The next outbreak? We’re not ready | Bill Gates | TED

بیل گیتس: وقوع فاجعه همه گیر بعدی؟ ما آماده نیستیم

Translator: Ali Hosseini Reviewer: soheila Jafari

When I was a kid,

وقتی من کودک بودم،

the disaster we worried about most was a nuclear war.

بزرگ ترین مصیبتی که نگرانش بودیم جنگ اتمی بود.

That's why we had a barrel like this down in our basement,

به همین خاطر ما بشکه ای مانند این در زیر زمین خانه داشتیم.

filled with cans of food and water.

پر از کنسروهای غذا و آب.

When the nuclear attack came,

وقتی که حمله هسته ای بیاید،

we were supposed to go downstairs, hunker down, and eat out of that barrel.

فرض بر این بود که ما پایین پله ها رویم، آن جا مخفی شده و از مواد غذای بشکه بخوریم.

Today the greatest risk of global catastrophe

امروز بزرگترین خطر برای فاجعه ای جهانی

doesn't look like this.

شبیه به این نیست.

Instead, it looks like this.

به جای آن، شبیه اینه:

If anything kills over 10 million people in the next few decades,

اگر چیزی بیش از ده میلیون انسان در دهه های آتی بکشد،

it's most likely to be a highly infectious virus

بیشتر ممکنه یک ویروس شدیداً عفونی باشه

rather than a war.

تا یک جنگ.

Not missiles, but microbes.

نه موشک ها بلکه میکروب ها.

Now, part of the reason for this is that

الآن، بخشی از علت این مسأله این است که

we've invested a huge amount in nuclear deterrents.

ما شدیداً روی بازدارنده های هسته ای سرمایه گذاری کرده ایم.

But we've actually invested very little in a system to stop an epidemic.

اما ما عملاً توجه اندکی به سیستم بازدارنده اپیدمی کردیم.

We're not ready for the next epidemic.

ما برای فاجعه همه گیر بعدی آماده نیستیم.

Let's look at Ebola.

بگذارید نگاهی به ابولا بیاندازیم.

I'm sure all of you read about it in the newspaper,

مطمئنم همه شما در روزنامه ها آن را پیگیری نموده اید.

lots of tough challenges.

چالش های سخت زیادی درکار بود.

I followed it carefully through the case analysis tools

من از طریق ابزارهای تحلیل موردی این مسأله را دنبال نمودم.

we use to track polio eradication.

ما در گذشته به دنبال ریشه کنی فلج اطفال بودیم.

And as you look at what went on,

همانطور که می بینید چه اتفاقی افتاد٬

the problem wasn't that there was a system that didn't work well enough,

مشکل وجود سیستمی که به درستی کار نمی کرد٬ نبود.

the problem was that we didn't have a system at all.

مشکل این بود که ما اصلاً سیستمی نداشتیم.

In fact, there's some pretty obvious key missing pieces.

در حقیقت تکه های کلیدی گم شده ای به وضوح وجود داشتند.

We didn't have a group of epidemiologists ready to go, who would have gone,

ما گروهی از اپیدمی شناسان را نداشتیم که آماده رفتن باشند٬ که اگر می رفتند٬

seen what the disease was, seen how far it had spread.

می دیدند که بیماری چه بوده و تا چه حد گسترش یافته است.

The case reports came in on paper.

گزارش ها به صورت مقاله درآمدند.

It was very delayed before they were put online

تأخیر زیادی در ارسال آن ها بر اینترنت افتاد

and they were extremely inaccurate.

و آن ها اصلاً دقیق نبودند.

We didn't have a medical team ready to go.

ما تیم پزشکی آماده برای این جریان نداشتیم.

We didn't have a way of preparing people.

ما راهی برای آماده سازی مردم نداشتیم.

Now, Médecins Sans Frontières did a great job orchestrating volunteers.

الآن پزشکان بدون مرز، بسیار عالی توانستند داوطلبان را هماهنگ کنند.

But even so, we were far slower than we should have been

اما حتی ما کندتر از چیزی بودیم که باید می بودیم

getting the thousands of workers into these countries.

در جمع آوری و ارسال هزاران کارگر به این کشورها

And a large epidemic would require us to have hundreds of thousands of workers.

و چنین اپیدمی بزرگی نیاز داشت که صدها هزار کارگر را داشته باشیم.

There was no one there to look at treatment approaches.

کسی آنجا نبود که شیوه های درمانی را نظاره کند.

No one to look at the diagnostics.

هیچ کس توجهی به تشخیص ها نکرد.

No one to figure out what tools should be used.

هیچ کس نمی توانست درک کند که چه ابزارهایی باید استفاده شوند.

As an example, we could have taken the blood of survivors,

به عنوان مثال، ما می توانستیم خون نجات یافتگان را بگیریم،

processed it, and put that plasma back in people to protect them.

آن را تحلیل کرده و پلاسمای آن را به مردم برای محافظت برگردانیم.

But that was never tried.

اما این مسأله هیچ وقت امتحان نشد.

So there was a lot that was missing.

بنابراین موارد زیادی گم شده بود.

And these things are really a global failure.

و این ها عملاً شکستی جهانی بود.

The WHO is funded to monitor epidemics, but not to do these things I talked about.

سازمان جهانی بهداشت بنا شده تا اپیدمی ها را نظاره کند و آن مسائلی را که گفتم نکند.

Now, in the movies it's quite different.

اما در فیلم ها این کاملاً متفاوت است.

There's a group of handsome epidemiologists ready to go,

گروهی از اپیدمی شناسان خوش تیپ آماده وجود دارند،

they move in, they save the day, but that's just pure Hollywood.

که به صحنه آمده و مشکلات را حل کنند، اما این فقط هالیوود است.

The failure to prepare could allow the next epidemic

شکست ناشی از عدم آمادگی ممکن است منجر شود تا اپیدمی بعدی

to be dramatically more devastating than Ebola

بسیار شدیدتر از ابولا نابودکننده باشد.

Let's look at the progression of Ebola over this year.

بگذارید نگاهی به پیشروی ابولا در طول امسال بیاندازیم.

About 10,000 people died,

حدود ده هزار نفر مردند،

and nearly all were in the three West African countries.

و تمامی آن ها تقریبآ در سه کشور غربی آفریقا بود.

There's three reasons why it didn't spread more.

به ۳ دلیل این مسأله بیشتر گسترش نیافت.

The first is that there was a lot of heroic work by the health workers.

اول اینکه بسیاری از کارمندان حوزه سلامت کارهای ارزشمند و قهرمانانه ای انجام دادند.

They found the people and they prevented more infections.

آن ها مردم را پیدا کرده و از عفونت بیشتر جلوگیری کردند.

The second is the nature of the virus.

دوم طبیعت این ویروس است.

Ebola does not spread through the air.

ابولا از طریق هوا منتقل نمی شود.

And by the time you're contagious,

و زمانی که شما ناقل بیماری شدید

most people are so sick that they're bedridden.

بیشتر مردم شدیداً بیمارند٬ به نحوی که بستری هستند.

Third, it didn't get into many urban areas.

و نهایتاً این ویروس زیاد به نواحی شهری نفوذ نکرده بود.

And that was just luck.

و این تنها شانس بود.

If it had gotten into a lot more urban areas,

اگر به شهرها بیشتر سرایت می کرد

the case numbers would have been much larger.

موارد ابتلا به بیماری بسیار بیش تر از این بود.

So next time, we might not be so lucky.

پس دفعه بعدی ما ممکن است آن قدر خوش شانس نباشیم.

You can have a virus where people feel well enough while they're infectious

شما ممکن است ویروسی شوید در جایی که مردم فکر کنند حالشون خوبه ولی همگی آلوده هستند

that they get on a plane or they go to a market.

در حالی که سوار هواپیما می شوند یا به بازار میروند.

The source of the virus could be a natural epidemic like Ebola,

منبع ویروس ممکن است یک اپیدمی طبیعی مثل ابولا بوده٬

or it could be bioterrorism.

یا می تواند حمله میکروبی باشد.

So there are things that would literally make things a thousand times worse.

پس چیزهایی وجود دارند که عملاً مسائل را هزاران بار دشوارتر می کنند.

In fact, let's look at a model of a virus spread through the air,

در حقیقت٬ بگذارید نگاهی به مدلی از ویروس بیاندازیم که از هوا منتقل می شود٬

like the Spanish Flu back in 1918.

همانند آنفلوانزای اسپانیا در سال ۱۹۱۸.

So here's what would happen:

بنابراین چنین اتفاقی ممکن است بیافتد:

It would spread throughout the world very, very quickly.

این در تمام دنیا به سرعت پخش شود.

And you can see over 30 million people died from that epidemic.

و شما شاهد مرگ بیش از ۳۰ میلیون نفر ناشی از اپیدمی باشید.

So this is a serious problem.

پس این مشکلی جدی است.

We should be concerned.

ما باید نگران باشیم.

But in fact, we can build a really good response system.

اما ما می توانیم سیستم مناسبی را برای پاسخ به اتفاقات مشابه راه بیاندازیم.

We have the benefits of all the science and technology that we talk about here.

می توانیم از مزایای علم و فناوری که صحبت کردیم بهره ببریم.

We've got cell phones

ما تلفن همراه داریم

to get information from the public and get information out to them.

که اطلاعات را از عموم دریافت کنیم و یا دیگران را خبر کنیم.

We have satellite maps where we can see where people are and where they're moving.

ما نقشه های ماهواره ای داریم و می توانیم موقعیت و حرکت مردم را شناسایی کنیم.

We have advances in biology

پیشرفت هایی در زیست شناسی داشتیم

that should dramatically change the turnaround time to look at a pathogen

که به طور مؤثری زمان برگشت به عامل بیماری زا را کاهش می دهد

and be able to make drugs and vaccines that fit for that pathogen.

و می تواند داروها و واکسن هایی را بسازد که با عامل بیماری زا جور درآید.

So we can have tools,

پس ما میتوانیم ابزار داشته باشیم

but those tools need to be put into an overall global health system.

اما این ابزارها بایستی در یک سیستم کامل سلامت جهانی گذارده شوند.

And we need preparedness.

ما نیاز به آمادگی داریم.

The best lessons, I think, on how to get prepared

بزرگترین درس٬ به عقیده من٬ درباره چگونگی آماده سازی

are again, what we do for war.

همان چیزی است که برای جنگ انجام می دهیم.

For soldiers, we have full-time, waiting to go.

در تمامی لحظات٬ سربازانی داریم که منتظر عملیاتند.

We have reserves that can scale us up to large numbers.

نیروهای ذخیره ای که می توانند با تعداد زیاد ما را پشتیبانی کنند.

NATO has a mobile unit that can deploy very rapidly.

ناتو واحدهای سیاری دارد که به سرعت استقرار می یابند.

NATO does a lot of war games to check, are people well trained?

ناتو بازیهای جنگی راه می اندازد تا ببیند نیروها به خوبی آموزش دیده اند؟

Do they understand about fuel and logistics

آیا درباره سوخت و لجستیک متوجه هستند؟

and the same radio frequencies?

و فرکانس رادیویی مشترک هم زبانند؟

So they are absolutely ready to go.

که آن ها کاملاً آماده باشند.

So those are the kinds of things we need to deal with an epidemic.

پس این ها چیزهایی است که هنگام بروز اپیدمی لازم داریم با آن سروکار داشته باشیم.

What are the key pieces?

بخش های مهم کدامند؟

First, we need strong health systems in poor countries.

ما سیستمی قوی برای سلامت در کشورهای فقیر لازم داریم.

That's where mothers can give birth safely,

آن جایی است که مادران با امنیت کامل بچه ها را به دنیا آورند.

kids can get all their vaccines.

کودکان واکسن هایشان را بزنند.

But, also where we'll see the outbreak very early on.

اما هم چنین جایی که بتوانیم بروز حادثه را سریعاً مشاهده کنیم.

We need a medical reserve corps:

ما نیاز به نیروهای ذخیره درمان داریم:

lots of people who've got the training and background

مردمان بسیاری که آموزش دیده و پیش زمینه دارند

who are ready to go, with the expertise.

که آماده بوده و تخصص لازم را دارند.

And then we need to pair those medical people with the military.

و لازم است تیم درمان با ارتش همکاری کند.

taking advantage of the military's ability to move fast, do logistics

از مزایای قابلیت های نظامی برای جابجایی سریع و لجستیک بهره ببرد٬

and secure areas.

و نواحی امن کنند.

We need to do simulations,

ما لازم است شبیه سازی کنیم،

germ games, not war games, so that we see where the holes are.

بازی میکروب ها و نه بازی جنگ٬ تا دریابیم که نقاط ضعفمان کجاست.

The last time a germ game was done in the United States

آخرین باری که بازی میکروبی در آمریکا انجام شد

was back in 2001, and it didn't go so well.

سال ۲۰۰۱ بود که اصلاً خوب پیش نرفت.

So far the score is germs: 1, people: 0.

تا الآن نتیجه بازی یک - صفر به نفع میکروبهاست.

Finally, we need lots of advanced R&D in areas of vaccines and diagnostics.

بالاخره ما به تحقیق و توسعه پیشرفته در مواردی چون واکسیناسیون و تشخیص نیازمندیم.

There are some big breakthroughs, like the Adeno-associated virus,

موفقیت های چشمگیری مانند موارد مربوط به ویروس آدنو حاصل شده است،

that could work very, very quickly.

که می تواند سریعاً اثرگذار باشد.

Now I don't have an exact budget for what this would cost,

حال من دقیقاً بودجه لازم برای هزینه این کار را ندارم،

but I'm quite sure it's very modest compared to the potential harm.

اما مطمئنم که بسیار کمتر از آن مصیبتی که به بار خواهد آورد می باشد.

The World Bank estimates that if we have a worldwide flu epidemic,

بانک جهانی تخمین زده است که اگر ما دچار اپیدمی آنفولانزا شویم،

global wealth will go down by over three trillion dollars

ثروت جهانی بیش از سه تریلیون دلار کاهش پیدا می کند.

and we'd have millions and millions of deaths.

و میلیون ها کشته برجای خواهد ماند.

These investments offer significant benefits

این سرمایه گذاری ها مزایای مهمی را ارائه خواهند کرد

beyond just being ready for the epidemic.

جدای از بحث آماده بودن برای اپیدمی.

The primary healthcare, the R&D,

یک سیستم بهداشت مقدماتی، تحقیق و توسعه،

those things would reduce global health equity

این ها عدم تساوی در سلامت جهانی را کاهش داده

and make the world more just as well as more safe.

و دنیا را جایی منصفانه و امن تر خواهد کرد.

So I think this should absolutely be a priority.

پس من فکر می کنم که این باید در اولویت قرارگیرد.

There's no need to panic.

نیازی به واهمه نیست.

We don't have to hoard cans of spaghetti or go down into the basement.

لازم نیست کنسروهای اسپاگتی را ذخیره کرده یا به زیرزمین پناه ببریم.

But we need to get going, because time is not on our side.

ما نیاز داریم که به پیش رویم٬ زیرا زمان بر علیه ماست.

In fact, if there's one positive thing that can come out of the Ebola epidemic,

در حقیقت٬ اگر یک جنبه مثبت از اپیدمی ابولا نتیجه شود٬

it's that it can serve as an early warning, a wake-up call, to get ready.

این است که کمکی به عنوان هشدار و بیدارباش اولیه بوده تا ما آماده شویم.

If we start now, we can be ready for the next epidemic.

اگر ما الآن شروع کنیم، می توانیم برای اتفاق عالمگیر بعدی آماده باشیم.

Thank you.

ممنون

(Applause)

(تشویق)