4 reasons to learn a new language | John McWhorter

Translator: Neda Shams Reviewer: soheila Jafari

The language I'm speaking right now

زبانی که الان دارم به آن صحبت میکنم

is on its way to becoming the world's universal language,

داره به زبان جهانی تبدیل میشه

for better or for worse.

خوب و بدش با خداست.

بیاین قبول کنیم که،

Let's face it,

it's the language of the internet,

زبان اینترنته،

it's the language of finance,

زبان سرمایه گذاریه،

it's the language of air traffic control,

زبان کنترل ترافیک هوائیه،

of popular music,

زبان آهنگ های معروفه،

زبان سیاسته ...

diplomacy --

English is everywhere.

زبان انگلیسی همه جا هست.

Now, Mandarin Chinese is spoken by more people,

خُب، زبان چینی ماندرین نسبت به زبان انگلیسی گویشوران بیشتری داره،

but more Chinese people are learning English

اما چینی‌هایی که دارن زبان انگلیسی یاد میگیرن بیشتر

than English speakers are learning Chinese.

از انگلیسی زبان هائیه که دارن زبان چینی یاد می گیرن.

Last I heard,

طبق آخرین خبری که دارم،

there are two dozen universities in China right now

در حالا حاضر ۲۴ دانشگاه در چین وجود داره که

teaching all in English.

کلیه دروس به زبان انگلیسی تدریس میشه.

English is taking over.

انگلیسی داره فراگیر میشه.

And in addition to that,

علاوه براین،

it's been predicted that at the end of the century

پیش بینی شده که در آخر قرن حاضر،

تقریباً تمام زبان هایی که در حال حاضر زنده هستن،

almost all of the languages that exist now --

که تقریباً ۶۰۰۰ تا میشه،

there are about 6,000 --

will no longer be spoken.

دیگه گویشوری نخواهند داشت.

There will only be some hundreds left.

و فقط چند صدتاییشون باقی می مونن.

And on top of that,

و از همه مهم تر اینکه،

ترجمه فوری یک سخنرانی زنده در آن زمان

it's at the point where instant translation of live speech

is not only possible, but it gets better every year.

نه تنها ممکنه، بلکه هر سال بهتر هم میشه.

The reason I'm reciting those things to you

دلیل اینکه دارم این چیزهارو براتون میگم

اینه که داریم به نقطه ای میرسیم که

is because I can tell that we're getting to the point

where a question is going to start being asked,

این سؤال باید مطرح بشه

which is: Why should we learn foreign languages --

که: چرا باید زبان های خارجی یاد بگیریم

به جز انگلیسی که شاید برای شخصی زبان خارجه محسوب بشه

other than if English happens to be foreign to one?

چرا خودمون رو اذیت کنیم و یه زبان خارجی دیگه یاد بگیریم وقتی

Why bother to learn another one when it's getting to the point

به جایی رسیدیم که تقریباً همه انسانهای کره زمین میتونن با یک زبان مراوده کنن؟

where almost everybody in the world will be able to communicate in one?

I think there are a lot of reasons,

بنظر من دلایل زیادی وجود داره،

but I first want to address

اما پیش از اون میخوام بپردازم به

the one that you're probably most likely to have heard of,

موردی که به احتمال زیاد قبلاً دربارش شنیدید،

because actually it's more dangerous than you might think.

چون این مورد از اونی که فکرشو می کنید خطرناکتره.

و اون اعتقاد به اینه که

And that is the idea

that a language channels your thoughts,

یک زبان افکار شمارو هدایت میکنه،

that the vocabulary and the grammar of different languages

و اینکه واژگان و دستور زبان زبان های مختلف

gives everybody a different kind of acid trip,

یه جورایی به هرکسی سرگیجه میده

so to speak.

شاید بشه اینجوری گفتش.

این ایده خیلی اغواکنندست،

That is a marvelously enticing idea,

but it's kind of fraught.

ولی یه کم نگران کنندست.

So it's not that it's untrue completely.

مسئله این نیست که این ایده کاملاً اشتباهه.

یعنی مثلاً در فرانسوی و اسپانیایی

So for example, in French and Spanish

the word for table is, for some reason, marked as feminine.

کلمه مربوط به واژه میز به دلیلی مؤنثه.

So, "la table," "la mesa," you just have to deal with it.

پس باید با کلمات "la table" و "la mesa" کنار بیاین.

شواهد نشود میدن

It has been shown

that if you are a speaker of one of those languages

که اگر شما گویشور یکی از این زبان ها باشد

و اگر یه وقتی ازتون بپرسن

and you happen to be asked

how you would imagine a table talking,

چطور صحبت کردن یه میز روتصور میکنید

then much more often than could possibly be an accident,

که اکثر مواقع ممکنه یه اتفاق باشه

a French or a Spanish speaker

یه گویشور فرانسوی یا اسپانیایی

says that the table would talk with a high and feminine voice.

میگه که میز با تُن بالا و زنانه صحبت میکنه.

So if you're French or Spanish, to you, a table is kind of a girl,

یعی اگر شما فرانسوی یا اسپانیایی باشید میز براتون یه جورایی مثل دختر میمونه،

as opposed to if you are an English speaker.

درست برعکس اینکه یک انگلیسی زبان باشید.

It's hard not to love data like that,

واقعاً نمیشه عاشق چنین اطلاعاتی نشد،

and many people will tell you that that means

و خیلی از آدما بهتون میگن که معنی همه اینا

that there's a worldview that you have if you speak one of those languages.

اینه که اگر به یکی از این زبان ها صحیت میکنید جهان بینی خاصی دارید.

But you have to watch out,

ولی باید حواستون باشه،

because imagine if somebody put us under the microscope,

چون تصور کنید اگر مارو بذارن زیر میکروسکوپ،

the us being those of us who speak English natively.

منظورم اون دسته از ماست که انگلیسی زبان مادریمونه.

What is the worldview from English?

جهان از چشم زبان انگلیسی چه شکلیه؟

So for example, let's take an English speaker.

خوب برای مثال یه انگلیسی زبان رو در نظر بگیرید.

Up on the screen, that is Bono.

اون بالا روی پرده نمایش، اسمش باناست.

He speaks English.

انگلیسی صحبت میکنه.

I presume he has a worldview.

بنظر من جهان بینیه خودشو داره.

Now, that is Donald Trump.

خوب، اون هم دونالد ترامپه.

اون هم به شیوه مخصوصش،

In his way,

he speaks English as well.

انگلیسی صحبت میکنه.

(Laughter)

(خنده حضار)

And here is Ms. Kardashian,

اینجام خانم کارداشیان رو داریم،

and she is an English speaker, too.

که اون هم انگلیسی صحبت میکنه.

So here are three speakers of the English language.

خوب اینجا سه انگلیسی زبان رو داریم.

What worldview do those three people have in common?

جهان بینیه مشترک این سه نفر چیه؟

What worldview is shaped through the English language that unites them?

کدوم جهان بینیه ناشی از انگلیسی عامل بهم پیوستن این سه نفره؟

It's a highly fraught concept.

واقعاً مفعوم گشترده و گیج کننده ایه.

And so gradual consensus is becoming that language can shape thought,

خوب اتفاق نظری که وجود داره اینه که زبان میتونه افکار ما رو شکل بده،

اما این امر منجر به اختلالات مبهم روانی می شه.

but it tends to be in rather darling, obscure psychological flutters.

It's not a matter of giving you a different pair of glasses on the world.

اینجوری نیست که دیدگاه کاملاً متفاوتی از دنیا به شما بده.

Now, if that's the case,

خوب، اگه اینجوری باشه،

چه لزومی داره که زبان یاد بگیریم؟

then why learn languages?

اگر قرار نباشه طرز فکر شمارو عوض کنه،

If it isn't going to change the way you think,

what would the other reasons be?

دلیل دیگش چی میتونه باشه؟

There are some.

چند دلیل وجود داره.

One of them is that if you want to imbibe a culture,

یک دلیل اینه که اگر بخواهید فرهنگی رو بپذیرید

اگر بخواهید اون رو هضم کنید، اگر بخواهید بخشی از اون باشید،

if you want to drink it in, if you want to become part of it,

خواه نا خواه این زبانه که شما رو به اون فرهنگ وصل میکنه،

then whether or not the language channels the culture --

و قطعی بنظر نمیاد،

and that seems doubtful --

اگر بخواید فرهنگی رو بپذیرید،

if you want to imbibe the culture,

you have to control to some degree

باید تا حدی زبانی که

the language that the culture happens to be conducted in.

در اون فرهنگ رایج هست را تحت کنترل داشته باشید.

There's no other way.

راه دیگه ای نیست.

There's an interesting illustration of this.

توضیح جالبی در مورد این موضوع است.

I have to go slightly obscure, but really you should seek it out.

من باید یکم گنگ حرف بزنم و شما خودتون به دنبال هدفم بگردید.

There's a movie by the Canadian film director Denys Arcand --

یه فیلمی هست که یه کارگردانه کانادایی به اسم دنیز آرکاند ساخته..

اما اگر بخواین دنبال اسمش بگردید باید

read out in English on the page, "Dennis Ar-cand,"

if you want to look him up.

دنیس آر- کاند رو جستجو کنید

اسم فیلمی که ساخته " مسیح مونترآل" بود

He did a film called "Jesus of Montreal."

And many of the characters

و اکثر شخصیت های فیلم

are vibrant, funny, passionate, interesting French-Canadian,

پر جنب و جوش، بامزه، پرشور، و جذاب کانادایی-فرانسوی بودند.

French-speaking women.

و زنان فرانسوی زبان بودند.

There's one scene closest to the end,

یکی از صحنه های اخر فیلم

where they have to take a friend to an Anglophone hospital.

که آنها باید یکی از دوستانشون رو به بیمارستان آنگلوفون ببرن

In the hospital, they have to speak English.

در بیمارستان باید انگلیسی صحبت می کردند

Now, they speak English but it's not their native language,

الانم اونها انگلیسی صحبت می کنند اما زبان بومی اونها نیست.

they'd rather not speak English.

و ترجیح میدهند که انگلیسی حرف نزنند

And they speak it more slowly,

خیلی آروم انگلیسی حرف میزنند

they have accents, they're not idiomatic.

لهجه دارند، از اصطلاحات استفاده نمیکنند.

Suddenly these characters that you've fallen in love with

ناگهان این شخصیت هایی که شما عاشقشون شدید

به پوسته خودشون تبدیل می شوند، آنها سایه های خودشون هستند.

become husks of themselves, they're shadows of themselves.

To go into a culture

برای راه یافتن به یک فرهنگ

و فقط برای پردازش مردم از طریق لایه درونی آنها

and to only ever process people through that kind of skrim curtain

تنها راه این است که فرهنگ را به طور کامل نپذیری

is to never truly get the culture.

And so to the extent that hundreds of languages will be left,

و بنابراین تا جایی که صدها زبان باقی می مانند،

one reason to learn them

یک دلیل برای یادگیری این زبانها

این است که آنها بلیطهایی هستند که انسان را قادر می کنند که

is because they are tickets to being able to participate

in the culture of the people who speak them,

در فرهنگ مردمی که به آن زبان صحبت می کنند وارد بشوند،

فقط با قبول این واقعیت که اسم شب آنها همین است.

just by virtue of the fact that it is their code.

So that's one reason.

پس این یک دلیل است.

Second reason:

دومین دلیل

it's been shown

شواهد نشان می دهد

that if you speak two languages, dementia is less likely to set in,

که اگر شما به دو زبان صحبت کنید، احتمال گرفتاری به زوال عقل کمتر خواهد بود،

و احتمالا شما یک آدم چندبعدی (وجهی) بهتری خواهید شد.

and that you are probably a better multitasker.

And these are factors that set in early,

و اینها فاکتورهایی هستند که در اول آورده شده،

and so that ought to give you some sense

پس این باید به شما یک درکی را بدهد

of when to give junior or juniorette lessons in another language.

که چه زمانی باید به بچه ها زبان دیگری را آموخت.

Bilingualism is healthy.

دوزبانه بودن سلامت را به همراه دارد.

And then, third --

و سپس، سومین دلیل.....

languages are just an awful lot of fun.

زبانها خیلی جذاب و هیجان انگیزند.

Much more fun than we're often told.

خیلی بیشتر از آنچه به ما گفته شده.

So for example, Arabic: "kataba," he wrote,

برای مثال، عربی: ؛کتب؛ به معنای او نوشت،

"yaktubu," he writes, she writes.

؛یکتب؛، او (دختر یا پسر) می نویسد.

؛اکتب؛، بنویس در حالت امری.

"Uktub," write, in the imperative.

همه اینها چه چیز مشترکی دارند؟

What do those things have in common?

تمام اینها مشترک هستند در

All those things have in common

the consonants sitting in the middle like pillars.

حروف بی صدایی که در وسط مانند ستون نشسته اند.

They stay still,

آنها بی حرکت قرار گرفته اند.

and the vowels dance around the consonants.

و حروف صدادار دور حروف بی صدا می رقصند.

Who wouldn't want to roll that around in their mouths?

کی دوست نداره که این کلمات در دهانش بچرخد؟

You can get that from Hebrew,

شما در عبری هم همین را می بینید،

شما در زبان اصلی اتیوپی ها، امهری، هم این رفتار را می بینید.

you can get that from Ethiopia's main language, Amharic.

That's fun.

جالبه!

یا زبانهای مختلف، قواعد متفاوت دارند.

Or languages have different word orders.

Learning how to speak with different word order

آموختن چگونه حرف زدن با با دستور زبانهای متفاوت،

is like driving on the different side of a street if you go to certain country,

مانند رانندگی در خط مخالف در بعضی کشورها است.

or the feeling that you get when you put Witch Hazel around your eyes

انگار که شما فندق جادویی روی چشمتون گذاشتید که پف نکند

and you feel the tingle.

و احساس سوزش دارید.

A language can do that to you.

یک زبان ممکن است این بلا را سر شما بیاورد.

So for example,

برای مثال،

"The Cat in the Hat Comes Back,"

«گربه در کلاه بر می گردد،»

a book that I'm sure we all often return to,

کتابی است که مطمینم اغلب ما با آن آشنا هستیم،

مثل موبی دیک.

like "Moby Dick."

One phrase in it is, "Do you know where I found him?

یک عبارت در این کتاب اینست، ؛می دونی کجا می تونم پیداش کنم؟

Do you know where he was? He was eating cake in the tub,

می دونی اون کجا بود؟ او داشت در حمام کیک می خورد،

Yes he was!"

بله، اونجا بود!؛

Fine. Now, if you learn that in Mandarin Chinese,

بسیار خوب،‌حالا اگر شما همین را به زبان چینی یاد بگیرید،

then you have to master,

شما خیلی عالی هستید،

؛حالا شما می تونید،‌

"You can know, I did where him find?

He was tub inside gorging cake,

او حمامی بود که درون کیک پر از مخلفات جا داشت،

No mistake gorging chewing!"

اشتباهی در کار نیست، جویدن مخلفات!"

خیلی حس خوبیه.

That just feels good.

Imagine being able to do that for years and years at a time.

تصورکن که بتونی این کار را طی سالها و سالها همزمان انجام بدهی.

Or, have you ever learned any Cambodian?

یا، آیا تا بحال زبان کامبوجی یاد گرفته این؟

Me either, but if I did,

منم همینطور، اما اگر من یاد گرفته بودم،

من می بایست زبانم را در دهان می چرخاندم نه دوجین هایی از حروف صدا دار را

I would get to roll around in my mouth not some baker's dozen of vowels

like English has,

مثل آنچه در انگلیسی هست،

but a good 30 different vowels

اما ۳۰ حرف صدادار دار متفاوت و خوب

scooching and oozing around in the Cambodian mouth

در دهان یک کامبوجی خلق می شوند و تراوش می کنند،

like bees in a hive.

مثل زنبور ها در کندو.

That is what a language can get you.

این است آنچه یک زبان می تواند به شما بدهد.

And more to the point,

و نکته دیگر،

we live in an era when it's never been easier to teach yourself another language.

ما در دوره ای زندگی می کنیم که هیچگاه به اندازه الان فراگیری خودخوان زبان بیگانه آسان نبوده.

It used to be that you had to go to a classroom,

قبلا شما می بایست به کلاس درس می رفتین،

and there would be some diligent teacher --

و با معلم های سخت گیر سر و کله می زدید ......

با معلم های نابغه آنجا.....

some genius teacher in there --

but that person was only in there at certain times

اما آن شخص فقط یک ساعات به خصوصی آنجا بود

و در همان زمان می بایست به آنجا می رفتی،

and you had to go then,

and then was not most times.

و بیشتر اوقات هم در دسترس نبود.

تو باید به کلاس می رفتی.

You had to go to class.

If you didn't have that, you had something called a record.

در غیر اینصورت، باید از یک یک نوار صفحه استفاده می کردی.

I cut my teeth on those.

من دندانم را به همین علت از دست دادم.

There was only so much data on a record,

حجم وسیعی از بانک های اطلاعاتی روی صفحه

or a cassette,

یا نوار کاست بود،

or even that antique object known as a CD.

یا روی آن وسیله ناب و عالی به نام سی دی.

Other than that you had books that didn't work,

به غیر از آن، شما کتاب داشتید اما اینها فایده نداشت،

that's just the way it was.

آن روشها قدیمی بود.

Today you can lay down --

امروزه تو می توانی لم بدهی.....

lie on your living room floor,

روی زمین اتاق نشیمن دراز بکشی،

sipping bourbon,

آرام بوربن بنوشی،

and teach yourself any language that you want to

و زبانی را که می خواهی به خودت آموزش دهی

with wonderful sets such as Rosetta Stone.

با مجموعه های آموزشی از قبیل روزتا استون.

I highly recommend the lesser known Glossika as well.

من قویا مجموعه آموزشی گلوسیکا را که شهرت کمتری دارد را نیز توصیه می کنم.

شما می توانید هر وقت بخواهید زبان یاد بگیرید.

You can do it any time,

therefore you can do it more and better.

بنابراین شما می توانید بهتر و بیشتر تمرین کنید.

You can give yourself your morning pleasures in various languages.

شما می توانید با زبانهای مختلف به روز خودتان شادی را ارمغان بیاورید.

I take some "Dilbert" in various languages every single morning;

من هر روز صبح مجموعه "دیلبرت" از زبانهای مختلف را با خودم می برم.

آن می تواند مهارت ها و توانایی شما را افزایش بدهد.

it can increase your skills.

Couldn't have done it 20 years ago

این کار را بیست سال پیش نمی شد انجام داد.

when the idea of having any language you wanted

ایده این که آموختن زبانهای مختلف را

in your pocket,

را در جیب خودت داشته باشی.

coming from your phone,

از طریق تلفن همراهت،

would have sounded like science fiction to very sophisticated people.

مانند داستانهای علمی تخیلی خیلی پیچیده به نظر می رسید.

So I highly recommend

بنابراین من به شدت توصیه می کنم

that you teach yourself languages other than the one that I'm speaking,

زبانی به غیر از آنچه من الان مشغول صحبت کردن آن هستم را به صورت خودخوان یاد بگیرید،

because there's never been a better time to do it.

زیرا هیچ زمانی بهتر از آلان برای یادگیری نیست.

It's an awful lot of fun.

خیلی هیجان انگیز و جالبه.

زبانهای مختلف افکار شما را تغییر نخواهد داد،

It won't change your mind,

but it will most certainly blow your mind.

اما بی شک بر افکار شما بسیار تاثیر می گذارد.

خیلی ممنونم

Thank you very much.

(Applause)

(تشویق تماشاچیان)