Laura Boushnak: For these women, reading is a daring act

لارا باشنک: برای این زنان، خواندن رفتاری شجاعانه است

Translator: soheila Jafari Reviewer: Johira Afzali

As an Arab female photographer,

به عنوان یک زن عکاس عرب،

I have always found ample inspiration for my projects in personal experiences.

همواره پروژه های شخصی ام عمیقا الهام بخش من بوده اند.

The passion I developed for knowledge,

شور و شوق من برای گسترش دانش

which allowed me to break barriers towards a better life

که به من اجازه می داد تا موانع را برای زندگی بهتر از میان بردارم

was the motivation for my project I Read I Write.

انگیزه من برای پروژه " من می خوانم ، من می نویسم" بود.

Pushed by my own experience,

من تحت فشار تجربه ی شخصی که داشتم

as I was not allowed initially to pursue my higher education,

به خودم اجازه نمی دادم که به دنبال تحصیلات دانشگاهی بروم،

I decided to explore and document stories of other women

و تصمیم گرفتم تا موضوع زنانی که زندگیشان را

who changed their lives through education,

با تحصیلا ت تغییر دادند را یافته و مستند کنم،

while exposing and questioning the barriers they face.

از طریق پرسش و پاسخی از موانعی که با آنها روبرو بودند.

I covered a range of topics that concern women's education,

من طیف وسیعی از موضوعاتی را که مربوط به تحصیلات زنان می شد

keeping in mind the differences among Arab countries

با در نظر گرفتن تفاوت بین کشورهای عربی

due to economic and social factors.

بسته به وضعیت اقتصادی و عوامل اجتماعی آنها، گرد آوری کردم.

These issues include female illiteracy, which is quite high in the region;

مشکلات زیر به علاوه بی سوادی زنان در این مناطق بسیار گسترده اند؛

educational reforms; programs for dropout students;

اصلاحات آموزشی؛ برنامه ای برای دانش آموزانی که ترک تحصیل کرده اند؛

and political activism among university students.

فعالان سیاسی در میان دانشجویان دانشگاه ها.

As I started this work,

همانطور که این کار را شروع کردم،

it was not always easy to convince the women to participate.

ولی متقاعد کردن زنان برای مشارکت به همین راحتی نبود.

Only after explaining to them

تنها پس از توضیح برای آنها

how their stories might influence other women's lives,

و اینکه چگونه داستان آنها می تواند بر زندگی سایر زنان تاثیر بگذارد،

how they would become role models for their own community, did some agree.

و چگونه آنها می تواند تبدیل به الگویی مناسب برای جامعه خودشان بشوند برخی از آنها موافقت به همکاری کردند.

Seeking a collaborative and reflexive approach,

درژی رویکردی مشارکتی و انعکاسی

I asked them to write their own words and ideas

از آنها خواستم تا حرف ها و نظراتشان

on prints of their own images.

را بر روی یک عکس از خودشان بنویسند.

Those images were then shared in some of the classrooms,

این تصاویر در برخی از کلاسهای درس

and worked to inspire and motivate other women

برای الهام بخشیدن و ایجاد انگیزه برای سایر زنانی

going through similar educations and situations.

که موقعیت و تحصیلات مشابهی داشتند به اشتراگ گذارده شدند.

Aisha, a teacher from Yemen, wrote,

عایشه، آموزگاری اهل یمن است، که نوشته،

"I sought education in order to be independent

"من به دنبل تحصیلات رفتم تا مستقل شوم

and to not count on men with everything."

وبرای همه چیز به مردان وابسته نباشم."

One of my first subjects was Umm El-Saad from Egypt.

یکی از اولین افراد پروژه من ام السعد اهل مصر بود.

When we first met, she was barely able to write her name.

هنگامی که برای اولین بار و را ملاقات کردم او به سختی می توانست نام خود را بنویسد.

She was attending a nine-month literacy program

او در کلاس اکابر ۹ ماهه که توسط سازمان غیر انتفاعی محلی

run by a local NGO in the Cairo suburbs.

در حومه قاهره برگزار می شد ثبت نام کرده بود.

Months later, she was joking that her husband

چند ماه بعد، او شوخی می کرد و می گفت که شوهرش

had threatened to pull her out of the classes,

تهدید کرده بود که او را از کلاس بیرون می کشد

as he found out that his now literate wife

زیرا فهمیده بود که همسر با سوادش

was going through his phone text messages.

اس ام اس های تلفن همراه اورا وارسی می کند.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

Naughty Umm El-Saad.

ام السعد شیطون.

Of course, that's not why Umm El-Saad joined the program.

البته که این دلیل رفتن ام السعد برای تحصیل نبود.

I saw how she was longing to gain control over her simple daily routines,

من دیدم که چگونه اومشتاق بود که کنترل زندگی ساده روزانه اش بدست بگیرد،

small details that we take for granted,

جزئیات کوچکی که حق مسلم ماست،

from counting money at the market to helping her kids in homework.

از حساب مالی در بازار تا کمک به کودکان برای انجام تکالیف مدرسه.

Despite her poverty and her community's mindset,

علی رغم فقر و طرز تفکر جامعه اش،

which belittles women's education,

که تحصیلات زنان را تحقیر می کنند،

Umm El-Saad, along with her Egyptian classmates,

ام ال سعد، همراه با همکلاسی های مصری اش

was eager to learn how to read and write.

مشتاق یادگرفتن خواندن و نوشتن بودند.

In Tunisia, I met Asma,

در تونس، من اسماء را دیدم،

one of the four activist women I interviewed.

یکی از چهار زن فعال اجتماعی که من با آنها مصاحبه کردم.

The secular bioengineering student is quite active on social media.

دانشجوی سکولار مهندسی زیستی که کاملا در رسانه های اجتماعی فعال بود.

Regarding her country, which treasured what has been called the Arab Spring,

با توجه به اینکه در کشور او کار ارزشمندی به نام بهار عربی اتفاق افتاد،

she said, "I've always dreamt of discovering a new bacteria.

او گفت، "من همواره در آرزوی یافتن یک نوع جدید باکتری بوده ام.

Now, after the revolution, we have a new one every single day."

اکنون پس از این انقلاب، ما هر روز یک باکتری جدید داریم."

Asma was referring to the rise of religious fundamentalism in the region,

او به بنیاد گرایی شدید مذهبی در منطقه اشاره می کرد،

which is another obstacle to women in particular.

که بطور خاص مانع دیگری برای زنان هستند.

Out of all the women I met, Fayza from Yemen affected me the most.

فائزه اهل یمن بیشتر از همه زنانی که دیدم مرا تحت تاثیر قرار داد.

Fayza was forced to drop out of school at the age of eight when she was married.

فائزه را در سن هشت سالگی مجبور کردند که مدرسه را ترک کرده و ازدواج کند.

That marriage lasted for a year.

این ازدواج یک سال بیشتر دوام نداشت.

At 14, she became the third wife of a 60-year-old man,

در سن ۱۴ سالگی او همسر سوم مردی ۶۰ ساله شد.

and by the time she was 18, she was a divorced mother of three.

و در سن ۱۸ سالگی او زنی مطلقه و مادر ۳ فرزند بود.

Despite her poverty,

علی رغم فقر،

despite her social status as a divorcée in an ultra-conservative society,

علی رغم موقعیت اجتماعی اش به عنوان یک زن مطلقه در جامعه فوق العاده محافظه کار،

and despite the opposition of her parents to her going back to school,

و علی رغم مخالفت پدر و مادرش برای رفتن به مدرسه،

Fayza knew that her only way to control her life was through education.

فائزه می دانست که تنها راه در دست گرفتن کنترل زندگیش از طریق تحصیل است.

She is now 26.

او اکنون ۲۶ ساله است.

She received a grant from a local NGO

او از یک سازمان غیر انتفاعی محلی مبالغی را

to fund her business studies at the university.

دریافت کرده که در دانشگاه در رشته بازرگانی درس بخواند.

Her goal is to find a job, rent a place to live in,

هدف او یافتن یک شغل است، اجاره محلی برای سکونت،

and bring her kids back with her.

و آوردن کودکانش به خانه برای زندگی با اوست.

The Arab states are going through tremendous change,

کشورهای عربی به سوی تغییرات بسیار گسترده ای می روند،

and the struggles women face are overwhelming.

و تقلایی که زنان در این میان می کنند بسیار طاقت فرساست.

Just like the women I photographed,

درست مثل سایر زنانی که من از آنها عکس گرفتم،

I had to overcome many barriers to becoming the photographer I am today,

من می بایستی از موانع بسیار زیادی برای اینکه یک عکاس بشوم عبور می کردم.

many people along the way telling me what I can and cannot do.

در این میان افراد زیادی به من می گفتند که چه کاری را می توانم بکنم و چه کاری را نمی توانم بکنم.

Umm El-Saad, Asma and Fayza, and many women across the Arab world,

ام السعد، اسماء و فائزه، و زنان زیاد دیگری در سراسر جهان عرب،

show that it is possible to overcome barriers to education,

نشان دادند که که عبور از موانع برای تحصیل امکان پذیر است،

which they know is the best means to a better future.

و تحصیل که بهترین وسیله برای آینده ای بهتر است.

And here I would like to end with a quote by Yasmine,

و در اینجا با یک سخن از یاسمین می خواهم سخنم را به پایان برسانم،

one of the four activist women I interviewed in Tunisia.

یکی از چهار زن فعال اجتماعی که در تونس با آنها مصاحبه داشتم

Yasmine wrote,

یاسمن بود که نوشت،

"Question your convictions.

" اعتقاداتت را زیرسوال ببر.

Be who you to want to be, not who they want you to be.

کسی باش که می خواهی باشی، نه کسی که آنها می خواهند که تو باشی.

Don't accept their enslavement, for your mother birthed you free."

بردگی و اسارت آنها را نپذیر، مادرت تو را آزاد به دنیا آورده ."

Thank you.

سپاسگزارم

(Applause)

( تشویق تماشاگران)