Alisa Miller: The news about the news

Translator: Salome Tsereteli-Stephens Reviewer: Michael Kaulashvili

How does the news shape the way we see the world?

როგორ გავლენას ახდენს ახალი ამბები მსოფლიოზე, როგორსაც ჩვენ მას ვხედავთ?

Here's the world based on the way it looks -- based on landmass.

აი მსოფლიო ისე, როგორც ის არის - ფართობის მიხედვით.

And here's how news shapes what Americans see.

აი მსოფლიო, როგორსაც მას ამერიკელები ხედავენ ახალი ამბების მიხედვით.

This map -- (Applause) -- this map shows the number of seconds

ეს რუკა -- (ტაში) -- გვიჩვენებს წამების რაოდენობას,

that American network and cable news organizations dedicated to news stories,

რომელიც დაუთმეს ამერიკულმა საკაბელო და ქსელურმა საინფორმაციო კომპანიებმა ახალ ამბებს

by country, in February of 2007 -- just one year ago.

ქვეყნების მიხედვით 2007 წლის თებერვალში -- სულ ერთი წლის წინ.

Now, this was a month when North Korea agreed to dismantle its nuclear facilities.

ეს არის თვე, როდესაც ჩრდილოეთ კორეა დათანხმდა ბირთვული ქარხნის დაშლაზე.

There was massive flooding in Indonesia.

მოხდა უზარმაზარი წყალდიდობა ინდონეზიაში.

And in Paris, the IPCC released its study confirming man's impact on global warming.

პარიზში IPCC-მ გამოაქვეყნა კვლევა გლობალურ დათბობაზე ადამიანის გავლენის შესახებ.

The U.S. accounted for 79 percent of total news coverage.

ა.შ.შ. წარმოადგენდა სრული საინფორმაციო სივრცის 79%-ს.

And when we take out the U.S. and look at the remaining 21 percent,

როდესაც ამოვიღებთ ამერიკის ამბებს და შევხედავთ დანარჩენ 21 პროცენტს,

we see a lot of Iraq -- that's that big green thing there -- and little else.

ვხედავთ ბევრ ერაყს - აი ეს, მწვანე - აქ - და ბევრ სხვა არაფერს.

The combined coverage of Russia, China and India, for example, reached just one percent.

რომ გავაერთიანოთ ამბები რუსეთის, ჩინეთის და ინდოეთის შესახებ, მივიღებთ სულ 1 პროცენტს.

When we analyzed all the news stories and removed just one story,

როდესაც გავაანალიზეთ ყველა ინფორმაცია და მოვაცილეთ მხოლოდ ერთი ამბავი,

here's how the world looked.

აი ასეთი გამოჩნდა მსოფლიო.

What was that story? The death of Anna Nicole Smith.

რა იყო ეს ამბავი? ანა ნიკოლ სმიტის სიკვდილი.

This story eclipsed every country except Iraq,

ამ ამბავმა გადააჭარბა ყველა ქვეყანას ერაყის გარდა,

and received 10 times the coverage of the IPCC report.

და გაშუქდა 10-ჯერ მეტად, ვიდრე IPCC-ს ანგარიში.

And the cycle continues;

ეს ციკლი გრძელდება.

as we all know, Britney has loomed pretty large lately.

როგორც ვიცით, ბრიტნი ამ ბოლო დროს საკმაოდ გაშუქებულია.

So, why don't we hear more about the world?

აბა რატომ არ ვიგებთ უფრო მეტს მსოფლიოს შესახებ?

One reason is that news networks have reduced the number of their foreign bureaus by half.

ერთი მიზეზი ისაა, რომ საინფორმაციო ქსელებმა გაანახევრეს უცხოეთის ბიუროების რაოდენობა.

Aside from one-person ABC mini-bureaus in Nairobi, New Delhi and Mumbai,

ნაირობიში, ნიუ დელისა და მუმბაიში ABC-ს ერთკაციანი მინი-ბიუროების გარდა,

there are no network news bureaus in all of Africa, India or South America

არ არის არცერთი ქსელის ბიურო მთელ აფრიკაში, ინდოეთში და სამხრეთ ამერიკაში.

-- places that are home to more than two billion people.

-- იმ ადგილებში, სადაც ორ მილიარდ ადამიანზე მეტი ცხოვრობს.

The reality is that covering Britney is cheaper.

რეალურად, ბრიტნის ამბების გაშუქება უფრო იაფი ჯდება.

And this lack of global coverage is all the more disturbing

ეს გლობალური ინფორმაციის ნაკლებობა კიდევ უფრო შემაშფოთებელია,

when we see where people go for news.

როდესაც ვუყურებთ იმას, თუ სად ეძებენ ადამიანები ახალ ამბებს.

Local TV news looms large,

ძირითადად ჩნდება ადგილობრივი ახალი ამბების წყაროები,

and unfortunately only dedicates 12 percent of its coverage to international news.

რომლებიც სამწუხაროდ მხოლოდ მაუწყებლობის 12%-ს უთმობენ საერთაშორისო ამბებს.

And what about the web?

რაც შეეხება ინტერნეტს?

The most popular news sites don't do much better.

ყველაზე პოპულარული საიტებიც უკეთესად არ არიან.

Last year, Pew and the Colombia J-School analyzed the 14,000 stories

გასულ წელს, პიუმ და კოლუმბიის ჟურნალისტიკის სკოლამ გააანალიზეს 14 000 ახალი ამბავი,

that appeared on Google News' front page.

რომელიც გუგლ ნიუსის პირველ გვერდზე ჩანდა.

And they, in fact, covered the same 24 news events.

აღმოჩნდა, რომ იქ ერთიდაიგივე 24 ინფორმაცია ჩანდა.

Similarly, a study in e-content showed that much of global news from U.S. news creators

მსგავსად, ინტერნეტ ინფორმაციის ანალიზმა აჩვენა, რომ ამერიკიდან წამოსული გლობალური ახალი ამბების შემქმნელები

is recycled stories from the AP wire services and Reuters,

ამუშავებენ ერთიდაიგივე ამბებს, რომლებსაც როიტერის და ასოშიეთედ პრესის სერვისებიდან იღებენ

and don't put things into a context that people can understand their connection to it.

და არც სვამენ იმ კონტექსტში, რომ ადამიანებმა მათ მიმართ რაიმე კავშირი იგრძნონ.

So, if you put it all together, this could help explain why today's college graduates,

ასე რომ, ეს ყველაფერი რომ გავაერთიანოთ, ავხსნით, თუ რატომ არიან

as well as less educated Americans,

დღევანდელი უმაღლეს დამთავრებულები, ისევე როგორც ნაკლებად განათლებული ამერიკელები

know less about the world than their counterparts did 20 years ago.

ნაკლებად ინფორმირებულები მსოფლიოს შესახებ ვიდრე მათი 20 წლის წინანდელი თანამემამულეები.

And if you think it's simply because we are not interested,

თუ გგონიათ, რომ ეს მარტო იმიტომ ხდება, რომ არ გვაინტერესებს,

you would be wrong.

არ იქნებით მართალი.

In recent years, Americans who say they closely follow global news most of the time

გასულ წლებში ამერიკელების რაოდენობა, რომლებიც ამბობენ, რომ თვალყურს ადევნებენ მსოფლიო ამბებს

grew to over 50 percent.

50 პროცენტით გაიზარდა.

The real question: is this distorted worldview what we want for Americans

საქმე ისაა: ეს არის კი ის მსოფლიო, რომელიც გვინდა ჰქონდეთ ამერიკელებს

in our increasingly interconnected world?

დღევანდელ მჭიდროდ დაკავშირებულ მსოფლიოში?

I know we can do better.

მე ვიცი, რომ უკეთესად შეგვიძლია ვაკეთოთ ეს საქმე.

And can we afford not to? Thank you.

სხვაგვარად არ შეიძლება. გმადლობთ.