Before I die I want to... | Candy Chang

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Аудармашы: Nursultan Aubakirov Редактор: Asqat Yerkimbay

There are a lot of ways the people around us

Айналамыздағы адамдар көптеген жолмен

can help improve our lives.

өмірімізді жақсарта алады.

We don't bump into every neighbor,

Бір аулада тұрсақ та

so a lot of wisdom never gets passed on,

көршілерімізбен кездесе бермейміз,

though we do share the same public spaces.

сондықтан мүлдем пікірлеспейміз.

So over the past few years, I've tried ways to share more

Соңғы жылдары көршілеріммен көпшілік орындарда

with my neighbors in public space,

қарапайым жапсырма, трафареттер мен

using simple tools like stickers, stencils and chalk.

борды пайдаланып көбірек ой бөлісуге тырысып жүрмін.

And these projects came from questions I had, like:

Бұл жоба «көршілерім өз пәтерлері үшін қанша төлейді екен?»,

How much are my neighbors paying for their apartments?

деген қызығушылықтан туындаған еді.

(Laughter)

(Күлкі)

How can we lend and borrow more things,

Бір-бірімізден ұялмай,

without knocking on each other's doors at a bad time?

әртүрлі заттарды қалай беруге немесе алуға болады?

How can we share more memories of our abandoned buildings,

Ескірген, иесіз ғимараттар мен табиғатты қалай жақсырақ түсінуге болатындығы туралы

and gain a better understanding of our landscape?

жинақтаған біліміңді қалай бөлісуге болады?

How can we share more of our hopes for our vacant storefronts,

Қажеттіліктеріміз бен армандарымыз жайында ойлану үшін

so our communities can reflect our needs and dreams today?

дүкеннің бос витриналарын пайдалану секілді ойларымызбен қалай бөлісеміз?

Now, I live in New Orleans,

Жаңа Орлеанда тұрамын,

and I am in love with New Orleans.

Жаңа Орлеанға ғашықпын.

My soul is always soothed by the giant live oak trees,

Сан ғасырлар бойы өз жапырақтарымен

shading lovers, drunks and dreamers for hundreds of years,

ғашықтарды, арманшылдарды, маскүнемдерді тасалап келген алып емендер

and I trust a city that always makes way for music.

сазды әуенге елтіген қала жігерімді тасытады.

I feel like every time someone sneezes,

Біреу түшкіріп қалса, Жаңа Орлеанда шеру өтуде

New Orleans has a parade.

деп ойлап қаламын.

(Laughter)

(Күлкі)

The city has some of the most beautiful architecture in the world,

Қала сәулеті жағынан әлемдегі ең көрікті қалалардың бірі,

but it also has one of the highest amounts of abandoned properties in America.

бірақ иесіз ескі үйлер саны жөнінен бүкіл Американы басып озады.

I live near this house,

Осындай үйдің жанында тұрамын,

and I thought about how I could make it a nicer space for my neighborhood,

осы аумақ тұрғындары үшін мұны қалай көркемдеуге болады деп ойладым,

and I also thought about something that changed my life forever.

осы мезетте ойыма бүкіл өмірімді өзгерткен бір оқиға түсті.

In 2009, I lost someone I loved very much.

2009 жылы ең қымбат адамымды жоғалттым.

Her name was Joan, and she was a mother to me.

Ол анам еді, есімі Джоан болатын.

And her death was sudden and unexpected.

Мезгілсіз қаза оны арамыздан алып кетті.

And I thought about death a lot.

Осыдан соң өлім туралы көп ойландым

And ... this made me feel deep gratitude for the time I've had.

және бұл ойларым анаммен өткізген уақытыма

And ... brought clarity to the things that are meaningful to my life now.

шүкір ету керектігімді ұқтырды,

But I struggle to maintain this perspective in my daily life.

қазіргі өмірімде маңызды болып саналатын нәрселерді нақтылауыма ықпал етті.

I feel like it's easy to get caught up in the day-to-day,

Күнделікті күйбең тірлікпен жүргенде

and forget what really matters to you.

ең маңызды мәселелерді естен шығарасың.

So with help from old and new friends,

Достарымның көмегімен

I turned the side of this abandoned house into a giant chalkboard,

иесіз үйдің бір жақ қабырғасын

and stenciled it with a fill-in-the-blank sentence:

үлкен тақтаға айналдырып, оған

"Before I die, I want to ..."

«Өлмей тұрып қалайтыным...» деген аяқталмаған сөйлем жаздым.

So anyone walking by can pick up a piece of chalk,

Жанынан өткендер өз өміріне ой жүгіртіп, осы қабырғаға

reflect on their life,

көкейіндегі армандарын

and share their personal aspirations in public space.

бормен жазып, жаһанға жария етеді.

I didn't know what to expect from this experiment,

Алғашында тосын тәжірибеден не күтерімді білмегем,

but by the next day, the wall was entirely filled out,

алайда ертеңіне-ақ бүкіл қабырға толып кетті,

and it kept growing.

одан ары да толыға берді.

And I'd like to share a few things that people wrote on this wall.

Адамдардың қабырғаға жазып қалдырған біраз ойларымен бөліскім келеді.

"Before I die, I want to be tried for piracy."

«Өлмей тұрып теңіз қарақшылығы үшін жазаланғым келеді»

(Laughter)

(Күлкі)

"Before I die, I want to straddle the International Dateline."

«Өлмей тұрып күн ауысатын жер сызығында тұрғым келеді».

"Before I die, I want to sing for millions."

«Өлмей тұрып миллиондаған адам алдында ән айтқым келеді».

"Before I die, I want to plant a tree."

«Өлмей тұрып ағаш отырғызғым келеді».

"Before I die, I want to live off the grid."

«Өлмей тұрып тор қамалдан шыққым келеді»

"Before I die, I want to hold her one more time."

«Өлмей тұрып оны тағы да бір құшақтағым келеді».

"Before I die, I want to be someone's cavalry."

«Өлмей тұрып біреуге қорған болғым келеді».

"Before I die, I want to be completely myself."

«Өлмей тұрып өзімді тапқым келеді».

So this neglected space became a constructive one,

Осылайша, құлазыған ескі жерді ой алаңына айналдырдым,

and people's hopes and dreams made me laugh out loud, tear up,

адамдардың үміттері мен армандарына бірде күлдім, бірде жыладым.

and they consoled me during my own tough times.

Олар өмірімдегі қиын сәттерде жаныма демеу болды.

It's about knowing you're not alone;

Қазір жалғыз емес екенімді білемін.

it's about understanding our neighbors in new and enlightening ways;

Әңгіме жан тазартушы жаңа амалдарға көршілеріміздің үн қосуында болып отыр.

it's about making space for reflection and contemplation,

Терең ой қорытуға арналған, артқа ойша көз тастап,

and remembering what really matters most to us as we grow and change.

шындығында не маңызды екендігін еске салатын орын жасадым.

I made this last year,

Өткен жылдан бері

and started receiving hundreds of messages from passionate people

қызыққан адамдардан көптеген хабарламалар ала бастадым,

who wanted to make a wall with their community.

олар да осындай қабырға жасағылары келеді екен.

So, my civic center colleagues and I made a tool kit,

Қоғамдық орталықтағы әріптестерммен нұсқаулық жасадық,

and now walls have been made in countries around the world,

бүгінде мұндай қабырғалар көптеген елде пайда болды,

including Kazakhstan,

Қазақстан

South Africa,

Оңтүстік Африка,

Australia,

Австралия,

Argentina, and beyond.

Аргентина және басқалар бар.

Together, we've shown how powerful our public spaces can be

Біріге отырып, көпшілік орындардың маңызын көрсеттік,

if we're given the opportunity to have a voice,

тек үлкен ойларымызды бір-бірімізбен бөлісе отырып,

and share more with one another.

жандандыра білуіміз керек.

Two of the most valuable things we have

Бізде бар құнды екі нәрсе:

are time, and our relationships with other people.

уақыт пен басқа адамдармен қарым-қатынасымыз.

In our age of increasing distractions,

Көптеген көңіл бұрар жағдайлар көбейген уақытта

it's more important than ever to find ways to maintain perspective,

ғаламат ойларымызды жоғалтып алмау,

and remember that life is brief and tender.

өмірдің тым қысқа әрі сезімге толы екенін түсіну аса маңызды.

Death is something that we're often discouraged to talk about,

Өлім - айтқымыз, ойлағымыз келмейтін,

or even think about,

нәрсе

but I've realized that preparing for death

бірақ, түсінгенім, өлімге дайындалу -

is one of the most empowering things you can do.

сіз істей алатын маңызды істердің бірі.

Thinking about death clarifies your life.

Өлім туралы ойлар өміріңізді айқындай түседі.

Our shared spaces can better reflect what matters to us,

Осындай қоғамдық орындар тұлға ретінде де,

as individuals and as a community,

адамдар тобы ретінде де біз үшін не маңызды екенін жақсырақ көрсетеді,

and with more ways to share our hopes, fears and stories,

Армандар мен қорқыныштарды, жағдайларды бөлісудің көптеген амалдары арқылы

the people around us can not only help us make better places,

маңайымыздағы адамдар осындай орындарды жақсартып қана қоймайды,

they can help us lead better lives.

бізге де жеңіл өмір сүруге көмектеседі.

Thank you.

Рақмет.

(Applause)

(Қол соғу)

Thank you.

Рақмет.

(Applause)

(Қол соғу)