Every kid needs a champion | Rita Pierson | TED

Rita Pierson: Her çocuğun bir kahramana ihtiyacı vardır

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Hatice Melek Yıldız Gözden geçirme: Ozay Ozaydin

Bütün hayatımı ya okulda,

I have spent my entire life

either at the schoolhouse, on the way to the schoolhouse,

okul yolunda, ya da birileriyle okulda

okulda olanlar hakkında konuşurken geçirdim.

or talking about what happens in the schoolhouse.

(Laughter)

Both my parents were educators,

Hem annem hem de babam eğitimciydi,

my maternal grandparents were educators,

anne tarafından dedem ve anneannem eğitimciydi

ve son 40 yıldır da aynı şeyi yapıyorum.

and for the past 40 years, I've done the same thing.

Ve, bunca yıldır eğitim reformlarına bir çok farklı açıdan

And so, needless to say, over those years

I've had a chance to look at education reform

bakma fırsatı bulduğumu herhalde

from a lot of perspectives.

söylememe gerek yok.

Some of those reforms have been good.

Bazı reformlar iyiydi.

Some of them have been not so good.

Bazıları o kadar da iyi olmadı.

And we know why kids drop out.

Ve çocukların neden okulu bıraktığını biliyoruz.

We know why kids don't learn.

Çocukların neden öğrenmediklerini biliyoruz.

It's either poverty, low attendance,

Neden ya yoksulluk, devamsızlık

negative peer influences...

ya da akranların negatif etkisi. Nedenin ne olduğunu biliyoruz.

We know why.

But one of the things that we never discuss

Ama hiç bahsetmediğimiz, ya da çok az bahsettiğimiz

or we rarely discuss

mesele insani bağlara,

is the value and importance of human connection.

ilişkilere verilen değer ve

Relationships.

önem.

James Comer says that no significant learning

James Comer diyor ki; hiç bir dikkate değer öğrenme

can occur without a significant relationship.

dikkate değer bir yakınlık olmadan oluşamaz.

George Washington Carver says all learning

George Washington Carver diyor ki; bütün öğrenme

is understanding relationships.

ilişkileri anlamaktır.

Everyone in this room has been affected by a teacher or an adult.

Bu salondaki herkes bir öğretmenden

ya da bir yetişkinden etkilendi.

For years, I have watched people teach.

Yıllardır öğretmenlik yapan insanları gözlemledim.

I have looked at the best and I've looked at some of the worst.

En iyilerine şahit oldum ve çok kötüleri de gördüm.

A colleague said to me one time,

Bir meslektaşım bir defasında şunu söyledi,

"They don't pay me to like the kids.

"Bana çocukları sevmem için para vermiyorlar.

Bana ders anlatmam için para veriyorlar.

They pay me to teach a lesson.

The kids should learn it.

Çocuklar bunu öğrenmeliler.

I should teach it, they should learn it,

Ben öğretmeliyim. Onlar öğrenmeliler. Dava kapanmıştır."

Case closed."

Well, I said to her,

Ben de ona dedim ki:

"Bilirsin, çocuklar sevmedikleri insanlardan bir şey öğrenmezler."

"You know, kids don't learn from people they don't like."

(Laughter)

(Kahkaha) (Alkış)

(Applause)

She said, "That's just a bunch of hooey."

Dedi ki, "Bunlar fasafiso."

And I said to her,

Ben de dedim ki, "Eh peki, senen uzun ve çetin

"Well, your year is going to be long and arduous, dear."

geçecek tatlım."

Needless to say, it was.

Söylememe gerek bile yoktu. Bazıları

Some people think that you can either have it in you to build a relationship,

bir ilişki kurmanın içinden ya geldiğini ya da gelmediğini

or you don't.

düşünürler.

Bence Stephen Covey haklıydı.

I think Stephen Covey had the right idea.

He said you ought to just throw in a few simple things,

İlk önce anlaşılmaya değil anlamaya çalışmak,

like seeking first to understand,

özür dilemek gibi

as opposed to being understood.

küçük basit şeyler ilave etmeniz

Simple things, like apologizing.

gerektiğini söyledi.

You ever thought about that?

Bunu hiç düşünmüş müydünüz?

Tell a kid you're sorry, they're in shock.

Bir çocuktan özür dileyin, şoka girerler.

(Laughter)

I taught a lesson once on ratios.

Bir keresinde oran-orantı öğretiyordum.

I'm not real good with math, but I was working on it.

Matematikle aram pek iyi değildir, ama üzerinde çalışıyordum.

(Laughter)

And I got back and looked at that teacher edition.

Ve geri dönüp öğretmen notlarına bakınca

I'd taught the whole lesson wrong.

Bütün dersin yanlış olduğunu düşündüm. (Kahkaha)

(Laughter)

So I came back to class the next day and I said,

Sonra ertesi gün derse gittim ve dedim ki,

"Look, guys, I need to apologize.

"Bakın çocuklar, özür dilemem gerekiyor.

I taught the whole lesson wrong. I'm so sorry."

Bütün dersin yanlış öğretmişim. Özür dilerim."

They said, "That's okay, Ms. Pierson.

Onlar da, "Önemli değil Bayan Pierson.

You were so excited, we just let you go."

Çok heyecanlıydınız, biz de size bir şey söylemedik."

(Kahkaha) (Alkış)

I have had classes that were so low,

Akademik olarak öyle zayıf, öyle yetersiz

sınıflarım oldu ki kendimi tutamayıp ağladım.

so academically deficient, that I cried.

I wondered, "How am I going to take this group,

Merak ederdim, dokuz ay içinde bu grubu

in nine months,

oldukları yerden alıp

from where they are to where they need to be?

olmaları gereken yere nasıl götüreceğim?

And it was difficult, it was awfully hard.

Çok çetindi. Dehşet zordu.

Bir çocuğun öz saygısını ve akademik

How do I raise the self-esteem of a child

and his academic achievement at the same time?

başarısını aynı anda nasıl artırabilirim?

One year I came up with a bright idea.

Bir sene aklıma çok parlak bir fikir geldi.

I told all my students,

Bütün öğrencilerime,

"You were chosen to be in my class

"Benim sınıfımda olmak için seçildiniz

because I am the best teacher

çünkü ben en iyi öğretmenim

and you are the best students,

ve siz de en iyi öğrencilersiniz,

they put us all together

hepimizi bir araya koydular

so we could show everybody else how to do it."

böylece diğer herkese nasıl olduğunu gösterebiliriz." dedim.

Öğrencilerden biri sordu, "Gerçekten mi?"

One of the students said, "Really?"

(Laughter)

(Kahkaha)

I said, "Really. We have to show the other classes

Ben de "Gerçekten. Diğer sınıflara bu işin nasıl olduğunu

how to do it, so when we walk down the hall,

göstermeliyiz, böylece koridorlarda yürürken

insanlar bizi fark edecek, bu yüzden gürültü yapamazsınız.

people will notice us, so you can't make noise.

You just have to strut."

Sadece kasıla kasıla yürüyeceksiniz."

(Laughter)

And I gave them a saying to say:

Ve onlara şu sözü söylemelerini söyledim: "Ben birisiyim.

"I am somebody.

I was somebody when I came.

Geldiğimde birisiydim.

I'll be a better somebody when I leave.

Buradan giderken daha iyi biri olacağım.

I am powerful, and I am strong.

Ben güçlüyüm ve kuvvetliyim.

I deserve the education that I get here.

Burada aldığım eğitimi hak ediyorum.

I have things to do, people to impress,

Yapacak işlerim var, etkilemem gereken insanlar

and places to go."

ve gitmem gereken yerler var."

And they said, "Yeah!"

Onlar da "Eveet!" dediler.

(Laughter)

You say it long enough,

Eğer yeterince söylersen

it starts to be a part of you.

kelimeler senin bir parçan olmaya başlıyor.

(Applause)

Ve böylece - (Alkış)

Bir test yaptım, 20 soruluk.

I gave a quiz, 20 questions.

A student missed 18.

Bir öğrenci 18'ini yanlış yaptı.

I put a "+2" on his paper and a big smiley face.

Sınav kağıdına "+2" yazdım ve büyük bir gülen surat koydum.

(Laughter)

He said, "Ms. Pierson, is this an F?"

Öğrenci, "Bayan Pierson, bu F (zayıf) mı?"

I said, "Yes."

"Evet." dedim.

(Laughter)

He said, "Then why'd you put a smiley face?"

"O zaman neden gülen surat koydunuz?"

I said, "Because you're on a roll.

"Çünkü şanslı günündesin.

You got two right. You didn't miss them all."

İki doğrun var. Hepsini yanlış yapmamışsın." dedim.

(Laughter)

I said, "And when we review this, won't you do better?"

"Tekrar gözden geçirirsek

daha iyisini yapmaz mısın?"

He said, "Yes, ma'am, I can do better."

"Evet efendim, daha iyisini yapabilirim." dedi.

You see, "-18" sucks all the life out of you.

Gördünüz mü, "-18" bütün yaşam enerjinizi emiyor.

"+2" said, "I ain't all bad."

"+2" "O kadar da kötü değil." diyor.

(Kahkaha) (Alkış)

For years, I watched my mother take the time at recess to review,

Yıllar boyunca annemin teneffüste

kontrol yaptığını, öğleden sonra

veli ziyaretlerine gittiğini,

go on home visits in the afternoon,

buy combs and brushes and peanut butter and crackers

masasının çekmecesine koyacak tarak, fırça ve yemek yemesi

to put in her desk drawer for kids that needed to eat,

gereken öğrenciler için fıstık ezmesi, kraker

and a washcloth and some soap for the kids who didn't smell so good.

ve çok iyi kokmayan öğrenciler için el bezi ve sabun satın aldığını gördüm.

See, it's hard to teach kids who stink.

Bilirsiniz, kötü kokan çocuklara öğretmenlik yapmak zordur.

(Laughter)

And kids can be cruel.

Ve çocuklar acımasız olabilirler.

And so she kept those things in her desk,

Bu yüzden bunları masasında bulundururdu.

and years later, after she retired,

Yıllar sonra, emekli olduktan sonra,

I watched some of those same kids come through

o öğrencilerden bazılarının gelip

and say to her, "You know, Ms. Walker,

"Biliyor musunuz Bayan Walker,

you made a difference in my life.

hayatımı değiştirdiniz." dediğini gördüm.

Bana emek harcadınız.

You made it work for me.

You made me feel like I was somebody,

En dipteyken, öyle olmadığımı bilirken bile,

when I knew, at the bottom, I wasn't.

önemli biriymişim gibi hissettirdiniz.

And I want you to just see what I've become."

Ve şimdi ne olduğumu görmenizi istiyorum."

And when my mama died two years ago at 92,

Ve annem iki yıl önce 92 yaşında öldüğünde,

there were so many former students at her funeral,

cenazesinde o kadar çok eski öğrencisi vardı ki,

vefat ettiği için değil, geride asla kaybolmayacak

it brought tears to my eyes, not because she was gone,

but because she left a legacy of relationships

bir bağ bıraktığı için

that could never disappear.

gözlerim yaşardı.

Can we stand to have more relationships?

Daha çok yakınlık kurabilir miyiz? Kesinlikle.

Absolutely.

Will you like all your children? Of course not.

Bütün çocuklarınızı sevecek misiniz? Elbette hayır.

(Laughter)

Ve bilirsiniz ki en çetin öğrenciler hiç gelmemezlik yapmazlar.

And you know your toughest kids are never absent.

(Laughter)

(Kahkaha)

Never.

Asla. Hepsini sevmeyeceksiniz

You won't like them all,

and the tough ones show up for a reason.

ve zor öğrenciler bir sebepten orada olacaklar.

It's the connection. It's the relationships.

Bu bağdır. Bu yakınlıktır.

Ve önemli olan, hiçbirini sevmeseniz de,

onlar bunu asla ve asla bilmeyecekler.

So teachers become great actors and great actresses,

Yani öğretmenler harika aktör ve aktrisler oluyor

and we come to work when we don't feel like it,

ve istemesek de derse geliyoruz,

and we're listening to policy that doesn't make sense,

mantıksız olsa da idareyi dinliyoruz

and we teach anyway.

ve yine de öğretiyoruz.

We teach anyway, because that's what we do.

Yine de öğretiyoruz, çünkü bizim görevimiz bu.

Teaching and learning should bring joy.

Öğretme ve öğrenme eğlenceli olmalı.

How powerful would our world be

Eğer risk almaktan korkmayan,

if we had kids who were not afraid to take risks,

düşünmekten korkmayan ve bir kahramanı olan

who were not afraid to think,

çocuklarımız olsaydı,

and who had a champion?

dünyamız ne kadar güçlü olurdu?

Every child deserves a champion,

Her çocuk bir kahraman hak eder;

an adult who will never give up on them,

onlardan hiç ümidini kesmeyecek,

who understands the power of connection,

yakınlığın değerini anlayan ve olabileceklerinin

and insists that they become the best that they can possibly be.

en iyisi olacaklarına inanan bir yetişkin.

Is this job tough? You betcha.

Bu iş zor mu? Hem de nasıl. Tanrım, hem de nasıl.

Oh God, you betcha.

But it is not impossible.

Ama imkansız değil.

We can do this. We're educators.

Bunu başarabiliriz. Biz eğitimcileriz.

We're born to make a difference.

Fark yaratmak için dünyaya geldik.

Thank you so much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)