For more tolerance, we need more ... tourism? | Aziz Abu Sarah

Aziz Abu Sarah: Daha fazla hoşgörü için ihitiyacımız olan daha fazla ... turizm mi?

Çeviri: Mehmet Şeker Gözden geçirme: Öykü Kübra DOĞAN

I'm a tourism entrepreneur and a peacebuilder,

Ben turizm alanında bir girişimciyim ve arabulucuyum,

but this is not how I started.

fakat bu şekilde başlamadım.

When I was seven years old, I remember watching television

7 yaşımdayken, televizyon izlediğimi,

and seeing people throwing rocks,

insanların taş fırlattığını gördüğümü ve bunun

and thinking, this must be a fun thing to do.

eğlenceli bir şey olduğunu düşündüğümü hatırlıyorum.

So I got out to the street and threw rocks,

Böylece sokağa çıktım ve taş fırlatmaya başladım,

not realizing I was supposed to throw rocks at Israeli cars.

taşları İsraillilerin arabalarına fırlatmam gerektiğinin farkında olmadan.

Instead, I ended up stoning my neighbors' cars. (Laughter)

Bunun yerine ben de komşumuzun arabasını taşlamıştım. (Gülüşmeler)

They were not enthusiastic about my patriotism.

Onlar benim vatanseverliğim konusunda hevesli değillerdi.

This is my picture with my brother.

Bu benim kardeşimle birlikte çekilmiş bir fotoğrafım.

This is me, the little one, and I know what you're thinking:

Bu benim, küçük olan ve şunu düşündüğünüzü biliyorum:

"You used to look cute, what the heck happened to you?"

"Çok şirin görünüyormuşsun, sana ne olmuş böyle?"

But my brother, who is older than me,

Benden büyük olan erkek kardeşim,

was arrested when he was 18,

18 yaşındayken tutuklandı ve

taken to prison on charges of throwing stones.

taş atma suçlamasıyla hapse atıldı.

He was beaten up when he refused to confess that he threw stones,

Taş attığını itiraf etmeyi reddettiği için dövüldü

and as a result, had internal injuries

ve nihayetinde, hapishaneden salıverildiğinde

that caused his death soon after he was released from prison.

ölümüne sebep olan bir takım iç yaralanmaları vardı.

I was angry, I was bitter,

Kızgındım, üzgündüm

and all I wanted was revenge.

ve tüm istediğim şey intikamdı.

But that changed when I was 18.

Fakat 18 yaşıma geldiğimde bu değişti.

I decided that I needed Hebrew to get a job,

İşe girmek için İbranice öğrenmem gerektiğine karar verdim.

and going to study Hebrew in that classroom

Bir sınıfa kaydoldum ve İbranice öğrenmeye başladım.

was the first time I ever met Jews who were not soldiers.

O sınıfta asker olmayan bir Yahudi ile ilk defa karşılaştım.

And we connected over really small things, like the fact that I love country music,

Üstelik, Filistinliler için yabancı olan

which is really strange for Palestinians.

ve benim sevdiğim bir müzik türü olan folk müzik gibi bir takım küçük şeylerle iletişim kurduk.

But it was then that I realized also that we have a wall of anger,

Ancak, bizi birbirimizden ayrı düşüren

of hatred and of ignorance that separates us.

öfke, nefret ve cahillik gibi duvarların olduğunu ilk defa farkettim.

I decided that it doesn't matter what happens to me.

Artık bana ne olduğunun çok da fark etmediğine karar verdim.

What really matters is how I deal with it.

Asıl önemli olan onunla nasıl başa çıktığımdı.

And therefore, I decided to dedicate my life

Böylece, hayatımı insanları birbirinden ayıran

to bringing down the walls that separate people.

bu duvarları yıkmaya adadım.

I do so through many ways.

Bunu da birçok yoldan yaptım.

Tourism is one of them, but also media and education,

Turizm bunlardan sadece bir tanesi, bunun yanı sıra medya ve eğitim de var.

and you might be wondering, really, can tourism change things?

Merak ediyor olabilirsiniz, turizm gerçekten bir şeyleri değiştirebilir mi?

Can it bring down walls? Yes.

O duvarları yıkabilir mi? Evet.

Tourism is the best sustainable way to bring down those walls

Turizm o duvarları yıkmak

ve insanların birbiri ile iletişimini sağlayabilmek

and to create a sustainable way of connecting with each other

ve arkadaşlıkları oluşturmak için en iyi sürdürülebilir yöntem.

and creating friendships.

2009 yılında, iki yahudi arkadaşla birlikte

In 2009, I cofounded Mejdi Tours,

insanları birbiri ile iletişime geçirebilmek amacıyla

a social enterprise that aims to connect people,

bir sosyal girişimcilik olarak, Mejdi Tours'u kurdum.

with two Jewish friends, by the way,

Yapacağımız şey, uygulayacağımız model ise,

and what we'll do, the model we did,

örneğin, Kudüs'de iki tane tur rehberimiz olacak,

for example, in Jerusalem, we would have two tour guides,

bir İsrailli ve bir Filistinli gezilere birlikte rehberlik edecekler,

one Israeli and one Palestinian, guiding the trips together,

tamamen farklı açılardan tarihi, hikayeleri

telling history and narrative and archaeology and conflict

ve arkeolojiyi ve çatışmaları anlatacaklardı.

from totally different perspectives.

I remember running a trip together with a friend named Kobi --

Kobi adından bir arkadaşımla birlikte bir geziyi idare ettiğimizi hatırlıyorum.

Chicago'dan gelen bir yahudi topluluğu idi ve gezi Kudüs'te idi.

Jewish congregation from Chicago, the trip was in Jerusalem --

Onları bir mülteci kampına götürdük, Filistintililerin yaşadığı bir mülteci kampına

and we took them to a refugee camp, a Palestinian refugee camp,

and there we had this amazing food.

ve orada muhteşem yemekler yedik.

By the way, this is my mother. She's cool.

Bu arada bu benim annem. O çok iyi birisidir.

And that's the Palestinian food called maqluba.

Bu ise maklube dediğimiz bir Filistin yemeği.

It means "upside-down."

"Tepetaklak" anlamına geliyor.

You cook it with rice and chicken, and you flip it upside-down.

Pirinç ve tavukla pişiyorsunuz ve altını üstüne çeviriyorsunuz.

It's the best meal ever.

Gelmiş geçmiş en harika yemek.

And we'll eat together.

Hepimiz birlikte yeriz.

Then we had a joint band, Israeli and Palestinian musicians,

Sonra İsrailli ve Filistinli müzisyenlerin oluşturduğu bir müzik grubuna katıldık

ve biraz göbek dansı yaptık.

and we did some belly-dancing.

If you don't know any, I'll teach you later.

Eğer hiç bilmiyorsanız, size sonra öğretebilirim.

But when we left, both sides,

Ama orayı terk ettiğimizde, her iki tarafı da,

they were crying because they did not want to leave.

ayrılmak istemedikleri için ağlıyorlardı.

Three years later, those relationships still exist.

Kurulan bu bağlar, 3 yıl sonra da hala devam ediyor.

Bir milyon insanın,

Imagine with me if the one billion people

bu tarzda her yıl uluslararası seyahat ettiğini,

who travel internationally every year travel like this,

bir otobüsle bir yerden bir yere,

not being taken in the bus from one side to another,

bir otelden bir başkasına götürülmediğini,

from one hotel to another,

otobüslerin penceresinden insanları ve kültürleri fotoğraflamadığını

taking pictures from the windows of their buses of people and cultures,

fakat insanlarla gerçekten bağ kurduğunu hayal edin.

but actually connecting with people.

You know, I remember having a Muslim group from the U.K.

Bir keresinde İngiltere'den müslüman bir grubu alıp,

Ortadox Yahudi bir ailenin evine götürdüğümü

going to the house of an Orthodox Jewish family,

and having their first Friday night dinners, that Sabbath dinner,

ve orada ilk cuma akşamı, sebt günü yemeği yediklerini,

birlikte hamin olarak adlandırılan

and eating together hamin, which is a Jewish food, a stew,

bir yahudi yemeği olan yahniyi yediklerini

just having the connection of realizing, after a while,

bir süre sonrada da ailelerin 100 yıl önce

that a hundred years ago, their families came out

Kuzey Amerika'da aynı yerde ortaya çıktığına ilişkin bağın farkına vardıklarını hatırlıyorum.

of the same place in Northern Africa.

This is not a photo profile for your Facebook.

Bu sizin Facebook profil resminiz değil.

This is not disaster tourism.

Bu afet turizmi değil.

This is the future of travel,

Bu seyahat etmenin varacağı nokta

and I invite you to join me to do that, to change your travel.

ve ben de sizleri seyahatlerin şeklini değiştirerek bana katılmaya davet ediyorum.

We're doing it all over the world now,

Şu anda tüm dünyada bu faaliyeti sürdürüyoruz

İrlanda'dan, İran'a, Türkiye'ye

from Ireland to Iran to Turkey,

and we see ourselves going everywhere to change the world.

ve heryere ulaşıp, dünyayı değiştirebileceğimizi düşünüyoruz.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)