The power of vulnerability | Brené Brown | TED

Vertaald door: Roelof Potters Nagekeken door: Rik Delaet

So, I'll start with this: a couple years ago, an event planner called me

Ik begin hiermee:

een paar jaar geleden belde een organisator van een evenement me

because I was going to do a speaking event.

omdat ik een lezing zou geven.

And she called, and she said,

Ze belde en zei:

"Ik weet niet goed

"I'm really struggling with how to write about you on the little flyer."

hoe ik over jou moet schrijven in de kleine flyer."

And I thought, "Well, what's the struggle?"

Ik dacht: hoezo, je weet het niet?

Ze antwoordde: "Nou, ik zag je spreken

And she said, "Well, I saw you speak,

en ik ga je een onderzoeker noemen, denk ik,

and I'm going to call you a researcher, I think,

but I'm afraid if I call you a researcher, no one will come,

maar ik ben bang dat er dan niemand komt.

Ze zullen denken dat je saai en onbelangrijk bent."

because they'll think you're boring and irrelevant."

(Gelach)

(Laughter)

And I was like, "Okay."

Oké.

And she said, "But the thing I liked about your talk

Ze zei: "Wat ik zo leuk vond aan jouw lezing

is you're a storyteller.

is dat je een verhalenverteller bent.

So I think what I'll do is just call you a storyteller."

Dus ik denk dat ik je gewoon een verhalenverteller noem."

And of course, the academic, insecure part of me

En de academische, onzekere kant van mij zegt:

was like, "You're going to call me a what?"

"Je gaat me wàt noemen?"

"Ik ga je een verhalenverteller noemen."

And she said, "I'm going to call you a storyteller."

And I was like, "Why not 'magic pixie'?"

Ik dacht: "Waarom niet de toverfee?"

(Laughter)

(Gelach)

I was like, "Let me think about this for a second."

Ik zeg: "Laat me hier even over nadenken."

Ik probeerde diep van binnen de moed te vinden.

I tried to call deep on my courage.

And I thought, you know, I am a storyteller.

Ik dacht: ik ben een verhalenverteller.

I'm a qualitative researcher.

Ik ben een kwalitatief onderzoeker.

I collect stories; that's what I do.

Ik verzamel verhalen, dat is wat ik doe.

And maybe stories are just data with a soul.

Misschien zijn verhalen gewoon gegevens met een ziel.

And maybe I'm just a storyteller.

En misschien ben ik gewoon een verhalenverteller.

And so I said, "You know what?

Dus zei ik: "Weet je wat?

Why don't you just say I'm a researcher-storyteller."

Waarom noem je me niet een onderzoeker/verhalenverteller?"

And she went, "Ha ha. There's no such thing."

Ze riep: "Haha. Zoiets bestaat helemaal niet."

(Laughter)

(Gelach)

So I'm a researcher-storyteller, and I'm going to talk to you today --

Dus ik ben een onderzoeker-verhalenverteller

en ik ga jullie vandaag vertellen over

we're talking about expanding perception --

het vergroten van onze waarneming

and so I want to talk to you and tell some stories

en daarom wil ik jullie enkele verhalen vertellen

over een deel van mijn onderzoek

about a piece of my research that fundamentally expanded my perception

dat mijn waarneming fundamenteel heeft vergroot

en eigenlijk echt heeft veranderd hoe ik leef en liefheb,

and really actually changed the way that I live and love

and work and parent.

werk en moeder ben.

And this is where my story starts.

Hier is het allemaal begonnen.

When I was a young researcher, doctoral student,

Toen ik een jonge onderzoeker was, een promovendus,

my first year, I had a research professor who said to us,

had ik in mijn eerste jaar een onderzoeksprofessor

die tegen ons zei:

"Here's the thing, if you cannot measure it, it does not exist."

"Dit staat vast:

als je het niet kunt meten, bestaat het niet."

Ik dacht dat hij dat alleen maar voor de grap zei.

And I thought he was just sweet-talking me.

Ik zei: "Echt?" en hij: "Absoluut."

I was like, "Really?" and he was like, "Absolutely."

And so you have to understand

Nu moet je begrijpen: ik heb een bachelor

en een master in maatschappelijk werk

that I have a bachelor's and a master's in social work,

en ik was aan het promoveren in maatschappelijk werk.

and I was getting my Ph.D. in social work, so my entire academic career

Mijn hele academische carrière

was ik dus omringd door mensen

was surrounded by people who kind of believed in the "life's messy, love it."

met als basisovertuiging:

het leven is rommelig, houd ervan!

And I'm more of the, "life's messy, clean it up, organize it

Ik heb meer iets van: het leven is rommelig,

ruim het op, organiseer het

and put it into a bento box."

en stop het in een lunchbox.

(Laughter)

(Gelach)

Ik dacht mijn draai gevonden te hebben,

And so to think that I had found my way, to found a career that takes me --

een carrière gevonden te hebben --

really, one of the big sayings in social work is,

echt, één van de bekende gezegden in sociaal werk is:

"Lean into the discomfort of the work."

duik in het ongemak van het werk.

And I'm like, knock discomfort upside the head

Ik zeg eerder: sla het ongemak hard op zijn kop,

and move it over and get all A's.

duw het weg en scoor allemaal tienen.

That was my mantra.

Dat was mijn mantra.

Ik was hier dus erg enthousiast over.

So I was very excited about this.

And so I thought, you know what, this is the career for me,

Ik dacht: weet je wat, dit is de carrière voor mij,

because I am interested in some messy topics.

want ik ben geïnteresseerd in nogal rommelige onderwerpen.

But I want to be able to make them not messy.

Maar ik wil in staat zijn om ze te ontrafelen.

Ik wil ze begrijpen.

I want to understand them.

I want to hack into these things that I know are important

Ik wil die dingen waarvan ik weet

dat ze belangrijk zijn, openbreken

and lay the code out for everyone to see.

en de oplossing vinden zodat iedereen die kan zien.

So where I started was with connection.

Ik begon met verbinding.

Because, by the time you're a social worker for 10 years,

Na 10 jaar sociaal werk

realiseer je je dat verbinding

what you realize is that connection is why we're here.

de reden is waarom we hier zijn.

It's what gives purpose and meaning to our lives.

Het geeft ons een doel en ons leven zin.

Daar gaat het om.

This is what it's all about.

It doesn't matter whether you talk to people

Of je nu praat met mensen die werken in sociaal raadswerk,

who work in social justice, mental health and abuse and neglect,

geestelijke gezondheid, misbruik en verwaarlozing.

We weten dat verbinding,

what we know is that connection, the ability to feel connected, is --

de mogelijkheid om je verbonden te voelen --

we zitten neurobiologisch zo in elkaar --

neurobiologically that's how we're wired --

it's why we're here.

dat is waarom we hier zijn.

So I thought, you know what, I'm going to start with connection.

Dus ik dacht, weet je wat, ik zal starten met verbinding.

Je kent wel die situatie

Well, you know that situation

where you get an evaluation from your boss,

waar je een evaluatie krijgt van je baas,

and she tells you 37 things that you do really awesome,

en zij vertelt je 37 dingen die je echt fantastisch doet,

and one "opportunity for growth?"

en één ding 'met ruimte voor ontwikkeling'?

(Laughter)

(Gelach)

Het enige waar je aan kunt denken is die 'ruimte voor ontwikkeling', toch?

And all you can think about is that opportunity for growth, right?

Well, apparently this is the way my work went as well,

Wel, mijn onderzoek ging ook in die richting:

because, when you ask people about love, they tell you about heartbreak.

als je mensen vraagt naar liefde,

vertellen ze je over een gebroken hart.

When you ask people about belonging,

Als je mensen vraagt naar erbij horen,

vertellen ze jou hun meest ondraaglijke ervaringen

they'll tell you their most excruciating experiences of being excluded.

van buitengesloten zijn.

And when you ask people about connection,

En als je mensen naar verbinding vraagt,

the stories they told me were about disconnection.

gingen de verhalen over niet verbonden zijn.

Dus al erg snel -- eigenlijk na zes weken onderzoek --

So very quickly -- really about six weeks into this research --

liep ik tegen dit naamloze ding aan

I ran into this unnamed thing that absolutely unraveled connection

dat verbinding blootlegde op een manier

die ik niet begreep en nooit had gezien.

in a way that I didn't understand or had never seen.

Ik nam afstand van mijn onderzoek

And so I pulled back out of the research

en dacht: ik moet uitzoeken wat dit betekent.

and thought, I need to figure out what this is.

And it turned out to be shame.

Het bleek over schaamte te gaan.

Schaamte is heel gemakkelijk te begrijpen

And shame is really easily understood as the fear of disconnection:

als angst voor verbreking van de verbinding.

Is er iets met mij

Is there something about me that, if other people know it or see it,

dat, als andere mensen het weten of zien,

that I won't be worthy of connection?

ik het niet waard ben om mee te verbinden?

The things I can tell you about it:

Dit kan ik jullie vertellen:

het is universeel, we hebben het allemaal.

It's universal; we all have it.

The only people who don't experience shame

De enige mensen zonder schaamtegevoel,

zijn ook niet in staat tot empathie of verbinding.

have no capacity for human empathy or connection.

No one wants to talk about it,

Niemand wil erover praten

and the less you talk about it, the more you have it.

en hoe minder je erover praat, des te meer je er last van hebt.

Waar komt deze schaamte vandaan?

What underpinned this shame, this "I'm not good enough," --

Het ik-ben-niet-goed-genoeg-gevoel dat we allemaal kennen.

which, we all know that feeling:

"I'm not blank enough. I'm not thin enough,

"Ik ben niet puntje, puntje genoeg:

rich enough, beautiful enough, smart enough, promoted enough."

niet slank genoeg, mooi genoeg, slim genoeg,

niet gepromoveerd genoeg."

The thing that underpinned this was excruciating vulnerability.

Dit gevoel kwam voort uit

ondraaglijke kwetsbaarheid.

This idea of, in order for connection to happen,

Het idee dat we

om verbinding mogelijk te maken,

we have to allow ourselves to be seen, really seen.

onszelf moeten toestaan gezien te worden,

écht gezien.

Je weet wat ik van kwetsbaarheid vind: ik haat kwetsbaarheid.

And you know how I feel about vulnerability. I hate vulnerability.

Dus dacht ik: dit is mijn kans

And so I thought, this is my chance to beat it back with my measuring stick.

om terug te slaan met mijn meetlat.

I'm going in, I'm going to figure this stuff out,

Hier duik ik in, ik ga dit eens helemaal uitzoeken,

I'm going to spend a year, I'm going to totally deconstruct shame,

binnen een jaar ga ik schaamte eens helemaal uit elkaar halen,

I'm going to understand how vulnerability works,

ik ga begrijpen hoe kwetsbaarheid werkt,

en ik zal slimmer zijn dan kwetsbaarheid.

and I'm going to outsmart it.

So I was ready, and I was really excited.

Ik was er klaar voor, ik was heel enthousiast.

Je begrijpt het al: dit loopt niet goed af.

As you know, it's not going to turn out well.

(Laughter)

(Gelach)

You know this.

Je weet dat wel.

So, I could tell you a lot about shame,

Ik zou je heel veel over schaamte kunnen vertellen,

but I'd have to borrow everyone else's time.

maar dan kom ik tijd tekort.

But here's what I can tell you that it boils down to --

Hier komt het op neer --

en dit is wellicht een van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd

and this may be one of the most important things that I've ever learned

in the decade of doing this research.

in de tien jaar die dit onderzoek duurde.

My one year turned into six years:

Mijn ene jaar werden er zes,

duizenden verhalen,

Thousands of stories, hundreds of long interviews, focus groups.

honderden lange interviews, focusgroepen.

At one point, people were sending me journal pages

Op een bepaald moment zonden mensen me

krantenpagina's en hun verhalen --

and sending me their stories --

duizenden stukjes gegevens in zes jaar.

thousands of pieces of data in six years.

Ik begon het te snappen.

And I kind of got a handle on it.

I kind of understood, this is what shame is, this is how it works.

Ik begreep min of meer: dit is schaamte,

zo werkt het.

Ik schreef een boek,

I wrote a book, I published a theory, but something was not okay --

ik publiceerde een theorie,

maar er klopte nog iets niet --

en dat was het volgende.

and what it was is that, if I roughly took the people I interviewed

Als ik de geïnterviewden grofweg verdeelde

and divided them into people who really have a sense of worthiness --

in een groep mensen

die echt een gevoel van eigenwaarde hebben --

want daar komt het eigenlijk op neer:

that's what this comes down to, a sense of worthiness --

een besef van eigenwaarde.

they have a strong sense of love and belonging --

Deze mensen hebben een heel sterk besef van liefde en erbij horen --

and folks who struggle for it,

en een groep mensen die daarmee worstelde

and folks who are always wondering if they're good enough.

en zich altijd afvroeg of ze goed genoeg zijn.

Er was slechts één variabele die het onderscheid vormde

There was only one variable that separated

the people who have a strong sense of love and belonging

tussen de mensen met een sterk besef van liefde en erbij horen

and the people who really struggle for it.

en de mensen die daarmee worstelen.

And that was, the people who have a strong sense of love and belonging

De mensen die dat sterke besef hebben,

geloven dat ze liefde en erbij horen, waard zijn.

believe they're worthy of love and belonging.

That's it.

Dat is alles.

They believe they're worthy.

Ze geloven dat ze het waard zijn.

And to me, the hard part of the one thing that keeps us out of connection

Voor mij was de moeilijkheid

van dat ene dat ons verhindert om verbinding te maken,

is our fear that we're not worthy of connection,

onze angst dat we het niet waard zijn om verbinding te maken,

was something that, personally and professionally,

iets waar ik, persoonlijk en professioneel,

de behoefte aan had om het beter te begrijpen.

I felt like I needed to understand better.

So what I did is I took all of the interviews

Dus nam ik

alle interviews

waar ik 'het-waard-zijn' zag, waar ik mensen zo zag leven,

where I saw worthiness, where I saw people living that way,

and just looked at those.

en ik keek alleen naar die mensen.

What do these people have in common?

Wat hebben deze mensen gemeenschappelijk?

I have a slight office supply addiction, but that's another talk.

Ik heb een zekere kantoorartikelen-verslaving ...

maar dat is een andere lezing. (Gelach)

So I had a manila folder, and I had a Sharpie,

Ik had een documentenmap en een fijnschrijver

and I was like, what am I going to call this research?

en ik dacht: hoe zal ik dit onderzoek noemen?

Het eerste dat in mij opkwam was hartelijkheid.

And the first words that came to my mind were "whole-hearted."

Dit waren hartelijke mensen,

These are whole-hearted people, living from this deep sense of worthiness.

levend vanuit een diep gevoel van het-waard-zijn.

So I wrote at the top of the manila folder,

Dat schreef ik bovenaan de documentenmap

en ik begon mijn gegevens te bestuderen.

and I started looking at the data.

Eigenlijk begon ik eerst

In fact, I did it first in a four-day, very intensive data analysis,

aan een vierdaagse

zeer intensieve gegevensanalyse.

where I went back, pulled the interviews, the stories, pulled the incidents.

Ik ging terug, nam de interviews erbij, alle verhalen, alle voorvallen.

What's the theme? What's the pattern?

Wat is het thema? Wat is het patroon?

My husband left town with the kids

Mijn man verliet de stad met de kinderen

want ik duik dan in mijn onderzoek op een Jackson Pollock-manier

because I always go into this Jackson Pollock crazy thing,

where I'm just writing and in my researcher mode.

waar ik alleen maar aan het schrijven ben

in mijn onderzoekersmodus.

And so here's what I found.

Dit ontdekte ik:

ze hadden een bepaald

What they had in common was a sense of courage.

soort moed gemeenschappelijk.

And I want to separate courage and bravery for you for a minute.

Ik wil eerst even onderscheid maken tussen moed en dapperheid.

Courage, the original definition of courage,

Moed, vanuit de oorspronkelijke betekenis

van het Engelse 'courage'

when it first came into the English language --

komt van het Latijnse woord cor, wat hart betekent --

it's from the Latin word "cor," meaning "heart" --

and the original definition was to tell the story of who you are

en de oorspronkelijke betekenis was:

je eigen verhaal van wie je bent, vertellen met je hele hart.

with your whole heart.

Deze mensen hadden

And so these folks had, very simply, the courage to be imperfect.

heel simpel de moed

om onvolmaakt te zijn.

They had the compassion to be kind to themselves first and then to others,

Zij hadden het mededogen

om eerst aardig te zijn voor zichzelf en dan voor anderen.

because, as it turns out,

Want we kunnen niet mededogend zijn

we can't practice compassion with other people

met andere mensen als we niet aardig kunnen zijn voor onszelf.

if we can't treat ourselves kindly.

And the last was they had connection, and -- this was the hard part --

Tenslotte hadden zij verbinding --

en dit was het moeilijke deel --

as a result of authenticity,

die voortkwam uit authenticiteit.

they were willing to let go of who they thought they should be

Ze waren bereid om los te laten wie ze dachten te moeten zijn

in order to be who they were, which you have to absolutely do that

om te zijn wie ze waren,

wat je absoluut moet doen

for connection.

voor verbinding.

The other thing that they had in common was this:

Iets anders dat ze gemeen hadden

was dit:

They fully embraced vulnerability.

ze omarmden kwetsbaarheid volledig.

They believed that what made them vulnerable made them beautiful.

Zij geloofden

dat wat hen kwetsbaar maakte,

hen ook mooie mensen maakte.

Ze zeiden niet dat kwetsbaarheid

They didn't talk about vulnerability being comfortable,

erg comfortabel voelt,

nor did they really talk about it being excruciating --

en ook niet dat het ondraaglijk was

as I had heard it earlier in the shame interviewing.

zoals ik eerder in de schaamte-interviews had gehoord.

Ze praatten alleen over de noodzakelijkheid ervan.

They just talked about it being necessary.

They talked about the willingness to say, "I love you" first ...

Ze spraken over de bereidheid

om als eerste te zeggen: "Ik houd van jou",

the willingness to do something where there are no guarantees ...

de bereidheid

om iets te doen

terwijl er geen garanties zijn,

the willingness to breathe through waiting for the doctor to call

de bereidheid

om te blijven ademen terwijl je wacht totdat de dokter je roept

after your mammogram.

na je mammografie.

They're willing to invest in a relationship

De bereidheid om in een relatie te investeren

that may or may not work out.

waarvan niet zeker is of die zal slagen.

They thought this was fundamental.

Ze dachten dat dat fundamenteel was.

I personally thought it was betrayal.

Ik persoonlijk dacht dat het verraad was.

I could not believe I had pledged allegiance to research, where our job --

Ik kon niet geloven dat ik trouw had beloofd

als onderzoeker --

you know, the definition of research is to control and predict,

de definitie van onderzoek

is om te kunnen beheersen en voorspellen,

to study phenomena for the explicit reason to control and predict.

om fenomenen te bestuderen met het expliciete doel

om te beheersen en te voorspellen.

And now my mission to control and predict

Nu bleek mijn missie

om te beheersen en te voorspellen

had turned up the answer that the way to live is with vulnerability

als antwoord te krijgen dat je moet leven met kwetsbaarheid

en moet stoppen met beheersen en voorspellen.

and to stop controlling and predicting.

This led to a little breakdown --

Dit leidde tot een kleine instorting --

(Laughter)

(Gelach)

-- which actually looked more like this.

-- die er eigenlijk meer zo uitzag.

(Laughter)

(Gelach)

And it did.

Dat was zo. Ik noem het een instorting,

I call it a breakdown; my therapist calls it a spiritual awakening.

mijn therapeute noemde het een geestelijk ontwaken.

(Laughter)

A spiritual awakening sounds better than breakdown,

Een geestelijk ontwaken klinkt beter,

maar ik verzeker je dat het een instorting was.

but I assure you, it was a breakdown.

Ik moest mijn onderzoek staken en een therapeut zoeken.

And I had to put my data away and go find a therapist.

Ik kan je vertellen: je weet pas echt wie je bent

Let me tell you something: you know who you are

als je je vrienden belt en zegt: "Ik denk dat ik iemand nodig heb.

when you call your friends and say, "I think I need to see somebody.

Kun je iemand aanbevelen?

Do you have any recommendations?"

Want ongeveer vijf van mijn vrienden zeiden:

Because about five of my friends were like,

"Wooo, I wouldn't want to be your therapist."

'Wauw, ik zou jouw therapeut niet willen zijn.'"

(Laughter)

(Gelach)

I was like, "What does that mean?"

Ik zei: "Wat betekent dat?"

And they're like, "I'm just saying, you know.

Ze antwoordden: "Ik zeg het maar, weet je.

Don't bring your measuring stick."

Neem je meetlat niet mee."

(Laughter)

Ik reageerde met: oké.

I was like, "Okay."

So I found a therapist.

Ik vond een therapeute.

My first meeting with her, Diana --

Bij mijn eerste ontmoeting met haar, Diana --

bracht ik mijn lijst mee

I brought in my list of the way the whole-hearted live, and I sat down.

over hoe de hartelijke mensen leven en ik ging zitten.

And she said, "How are you?"

Ze zei: "Hoe gaat het?"

And I said, "I'm great. I'm okay."

Ik antwoordde: "Prima, ik ben oké."

Ze zei: "Wat is er aan de hand?"

She said, "What's going on?"

And this is a therapist who sees therapists,

Dit is een therapeute die therapeuten behandelt,

because we have to go to those, because their B.S. meters are good.

daar moeten wij naartoe gaan

want zij kennen al de onzin.

(Laughter)

(Gelach)

And so I said, "Here's the thing, I'm struggling."

Ik zei dus:

"Ik ben aan het worstelen."

And she said, "What's the struggle?"

Zij vroeg: "Wat is de worsteling?"

Ik zei: "Ik heb een probleem met kwetsbaarheid.

And I said, "Well, I have a vulnerability issue.

And I know that vulnerability is the core of shame and fear

Ik weet dat kwetsbaarheid de kern is

van schaamte en angst

en onze strijd voor eigenwaarde

and our struggle for worthiness,

but it appears that it's also the birthplace of joy, of creativity,

maar het lijkt erop dat het ook de oorsprong is

van plezier, van creativiteit,

of belonging, of love.

van erbij horen, van liefde.

And I think I have a problem, and I need some help."

Ik denk dat ik een probleem heb

en wat hulp kan gebruiken."

Ik zei: "Maar voor de duidelijkheid:

And I said, "But here's the thing: no family stuff, no childhood shit."

geen familiegedoe,

geen jeugdtrauma-gezeur."

(Laughter)

(Gelach)

"I just need some strategies."

"Ik wil gewoon wat strategieën hebben."

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

Dank je.

Thank you.

So she goes like this.

Zij deed dit.

(Laughter)

(Gelach)

And then I said, "It's bad, right?"

Ik zei: "Het is slecht met mij gesteld?"

And she said, "It's neither good nor bad."

Zij zei: "Het is noch goed, noch slecht."

(Laughter)

(Gelach)

"It just is what it is."

"Het is gewoon wat het is."

And I said, "Oh my God, this is going to suck."

Ik zei: "Oh mijn God, dit gaat heel erg worden."

(Laughter)

(Gelach)

And it did, and it didn't.

En dat deed het en ook weer niet.

And it took about a year.

Het kostte ongeveer een jaar.

And you know how there are people

Weet je: er zijn mensen die, als ze zich realiseren

that, when they realize that vulnerability and tenderness are important,

dat kwetsbaarheid en tederheid belangrijk zijn,

zich eraan overgeven en erin stappen.

that they surrender and walk into it.

A: Zo ben ik niet

A: that's not me,

B: Ik ga zelfs niet om met mensen die zo zijn.

and B: I don't even hang out with people like that.

(Laughter)

(Gelach)

Voor mij was het een straatgevecht van een jaar.

For me, it was a yearlong street fight.

It was a slugfest.

Het was een knokpartij.

Vulnerability pushed, I pushed back.

Kwetsbaarheid duwde, ik duwde terug.

I lost the fight,

Ik verloor het gevecht

maar won waarschijnlijk mijn leven terug.

but probably won my life back.

And so then I went back into the research

Ik keerde terug naar het onderzoek

and spent the next couple of years

en besteedde de volgende paar jaar

really trying to understand what they, the whole-hearted,

aan het echt proberen begrijpen van de hartelijke mensen,

what choices they were making, and what we are doing with vulnerability.

welke keuzen ze maken

en wat ze doen

met kwetsbaarheid.

Why do we struggle with it so much?

Waarom worstelen we daar zo mee?

Am I alone in struggling with vulnerability?

Ben ik alleen in mijn strijd met kwetsbaarheid?

Nee.

No.

So this is what I learned.

Dit leerde ik:

We numb vulnerability --

we verdoven kwetsbaarheid --

when we're waiting for the call.

als we op de oproep wachten.

It was funny, I sent something out on Twitter and on Facebook

Het was grappig, ik vroeg via Twitter en Facebook:

hoe zou je kwetsbaarheid definiëren?

that says, "How would you define vulnerability?

Wat geeft je een kwetsbaar gevoel?

What makes you feel vulnerable?"

Anderhalf uur later had ik 150 reacties.

And within an hour and a half, I had 150 responses.

Because I wanted to know what's out there.

Want ik wilde weten

wat er aan de hand is.

Dat ik mijn man om hulp moet vragen

Having to ask my husband for help because I'm sick, and we're newly married;

omdat ik ziek ben. We zijn net getrouwd.

Het initiatief nemen voor seks met mijn man;

initiating sex with my husband;

initiating sex with my wife;

initiatief nemen voor seks met mijn vrouw;

afgewezen worden; iemand uit vragen;

being turned down; asking someone out;

wachten tot de dokter terugbelt;

waiting for the doctor to call back;

ontslagen worden; mensen ontslaan --

getting laid off; laying off people.

This is the world we live in.

dat is de wereld waarin wij leven.

We live in a vulnerable world.

We leven in een kwetsbare wereld.

And one of the ways we deal with it is we numb vulnerability.

Eén van de manieren waarop we daarmee omgaan

is het verdoven van onze kwetsbaarheid.

And I think there's evidence --

Ik denk dat er bewijzen zijn --

and it's not the only reason this evidence exists,

en het is niet het enige reden dat dit bewijs bestaat,

but I think it's a huge cause --

maar ik denk dat het een grote oorzaak is --

We are the most in-debt ...

wij hebben de meeste geldschulden,

obese ...

overgewicht,

addicted and medicated adult cohort in U.S. history.

verslaving en medicijnengebruik

van alle volwassenen in de geschiedenis van de V.S.

The problem is -- and I learned this from the research --

Het probleem is, en dat heb ik uit het onderzoek geleerd --

that you cannot selectively numb emotion.

dat je emotie niet selectief kunt verdoven.

You can't say, here's the bad stuff.

Je kunt niet zeggen: "Hier zijn de nare dingen.

Hier is kwetsbaarheid, hier is hartzeer, hier is schaamte,

Here's vulnerability, here's grief, here's shame,

here's fear, here's disappointment.

hier is angst, hier is teleurstelling,

I don't want to feel these.

dat wil ik allemaal niet voelen.

I'm going to have a couple of beers and a banana nut muffin.

Ik neem een paar biertjes en een moorkop met slagroom."

(Laughter)

(Gelach)

Ik wil dat allemaal niet voelen.

I don't want to feel these.

And I know that's knowing laughter.

Ik weet dat jullie lachen omdat je het weet.

I hack into your lives for a living.

Ik wroet in jullie levens voor mijn beroep.

God.

Dat is: haha... verdorie!

(Laughter)

(Gelach)

You can't numb those hard feelings

Je kunt die nare gevoelens niet verdoven

without numbing the other affects, our emotions.

zonder je emoties te beïnvloeden.

Je kunt niet selectief onderdrukken.

You cannot selectively numb.

So when we numb those,

Dus als we die verdoven,

we numb joy,

verdoven we vreugde,

we verdoven dankbaarheid,

we numb gratitude,

we numb happiness.

we verdoven geluk.

Dan voelen we ons ellendig

And then, we are miserable,

en we zoeken naar doel en betekenis.

and we are looking for purpose and meaning,

En dan voelen we ons kwetsbaar,

and then we feel vulnerable,

so then we have a couple of beers and a banana nut muffin.

dus nemen we een paar biertjes en een moorkop met slagroom.

And it becomes this dangerous cycle.

Dat wordt een gevaarlijke vicieuze cirkel.

One of the things that I think we need to think about

Ik denk dat we moeten nadenken

is why and how we numb.

over waarom en hoe we verdoven.

And it doesn't just have to be addiction.

Het hoeft niet alleen door verslaving te zijn.

The other thing we do is we make everything that's uncertain certain.

We doen nog iets anders:

we maken alles dat onzeker is zeker.

Religion has gone from a belief in faith and mystery to certainty.

Religie is gegaan van geloof in vertrouwen en mysterie

naar zekerheid.

"I'm right, you're wrong. Shut up."

Ik heb gelijk, jij hebt het fout. Houd je mond.

That's it.

Dat is het.

Gewoon zeker.

Just certain.

Hoe angstiger we zijn, hoe kwetsbaarder we zijn,

The more afraid we are, the more vulnerable we are,

the more afraid we are.

hoe angstiger we zijn.

This is what politics looks like today.

Zo werkt de politiek van vandaag.

Er is geen discussie meer.

There's no discourse anymore.

There's no conversation.

Er is geen dialoog.

There's just blame.

Er zijn slechts beschuldigingen.

You know how blame is described in the research?

Weet je hoe de schuld geven in onderzoek wordt beschreven?

A way to discharge pain and discomfort.

Als een manier om af te leiden van pijn en ongemak.

We maken alles perfect.

We perfect.

If there's anyone who wants their life to look like this, it would be me,

Als er iemand is die zijn leven er zo uit wil laten zien dan ben ik het wel,

but it doesn't work.

maar het werkt niet.

Because what we do is we take fat from our butts and put it in our cheeks.

We halen vet weg van onze kont

en stoppen dat in onze wangen.

(Laughter)

(Gelach)

Which just, I hope in 100 years, people will look back and go, "Wow."

Ik hoop dat over honderd jaar

mensen die terugkijken, zullen zeggen: "Wauw."

(Laughter)

(Gelach)

And we perfect, most dangerously, our children.

We perfectioneren, allergevaarlijkst,

onze kinderen.

Let me tell you what we think about children.

Dit denken we over kinderen.

They're hardwired for struggle when they get here.

Ze zijn geprogrammeerd om te knokken als ze hier komen.

And when you hold those perfect little babies in your hand,

Als je die perfecte kleine baby's in je handen houdt,

our job is not to say, "Look at her, she's perfect.

dan moeten we niet zeggen: "Kijk haar eens, ze is perfect.

Het is mijn taak om haar perfect te houden --

My job is just to keep her perfect --

make sure she makes the tennis team by fifth grade and Yale by seventh."

zorgen dat ze in het tennisteam komt in groep zeven en op Yale in groep negen."

That's not our job.

Dat is niet onze taak.

Our job is to look and say,

Die is te zeggen:

"You know what? You're imperfect, and you're wired for struggle,

Je bent onvolmaakt en geprogrammeerd om te knokken

but you are worthy of love and belonging."

maar je bent het waard om lief te hebben en erbij te horen."

That's our job.

Dat is onze taak.

Met een generatie kinderen die zo zijn opgevoed

Show me a generation of kids raised like that,

and we'll end the problems, I think, that we see today.

en we lossen de problemen van vandaag op, denk ik.

We pretend that what we do doesn't have an effect on people.

We doen net alsof wat we doen

geen effect heeft op andere mensen.

We do that in our personal lives.

Dat doen we in ons persoonlijke leven.

We do that corporate --

We doen dat in het bedrijfsleven --

whether it's a bailout, an oil spill ...

of het nu gaat om steun aan banken of een olieramp

a recall.

een terugroepactie --

We pretend like what we're doing

we doen net alsof wat we doen

doesn't have a huge impact on other people.

geen enorme impact heeft op andere mensen.

I would say to companies, this is not our first rodeo, people.

Ik wil tegen bedrijven zeggen: "We zijn niet van gisteren, mensen.

We just need you to be authentic and real and say ...

We willen alleen maar dat jullie authentiek en echt zijn

en zeggen: 'Het spijt ons.

"We're sorry. We'll fix it."

We repareren het.'"

But there's another way, and I'll leave you with this.

Maar er is een andere weg en ik wil daarmee eindigen.

Ik vond dit:

This is what I have found:

To let ourselves be seen, deeply seen, vulnerably seen ...

om onszelf te tonen,

écht te tonen,

te tonen in kwetsbaarheid,

to love with our whole hearts, even though there's no guarantee --

om lief te hebben met ons hele hart

zelfs al is er geen enkele garantie --

en dat is echt heel moeilijk,

and that's really hard,

and I can tell you as a parent, that's excruciatingly difficult --

en ik kan je als ouder vertellen: dat is vreselijk moeilijk --

om dankbaarheid en vreugde in praktijk te brengen

to practice gratitude and joy in those moments of terror,

in die momenten van paniek

when we're wondering, "Can I love you this much?

als we ons afvragen: kan ik zoveel van je houden?

Can I believe in this this passionately?

Kan ik hierin zo gepassioneerd in geloven?

Can I be this fierce about this?"

Kan ik hier zo vol voor gaan?

just to be able to stop and, instead of catastrophizing what might happen,

Gewoon kunnen stoppen en, in plaats van catastrofes te vrezen,

to say, "I'm just so grateful,

gewoon te zeggen: "Ik ben zo dankbaar

because to feel this vulnerable means I'm alive."

want me zo kwetsbaar voelen, is weten dat ik leef."

And the last, which I think is probably the most important,

En als laatste, ik denk waarschijnlijk het belangrijkste:

geloven dat we voldoende zijn.

is to believe that we're enough.

Because when we work from a place, I believe, that says, "I'm enough" ...

Want als we vertrekken vanuit

'Ik ben genoeg',

dan stoppen we met schreeuwen en beginnen te luisteren.

then we stop screaming and start listening,

we're kinder and gentler to the people around us,

Dan zijn we aardiger en zachter voor de mensen om ons heen

and we're kinder and gentler to ourselves.

en aardiger en zachter voor onszelf.

Dat is alles wat ik heb. Dank je wel.

That's all I have. Thank you.

(Applause)

(Applaus)