5 ways to listen better | Julian Treasure | TED

Translator: Paravee Asava-Anan Reviewer: Cheeratikarn Phithakham

We are losing our listening.

เรากำลังสูญเสียความสามารถในการรับฟังของเราไป

We spend roughly 60 percent of our communication time listening,

ในระหว่างการสื่อสารเราใช้เวลาในการฟังไปประมาณ หกสิบเปอร์เซ็นต์

but we're not very good at it.

แต่เราทำได้ไม่ดีนักนะครับ

We retain just 25 percent of what we hear.

เราเก็บข้อมูลได้เพียงยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์เท่านั้น จากทั้งหมดที่เราได้ยิน

Now -- not you, not this talk,

คงไม่ใช่คุณ ไม่ใช่กับการฟังผมในตอนนี้นะครับ

but that is generally true.

แต่นั่นคือความจริงโดยทั่วไป

(Laughter)

เรามานิยามคำว่า การรับฟัง กันเสียหน่อยดีกว่า

Let's define listening as making meaning from sound.

ว่ามันเป็นการค้นหาความหมายจากเสียง

It's a mental process,

เป็นการดำเนินงานของสมอง

and it's a process of extraction.

มันเป็นกระบวนการของการสกัด แยกแยะสิ่งที่รับเข้ามา

เราได้ใช้วิธีการเจ๋งๆในการทำสิ่งนี้

We use some pretty cool techniques to do this.

หนึ่งในนั้นก็คือ รูปแบบ(pattern) การรับรู้

One of them is pattern recognition.

(เสียงของฝูงชน) เอาล่ะครับ ในงานปาร์ตี้คอกเทลแบบนี้

(Crowd noises) So in a cocktail party like this,

if I say, "David, Sara, pay attention" -- some of you just sat up.

ถ้าผมพูดว่า "เดวิด ซาร่า มีสมาธิกันหน่อยครับ"

พวกคุณบางคนขยับนั่งตัวตรงขึ้นมา

We recognize patterns to distinguish noise from signal,

พวกเรารับรูป รูปแบบต่างๆ

เพื่อที่จะแยกแยะเสียงออกจากสัญญาณ

and especially our name.

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชื่อของเรา

Differencing is another technique we use.

การแยกแยะ เป็นอีกเทคนิกหนึ่งที่เราใช้

If I left this pink noise on for more than a couple of minutes,

ถ้าผมเล่นเจ้าเสียงสีชมพู (ระดับความถี่หนึ่งของเสียง) นานขึ้นอีกสองสามนาที

(Pink noise) you would literally cease to hear it.

คุณก็คงยุติการรับฟังเสียงเสียงนี้ไป

พวกเราฟังความแตกต่างครับ

We listen to differences; we discount sounds that remain the same.

แล้วเราก็เลิกสนใจเสียงที่เหมือนเดิมไป

แล้วก็ยังมีตัวกรองการรับรู้ของเราอีกมากมาย

And then there is a whole range of filters.

ตัวคัดกรองเหล่านี้ทำให้เรารับรู้เฉพาะ

These filters take us from all sound

down to what we pay attention to.

เสียงที่เราให้ความสนใจ

Most people are entirely unconscious of these filters.

สำหรับคนส่วนใหญ่เเล้ว การทำงานของตัวกรองเหล่านี้

เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว

But they actually create our reality in a way,

แต่มันเป็นสิ่งที่ทำให้เรารับรู้โลกในแบบที่เป็นอยู่

because they tell us what we're paying attention to right now.

เนื่องจากมันบอกเราว่า สิ่งที่เราพุ่งความสนใจไปหา ณ ขณะนี้คืออะไร

I'll give you one example of that.

ผมจะยกตัวอย่างให้ดูหนึ่งเรื่องนะครับ

Intention is very important in sound, in listening.

เจตนา เป็นสิ่งสำคัญมากในเสียง และในการรับฟัง

When I married my wife,

เมื่อตอนที่ผมแต่งงานกับภรรยา

I promised her I would listen to her every day

ผมสัญญาที่จะรับฟังเธอในทุกๆวัน

as if for the first time.

ราวกับว่านั่นเป็นครั้งแรกของผม

ครับ และนั่นก็เป็นอะไรบางอย่างที่ผมยังทำได้ไม่ดีพอ

Now that's something I fall short of on a daily basis.

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

But it's a great intention to have in a relationship.

แต่มันเป็นเจตนาที่ยอดเยี่ยมที่ควรมีในความสัมพันธ์ครับ

(Laughter)

แต่นั่นยังไม่ใช่ทั้งหมด

But that's not all.

เสียงจัดวางให้เราอยู่ในพิกัดของตำแหน่งและเวลา

Sound places us in space and in time.

ถ้าคุณหลับตาลงในตอนนี้ ในห้องๆนี้

If you close your eyes right now in this room,

you're aware of the size of the room

คุณจะรู้ว่าห้องนี้ใหญ่แค่ไหน

จากการความก้องของเสียง

from the reverberation and the bouncing of the sound off the surfaces;

และจากการสะท้อนไปมาของเสียง

you're aware of how many people are around you,

และคุณก็รู้ว่ามีคนอยู่รอบๆตัวคุณมากน้อยแค่ไหน

โดยการรับฟังจากเสียงย่อยๆ

because of the micro-noises you're receiving.

And sound places us in time as well,

เสียง ยังได้จัดวางในเราอยู่ในพิกัดเวลาหนึ่งๆด้วย

because sound always has time embedded in it.

เพราะว่าเสียงนั้น

มีเวลาอยู่ในตัวของมันเสมอ

In fact, I would suggest that our listening is the main way

อันที่จริง ผมอยากที่จะเสนอความคิดที่ว่า การรับฟังของเรา

that we experience the flow of time

คือสิ่งหลัก ที่ทำให้เรารู้สึกได้ของการเคลื่อนไปของเวลา

from past to future.

จากอดีต สู่อนาคต

นั่นทำให้ผมคิดว่า "เสียงดังกังวาน คือ เวลาและความหมาย" เป็นคำพูดที่ยอดเยี่ยมมากเลยครับ

So, "Sonority is time and meaning" -- a great quote.

ผมได้กล่าวเอาไว้ในตอนต้นว่า เรากำลังสูญเสียการรับฟังของพวกเราไป

I said at the beginning, we're losing our listening.

ทำไมน่ะหรือครับ?

Why did I say that?

Well, there are a lot of reasons for this.

มันมีเหตุผลมากมายทีเดียว

First of all, we invented ways of recording --

อย่างแรกเลยก็คือ เราได้คิดค้นวิธีการบันทึกข้อมูล

เริ่มจากการเขียน จากนั้นก็มีการบันทึกเสียง

first writing, then audio recording and now video recording as well.

และในปัจจุบันมาถึงการบันทึกภาพและเสียง (วีดีโอ)

The premium on accurate and careful listening has simply disappeared.

ความสำคัญของการ ตั้งใจ ที่จะรับฟังอย่างแท้จริง

จึงหายไป

Secondly, the world is now so noisy,

อย่างที่สอง โลกของเราในตอนนี้มีเสียงดังอึกทึกครึกโครมมากมายเหลือเกิน

(Noise) with this cacophony going on visually and auditorily,

(เสียง) ด้วยเสียงรบกวนมากมายเหล่านี้

ทั้งจากการมองเห็น และเสียงต่างๆ

it's just hard to listen;

ทำให้การ "รับฟัง" นั้นยากเหลือเกิน

it's tiring to listen.

มันถึงกับเหนื่อยที่จะ รับฟัง เลยทีเดียว

Many people take refuge in headphones,

หลายๆคนหลบหนีจากเสียงรอบๆตัวด้วยการใช้หูฟัง (headphones)

but they turn big, public spaces like this,

แต่ได้มีการเปลี่ยนสถานที่สาธารณะใหญ่ๆเช่นนี้

shared soundscapes,

เสียงบรรยากาศรอบๆ

into millions of tiny, little personal sound bubbles.

มาเป็นพื้นที่เสียงส่วนตัวเล็กๆนับล้าน

In this scenario, nobody's listening to anybody.

ในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่มีใครฟังใครเลยครับ

เราเริ่มใจร้อนกันมากขึ้น

We're becoming impatient.

เราไม่ต้องการวาทศิลป์ สำนวนโวหารอีกต่อไป

We don't want oratory anymore; we want sound bites.

เราต้องการเสียงที่สร้างขึ้นมา

And the art of conversation is being replaced -- dangerously, I think --

และศิลปะของการสนทนา

ได้ถูกแทนที่ - อย่างน่ากลัวนะครับ ในความคิดของผม -

by personal broadcasting.

โดยการออกอากาศกระจายเสียงส่วนบุคคล

I don't know how much listening there is in this conversation,

ผมไม่ทราบว่าในการสนทนาครั้งนี้มีการรับฟังอยู่มากน้อยแค่ไหน

ซึ่งก็น่าเศร้าที่มันมักจะเป็นเช่นนี้ครับ

which is sadly very common, especially in the UK.

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศอังกฤษ

We're becoming desensitized.

เรามีการตอบสนองที่น้อยลง

Our media have to scream at us with these kinds of headlines

สื่อ (media) จึงต้องแผดเสียง ด้วยพาดหัวข่าวเช่นนี้

in order to get our attention.

เพื่อที่จะได้รับความสนใจจากเรา

And that means it's harder for us to pay attention

และนั่นหมายความว่า มันยากขึ้นสำหรับเราที่จะให้ความสนใจ

ต่อเสียงที่เบา ต่อสิ่งที่เข้าใจยาก

to the quiet, the subtle, the understated.

ต่อสิ่งที่พูดถึงอย่างไม่เต็มที่

This is a serious problem that we're losing our listening.

นี่เป็นปัญหาร้ายแรงเลยครับ เรากำลังสูญเสียการรับฟังของเราไป

This is not trivial,

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย

because listening is our access to understanding.

เนื่องจากการรับฟังเป็นประตูไปสู่ความเข้าใจ

การรับฟังอย่างแท้จริงทำให้เกิดความเข้าใจเสมอ

Conscious listening always creates understanding,

and only without conscious listening

การฟังแบบไม่ใส่ใจเท่านั้น

can these things happen.

ที่สามารภทำให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นมาได้ --

A world where we don't listen to each other at all

ในโลกที่ไม่มีใครฟังใครเลย

มันเป็นที่ที่น่ากลัวมากเหลือเกินครับ

is a very scary place indeed.

ผมอยากที่จะแบ่งปันแบบฝึกหัด

So I'd like to share with you five simple exercises,

ห้าอย่าง ที่คุณสามารถนำไปใช้ได้จริงครับ

tools you can take away with you,

เพื่อที่จะพัฒนาการรับฟังอย่างใส่ใจของคุณ

to improve your own conscious listening.

คุณคิดว่าดีไหมครับ?

Would you like that?

Audience: Yes!

(ผู้ชม: ครับ/ค่ะ) ดีเลยครับ

Good. The first one is silence.

สิ่งแรกเลยก็คือ ความเงียบ

Just three minutes a day of silence is a wonderful exercise

เพียงแค่สามนาทีในหนึ่งวัน

มันเป็นแบบฝึกหัดที่ดีมากเลยนะครับ

to reset your ears and to recalibrate,

ให้หูของคุณได้พักผ่อน ปรับสมดุลเสียใหม่

so that you can hear the quiet again.

เพื่อที่คุณจะสามารถได้ยินเสียงแห่งความสงบเงียบอีกครั้ง

ถ้าคุณไม่สามารถหาความเงียบสงัดได้

If you can't get absolute silence,

go for quiet, that's absolutely fine.

ให้ลองหาความ "สงบ" แทน ซึ่งก็ใช้ได้เช่นกัน

Second, I call this "the mixer."

อย่างที่สอง ผมเรียกสิ่งนี้ว่า มิกเซ่อร์ (mixer)

(Noise) So even if you're in a noisy environment like this --

(เสียง) แม้เวลาที่คุณอยู่ในที่ที่มีเสียงมากมายเช่นนี้ --

และเราก็ใช้เวลาไปในสถานที่ทำนองนี้มากเสียด้วยสิครับ --

and we all spend a lot of time in places like this --

listen in the coffee bar to how many channels of sound can I hear?

ลองนั่งฟังเสียงที่ร้านกาแฟดู

ว่าคุณสามารถแยกแยะเสียงออกมาได้มากน้อยแค่ไหน

How many individual channels in that mix am I listening to?

มีกี่เสียงแยกย่อยที่รวมเข้าด้วยกันอยู่ในหนึ่งเสียงรวมที่คุณกำลังได้ยินอยู่นี้

You can do it in a beautiful place as well, like in a lake.

คุณสามารถทำแบบฝึกหัดนี้ในที่แบบอื่นก็ได้นะครับ เช่นในทะเลสาบ

มีเสียงนกกี่ตัวที่คุณได้ยิน

How many birds am I hearing?

Where are they? Where are those ripples?

พวกมันอยู่ที่ไหน เสียงน้ำกระเพื่อมมาจากทางไหน

It's a great exercise for improving the quality of your listening.

นี่เป็นอีกแบบฝึกหัดนึงที่ยอดเยี่ยม

สำหรับการพัฒนาคุณภาพการรับฟังของคุณ

Third, this exercise I call "savoring," and this is a beautiful exercise.

อย่างที่สาม ผมจะขอเรียกมันว่า การชูรสนะครับ

และมันก็เป็นแบบฝึกหัดที่งดงาม

It's about enjoying mundane sounds.

ซึ่งเกี่ยวกับการเพลิดเพลินไปกับเสียงทั่วๆไปที่เราคุ้นชิน

This, for example, is my tumble dryer.

ยกตัวอย่างเช่น เสียงของเครื่องอบผ้า

(Dryer)

(เครื่องอบผ้า) นี่คือจังหวะวอลทซ์

It's a waltz -- one, two, three; one, two, three; one, two, three.

หนึ่ง, สอง, สาม. หนึ่ง, สอง, สาม. หนึ่ง สอง สาม.

ผมชอบมันมากเลยครับ

I love it!

Or just try this one on for size.

หรือว่าจะลองแบบนี้ก็ได้

(Coffee grinder)

(เครื่องคั่วเมล็ดกาแฟ)

Wow!

โอ้โห!

So, mundane sounds can be really interesting --

จะเห็นได้ว่า แม้แต่เสียงทั่วๆไปก็กลายเป็นสิ่งที่น่าสนใจหากเราตั้งใจฟังมันจริงๆ

if you pay attention.

ผมเรียกสิ่งนี้ว่า คณะประสานเสียงที่ถูกซ่อนไว้

I call that the "hidden choir" -- it's around us all the time.

มันอยู่รอบๆตัวเราเสมอเลยครับ

แบบฝึกหัดต่อไป

The next exercise is probably the most important of all of these,

ซึ่งน่าจะเป็นแบบผึกหัดที่สำคัญที่สุดจากทั้งหมดนี้

ถ้าคุณจะเลือกเอาไปเพียงอย่างเดียว

if you just take one thing away.

This is listening positions --

นี่คือลักษณะท่าทางของการฟัง --

the idea that you can move your listening position

สิ่งที่ผมอยากบอกก็คือ คุณเปลี่ยนท่าฟังได้

เปลี่ยนไปในแบบที่เหมาะสมกับสิ่งที่คุณรับฟังอยู่

to what's appropriate to what you're listening to.

นี่เป็นการเล่นกับระบบการกรองเสียงของเรานะครับ

This is playing with those filters.

ยังจำได้ไหมครับว่า ผมได้ให้เหล่าตัวกรองเสียงกับคุณไปเมื่อตอนต้น

Remember I gave you those filters?

มันเริ่มทำงานด้วยกันโดยวิธีการต่างๆ

It's starting to play with them as levers,

ซึ่งจะทำให้เรารับรู้อย่างมีสติ และมุ่งไปยังที่ต่างๆ

to get conscious about them and to move to different places.

นี่เป็นเพียงวิธีการฟังบางส่วน

These are just some of the listening positions,

หรือระดับของวิธีการฟังบางแบบที่คุณสามารถนำไปใช้ได้

or scales of listening positions, that you can use.

There are many.

มันมีเยอะมากครับ

Have fun with that. It's very exciting.

ขอให้คุณสนุกไปกับมันนะครับ มันน่าตื่นเต้นจริงๆ

And finally, an acronym.

และท้ายที่สุด คือ คำย่อ

You can use this in listening, in communication.

คุณสามารถใช้ตัวย่อได้ในการรับฟัง ในการสื่อสาร

If you're in any one of those roles --

ถ้าหากว่าคุณคือหนึ่งในบุคคลเหล่านี้ --

and I think that probably is everybody who's listening to this talk --

ซึ่งผมคิดว่าใช่นะครับ สำหรับผู้ชมในที่นี้ --

the acronym is RASA,

อักษรย่อก็คือ RASA

which is the Sanskrit word for "juice" or "essence."

เป็นคำในภาษาสันสกฤต

ที่แปลว่า สารสกัดส่วนสำคัญ

And RASA stands for "Receive," which means pay attention to the person;

และ RASA หมายถึง การรับ (Receive)

ซึ่งสื่อให้เห็นถึงความสำคัญของการใส่ใจในรายบุคคล

การรู้ซึ่งถึงคุณค่า (Appreciate) สร้างเสียงเล็กๆ

"Appreciate," making little noises like "hmm," "oh," "OK";

เช่น อืม, อ๋อ, โอเค

"Summarize" -- the word "so" is very important in communication;

โดยสรุป คำว่า "ดังนั้น" มีความสำคัญมากในการสื่อสาร

และคำถาม, ตั้งคำถามหลังจากที่ฟังไปแล้วด้วยนะครับ

and "Ask," ask questions afterwards.

Now sound is my passion, it's my life.

เสียง คือสื่งที่ผมหลงใหล มันคือชีวิตของผมเลยทีเดียว

I wrote a whole book about it. So I live to listen.

ผมเขียนหนังสือทั้งเล่มเกี่ยวกับเสียง ผมมีชีวิตอยู่เพื่อรับฟัง

มันเป็นสิ่งที่มากไปเสียหน่อยที่จะขอ สำหรับหลายๆคน

That's too much to ask for most people.

แต่ผมเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่ามนุษย์ทุกๆคน

But I believe that every human being needs to listen consciously

ต้องฟังอย่างมีสติ

in order to live fully --

เพื่อที่จะใช้ชีวิตได้อย่างคุ้มค่า --

เชื่อมต่อกับสถานที่และเวลา

connected in space and in time to the physical world around us,

กับโลกรอบๆตัวของพวกเรา

connected in understanding to each other,

เชื่อมโยงเพื่อความเข้าใจกันและกัน

ซึ่งเราคงไม่ต้องกล่าวถึงการเชื่อมโยงระดับจิตใจเลย

not to mention spiritually connected,

เพราะทุกๆวิถี และแนวทางในระดับของจิตใจที่ผมรู้จักนั้น

because every spiritual path I know of has listening and contemplation

มีการรับฟัง และพิจารณาใคร่ครวญ

อยู่ ณ แก่นของวิถีทางเหล่านั้นอยู่เเล้ว

at its heart.

That's why we need to teach listening in our schools as a skill.

และนั้นก็คือ ทำไม

เราจึงจำเป็นที่จะต้องสอนวิธีการรับฟังในโรงเรียน

โดยที่เป็นทักษะอย่างหนึ่ง

Why is it not taught? It's crazy.

ทำไมถึงไม่มีการสอนทักษะนี้ครับ? มันบ้ามากเลย

แล้วถ้าเราสอนทักษะการฟังในโรงเรียน

And if we can teach listening in our schools,

we can take our listening off that slippery slope

เราก็จะสามารถตัดปัญหาของความไม่มีทักษะในการรับฟังออกไป

to that dangerous, scary world that I talked about,

จากโลกที่น่ากลัวที่ผมกล่าวถึงในตอนต้นไปได้

and move it to a place where everybody is consciously listening all the time,

แล้วนำเราไปสู่ที่ที่ทุกคนรับฟังกันและกันอย่างมีสติอยู่ตลอดเวลา --

or at least capable of doing it.

หรืออย่างน้อย มีความสามารถที่จะทำเช่นนั้นได้

Now, I don't know how to do that,

แต่ในตอนนี้ ผมยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร

but this is TED,

แต่ นี่คือ TED

and I think the TED community is capable of anything.

และผมคิดว่าชุมชน TED นี้สามารถทำทุกอย่างให้เป็นจริงขึ้นมาได้

So I invite you to connect with me, connect with each other,

ดังนั้นผมจึงขอเชิญชวนให้คุณมาร่วมกับผม และเชื่อมโยงกับทุกๆคนนะครับ

take this mission out.

ร่วมกันนำภารกิจนี้ออกไปสู้สังคม และมาช่วยกันส่งเสริมการสอนทักษะการฟังนี้ในโรงเรียน

And let's get listening taught in schools,

แล้วเปลี่ยนแปลงโลกของเราให้มาเป็นโลกที่ฟังกันอย่างมีสติให้ได้ภายในหนึ่งชั่วอายุคน

and transform the world in one generation

to a conscious, listening world -- a world of connection,

โลกแห่งการเชื่อมโยง

a world of understanding

โลกแห่งความเข้าใจ และความสงบสุข

and a world of peace.

Thank you for listening to me today.

ขอบคุณมากครับ ที่รับฟังผมในวันนี้

(Applause)

(เสียงปรบมือ)