Before I die I want to... | Candy Chang

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Cheeratikarn Phithakham Reviewer: Unnawut Leepaisalsuwanna

มีหลายหนทางที่ผู้คนรอบตัวเรา

There are a lot of ways the people around us

can help improve our lives.

จะช่วยทำให้การใช้ชีวิตของพวกเราดีขึ้น

We don't bump into every neighbor,

เราไม่ได้เดินชนเพื่อนบ้านเราทุกคน

so a lot of wisdom never gets passed on,

จึงยังมีความคิดดีๆมากมาย ที่ยังไม่เคยบอกต่อกัน

though we do share the same public spaces.

แม้ว่าเราจะใช้พื้นที่สาธารณะร่วมกันก็ตาม

So over the past few years, I've tried ways to share more

ดังนั้น ปีสองปีที่ผ่านมา ฉันจึงพยายามหาทางที่จะแบ่งปันความคิด

with my neighbors in public space,

กับเพื่อนบ้านของฉันในพื้นที่สาธารณะ

using simple tools like stickers, stencils and chalk.

โดยใช้อุปกรณ์่ง่ายๆ เช่น สติิ๊กเกอร์, แผ่นกระดาษ, ชอล์ค

และโครงการเหล่านี้มาจากคำถามของดิฉัน เช่น

And these projects came from questions I had, like:

คุณจ่ายค่าอพาร์เมนท์ของคุณเท่าไหร่

How much are my neighbors paying for their apartments?

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ) เราจะยืมของเพื่อนบ้านอย่างไร

How can we lend and borrow more things,

without knocking on each other's doors at a bad time?

โดยที่ไม่ต้องเคาะประตูเรียกเพื่่อนบ้าน

How can we share more memories of our abandoned buildings,

เราจะแชร์ความทรงจำ

ของตึกที่ถูกทิ้งให้ร้างอย่างไรดี

and gain a better understanding of our landscape?

และทำอย่างไรให้เราเข้าใจภูมิทัศน์รอบๆบ้านของเราให้ดีขึ้น

How can we share more of our hopes for our vacant storefronts,

และทำอย่างไรเราถึงจะแชร์ความหวัง

สำหรับตึกร้าง เพื่อให้ชุมชนมองเห็น

so our communities can reflect our needs and dreams today?

ความจำเป็นและความฝันของพวกเรา

ตอนนี้ดิฉันอาศัยอยู่ที่เมือง นิว ออร์ลีนส์

Now, I live in New Orleans,

and I am in love with New Orleans.

และดิฉันก็รักเมื่องนิว ออร์ลีนส์นี้

My soul is always soothed by the giant live oak trees,

จิตวิญญาณของฉันมักจะอยู่ที่ต้นโอ๊กต้นใหญ่

ที่ให้ร่มเงาแก่คนรัก คนเมาและคนช่างฝัน มากว่าร้อยปี

shading lovers, drunks and dreamers for hundreds of years,

และฉันก็เชื่อมั่นในเมือง

and I trust a city that always makes way for music.

ที่มีบทเพลงอยู่ในหัวใจ (เสียงหัวเราะ)

I feel like every time someone sneezes,

ดิฉันรู้สึกว่า เมื่อมีบางคนจามเท่านั้นแหละ

New Orleans has a parade.

นิว ออร์ลีนส์ ก็สามารถกลายเป็นขบวนพาเหรดได้เลย (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

The city has some of the most beautiful architecture in the world,

เมืองนี้มีสถาปัตยกรรมที่ถือว่า

สวยเป็นอันดับต้นๆของโลก แต่ว่าก็ยังมี

but it also has one of the highest amounts of abandoned properties in America.

พื้นที่ร้างติดอันดับต้นๆของอเมริกาเช่นกัน

ฉันพักอยู่ใกล้กับบ้านหลังนี้ และคิดว่าทำยังไงดี ฉันถึง

I live near this house,

and I thought about how I could make it a nicer space for my neighborhood,

จะทำให้มันกลายเป็นพื้นที่ที่ดีกว่าสำหรับชุมชน

ฉันยังได้คิดถึงบางอย่างที่

and I also thought about something that changed my life forever.

เปลี่ยนชีวิตของฉันไปตลอดชีวิต

In 2009, I lost someone I loved very much.

เมื่อปี 2009 ฉันได้สูญเสียคนที่ฉันรักมาก

Her name was Joan, and she was a mother to me.

เธอชือ โจน และเธอก็เปรียบเสมือนแม่ของดิฉัน

And her death was sudden and unexpected.

การจากไปของเธอเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและไม่ได้คาดคิด

And I thought about death a lot.

ฉันเลยเริ่มคิดถึงเรื่องความตายมากขึ้น

And ... this made me feel deep gratitude for the time I've had.

และ

ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกซาบซึ้งกับช่วงเวลาที่ฉันมีอยู่

And ... brought clarity to the things that are meaningful to my life now.

และ

สร้างความกระจ่างให้เห็นสิ่งที่มีความหมาย

ชีวิตของฉันได้กระจ่างขึ้น

But I struggle to maintain this perspective in my daily life.

แต่ฉันก็ยังมีจุดที่ติดขัดในเรื่องการใช้ชีวิตประจำวัน

I feel like it's easy to get caught up in the day-to-day,

ฉันรู้สึกว่ามันง่ายนะที่จะใช้ชีวิตแค่แบบวันต่อวัน

and forget what really matters to you.

และทำเป็นลืมไปซะว่าอะไรสำคัญกับชีวิตเรา

So with help from old and new friends,

ซึ่งจากการช่วยเหลือของทั้งเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่

I turned the side of this abandoned house into a giant chalkboard,

ฉันก็ได้เปลี่ยนบ้านที่ถูกทิ้งร้างเหล่านี้

ให้เป็นกระดานขนาดใหญ่ที่มีลวดลายอยู่

and stenciled it with a fill-in-the-blank sentence:

และให้มีช่องว่างสำหรับเติมคำให้เต็มประโยค

"Before I die, I want to ..."

"ก่อนจะตาย ฉันอยากจะ ..."

So anyone walking by can pick up a piece of chalk,

ใครก็ตามที่เดินผ่านสามารถจะหยิบชอล์คมาเขียนเติมได้

reflect on their life,

ว่าอยากเติมอะไรที่เป็นมุมมองจากชีวิตของเขาเอง

and share their personal aspirations in public space.

ลงบนพื้นที่สาธารณะนี้

I didn't know what to expect from this experiment,

ฉันไม่รู้ว่าควรจะคาดหวังอะไรจากการทำสิ่งนี้

but by the next day, the wall was entirely filled out,

แต่ในวันถัดมาปรากฎว่าทั้งผนังถูกเติมเต็มไปหมด

และเพ่ิมมากขึ้นเรื่อยๆ

and it kept growing.

ฉันก็อยากจะแบ่งปันบางอย่าง

And I'd like to share a few things that people wrote on this wall.

ที่มีคนเขียนลงไปบนผนังนี้

"Before I die, I want to be tried for piracy."

"ก่อนจะตาย ฉันอยากจะเป็นโจรสลัด" (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

"ก่อนจะตาย ฉันอยากจะเหยียบเส้นแบ่งเวลาสากล"

"Before I die, I want to straddle the International Dateline."

"Before I die, I want to sing for millions."

"ก่อนจะตาย ฉันอยากจะร้องเพลงให้คนหลายล้านคนฟัง"

"ก่อนจะตาย ฉันอยากจะปลูกต้นไม้"

"Before I die, I want to plant a tree."

"Before I die, I want to live off the grid."

"ก่อนจะตาย ฉันอยากจะใช้ชีวิตวิถีธรรมชาติ"

"Before I die, I want to hold her one more time."

"ก่อนจะตาย ฉันอยากกอดเธออีกสักครั้ง"

"ก่อนจะตาย ฉันอยากจะเป็นทหารม้าของใครสักคน"

"Before I die, I want to be someone's cavalry."

"Before I die, I want to be completely myself."

"ก่อนจะตาย ฉันอยากเติมชีวิตฉันให้เต็ม"

จากพื้นที่ที่ไม่มีใครสนใจ กลายเป็นพื้นที่แห่งการสร้างสรรค์

So this neglected space became a constructive one,

and people's hopes and dreams made me laugh out loud, tear up,

และทำให้ผู้คนที่ความหวังและความฝัน

ทำให้ฉันหัวเราะออกมาดังๆและน้ำตาไหล

มันทำให้ฉันรู้สึกดีเมื่อฉันตกอยู่ในภาวะแย่ๆของตัวเอง

and they consoled me during my own tough times.

It's about knowing you're not alone;

มันทำให้รู้สึกว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว

it's about understanding our neighbors in new and enlightening ways;

ทำให้รู้สึกเข้าใจเพื่อนบ้าน

ในทางที่ดีและสร้างสรรค์ขึ้น

it's about making space for reflection and contemplation,

มันเกี่ยวกับการสร้างพื้นที่ ให้เราได้ย้อนมาดูตัวเอง

and remembering what really matters most to us as we grow and change.

และจำได้ว่าอะไรที่สำคัญกับเราจริงๆ

เมื่อเราเติบโตขึ้นและเปลี่ยนไป

ฉันสร้างสิ่งนี้เมื่อปีที่แล้วและเริ่มได้รับ

I made this last year,

and started receiving hundreds of messages from passionate people

ข้อความนับร้อยจากผู้ที่ชื่นชอบ

who wanted to make a wall with their community.

คนที่อยากสร้างกำแพงแบบนี้ให้กับชุมชนของเขา

So, my civic center colleagues and I made a tool kit,

ฉันและเพื่อนร่วมงานเลยสร้างชุดอุปกรณ์ง่ายๆ และตอนนี้

and now walls have been made in countries around the world,

กำแพงแบบนี้ถูกสร้างขึ้นทั่วโลก

including Kazakhstan,

รวมทั้งในคาซัคสถาน, แอฟริกาใต้

South Africa,

Australia,

ออสเตรเลีย

Argentina, and beyond.

อาร์เจนตินา และที่ต่างๆ

Together, we've shown how powerful our public spaces can be

ด้วยความร่วมมือกัน เราจะสามารถแสดงให้เห็นพลังของพื้นที่สาธารณะ

if we're given the opportunity to have a voice,

ซึ่งทำให้เรามีโอกาสที่จะแสดงสิทธิ์แสดงเสียง

and share more with one another.

และแบ่งปันข้อมูลกับคนอื่นๆได้

Two of the most valuable things we have

สิ่งสำคัญสองอย่างที่เรามีคือ เวลา

are time, and our relationships with other people.

และความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง

In our age of increasing distractions,

ในปัจจุบันนี้จะเห็นว่ามีสิ่งที่ทำให้ไขว้เขว้เยอะ

สิ่งที่สำคัญมากกว่าสิ่งใดคือการหาทางที่จะช่วยรักษา

it's more important than ever to find ways to maintain perspective,

มุมมองและจำไว้ว่าอะไรที่สำคัญกับชีวิต

and remember that life is brief and tender.

Death is something that we're often discouraged to talk about,

ความตายเป็นสิ่งที่คนเราไม่อยากพูดถึง

หรือแม้แต่จะคิดถึง

or even think about,

but I've realized that preparing for death

แต่ฉันตระหนักว่าการเตรียมตัวสำหรับความตายนั้น

is one of the most empowering things you can do.

เป็นหนึ่งในสิ่งที่มีพลังมากที่เราสามารถทำได้

Thinking about death clarifies your life.

การคิดเกี่ยวกับความตายและทำให้ชีวิตของคุณกระจ่างขึ้น

Our shared spaces can better reflect what matters to us,

พี้นที่สำหรับการแบ่งปันของเราทำให้เห็นมองเห็นภาพสะท้อน ว่าอะไรสำคัญกับเรา

as individuals and as a community,

ทั้งต่อปัจเจก และต่อชุมชน

และเป็นทางที่จะแบ่งปันความหวัง ความกลัวและเรื่องราวต่างๆ

and with more ways to share our hopes, fears and stories,

ผู้คนที่อยู่รายล้อมเราไม่เพียงแต่ช่วยให้เรา

the people around us can not only help us make better places,

สร้างที่อยู่ให้ดีขึ้น แต่เขาช่วยให้เรามีชีวิตที่ดีขึ้นด้วย

they can help us lead better lives.

Thank you.

ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)