Before I die I want to... | Candy Chang

Candy Chang: Ölmeden önce ... istiyorum

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Meric Aydonat Gözden geçirme: osman oguz ahsen

Çevremizdeki insanların hayatımızı değiştirebileceği

There are a lot of ways the people around us

can help improve our lives.

birçok yol var.

We don't bump into every neighbor,

Bütün komşularımızla sokakta denk gelmiyoruz,

so a lot of wisdom never gets passed on,

bu yüzden herkes birbirine bütün bildiklerini anlatamıyor,

though we do share the same public spaces.

ama ortak alanları paylaşıyoruz.

So over the past few years, I've tried ways to share more

Bu yüzden geçtiğimiz yıllarda, komşularımla

with my neighbors in public space,

ortak alanlarda çıkartmalarla, kalemlerle, tebeşirlerle

using simple tools like stickers, stencils and chalk.

daha çok şey paylaşacak yolları denedim.

Bu projeler bazı konular hakkındaki merakımdan ortaya çıktı,

And these projects came from questions I had, like:

örneğin, daireleri için ne kadar kira ödüyorlardı?

How much are my neighbors paying for their apartments?

(Laughter)

(Gülüşmeler) Uygunsuz bir zamanda kapılarını çalmadan

How can we lend and borrow more things,

without knocking on each other's doors at a bad time?

neler ödünç alabilirdik veya verebilirdik?

How can we share more memories of our abandoned buildings,

Terk edilmiş binalarla ilgili anılarımızı

nasıl paylaşabiliriz,

and gain a better understanding of our landscape?

böylece etrafımızı daha iyi anlayabiliriz?

How can we share more of our hopes for our vacant storefronts,

Boş dükkanlarımızın önleriyle ilgili

umutlarımızı nasıl paylaşabiliriz ki yaşadığımız ortamlar

so our communities can reflect our needs and dreams today?

ihtiyaçlarımızı ve hayallerimizi daha iyi yansıtsın?

Şimdi, New Orleans'ta yaşıyorum

Now, I live in New Orleans,

and I am in love with New Orleans.

ve New Orleans'a aşığım.

My soul is always soothed by the giant live oak trees,

Yüzlerce yıldır aşıkları, sarhoşları ve hayalperestleri

gizleyen devasa meşe ağaçları

shading lovers, drunks and dreamers for hundreds of years,

ruhumu okşuyor ve müziğe her zaman yer veren

and I trust a city that always makes way for music.

bir şehre güveniyorum. (Gülüşmeler)

I feel like every time someone sneezes,

Sanki birileri her hapşırdığında

New Orleans has a parade.

bir geçit düzenleniyor. (Gülüşmeler)

(Laughter)

The city has some of the most beautiful architecture in the world,

Dünyadaki en güzel mimarı yapılardan birkaçına sahip,

ama aynı zamanda Amerika'daki en fazla sayıda

but it also has one of the highest amounts of abandoned properties in America.

terk edilmiş binaya sahip şehirlerden.

Bu evin yakınında yaşıyorum ve onu mahallem için

I live near this house,

and I thought about how I could make it a nicer space for my neighborhood,

nasıl daha iyi bir yere çevirebilirim diye düşündüm,

benim hayatımı sonsuza dek değiştiren

and I also thought about something that changed my life forever.

bir şeyi daha düşündüm.

In 2009, I lost someone I loved very much.

2009 yılında, çok sevdiğim birini kaybettim.

Her name was Joan, and she was a mother to me.

Adı Joan'du, bana annelik yapmıştı

And her death was sudden and unexpected.

ve ölümü ani oldu.

And I thought about death a lot.

Ölüm hakkında çok düşündüm

And ... this made me feel deep gratitude for the time I've had.

ve

bu beni sahip olduğum zaman için minnettar olmamı sağladı

And ... brought clarity to the things that are meaningful to my life now.

ve

şimdi hayatımda anlamlı olan şeylere

açıklık kazandırdı.

But I struggle to maintain this perspective in my daily life.

Ama bu bakış açısını günlük yaşamımda sürdürmekte güçlük çekiyorum.

I feel like it's easy to get caught up in the day-to-day,

Günlük koşuşturmalara kendimizi kaptırmak

and forget what really matters to you.

ve bizim için asıl önemli olanları unutmak kolaymış gibi geliyor.

So with help from old and new friends,

Yeni ve eski arkadaşlarımın katkılarıyla,

I turned the side of this abandoned house into a giant chalkboard,

terk edilmiş evin bu yanını

kocaman bir kara tahtaya çevirdim

and stenciled it with a fill-in-the-blank sentence:

ve şu boşluk doldurma cümlesini yazdım:

"Before I die, I want to ..."

"Ölmeden önce ... istiyorum"

So anyone walking by can pick up a piece of chalk,

Geçen herkes bir tebeşir alıp

reflect on their life,

yaşamlarını yansıtabilir ve kişisel isteklerini

and share their personal aspirations in public space.

ortak bir alanda paylaşabilirdi.

I didn't know what to expect from this experiment,

Bu deneyden ne bekleyeceğimi bilmiyordum,

but by the next day, the wall was entirely filled out,

ama ertesi gün duvar tamamen doldurulmuştu

ve gelişmeye devam etti.

and it kept growing.

Bu duvara yazılandan bazılarını

And I'd like to share a few things that people wrote on this wall.

paylaşmak istiyorum.

"Before I die, I want to be tried for piracy."

"Ölmeden önce, korsanlıktan yargılanmak istiyorum." (Gülüşmeler)

(Laughter)

"Ölmeden önce Uluslararası Tarih Değiştirme Çizgisi'nin üzerine durmak istiyorum."

"Before I die, I want to straddle the International Dateline."

"Before I die, I want to sing for millions."

"Ölmeden önce milyonların karşısında şarkı söylemek istiyorum."

"Ölmeden önce bir ağaç dikmek istiyorum."

"Before I die, I want to plant a tree."

"Before I die, I want to live off the grid."

"Ölmeden önce, elektrik ve su şebekesinden yararlanmadan kendi kendime yaşamak istiyorum."

"Before I die, I want to hold her one more time."

"Ölmeden önce, ona bir kere daha sarılmak istiyorum."

"Ölmeden önce, birisinin kahramanı olmak istiyorum."

"Before I die, I want to be someone's cavalry."

"Before I die, I want to be completely myself."

"Ölmeden önce, tamamen kendim olmak istiyorum."

Böylece bu, gözden düşmüş yer, yapıcı bir yere dönüştü

So this neglected space became a constructive one,

and people's hopes and dreams made me laugh out loud, tear up,

ve insanların umutları ve hayalleri

beni güldürdü, ağlattı

ve zor zamanlarımda telkin etti.

and they consoled me during my own tough times.

It's about knowing you're not alone;

Bu, yalnız olmadığınızla ilgili.

it's about understanding our neighbors in new and enlightening ways;

Komşularımızı yeni ve aydınlatıcı açılardan

anlamamızla ilgili.

it's about making space for reflection and contemplation,

Aynı zamanda kendi yansımamızı görmek,

and remembering what really matters most to us as we grow and change.

bunun üzerinde düşünmek ve büyüyüp değişirken

bizim için en önemli şeyleri hatırlamakla ilgili.

Bunu geçen yıl yaptım ve o zamandan beri

I made this last year,

and started receiving hundreds of messages from passionate people

kendi çevrelerinde bir duvar yapmak isteyen insanlardan

who wanted to make a wall with their community.

yüzlerce mesaj aldım ve şehir merkezindeki

So, my civic center colleagues and I made a tool kit,

meslektaşlarımla birlikte bir alet çantası hazırladım,

and now walls have been made in countries around the world,

artık Kazakistan, Güney Afrika, Avustrulya

including Kazakhstan,

Arjantin gibi

South Africa,

Australia,

dünyanın dört bir yanındaki ülkelerde

Argentina, and beyond.

duvarlar oluşturuldu.

Together, we've shown how powerful our public spaces can be

Birlikte, ortak alanlarımızın bir sese sahip olması için

if we're given the opportunity to have a voice,

fırsat tanındığında ve birbirimizle paylaşma olanağı verildiğinde

and share more with one another.

ne kadar güzlü olabileceğini gördük.

Two of the most valuable things we have

Sahip olduğumuz en önemli iki şey

are time, and our relationships with other people.

zaman ve insanlarla ilişkilerimiz.

In our age of increasing distractions,

Artan dikkat dağıtıcılar çağında,

bakış açısını korumak ve hayatın kısa ve kırılgan olduğunu hatırlamak

it's more important than ever to find ways to maintain perspective,

her zamankinden daha önemli.

and remember that life is brief and tender.

Death is something that we're often discouraged to talk about,

Çoğunlukla ölümü konuşmaktan ve hatta

düşünmekten caydırılıyoruz, ama

or even think about,

but I've realized that preparing for death

ölüm için hazırlanmak yapabileceğiniz

is one of the most empowering things you can do.

en güç verici iş.

Thinking about death clarifies your life.

Ölümü düşünmek, hayatınıza açıklık kazandırıyor.

Our shared spaces can better reflect what matters to us,

Paylaştığımız alanlar kişisel ve toplumsal olarak

as individuals and as a community,

bizim için önemli olan şeyleri daha iyi yansıtabilir

ve umutlarımızı, korkularımızı, hayallerimizi paylaşacak

and with more ways to share our hopes, fears and stories,

daha çok alana sahip oldukça, çevremizdeki insanlar

the people around us can not only help us make better places,

bize sadece yardımcı olmayacak, daha iyi bir yaşama sahip olmamıza yol açacaklar.

they can help us lead better lives.

Thank you.

Teşekkür ederim. (Alkış)

(Applause)

(Alkış)

Thank you.

Teşekkür ederim. (Alkış)

(Applause)

(Alkış)