Why we have too few women leaders | Sheryl Sandberg

Sheryl Sandberg: Neden çok az sayıda kadın lider var

Çeviri: Isil Arican Gözden geçirme: osman oguz ahsen

Bugün burada aramızda bulunanlarla,

So for any of us in this room today, let's start out by admitting we're lucky.

ne kadar şanslı olduğumuzu kabul ederek başlayalım.

We don't live in the world our mothers lived in,

Biz, annelerimizin, büyükannelerimizin yaşadığı

kadınlar için meslek seçimlerinin oldukça sınırlı olduğu

our grandmothers lived in,

where career choices for women were so limited.

bir dünyada yaşamıyoruz.

And if you're in this room today,

Ve bugün burada, bu salonda iseniz,

most of us grew up in a world where we have basic civil rights,

çoğumuz temel sivil haklara sahip olduğumuz

bir dünyada büyüdük.

and amazingly, we still live in a world where some women don't have them.

Ve inanılmaz bir şekilde, bazı kadınların hala aynı haklara

sahip olmadıgı bir dünyada yaşıyoruz.

But all that aside, we still have a problem,

Bütün bunlar bir yana, hala bir sorunumuz var,

Ve bu ciddi bir sorun.

and it's a real problem.

And the problem is this:

Ve sorun şu:

Women are not making it to the top of any profession

Dünyanın hiç bir yerinde

kadınlar hiç bir meslekte

anywhere in the world.

yüksek düzeylere gelemiyorlar.

The numbers tell the story quite clearly.

Rakamlar açıkça gerçekleri anlatiyor.

190 heads of state -- nine are women.

190 devlet başkanı arasında

dokuzu kadın.

Of all the people in parliament in the world,

Dünyada meclisteki bütün insanlar arasında

13 percent are women.

yüzde 13 kadın.

Kurumsal sektörün içinde,

In the corporate sector, women at the top,

üst düzeyde bulunan kadınlar,

C-level jobs, board seats --

üst düzey yönetimde, yönetim kurullarında --

tops out at 15, 16 percent.

yüzde 15, 16 dan ibaret.

The numbers have not moved since 2002

Rakamlar 2002'den bu yana değismedi

ve tam tersine gidiyor.

and are going in the wrong direction.

And even in the non-profit world,

Kar amacı gütmeyen,

a world we sometimes think of as being led by more women,

daha çok kadınlar tarafından yönetildiğini

düşündüğümüz şirketlerde bile,

women at the top: 20 percent.

yüksek düzeyde görev yapan kadinlar: yüzde 20.

Bir diğer sorunumuz ise,

We also have another problem,

which is that women face harder choices

kadınlar profesyonel başarılari ve kişisel hedefleri arasında

between professional success and personal fulfillment.

zor seçimlerle karşı karşıya kalmaları.

A recent study in the U.S. showed that, of married senior managers,

Amerika'da yakın zamanda yapilan bir araştırma

evli üst düzey yönetici

two-thirds of the married men had children

erkeklerin üçte ikisinin çocuk sahibi olmasına rağmen

and only one-third of the married women had children.

evli kadınlardan sadece üçte birinin çocuğu olduğunu gösteriyor.

A couple of years ago, I was in New York,

Birkaç yıl önce, New York'daydim

and I was pitching a deal,

ve bir anlaşma peşindeydim,

and I was in one of those fancy New York private equity offices

Newyork'daki şık özel sermaye ofislerinden birisinde.

tahmin edebilirsiniz.

you can picture.

Bir toplantıdaydım -- yaklaşık üç saatlik bir toplantı --

And I'm in the meeting -- it's about a three-hour meeting --

and two hours in, there needs to be that bio break,

toplantının ikinci saatinde, bir ihtiyaç molası gerekti,

herkes ayaklandı,

and everyone stands up,

and the partner running the meeting starts looking really embarrassed.

ve toplantıya önderlik eden ortak

birden mahçup görünmeye başladı.

And I realized he doesn't know where the women's room is in his office.

O zaman fark ettim ki

ofisindeki bayanlar tuvaletinin yerini bilmiyordu.

So I start looking around for moving boxes,

O sırada ofise yeni taşındıklarını düşünerek

etrafa bakınmaya başladım, ama kutu görmedim.

figuring they just moved in, but I don't see any.

And so I said, "Did you just move into this office?"

Ve bu yüzden ona "Ofise yeni mi taşındınız" diye sordum

"Hayır, yaklaşık bir senedir buradayız" dedi.

And he said, "No, we've been here about a year."

And I said, "Are you telling me that I am the only woman

Ona dedim ki, " Siz şimdi bana

bir senedir bu ofiste

to have pitched a deal in this office in a year?"

iş almaya çalışan tek kadin ben olduğumu mu söylüyorsunuz?"

And he looked at me, and he said,

Bana baktı, ve dedi ki,

"Yeah. Or maybe you're the only one who had to go to the bathroom."

"Evet. Ya da belki tek tuvalete gitmek isteyen sizsiniz"

(Laughter)

(kahkahalar)

So the question is, how are we going to fix this?

Sormamız gereken soru,

Bu durumu nasıl düzeltebileceğimiz.

How do we change these numbers at the top?

Bu rakamları nasıl değiştirebileceğimiz?

Bu durumu nasıl değiştirebiliriz?

How do we make this different?

I want to start out by saying, I talk about this --

Söze şunu söyleyerek başlamak istiyorum

Her zaman konuştuğum konu -

about keeping women in the workforce --

kadınların çalışmaya devam etmeleri.

because I really think that's the answer.

çün ki gerçekten çözümün bu olduğunu düşünüyorum.

In the high-income part of our workforce,

Işgücünün yüksek gelir bölümünde,

Ust düzeyde görev yapan insanlar arasında -

in the people who end up at the top --

Fortune 500 CEO jobs, or the equivalent in other industries --

Amerikadaki en büyük 500 şirkette üst düzeyde islerde,

yada diğer sektörlerde eşdeğer işlerde -

the problem, I am convinced, is that women are dropping out.

problemin, kadınların vazgeçmeleri

olduğuna inanıyorum.

Now people talk about this a lot,

Son zamanlarda insanlar bundan çok bahsediyor,

and they talk about things like flextime and mentoring

esnek iş zamanlama ya da mentorluk etme ya da

firmaların kadınları eğitmesi gerektiğinden bahsediyorlar.

and programs companies should have to train women.

I want to talk about none of that today,

Ama bugün, her ne kadar çok önemli olsalar da --

even though that's all really important.

bunlardan bahsetmek istemiyorum.

Today I want to focus on what we can do as individuals.

Bugün, bireysel olarak ne yapabileceğimiz üzerine odaklanmak istiyorum.

What are the messages we need to tell ourselves?

Kendimize vermemiz gereken mesaj nedir?

What are the messages we tell the women that work with and for us?

Bizimle ve bizim için çalışan kadınlara iletmemiz gereken mesaj ne?

What are the messages we tell our daughters?

Kız çocuklarımıza verecepimiz mesaj ne?

Now, at the outset, I want to be very clear

Başlamadan şunu söylemek isterim ki,

bu konuşmamnda herhangi bir yargılayıcı unsur yok.

that this speech comes with no judgments.

I don't have the right answer.

Doğru cevabı bilmiyorum;

I don't even have it for myself.

kendim için bile olsa bilmiyorum.

I left San Francisco, where I live, on Monday,

Pazartesi günü yaşadığım yer olan San Francisco'dan ayrıldım

and I was getting on the plane for this conference.

bu konferansa gelmek için uçağa biniyordum,

Üç yaşındaki kızım, onu anaokuluna bırakırken

And my daughter, who's three, when I dropped her off at preschool,

şu bacağa sarılma hareketini yaptı.

did that whole hugging-the-leg, crying, "Mommy, don't get on the plane" thing.

"Anne, uçağa binme" diye ağladı.

This is hard. I feel guilty sometimes.

Bu çok zor. Bazen kendimi suçlu hissediyorum.

I know no women,

İster evde olsunlar, ister çalışma hayatının içinde

whether they're at home or whether they're in the workforce,

bu hissi zaman zaman yaşamayan bir kadın olduğunu

sanmıyorum.

who don't feel that sometimes.

So I'm not saying that staying in the workforce

Yani, iş hayatında yer almanın her kes için

is the right thing for everyone.

doğru bir karar olduğunu söylemiyorum.

My talk today is about what the messages are

Bugünkü konuşmam, eğer iş hayatında yer almaya karar verdiyseniz

if you do want to stay in the workforce,

size vereceğime mesajlar hakkında.

and I think there are three.

Bence üç temel mesaj var.

One, sit at the table.

Bir, masaya oturun.

Two, make your partner a real partner.

İki, partnerinizin gerçek bir partner olduğundan emin olun.

And three, don't leave before you leave.

Ve üç, -- gerçekten ayrılmadan önce kendinizi ayırmayın.

Birinciden başlayalım: Masaya oturun.

Number one: sit at the table.

Facebook'ta birkaç hafta önce

Just a couple weeks ago at Facebook,

we hosted a very senior government official,

üst düzey bir devlet yetkilisini ağırladık,

and he came in to meet with senior execs

Silikon vadisindeki üst düzey yöneticilerle

görüşmek için geldi.

from around Silicon Valley.

And everyone kind of sat at the table.

Herkes masanın etrafında yerini aldı.

He had these two women who were traveling with him

Bu kişinin yanında, onunla birlikte seyahat eden ve onun departmanında

pretty senior in his department,

epey üst düzeyde çalışan iki kadın vardı.

and I kind of said to them,

Ben onlara "Gelin, masaya oturun" dedim.

"Sit at the table. Come on, sit at the table,"

and they sat on the side of the room.

Ama onlar odanın kenarında duvar dibine oturdular.

When I was in college, my senior year,

Üniversite son sınıftayken

I took a course called European Intellectual History.

Avrupann Entellektüel tarihi isimli bir ders alıyordum.

Don't you love that kind of thing from college?

Üniversitedeki bu tip şeylere bayılmamak mümkün mü?

I wish I could do that now.

Keşke şimdi de yapabilsem.

And I took it with my roommate, Carrie,

Neyse, bu dersi oda arkadaşım olan Carrie ile alıyordum,

who was then a brilliant literary student --

ki her zaman inanılmaz derecede parlak bir öğrenci idi --

and went on to be a brilliant literary scholar --

ve inanılmaz derecede parlak bir akademisyen de oldu sonra --

bir de erkek kardeşim aynı dersi alıyordu --

and my brother -- smart guy,

akıllı bir çocuk, ama su topu delisi bir tıp öğrencisi,

but a water-polo-playing pre-med,

who was a sophomore.

üniversite ikinci sınıftaydı.

The three of us take this class together.

Bu dersi üçümüz birlikte alıyorduk.

And then Carrie reads all the books in the original Greek and Latin,

Carrie bütün kitapları

orjinal Yunanca ve Latincelerinden okuyor --

tüm derslere giriyor --

goes to all the lectures.

I read all the books in English

ben kitapları İngilizcelerinden okuyorum,

and go to most of the lectures.

ve derslerin çoğuna giriyorum.

My brother is kind of busy.

Erkek kardeşim ise çok meşgul;

He reads one book of 12 and goes to a couple of lectures,

12 kitaptan sadece birini okuyor,

ve sadece birkaç derse giriyor,

marches himself up to our room

sınavdan birkaç gün önce de odamıza gelip

bizden onu sınava çalıştırmamızı istiyor.

a couple days before the exam to get himself tutored.

Sonra üçümüz birden sınava giriyoruz, oturuyoruz.

The three of us go to the exam together, and we sit down.

And we sit there for three hours --

ve o sınavda tam üç saat oturduk --

ufak mavi defterlerimize cevapları yazdık -- evet o kadar yaşlıyım ben --

and our little blue notebooks -- yes, I'm that old.

We walk out, we look at each other, and we say, "How did you do?"

ve sınav salonundan çıktık, birbirimize baktık ve sorduk, " Nasıl geçti?"

And Carrie says, "Boy, I feel like I didn't really draw out the main point

Carrie "Hegelian diyalektikleri açıklarken ana noktalarında

tam değinmedim sanırım." diyor.

on the Hegelian dialectic."

And I say, "God, I really wish I had really connected

Ben "Tanrım, keşke John Locke'nin mülkiyet teorisini

John Locke's theory of property with the philosophers that follow."

ondan sonra gelen felsefecilerle daha iyi bağdaştırabilseydim." diyorum.

And my brother says,

Erkek kardeşim ise,

"I got the top grade in the class."

"Sınıftaki en iyi notu ben aldım." diyor.

(Laughter)

"You got the top grade in the class?

"Sınıftaki en iyi notu sen mi aldın?

You don't know anything."

Sen hiçbirşey bilmiyorsun ki."

(Laughter)

The problem with these stories is that they show what the data shows:

Bu hikayedeki sorun şu

verilerin gösterdiği şeyle aynı şeyi söylüyor:

women systematically underestimate their own abilities.

kadınlar, kendi yetilerini sistematik olarak azımsıyorlar.

If you test men and women,

Eğer kadınları ve erkekleri test eder

and you ask them questions on totally objective criteria like GPAs,

ve onlara tamamen not ortalamaları gibi tamamen objektif bir konuda soru sorarsanız

men get it wrong slightly high,

erkeklerin tahminleri olduğundan yüksek değerler iken

and women get it wrong slightly low.

kadınların tahminleri olduğundan düşük değerleri içeriyor.

Women do not negotiate for themselves in the workforce.

Kadınlar iş dünyasında kendileri için pazarlık etmiyorlar.

A study in the last two years

Son yıllarda yayınlanan bir çalışmaya göre

of people entering the workforce out of college

üniversiteden mezun olup iş hayatına atılan

showed that 57 percent of boys entering, or men, I guess,

delikanlıların -- ya da daha doğrusu erkeklerin --

%57'si ilk maaşları ile ilgili pazarlık ederken

are negotiating their first salary,

kadınların sadece %7'si

and only seven percent of women.

aynı nedenle pazarlık ediyor.

And most importantly,

Daha da önemlisi,

men attribute their success to themselves,

erkekler başarıları için kendilerine pay biçerlerken,

and women attribute it to other external factors.

kadınlar dış faktörleri etken olarak görüyorlar.

If you ask men why they did a good job,

Eğer erkeklere iyi bir iş başardıklarını söyleyecek olursanız

they'll say, "I'm awesome.

size "Elbette, ben çok iyiyim çünkü.

Obviously. Why are you even asking?"

Bu çok açık. Ne sorduğunuzu anlamadım." diyeceklerdir.

If you ask women why they did a good job,

Oysa kadınlara çok iyi bir iş çıkardıklarını söylediğinizde

what they'll say is someone helped them,

size söyleyecekleri, birinin onlara yardım ettiği,

they got lucky, they worked really hard.

şanslarının yaver gittiği, ya da çok çalıştıklarıdır.

Why does this matter?

Bu neden önemli?

Boy, it matters a lot.

İnanın çok çok önemli

Because no one gets to the corner office

çünkü kimse en büyük ofise

by sitting on the side, not at the table,

masada oturmayıp duvar dibine ilişerek ulaşamaz.

and no one gets the promotion

ve birisi, eğer o başarıyı hak etmediğine inanıyorsa

if they don't think they deserve their success,

ya da kendi başarısının farkında değilse

or they don't even understand their own success.

asla terfi edemez.

Keşke bu sorunun yanıtı basit olsaydı.

I wish the answer were easy.

I wish I could go tell all the young women I work for,

Keşke birlikte çalıştığım bütün genç kadınlara,

bütün o muhteşem kadınlara,

these fabulous women,

"Believe in yourself and negotiate for yourself.

"Özgüveniniz olsun ve kendiniz için pazarlık edin.

Own your own success."

Başarınıza sahip çıkın." diyebilseydim.

I wish I could tell that to my daughter.

Keşke bunu kendi kızıma söyleyebilseydim.

But it's not that simple.

Ama bu o kadar basit değil.

Because what the data shows, above all else, is one thing,

Çünkü verileri gösteriyor ki, herşeyden önce --

which is that success and likeability are positively correlated for men

başarı ve başkaları tarafından sevilmek

erkekler için doğru orantılı iken

and negatively correlated for women.

kadınlar için ters orantılı.

And everyone's nodding, because we all know this to be true.

Herkesin başıyla onayladığını görüyorum.

çünkü hepimiz bunun doğru olduğunu biliyoruz.

There's a really good study that shows this really well.

Bunu gösteren çok iyi bir çalışma var.

There's a famous Harvard Business School study

Harvard İşletme Bölümü'nde yapılmış ünlü bir araştırma.

on a woman named Heidi Roizen.

Silikon Vadisindeki bir firmada

And she's an operator in a company in Silicon Valley,

operatör olarak çalışan Heidi Roizen

isimli bir kadın ile ilgili bir araştırma.

and she uses her contacts

Heidi Rozen, tanıdıklarını kullanarak

to become a very successful venture capitalist.

çok başarılı bir yatırımcı oluyor.

In 2002 -- not so long ago --

2002 yılında, çok da eskiden değil

a professor who was then at Columbia University

Colombia Universitesindeki bir profesör

took that case and made it [Howard] Roizen.

Heidi Rozen vakasını alıyor ve ismini Howard Roizen olarak değiştiriyor.

And he gave the case out, both of them, to two groups of students.

Her iki vakayı da

iki grup öğrencisine ödev olarak veriyor.

He changed exactly one word:

İki vaka arasında tek bir fakr var:

"Heidi" to "Howard."

Heidi kelimesi yerine Howard kelimesi yazılmış.

But that one word made a really big difference.

Ama bu tek kelime çok büyük bir fark yaratıyor.

He then surveyed the students,

Daha sonra öğrencilerine anket yapıyor.

and the good news was the students, both men and women,

İyi haber şu ki, öğrenciler, kız ve erkek öğrenciler,

thought Heidi and Howard were equally competent,

hem Heidi hem Howard'ın eşit derecede başarılı olduğunu düşünüyor,

and that's good.

ki bu çok iyi.

The bad news was that everyone liked Howard.

Ama kötü olan şu ki, herkes Howard'ı beğeniyor.

He's a great guy. You want to work for him.

Süper bir adarm, onun altına çalışmak istersiniz,

You want to spend the day fishing with him.

hatta onunla balığa çıkmak istersiniz.

Peki Heidi? Çok emin değiller.

But Heidi? Not so sure.

She's a little out for herself. She's a little political.

Biraz fazla iddialı. Biraz falza politik.

You're not sure you'd want to work for her.

Onun altında çalışmayı çok da istemezsiniz.

This is the complication.

İşte olayın karmaşık olan kısmı bu.

We have to tell our daughters and our colleagues,

Bizler, kızlarımıza ve meslektaşlarımıza,

we have to tell ourselves to believe we got the A,

ve kendimize terfi etmek için A aldığımıza,

masada oturabileceğimize inanmamız

to reach for the promotion, to sit at the table,

gerektiğini söylemeliyiz.

and we have to do it in a world

Ve bunu erkeklerin herhangi bir tavizde bulunalarına

where, for them, there are sacrifices they will make for that,

gerek olmayan, ama bizlerin tavizlerde bulunmasını

even though for their brothers, there are not.

gerektiren bir dünyada yapmalıyız.

The saddest thing about all of this is that it's really hard to remember this.

Bütün bunların en üzücü noktası ise bunu anımsamanın çok zor olması.

And I'm about to tell a story which is truly embarrassing for me,

Size benim için çok utanç verici bir hikaye anlatmak istiyorum,

but I think important.

çünkü bence çok önemli.

I gave this talk at Facebook not so long ago

Kısa bir zaman önce Facebook'ta

to about 100 employees,

yaklaşık yüz çalışana bir konuşma yaptım.

Birkaç saat sonra, orada çalışan genç kadınlardan biri

and a couple hours later, there was a young woman who works there

benim masamın hemen dışında benimle

sitting outside my little desk, and she wanted to talk to me.

konuşmak için bekliyordu.

I said, okay, and she sat down, and we talked.

Tamam dedim, oturdu ve konuşmaya başladık.

And she said, "I learned something today.

Bana "bugün birşey öğrendim" dedi.

I learned that I need to keep my hand up."

"Anladım ki, elimi havada tutmam lazım."

Ona "ne demek istiyorsun?" diye sordum.

"What do you mean?"

She said, "You're giving this talk,

Bana "Konuşma yaparken,

and you said you would take two more questions.

en son iki soru daha alacağını söyledin.

I had my hand up with many other people,

O anda pekçok insanla birlikte benim de elim havadaydı. İki kişiye daha söz verdin.

and you took two more questions.

Ben de elimi indirdim, ve diğer tüm kadınların da ellerini indirdiğini fark ettim,

I put my hand down, and I noticed all the women did the same,

ama sonra iki soruyu daha yanıtladın,

and then you took more questions,

sadece erkeklerin sorularını."

only from the men."

Kendi kendime,

And I thought to myself,

"Wow, if it's me -- who cares about this, obviously --

Vay canına -- eğer bu konulara dikkat eden ben bile--

giving this talk --

bu konuşma sırasında

and during this talk, I can't even notice that the men's hands are still raised,

erkeklerin ellrinin hala havada olduğunu

kadınların ellerinin ise inmiş olduğunu

and the women's hands are still raised,

fark edemiyorsam

how good are we

şirketlerde çalışan yöneticiler olarak

as managers of our companies and our organizations

fırsatlara ulaşmak için erkeklerin

at seeing that the men are reaching for opportunities

kadınlara göre daha çok hamle yaptığını

more than women?"

fark edebileceğiz?

We've got to get women to sit at the table.

Kadınların o masaya oturmalarını sağlamamız lazım.

(Cheers)

(Applause)

(Alkışlar)

İkinci mesaj:

Message number two:

Make your partner a real partner.

partnerinizin gerçek bir partner olmasına dikkat edin.

I've become convinced that we've made more progress in the workforce

Ben, iş hayatında evdekinden daha çok aiama kaydettiğimize

than we have in the home.

ikna olmuş durumdayım.

The data shows this very clearly.

Veriler bunu çok açık şekilde gösteriyor.

If a woman and a man work full-time and have a child,

Eğer kadın ver erkek tam gün çalışırsa

ve çocukları varsa,

the woman does twice the amount of housework the man does,

kadınlar erkeğin yaptığının iki katı kadar ev işi yapıyorlar,

and the woman does three times the amount of childcare the man does.

ve kadınlar erkekten üç kat daha fazla

çocuk bakımını üstleniyorlar.

So she's got three jobs or two jobs, and he's got one.

Yani kadınların iki ya da üç işi varken,

erkeklerin bir tane.

Who do you think drops out when someone needs to be home more?

Birinin evde daha .ok kalması gerekiyorsa kim işini bırakıyor dersiniz?

Bunun nedenleri oldukça karmaşık ve

The causes of this are really complicated, and I don't have time to go into them.

bunlara değinecek vaktim yok.

And I don't think Sunday football-watching and general laziness is the cause.

ve ana nedenin pazar günleri futbol seyretmek

ya da genel anlamda tembellik olduğunu düşünmüyorum.

I think the cause is more complicated.

Bence nedenler çok daha karmaşık.

Bence, toplumsal olarak,

I think, as a society,

we put more pressure on our boys to succeed

erkeklere başarılı olmaları konusunda

than we do on our girls.

kadınlardan daha çok baskı uyguluyoruz.

I know men that stay home

Evden çalışan, evde oturan ve

and work in the home to support wives with careers,

kariyer sahibi eşlerine evden destek olan erkekler tanıyorum.

Ve bu çok zor.

and it's hard.

When I go to the Mommy-and-Me stuff and I see the father there,

Annem-ve-ben aktivitelerinden birine gittiğimde

orada bir baba gördüğümde

I notice that the other mommies don't play with him.

diğer annelerin onunla iletişime geçmediğini

görüyorum.

And that's a problem,

Bence bu bir sorun.

because we have to make it as important a job,

Evde olmak -- bunu iş hayatı kadar önemli hale getirmeliyiz,

because it's the hardest job in the world to work inside the home,

her iki cins için de dünyanın en zor işi bu --

for people of both genders,

evde çalışmak.

if we're going to even things out and let women stay in the workforce.

Eğer eşitlik ve kadınların iş hayatında kalmasını sağlayacaksak yapmamız gereken bu.

(Applause)

(Alkışlar)

Studies show that households with equal earning

Çalışmalar, eşit gelir ve eşit sorumluluk içeren

and equal responsibility

evlerdeki boşanma oranlarının

also have half the divorce rate.

yarı yarıya az olduğunu gösteriyor.

And if that wasn't good enough motivation for everyone out there,

Eğer bu herkes için yeterince motive edici bir faktör değilse,

they also have more --

bu ailelerin --

how shall I say this on this stage?

bunu sahnede nasıl söylesem ki?--

They know each other more in the biblical sense as well.

birbiriyle daha çok haşır neşir olduğunu söylemekte fayda var.

(Cheers)

(Tezahüratlar)

Message number three:

Üçüncü mesaj:

Don't leave before you leave.

"Ayrılmadan önce ayrılmayın."

I think there's a really deep irony

Bence, kadınların iş hayatında kalmak

to the fact that actions women are taking --

amacı ile yaptıkları davranışlarının

and I see this all the time --

aslında sonunda iş hayatını bıraklamarına

with the objective of staying in the workforce

neden olmasında ciddi bir ironi var. --

actually lead to their eventually leaving.

ki ben bunu sıklıkla görüyorum--.

Here's what happens:

Olan şu:

We're all busy. Everyone's busy. A woman's busy.

Hepimiz meşguluz: herkes meşgul; diyelim ki meşgul bir kadın var.

And she starts thinking about having a child,

ve çocuk yapmayı düşünmeye başladı.

and from the moment she starts thinking about having a child,

Çocuk yapmayı aklından geçirmeye başladığı anda

she starts thinking about making room for that child.

o çocuğa hayatında yer açmayı da düşünmeye başlıyor.

"Şu an yapmakta olduğum şeylerin yanısıra, çocuğu hayatıma nasıl sığdıracağım?"

"How am I going to fit this into everything else I'm doing?"

And literally from that moment,

Ve o andan itibaren,

artık soru sormak için elini kaldırmamaya,

she doesn't raise her hand anymore,

she doesn't look for a promotion, she doesn't take on the new project,

zam istememeye, yeni bir projeye istekli olmamaya başlıyor.

she doesn't say, "Me. I want to do that."

"O projeyi bana verin, ben yapabilirim."

She starts leaning back.

demez oluyor, kendini geri çekiyor.

The problem is that --

Buradaki sorun, --

let's say she got pregnant that day, that day --

diyelim ki o gün, tam o gün hamile kaldı --

nine months of pregnancy, three months of maternity leave,

hamilelik dokuz ay, üç ay da doğum izni var,

six months to catch your breath --

altı ay da sonrasında kendin toparlamak için --

Fast-forward two years,

toplamda iki yıl diyelim,

more often -- and as I've seen it --

--benim gördüğüm, sıklıkla--

women start thinking about this way earlier --

kadınlar bunun hakkında çok daha erkenden düşünmeye başlıyorlar --

when they get engaged, or married,

nişanlandıklarında, evlendiklerinde

when they start thinking about having a child,

çocuk sahibi olmak için öalışmaya başladıklarında, ki bu epey uzun sürebilir.

which can take a long time.

Birgün bu konu ile ilgili konuşmak için genç bir kadın bana geldi,

One woman came to see me about this.

ona baktım ve dedim ki -- biraz genç göründü bana.

She looked a little young.

And I said, "So are you and your husband thinking about having a baby?"

Ona dedim ki, "Yani eşin ve sen bir bebek sahibi olmaya mı karar verdiniz?"

Bana, "Yooo, ben evli değilim ki." dedi.

And she said, "Oh no, I'm not married."

She didn't even have a boyfriend.

Erkek arkadaşı bile yoktu.

(Laughter)

I said, "You're thinking about this just way too early."

Ben de "Bunları bence biraz fazla erken

düşünüyorsun." dedim.

But the point is that what happens

Ama söylemeye çalıştığım şu, bu başladığında

once you start kind of quietly leaning back?

yavaşça kendini geri çektiğinde ne oluyor?

Everyone who's been through this --

Bunu yaşayan herkes bilir--

and I'm here to tell you, once you have a child at home,

ben de öyle, bir kez çocuk sahibi olduğunuzda,

your job better be really good to go back,

işinize geri dönmek için işinizin gerçekten de iyi olması gerekir,

because it's hard to leave that kid at home.

çünkü bir çocuğu evde bırakıp işe gitmek çok zordur--

işinizin motive edici, heyecanlandırıcı ve

Your job needs to be challenging.

ödüllendirici olması gerekir.

It needs to be rewarding.

You need to feel like you're making a difference.

Bir fark yarattığınızı hissediyor olmanız lazım.

And if two years ago you didn't take a promotion

Eğer iki yıl önce bir terfi almadıysanız o terfiyi

and some guy next to you did,

yanınızdaki başka bir erkek alacak,

if three years ago you stopped looking for new opportunities,

eğer üç yıl önce

yeni fırsatlar aramayı bıraktıysanız,

you're going to be bored

canınız sıkılmaya başlayacak

because you should have kept your foot on the gas pedal.

çünkü ayağınızı gaz pedalından çekmemeliydiniz.

Don't leave before you leave.

Ayrılmadan, ayrılmayın.

Stay in.

İşinizde kalın.

Keep your foot on the gas pedal,

Ayağınızı gaz pedalı üzerinde tutun,

until the very day you need to leave to take a break for a child --

ta ki çocuğunuz için bir ara vereceğiniz

ayrılacağınız güne kadar --

and then make your decisions.

ve sonra kararlarınızı verin.

O kararları çok erkenden vermeyin,

Don't make decisions too far in advance,

particularly ones you're not even conscious you're making.

özellikle de bu kararları aldığınızın farkında bile değilseniz.

My generation really, sadly,

Ne yazık ki benim ait olduğum nesil

is not going to change the numbers at the top.

tepğedeki rakamları çok fazla değiştiremeyecek.

They're just not moving.

Bu rakamlar pek değişmiyor.

We are not going to get to where 50 percent of the population --

Benim neslimin zamanında, nüfusun %50'sinin

in my generation, there will not be 50 percent of [women]

insanların %50'sinin sektörde de lider olduğunu

at the top of any industry.

göremeyeceğiz.

Ama gelecek nesillerden ümitliyim.

But I'm hopeful that future generations can.

I think a world where half of our countries and our companies

Bence, ülkelerin ve

dünyadaki şirketlerin yarısınının kadınlar tarafından

yönetilmeye başladığı zaman, dünyamız daha iyi bir yer olacak.

were run by women, would be a better world.

It's not just because people would know where the women's bathrooms are,

Bunun nedeni, o zaman herkesin kadınlar tuvaletinin yerini bilecek olması değil,

tabi bu da epey faydalı olur.

even though that would be very helpful.

I think it would be a better world.

Bence böyle bir dünya çok daha iyi bir dünya.

Benim iki çocupum var.

I have two children.

I have a five-year-old son and a two-year-old daughter.

Beş yaşında bir oğlum ve iki yaşında bir kızım.

I want my son to have a choice

Ben, oğlumun önünde bir seçenek olmasını istiyorum,

to contribute fully in the workforce or at home,

iş hayatına tamamen atılmakla evde kalmak arasında seçim yapabilmeli.

and I want my daughter to have the choice to not just succeed,

ve kıızımın da önünde bir seçenek olmasını istiyorum

sadece başarılı olmak değil,

but to be liked for her accomplishments.

başarılıar nedeniyle sevilmeyi de seçebilmeli.

Teşekkürler

Thank you.

(Applause)

(Alkış)