Dare to Educate Afghan Girls | Shabana Basij-Rasikh | TED Talks

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Els De Keyser

When I was 11,

Toen ik 11 was,

I remember waking up one morning to the sound of joy in my house.

werd ik op een ochtend wakker door vreugdekreten in huis.

My father was listening to BBC News

Mijn vader luisterde naar het BBC-nieuws

on his small, gray radio.

op zijn kleine, grijze radio.

There was a big smile on his face which was unusual then,

Hij had een grote glimlach op zijn gezicht. Dat was ongewoon

because the news mostly depressed him.

omdat het nieuws hem meestal depressief maakte.

"The Taliban are gone!" my father shouted.

"De Taliban zijn weg!", riep mijn vader.

I didn't know what it meant,

Ik wist niet wat dat betekende,

but I could see that my father was very, very happy.

maar ik kon zien dat mijn vader zeer, zeer gelukkig was.

"You can go to a real school now," he said.

"Nu kan je naar een echte school", zei hij.

A morning that I will never forget.

Een ochtend die ik nooit zal vergeten.

A real school.

Een echte school.

You see, I was six when the Taliban took over Afghanistan

Want ik was zes toen de Taliban in Afghanistan

and made it illegal for girls to go to school.

het meisjes verbood om naar school te gaan.

So for the next five years, I dressed as a boy

De volgende vijf jaar moest ik met jongenskleren

to escort my older sister, who was no longer allowed

mijn oudere zus escorteren. Ze mocht niet langer alleen buitenkomen

to be outside alone, to a secret school.

en kon alleen maar naar een geheime school gaan.

It was the only way we both could be educated.

Het was de enige manier waarop we beiden een opleiding konden volgen.

Each day, we took a different route

Elke dag namen we een andere route

so that no one would suspect where we were going.

zodat niemand kon vermoeden waar wij naartoe gingen.

We would cover our books in grocery bags

We verborgen onze boeken in boodschappentassen

so it would seem we were just out shopping.

zodat het leek dat we gingen winkelen.

The school was in a house,

De school was in een huis.

more than 100 of us packed in one small living room.

We zaten met meer dan 100 in een kleine woonkamer.

It was cozy in winter but extremely hot in summer.

Gezellig in de winter, maar extreem heet in de zomer.

We all knew we were risking our lives --

We wisten allemaal dat we ons leven riskeerden -

the teacher, the students and our parents.

de leraar, de studenten en onze ouders.

From time to time, the school would suddenly be canceled

Soms was er een week lang geen school

for a week because Taliban were suspicious.

omdat de Taliban iets vermoedden.

We always wondered what they knew about us.

Altijd vroegen we ons af wat ze over ons wisten.

Were we being followed?

Werden we gevolgd?

Do they know where we live?

Wisten ze waar we woonden?

We were scared,

We waren bang,

but still, school was where we wanted to be.

maar toch wilden we naar school.

I was very lucky to grow up in a family

Ik had het geluk op te groeien in een familie

where education was prized and daughters were treasured.

waar onderwijs werd geprezen en dochters werden gekoesterd.

My grandfather was an extraordinary man for his time.

Mijn grootvader was voor zijn tijd een buitengewone man.

A total maverick from a remote province of Afghanistan,

Een buitenbeentje uit een afgelegen provincie van Afghanistan

he insisted that his daughter, my mom,

stond hij erop dat zijn dochter, mijn moeder,

go to school, and for that he was disowned by his father.

naar school ging. Daarom werd hij verstoten door zijn vader.

But my educated mother became a teacher.

Maar mijn goed opgeleide moeder werd lerares.

There she is.

Hier is ze.

She retired two years ago, only to turn our house

Twee jaar geleden stopte ze, maar maakte van ons huis

into a school for girls and women in our neighborhood.

een school voor meisjes en vrouwen in onze buurt.

And my father -- that's him --

En mijn vader - dat is hem -

he was the first ever in his family to receive an education.

was de eerste in zijn familie die een opleiding kreeg.

There was no question that his children

Er bestond geen twijfel aan dat zijn kinderen

would receive an education, including his daughters,

een opleiding zouden krijgen, met inbegrip van zijn dochters,

despite the Taliban, despite the risks.

ondanks de Taliban, ondanks de risico's.

To him, there was greater risk in not educating his children.

In zijn ogen was het niet opleiden van zijn kinderen een groter risico.

During Taliban years, I remember

Tijdens de jaren van de Taliban, herinner ik me,

there were times I would get so frustrated by our life

was ik vaak zo gefrustreerd door ons leven,

and always being scared and not seeing a future.

altijd bang zijn, geen toekomst zien.

I would want to quit,

Ik wou ermee ophouden,

but my father,

maar mijn vader zei:

he would say,

maar mijn vader zei:

"Listen, my daughter,

"Luister, mijn dochter.

you can lose everything you own in your life.

Je kunt alles wat je hebt, kwijtraken. Je geld kan worden gestolen.

Your money can be stolen. You can be forced to leave your home during a war.

Je kunt gedwongen worden om je huis te verlaten in een oorlog.

But the one thing that will always remain with you

Maar het enige dat je levenslang kan bijhouden, zit hier.

is what is here,

Maar het enige dat je levenslang kan bijhouden, zit hier.

and if we have to sell our blood to pay your school fees,

Zelfs als we ons bloed moeten verkopen om je schoolgeld te betalen,

we will.

dan zullen we dat doen.

So do you still not want to continue?"

Wil je het dan nog altijd niet volhouden?"

Today I am 22.

Vandaag ben ik 22.

I was raised in a country that has been destroyed

Ik ben opgegroeid in een land

by decades of war.

dat verwoest is door tientallen jaren oorlog.

Fewer than six percent of women my age have made it beyond high school,

Minder dan 6% van de vrouwen van mijn leeftijd hebben de middelbare school afgemaakt.

and had my family not been so committed to my education,

Als mijn familie niet zo’n waarde had gehecht aan mijn opleiding,

I would be one of them.

was ik een van hen.

Instead, I stand here a proud graduate of Middlebury College.

In plaats daarvan sta ik hier trots als afgestudeerde van het Middlebury College.

(Applause)

(Applaus)

When I returned to Afghanistan, my grandfather,

Toen ik terugging naar Afghanistan, was mijn grootvader,

the one exiled from his home for daring to educate his daughters,

die verstoten was omdat hij het aandurfde zijn dochters een opleiding te geven,

was among the first to congratulate me.

bij de eersten om me te feliciteren.

He not only brags about my college degree,

Hij schept niet alleen op over mijn universiteitsgraad,

but also that I was the first woman,

maar ook dat ik de eerste vrouw was

and that I am the first woman

maar ook dat ik de eerste vrouw was

to drive him through the streets of Kabul.

die hem door de straten van Kaboel reed.

(Applause)

(Applaus)

My family believes in me.

Mijn familie gelooft in mij.

I dream big, but my family dreams even bigger for me.

Ik heb grote dromen, maar die van mijn familie voor mij zijn nog groter.

That's why I am a global ambassador for 10x10,

Daarom ben ik globale ambassadeur voor 10x10,

a global campaign to educate women.

een wereldwijde campagne om vrouwen op te leiden.

That's why I cofounded SOLA,

Daarom heb ik samen met anderen SOLA opgericht.

the first and perhaps only boarding school

Het is de eerste en misschien enige kostschool

for girls in Afghanistan,

voor meisjes in Afghanistan,

a country where it's still risky for girls to go to school.

een land waar het voor meisjes nog steeds riskant is om naar school te gaan.

The exciting thing is that I see students at my school

Blij verrast zie ik dat leerlingen op mijn school

with ambition grabbing at opportunity.

ambitieus de kans aangrijpen.

And I see their parents and their fathers

En dat hun ouders

who, like my own, advocate for them,

net als de mijne, voor hen opkomen,

despite and even in the face of daunting opposition.

zelfs ondanks de ontmoedigende tegenstand.

Like Ahmed. That's not his real name,

Zoals Ahmed. Dat is niet zijn echte naam

and I cannot show you his face,

en ik kan jullie zijn gezicht niet tonen.

but Ahmed is the father of one of my students.

Ahmed is de vader van een van mijn studentes.

Less than a month ago, he and his daughter

Minder dan een maand geleden waren hij en zijn dochter

were on their way from SOLA to their village,

onderweg van SOLA naar hun dorp.

and they literally missed being killed

Ze ontsnapten letterlijk aan de dood door een bermbom.

by a roadside bomb by minutes.

Ze ontsnapten letterlijk aan de dood door een bermbom.

As he arrived home, the phone rang,

Toen hij thuiskwam, ging de telefoon.

a voice warning him

Een stem waarschuwde hem

that if he sent his daughter back to school,

dat als hij zijn dochter terug naar school zond,

they would try again.

ze het opnieuw zouden proberen.

"Kill me now, if you wish," he said,

"Dood me maar, als je wil," zei hij,

"but I will not ruin my daughter's future

"maar ik zal de toekomst van mijn dochter niet ruïneren

because of your old and backward ideas."

omwille van jullie ouderwetse en achterlijke ideeën."

What I've come to realize about Afghanistan,

Wat ik ben gaan beseffen over Afghanistan,

and this is something that is often dismissed in the West,

en dit is iets dat in het westen vaak wordt vergeten,

that behind most of us who succeed

is dat achter de meesten van ons die slagen

is a father who recognizes the value in his daughter

er een vader staat die de waarde van zijn dochter inziet

and who sees that her success is his success.

en die begrijpt dat haar succes zijn succes is.

It's not to say that our mothers aren't key in our success.

Niet dat onze moeders geen rol spelen in ons succes.

In fact, they're often the initial and convincing negotiators

In feite zijn zij vaak de eerste en overtuigende onderhandelaars

of a bright future for their daughters,

voor een mooie toekomst voor hun dochters,

but in the context of a society like in Afghanistan,

maar in een samenleving als in Afghanistan,

we must have the support of men.

hebben we de steun van de mannen nodig.

Under the Taliban, girls who went to school

Onder de Taliban telde je de schoolgaande meisjes bij honderden.

numbered in the hundreds --

Onder de Taliban telde je de schoolgaande meisjes bij honderden.

remember, it was illegal.

En was het illegaal.

But today, more than three million girls are in school in Afghanistan.

Vandaag gaan meer dan drie miljoen meisjes naar school in Afghanistan.

(Applause)

(Applaus)

Afghanistan looks so different from here in America.

Vanuit Amerika ziet Afghanistan er zo anders uit.

I find that Americans see the fragility in changes.

Ik merk dat de Amerikanen kijken naar de kwetsbaarheid van de veranderingen.

I fear that these changes will not last

Hier vrees ik dat deze veranderingen niet zullen voortduren

much beyond the U.S. troops' withdrawal.

na de terugtrekking van de Amerikaanse troepen.

But when I am back in Afghanistan,

Maar terug in Afghanistan,

when I see the students in my school

als ik die studenten op mijn school zie

and their parents who advocate for them,

en hun ouders die voor hen opkomen,

who encourage them, I see a promising future

die hen aanmoedigen, zie ik een veelbelovende toekomst

and lasting change.

en duurzame veranderingen.

To me, Afghanistan is a country of hope and boundless possibilities,

Voor mij is Afghanistan een land van hoop en grenzeloze mogelijkheden.

and every single day

Elke dag herinneren de meisjes van SOLA me daaraan.

the girls of SOLA remind me of that.

Elke dag herinneren de meisjes van SOLA me daaraan.

Like me, they are dreaming big.

Net als ik hebben ook zij grote dromen.

Thank you.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)