The technology of storytelling | Joe Sabia

Translator: vidya raju Reviewer: Ganesh Arunadann

Ladies and gentlemen, gather around.

சீமான்களே, சீமாட்டிகளே, என்னைச் சுற்றி அமர்ந்து கொள்ளுங்கள்.

I would love to share with you a story.

நான் உங்களுடன் ஒரு கதையைப் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன் .

Once upon a time

முன்பொரு காலத்தில்,

in 19th century Germany,

19ஆம் நூற்றாண்டு ஜெர்மனியில்,

there was the book.

ஒரு புத்தகம் இருந்தது.

Now during this time,

அப்பொழுது, அந்த நேரத்தில்

the book was the king of storytelling.

அந்த புத்தகம் கதை சொல்பவர்களுக்கு பொக்கிஷமாக விளங்கியது.

It was venerable.

அது போற்றுதலுக்கு உரியதாக இருந்தது.

It was ubiquitous.

அது எங்கும் கிடைக்கப்பெற்றது.

But it was a little bit boring.

ஆனால், அது கொஞ்சம் சுவாரசியம் இல்லாமல் இருந்தது.

Because in its 400 years of existence,

அதன் 400 ஆண்டு கால இருப்பில்,

storytellers never evolved the book

கதை சொல்பவர்கள் இந்த புத்தகத்தை,

as a storytelling device.

ஒரு கதை சொல்லும் கருவியாக எண்ணவில்லை.

But then one author arrived,

ஆனால், பின்னர் ஒரு கதாசிரியர் வந்தார்.

and he changed the game forever.

அவர் அந்த விளையாட்டை நிரந்தரமாக மாற்றினார்.

(Music)

இசை

His name was Lothar,

அவர் பெயர் தான் லொத்தர்.

Lothar Meggendorfer.

லொத்தர் மெக்கன்டோர்ஃபோர்

Lothar Meggendorfer put his foot down,

லொத்தர் மெக்கன்டோர்ஃபோர் உறுதியாக,

and he said, "Genug ist genug!"

"கெநுக் இஸ்ட் கெநுக்" என்று சொன்னார்

He grabbed his pen,

அவர் பேனாவை எடுத்தார்,

he snatched his scissors.

கத்திரிக்கோலையும் எடுத்துக் கொண்டார்.

This man refused to fold to the conventions of normalcy

இந்த மனிதர் வழக்கமான மரபுகளை பின் பற்றாமல்

and just decided to fold.

அதனை உடைத்தெறிய முற்பட்டார்.

History would know Lothar Meggendorfer

லொத்தர் மெக்கன்டோர்ஃபோரை பின்பு வரலாறு அறிந்துக் கொண்டது.

as -- who else? --

யாராக?

the world's first true inventor

உலகின் முதல் உண்மையான

of the children's pop-up book.

குழந்தைகளின் முதல் பாப்-அப் புத்தகங்களின் கண்டுபிடிப்பாளராக.

(Music)

(இசை)

For this delight and for this wonder,

இந்த மகிழ்ச்சிக்கும் அதிசயத்திற்கும் தான்

people rejoiced.

மக்கள் மகிழ்ச்சி கொண்டனர்.

(Cheering)

(ஆரவாரம்)

They were happy because the story survived,

அவர்கள் மகிழ்ச்சியாக இருந்ததற்கான காரணங்கள், அந்த கதை உயிர்ப்புடன் இருந்ததாலும்,

and that the world would keep on spinning.

இந்த உலகம் அதன் போக்கில் சுழன்று கொண்டே இருப்பதாலும் தான்.

Lothar Meggendorfer wasn't the first

லொத்தர் மெக்கன்டோர்ஃபோர் கதை சொல்லும் வழிமுறையை

to evolve the way a story was told,

கண்டுபிடித்ததில் முதன்மையானவரும் இல்லை,

and he certainly wasn't the last.

அதே சமயம் கடைசியானவரும் இல்லை.

Whether storytellers realized it or not,

இதை கதை சொல்பவர்கள் உணர்ந்தார்களா தெரியவில்லை,

they were channeling Meggendorfer's spirit

அவர்கள் மெக்கன்டோர்ஃபோரது உற்சாகத்தை ஒருமுகப்படுத்தும் விதமாக

when they moved opera to vaudville,

ஒபேரா என்னும் கூற்று வடிவினை வோத்வில் என்னும் கூற்று வடிவிற்கு மாற்றி அமைத்தும்,

radio news to radio theater,

வானொலி செய்தியை வானொலி பட்டறைக்கும்,

film to film in motion

ஊமைப் படத்தை சலனப் படமாகவும்,

to film in sound, color, 3D,

அதனை ஒலி, நிறம், முப்பரிமாணம் தன்மை கொண்ட திரைப்படமாகவும்,

on VHS and on DVD.

வி.எச்.எஸ் என்னும் ஒளிநாடாவிலிருந்து டிவிடி என்னும் இறுவட்டுக்குமாக மாற்றிக்கொண்டே இருந்தனர்.

There seemed to be no cure for this Meggendorferitis.

இந்த மெக்கன்டோர்ஃபோர் பித்தை குணப்படுத்த முடியாது போல் தோன்றியது.

And things got a lot more fun when the Internet came around.

இணையம் அறிமுகமான பின் இன்னும் பல சுவாரசியங்கள் கூடின.

(Laughter)

(சிரிப்பலை)

Because, not only could people broadcast their stories throughout the world,

ஏனெனில், மக்கள் தங்களது கதைகளை உலகளாவிய முறையில் ஒளிபரப்ப முடிந்தது மட்டுமல்லாது,

but they could do so

அவர்களால் அதனை

using what seemed to be an infinite amount of devices.

எண்ணிலடங்கா ஊடகங்களையும், கருவிகளையும் கொண்டும் ஒளிபரப்ப முடிந்தது.

For example, one company

உதாரணமாக, ஒரு நிறுவனம்

would tell a story of love

அன்பைப்பற்றிய கதையினை

through its very own search engine.

அதன் சொந்த தேடுபொறியைக் கொண்டு சொன்னது.

One Taiwanese production studio

ஒரு தைவான் ஒளிப்பட தயாரிப்பு நிலையம்,

would interpret American politics in 3D.

அமெரிக்க அரசியலை முப்பரிமாண படக்கதையில் சொல்லும்.

(Laughter)

(சிரிப்பலை)

And one man would tell the stories of his father

ஒரு மனிதன் தன் தந்தையின் கதையை சொல்ல

by using a platform called Twitter

ட்விட்டர் என்னும் ஊடகத்தை பயன்படுத்தி,

to communicate the excrement his father would gesticulate.

அவரின் உடலசைவினை கூட உலகத்தோடு தொடர்பாடிச் சொல்ல முடிந்தது.

And after all this, everyone paused;

இத்தனைக்குப் பின் எல்லோரும் ஒருக்கணம் இடை நிறுத்தி,

they took a step back.

ஒரு படி பின்னோக்கி பார்கையில்.

They realized that, in 6,000 years of storytelling,

6,000 ஆண்டுகளாக இருந்து வரும் கதைசொல்லும் பாரம்பரியமானது,

they've gone from depicting hunting on cave walls

குகைகளின் சுவர்களில் வேட்டையாடும்படியான ஓவியங்களால் கதை சொல்லும் வழக்கம் போய்,

to depicting Shakespeare on Facebook walls.

முகநூல் சுவற்றில் ஷேக்ஸ்பியரை குறித்து கதையிடுவது என்று உருமாறியுள்ளது.

And this was a cause for celebration.

இதனை கொண்டாடுவதற்கு ஒரு காரணம் இருந்தது.

The art of storytelling has remained unchanged.

கதை சொல்லும் கலை ஒரு மாற்றங்கள் இல்லாமல் தொடர்கிறது.

And for the most part, the stories are recycled.

பெரும்பாலான நேரங்களில், கதைகள் மறு ஆக்கம் செய்யப்படுகிறது.

But the way that humans tell the stories

ஆனால் மனிதர்கள் கதை சொல்லும் விதமானது,

has always evolved

எப்பொழுதும்,

with pure, consistent novelty.

பொலிவுடனும், சீரான புதுமையுடனும் உருமாற்றிக் கொண்டு வழங்கப்படுகிறது.

And they remembered a man,

அவர்கள் எல்லோரும் ஒரு மனிதனை,

one amazing German,

அந்த அற்புதமான ஜெர்மானியரை,

every time a new storytelling device

ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு புதிய கதை சொல்லும் சாதனம்

popped up next.

தோன்றும் போதும், அவரை என்றும் நினைவில் கொண்டனர்.

And for that,

அதற்காகவே,

the audience --

இந்த பார்வையாளர்கள் --

the lovely, beautiful audience --

இந்த அருமையான அன்பான பார்வையாளர்கள் --

would live happily ever after.

என்றென்றும் மகிழ்ச்சியாக வாழலாயினர்.

(Applause)

(கைதட்டல்)