How to make work-life balance work | Nigel Marsh

Nigel Marsh: İş-yaşam dengesi nasil saglanir

Çeviri: Diba Szamosi Gözden geçirme: Sancak Gülgen

What I thought I would do

Düşündüm de,

is I would start with a simple request.

basit bir rica ile başlamak istiyorum.

I'd like all of you

Hepinizin

to pause for a moment,

bir an durup

you wretched weaklings,

bu bitkin halinizle

and take stock of your miserable existence.

zavalli hayatinizi bir gözden geçirmenizi istiyorum,

(Laughter)

(Kahkahalar)

Now that was the advice

Bu tavsiyeyi aslında

that St. Benedict gave his rather startled followers

15.yuzyilda St. Benedikt kendi cemaatine

in the fifth century.

vermişti.

It was the advice that I decided to follow myself

Bu tavsiyeyi, 40 yaşıma geldiğimde

when I turned 40.

ben de tutmaya karar verdim.

Up until that moment, I had been that classic corporate warrior --

O ana kadar klasik bir kariyer adamıydım

I was eating too much, I was drinking too much,

Fazla yiyip, fazla içiyordum.

I was working too hard

Çok fazla çalışıp,

and I was neglecting the family.

ailemi ihmal ediyordum.

And I decided that I would try

Ve hayatımı

and turn my life around.

değiştirmeye karar verdim.

In particular, I decided

Özellikle de,

I would try to address the thorny issue

zor bir konu olan yaşam - iş dengesinde

of work-life balance.

değişiklik yapmaya karar verdim.

So I stepped back from the workforce,

Dolayısıyla işi bırakıp

and I spent a year at home

bir yılımı evde geçirdim,

with my wife and four young children.

eşim ve dört küçük cocuğumla.

But all I learned about work-life balance

Fakat o sene yasam-hayat dengesi hakkında

from that year

öğrendiğim tek şey:

was that I found it quite easy

iş olmayınca,

to balance work and life

yaşam ve iş dengesinin

when I didn't have any work.

kolayca sağlanabildiği oldu.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Not a very useful skill,

Pek de işe yarayan bir bilgi değil,

especially when the money runs out.

özellikle de, paranız bitince.

So I went back to work,

Bu yüzden tekrar işe başladım

and I've spent these seven years since

ve geçmiş olduğumuz yedi yılı

struggling with, studying

yaşam-hayat dengesi hakkında

and writing about work-life balance.

mücadele ederek, bu konuyu araştırarak geçirdim.

And I have four observations

Ve yaptığım dört gözlem sonucunu

I'd like to share with you today.

bugün sizinle paylaşmak istiyorum.

The first is:

Birincisi,

if society's to make any progress on this issue,

eğer toplum olarak bu konuda ilerlemek istiyorsak

we need an honest debate.

ciddi bir tartışmaya ihtiyacımız var.

But the trouble is

Fakat sorun şu ki

so many people talk so much rubbish

çok fazla insan yasam-iş dengesi hakkında

about work-life balance.

saçmalıyor.

All the discussions about flexi-time

Esnek calışma saatleri,

or dress-down Fridays

kıyafet serbest Cuma günleri

or paternity leave

ya da annelik izni hakkında yapılan tartışmalar,

only serve to mask the core issue,

sadece konunun özünü gizlemeye yarıyor.

which is

İşin özü aslında,

that certain job and career choices

bazı iş ve kariyer seçimlerinin

are fundamentally incompatible

küçük çocuklu ailesi olanlar için

with being meaningfully engaged

her gün çalışmakla

on a day-to-day basis

gerçekten anlamlı sonuçlar elde etmeye

with a young family.

hiç de uygun olmadığıdır.

Now the first step in solving any problem

Tüm sorunları çözmenin ilk adımı

is acknowledging the reality of the situation you're in.

içinde bulunduğunuz gerçeği veya durumu kabullenmektir.

And the reality of the society that we're in

Ve içinde bulunduğumuz toplumun gerçeği ise

is there are thousands and thousands

binlerce hatta yüz binlerce

of people out there

insanın

leading lives of quiet, screaming desperation,

umutsuz çığlıklar içinde sessiz hayatlar yaşayıp,

where they work long, hard hours

uzun ve güç saatler boyunca

at jobs they hate

nefret ettikleri işlerde çalışıyor olması.

to enable them to buy things they don't need

Amaçları, ihtiyaçları olmayan şeyleri satın almak,

to impress people they don't like.

sevmedikleri insanlari etkilemek.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkışlar)

It's my contention that going to work on Friday in jeans and [a] T-shirt

Benim tartıştığım şey, cuma günleri kot pantolon ve tişörtle

isn't really getting to the nub of the issue.

işe gitmenin asıl konu olmadığı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

The second observation I'd like to make

Vardığım ikinci sonuç ise

is we need to face the truth

hükümetlerin ya da şirketlerin

that governments and corporations

bu konuyu bizim için çözmeyecekleri

aren't going to solve this issue for us.

gerçeğiyle yüzleşmemiz gerektiği.

We should stop looking outside.

Başkalarından beklemeyi bırakmalıyız;

It's up to us as individuals

yaşamak istediğimiz hayatların

to take control and responsibility

kontrol ve sorumluluğunu almak

for the type of lives that we want to lead.

bizim kendi şahsi işimizdir.

If you don't design your life,

Kendi hayatınızı siz tasarlamazsanız,

someone else will design it for you,

bunu sizin yerinize başkaları yapar,

and you may just not like

ve onların bu denge hakkındaki fikrini

their idea of balance.

beğenmeyebilirsiniz.

It's particularly important --

Asıl mühim olan ise --

this isn't on the World Wide Web, is it? I'm about to get fired --

Bu internette yayınlanmıyor, değil mi? Yoksa işten atılabilirim --

it's particularly important

asıl mühim olan

that you never put the quality of your life

hayatınızın kalitesini asla

in the hands of a commercial corporation.

ticari bir şirketin ellerine bırakmazsınız.

Now I'm not talking here just about the bad companies --

Ve ben burada sadece kötü şirketlerle ilgili konuşmuyorum --

the "abattoirs of the human soul," as I call them.

insan ruhu mezbahaneleri diyorum ben onlara--

(Laughter)

(Kahkahalar)

I'm talking about all companies.

Tüm şirketler hakkında konuşuyorum.

Because commercial companies

Çünkü ticari şirketler

are inherently designed

en baştan beri

to get as much out of you [as]

sizden alabileceklerinin hepsini

they can get away with.

almak için tasarlanmışlar.

It's in their nature; it's in their DNA;

Doğalarında var, DNAlarında bu kodlu.

it's what they do --

işleri bu --

even the good, well-intentioned companies.

iyi, iyi niyetli şirketler bile böyleler.

On the one hand,

Bir yanda,

putting childcare facilities in the workplace

iş yerinde çocuk yuvalarının olması

is wonderful and enlightened.

harika ve parlak bir fikir.

On the other hand, it's a nightmare --

Diğer yanda, tam bir kabus oluveriyor;

it just means you spend more time at the bloody office.

lanet ofisinizde daha fazla çalışacağınız anlamına geliyor.

We have to be responsible

İstediğimiz hayatın sınırlarını

for setting and enforcing

çizmek ve uygulayabilmek için

the boundaries that we want in our life.

gerekli sorumluluğu almalıyız.

The third observation is

Üçüncü gözlemim ise,

we have to be careful

Dengemizi yargılamak için

with the time frame that we choose

seçtiğimiz zaman çerçevesini

upon which to judge our balance.

oluştururken dikkatli olmalıyız.

Before I went back to work

İşe yeniden dönmeden önce,

after my year at home,

evdeki bir yıldan sonra,

I sat down

Oturup

and I wrote out

arzuladığım

a detailed, step-by-step description

ideal dengenin adım adım

of the ideal balanced day

detaylı bir tanımını

that I aspired to.

yazdım.

And it went like this:

Böyle bir şey çıktı ortaya:

wake up well rested

İyi dinlenmiş bir şekilde uyan

after a good night's sleep.

tabi ki iyi bir gece uykusundan sonra.

Have sex.

Seviş.

Walk the dog.

Köpeği yürüyüşe çıkar.

Have breakfast with my wife and children.

Eşin ve çocuklarınla kahvaltı et.

Have sex again.

Tekrar seviş.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Drive the kids to school on the way to the office.

İşe giderken çocukları okula bırak.

Do three hours' work.

Üç saat boyunca çalış.

Play a sport with a friend at lunchtime.

Yemek saatinde bir arkadaşla spor yap.

Do another three hours' work.

Tekrar bi üç saat çalış.

Meet some mates in the pub for an early evening drink.

Bir akşamüstü içkisi için arkadaşlarla buluş.

Drive home for dinner

Eşin ve çocuklarınla

with my wife and kids.

akşam yemeği için eve git.

Meditate for half an hour.

Bir saat kadar meditasyon yap.

Have sex.

Seviş.

Walk the dog. Have sex again.

Köpeği yürüyüşe çıkar. Tekrar seviş.

Go to bed.

Uyku vakti.

(Applause)

(Alkışlar)

How often do you think I have that day?

Sizce böyle bir günü ne sıklıkta yaşıyorum?

(Laughter)

(Kahkahalar)

We need to be realistic.

Gerçekçi olmalıyız.

You can't do it all in one day.

Tüm bunları bir günde yapamazsınız.

We need to elongate the time frame

Hayat dengemizi yargılamak için

upon which we judge the balance in our life,

kullanacağımız zaman çerçevesini genişletmek gerek,

but we need to elongate it

ancak bu genişletme işini yaparken

without falling into the trap

"Emekliliğimde,

of the "I'll have a life when I retire,

çocuklar evlenip gittiğinde,

when my kids have left home,

eşimden boşandığımda, elden ayaktan düştüğümde,

when my wife has divorced me, my health is failing,

hiç arkadaşım ya da ilgi alanım kalmadığında,

I've got no mates or interests left."

yeterince zamanım olacak" tuzağına düşmemeliyiz.

(Laughter)

(Kahkahalar)

A day is too short; "after I retire" is too long.

Bir gün çok kısa, emeklilikten sonrası ise çok uzun.

There's got to be a middle way.

Bunun bir ortası olmalı.

A fourth observation:

Dördüncü gözlemim ise,

We need to approach balance

Dengeyi ele alırken

in a balanced way.

dengeli olmalıyız.

A friend came to see me last year --

Bir arkadaş geçen yıl beni görmeye geldi --

and she doesn't mind me telling this story -- a friend came to see me last year

ve bu hikayeyi anlatmamda bir sakinca gormedigini biliyorum - yanıma geldi ve

and said, "Nigel, I've read your book.

dedi ki, "Nigel, kitabını okudum."

And I realize that my life is completely out of balance.

ve hayatımın ne kadar dengesiz olduğunu farkettim.

It's totally dominated by work.

İşime çok fazla yer vermişim.

I work 10 hours a day; I commute two hours a day.

Günde 10 saat calışıyorum, işe gidip gelmem de 2 saatimi alıyor.

All of my relationships have failed.

Bütün ilişkilerim başarızlıkla sonuçlandı.

There's nothing in my life

Hayatımda

apart from my work.

işimden baska birşeyim yok.

So I've decided to get a grip and sort it out.

Ben de bir şekilde bunu çözmeye karar verdim,

So I joined a gym."

gidip bir spor salonuna yazıldım.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Now I don't mean to mock,

Dalga geçmek istemem ama,

but being a fit 10-hour-a-day office rat

formda bir 10 saat çalışan ofis faresi olmak

isn't more balanced; it's more fit.

daha dengeli olmak değildir, daha formda olmaktır.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Lovely though physical exercise may be,

Fiziksel egzersiz yapmak hoş ama

there are other parts to life --

hayatın başka alanları da var.

there's the intellectual side; there's the emotional side;

Bilişsel alanı var, duygusal alanı var,

there's the spiritual side.

manevi alanı var.

And to be balanced,

Ve dengede olabilmek için,

I believe we have to attend

tüm bu alanlara zaman ayırmak

to all of those areas --

gerektiğine inanıyorum --

not just do 50 stomach crunches.

sadece 50 mekik çekmekle bu iş olmaz.

Now that can be daunting.

Bu hevesinizi kırabilir.

Because people say, "Bloody hell mate, I haven't got time to get fit.

Çünkü insanlar "Lanet olsun, forma girmek için yeterli vaktim yok;

You want me to go to church and call my mother."

sen de benden kiliseye gitmemi ve annemi aramamı istiyorsun." derler.

And I understand.

Ve bunu anlayabilirim.

I truly understand how that can be daunting.

Bunun ne kadar yıldırıcı olduğunu anlıyorum.

But an incident that happened a couple of years ago

Bir kaç yıl önce yaşadığım bir olay sayesinde

gave me a new perspective.

yeni bir bakış açısı kazandım

My wife, who is somewhere in the audience today,

Eşim, şimdi aranızda bir yerlerde oturuyor,

called me up at the office

ofisimi aradı ve dedi ki:

and said, "Nigel, you need to pick our youngest son" --

"Nigel, en küçük oğlumuz Harry'yi okuldan

Harry -- "up from school."

alman gerekiyor."

Because she had to be somewhere else with the other three children for that evening.

Çünkü o akşam kendisinin diğer dört çocuğumuzla başka bir yere gitmesi gerekiyordu.

So I left work an hour early that afternoon

Ben de o akşam işten bir saat erken çıkıp

and picked Harry up at the school gates.

Harry'yi okul çıkışından aldım.

We walked down to the local park,

Parka doğru yürüdük,

messed around on the swings, played some silly games.

salıncaklara takıldık, birkaç aptal oyun oynadık.

I then walked him up the hill to the local cafe,

Sonra onu yakındaki kafeye götürdüm,

and we shared a pizza for two,

çayımızla beraber bi pizza yedik,

then walked down the hill to our home,

sonra evimize yürüdük,

and I gave him his bath

banyosunu yaptırdım

and put him in his Batman pajamas.

Batman pijamalarını giydirdim.

I then read him a chapter

Sonra ona Ronald Dahl'ın

of Roald Dahl's "James and the Giant Peach."

"James ve Dev Şeftali"sinden bir bölüm okudum.

I then put him to bed, tucked him in,

Yatağa yatırdım ve üstünü örttüm,

gave him a kiss on his forehead and said, "Goodnight, mate,"

alnından öpüp "İyi geceler ortak" dedim

and walked out of his bedroom.

ve kapıya doğru yürüdüm.

As I was walking out of his bedroom,

Tam odasından çıkarken,

he said, "Dad?" I went, "Yes, mate?"

"Baba" dedi, "Evet, koçum?" dedim

He went, "Dad, this has been the best day

"Baba," dedi, "bu, hayatımda geçirdiğim

of my life, ever."

en güzel gündü."

I hadn't done anything,

Hiç birşey yapmamıştım,

hadn't taken him to Disney World or bought him a Playstation.

Onu Disney World'e götürüp Playstation falan almamıştım.

Now my point is

Demek istediğim,

the small things matter.

küçük şeylerin önemli olduğu.

Being more balanced

Daha dengeli olmak

doesn't mean dramatic upheaval in your life.

hayatında devasa değişiklikler yapmanı gerektirmez.

With the smallest investment

Dogru anda yapılan

in the right places,

ufacık bir yatırım,

you can radically transform the quality of your relationships

ilişkilerinizin kalitesini radikal bir şekilde değiştirebilir

and the quality of your life.

ve hayat kalitenizi yükseltebilir.

Moreover, I think,

Hatta, bence

it can transform society.

toplumu bile değiştirebilir.

Because if enough people do it,

Eğer yeterince insan bunu yaparsa,

we can change society's definition of success

toplumun başarı anlayışını

away from the moronically simplistic notion

zengin adam öldüğünde kazanır gibi

that the person with the most money when he dies wins,

aptalca basit bir anlayıştan,

to a more thoughtful and balanced definition

iyi yaşanmış bir hayatın nasıl olduğunu gösteren

of what a life well lived looks like.

daha düşünceli ve dengeli bir anlayışa çevirebiliriz.

And that, I think,

Ve bence bu,

is an idea worth spreading.

yayılmaya değer bir fikirdir.

(Applause)

(Alkışlar)