How Great Leaders Inspire Action | Simon Sinek | TED

Translator: Vallarasu SambathKumar Reviewer: Vijaya Sankar N

How do you explain when things don't go as we assume?

நீங்கள் நினைத்தவாறு ஒரு செயல் நடைபெறாத போது,

அதை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவீர்கள்?

Or better, how do you explain

அல்லது, உங்களது கற்பனைக்கு சவாலாக அமையும் செயல்களை

when others are able to achieve things that seem to defy all of the assumptions?

மற்றவர்கள் செய்யும்பொழுது,

அதை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவீர்கள்?

For example:

உதரணமாக:

Why is Apple so innovative?

ஏன் ஆப்பில் நிறுவனம் எப்பொழுதும் புதுமை படைக்கிறது?

Year after year, after year,

வருடா வருடம் மேலும் பல வருடங்களாக...

they're more innovative than all their competition.

அவர்களது அணைத்து போட்டியாளர்களைவிட அவர்கள் புதுமை படைக்கிறார்கள்

And yet, they're just a computer company.

ஒரு சாதாரண கணிபொறி நிறுவனமாக அவர்கள் இருந்தும்.

They're just like everyone else.

அவர்களும் மற்றவர்களை போன்றவர்களே.

They have the same access to the same talent,

மற்றவர்களை போன்ற அதே திறமை,

the same agencies,

அதே நிறுவனங்கள், நிபுணர்கள், ஊடகங்கள்தான் அவர்களிடமும் இருக்கிறது.

the same consultants, the same media.

Then why is it that they seem to have something different?

பிறகு எவ்வாறு அவர்களால் முடிகிறது

அவர்கள் தனித்திறன் கொண்டிருப்பதாக தோன்றுகிறதா?

Why is it that Martin Luther King led the Civil Rights Movement?

மார்டின் லூதர் கிங் ஏன் 'சிவில் ரைட்ஸ் மூவ்மென்ட்' - ஐ,

முன்னின்று நடத்தினார்?

He wasn't the only man who suffered in pre-civil rights America,

குடிமுறை உரிமைகளாள் (சிவில் ரைட்ஸ்) பாதிக்கப்பட்டவர்,

அவர் மட்டுமே அல்ல.

and he certainly wasn't the only great orator of the day.

மேலும் உறுதியாக அவர் மட்டுமே ஒரு சிறந்த சொற்பொழிவாளர் அல்ல.

பிறகு அவரால் மட்டும் எப்படி முடிந்தது?

Why him?

And why is it that the Wright brothers

மேலும் ஏன் ரைட் சகோதரர்கள் மட்டும்,

were able to figure out controlled, powered man flight

மின்சாரத்தால் இயங்கும் விமானத்தை கண்டுபிடித்தனர்?

when there were certainly other teams

அதுவும் திறமையான, பண வசதி கொண்ட

who were better qualified, better funded --

மேலும் பலர் இருந்த சமகாலத்தில்,

and they didn't achieve powered man flight,

அவர்களால் முடியாததை,

and the Wright brothers beat them to it.

ரைட் சகோதரர்கள் செய்துகாட்டினார்.

There's something else at play here.

வேறு ஏதோ ஒன்று இங்கு இயங்கிக்கொண்டிருகிறது

About three and a half years ago, I made a discovery.

சுமார் மூன்றரை வருடங்களுக்கு முன்னால்

நான் ஒரு கண்டுபிடிப்பை நிகழ்த்தினேன்,

And this discovery profoundly changed my view on how I thought the world worked,

நான் கண்டறிந்த விசயம்,

உலகத்தின் இயக்கம் பற்றிய எனது பார்வையை மாற்றியமைத்தது

and it even profoundly changed the way in which I operate in it.

அதுமட்டுமல்லாமல்

அக்கண்டுபிடிப்பு எனது வாழ்கை முறையும் மாற்றியமைத்தது.

As it turns out, there's a pattern.

நான் கூறியதுபோல் இவை அனைத்தும் ஒரு வடிவம் / மாதிரி - ஐ கொண்டிருக்கின்றன.

As it turns out, all the great inspiring leaders and organizations in the world,

அதுபோலவே அனைத்து சிறந்த தலைவர்கள்,

நிறுவனங்கள்,

whether it's Apple or Martin Luther King or the Wright brothers,

அது ஆப்பிள் - ஆகட்டும், மார்டின் லூதர் கிங் அல்லது ரைட் சகோதரர்கள் ஆகட்டும்,

they all think, act and communicate the exact same way.

அவர்கள் அனைவரும் சிந்திப்பது, செயல்படுவது மற்றும் தொடர்புகொள்வது அனைத்தும்

மிக சரியாக ஒரேமாதிரி அமைகிறது.

And it's the complete opposite to everyone else.

மேலும் இது,

மற்றவர்கள் அனைவரிடமும் முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒன்று

All I did was codify it,

நான் செய்ததெல்லாம் அதை முறைப்படுத்தியது மட்டுமே.

and it's probably the world's simplest idea.

அனேகமாக இதுதான்,

உலகின் மிக எளிமையான திட்டமாக இருக்கும்.

I call it the golden circle.

நான் இதற்கு தங்க வளையங்கள் என பெயரிட்டிருக்கிறேன்

Why? How? What?

ஏன்? எப்படி? என்ன?

This little idea explains

இதன் மூலம்,

why some organizations and some leaders are able to inspire where others aren't.

ஏன் சில தலைவர்கள் மற்றும் நிறுவனங்களால் மட்டும் மக்களை கவர முடிகிறது,

மற்றவர்களல் ஏன் முடியவில்லை என்பதை விளக்கமுடியும்.

Let me define the terms really quickly.

நான் இதை சுருக்கமாக விளக்குகிறேன்.

Every single person, every single organization on the planet

உலகின் ஒவ்வொரு மனிதன் மற்றும் நிறுவனமும்,

knows what they do, 100 percent.

தான் என்ன செய்கிறோம் என்பதை

நூறு சதவிகிதம் உணர்ந்திருக்கின்றன.

Some know how they do it,

சிலர் தங்கள் இதை எவ்வாறு செய்கிறோம் என்பதை தெரிந்திருக்கின்றனர்.

whether you call it your differentiated value proposition

இதை நீங்கள் ஒரு வியாபார உத்தியாக, அல்லது

or your proprietary process or your USP.

தொழில் முறையாக நினைத்துக்கொள்ளலாம்.

But very, very few people or organizations know why they do what they do.

அனால் மிக சில மனிதர்கள் அல்லது நிறுவனங்கள் மட்டுமே

தாம் ஏன் இவற்றை செய்கிறோம் என்பதை தெரிந்திருகின்றன.

And by "why" I don't mean "to make a profit."

மேலும் 'ஏன்' என்பதின்மூலம் நான் 'லாபத்தை' குறிக்கவில்லை.

That's a result. It's always a result.

லாபம் இறுதியானது, எப்பொழுதும் அது ஒரு நோக்கமாகவே இருக்கிறது.

By "why," I mean: What's your purpose?

இங்கு 'ஏன்' என்பதின்முலம் நன் கூறுவது, உங்களின் நோக்கம் என்ன?

What's your cause? What's your belief?

என்ன காரணத்திற்காக செய்கிறீர்கள்? உங்களின் நம்பிக்கை என்ன?

Why does your organization exist?

உங்களின் நிறுவனம் ஏன் இயங்கிக்கொண்டிருக்கிறது?

Why do you get out of bed in the morning?

நீங்கள் ஏன் காலையில் படுக்கையிலிருந்து எழுகிறீர்கள்?

And why should anyone care?

ஏன் யாரேனும் அதைப்பற்றி கவலைப்பட வேண்டும்?

As a result, the way we think, we act,

முடிவாக, நாம் சிந்திப்பது, செயல்படுவது

the way we communicate is from the outside in, it's obvious.

நாம் தொடர்புகொள்வது, வெளியில் இருந்து உள்நோக்கி இருக்கின்றன.

இது வெளிப்படையானது, ஏனெனில் நாம் எளிதனவற்றிளிருந்து தெளிவிலதவற்றிற்கு செல்கிறோம்.

We go from the clearest thing to the fuzziest thing.

But the inspired leaders and the inspired organizations --

அனால் திறமையான தலைவர்கள்,

திறமையான நிறுவனங்கள் --

regardless of their size, regardless of their industry --

அவர்களின் அளவு மற்றும் தொழில்துறையை சாராமல் --

all think, act and communicate from the inside out.

அவர்கள் சிந்திப்பது செயல்படுவது, மற்றும் தொடர்புகொள்வது

உள்ளிருந்து வெளிநோக்கி இருக்கிறது.

Let me give you an example.

நான் உங்களுக்கு ஒரு உதாரணம் சொல்கிறேன்.

I use Apple because they're easy to understand and everybody gets it.

நான் ஆப்பிள்-ன் பொருட்களை உபயோகிக்கறேன், ஏனெனில் அவற்றை உபயோகிப்பது எளிது.

If Apple were like everyone else,

ஆப்பிள்-ம் மற்றவர்களிபோலவே இருந்திருக்குமேயானால்,

a marketing message from them might sound like this:

அவர்களின் விளம்பர முறை இப்படி இருந்திருக்கக்கூடும்.

"We make great computers.

"நாங்கள் சிறந்த கணிப்பொறிகளை உருவாக்குகிறோம்

They're beautifully designed, simple to use and user friendly.

வை அழகாக வடிவமைக்கப்பட்டவை, உபயோகிப்பது எளிது

மேலும் பயன்பட்டிருக்கு இணக்கமானது.

Want to buy one?"

நீங்கள் இதை வாங்குகிறீர்கள?"

"Meh."

That's how most of us communicate.

இதுவே நம்மில் பெரும்பாலனோர் தொடர்புகொள்ளும் முறையாக இருக்கிறது.

That's how most marketing and sales are done,

இவ்வாறே பெரும்பாலனோர் விளம்பரப்படுதுகிறார்கள், வியாபாரம்செய்கிறார்கள்.

that's how we communicate interpersonally.

இவ்வாறே நம்மில் பெரும்பாலானோர் மற்றவர்களிடம் தொடர்புகொள்கிறோம்

We say what we do,

நாம் என்ன செய்கிறோம், எவ்வாறு வேறுபடுகிறோம், அல்லது நாம் ஏன் சிறந்தவர்கள் என்பதை சொல்லி,

we say how we're different or better

சில செயல்களை எதிபர்கிறோம்,

and we expect some sort of a behavior,

அது ஒரு வோட்டு, வியாபாரம் அல்லது இதுபோன்ற மற்றொன்றாக இருக்கலாம்.

a purchase, a vote, something like that.

இது எங்களின் சட்ட அலுவலகம்,

Here's our new law firm:

We have the best lawyers with the biggest clients,

சிறந்த வக்கீல்கள், வாடிக்கையாளர் எங்களிடமிருகின்றனர்.

எங்கள் வாடிக்கையாளர்களுக்கு சிறந்தவற்றை செய்கிறோம்.

we always perform for our clients.

Here's our new car:

"இது எங்களின் புதிய வாகனம்"

It gets great gas mileage, it has leather seats.

"எரிவயுவின் முலம் நீண்டதூரம் பயணிக்கலாம், இருக்கைகள் தோளினலனவை, இதை வாங்கிக்கொள்ளுங்கள்"

Buy our car.

அனால் இது மனதை கவர்வதாய் இல்லை.

But it's uninspiring.

Here's how Apple actually communicates.

இப்பொழுது ஆப்பிள் நிறுவனம் எவ்வாறு வெளிப்படுத்துகிறதென பாருங்கள்.

"Everything we do, we believe in challenging the status quo.

"எங்களின் செயல்கள் தற்போதைய தரத்திற்கு சவாலாக இருப்பதில்,..

நாங்கள் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறோம்.

We believe in thinking differently.

மாற்றியோசிப்பதில் நாங்கள் நாம்பிக்கை கொண்டிருக்கிறோம்.

The way we challenge the status quo

எங்களது பொருட்களை அழகாக வடிவமைப்தின்மூலமும்,

is by making our products beautifully designed,

அவற்றை எளிதானதாகவும், பயன்பாட்டிற்கு இணக்கமானதாக மற்றுவதின்மூலம், நாங்கள் ,

simple to use and user friendly.

தற்போதைய தரத்திற்கு சவாலாக மாற்றுகிறோம்.

We just happen to make great computers.

எங்கலின் செயல்கள் சிறந்த கணிப்பொறிகளை உருவாக்குகின்றன.

Want to buy one?"

இதில் ஒன்றை வாங்க விரும்புகிறீர்களா?"

Totally different, right?

முற்றிலும் மறுபட்டதல்லவா? நீங்கள் எனக்காக ஒரு கணிப்பொறியை வாங்க தயாராய் இருக்கிறீர்கள்.

You're ready to buy a computer from me.

I just reversed the order of the information.

நான் செய்ததெல்லாம் தகவலின் வரிசையை மாற்றியமைத்தது மட்டுமே.

What it proves to us is that people don't buy what you do;

இதன்மூலம் நிருபனமாவது, நீங்கள் உவக்குவதால் மட்டுமே பொருட்களை மக்கள் வாங்குவதில்லை.

ஏன் உருவாக்குகிறீர்கள் என்பதற்காக வாங்குகிறார்கள்.

people buy why you do it.

நீங்கள் உவக்குவதால் மட்டுமே மக்கள் வாங்குவதில்லை, ஏன் உருவாக்குகிறீர்கள் என்பதற்காக வாங்குகிறார்கள்.

This explains why every single person in this room

இதன் மூலம்,

இந்த அறையிலிருக்கும் ஒவ்வொருவரும்,

is perfectly comfortable buying a computer from Apple.

ஆப்பிளிடமிருந்து கணினிகளை வாங்குவதில் தயக்கமிருக்காது,

But we're also perfectly comfortable

அதுமட்டுமல்லாமல், ஆப்பிளிடமிருந்து ஒரு எம்பி3 (MP3) பிலேயரையோ,

buying an MP3 player from Apple, or a phone from Apple,

ஒரு தொலைபேசியையோ அல்லது டிவிஆர் - ஐயோ

or a DVR from Apple.

வாங்குவதில் தயக்கமிருக்காது.

As I said before, Apple's just a computer company.

அனால் நான் முன்னர் கூறியதுபோல் ஆப்பிள் ஒரு கணினி நிறுவனம் மட்டுமே.

Nothing distinguishes them structurally from any of their competitors.

அவர்கள் மற்ற நிறுவனங்களிடமிருந்து,

எந்த ஒரு விசயத்திலும் மறுபட்டிருக்கவில்லை.

Their competitors are equally qualified to make all of these products.

அவர்களின் போட்டியாளர்களுக்கு இந்த பொருட்களை தயாரிக்கும் எல்லா தகுதிகளும் இருக்கிறது.

In fact, they tried.

உண்மையில், அவர்களும் முயற்சித்தார்கள்.

A few years ago, Gateway came out with flat-screen TVs.

சில வருடங்களுக்கு முன்னால் கேட்வே நிறுவனம் தட்டையான திரை டிவிஐ தயாரித்தது.

They're eminently qualified to make flat-screen TVs.

இதை தயாரிக்கும் தகுதி அவர்களுக்கு இருந்தது.

They've been making flat-screen monitors for years.

அவர்கள் பலவருடங்களாக கணினி திரையை தயாரிக்கிறார்கள்,

Nobody bought one.

அனால் ஒருவருமே அதை வாங்கவில்லை.

Dell came out with MP3 players and PDAs,

டெல் (Dell) நிறுவனம் எம்பி3 பிலேயர் மற்றும் பிடிஎ-க்களை தயாரித்தது.

and they make great quality products,

அவர்கள் தரமான பொருட்களை உருவக்கிகொண்டிருக்கிறார்கள்

and they can make perfectly well-designed products --

அவர்களாலும் சிறந்த வடிவமைப்பிலான பொருட்களை உருவாக்கமுடியும் --

and nobody bought one.

அனாலும் ஒருவரும் அவற்றை வாங்கவில்லை.

In fact, talking about it now, we can't even imagine

உண்மையில் இந்த நிமிடத்தில் கூட,

buying an MP3 player from Dell.

டெல் நிறுவனத்திடமிருந்து எம்பி3 பிலேயரையோ வாங்குவதைப்பற்றி நினைத்துபார்க்க முடியாது.

Why would you buy one from a computer company?

எம்பி3 பிலேயரையோ ஏன் ஒரு கணிப்பொறி நிறுவனத்திடமிருந்து வாங்கவேண்டும்?

But we do it every day.

அனால் நாம் அதைத்தான் தினமும் செய்கிறோம்.

People don't buy what you do; they buy why you do it.

நீங்கள் உருவாக்குவதால் மட்டுமே மக்கள் வாங்குவதில்லை, ஏன் உருவாக்குகிறீர்கள் என்பதற்காக வாங்குகிறார்கள்.

The goal is not to do business with everybody who needs what you have.

உங்களின் பொருகளின் தேவை இருக்கும் நபர்களிடம்,

தொழில் செய்வது மட்டுமே நோக்கம் அல்ல.

The goal is to do business with people who believe what you believe.

உங்களின் நம்பிக்கையின் மீது நம்பிக்கை வைத்திருக்கும்,

நபர்களிடம் தொழில் செய்வதே நோக்கம்.

Here's the best part:

இதில் சிறப்பம்சம் என்னவென்றால்:

None of what I'm telling you is my opinion.

நான் கூறிய அனைத்தும் எனது கருத்துக்கள் அல்ல.

It's all grounded in the tenets of biology.

இவை உயிரியலின் அடிப்படையிலான கருத்துக்கள்.

Not psychology, biology.

உளவியல் அல்ல உயிரியல்.

If you look at a cross-section of the human brain,

மூளையின் உள்ளமைப்பை மேலிருந்து கீழாக பார்த்தீர்களானால்,

from the top down, the human brain is actually broken

மூளை மூன்று அடுக்குகளாக இருப்பதை

into three major components

நீங்கள் பார்க்கமுடியும்.

that correlate perfectly with the golden circle.

அவை தங்க வளையங்களுடன் சரியாக பொருந்துகின்றன.

Our newest brain, our Homo sapien brain,

மனித இனத்தின் வெளி மூளை,

our neocortex,

நியோகர்டக்ஸ் (neocortex)

corresponds with the "what" level.

'என்ன' என்ற வளையத்துடன் தொடர்புடையது.

The neocortex is responsible

நியோகர்டக்ஸ் பகுதிதான்

for all of our rational and analytical thought and language.

பகுத்தறிவு மற்றும்

மொழியுடன் தொடர்புடையது.

The middle two sections make up our limbic brains,

மற்ற இரு பகுதிகளும் இணைந்து 'லிம்பிக்' மூளையகின்றன.

and our limbic brains are responsible for all of our feelings,

லிம்பிக் மூளை நமது உணர்வு,

like trust and loyalty.

நம்பிக்கை மற்றும் நேர்மையுடன் தொடர்புடையது.

It's also responsible for all human behavior,

மேலும் இது மனித குணங்கள்,

all decision-making,

முடிவெடுக்கும் திறனுக்கு காரணமானது,

and it has no capacity for language.

மொழியுடன் இதற்கு தொடர்புகிடையாது.

In other words, when we communicate from the outside in,

இதை வேறுவழியில் கூறினால், வெளியிலிருந்து உள்நோக்கி தொடர்புகொள்ளும்போது,

yes, people can understand vast amounts of complicated information

மனிதர்களால் சிக்கலான பல பயன்கள்,

like features and benefits and facts and figures.

சிறப்பம்சங்கள் போன்ற விசயங்களை புரிந்துகொள்ள முடியும்.

It just doesn't drive behavior.

அனால் இது எந்த ஒரு செயலையும் தூண்டுவதில்லை.

When we can communicate from the inside out,

உள்ளிருந்து வெளிநோக்கி தொடர்புகொள்ளும்போது,

we're talking directly to the part of the brain

செயல்களை கட்டுபடுத்தும் மூளையின் பகுதியுடன்

that controls behavior,

நேரடியாக தொடர்புகொள்கிறோம்.

and then we allow people to rationalize it with the tangible things we say and do.

அதன்பிறகே மனிதர்கள் நமது தெளிவான செயல்களையும்,

கருத்துக்களையும் பகுத்து அறிகிறார்கள்.

This is where gut decisions come from.

இங்கிருந்துதான் இறுதியான முடிவுகள் எடுக்கப்படுகின்றன.

Sometimes you can give somebody all the facts and figures,

சிலநேரங்களில் கருத்துக்களையும் புள்ளிவிவரங்களையும்,

நாம் பிறருக்கு தரும்போது,

and they say, "I know what all the facts and details say,

அவர்கள் " நீங்கள் கூறுவது எனக்கு புரிகிறது, அனால் இது எனக்கு நல்லதாக தோன்றவில்லை"

என கூறுவதை நீங்கள் அறிந்திருப்பீர்கள்,

but it just doesn't feel right."

Why would we use that verb, it doesn't "feel" right?

நாம் ஏன் இது எனக்கு நல்லதாக "தோன்றவில்லை" என்ற வார்த்தையை பயன்படுத்துகிறோம்?

Because the part of the brain that controls decision-making

ஏனென்றால் முடிவெடுக்கும் திறனை கட்டுபடுத்தும் மூளைபகுதி,

doesn't control language.

மொழியை கட்டுப்படுத்துவதில்லை.

The best we can muster up is,

"ஏனென்று தெரியவில்லை அனால் இது எனக்கு சரியாக தோன்றவில்லை" - பெரும்பாலும் நாம் இதையே கூறுகிறோம்.

"I don't know. It just doesn't feel right."

Or sometimes you say you're leading with your heart or soul.

சில நேரங்களில் "நான் எனது மனதின்படி நடக்கிறேன்" என்று கூறுகிறீர்கள்.

அல்லது "நான் எனது ஆத்மவின்படி நடக்கிறேன்" என்கிறோம்.

I hate to break it to you, those aren't other body parts

அனால் உண்மையில்

controlling your behavior.

உடலின் மற்ற பகுதிகள் இந்த குணத்தை கட்டுப்படுத்தவில்லை.

It's all happening here in your limbic brain,

இவை அனைத்தும் முடிவெடுக்கும் திறனை கட்டுப்படுத்தும் மூளையின்,

the part of the brain that controls decision-making and not language.

லிம்பிக் (limbic) பகுதியில் நடக்கின்றன.

But if you don't know why you do what you do,

நீங்கள் ஏன் இந்த தொழிலை செய்கிறீர்கள் என்பது உங்களுக்கே தெரியவில்லையென்றால்,

and people respond to why you do what you do,

நீங்கள் ஏன் இதை செய்கிறீர்கள் என்பதில் ஆர்வம் கொண்ட மக் களிடம் எவ்வாறு,

then how will you ever get people

ஒரு ஓட்டையோ அல்லது

to vote for you, or buy something from you,

உங்களிடமிருந்து ஒரு பொருளையோ வாங்கவைக்கமுடியும்.

or, more importantly, be loyal

முக்கியமாக அவர்கள் எவ்வாறு உங்களிடம் உண்மையாக இருப்பார்கள் அல்லது

and want to be a part of what it is that you do.

உங்களுடன் வேலைசெய்ய விரும்புவார்கள்.

The goal is not just to sell to people who need what you have;

உங்களின் பொருகளின் தேவை இருக்கும் நபர்களிடம் தொழில் செய்வது மட்டுமே நோக்கம் அல்ல.

the goal is to sell to people who believe what you believe.

உங்களின் நம்பிக்கையின் மீது நம்பிக்கை வைத்திருக்கும் நபர்களிடம் தொழில் செய்வதே நோக்கம்.

The goal is not just to hire people who need a job;

வேலை தேடிகொண்டிருக்கும் ஒருவருக்கு,

வேலை தருவது நோக்கமல்ல;

it's to hire people who believe what you believe.

உங்கள் எண்ணத்தில் நம்ம்பிக்கை வைத்திருக்கும் ஒருவரை வேலைக்கமர்துவதே நோக்கம்.

I always say that, you know,

நான் அடிக்கடி கூறுவேன்,

if you hire people just because they can do a job, they'll work for your money,

வேலை தெரிந்த ஒருவரை பணியிலமர்த்தினால் அவர் சம்பளத்திற்காக உழைப்பார்.

but if they believe what you believe,

அதுவே உங்கள் எண்ணத்தில் நம்ம்பிக்கை வைத்திருக்கும் ஒருவரை பணியிலமர்த்தினால்,

they'll work for you with blood and sweat and tears.

அவர் உங்களுக்காக இரத்தம் / வியர்வை சிந்தி உழைப்பார்.

Nowhere else is there a better example than with the Wright brothers.

இதற்கு ரைட் சகோதர்களை விட

வேறு சிறந்த உதாரணம் இருக்க முடியாது.

Most people don't know about Samuel Pierpont Langley.

சாமுவேல் பியற்பன்ட் லாங்க்லியின் - பற்றி நிறையபேருக்கு தெரியாது.

And back in the early 20th century,

இருபதாம் நூற்றாண்டின் துவக்கத்தில்

the pursuit of powered man flight was like the dot com of the day.

விமானம் தற்பொழுது இணையதளம்போல் புகழ்பெற்றிருந்தது

Everybody was trying it.

ஒவ்வொருவரும் அதற்காக முயற்சித்து கொண்டிருந்தனர்.

And Samuel Pierpont Langley had, what we assume,

அவர்களில் சாமுவேல் பியற்பன்ட் லாங்க்லியின் வெற்றிக்கு தேவையான

to be the recipe for success.

அனைத்தையும் கொண்டிருந்ததாக நம்பப்பட்டார்.

Even now, you ask people,

இப்பொழுதும் நீங்கள் யாரிடமாவது

"Why did your product or why did your company fail?"

ஏன் உங்களது நிறுவனம் தோல்வியடைந்தது? என கேட்டால்,

and people always give you the same permutation

அனைவரும் இந்த மூன்று காரணங்களைதான்

of the same three things:

முன்னிறுத்தி கூறுவார்கள்.

under-capitalized, the wrong people, bad market conditions.

போதிய முதலீடின்மை, சரியான நிபுணர்களின் பற்றாக்குறை, வீழ்ச்சியடைந்த சந்தை நிலவரம்.

It's always the same three things, so let's explore that.

எப்பொழுதும் இந்த மூன்று காரணமாகின்றன, அவற்றைப்பற்றி பார்போம்.

Samuel Pierpont Langley

விமானத்தை கண்டுபிடிப்பதற்காக,

was given 50,000 dollars by the War Department

சாமுவேல் பியற்பன்ட் லாங்க்லியின்

to figure out this flying machine.

போர் படையிடம் 50000 டாலர்கள் பணமாக பெற்றிருந்தார்.

Money was no problem.

அகவே பணம் என்பது ஒரு பிரச்சனை அல்ல.

He held a seat at Harvard

அவருக்கு ஹர்ட்வர்ட் பல்கலைகழகத்தில் இடம் ஒதுக்கபட்டிருந்தது,

and worked at the Smithsonian and was extremely well-connected;

மேலும் பல மேதைகளுடன் தொடர்பு வைத்திருந்த

he knew all the big minds of the day.

ஸ்மித்சோனியன் அவருடன் பணியாற்றினார்

He hired the best minds money could find

திறமைவைந்த பல ஊழியர்களை பணம்கொடுத்து

அவர் பணியமற்றினர்.

and the market conditions were fantastic.

சந்தை நிலவரம் மிகவும் சிறப்பாகக இருந்தது.

The New York Times followed him around everywhere,

நியூ யார்க் டைம்ஸ் நாளிதளின் பிரதான செய்தி அவரைப்பற்றியே இருந்தது,

and everyone was rooting for Langley.

மற்றும் ஒவ்வொருவரும் அவரைப்பற்றி எதிற்பர்த்திருந்தனர்.

Then how come we've never heard of Samuel Pierpont Langley?

பின்னர் ஏன் நாம் ஒருவரும் சாமுவேல் பியற்பன்ட் லாங்க்லியின் பற்றி கேள்விப்படவில்லை?

A few hundred miles away in Dayton, Ohio,

டேய்டன், ஓஹியோ விலிருந்து சில நூறு மைல் தொலைவில்

Orville and Wilbur Wright,

ஓர்வில் மற்றும் வில்பர் ரைட்

they had none of what we consider to be the recipe for success.

வெற்றிக்கு தேவையான எந்த ஒரு காரணியையும்

கொண்டிருக்கவில்லை.

They had no money;

அவர்களிடம் எந்த ஒரு பணமும் இல்லை,

they paid for their dream with the proceeds from their bicycle shop.

தமது கனவிகாக அவர்கள் தங்களின் சைக்கிள் கடையிலிருந்து செலவுசெய்தனர்.

Not a single person on the Wright brothers' team

அவர்களது குழுவிலிருந்த ஒருவர்கூட

had a college education,

படித்திருக்கவில்லை,

not even Orville or Wilbur.

ஓர்வில் அல்லது வில்பர் ரைட் உட்பட.

And The New York Times followed them around nowhere.

நியூ யார்க் டைம்ஸ் நாளிதழ் எதற்காகவும் அவர்களை பின்பற்றவில்லை.

The difference was,

வித்தியாசம் என்னவென்றால்

Orville and Wilbur were driven by a cause, by a purpose, by a belief.

ஓர்வில் மற்றும் வில்பர் ஒரு காரணத்திற்காக,ஒரு தேவைக்காக

ஒரு நம்பிக்கைக்க உழைத்தனர்

They believed that if they could figure out this flying machine,

விமானம் கண்டுபிடிக்கபட்டால் அது

உலகின் போக்கையே மாற்றும் என

it'll change the course of the world.

அவர்கள் நம்பினார்.

Samuel Pierpont Langley was different.

சாமுவேல் பியற்பன்ட் லாங்க்லியின் அவர்களைப்போல் இல்லை.

He wanted to be rich, and he wanted to be famous.

அவர் செல்வாக்குடனும் புகலோடும் இறுக்க விரும்பினார்.

He was in pursuit of the result.

அவர் ஆராய்ச்சியின் பலன் மீது நாட்டம் கொண்டிருந்தார்,

He was in pursuit of the riches.

அவர் பணத்தின்மீது நாட்டம் கொண்டிருந்தார்.

And lo and behold, look what happened.

அனால் ஆச்சரியம் என்னவென்றால்,

The people who believed in the Wright brothers' dream

ரைட் பிரதர்ஸ்-ன் கனவை நம்பியவர்கள் அவர்களுடன் இணைந்து

worked with them with blood and sweat and tears.

வியர்வை / ரத்தம் சிந்தி உழைத்தனர்

The others just worked for the paycheck.

மற்றவர்களோ சம்பள பணத்திற்காக உழைத்தனர்

They tell stories of how every time the Wright brothers went out,

அவர்கள் ரைட் சகோதரர்களைப்பற்றி இவ்வாறு கதை பேசினார்கள்,

they would have to take five sets of parts,

அவர்கள் குறைந்தது 5 ஜோடி பகங்களையவது கொண்டுசெல்லவேண்டும்,

because that's how many times they would crash before supper.

என்றால் இரவு வீடு திரும்பும்முன்,

அவர்கள் அவ்வளவுமுறை விபத்தை சந்திக்ககூடும்"

And, eventually, on December 17th, 1903,

அனால் இறுதியாக, 1903 திசம்பர் 17 ம் நாள்,

the Wright brothers took flight,

ரைட் சகோதர்கள் விமானத்தில் பறந்தனர்.

and no one was there to even experience it.

அந்த நிகழ்வை பார்க்ககூட யாரும் வந்திருக்கவில்லை,

We found out about it a few days later.

சிலநாட்களுக்கு பிறகே நாம் அதைபற்றி அறிந்தோம்.

And further proof that Langley was motivated by the wrong thing:

அதை உறுதிப்படுத்தும் விதமாக,

தவறான உந்துதலினால் லங்களி:

the day the Wright brothers took flight,

ரைட் சகோதரர்கள் பறந்த அதே நாளில் வேலையிலிருந்து விலகினார்.

he quit.

He could have said,

ஆனால் அவர்

"That's an amazing discovery, guys,

"ஆச்சரியமான கண்டுபிடிப்பு நண்பர்களே,

and I will improve upon your technology," but he didn't.

நான் உங்களது தொழில்நுட்பத்தை மேலும் முன்னேற்றுவேன் ", என்று சொல்லியிருக்கவேண்டும்.

He wasn't first, he didn't get rich, he didn't get famous, so he quit.

அவரால் இதை செய்ய முடியவில்லை, பணம் புகழ் சேரவில்லை

அதனால் அவர் வேலையிலிருந்து விலகிவிட்டார்.

People don't buy what you do; they buy why you do it.

நீங்கள் உருவாக்குவதால் மட்டுமே மக்கள் வாங்குவதில்லை, ஏன் உருவாக்குகிறீர்கள் என்பதற்காக வாங்குகிறார்கள்.

If you talk about what you believe,

உங்களது நம்பிக்கயைபற்றி நீங்கள் பேசினால்

you will attract those who believe what you believe.

அதில் நம்பிக்கை உள்ளவர்களை நீங்கள் கவர்கிறீர்கள்.

But why is it important to attract those who believe what you believe?

அனால் ஏன் அவர்களை கவர்வது முக்கியமானது?

Something called the law of diffusion of innovation,

"லா ஆப் டிப்யுசன் ஆப் இன்னோவேசன்" (law of diffusion of innovation) என்று தத்துவம் இருக்கிறது.

தத்துவம் தெரியவில்லை என்றாலும், சொற்களை அறிந்திருப்பீர்கள்.

if you don't know the law, you know the terminology.

The first 2.5% of our population are our innovators.

மொத்த ஜனத்தொகையில்

2.5 சதவிகிதம் கண்டுபிடிப்பாளர்கள்.

The next 13.5% of our population are our early adopters.

15 சதவிகிதம் பேர்

அவற்றை முதலில் ஏற்றுக்கொள்பவர்கள்.

The next 34% are your early majority,

மீதமுள்ள 34 சதவிகிதம் பேர் முதலில் பயன்படுத்துபவர்கள்,

your late majority and your laggards.

தாமதமாக பயன்படுத்துபவர்கள், மற்றும் இறுதியாக பயன்படுத்துபவர்கள்.

The only reason these people buy touch-tone phones

கடைசி சதவிகித மக்கள் தொடுதிரை அலைபேசிகளை வாங்குவதற்கான ஒரே கரணம்,

is because you can't buy rotary phones anymore.

மற்ற பழைய அலைபேசிகள் சந்தையில் இல்லை என்பதே.

(Laughter)

(சிரிப்பொலி)

We all sit at various places at various times on this scale,

நாம் இந்த அளவுகோலில் வெவ்வேறு தருணங்களில்

but what the law of diffusion of innovation tells us

வெவ்வேறு இடத்தில் இருக்கிறோம்.

is that if you want mass-market success or mass-market acceptance of an idea,

"லா ஆப் டிப்யுசன் ஆப் இன்னோவேசன்"

என்ன சொல்கிறதென்றால்,

you cannot have it until you achieve this tipping point

சந்தையில் நீங்கள் வெற்றிபெரவோ, அல்லது

மக்கள் ஒரு திட்டத்தை ஏற்றுக்கொள்ளவோ செய்ய

between 15 and 18 percent market penetration,

15 முதல் 18 சதவிகித இடத்தை பெறவேண்டும்,

and then the system tips.

அதன்பிறகே உங்கள் தொழில் துளிர்விடும்.

I love asking businesses, "What's your conversion on new business?"

தொழிலதிபர்களிடம் நான் கேட்பதுண்டு "சந்தையில் உங்கள் தொழிலின் பாதிப்பு எவ்வளவு?" என்று.

They love to tell you, "It's about 10 percent," proudly.

"சுமார் 10 சதவிகிதம்" என்பார்கள் பெருமையாக.

உங்களாலும் 10 சதவிகித வாடிக்கயளர்களை பெறமுடியும்.

Well, you can trip over 10% of the customers.

நாம் எல்லோருமே 10 சதவிகித வாடிக்கயளர்களை கொண்டிருக்கிறோம்.

We all have about 10% who just "get it."

இவ்வாறுதான் நாம் அவர்களை எடைபோடுகிறோம். சரியா?

That's how we describe them, right?

அனால் அது "ஒ அவர்கள் இதை பெற்றிருக்கிறார்கள்" போன்ற ஒரு உள்ளுணர்வு.

That's like that gut feeling, "Oh, they just get it."

பிரச்னை என்னவென்றால் பொருட்களை முதலில் பயன்படுத்தும் 10 சதவிகிதத்தையும்

The problem is: How do you find the ones that get it

பயன்படுத்தாத 10 சதவிகிதத்தையும் கண்டுபிடிப்பதே

before doing business versus the ones who don't get it?

So it's this here, this little gap that you have to close,

நீங்கள் நிரப்பவேண்டிய வெற்றிடம்

இங்கிருக்கிறது

as Jeffrey Moore calls it, "Crossing the Chasm" --

ஜெப்ரி மூர் இதை 'கிராசிங் தி சேசம்' என்கிறார்.

because, you see, the early majority will not try something

ஏனென்றால், பெரும்பகுதியான மக்கள்

மற்றவர்கள் ஒரு புதியதை முயற்சிக்காதவரை

until someone else has tried it first.

இவர்கள் முயற்சிப்பதில்லை

என்பதை நீங்களே பார்கிறீர்கள்

And these guys, the innovators and the early adopters,

இவர்கள், கண்டுபிடிப்பாளர்கள் மற்றும் முதலில் பயன்படுத்துபவர்கள்

they're comfortable making those gut decisions.

திடமான முடிவெடுப்பதில் இவர்களுக்கு பிரச்சனையில்லை.

They're more comfortable making those intuitive decisions

ஆக்கமான முடிவெடுப்பதில் மேலும் சிறப்பானவர்கள்.

that are driven by what they believe about the world

உலகத்தைப்பற்றிய அவர்களின் நம்பிக்கை அவர்களை ஊக்குவிக்கிறது,

and not just what product is available.

எளிதாக சந்தையில் கிடைக்கும் பொருட்களல்ல.

These are the people who stood in line for six hours

இவர்கள்தான் ஐ-போன் வெளியிடப்பட்டபோது,

to buy an iPhone when they first came out,

6 மணிநேரம் வரிசையில் நின்று வாங்கியவர்கள்,

அவர்கள் ஒரு வாரம் கழித்து அதை எளிதாக,

when you could have bought one off the shelf the next week.

பக்கத்திலிருக்கும் கடையில் வாங்கியிருக்கக்கூடும்.

These are the people who spent 40,000 dollars

இவர்கள்தான் தொழிநுட்பம் இரண்டாம்தரமாக இருந்த போதிலும்

on flat-screen TVs when they first came out,

'பிளட் ஸ்க்ரீன்' டிவி முதன்முதலில் வெளியிடப்பட்டபோது,

even though the technology was substandard.

40000 டாலர் செலவு செய்து வாங்கியவர்கள்.

And, by the way, they didn't do it because the technology was so great;

தொழில்நுட்பத்திற்காக இவர்கள் அதை வாங்கவில்லை

அவர்கள்தான் இந்த தொழில்நுட்பத்தில்;

they did it for themselves.

முதலாவதாக இருக்க விரும்பினார்கள் அதனால்

It's because they wanted to be first.

அவர்களுக்காக வாங்கினார்கள்.

People don't buy what you do; they buy why you do it

நீங்கள் உருவாக்குவதால் மட்டுமே மக்கள் வாங்குவதில்லை, ஏன் உருவாக்குகிறீர்கள் என்பதற்காக வாங்குகிறார்கள்.

and what you do simply proves what you believe.

உங்களது செயல்

நீங்கள் எதை நம்புகிறீர்கள் என்பதைக்காட்டுகிறது

In fact, people will do the things that prove what they believe.

உண்மையில் மக்கள் எதை நம்புகிறார்களோ

அதையே செய்கிறார்கள்.

The reason that person bought the iPhone in the first six hours,

ஐ-போன் வெளியான முதல் ஆறாவது மணிநேரத்தில் அதை வாங்கிய ஒருவர்

ஏன் அதற்காக ஆறு மணிநேரம் வரிசையில் நிற்கவேண்டும்,

stood in line for six hours,

உலகத்தைப்பற்றிய அவர்களது நம்பிக்கை

was because of what they believed about the world,

அவர்களை தூண்டுகிறது,

and how they wanted everybody to see them:

உலகம் அவர்களை 'முதன்மையானவர்கள்' என்று பார்க்கவே

they were first.

அவர்கள் விரும்புகிறார்கள்.

People don't buy what you do; they buy why you do it.

நீங்கள் உருவாக்குவதால் மட்டுமே மக்கள் வாங்குவதில்லை, ஏன் உருவாக்குகிறீர்கள் என்பதற்காக வாங்குகிறார்கள்.

So let me give you a famous example,

நான் உங்களுக்கு ஒரு சிறந்த உதாரணம் தருகிறேன்

a famous failure and a famous success of the law of diffusion of innovation.

ஒன்று "லா ஆப் டிப்யுசன் ஆப் இன்னோவேசன்" - ன் பிரபலமான தோல்விபற்றியது

மற்றொன்று பிரபலமான வெற்றியைப்பற்றியது.

First, the famous failure.

முதலில் பிரபலமான தோல்வியை பார்ப்போம்.

It's a commercial example.

இது ஒரு வணிகரீதியான உதாரணம்.

As we said before, the recipe for success

நான் முன்னர் கூறியதுபோல்

is money and the right people and the right market conditions.

பணம், சரியான தொழிலாளர்கள் மற்றும் சிறந்த சந்தைதான்,

You should have success then.

வெற்றிக்காரணிகள் என்றால், நீங்கள் வெற்றியடைந்திருக்க வேண்டும்?

Look at TiVo.

(TiVo) டிவோ-வை பாருங்கள், (தொலைக்காட்சி பதிவு கருவி)

From the time TiVo came out about eight or nine years ago

டிவோ தோன்றிய நாளிலிருந்து இன்று வரை

to this current day,

8 அல்லது 9 வருடங்களாக

they are the single highest-quality product on the market,

அவார்கள்தான் சந்தையில் தரமான பொருளை தருகிறார்கள்.

hands down, there is no dispute.

இதில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை.

They were extremely well-funded.

அவர்கள் சிறந்த முதலீடை கொண்டிருந்தனர்.

Market conditions were fantastic.

சந்தை நிலவரம் நன்றாக இருந்தது.

I mean, we use TiVo as verb.

நாம் டிவோ-வை ஒரு சொல்லாக (டிவோ - பதிவுசெய்) பயன்படுத்துகிறோம்,

I TiVo stuff on my piece-of-junk Time Warner DVR all the time.

"நான் வீடியோவை பழைய டைம் வார்னர் டி வி அர் (DVR) இல் பதிவுசெய்திருக்கிறேன் "

(Laughter)

But TiVo's a commercial failure.

அனால் டிவோ வணிகரீதிய ஒரு தோல்வி.

They've never made money.

அவர்கள் ஒருபோதும் பணம் சம்பாதிக்கவில்லை.

And when they went IPO,

அவர்கள் பங்குச்சந்தைக்கு வந்தபோது

their stock was at about 30 or 40 dollars

அவர்கள் பங்குகள் 30 - 40 டாலராக இருந்தன,

and then plummeted, and it's never traded above 10.

பின்னர் அவை 10 டலரைகூட தாண்டவில்லை

In fact, I don't think it's even traded above six,

உண்மையில் ஒருசில நேரங்களை தவிர

except for a couple of little spikes.

அவை 6 டலரைக்கூட தாண்டவில்லை

Because you see, when TiVo launched their product,

ஏனென்றால் டிவோ வியாபாரத்தை துவக்கியபோது

they told us all what they had.

இவ்வாறு விளம்பரப்படுத்தினர்.

They said, "We have a product that pauses live TV,

நாங்கள் ஒரு பொருளை தயாரித்திறிக்கிறோம்,

skips commercials, rewinds live TV and memorizes your viewing habits

நீங்கள் கேட்காமலேயே அது விளம்பரங்களை தவிர்க்கிறது,

நேரடி ஒளிபரப்பை பின்னோக்கி ஓட வைக்கிறது

without you even asking."

நீங்கள் தொலைக்காட்சி பார்க்கும் முறையை பதிவுசெய்கிறது.

And the cynical majority said,

முதலில் பயன்படுத்தும் மக்களின் கருத்து என்னவென்றால்,

"We don't believe you.

"நாங்கள் உங்களை நம்பவில்லை"

We don't need it. We don't like it.

"எங்களுக்கு தேவையில்லை, எங்களுக்கு பிடிக்கவுமில்லை."

You're scaring us."

"நீங்கள் எங்களை பயமுறுத்துகிறீர்கள்"

What if they had said,

அவர்கள் மாறாக இப்படி கூறியிருந்தால் என்ன?

"If you're the kind of person who likes to have total control

உங்கள் வாழ்கையின் ஒவ்வொரு வியசத்தையும்

உங்களின் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்க

over every aspect of your life,

விரும்புபவரை நீங்கள்

boy, do we have a product for you.

நாங்கள் உங்களுக்காக ஒரு பொருளை தயாரித்திருக்கிறோம்,

It pauses live TV, skips commercials,

இது விளம்பரங்களை தவிர்கிறது, நேரடி ஒளிபரப்பை நிறுத்துகிறது.

memorizes your viewing habits, etc., etc."

உங்களது பழக்கங்களை பதிவுசெய்கிறது,..."

People don't buy what you do; they buy why you do it,

நீங்கள் உவக்குவதால் மட்டுமே மக்கள் வாங்குவதில்லை, ஏன் உருவாக்குகிறீர்கள் என்பதற்காக வாங்குகிறார்கள்.

and what you do simply serves as the proof of what you believe.

உங்களின் செயல்கள் உங்களின்

நம்பிக்கையை நிரூபிக்கிறது.

Now let me give you a successful example of the law of diffusion of innovation.

"லா ஆப் டிப்யுசன் ஆப் இன்னோவேசன்" - இன் வெற்றியைபற்றிய

உதாரணத்தை பார்க்கலாம்.

In the summer of 1963,

1963 ம் வருட கோடைகாலத்தில்,

250,000 people showed up on the mall in Washington

சுமார் 250,000 நபர்கள்

Dr.கிங்-ன் உரையை கேட்க

to hear Dr. King speak.

வாஷிங்டன்ல் கூடியிருந்தனர்.

They sent out no invitations,

இதற்காக அவர்கள் எந்த ஒரு அழைப்பிதழும் அனுப்பவில்லை.

and there was no website to check the date.

இந்த நிகழ்வு மற்றும் அதன் திகதி-ஐ தெரிந்துகொள்ள எந்த ஒரு ஊடகமும் இல்லை.

How do you do that?

இது எவ்வாறு சாத்தியம்?

Well, Dr. King wasn't the only man in America

மேலும் Dr. கிங் மட்டுமே அமெரிக்காவின்

who was a great orator.

சிறந்த பேச்சாளர் அல்ல.

He wasn't the only man in America who suffered

குடிமுறை உரிமைகளாள் அமெரிக்காவில் பாதிக்கப்பட்டவர்

அவர் மட்டுமே அல்ல

in a pre-civil rights America.

In fact, some of his ideas were bad.

உண்மையில் அவரது சில திட்டங்கள் தீயவை.

But he had a gift.

அனால் அவர் அந்த வரத்தை பெற்றிருந்தார்.

He didn't go around telling people what needed to change in America.

அவர் மக்களிடம் சென்று அமெரிக்காவில் என்ன மாற்றம் தேவை என்பதை சொல்லவில்லை.

He went around and told people what he believed.

அவர் எதை நம்பினாரோ அதை மக்களிடம் கூறினார்.

"I believe, I believe, I believe," he told people.

"நான் நம்புகிறேன், நான் நம்புகிறேன், நான் நம்புகிறேன்"

என்று கூறினார்.

And people who believed what he believed

அவரது நம்பிக்கையை நம்பிய மக்கள்,

took his cause, and they made it their own, and they told people.

இதை கையிலெடுத்து,

மற்றவர்களுக்கு தெரியப்படுத்தினர்.

And some of those people created structures

மேலும் சிலர் இதற்காக குழுமங்களை உருவாக்கி

to get the word out to even more people.

இந்த செய்தியை மேலும் பலருக்கு பரப்பினர்.

And lo and behold, 250,000 people showed up

என்ன ஆச்சரியம்!

இதோ 250,000 மக்கள்

on the right day at the right time to hear him speak.

அவரது உரையை கேட்க

சரியான தேதியில் சரியான நேரத்தில் குழுமியிருந்தனர்.

How many of them showed up for him?

எவ்வளவுபேர் அவருக்காக அங்கு குழுமியிருந்தனர்?

Zero.

பூஜ்ஜியம்.

They showed up for themselves.

அவர்கள் அவர்களுக்காகவே குழுமியிருந்தனர்.

It's what they believed about America

அமெரிக்காவை பற்றிய அவர்களது எண்ணம்,

that got them to travel in a bus for eight hours

கோடை வெயிலில் வாசிங்டனில் நிற்பதற்காக

to stand in the sun in Washington in the middle of August.

8 மணிநேரம் அவர்களை பயணம்செய்ய வைத்தது.

It's what they believed, and it wasn't about black versus white:

அதுவே அவர்களது நம்பிகையை இருந்தது, அது நிறவேறுபாடு பற்றியதல்ல.

25% of the audience was white.

அங்கு குழுமியிருந்தவர்களில் 25 சதவிகிதம் வெள்ளையர்கள்.

Dr. King believed that there are two types of laws in this world:

உலகில் இருவகையான சட்டங்களே இருக்கின்றன

என்பதில் Dr. கிங் உறுதியாய் இருந்தார்.

those that are made by a higher authority and those that are made by men.

ஒன்று உயர் அதிகாரிகளால் உருவாக்கப்பட்டது,

மற்றொன்று மனிதர்களால் உருவாக்கப்பட்டது.

And not until all the laws that are made by men

மனிதர்களால் உருவாக்கப்பட்ட சட்டங்கள்,

are consistent with the laws made by the higher authority

அதிகார அமைப்புகளால் உருவாக்கப்பட்ட சட்டங்களுடன் ஒத்துபோகதவரையில்,

ஒரு சாதாரண உலகிலேயே நாம் வாழ்ந்திருப்போம்.

will we live in a just world.

அவரது கொள்கைகளை உலகிற்கு எடுத்துரைக்க,

It just so happened that the Civil Rights Movement

'சிவில் ரைட்ஸ் மூவ்மென்ட்'

was the perfect thing to help him bring his cause to life.

சரியான தருணமாக அமைந்தது.

We followed, not for him, but for ourselves.

அவருக்காக நாம் அவரை பின்பற்றவில்லை, நமக்காக நாம் பின்பற்றினோம்.

By the way, he gave the "I have a dream" speech,

அவர் 'ஐ ஹேவ் எ ட்ரீம்' (I Have a Dream) என உரையாற்றினர்.

not the "I have a plan" speech.

'ஐ ஹேவ் எ பிளான்' (I Have a Plan) என்றல்ல.

(Laughter)

(சிரிப்பொலி)

Listen to politicians now, with their comprehensive 12-point plans.

அரசியல்வாதிகளின் 12 அம்ச திட்டங்களை கேட்டுப்ருங்கள் அவை,

They're not inspiring anybody.

அவை உணர்சிபூர்வமனவை அல்ல.

Because there are leaders and there are those who lead.

ஏனென்றால் சிலர் தலைமை பதவியில்மட்டும் இருக்கிறார்கள், சிலர் தலைவர்களாய் இருக்கிறார்கள்.

Leaders hold a position of power or authority,

பதவியில் இருப்பவர்கள் சட்டத்தையும்,

அல்லது அதிகாரத்தையும் மட்டுமே கொண்டிருக்கிறார்கள்,

but those who lead inspire us.

அனால் தலைவர்கள் நமக்கு உத்வேகத்தை தருகிறார்கள்.

Whether they're individuals or organizations,

அது ஒரு தனிநபரகட்டும் அல்லது ஒரு அமைப்பாகட்டும்,

நாம் நமக்கு உத்வேகம் தருபவரையே பின்பற்றுகிறோம்,

we follow those who lead, not because we have to,

அது கட்டாயத்தினால் அல்ல,

but because we want to.

நம் விருப்பத்தினால்.

We follow those who lead, not for them, but for ourselves.

அத்தகைய தலைவர்களை நாம் பின்பற்றுகிறோம்,

அவர்களுக்காக அல்ல, நமக்காக.

And it's those who start with "why"

மேலும் இவர்கள்தான் "ஏன்" என்பதிலிருந்து துவங்குபவர்கள்,

that have the ability to inspire those around them

மற்றவர்களுக்கு உத்வேகம் தரும் திறமை,

அல்லது இத்திறமைகொண்டவர்களை கண்டறியும் குணம்,

இவர்களிடம்தான் இருக்கிறது.

or find others who inspire them.

அனைவருக்கும் நன்றி

Thank you very much.

(Applause)

(கரகோஷம்)