Alisa Miller: The news about the news

Translator: sann tint Reviewer: Skylar Swe

How does the news shape the way we see the world?

သတင်းတွေဟာ ကျွန်မတို့ လောကကြီးကို ရှုမြင်ပုံကို ဘယ်လို ပုံသွင်းပေးကြပါသလဲ။

Here's the world based on the way it looks -- based on landmass.

ဟောဒီမှာကတော့ မြေထုကြီးကို အခြေခံထားတဲ့ ကမ္ဘာကြီးရဲ့ ပုံသဏ္ဍာန်ပါ

And here's how news shapes what Americans see.

နောက်ပြီး ဒီမှာကတော့ သတင်းတွေက ပုံသွင်းပေးလိုက်လို့ အမေရိကန်တွေ မြင်ကြရပုံပါ။

This map -- (Applause) -- this map shows the number of seconds

ဒီမြေပုံကို ကြည့်ကြပါ။ (လက်ခုပ်တီးသံများ) အမေရိကန် သတင်းဌာနကွန်ရက်နဲ့

that American network and cable news organizations dedicated to news stories,

အခပေး ရုပ်မြင်သံကြားလိုင်းတွေကနေ နိုင်ငံအလိုက် သတင်းဆောင်းပါးတွေအတွက်

by country, in February of 2007 -- just one year ago.

၂၀၀၇ ဖေဖေါ်ဝါရီတုန်းက၊ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်က၊ သတ်မှတ်ပေးခဲ့ကြတဲ့ စက္ကန့် အရေအတွက်တွေပေါ့။

Now, this was a month when North Korea agreed to dismantle its nuclear facilities.

ဒါကတော့ မြောက်ကိုရီးယားက ၎င်းရဲ့ အဏုမြူစွမ်းအင် ကိရိယာတွေ ဖြိုဖျက်ပေးမယ်လို့ သဘောတူတဲ့ လတုန်းကပေါ့။

There was massive flooding in Indonesia.

အင်ဒိုနီးရှားမှာ ထူးထူးကဲကဲ ရေကြီးခဲ့တုန်းကပါ

And in Paris, the IPCC released its study confirming man's impact on global warming.

နောက်ပြီး ပဲရစ်မှာ IPCC ကနေပြီး ကမ္ဘာကြီး ပူနွေးလာမှုအပေါ် လူသားတွေရဲ့ သက်ရောက်မှုကို အတည်ပြုတဲ့လေ့လာချက်ကို ထုတ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။

The U.S. accounted for 79 percent of total news coverage.

သတင်းဖော်ပြချက် စုစုပေါင်းရဲ့ (၇၉) ရာခိုင်နှုန်းက အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု အကြောင်းပါ

And when we take out the U.S. and look at the remaining 21 percent,

အမေရိကန် သတင်းတွေကို ဖယ်ထုတ်ပြီးတော့ ကျန်တဲ့ သတင်း (၂၁) ရာခိုင်နှုန်းကို ကြည့်လိုက်တော့

we see a lot of Iraq -- that's that big green thing there -- and little else.

အီရတ်သတင်း တော်တော်များများကို တွေ့ရတာပေါ့။ ဟိုနား အစိမ်းရောင်အကွက်ကြီးပါ။ ဒီ့အပြင်ကတော့ မဆိုစလောက်ကလေးပါ။

The combined coverage of Russia, China and India, for example, reached just one percent.

ရုရှား၊ တရုတ်နဲ့ အိန္ဒိယနိုင်ငံတွေအကြောင်း သတင်းဖော်ပြချက် စုစုပေါင်းကတော့ တစ်ရာခိုင်နှုန်းပဲ ရှိပါတယ်

When we analyzed all the news stories and removed just one story,

သတင်းဆောင်းပါးတွေအားလုံးကို စိစစ်ပိုင်းခြားပြီး သတင်းဆောင်းပါး တစ်ခုတည်းကို ဖယ်ရှားလိုက်တော့

here's how the world looked.

ဒီမှာ ကမ္ဘာကြီးက ဒီပုံပေါက်သွားပါတော့တယ်

What was that story? The death of Anna Nicole Smith.

ဘာ သတင်းဆောင်းပါး ပါလိမ့်။ Anna Nicole Smith သေဆုံးတဲ့ သတင်းပါ။

This story eclipsed every country except Iraq,

ဒီသတင်းဆောင်းပါးက နိုင်ငံတိုင်းရဲ့သတင်းတွေကိုကို ညှိုးမှိန်သွားစေခဲ့ပါတယ်၊ အီရတ် သတင်းက လွဲလို့ပေါ့။

and received 10 times the coverage of the IPCC report.

IPCC ရဲ့ အစီရင်ခံစာ အကြောင်းဖော်ပြချက်ရဲ့ (၁၀)ဆ ရှိခဲ့ပါတယ်

And the cycle continues;

ပြီးတော့ ဒီအတိုင်းသံသရာ လည်နေပါတယ်

as we all know, Britney has loomed pretty large lately.

အားလုံး သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ၊ မကြာသေးခင်ကပဲ Britney သတင်းက ဘွားကနဲ ကြီးလာတယ်လေ

So, why don't we hear more about the world?

ဒီတော့ ဘာဖြစ်လို့ ကမ္ဘာကြီးရဲ့ အကြောင်းကို ကျွန်မတို့ ပိုပြီး မကြားရတာပါလိမ့်။

One reason is that news networks have reduced the number of their foreign bureaus by half.

အကြောင်းရင်းတစ်ခုကတော့ သတင်းကွန်ရက်တွေဟာ သူတို့ရဲ့ နိုင်ငံခြား သတင်းဌာနတွေကို တစ်ဝက်အထိ လျှော့ချလိုက်တဲ့ အတွက်ကြောင့်ပါ။

Aside from one-person ABC mini-bureaus in Nairobi, New Delhi and Mumbai,

နိုင်ရိုးဘီ၊ နယူးဒေလီ၊ မွန်ဘိုင်း စတာတွေမှာရှိတဲ့ တစ်ဦးတည်း လုပ်ကိုင်တဲ့ ABC အသေးစား သတင်းဌာနငယ်တွေကလွဲလို့

there are no network news bureaus in all of Africa, India or South America

လူသန်းပေါင်း (၂၀၀၀)ကျော်နေထိုင်တဲ့နေရာတွေဖြစ်တဲ့

-- places that are home to more than two billion people.

အာဖရိက၊ အိန္ဒိယ ဒါမှမဟုတ် တောင်အမေရိက နိုင်ငံတွေမှာ သတင်းဌာနတွေ မရှိပါဘူး။

The reality is that covering Britney is cheaper.

အမှန်တကယ်ကတော့ Britney သတင်းကို ဖော်ပြလိုက်တာက ပိုပြီးသက်သာတယ်လေ

And this lack of global coverage is all the more disturbing

ပြီးတော့ လူတွေက သတင်းကို စိတ်ဝင်စားတဲ့အခါမှာ တစ်ကမ္ဘာလုံးနဲ့ဆိုင်တဲ့ သတင်းပေးပို့ချက်တွေ ကင်းမဲ့နေခြင်းဟာ

when we see where people go for news.

ပိုပို စိတ်ပျက်စရာ ကောင်းလာနေပါတယ်။

Local TV news looms large,

ပြည်တွင်း ရုပ်မြင်သံကြားသတင်းတွေရဲ့ လွှမ်းခြုံမှုဟာ ကျယ်ပြန့်လှပါတယ်

and unfortunately only dedicates 12 percent of its coverage to international news.

ဒါပေမဲ့ နိုင်ငံတကာသတင်းဖော်ပြချက်က (၁၂) ရာခိုင်နှုန်းပဲ ရှိနေခြင်းဟာ စိတ်မကောင်းစရာပါပဲ

And what about the web?

နောက်ပြီးတော့ အင်တာနက် သတင်းကျတော့ရော။

The most popular news sites don't do much better.

လူကြိုက်အများဆုံး သတင်းဆိုက်တွေကလည်း ထူးမခြားနားပါပဲ

Last year, Pew and the Colombia J-School analyzed the 14,000 stories

မနှစ်တုန်းက Pew နဲ့ Colombia J-School သင်တန်းကျောင်းက Google သတင်းစာမျက်နှာရဲ့ ရှေ့မျက်နှာစာမှာပါတဲ့

that appeared on Google News' front page.

သတင်းဆောင်းပါး (၁၄၀၀၀)ကို ဆန်းစစ်ခဲ့ပါတယ်။

And they, in fact, covered the same 24 news events.

၎င်းတို့ကလည်း တကယ်တမ်းမှာကျတော့ အလားတူ သတင်း (၂၄)ပုဒ်ကိုပဲ ဖေါ်ပြခဲ့ကြပါတယ်

Similarly, a study in e-content showed that much of global news from U.S. news creators

အလားတူပဲ e-content (အင်တာနက်သတင်း)အား လေ့လာချက်တစ်ခုက အမေရိကန် သတင်း တင်ဆက်သူတွေရဲ့ ကမ္ဘာ့သတင်းဆိုတာတွေက

is recycled stories from the AP wire services and Reuters,

AP ကြေးနန်း သတင်းဌာနတွေနဲ့ Reuters ကလာတဲ့ သတင်းဆောင်းပါးတွေကို ပြန်သုံးထားတာကို ညွှန်ပြနေပါတယ်

and don't put things into a context that people can understand their connection to it.

ပြီးတော့ လူတွေက သူတို့နဲ့ သတင်းဖြစ်စဉ်တွေ ဘယ်လို ချိတ်ဆက် ဆက်နွှယ်နေကြောင်း နားလည်လာအောင် ဆက်စပ် မရေးသားကြပါဘူး

So, if you put it all together, this could help explain why today's college graduates,

ဒီတော့ အခုပြောတာတွေကို ပေါင်းစပ်ကြည့်လိုက်ရင် ဘာဖြစ်လို့ ယနေ့ခေတ် တက္ကသိုလ်ဘွဲ့ရတွေရော

သိပ်ပြီးပညာမတတ်တဲ့ အမေရိကန်တွေပါ

လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်(၂၀)တုန်းက သူတို့ရဲ့ ခေတ်ပြိုင် လူတွေလောက်

as well as less educated Americans,

know less about the world than their counterparts did 20 years ago.

ကမ္ဘာကြီးအကြောင်း မသိကြတာကို ရှင်းပြလို့ ရနိုင်ကောင်းပါတယ်။

And if you think it's simply because we are not interested,

နောက်ပြီး ကျွန်မတို့ကိုယ်တိုင်က စိတ်မဝင်စားလို့ပါဆိုပြီး တွေးမိတယ်ဆိုရင်တော့

you would be wrong.

ရှင်တို့ မှားသွားပါလိမ့်မယ်။

In recent years, Americans who say they closely follow global news most of the time

မကြာသေးခင်နှစ်များမှာ ကမ္ဘာ့သတင်းတွေကို အများအားဖြင့် နီးနီးစပ်စပ်ကို

grew to over 50 percent.

လေ့လာကြည့်နေပါတယ်ဆိုတဲ့ အမေရိကန်တွေဟာ (၅၀) ရာခိုင်နှုန်း ထက်ကို ပိုများလာခဲ့ပါတယ်။

The real question: is this distorted worldview what we want for Americans

တကယ့် မေးခွန်းက " ကျွန်မတို့ရဲ့ တိုးတိုး အပြန်အလှန် ဆက်နွှယ်လာနေတဲ့ ကမ္ဘာကြီးကို

in our increasingly interconnected world?

အဲဒီလို ပုံပျက်ပန်းပျက် ကမ္ဘာ့ကြီးမျိုးကို အမေရိကန်တွေကို ကျွန်မတို့ ပြလိုကြတာလား"ဆိုတာပါ။

I know we can do better.

ကျွန်မတို့တွေ ပိုကောင်းအောင် လုပ်နိုင်တာ ကျွန်မသိပါတယ်။

And can we afford not to? Thank you.

နောက်ပြီး အဲဒီလို မလုပ်ဘဲနေလို့ကော ရနိုင်ပါ့မလားရှင်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။