Patricia Ryan: Don't insist on English!

پاتریشیا رایان: به زبان انگلیسی اصرار نداشته باشید!

Translator: Adel Alaei Rad Reviewer: Bidel Akbari

I know what you're thinking.

من می دانم شما به چه فکر می کنید.

You think I've lost my way,

فکر می کنید من راهم را گم کرده ام

and somebody's going to come on the stage in a minute

و الان کسی روی سن می آید و

and guide me gently back to my seat.

من را محترمانه به سر جایم هدابت خواهد کرد.

(Applause)

(تشویق حضار)

I get that all the time in Dubai.

همیشه در دوبی همین برخورد را می بینم.

"Here on holiday are you, dear?"

"اینجا تعطیلات اومدی، عزیزم؟"

(Laughter)

(خنده)

"Come to visit the children?

"اومدی بچه‌ها رو ببینی؟

How long are you staying?"

چقدر می خوای بمونی؟"

Well actually, I hope for a while longer yet.

خب، راستش دلم می خواهد یک مدت بیشتری بمانم.

I have been living and teaching in the Gulf

من بیشتر سی سال است که در خلیج فارس زندگی و تدریس می کنم.

for over 30 years.

من بیشتر سی سال است که در خلیج فارس زندگی و تدریس می کنم.

(Applause)

(تشویق حضار)

And in that time, I have seen a lot of changes.

و در این مدت، تغییرات زیادی مشاهده کرده ام.

Now that statistic

اکنون آمار کاملا تکان دهنده است.

is quite shocking.

اکنون آمار کاملا تکان دهنده است.

And I want to talk to you today

و من امروز می خواهم در باره‌ی از بین رفتن زبان‌ها

about language loss

و من امروز می خواهم در باره‌ی از بین رفتن زبان‌ها

and the globalization of English.

و جهانی شدنِ زبان انگلیسی صحبت کنم.

I want to tell you about my friend

می خواهم درباره‌ی یکی از دوستانم تعریف کنم

who was teaching English to adults in Abu Dhabi.

که در ابوظبی به بزرگسالان انگلیسی آموزش می داد.

And one fine day,

و یک روز خوب

she decided to take them into the garden

او تصمیم گرفت آنها را به فضای سبز ببرد

to teach them some nature vocabulary.

و به آنها کمی لغات از طبیعت یاد بدهد.

But it was she who ended up learning

ولی عاقبت او بود که داشت لغات عربی

all the Arabic words for the local plants,

برای گیاهان بومی را یاد می گرفت.

as well as their uses --

همینطور کاربرد آنها:

medicinal uses, cosmetics,

کاربردهای دارویی، آرایشی،

cooking, herbal.

خوراکی و نوشیدنی.

How did those students get all that knowledge?

آن دانشجوها این اطلاعات را از کجا به دست آورده اند؟

Of course, from their grandparents

مسلماً از پدربزرگها و مادربزرگهایشان

and even their great-grandparents.

و حتی از جدهایشان.

It's not necessary to tell you how important it is

لازم نیست به شما یادآوری کنم که چقدر مهم است

to be able to communicate

توانایی ارتباط میان نسلها.

across generations.

توانایی ارتباط میان نسلها.

But sadly, today,

ولی متاسفانه، امروزه،

languages are dying

زبانها با یک سرعت بی سابقه‌ای در حال نابودی‌اند.

at an unprecedented rate.

زبانها با یک سرعت بی سابقه‌ای در حال نابودی‌اند.

A language dies every 14 days.

هر 14 روز یک زبان می میرد.

Now, at the same time,

در همین حال، امروزه

English is the undisputed global language.

انگلیسی زبان بین المللی بلامنازع است.

Could there be a connection?

آیا ارتباطی میان این دو وجود دارد؟

Well I don't know.

خب، من نمی دانم.

But I do know that I've seen a lot of changes.

آنچه که می دانم این است که تغییرات بسیار زیادی دیده ام.

When I first came out to the Gulf, I came to Kuwait

من اول که به خلیج فارس آمدم، به کویت رفتم.

in the days when it was still a hardship post.

در روزگاری که کار در آنجا آنچنان ساده نبود.

Actually, not that long ago.

در واقع، نه اینقدر قدیم.

That is a little bit too early.

این خیلی قدیمی تر است.

But nevertheless,

ولی به هر حال،

I was recruited by the British Council,

من توسط کنسول بریتانیا استخدام شدم

along with about 25 other teachers.

به همراه حدوداً 25 معلم دیگر

And we were the first non-Muslims

و ما اولین غیرمسلمانهایی بودیم که

to teach in the state schools there in Kuwait.

در مدارس دولتی کویت تدریس می کردیم.

We were brought to teach English

ما برای آموزش انگلیسی آورده شده بودیم

because the government wanted to modernize the country

چون دولت می خواست کشور را مدرنیزه کند

and to empower the citizens through education.

و توانایی مردمش را با آموزش افزایش دهد.

And of course, the U.K. benefited

و البته انگلستان از ثروت زیبای نفت

from some of that lovely oil wealth.

مقداری سود برد.

Okay.

خب.

Now this is the major change that I've seen --

این آن تغییر بزرگی است که من دیده ام:

how teaching English

اینکه چگونه آموزش انگلیسی آرام آرام

has morphed

از یک عمل با مزایای دوطرفه

from being a mutually beneficial practice

به یک تجارت عظیم بین المللی

to becoming a massive international business that it is today.

به صورتی که امروز هست، تبدیل شده است.

No longer just a foreign language on the school curriculum,

دیگر فقط یک زبان خارجی در برنامه‌ی تحصیلی مدرسه نیست.

and no longer the sole domain

و دیگر در انحصار سرزمین اصلی، انگلستان نیست.

of mother England,

و دیگر در انحصار سرزمین اصلی، انگلستان نیست.

it has become a bandwagon

بلکه تبدیل به موجی شده است

for every English-speaking nation on earth.

برای همه ی کشورهای انگلیسی زبان دنیا.

And why not?

و چرا که نه؟

After all, the best education --

به هر حال، بهترین آموزشها

according to the latest World University Rankings --

طبق آخرین رده بندی های جهانی

is to be found in the universities

در دانشگاه های انگلستان و آمریکا ارائه می شوند.

of the U.K. and the U.S.

در دانشگاه های انگلستان و آمریکا ارائه می شوند.

So everybody wants to have an English education, naturally.

پس طبیعتاً همه می خواهند به زبان انگلیسی آموزش ببینند.

But if you're not a native speaker,

ولی اگر زبان مادری شما انگلیسی نیست،

you have to pass a test.

شما باید یک آزمون را بگذرانید.

Now can it be right

با این حساب آیا درست است

to reject a student

که یک دانشجو فقط بر اساس

on linguistic ability alone?

توانایی زبانیش رد شود؟

Perhaps you have a computer scientist

فرض کنید یک دانشمند کامپیوتر داریم

who's a genius.

که نابغه است.

Would he need the same language as a lawyer, for example?

آیا او به همان زبانی نیاز دارد که یک وکیل نیاز دارد؟

Well, I don't think so.

خب من اینطور فکر نمی کنم.

We English teachers reject them all the time.

ما معلمهای انگلیسی همواره آنها را رد می کنیم.

We put a stop sign,

ما یک علامت "ایست" می گذاریم،

and we stop them in their tracks.

و آنها را در مسیرشان متوقف می کنیم.

They can't pursue their dream any longer,

آنها دیگر نمی توانند رویای خود را دنبال کنند،

'til they get English.

تا زمانی که انگلیسی را فرا بگیرند.

Now let me put it this way:

بگذارید مساله را اینجوری مطرح کنم،

if I met a monolingual Dutch speaker

اگر من یک آلمانی زبان تک زبانه را ببینم

who had the cure for cancer,

که درمان سرطان را دارد

would I stop him from entering my British University?

آیا جلوی ورود او به دانشگاه بریتانیایی خود را می گیرم؟

I don't think so.

فکر نمی کنم.

But indeed, that is exactly what we do.

ولی مسلماً این کاری است که ما الان می کنیم.

We English teachers are the gatekeepers.

ما مدرسان انگلیسی دربان هستیم.

And you have to satisfy us first

و شما باید اول ما را راضی کنید

that your English is good enough.

که انگلیسیتان به اندازه‌ی کافی خوب است.

Now it can be dangerous

این می تواند خطرناک باشد

to give too much power

که این همه قدرت را

to a narrow segment of society.

به یک قشر محدود جامعه داده شود.

Maybe the barrier would be too universal.

شاید این مانع بیش از حد ابعاد جهانی داشته باشد.

Okay.

خب.

"But," I hear you say,

می شنوم که می گویید: "اما، تحقیق چی؟ اون که همه اش به انگلیسی است."

"what about the research?

می شنوم که می گویید: "اما، تحقیق چی؟ اون که همه اش به انگلیسی است."

It's all in English."

می شنوم که می گویید: "اما، تحقیق چی؟ اون که همه اش به انگلیسی است."

So the books are in English,

خب، کتابها به انگلیسی هستند،

the journals are done in English,

مجلات به انگلیسی چاپ می شوند،

but that is a self-fulfilling prophecy.

ولی این یک پیشگویی از پیش درست است.

It feeds the English requirement.

که بر نیاز به انگلیسی تاکید می کند.

And so it goes on.

و بر همین منوال پیش خواهد رفت.

I ask you, what happened to translation?

من از شما می پرسم، چه بر سر ترجمه آمده؟

If you think about the Islamic Golden Age,

اگر به دوران طلایی اسلامی نگاه کنید،

there was lots of translation then.

آن زمان ترجمه های بیشماری انجام شد.

They translated from Latin and Greek

کتابها از لاتین و یونانی

into Arabic, into Persian,

به عربی و فارسی ترجمه شدند،

and then it was translated on

و پس از آن به زبانهای

into the Germanic languages of Europe

اروپایی ژرمن

and the Romance languages.

و رومن ترجمه شدند.

And so light shone upon the Dark Ages of Europe.

و اینگونه بر دوران تاریک اروپا نور تابید.

Now don't get me wrong;

اشتباه برداشت نکنید؛

I am not against teaching English,

ای معلمهای انگلیسی

all you English teachers out there.

من مخالف آموزش انگلیسی نیستم.

I love it that we have a global language.

من این را که ما یک زبان بین المللی داریم دوست دارم.

We need one today more than ever.

امروزه بیش از گذشته به آن نیاز داریم.

But I am against using it

ولی من مخالف استفاده از آن به عنوان یک مانع هستم.

as a barrier.

ولی من مخالف استفاده از آن به عنوان یک مانع هستم.

Do we really want to end up with 600 languages

آیا واقعا ما می خواهیم فقط 600 زبان برایمان بماند

and the main one being English, or Chinese?

و انگلیسی یا چینی زبانهای اصلی باشند؟

We need more than that. Where do we draw the line?

ما چیزی بیشتر از این لازم داریم. این خط را کجا باید بکشیم؟

This system

سیستم فعلی هوش را با دانستن زبان انگلیسی همسنگ می داند.

equates intelligence

سیستم فعلی هوش را با دانستن زبان انگلیسی همسنگ می داند.

with a knowledge of English,

سیستم فعلی هوش را با دانستن زبان انگلیسی همسنگ می داند.

which is quite arbitrary.

که کاملاً مستبدانه است.

(Applause)

(تشویق حضار)

And I want to remind you

و می خواهم به شما یادآوری کنم که

that the giants upon whose shoulders

آن غولهایی که روشنفکران امروزی روی شانه‌ی آنها ایستاده اند

today's intelligentsia stand

آن غولهایی که روشنفکران امروزی روی شانه‌ی آنها ایستاده اند

did not have to have English,

مجبور نبودند انگلیسی بلد باشند،

they didn't have to pass an English test.

مجبور نبودند آزمون انگلیسی بگذرانند.

Case in point, Einstein.

برای مثال، اینشتین.

He, by the way, was considered remedial at school

راستی، او، در مدرسه کودن حساب می شد

because he was, in fact, dyslexic.

چون او در واقع، خوانش پریش بود.

But fortunately for the world,

ولی از خوش بختی جهان،

he did not have to pass an English test.

او مجبور نبود آزمون انگلیسی بگذراند.

Because they didn't start until 1964

چون این کار از سال 1964 با تافل شروع شد،

with TOEFL,

چون این کار از سال 1964 با تافل شروع شد،

the American test of English.

آزمون آمریکایی برای زبان انگلیسی.

Now it's exploded.

امروزه به حد انفجار رسیده است.

There are lots and lots of tests of English.

آزمونهای انگلیسی بسیار زیادی وجود دارد.

And millions and millions of students

و میلیونها دانشجو هر سال در این آزمونها شرکت می کنند.

take these tests every year.

و میلیونها دانشجو هر سال در این آزمونها شرکت می کنند.

Now you might think, you and me,

حالا ممکن است که ما فکر کنیم که

"Those fees aren't bad, they're okay,"

هزینه‌ی آزمونها بد نیست، مناسب است.

but they are prohibitive

ولی این شهریه‌ها مانع میلیونها داوطلب فقیر میشود.

to so many millions of poor people.

ولی این شهریه‌ها مانع میلیونها داوطلب فقیر میشود.

So immediately, we're rejecting them.

پس ما بلافاصله آنها را رد می کنیم.

(Applause)

(تشویق حضار)

It brings to mind a headline I saw recently:

این مرا یاد یک تیتر می اندازد که به تازگی دیده ام:

"Education: The Great Divide."

"آموزش: جدا ساز بزرگ."

Now I get it,

الان آن را درک می کنم،

I understand why people would want to focus on English.

الان می فهمم چرا مردم روی زبان انگلیسی تمرکز می کنند.

They want to give their children the best chance in life.

آنها می خواهند بهترین فرصتها را برای فرزندانشان فراهم کنند.

And to do that, they need a Western education.

و برای انجام آن، به آموزش غربی نیاز دارند.

Because, of course, the best jobs

چون مسلماً، بهترین مشاغل

go to people out of the Western Universities,

به فارغ التحصیلهای دانشگاههای غربی داده می شود،

that I put on earlier.

که قبلاً به آن اشاره کردم.

It's a circular thing.

این یک چرخه است.

Okay.

خب.

Let me tell you a story about two scientists,

بگذارید یک داستان درباره ی دو دانشمند برایتان تعریف کنم،

two English scientists.

دو دانشمند انگلیسی.

They were doing an experiment

آنها داشتند آزمایشی انجام می دادند

to do with genetics

در باره‌ی ژنتیک

and the forelimbs and the hind limbs of animals.

و "پاهای جلو" و "پاهای عقب" حیوانات.

But they couldn't get the results they wanted.

ولی آنها به نتایجی که می خواستند نمی رسیدند.

They really didn't know what to do,

آنها واقعاً مانده بودند که چه کار کنند،

until along came a German scientist

تا اینکه یک دانشمند آلمانی آمد

who realized that they were using two words

که متوجه شد آنها برای "پای جلو" و "پای عقب"

for forelimb and hind limb,

از دو کلمه‌ی جدا استفاده می کنند،

whereas genetics does not differentiate

درحالی که ژنتیک فرقی بین پاها نمی گذارد

and neither does German.

همینطور زبان آلمانی.

So bingo,

بینگو،

problem solved.

مشکل حل شد.

If you can't think a thought,

اگر فکری به ذهنت نمی رسد،

you are stuck.

گیر می کنی.

But if another language can think that thought,

ولی اگر زبان دیگری می تواند به آن فکر کند،

then, by cooperating,

آنوقت، با همکاری،

we can achieve and learn so much more.

می توانیم بسیار بیشتر یاد بگیریم و به دست بیاوریم.

My daughter

دختر من،

came to England from Kuwait.

از کویت به انگلستان آمد.

She had studied science and mathematics in Arabic.

او علوم و ریاضی را به عربی خوانده بود.

It's an Arabic-medium school.

در یک مدرسه‌ی متوسط عربی.

She had to translate it into English at her grammar school.

اون باید آنها را در مدرسه ی گرامر خود به انگلیسی ترجمه می کرد.

And she was the best in the class

و او در آن موضوع ها درکلاس خود بهترین بود.

at those subjects.

و او در آن موضوع ها درکلاس خود بهترین بود.

Which tells us

که به ما نشان می دهد

that when students come to us from abroad,

که وقتی دانشجویی از خارج پیش ما می آید،

we may not be giving them enough credit

شاید ما به آنها برای آنچه می دانند، اعتبار کافی نمی دهیم.

for what they know,

شاید ما به آنها برای آنچه می دانند، اعتبار کافی نمی دهیم.

and they know it in their own language.

و آنها آن را به زبان مادری خود بلد هستند.

When a language dies,

وقتی یک زبان می میرد،

we don't know what we lose with that language.

ما نمی دانیم چه چیزی را به همراه آن زبان از دست داده ایم.

This is -- I don't know if you saw it on CNN recently --

نمی دانم این زا تازگی از CNN دیده اید یا نه

they gave the Heroes Award

آنها به این چوپان جوان کنیایی

to a young Kenyan shepherd boy

جایزه‌ی "قهرمانان" را دادند

who couldn't study at night in his village,

او نمی توانست شبها در روستای خود درس بخواند

like all the village children,

مثل همه‌ی بچه های روستا،

because the kerosene lamp,

چون چراغ نفتی،

it had smoke and it damaged his eyes.

دود دارد و به چشمهای او آسیب رسانده بود.

And anyway, there was never enough kerosene,

به هر حال، آنجا هیچوقت نفت کافی نبود،

because what does a dollar a day buy for you?

چون با یک دلار در روز مگر چه می شود خرید؟

So he invented

پس او یک چراغ خورشیدی

a cost-free solar lamp.

کم هزینه اختراع کرد.

And now the children in his village

و الان بچه های روستایش

get the same grades at school

همان نمره هایی را می آورند

as the children who have electricity at home.

که بچه هایی که در خانه برق دارند می آورند.

(Applause)

(تشویق حضار)

When he received his award,

وقتی او جایزه اش را گرفت،

he said these lovely words:

او این کلمات زیبا را گفت:

"The children can lead Africa from what it is today,

"کودکان می توانند آفریقا را از آنچه امروز هست،

a dark continent,

یک قاره ی تاریک،

to a light continent."

به سوی یک قاره‌ی روشن هدایت کنند.

A simple idea,

یک ایده ی ساده،

but it could have such far-reaching consequences.

که می تواند چنین عواقب گسترده‌ای داشته باشد.

People who have no light,

مردمی که نور ندارند،

whether it's physical or metaphorical,

چه به صورت فیزیکی، و چه استعاری،

cannot pass our exams,

نمی توانند آزمونهای ما را بگذرانند،

and we can never know what they know.

و ما هرگز نخواهیم دانست آنها چه می دانند.

Let us not keep them and ourselves

نگذارید که ما خودمان و آنها را

in the dark.

در تاریکی نگه داریم.

Let us celebrate diversity.

بیایید گوناگونی را ارج نهیم.

Mind your language.

مواظب زبانتان باشید.

Use it to spread great ideas.

از آن برای گسترش ایده های بزرگ استفاده کنید.

(Applause)

(تشویق حضار)

Thank you very much.

از شما بسیار متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)