Nilofer Merchant: Got a meeting? Take a walk

Nilofer Merchant: Bir görüşmeniz mi var ? Yürüyüşe çıkın

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: ibrahim kuru Gözden geçirme: Kerem Yorukoglu

What you're doing,

Şu an yaptığınız şey,

right now, at this very moment,

tam şu an yaptığınız şey

is killing you.

sizi öldürüyor.

More than cars or the Internet

Arabalardan, internetten

or even that little mobile device we keep talking about,

veya şu sürekli konuştuğumuz küçük mobil cihazlardan

the technology you're using the most almost every day

ziyade neredeyse her gün kullandığınız teknoloji

is this, your tush.

işte bu, kıçınız.

Nowadays people are sitting 9.3 hours a day,

Günümüzde insanlar günlerinin 9.3 saatini oturarak geçiriyorlar

which is more than we're sleeping, at 7.7 hours.

ki bu 7.7 saat olan uyuma sürelerinden fazla.

Sitting is so incredibly prevalent,

Oturmak o kadar yaygın ki

we don't even question how much we're doing it,

ne kadar oturduğumuzu düşünmüyoruz bile

and because everyone else is doing it,

ve diğer herkes de bunu yaptığından dolayı

it doesn't even occur to us that it's not okay.

bunun doğru olmayabileceği aklımıza bile gelmiyor.

In that way, sitting has become

Böylece oturmak, neslimizin

the smoking of our generation.

sigarası haline geldi.

Of course there's health consequences to this,

Tabii ki bu durum göbek yapmanın yanında

scary ones, besides the waist.

ciddi sağlık sorunlarına da sebep oluyor.

Things like breast cancer and colon cancer

Meme kanseri ve kolon kanseri gibi

are directly tied to our lack of physical [activity],

birçok hastalık fiziksel hareketsizlik ile doğrudan alakalı.

Ten percent in fact, on both of those.

Aslında yüzde on oranında her ikisi ile de alakalı.

Six percent for heart disease,

Yüzde altı kalp hastalıklarıyla,

seven percent for type 2 diabetes,

yüzde yedi tip-2 diyabet ile alakalı.

which is what my father died of.

ki babam bu hastalıktan ölmüştü.

Now, any of those stats should convince each of us

Şimdi bu istatistikler kıçımızı daha sık kaldırmamız

to get off our duff more,

gerektiği konusunda bizi ikna etmeye yetmeli

but if you're anything like me, it won't.

fakat bana biraz benziyorsanız eğer, bu olmayacaktır.

What did get me moving was a social interaction.

Beni harekete geçiren şey sosyal ilişkiler oldu.

Someone invited me to a meeting,

Birisi beni bir görüşmeye davet etti

but couldn't manage to fit me in

fakat bu sıradan konferans salonu görüşmesi

to a regular sort of conference room meeting, and said,

için bana yer bulamadı ve

"I have to walk my dogs tomorrow. Could you come then?"

"Yarın köpeklerimi gezdirmem gerek. Sen de gelir misin?" diye sordu

It seemed kind of odd to do,

Biraz garip gibi duruyor

and actually, that first meeting, I remember thinking,

ve aslında ilk görüşmede şöyle düşündüğümü hatırlıyorum:

"I have to be the one to ask the next question,"

"Sıradaki soruyu soran ben olmalıyım"

because I knew I was going to huff and puff

çünkü biliyordum ki görüşme süresince

during this conversation.

öfleyip püfleyecektim.

And yet, I've taken that idea and made it my own.

Ve bu fikri aldım ve kendi fikrim yaptım.

So instead of going to coffee meetings

Böylece kahve görüşmeleri veya

or fluorescent-lit conference room meetings,

floresan ışıklı konferans salonu görüşmeleri yerine

I ask people to go on a walking meeting,

haftalık 40 50 km yürüyecek kadar

to the tune of 20 to 30 miles a week.

insanları yürüyüşlü görüşmelere davet ettim.

It's changed my life.

Ve bu hayatımı değiştirdi.

But before that, what actually happened was,

Fakat bundan önce, aslında olan şuydu,

I used to think about it as,

you could take care of your health,

Şöyle düşünmeye alışmıştım:

sağlığına dikkat edebilirsin

or you could take care of obligations,

ya da görevlerine dikkat edebilirsin

and one always came at the cost of the other.

fakat birisini seçmen diğerini kaybetmenle sonuçlanır.

So now, several hundred of these walking meetings later,

Şimdi ise yaptığım yüzlerce yürüyüş görüşmesinden sonra

I've learned a few things.

Birkaç şey öğrendim.

First, there's this amazing thing

İlk olarak,

about actually getting out of the box

fiilen sıra dışı olmanın

that leads to out-of-the-box thinking.

sıra dışı düşünebilmeyi sağlaması.

Whether it's nature or the exercise itself, it certainly works.

Tabiat ya da egzersizin kendisi, hangisi olursa olsun bu kesinlikle işe yarıyor.

And second, and probably the more reflective one,

İkinci olarak ve muhtemelen daha düşündürücü olan,

is just about how much each of us

bizlerin problemlere

can hold problems in opposition

aslında öyle olmamalarına rağmen

when they're really not that way.

ne kadar muhalefet edebildiğimiz.

And if we're going to solve problems

Ve eğer problemleri çözeceksek

and look at the world really differently,

ve dünyaya gerçekten farklı bir açıdan bakacaksak,

whether it's in governance or business

bu ister yönetimde ister iş dünyasında

or environmental issues, job creation,

ister çevresel sorunlarda ister yeni iş alanları açmada

maybe we can think about how to reframe those problems

problemleri yeni bir çerçeveye oturtma konusunda

as having both things be true.

her iki durumunda doğru olduğunu belki düşünebiliriz.

Because it was when that happened

Çünkü bu yürü ve konuş düşüncesiyle

with this walk-and-talk idea

işler daha yapılabilir, sürdürülebilir

that things became doable and sustainable and viable.

ve uygulanabilir olmaya başladı.

So I started this talk talking about the tush,

Böylece kıç hakkındaki bu konuşmayı başlattım

so I'll end with the bottom line, which is,

ve şu ana fikir ile bitiriyorum:

walk and talk.

yürü ve konuş.

Walk the talk.

Konuşmayı yürü.

You'll be surprised at how fresh air drives fresh thinking,

Temiz havanın taze fikirleri nasıl oluşturduğunu gördüğünüzde şaşıracaksınız

and in the way that you do,

bunu yaparken de

you'll bring into your life an entirely new set of ideas.

hayatınıza tamamen yeni düşünceleri getireceksiniz.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)