How to make work-life balance work | Nigel Marsh

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

What I thought I would do

ကျွန်တော်လုပ်မယ်လို့ ကြံထားတာက

is I would start with a simple request.

ရိုးရိုး ပန်ကြားချက်တစ်ခုနဲ့ စမယ်ပေါ့

I'd like all of you

ခင်ဗျားတို့အားလုံး ခဏကြာ

to pause for a moment,

ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်မချမ်းသာစရာ ပျော့ညံ့ချက်တွေ

you wretched weaklings,

ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ပျက်စရာ ဖြစ်တည်မှုတွေကို

and take stock of your miserable existence.

ရပ်တန့် ပစ်လိုက်စေချင်ပါတယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Now that was the advice

ကဲ ဒါက ငါးရာစုမှာ St. Benedict က

that St. Benedict gave his rather startled followers

သူ့ရဲ့ အတော့ကို ချောက်ချားနေတဲ့

in the fifth century.

နောက်ပါးတွေကိုပေးတဲ့ အကြံပါ။

It was the advice that I decided to follow myself

ဒါက ကျွန်တော် အသက် ၄၀ အရောက်မှာ ကိုယ်တိုင်

when I turned 40.

လိုက်နာဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တဲ့ အကြံဉာဏ်ပါ။

Up until that moment, I had been that classic corporate warrior --

အဲဒီကာလမတိုင်ခင်က​ ဖြစ်နေကျ ပူးပေါင်းသူ ရဲမက်ဖြစ်ဖူးတယ်၊

I was eating too much, I was drinking too much,

အရမ်းစား၊ အရမ်းသောက်

I was working too hard

အရမ်း အလုပ်ကြိုးစားခဲ့ပြီး

and I was neglecting the family.

မိသားစုကို လျစ်လျှူရှု နေခဲ့တာပေါ့။

And I decided that I would try

ဒါနဲ့ ကိုယ့်ဘဝကို အလှည့်

and turn my life around.

အပြောင်းလုပ်ဖို့ ကြိုးစာရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

In particular, I decided

အထူးသဖြင့် အလုပ်၊ ဘဝ ဟန်ချက်ရဲ့

I would try to address the thorny issue

ရှုပ်ထွေးလှတဲ့ ကိစ္စကို ဖြေရှင်းဖို့

of work-life balance.

ကြိုးစားမယ်ပေါ့။

So I stepped back from the workforce,

ဒါနဲ့ အလုပ်နေရာမှ နှုက်ထွက်ခဲ့ပြီး

and I spent a year at home

အိမ်မှာ ဇနီး၊ ကလေးငယ် လေးယောက်နဲ အတူ

with my wife and four young children.

တစ်နှစ်တာ ကုန်ဆုံးခဲ့တယ်။

But all I learned about work-life balance

ဒါပေမဲ့ အဲဒီနှစ်က အလုပ်၊ ဘဝ ဟန်ချက်

from that year

ညီမှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သိလိုက်ရတာက

was that I found it quite easy

အလုပ်နဲ့ ဘဝကို ဟန်ချက်ညီဖို့ဆိုတာ

to balance work and life

အလုပ်လုပ်စရာ မရှိတဲ့အခါမှာ

when I didn't have any work.

အတော်လွယ်သားပဲလို့ ထင်ခဲ့တာပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Not a very useful skill,

သိပ် အသုံးမဝင်တဲ့ အတတ်တစ်ခုပါ၊

especially when the money runs out.

အထူးသဖြင့် ငွေကုန်သွားတဲ့အခါမှာပေါ့။

So I went back to work,

ဒါနဲ့ အလုပ်ပြန်လုပ်ခဲ့ပြီး

and I've spent these seven years since

အဲဒီကတည်းက ခုနစ်နှစ်ကြာ အလုပ်၊ဘဝ

struggling with, studying

ဟန်ချက်ညီမှု အကြောင်း လေ့လာခြင်း၊

and writing about work-life balance.

ရေးသားခြင်းနဲ့ ရုန်းကန်ခဲ့ပါတယ်။

And I have four observations

ဒီနေ့ ခင်ဗျားတို့နဲ့ မျှဝေချင်တဲ့

I'd like to share with you today.

လေ့လာမှု လေးခုရှိပါတယ်။

The first is:

ပထမဆုံးက

if society's to make any progress on this issue,

လူ့အဖွဲ့အစည်းက ဒီကိစ္စကို တိုးတက်အောင်လုပ်ဖို့ဆိုရင်

we need an honest debate.

ရိုးသားတဲ့ ဆွေးနွေးမှုကို လိုအပ်ပါတယ်။

But the trouble is

ဒါပေမဲ့ ပြဿနာက

so many people talk so much rubbish

လူတော်တော်များများက အလုပ်၊ ဘဝ

about work-life balance.

ဟန်ချက်ညီမှုကို ပေါက်ကရ ပြောလွန်းတာပါ။

All the discussions about flexi-time

အလုပ်ချိန် လွှဲပြောင်းတာ (သို့)

or dress-down Fridays

ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်တဲ့ သောကြာနေ့တွေ၊ ကလေးအဖေခွင့်နဲ့

or paternity leave

ပတ်သက်တဲ့ ဆွေးနွေးချက်တွေဟာ

only serve to mask the core issue,

အဓိက ကိစ္စကို ဖုံးကွယ်ရာပဲ ရောက်ပါတယ်။

which is

ဒါက

that certain job and career choices

တစ်ချို့ အလုပ်နဲ့ အသက်မွေးမှု ရွေးချယ်မှုတွေဟာ

are fundamentally incompatible

ငယ်ရွယ်တဲ့ မိသားစုနဲ့ နေ့တဓူဝ ကိစ္စမှာ

with being meaningfully engaged

အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ ဆက်စပ်နေခြင်းနဲ့

on a day-to-day basis

အခြေခံအားဖြင့်

with a young family.

သဟဇာတ မဖြစ်တာပါ။

Now the first step in solving any problem

အခု ပြဿနာတိုင်းကို ဖြေရှင်းဖို့ ပထမအဆင့်က

is acknowledging the reality of the situation you're in.

ကိုယ်ရှိနေတဲ့ အခြေအနေရဲ့ ဒိဋ္ဌဖြစ်ရပ်ကို လက်ခံခြင်းပါ။

And the reality of the society that we're in

ကျွန်တော်တို့ ရှိနေတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းရဲ့ ဒိဋ္ဌဖြစ်ရပ်က

is there are thousands and thousands

အဲဒီက ထောင်ပေါင်းများစွာသော

of people out there

လူတွေရှိနေပြီး

leading lives of quiet, screaming desperation,

တိတ်ဆိတ်တဲ့၊ အော်ဟစ်နေတဲ့ ကြံရာ မရ​တဲ့ ဘဝတွေမှာနေထိုင်နေတယ်၊

where they work long, hard hours

အဲဒီမှာ သူတို့မကြိုက်တဲ့ လူတွေအထင်ကြီးဖို့

at jobs they hate

သူတို့မလိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေဝယ်နိုင်အောင်

to enable them to buy things they don't need

သူတို့မုန်းတဲ့ အလုပ်တွေမှာ အကြာကြီး

to impress people they don't like.

ပင်ပန်းစွာ အလုပ်လုပ်ကြတယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

It's my contention that going to work on Friday in jeans and [a] T-shirt

ကျွန်တော့ အမြင်က သောကြာနေ့မှာ ဂျင်းနဲ့ တီရှပ်တစ်ထည်ဝတ်ပြီး အလုပ်သွားခြင်းဟာ

isn't really getting to the nub of the issue.

ပြဿနာရဲ့အဓိကအရာဆီ မရောက်တာပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

The second observation I'd like to make

ကျွန်တော်ထောက်ပြလိုတဲ့ ဒုတိယလေ့လာမှုက

is we need to face the truth

အစိုးရတွေ၊ လုပ်ငန်းအဖွဲ့ကြီးတွေက

that governments and corporations

ဒီကိစ္စကို ကျွန်တော်တို့အတွက် ဖြေရှင်း

aren't going to solve this issue for us.

ပေးမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတဲ့ အမှန်တရားကို ရင်ဆိုင်ဖို့လိုတာပါ။

We should stop looking outside.

အပြင်ကို ကြည့်တာ ရပ်ဖို့သင့်ပါတယ်။

It's up to us as individuals

တစ်ဦးချင်းအနေနဲ့ ကိုယ်ရှင်သန်ရှင်တဲ့ ဘဝ

to take control and responsibility

အမျိုးအစားအတွက်ထိန်းချုပ်၊ တာဝန်ယူဖို့က

for the type of lives that we want to lead.

ကျွန်တော်တို့အပေါ် မူတည်ပါတယ်။

If you don't design your life,

ကိုယ့်ဘဝကို ပုံစံမချရင်

someone else will design it for you,

သူများက ကိုယ့်အတွက် ပုံစံချသွားမှာဖြစ်ပြီး

and you may just not like

သူတို့ရဲ့ ဟန်ချက်ညီမှု စိတ်ကူးကို

their idea of balance.

ကိုယ်က ကြိုက်ချင်မှ ကြိုက်မှာပါ။

It's particularly important --

ဒါက အထူး အရေးကြီးပါတယ်၊

this isn't on the World Wide Web, is it? I'm about to get fired --

WWW မှာမရှိဘူးမို့လား၊ ငါအထုတ်ခံရတော့မယ်။

it's particularly important

ဒါက အထူးအရေးကြီးတာက

that you never put the quality of your life

စီးပွားရေး အဖွဲ့အစည်းတွေရဲ့ လက်ထဲကို

in the hands of a commercial corporation.

ကိုယ့်ဘဝ အရည်အသွေးကို ကိုယ်က ဘယ်တော့မှ ထည့်မပေးခြင်းပါ။

Now I'm not talking here just about the bad companies --

အခု ကျွန်တော်က မကောင်းတဲ့ ကုမ္ပဏီတွေအကြောင်းပဲ ပြောမနေပါဘူး၊

the "abattoirs of the human soul," as I call them.

ကျွန်တော့ အခေါ်အရ "လူသားစိတ်ရဲ့ သားသတ်ရုံတွေပေါ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

I'm talking about all companies.

ကုမ္ပဏီအားလုံးကို ပြောနေတာပါ။

Because commercial companies

အကြောင်းက စီးပွားရေး ကုမ္ပဏီတွေဟာ

are inherently designed

သူတို့ရှောင်လို့ရသလောက်

to get as much out of you [as]

သင့်ဆီကနေ အများဆုံးယူဖို့ နဂိုကတည်းက

they can get away with.

ပုံစံချထားတာကြောင့်ပါ။

It's in their nature; it's in their DNA;

ဒါက သူတို့သဘာဝ၊ သူတို့ရဲ့ DNA ၊

it's what they do --

သူတို့ လုပ်နေကျပါ။

even the good, well-intentioned companies.

ကောင်းမွန်ပြီး၊ စေတနာကောင်းတဲ့ ကုမ္ပဏီတွေတောင်ပါ။

On the one hand,

တစ်ဘက်မှာကျတော့

putting childcare facilities in the workplace

အလုပ်ခွင်မှာ ကလေးစောင့်ရှောက်ရေး

is wonderful and enlightened.

အထောက်အကူတွေ တပ်ဆင်တာ အံ့ဩစရာ၊ အသိကြွယ်တာပါ

On the other hand, it's a nightmare --

အခြာတစ်ဘက်ကျတော့ အိပ်မက်ဆိုးတစ်ခုပါ။

it just means you spend more time at the bloody office.

ဆိုလိုတာက သင်ဟာ သွေးပျက်စရာရုံးမှာ အချိန်ပိုကုန်တာပါ။

We have to be responsible

ကျွန်တော်တို့ ဘဝမှာလိုချင်တဲ့

for setting and enforcing

နယ်နိမိတ်တွေကို

the boundaries that we want in our life.

ချမှတ်၊ ပြဋ္ဌာန်းဖို့ တာဝန်ယူဖို့လိုပါတယ်။

The third observation is

တတိယလေ့လာမှုက

we have to be careful

ကိုယ့်ဟန်ချက်ကို အကဲဖြတ်တာအပေါ်

with the time frame that we choose

ကိုယ်ရွေးတဲ့ အချိန်ဘောင်ကို

upon which to judge our balance.

သတိပြုဖို့လိုတာပါ။

Before I went back to work

အလုပ်ပြန်မလုပ်ခင်

after my year at home,

အိမ်မှာနေတဲ့ နှစ်အပြီးမှာ

I sat down

ထိုင်ပြီး

and I wrote out

ရေးချလိုက်တာက

a detailed, step-by-step description

ကိုယ် ဆန္ဒပြင်းပြတဲ့ အကောင်းဆုံး

of the ideal balanced day

ဟန်ချက်ညီ နေ့တစ်နေ့ရဲ့ အသေးစိတ် အဆင့်ဆင့်

that I aspired to.

ရေးသားဖေါ်ြပချက်ပါ။

And it went like this:

ဒါက ဒီလိုမျိုးပါ။

wake up well rested

ကောင်းမွန်တဲ့ ညရဲ့ အိပ်စက်မှုအပြီး

after a good night's sleep.

ကောင်းစွာ အနားယူမှုနဲ့ နိုးထ၊

Have sex.

သံဝါသပြု။

Walk the dog.

ခွေးကို လမ်းလျှောက်ပေး၊

Have breakfast with my wife and children.

ဇနီး၊ ကလေးတွေနဲ့ နံနက်စာစား၊

Have sex again.

သံဝါသ ထပ်ပြု။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Drive the kids to school on the way to the office.

ရုံးသွားတဲ့လမ်းမှာ ကလေးတွေကို ကားနဲ့ ကျောင်းပို့၊

Do three hours' work.

အလုပ် သုံးနာရီစာလုပ်၊

Play a sport with a friend at lunchtime.

မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နဲ့ နေ့လည်စာအချိန်မှာ အားကစားလုပ်၊

Do another three hours' work.

နောက် သုံးနာရီ အလုပ်လုပ်။

Meet some mates in the pub for an early evening drink.

ညနေအစောပိုင်း သောက်စားဖို့ အရက်ဆိုင်မှာ အဖော်တွေနဲ့ ဆုံ၊

Drive home for dinner

မိန်းမ၊ ကလေးတွေနဲ့အတူ

with my wife and kids.

ညစာအတွက် အိမ်ကို ကားမောင်းပြန်၊

Meditate for half an hour.

နာရီဝက်လောက် တရားထိုင်၊

Have sex.

သံဝါသပြု၊

Walk the dog. Have sex again.

ခွေးကို လမ်းလျှောက်ပေး၊ ထပ်ပြီး သံဝါသပြု၊

Go to bed.

အိပိရာဝင်တယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

How often do you think I have that day?

အဲဒီလိုနေ့မျိုး ဘယ်နှစ်ခုလောက် ရတယ်ထင်လဲ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

We need to be realistic.

လက်တွေ့ကျဖို့တော့ လိုတာပေါ့။

You can't do it all in one day.

တစ်နေ့တည်း အကုန်လုပ်လို့မရဘူးလေ။

We need to elongate the time frame

ဘဝဟန်ချက်ကို အကဲဖြတ်တာအပေါ်မှာ

upon which we judge the balance in our life,

အချိန်ဘောင်ကို ရှည်အောင်လုပ်ဖို့လိုတယ်။

but we need to elongate it

ဒါပေမဲ့ ဒီလှည့်ကွက်ထဲ ကျမသွားစေပဲ

without falling into the trap

တာရှည်ဖို့တော့ လိုပါတယ်၊

of the "I'll have a life when I retire,

"ငါ အငြိမ်းစားယူတဲ့အခါ အချိန်ရှိမှာပဲ၊

when my kids have left home,

ကလေးတွေ အိမ်ကထွက်သွားတဲ့အခါ၊

when my wife has divorced me, my health is failing,

မိန်းမက ငါနဲ့ကွာရှင်းပြီး ကျန်းမာရေးကျဆင်းတဲ့အခါ၊

I've got no mates or interests left."

အဖော်တွေ မရှိ၊ စိတ်ဝင်စားစရာ ကုန်တဲ့အခါ"

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

A day is too short; "after I retire" is too long.

တစ်နေ့တာဟာ တိုလွန်းတယ်၊ "အငြိမ်းစားယူပြီးမှ" ဆိုတာ ကြာလွန်းတယ်။

There's got to be a middle way.

အလယ်အလတ်မှာ ဖြစ်ဖို့လိုတယ်လေ။

A fourth observation:

စတုတ္ထလေ့လာမှုက

We need to approach balance

ဟန်ချက်ညီမှုကို ဟန်ချက်ညီတဲ့

in a balanced way.

နည်းလမ်းနဲ့ ချဉ်းကပ်ဖို့ လိုတာပါ။

A friend came to see me last year --

မနှစ်က မိတ်ဆွေတစ်ယောက် လာတွေ့တယ်၊

and she doesn't mind me telling this story -- a friend came to see me last year

ဒီဇာတ်လမ်းပြောလို့ ကျွန်တော့ကို သူမစိတ်မဆိုးဘူး၊ သူမလာပြီး

and said, "Nigel, I've read your book.

ပြောတာက "Nigel ရှင့်စာအုပ် ဖတ်ပြီးပြီ၊

And I realize that my life is completely out of balance.

ကျွန်မဘဝဟာ လုံးဝ ဟန်ချက်ပျက်နေတယ်လို့ နားလည်လိုက်တယ်။

It's totally dominated by work.

လုံးဝကို အလုပ်ရဲ့ ကြီးစိုးတာခံရတယ်။

I work 10 hours a day; I commute two hours a day.

တစ်နေ့ ၁၀ နာရီ အလုပ်လုပ်တယ်၊ အလုပ်အသွား လမ်းမှာက တစ်နေ့ ၂နာရီ။

All of my relationships have failed.

ဆက်ဆံရေးတွေအားလုံ ပျက်ကုန်ပြီ။

There's nothing in my life

ကျွန်မအလုပ်ကလွဲပြီး

apart from my work.

ဘဝမှာ ဘာမှမရှိတော့ဘူး။

So I've decided to get a grip and sort it out.

ဒါနဲ့ ထိန်းချုပ်ပြီး ဖြေရှင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

So I joined a gym."

ဒါနဲ့ အားကစား လေ့ကျင့် လိုက်တယ်။"တဲ့

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Now I don't mean to mock,

ကဲ လှောင်ပြောင်ဖို့ မရည်ရွယ်ပါဘူး၊

but being a fit 10-hour-a-day office rat

ဒါပေမဲ့ ကျန်းမာတဲ့ တစ်နေ ၁၀ နာရီ ရုံးကြွက်တစ်ကောင်ဖြစ်နေတာက

isn't more balanced; it's more fit.

ပိုဟန်ချက်ညီတာမဟုတ်ပဲ ပိုပြီး ကျန်းမာတာပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Lovely though physical exercise may be,

ကိုယ်လက်လေ့ကျင့်ခန်းက ချစ်စရာကောင်းလောက်ပေမယ့်

there are other parts to life --

ဘဝမှာ အခြားအပိုင်းတွေ ရှိနေတယ်။

there's the intellectual side; there's the emotional side;

ဉာဏ်ရည်ပိုင်း၊ စိတ်ခံစားမှုပိုင်း၊

there's the spiritual side.

စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွေရှိတယ်။

And to be balanced,

ပြီးတော့ ဟန်ချက်ညီဖို့ပါ။

I believe we have to attend

ဒီနယ်ပယ်အားလုံးကို အာရုံစိုက်

to all of those areas --

လုပ်ဆောင်ဖို့ လိုတယ်လို့ ယုံကြည်တယ်။

not just do 50 stomach crunches.

ဗိုက်လေ့ကျင့်ခန်း အကြိမ် ၅၀ တင်ပဲမဟုတ်ပါဘူး။

Now that can be daunting.

ကဲဒါက လန့်စရာဖြစ်နိုင်တာပေါ့။

Because people say, "Bloody hell mate, I haven't got time to get fit.

အကြောင်က လူတွေက " ​ငါ့မှာ ကျန်းမာရေး လုပ်ဖို့ အချိန်မရှိဘူး၊

You want me to go to church and call my mother."

ဘုရားကျောင်းတက်၊ အမေ့ကို

And I understand.

ဖုန်းဆက်ခိုင်းတယ်"။ ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်။

I truly understand how that can be daunting.

အဲဒါ လန့်စရာကောင်းတာ တကယ်ပဲ နားလည်ပါတယ်။

But an incident that happened a couple of years ago

ဒါပေမဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်က ကြုံခဲ့တဲ့ အဖြစ်က

gave me a new perspective.

ကျွန်တော့ကို အမြင်သစ်တစ်ခုပေးခဲ့တယ်။

My wife, who is somewhere in the audience today,

ကျွန်တော့ ဇနီးက၊ ဒီနေ့ပရိတ်သတ်ထဲမှာ ရှိနေပါတယ်၊

called me up at the office

ရုံးကို ဖုန်းဆက်ပြီး ပြောတာက

and said, "Nigel, you need to pick our youngest son" --

"Nigel ရှင် ကျွန်မတို့ အငယ်ဆုံးသား Harry ကို

Harry -- "up from school."

ကျောင်းက ကြိုလာဖို့ လိုတယ်နော်"တဲ့။ သူမဟာ

Because she had to be somewhere else with the other three children for that evening.

အဲဒီညနေက အခြားကလေး သုံးယောက်နဲ့ တစ်နေရာမှာ ရှိဖို့လိုတာကိုး။

So I left work an hour early that afternoon

ဒါနဲ့ အဲဒီနေ့လည်က ရုံးက တစ်နာရီစောဆင်းခဲ့ပြီး

and picked Harry up at the school gates.

Harry ကို ကျောင်းတံခါးဝမှာ ကြိုခဲ့တယ်။

We walked down to the local park,

ကျွန်တော်တို့ အနီးရှိပန်းခြံဆီ လျှောက်တယ်၊

messed around on the swings, played some silly games.

ဒန်းတွေပေါ်မှာ ဆော့၊ ပေါက်ကရတွေ ကစားပေါ့။

I then walked him up the hill to the local cafe,

နောက် တောင်ကုန်းလေးပေါ်တက်၊ အနီးက ကော်ဖီဆိုင်ကို လျှောက်ကာ

and we shared a pizza for two,

ပီဇာတစ်ချပ် နှစ်ယောက် မျှစားခဲ့တယ်။

then walked down the hill to our home,

တောင်ကုန်းကို ဆင်းပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့တာပေါ့။

and I gave him his bath

သူ့ကို ရေချိုးပေးပြီး

and put him in his Batman pajamas.

သူ့ရဲ့ Batman ညဝတ်အင်္ကျီဝတ်ပေးလိုက်တယ်။

I then read him a chapter

Roald Dahl ရဲ့ "James and the Giant Peach

of Roald Dahl's "James and the Giant Peach."

က အခန်းတစ်ခန်း သူ့ကို ဖတ်ပြတယ်။

I then put him to bed, tucked him in,

သူ့ကို အိပ်ရာထဲသိပ်ပြီး စောင်ခြုံပေးကာ

gave him a kiss on his forehead and said, "Goodnight, mate,"

သူ့နဖူးကို နမ်းပြီး "ကောင်းသောညပါကွာ" လို့

and walked out of his bedroom.

ပြောပြီး သူ့အိပ်ရာက ထွက်ခဲ့တယ်။

As I was walking out of his bedroom,

သူ့အိပ်ရာက အထွက်မှာ သူပြောတာက

he said, "Dad?" I went, "Yes, mate?"

"ဖေဖေလား" ကျွန်တော်က "အေးပါ သားရ။"

He went, "Dad, this has been the best day

သူက "ဖေဖေ၊ ဒီနေ့ဟာ သားဘဝမှာ

of my life, ever."

အကောင်းဆုံး နေ့ပဲ"တဲ့။

I hadn't done anything,

ကျွန်တော် ဘာမှမလုပ်ခဲ့ပါဘူး၊

hadn't taken him to Disney World or bought him a Playstation.

သူ့ကို Disney World ပို့တာ၊ PlayStation ဝယ်ပေးတာ မလုပ်ခဲ့ဘူး။

Now my point is

အခု ကျွန်တော် ပြောချင်တာက

the small things matter.

အသေးအဖွဲလေးတွေက အရေးပါတာပါ။

Being more balanced

ပိုပြီး ဟန်ချက်ညီတာက

doesn't mean dramatic upheaval in your life.

ကိုယ့်ဘဝမှာ သိသာတဲ့ ဗြောင်းဆန်တာကို မဆိုလိုပါဘူး။

With the smallest investment

မှန်ကန်တဲ့ နေရာတွေမှာ

in the right places,

အသေးဖွဲဆုံး ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုနဲ့

you can radically transform the quality of your relationships

ကိုယ့်ဆက်ဆံရေးရဲ့ အရည်အသွေးနဲ့ ကိုယ့်ဘဝ အရည်အသွေးကို

and the quality of your life.

အကြီးအကျယ် ပြောင်းလဲနိုင်တာပါ။

Moreover, I think,

ဒါ့အပြင် ကျွန်တော်တွေးမိတာက

it can transform society.

ဒါက လူ့အဖွဲ့အစည်းကို ပြောင်းလဲနိုင်တာပါ။

Because if enough people do it,

အကြောင်းက အတော်အသင့် လူတွေလုပ်ကြရင်

we can change society's definition of success

လူအဖွဲ့အစည်းရဲ့ အောင်မြင်မှု အဓိပ္ပါယ်ကို ပြောင်းနိုင်ပါတယ်၊

away from the moronically simplistic notion

ပိုက်ဆံအရှိဆုံးလူဟာ သူသေတဲ့အခါ အောင်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့

that the person with the most money when he dies wins,

လွယ်သယောင် ခပ်တုံးတုံး အယူအဆကနေ ဖယ်ခွာပြီး

to a more thoughtful and balanced definition

ကောင်းမွန်စွာနေထိုင်တဲ့ ဘဝတစ်ခုဟာ ဘယ်ပုံပေါက်တယ်ဆိုတာရဲ့

of what a life well lived looks like.

ပိုပြီးလေးနက်ကာ ဟန်ချက်ညီတဲ့ အဓိပ္ပါယ်တစ်ခုဆီကိုပါ။

And that, I think,

ပြီးတော့ ဒါက ပျံ့နှံ့ထိုက်တဲ့

is an idea worth spreading.

စိတ်ကူးတစ်ခုလို့ ထင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)