டோஸ்டிரோனும் குறைந்த கார்டிசோலும் கொண்டுள்ளன.

and powerful and effective leaders

ஆளுமையும் திறனும் கொண்ட தலைவர்களும்

also have high testosterone and low cortisol.

அதிக டெஸ்டோஸ்டிரோனும் குறைந்த கார்டிசோலும் கொண்டுள்ளனர்.

So what does that mean? When you think about power,

இதன் பொருள் என்ன? நாம் ஆளுமை என்று சிந்திக்கும்போழுது,

people tended to think only about testosterone,

டெஸ்டோஸ்டிரோனைப் பற்றி மட்டுமே எண்ணுகிறோம்.

because that was about dominance.

ஏனென்றால், டெஸ்டோஸ்டிரோன் ஆதிக்கத்துடன் இயைந்துள்ளது.

But really, power is also about how you react to stress.

ஆனால், உண்மையில், ஆளுமை என்பது ஒருவர் மன அழுத்தத்திற்கு எப்படி எதிர்செயலாற்றுகிறார் என்பதை பொருத்தது.

So do you want the high-power leader that's dominant,

எனவே உங்களுக்கு ஆளுமைத்தனம் கொண்ட, ஆதிக்கமுடைய ஒரு தலைவர்,

high on testosterone, but really stress reactive?

அதிக டெஸ்டோஸ்டிரோனுடன் மன அழுத்தத்திற்கு ஆளாகுபவராகவும் இருப்பவர் வேண்டுமா?

Probably not, right?

இல்லைதானே? உங்களுக்கு

You want the person who's powerful and assertive and dominant,

ஆளுமை, உறுதி, ஆதிக்கம் கொண்ட,

but not very stress reactive, the person who's laid back.

ஆனால், மன அழுத்தம் அடையாத ஒருவர்தானே வேண்டும்.

So we know that in primate hierarchies,

விலங்குகள் அடுக்கதிகாரத்தில், ஒரு அல்பா

if an alpha needs to take over,

ஆட்சியை பிடிக்க வேண்டுமேன்றால், ஒருவர் உடனடியாக

if an individual needs to take over an alpha role sort of suddenly,

ஒரு அல்பாவின் பங்கினை ஆற்றவேண்டும் என்றால்,

within a few days, that individual's testosterone has gone up

சில நாட்களில், அவரின் டெஸ்டோஸ்டிரோனின் அளவு அதிகரித்து

significantly and his cortisol has dropped significantly.

கார்டிசோளின் அளவு குறையும்.

So we have this evidence, both that the body can shape

நிரூபமானது என்னவென்றால், உடலால்

the mind, at least at the facial level,

எண்ணங்களை மாற்ற முடியும், முகத்தோற்ற மாற்றத்துடன்,

and also that role changes can shape the mind.

தன் பணியில் ஏற்படும் மாற்றம் எண்ணத்தையும் மாற்றும்.

So what happens, okay, you take a role change,

நீங்கள், ஒரு மாற்றத்தை ஏற்பதாக இருப்பின்,

what happens if you do that at a really minimal level,

சிறிய அளவிலான இத்தகைய

like this tiny manipulation, this tiny intervention?

தக ஆளுகை, தலையீடு எந்த மாற்றத்தினை ஏற்படுத்தும்?

"For two minutes," you say, "I want you to stand like this,

இரு நிமிடங்களுக்கு, இப்படி நில்லுங்கள்.

and it's going to make you feel more powerful."

இது உங்களை ஆளுமை உணர்வு உடையவராய் மாற்றும்.

So this is what we did.

இதனைத்தான் நாங்கள் செய்தோம். மனிதர்களை

We decided to bring people into the lab and run a little experiment,

ஆய்வுக்கூடத்திற்கு அழைத்து, ஒரு ஆய்வு நடத்தினோம்.

and these people adopted, for two minutes,

இரு நிமிடங்களுக்கு, ஆளுமைத்தனம் கொண்ட தோரணையை

either high-power poses or low-power poses,

அல்லது ஆளுமைத்தனம் கொண்டிராத தோரணையை செய்தனர்.

and I'm just going to show you five of the poses,

உங்களிடம் சில தோரணைகளை காட்டுகிறேன்.

although they took on only two.

So here's one.

ஒன்று.

மேலும் பல.

A couple more.

இது "வண்டர் வுமன்" கதாபாத்திரத்தை போன்றது

This one has been dubbed the "Wonder Woman" by the media.

என ஊடங்கங்கள் கூறின.

Here are a couple more.

மேலும் சில.

So you can be standing or you can be sitting.

எனவே, நீங்கள் நின்றவாரும், அமர்ந்தவாரும் இருக்கலாம்.

And here are the low-power poses.

இவை ஆதிக்க உணர்வற்ற தோரணைகள்.

So you're folding up, you're making yourself small.

இதனில் நீங்கள் உடலை குறுக்கி, சிறிதாக ஆக்கியுள்ளீர்கள்.

This one is very low-power.

இது மிகவும் ஆதிக்க உணர்வற்ற தோரணை.

When you're touching your neck, you're really protecting yourself.

நீங்கள் உங்கள் கழுத்தை தொட்டவாறு இருக்கும்பொழுது

உங்களை நீங்கள் பாதுகாக்கிறீர்கள்.

So this is what happens.

எனவே, இதுதான் நடக்கிறது. ஆராய்ச்சியில் பங்கேற்பவர்கள் வந்தவுடன்

They come in, they spit into a vial,

ஒரு குப்பியில் அவர்களது எச்சில் சேகரிக்கபட்டது.

for two minutes, we say, "You need to do this or this."

இரு நிமிடங்களுக்கு "இதனை செய்யுங்கள்" என்று சொன்னோம்.

They don't look at pictures of the poses.

அவர்கள் இந்த படங்களை பார்க்கவில்லை. எங்கள் எண்ணம் அவர்களுக்கு

We don't want to prime them with a concept of power.

ஆதிக்க உணர்வை ஊட்டக்கூடாது என்பதுதான். அவர்களே அதனை உணர வேண்டும் அல்லவா?

We want them to be feeling power.

எனவே, இவ்வாறு இரண்டு நிமிடங்களுக்கு செய்கிறார்கள்.

So two minutes they do this.

We then ask them, "How powerful do you feel?" on a series of items,

பின்னர், சில பொருள்களை காட்டி "நீங்கள் எவ்வளவு ஆளுமையை உணர்கிறீர்கள்" என்று கேட்போம்.

and then we give them an opportunity to gamble,

அதன் பின், அவர்களுக்கு சூதாட வாய்ப்பளிப்போம்.

and then we take another saliva sample.

மீண்டும் அவர்களது எச்சிலை சேகரிப்போம்.

That's it. That's the whole experiment.

இதுதான் அந்த ஆய்வு.

So this is what we find.

நாங்கள் கண்டறிந்தது. சாவல்களை சகிப்பது, அதாவது, சூதாடுவது,

Risk tolerance, which is the gambling,

we find that when you are in the high-power pose condition,

ஆளுமைத்தனம் கொண்ட தோரணைகளை செய்யும்பொழுது,

எண்பத்தாறு சதவிகித மக்கள் சூதாடுகிறார்கள்.

86 percent of you will gamble.

When you're in the low-power pose condition,

ஆளுமைத்தனம் அற்ற தோரணைகளை செய்யும்பொழுது,

only 60 percent, and that's a whopping significant difference.

அறுபது சதவிகித மக்கள் மட்டுமே சூதாடுகிறார்கள். இது பெரிய வேறுபாடு.

Here's what we find on testosterone.

டெஸ்டோஸ்டிரோனைப் பற்றி நாங்கள் கண்டறிந்தது,

From their baseline when they come in,

ஆளுமைத்தனம் கொண்ட தோரணைகளை செய்த மக்களின் டெஸ்டோஸ்டிரோன் ,

high-power people experience about a 20-percent increase,

அவர்கள் ஆய்வுகூடத்திற்க்கு வந்தபொழுதைவிட இருபது சதவிகிதம் அதிகரித்தது.

and low-power people experience about a 10-percent decrease.

ஆளுமைத்தனம் அற்ற தோரணைகளை செய்த மக்களின் டெஸ்டோஸ்டிரோன் பத்து சதவிகிதம் குறைந்தது.

So again, two minutes, and you get these changes.

எனவே, வெறும் இரண்டு நிமிடங்களில் இந்த மாற்றங்கள் ஏற்படுகின்றன.

Here's what you get on cortisol.

கார்டிசோல் பற்றி இக்கருத்து. ஆளுமைத்தனம் கொண்ட மக்கள்

High-power people experience about a 25-percent decrease,

இருபத்தைந்து சதவிகித குறைவை காண்கின்றனர்.

and the low-power people experience about a 15-percent increase.

ஆளுமைத்தனம் அற்ற மக்கள் பதினைந்து சதவிகித அதிகரிப்பை காண்கின்றனர்.

So two minutes lead to these hormonal changes

இரண்டு நிமிடங்களில் இந்த வளரூக்கியில் வேறுபாடு ஏற்பட்டு

that configure your brain

மூளையை

to basically be either assertive, confident and comfortable,

உறுதி, நம்பிக்கை மற்றும் சுற்றுசூழலை ஏற்கும்வாரும்

or really stress-reactive, and feeling sort of shut down.

அல்லது மன அழுத்ததிற்கு ஆளாகி

முழுமையாய் தோல்வியுருபவராகவும் மாற்றுகிறது.

And we've all had the feeling, right?

So it seems that our nonverbals do govern how we think and feel about ourselves,

எனவே, மொழியற்ற நடத்தை

நமது சிந்தனையையும் உணர்வுகளையும் ஆளுகிறது.

so it's not just others, but it's also ourselves.

இது இன்னொருவரை மட்டும் பாதிப்பதில்லை. நம்மையும்தான்.

Also, our bodies change our minds.

நமது உடல் எண்ணத்தை மாற்றுகிறது.

But the next question, of course,

அடுத்த கேள்வி என்னவேனில்

is, can power posing for a few minutes

ஆதிக்கத்தன்மை கொண்ட தோரணைகளை ஒரு சில நிமிடங்கள் செய்வது

நமது வாழ்வை புரட்டி போடுமா?

really change your life in meaningful ways?

This is in the lab, it's this little task, it's just a couple of minutes.

இது ஓர் ஆய்வுக்கூடம். இது ஒரு சிறிய பயிற்சி.

ஒரு சில நிமிடங்கள் மட்டும்தான். நீங்கள் உண்மையில்

Where can you actually apply this?

இதனை எங்கு பயன்கொள்ள முடியும்? இதைதான் நாங்கள் கண்டறிய விரும்பினோம்.

Which we cared about, of course.

And so we think where you want to use this is evaluative situations,

முக்கியம் என்னவென்றால்

நீங்கள் எத்தகைய மதிப்பீடக்கூடிய சூழல்களில் குறிப்பாக, சமூக அச்சுறுத்தல்கள் கொண்ட நேரங்களில்

like social threat situations.

இதனை பயன்படுத்துவீர்களா என்பதே. எங்கு நீங்கள் உங்கள் நண்பர்களால்

Where are you being evaluated, either by your friends?

மதிப்பீடபடுகிறீர்கள்? பள்ளிமாணவர்கள் பள்ளி சிற்றுண்டிசாலையில் மதிப்பீடபடுவார்கள்.

For teenagers, it's at the lunchroom table.

For some people it's speaking at a school board meeting.

சிலருக்கு பள்ளி ஆலோசக குழுவின்

கூட்டங்களில் பேசுவதாக இருக்கும். ஒரு ஆலோசனையை முன்மொழிதலாக இருக்கலாம்.

It might be giving a pitch or giving a talk like this

ஒர் உரையாற்றுவதாக இருக்கலாம்.

or doing a job interview.

அல்லது, ஒரு வேலைக்கான நேர்முகக்காணலாக இருக்கலாம்.

We decided that the one that most people could relate to

மக்கள் அதிகம் தொடர்புபடுத்தகூடியது,

because most people had been through, was the job interview.

அவர்கள் அதிகம் எதிர்கொள்வது

நேர்முகக்காணல்கள்தான்.

So we published these findings,

எனவே, நாங்கள் எங்களது ஆய்வு முடிவினை, ஊடங்கங்களில்

and the media are all over it,

and they say, Okay, so this is what you do

பிரசுரித்தோம். நீங்கள் நேர்முகக்காணலுக்கு

செல்லும்பொழுது இதை செய்வீர்களா? (சிரிப்பு)

when you go in for the job interview, right?

(Laughter)

நாங்கள் பயந்தோம்.

You know, so we were of course horrified, and said,

Oh my God, no, that's not what we meant at all.

நாங்கள் இவ்வாறு செய்யுங்கள் என்று சொல்லவில்லை.

For numerous reasons, no, don't do that.

சில காரங்களுக்காக, தயவு செய்து அவ்வாறு செய்து விடாதீர்கள்.

Again, this is not about you talking to other people.

இந்த மாற்றம் நீங்கள் மற்றவருடன் பேசுவதால் ஏற்படாது.

It's you talking to yourself.

நீங்கள் உங்களுடனே பேச வேண்டும்.

What do you do before you go into a job interview? You do this.

ஒரு நேர்முகக்காணலுக்கு செல்லும் முன் என்ன செய்வீர்கள்? இப்படித்தானே?

You're sitting down. You're looking at your iPhone --

ஆமாவா? நீங்கள் அமர்ந்திருக்கிறீர்கள். உங்கள் "ஐபோனை"யோ, அன்ரோய்ட்டையோ

பார்த்து கொண்டிருப்பீர்.

or your Android, not trying to leave anyone out.

You're looking at your notes,

உங்கள் குறிப்புகளைப் பார்த்து கொண்டிருகிறீர்கள்,

you're hunching up, making yourself small,

கூனி, உங்களை சிறிதாக்கி உள்ளீர்கள்.

when really what you should be doing maybe is this,

உண்மையில் இதைத்தான் செய்ய வேண்டும்.

like, in the bathroom, right? Do that. Find two minutes.

கழிவறையில் இரு நிமிடங்களுக்கு இவ்வாறு செய்யுங்கள்.

So that's what we want to test. Okay?

இதன் விளைவை நாங்கள் ஆய்வு செய்ய விரும்பினோம்.

So we bring people into a lab,

சிலரை ஆய்வுகூடத்திற்க்கு அழைத்து

and they do either high- or low-power poses again,

ஆதிக்கதன்மை கொண்ட அல்லது கொண்டிராத தோரணைகளை செய்ய கூறினோம்.

they go through a very stressful job interview.

பின்னர், ஒரு கடினமான அவர்கள் நேர்முகக்காணலை எதிர்க்கொண்டார்கள்.

It's five minutes long. They are being recorded.

அது ஐந்து நிமிடங்களுக்கு நீண்டது. அவர்களை ஒளிப்பதிவு செய்தோம்.

They're being judged also,

அவர்கள் மதிப்பீடப்படுகிறார்கள், மதிப்பீடுபவர்கள்

and the judges are trained to give no nonverbal feedback,

மொழியற்ற நடத்தைகள் வெளிப்படுத்தாதிருக்க பயிற்றுவிக்கப்பட்டவர்கள்.

so they look like this.

இப்படிதான் தோன்றுவார்கள். கற்பனை செய்யுங்கள்.

Imagine this is the person interviewing you.

உங்களை இவர் நேர்முகக்காணல் செய்தால்.

So for five minutes, nothing, and this is worse than being heckled.

ஐந்து நிமிடங்களுக்கு அவர் உங்களிடம் எந்த ஒரு உணர்வையும் வெளிப்படுத்தமாட்டார்.

People hate this.

மக்கள் இதனை வெறுப்பர். மேரியேன் லாப்ரன்ஸ் இதைத்தான்

It's what Marianne LaFrance calls "standing in social quicksand."

"சமூக புதைமணலில் நிற்பது" என்று கூறுவார்.

So this really spikes your cortisol.

இந்த நிகழ்வு உங்கள் கார்டிசோலை அதிகரிக்கும்.

So this is the job interview we put them through,

நேர்முகக்காணலில்

என்னதான் நடக்கிறது என்பதை நாங்கள் அறிய விரும்பினோம்.

because we really wanted to see what happened.

We then have these coders look at these tapes, four of them.

நேர்முகக்காணலின் ஒளிப்பதிவை நான்கு குறியீடாக்கிகளைப் பார்க்க செய்தோம்.

They're blind to the hypothesis. They're blind to the conditions.

அவர்களுக்கு இந்த கருதுகோளைப் பற்றி எதுவும் தெரியாது. இந்த மாறிகளைப் பற்றியும் தெரியாது.

They have no idea who's been posing in what pose,

எவர் எந்த தோரணையை செய்தவர் என்றும் தெரியாது.

and they end up looking at these sets of tapes,

ஒளிப்பதிவை கண்டதும்,

and they say, "We want to hire these people,"

"நாங்கள் இவர்களுக்கு வேலை தருவோம்" என சுட்டினார்கள். அனைவரும் ஆதிக்கத்தன்மை கொண்ட தோரணைகளை செய்தவர்கள்.

சிலருக்கு "நாங்கள் வேலை தர மாட்டோம்" என்றும் சுட்டினார்கள்.

all the high-power posers.

"We don't want to hire these people.

We also evaluate these people much more positively overall."

ஆதிக்கத்தன்மை கொண்ட தோரணைகள் செய்தவர்களை ஆக்கமானவர்களாக மதிப்பீட்டனர்.

இதன் காரணம் யாது? நேர்முகக்காணல் பங்கேற்பாளர்களின் பேச்சு அல்ல.

But what's driving it?

It's not about the content of the speech.

It's about the presence that they're bringing to the speech.

அவர்கள் வழங்கும் உளதாம்தன்மையே.

Because we rate them on all these variables

நாங்களும் இவர்களை மதிப்பீட்டோம்.

திறன், வடிவமைக்கப்பட்ட பேச்சின் திறம்,

related to competence, like, how well-structured is the speech?

அவர்களின் தகுதிகள் ஆகிய அடிப்படைகளில்.

How good is it? What are their qualifications?

இந்த மாறிகள் எந்த மாற்றைத்தையும் ஏற்படுத்தவில்லை. மாற்றம் ஏற்படுத்தியது ஆளுமைதிறன் மட்டுமே.

No effect on those things. This is what's affected.

These kinds of things.

மக்கள் தங்களுடன் இந்த தகுதிகளை கொண்டுவருகிறார்கள்.

People are bringing their true selves, basically.

They're bringing themselves.

அடிப்படையில், அவர்களையே கொண்டுவருகிறார்கள்.

அவர்களின் திட்டங்களை, அவர்களாகவே,

They bring their ideas, but as themselves,

with no, you know, residue over them.

எந்த ஒரு பகுதியையும் எங்கும் விட்டுவிட்டு வரவில்லை.

So this is what's driving the effect, or mediating the effect.

எனவே, இதுதான் விளைவுகளை ஏற்படுத்துகிறது.

So when I tell people about this,

எனவே, நான் மக்களிடம் கூறுவது,

that our bodies change our minds and our minds can change our behavior,

நமது உடல் நம் எண்ணங்களை மாற்றுகிறது, நமது எண்ணம் நமது நடத்தையை மாற்றும் என்பதும்தான்.

நமது நடத்தை பல நிகழ்வுகளின் வெளிப்பாடுகளை மாற்றும். மக்களோ,

and our behavior can change our outcomes, they say to me,

"இந்தே மாற்றங்கள், பொய்யானவை" என்று கூறுகிறார்கள். உண்மைதானே?

"It feels fake." Right?

So I said, fake it till you make it.

எனவே, நடியுங்கள், இந்த நடிப்பே நீங்களாகும் வரை என்று நான் கூற, அவர்களோ இந்த மாற்றங்கள் நாங்கள் அல்லவே என்றனர்.

It's not me.

I don't want to get there and then still feel like a fraud.

நான் நானாக இருக்க விரும்புகிறேன். பகடாக வாழ விரும்பவில்லை.

I don't want to feel like an impostor.

நான் ஒர் ஏமாற்றுக்காரராய் உணர விரும்பவில்லை.

I don't want to get there only to feel like I'm not supposed to be here.

இந்த மாற்றங்களால் வரும் வாழ்க்கையில், நான் இதற்கு தகுதியானவர் அல்ல என உணர விரும்பவில்லை.

And that really resonated with me,

இந்த கருத்து என்னை உற்சாகம் செய்தது.

because I want to tell you a little story about being an impostor

ஒரு கதை சொல்கிறேன்

எமாற்றுக்காரராய், நான் இங்கிருக்க தகுதி உடையவர் அல்ல என்ற உணர்வுகளை பற்றி.

and feeling like I'm not supposed to be here.

When I was 19, I was in a really bad car accident.

எனது பதின் ஒன்பதாம் வயதில், ஒரு மகிழுந்து விபத்தில் சிக்கினேன்.

I was thrown out of a car, rolled several times.

காரிலிருந்து வெளியே தூக்கி எரியபட்டு, உருண்டேன்.

I was thrown from the car.

எழுந்து பார்த்தபோது, தலையில் பலத்த அடியுடன் புனர்வாழ்வு மருத்துவகூடத்தில் இருந்தேன்.

And I woke up in a head injury rehab ward,

கல்லூரியிலிருந்து நிறுத்திவிட்டார்கள்.

and I had been withdrawn from college,

and I learned that my IQ had dropped by two standard deviations,

எனது I.Q.-எனும் அறிவுத்திற அளவெண் இரண்டு திட்ட விலக்கம் குறைந்துவிட்டது.

which was very traumatic.

இந்த செய்தி மிகவும் வருத்தத்திற்குரியது.

I knew my IQ because I had identified with being smart,

எனக்கு என் அறிவுத்திற அளவெண் தெரியும். அதற்கு காரணம், நான் அறிவாளி என அடையாளப்படுத்தப்பட்டவர்.

and I had been called gifted as a child.

சிறு வயதிலேயே, நான் ஒரு பாக்கியசாலி.

So I'm taken out of college, I keep trying to go back.

கல்லூரிக்குத் திரும்பி போக முயற்சித்தேன்.

They say, "You're not going to finish college.

அனைவரும், "நீ கல்லூரி படிப்பை முடிக்கமாட்டாய்.

நீ செய்வதற்கு மற்ற காரியங்கள் உண்டு,

Just, you know, there are other things for you to do,

but that's not going to work out for you."

கல்லூரி உனக்கு பொருந்தாது" என்றனர்..

So I really struggled with this, and I have to say,

எனவே, நான் மிகவும் கஷ்டப்பட்டேன்.

having your identity taken from you, your core identity,

எனது அடையாளம் என்னிடமிருந்து பறிக்கப்பட்டது.

and for me it was being smart,

எனது அடையாளம் அறிவாளி என்பது.

having that taken from you,

அது பறிக்கப்பட்டபொழுது, அதனை விட வலுவிழந்த நிலை வேறில்லை.

there's nothing that leaves you feeling more powerless than that.

So I felt entirely powerless.

ஆளுமைத்திறனின்றி, நான் உழைத்தேன்.

I worked and worked, and I got lucky,

அதிர்ஷ்டவசமாய், எனக்கு வழி பிறந்தது.

and worked, and got lucky, and worked.

Eventually I graduated from college.

நான் கல்லூரி படிப்பை முடித்து பட்டம் பெற்றேன்.

It took me four years longer than my peers,

மற்றவர்களைவிட நான்கு வருடங்கள் அதிகமாக ஆயிற்று.

and I convinced someone, my angel advisor, Susan Fiske,

எனது ஆலோசகர், சூசன் பிஸ்கேவை நம்பவைத்தேன்,

to take me on, and so I ended up at Princeton,

என்னை அவர் மாணவரை ஏற்க. பிரின்ஸ்டன் பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்தேன்.

and I was like, I am not supposed to be here.

அப்பொழுது, நான் இங்கிருக்க தகுதி உடையவர் அல்ல.

I am an impostor.

நான் எமாற்றுகிறேன் என தோன்றியது.

And the night before my first-year talk,

மறுநாள் இரவு முதல் வருட மாணவர்களுக்கான உரை இருந்தது.

இருபது நிமிட உரை

and the first-year talk at Princeton is a 20-minute talk to 20 people.

இருபது பேரின் முன்னிலையில் ஆற்ற வேண்டும். அவ்வளவுதான்.

That's it.

I was so afraid of being found out the next day

எனக்கு ஒரே பயம். நாளை, என்னை பற்றி அனைவரும் கண்டுபிடித்திடுவார்களோ என்று.

that I called her and said, "I'm quitting."

எனது ஆலோசகரை தொலைபேசியில் அழைத்து, "நான் படிப்பை கைவிடுகிறேன்" என்றேன்.

She was like, "You are not quitting,

அவரோ, "நீ இதனை கைவிடுவதில்லை,

because I took a gamble on you, and you're staying.

ஏனெனில் நான் உனக்கு ஒரு வாய்ப்பு தர முயற்சித்திருக்கிறேன், நீ இங்குதான் இருக்க போகிறாய்.

You're going to stay, and this is what you're going to do.

இங்கு இருந்து, படிக்கதான் போகிறாய்.

நீ பாசாங்கு செய்.

You are going to fake it.

You're going to do every talk that you ever get asked to do.

உன்னை உரையாற்ற கூறி வரும் ஒவ்வொரு முறையும் நீ உரையாற்றபோகிறாய்.

You're just going to do it and do it and do it,

இதையே தொடர்ந்து செய்து கொண்டிரு,

நீ பயந்தாலும், செயலிழந்தாலும்,

even if you're terrified and just paralyzed

and having an out-of-body experience,

உன் உடலும் ஆத்மாவும் வெவ்வேறாய் தோன்றினாலும்,

until you have this moment where you say, 'Oh my gosh, I'm doing it.

தொடந்து செய், "நானே இதனை செய்கிறேன்,

Like, I have become this. I am actually doing this.'"

நான் உரை ஆற்றுகிறேன். உரை ஆற்றுபவராய் மாறியிருக்கிறேன்." என்று நீ உணர்ந்து ஏற்கும் வரையில்.

So that's what I did.

அவர் கூறியவாறு செய்தேன். ஐந்து வருட முதுகலைக்கல்வி,

Five years in grad school,

a few years, you know, I'm at Northwestern,

சில வருடங்கள் நோர்த்வெஸ்தெர்ன் பல்கலைக்கழகத்தில்,

I moved to Harvard, I'm at Harvard,

பின்னர், ஹார்வர்ட்.

I'm not really thinking about it anymore, but for a long time I had been thinking,

உண்மையில் இப்பொழுது எனக்கு அத்தகைய எண்ணங்களே இல்லை. ஆனால், நெடுநாட்களுக்கு,

"Not supposed to be here."

"நான் இங்கு இருக்க கூடாது" என்று எண்ணி இருந்தேன்.

So at the end of my first year at Harvard,

ஹார்வர்ட் முதல் ஆண்டு இறுதியின் பொழுது,

a student who had not talked in class the entire semester,

வகுப்பில் ஒரு முறையும் பேசியிராத மாணவரிடம்,

who I had said, "Look, you've gotta participate or else you're going to fail,"

"நீ வகுப்பில் பங்கேற்க வேண்டும். இல்லையேல், நீ தேர்ச்சி அடையமாட்டாய்" என்று சொல்லி இருந்தேன் .

came into my office. I really didn't know her at all.

அந்த மாணவர் என் அலுவலுகத்திற்க்கு வந்தார். எனக்கு அவரை அவ்வளவாக தெரியாது.

தோல்வியின் அடையாளமாய் அங்கு வந்த அந்த மாணவி,

She came in totally defeated, and she said,

"I'm not supposed to be here."

"நான் இங்கு இருக்க கூடாது" என்றார்.

அந்த தருணம் எனக்கே உரித்தானது.

And that was the moment for me.

Because two things happened.

One was that I realized,

ஏனென்றால், இரண்டு நிகழ்வுகள் நடந்தேறின.

oh my gosh, I don't feel like that anymore.

ஒன்று, நான் இப்பொழுதெல்லாம் அப்படி எண்ணுவதில்லை.

I don't feel that anymore, but she does, and I get that feeling.

ஆனால், அவர் எண்ணுகிறார். எனக்கு அந்த உணர்வு நன்கு புரிகிறது.

And the second was, she is supposed to be here!

இரண்டாவது, அவர் இங்கு இருக்க வேண்டியவர்!

Like, she can fake it, she can become it.

அவர் பாசாங்கு செய்ய வேண்டும், பாசாங்கு அவராய் ஆகும் வரை.

So I was like, "Yes, you are! You are supposed to be here!

எனவே "நீ இங்கு இருக்க வேண்டியவர்!

And tomorrow you're going to fake it,

நாளை நீ நடிக்க போகிறாய்,

உன்னை நீ வலுவாக்கபோகிறாய்,

you're going to make yourself powerful, and, you know --

(Applause)

நீ (கைத்தட்டல்)

(கைத்தட்டல்)

"வகுப்பறைக்கு போகிறாய்,

And you're going to go into the classroom,

and you are going to give the best comment ever."

வகுப்பிலேயே சிறந்த கருத்தை நீ கூறபோகிறாய்."

You know? And she gave the best comment ever,

அதே போல், அவள்தான் மிக சிறந்த கருத்தை கூறினார்.

and people turned around and were like,

மற்ற மாணவர்கள் அவரை திரும்பி பார்த்து,

இறைவா, அவர் வகுப்பில் இருக்கிறார் என்று நான் கவனித்ததில்லையே (சிரிப்பு)

oh my God, I didn't even notice her sitting there. (Laughter)

சில மாதங்குக்கு பின், அவர் மீண்டும் வந்தார். அப்பொழுது நான் உணர்ந்தேன்

She comes back to me months later,

and I realized that she had not just faked it till she made it,

அவர் வெற்றி அடையும்வரை நடிக்கவில்லை,

she had actually faked it till she became it.

நடிப்பே தான என்கிறவரையில் நடித்துள்ளார்.

So she had changed.

அவர் மாறியிருந்தார்.

And so I want to say to you, don't fake it till you make it.

எனவே, நான் உங்களுடன் சொல்ல விரும்புவது, வெற்றி அடையும்வரை நடிக்காதீர்கள்.

Fake it till you become it.

அதுவே நீங்களாய் ஆகும்வரை நடியுங்கள்.

Do it enough until you actually become it and internalize.

நீங்கள் அந்த மாற்றத்தை உள்ளுணரும் வரை செய்யுங்கள்.

The last thing I'm going to leave you with is this.

விடைபெறும் முன், கூற விரும்புவது இவை.

Tiny tweaks can lead to big changes.

சிறு மாற்றங்கள் பெரிய மாற்றங்களை ஏற்படுத்தும்.

So, this is two minutes.

இரண்டு நிமிடங்கள்.

Two minutes, two minutes, two minutes.

இரண்டு நிமிடங்கள்.

Before you go into the next stressful evaluative situation,

அடுத்த கடினமான, உங்களை மதிப்பீடு செய்யும் சூழலுக்கு செல்லும் முன்,

for two minutes, try doing this, in the elevator,

இதனை செய்யுங்கள், இரண்டு நிமிடங்களுக்கு. மின்தூக்கியில்,

in a bathroom stall, at your desk behind closed doors.

கழிப்பறையில், உங்கள் மேசையில், மூடிய கதவுகளுக்குப் பின்.

That's what you want to do.

இதைத்தான் நீங்கள் செய்ய வேண்டும். உங்கள் மூளையை வடிவமையுங்கள்,

Configure your brain to cope the best in that situation.

சூழலுடன் சிறப்பாய் ஒருங்கிணைய.

Get your testosterone up. Get your cortisol down.

உங்கள் டெஸ்டோஸ்டிரோனை அதிகரியுங்கள். உங்கள் கார்டிசோலை குறையுங்கள்.

Don't leave that situation feeling like, oh, I didn't show them who I am.

அச்சூழலிருந்து, நீங்கள், தாங்கள் யாரென்று காட்டவில்லை என்ற வருத்தத்துடன் வெளியேராதீர்கள்.

Leave that situation feeling like,

வெளியேரும்பொழுது, உண்மையில்

I really feel like I got to say who I am and show who I am.

நீங்கள் யாரென்று சொல்ல, காட்ட வாய்ப்பு கிடைத்தது என உணருங்கள்.

So I want to ask you first, you know, both to try power posing,

எனவே, உங்களிடம் ஒன்று கேட்க வேண்டும்.

ஆதிக்க உணர்வை ஊட்டும் தோரணைகளை செய்து பாருங்கள்.

and also I want to ask you to share the science, because this is simple.

இன்னொன்று

இந்த எளிதான அறிவியலை மற்றவருடன் பகிருங்கள்.

I don't have ego involved in this. (Laughter)

இந்த வேண்டுகோளில் எந்த ஒரு இறுமாப்பும் நான் கொண்டிருக்கவில்லை.

Give it away. Share it with people,

மற்றவருடன் தாராளமாய்ப் பகிருங்கள்.

because the people who can use it the most

ஏனென்றால், அதிகம் பயன்பேறக்கூடிய மக்கள்

are the ones with no resources and no technology

எந்த வளமும், தொழில்நுட்பமும்,

and no status and no power.

தகுதியும், ஆளுமையும் கொண்டிருக்கமாட்டர்கள். அவர்களிடம் தாருங்கள்.

Give it to them because they can do it in private.

ஏனெனில், இதனை அவர்கள் தனிமையில் செய்ய இயலும்.

அவர்களுக்கு வேண்டியது உடல், தனிமை மற்றும் இரண்டு நிமிடங்கள்.

They need their bodies, privacy and two minutes,

and it can significantly change the outcomes of their life.

இந்த செய்தி அவர்களின் வாழ்வை மாற்ற இயலும்.

Thank you.

நன்றி. (கைத்தட்டல்)

(Applause)

(கைத்தட்டல்)