Want to be happy? Be grateful | David Steindl-Rast

دیوید ستیندل: ایا می خواهید خوشحال باشید؟ سپاسگزار باشید

Translator: soheila Jafari Reviewer: Leila Ataei

There is something you know about me,

همه شما موضوعی را

راجع به من مى‌‌دونيد، موضوعی بسیار شخصی،

something very personal,

و موضوعی هم هست که من درباره

and there is something I know about every one of you

همه شما میدانم

and that's very central to your concerns.

که این مرکز توجه و دلواپسی‌های شماست.

There is something that we know

چیزی هست که ما درباره

about everyone we meet anywhere in the world, on the street,

هر کسی در هر جای دنیا، مردم کوچه و خیابان

میدانیم ،

that is the very mainspring of whatever they do

که این موضوع انگیزه اصلی

آنها برای هر کاری که انجام می‌دهند

and whatever they put up with.

و هر چیزی را که بنا می‌نهند هست،

And that is that all of us want to be happy.

و این چیزی‌ست که همه ما آن را می‌خواهیم

و آن شاد بودن است.

In this, we are all together.

در این مورد همه با هم متفق هستیم.

How we imagine our happiness, that differs from one another,

چگونگی تصور ما از شادی،

که با شادی دیگران متفاوت است

but it's already a lot that we have all in common,

اما این چیز بسیار بزرگی هست که

that we want to be happy.

همه ما می‌خواهیم شاد باشیم.

Now my topic is gratefulness.

موضوع گفتگوی من امروز سپاسگزاری‌ست.

What is the connection between happiness and gratefulness?

و اینکه ارتباط بین سپاسگزار بودن و شاد بودن چگونه است؟

و ارتباط بین سپاسگزار بودن و خوشبخت بودن چگونه است؟

Many people would say, well, that's very easy.

خیلی از افراد می‌گویند، خُب، این خیلی ساده است.

When you are happy, you are grateful.

هنگامی که شاد باشی، سپاسگزار و شاکر هم خواهی بود.

But think again.

اما دوباره فکرکنید.

Is it really the happy people that are grateful?

آیا واقعا افراد شاد و خوشبخت سپاسگزار و شاکر هستند؟

ما همه افراد زیادی را می‌شنایم

We all know quite a number of people

who have everything that it would take to be happy,

که همه چیز دارند که می‌تواند آنها خوشحال و شاد کنند،

and they are not happy,

ولی آنها شاد نیستند،

because they want something else or they want more of the same.

زیرا آنها چیزهای دیگری را میخواهند

و یا مقدار بیشتری از آنچه که دارند را می‌خواهند.

And we all know people who have lots of misfortune,

و همه ما افرادی را می‌شناسیم

که بدبختی‌های زیادی در زندگی دارند،

misfortune that we ourselves would not want to have,

بدبختی و مشکلاتی که ما نمیخواهیم آنها را داشته باشیم

and they are deeply happy.

ولی آنها عمیقا خوشحالند.

They radiate happiness. You are surprised.

شادی بر آنها پرتو افکنده است. و شما متعجب می‌شوید.

Why? Because they are grateful.

چرا؟ زیرا آنها سپاسگزار و شاکرند.

So it is not happiness that makes us grateful.

خُب این شادی نیست که ما را سپاسگزار می‌کند.

It's gratefulness that makes us happy.

این سپاسگزار و شاکر بودن است که ما را خوشحال می‌کند.

If you think it's happiness that makes you grateful,

اگر فکر کنید که این شادی‌ست که شما را سپاسگزار می‌کند،

think again.

یک بار دیگر فکر کنید.

It's gratefulness that makes you happy.

این سپاسگزار و شاکر بودن است که شما را خوشحال می‌‌کند.

Now, we can ask,

اکنون میتوانیم بپرسیم،

what do we really mean by gratefulness?

واقعا مقصودمان از سپاسگزار بودن چیست؟

And how does it work?

و این چگونه عمل می‌کند؟

I appeal to your own experience.

من به تجربه‌های خودتان استناد می‌کنم.

We all know from experience how it goes.

همه ما از تجربیات‌مان میدانیم که این چطور اتفاق می‌افتد.

We experience something that's valuable to us.

من چیزی را تجربه می‌کنیم

که برای ما ارزشمند است.

Something is given to us that's valuable to us.

چیزی به ما داده می‌شود که برای ما ارزشمند است.

And it's really given.

و این واقعا به ما عطا شد.

These two things have to come together.

این دو باید با در کنار هم قرار گیرند.

It has to be something valuable, and it's a real gift.

این باید چیز با ارزشی باشد.

و این یک هدیه و موهبتى واقعی ست.

You haven't bought it. You haven't earned it.

شما درباره این فکر نکردید و آن را بدست نیاورده‌اید.

You haven't traded it in. You haven't worked for it.

این را با داد و ستد بدست نیاورده‌‌ اید. حتی برایش کار هم نکرده اید.

It's just given to you.

و این به شما عطا شده.

And when these two things come together,

هنگامی که این دو کنار یکدیگر قرار می‌گیرند،

something that's really valuable to me and I realize it's freely given,

چیز بسیار با ارزشی برای من خواهند بود

و احساس می‌کنم که این هدیه‌ای سخاوتمندا‌نه‌ی است،

then gratefulness spontaneously rises in my heart,

سپس بی اختیار حس سپاسگزاری

در قلبم افزایش می‌يابد،

happiness spontaneously rises in my heart.

بی اختیار شادی در قلبم افزایش می‌یابد.

That's how gratefulness happens.

و سپاسگزاری اینگونه اتفاق می‌افتد.

Now the key to all this

کلید همه اینها به اين برمى‌‌گرد كه

is that we cannot only experience this once in a while.

ما فقط هر از گاهى نمی‌تونیم این را تجربه کنیم.

We cannot only have grateful experiences.

ما نمی‌توانیم فقط تجربیات سپاسگزارانه داشته‌ باشیم.

We can be people who live gratefully.

ما می‌توانیم افرادی باشیم که با سپاسگزاری زندگی می کنند.

Grateful living, that is the thing.

این زندگی توام با سپاسگزاری است.

And how can we live gratefully?

و چگونه می‌توانیم سپاسگزارانه زندگی کنیم؟

By experiencing, by becoming aware

توسط تجربه کردن، و همانطور که این را می‌گویم ، آگاه شویم

that every moment is a given moment, as we say.

که هر لحظه زندگی هدیه‌ای ست که به ما اعطا شده است.

It's a gift. You haven't earned it.

این یک هدیه است. شما این را بدست نیآورده اید.

You haven't brought it about in any way.

شما از هیچ راهی این را بدست نیاوردید.

You have no way of assuring

شما از هیچ طریقی نمی‌توانید مطمئن باشید که

that there will be another moment given to you,

لحظه دیگری به شما داده خواهد شد.

and yet, that's the most valuable thing that can ever be given to us,

و با این حال، این لحظه با ارزش‌ترین چیزی‌ست

که به ما داده می‌شود،

this moment, with all the opportunity that it contains.

این لحظه، با همه فرصتهای که در آن وجود دارد.

If we didn't have this present moment,

اگر ما لحظه‌ حال را نداشتیم،

we wouldn't have any opportunity to do anything

ما هیچ فرصتی برای انجام هر کاری

or experience anything,

و یا تجربه چیزی را نداشتیم،

and this moment is a gift.

و این لحظه موهبتی ست.

It's a given moment, as we say.

این لحظه‌ای است که به ما داده شده.

Now, we say the gift within this gift is really the opportunity.

خُب ما می‌گویم این موهبت که در درون این موهبت

یک فرصت واقعی‌ وجود دارد.

What you are really grateful for is the opportunity,

و آنچه که شما واقعا برای آن سپاسگزار و شاکر هستید این فرصت هست،

not the thing that is given to you,

نه چیزی که به شما داده شده،

because if that thing were somewhere else

زیرا اگر این چیز جای دیگری بود

and you didn't have the opportunity to enjoy it,

و شما فرصت لذت بردن از آن را نداشتید،

to do something with it,

و یا با آن کاری انجام دهید،

you wouldn't be grateful for it.

نمی‌توانستید برای آن سپاسگزار باشید.

Opportunity is the gift within every gift,

فرصت موهبتی است در درون هر موهبت،

and we have this saying, opportunity knocks only once.

و ضرب المثلی‌ست که می‌گوید،

شانس فقط یک بار در می‌زند.

Well, think again.

خُب دوباره فکر کنیم.

Every moment is a new gift, over and over again,

هر لحظه یک هدیه نوی برای ماست، که بارها و بارها به ما داده می‌شود،

and if you miss the opportunity of this moment,

و اگر فرصتی را در این لحظه از دست دادیم،

another moment is given to us, and another moment.

لحظه دیگر و لحظه دیگری به به ما داده خواهد شد.

We can avail ourselves of this opportunity,

ما می‌توانیم فرصتی که در اختیارمان قرار گرفته بهره ببریم،

or we can miss it,

و یا اینکه آن را از دست بدهیم،

and if we avail ourselves of the opportunity,

و اگر از این فرصت بهره ببریم،

it is the key to happiness.

این کلید شادی خواهد بود.

Behold the master key to our happiness

شاه کلید شادیمان را در

in our own hands.

دستانمان نگه داریم.

Moment by moment, we can be grateful for this gift.

لحظه به احظه،

میتوانیم برای این موهبت شکرگزار باشیم.

Does that mean

ایا این بدین معناست

that we can be grateful for everything?

که ما می‌توانیم برای هر چیزی سپاسگزار و شاکر باشیم؟

Certainly not.

قطعا خیر.

We cannot be grateful for violence, for war,

ما نمی‌توانیم برای خشونت، برای جنگ،

for oppression, for exploitation.

برای ظلم ، ستم و استثمار شکرگزار باشیم.

On the personal level, we cannot be grateful

در سطح زندگی شخصی هم ما نمی‌توانیم برای

for the loss of a friend, for unfaithfulness,

از دست دادن دوستی و یا بی وفایی،

for bereavement.

و یا محرومیتی سپاسگزار باشیم.

But I didn't say we can be grateful for everything.

اما من نگفتم ما می‌توانیم برای هر چیزی سپاسگزار باشیم،

I said we can be grateful in every given moment

بلکه گفتم ما می توانیم در هر لحظه‌

برای فرصتی که به ما داده شده سپاسگزار باشیم،

for the opportunity,

and even when we are confronted with something that is terribly difficult,

و حتی هنگامی که با

مشکلات بسیار بزرگی مواجه می‌شویم،

we can rise to this occasion

می توانیم در این اتفاق رشد کنیم

and respond to the opportunity that is given to us.

و پاسخی به فرصت‌های داده شده به ما باشد.

It isn't as bad as it might seem.

این آنقدرها هم که فکر می‌کنیم بد نیست.

Actually, when you look at it and experience it,

در واقع، هنگامی که به آن نگاه می‌کنیم و آن را تجربه می‌کنیم،

you find that most of the time,

درخواهید یافت که بیشتر اوقات آنچه که به ما داده شده

what is given to us is the opportunity to enjoy,

مجالی‌ و فرصتی‌ست برای لذت بردن،

و ما این را تنها به دلیل اینکه

and we only miss it because we are rushing through life

در شتاب و عجله در زندگی هستیم

and we are not stopping to see the opportunity.

برای دیدن این فرصتها مجالی به خود نمی‌دهیم.

But once in a while,

اما هر از چند گاهی،

something very difficult is given to us,

سختی به ما داده می‌شود،

and when this difficult thing occurs to us,

و هنگامی که این موقعیت دشوار به ما داده می‌شود،

it's a challenge to rise to that opportunity,

این یک چالش برای رشد کردن در این موقعیت است،

and we can rise to it by learning something

و با یادگرفتن از چیزی که

گاهی دردناک است رشد یابیم.

which is sometimes painful.

Learning patience, for instance.

یادگیری صبوری، برای مثال.

We have been told that the road to peace

گفته شده که راه صلح

is not a sprint, but is more like a marathon.

هموار و سریع نیست،

اما این بیشتر شبیه یک دو ماراتن است،

That takes patience. That's difficult.

که صبوری می طلبد. و این دشوار است

It may be to stand up for your opinion, to stand up for your conviction.

ممکن است این به دلیل استقامت برای افکارتان،

و یا برپا خواستن برای عقایدتان باشد.

That's an opportunity that is given to us.

این مجالی‌ست که به ما داده شده.

To learn, to suffer, to stand up,

تا یاد بگیریم، رنج ببریم، و برپا خیزیم،

all these opportunities are given to us,

همه این فرصتها به ما داده شده،

but they are opportunities,

اما این تنها فرصتهایی هستند

and those who avail themselves of those opportunities

که کسانی که خودشان در اختیار این

این فرصتها می‌کنند

are the ones that we admire.

کسانی‌هستند که ما تحسین می‌کنیم.

They make something out of life.

آنها از زندگی چیزی می‌سازند.

And those who fail get another opportunity.

و کسانی که فرصتی را از دست می‌دهند

همواره فرصت دیگری بهشان داده می‌شود.

We always get another opportunity.

That's the wonderful richness of life.

و این غنا و پُرباری زندگی‌ست.

So how can we find a method that will harness this?

خُب ما چگونه می‌توانیم روشی

برای مهار کردن این بیابیم.

How can each one of us find a method for living gratefully,

چگونه می‌توانیم هر یک از ما روشی را

برای زنگی توام با حس سپاسگزاری بیابیم،

not just once in a while being grateful,

نه اینکه تنها گاهی سپاسگزار باشیم،

but moment by moment to be grateful.

بلکه لحظه به لحظه سپاسگزار باشیم.

How can we do it? It's a very simple method.

چگونه میتوانیم این کار را بکنیم؟

یک روش خیلی ساده هست.

It's so simple that it's actually what we were told as children

این خیلی ساده تر از آنچه که وقتی که بچه بودیم

به ما یاد داده می‌شد که چگونه از خیابان عبور کنیم است.

when we learned to cross the street.

Stop.

توقف کنید. نگاه کن. سپس بروید.

Look.

Go.

That's all.

همه اش همین است.

اما ایا اغلب می ایستیم؟

But how often do we stop?

We rush through life. We don't stop.

ما در زندگی عجله داریم . توقف نمی کنیم.

We miss the opportunity because we don't stop.

ما فرصت‌ها را از دست میدهیم زیرا ما توقف نمیکنیم.

We have to stop.

ما باید توقف کنیم. باید آرام باشیم.

We have to get quiet.

And we have to build stop signs into our lives.

و باید علائم توقف را

در زندگی‌هایمان ایجاد کنیم.

When I was in Africa some years ago and then came back,

هنگامی که چند سال پیش در آفریقا بودم

و سپس برگشتم،

I noticed water.

متوجه وجود آب شدم.

In Africa where I was, I didn't have drinkable water.

در آفریقا جایی که من بودم، آب آشامیدنی در اختیار نداشتم.

Every time I turned on the faucet, I was overwhelmed.

هربار که شیر اب را باز می‌کردم،

هیجان زده می‌شدم.

Every time I clicked on the light, I was so grateful.

هربار که کلید برق را می‌زدم،

بسیار شاکر می‌شدم. این مرا بسیار خوشحال می‌کرد.

It made me so happy.

But after a while, this wears off.

اما بعد از یک مدت این احساس در من فرونشست.

So I put little stickers on the light switch

بنابراین من یک یاداشت کوچک روی

and on the water faucet,

و کلید برق و شیر آب چسباندم،

and every time I turned it on, water.

و هربار که شیر آب را باز می کنم،

So leave it up to your own imagination.

خُب این را به تخیل خودتان واگذار کنید.‍

You can find whatever works best for you,

می‌توانید روشی که برای شما بهتر پیدا کنید،

but you need stop signs in your life.

اما شما نیاز به علامت توقف در زندگیتان دارید.

And when you stop,

هنگامی که متوقف می‌شوید،

then the next thing is to look.

حرکت بعدی این است که نگاه کنید.

You look. You open your eyes.

نگاه کنید. چشمهای خود را باز کنید.

You open your ears. You open your nose.

گوشهای خود را باز کنید. بینی خود را باز کنید

You open all your senses

همه حسهای وجودتان را

for this wonderful richness that is given to us.

برای این غنا و فراوانی که به شما داده شده باز کنید

هیچ پایانی برای آن نیست،

There is no end to it, and that is what life is all about,

و این چیزی‌ست که همه زندگی برای آن است

to enjoy, to enjoy what is given to us.

برای شاد بودن، لذت بردن از چیزی که به ما داده شده.

And then we can also open our hearts,

و پس از آن ما می‌توانیم قلب‌مان را گشاده‌تر کنیم،

our hearts for the opportunities,

قلب‌های ما برای این فرصت‌ها،

for the opportunities also to help others,

برای فرصت‌هایی که به دیگران نیز کمک میکنند،

to make others happy,

تا آنها خوشحال شوند، زیرا هیچ چیز ما را خوشحال‌تر

because nothing makes us more happy than when all of us are happy.

از آن نمی‌کند وقتی همه ما خوشحال باشیم.

And when we open our hearts to the opportunities,

و سپس ما قلب‌هایمان را برای این فرص‌تا باز میکنیم،

the opportunities invite us to do something,

فرصت‌هایی که ما را برای انجام کاری دعوت می‌کنند،

and that is the third.

و سومین مورد این هست.

Stop, look, and then go, and really do something.

توقف کردن، نگاه کردن و سپس رفتن، و واقعا کاری انجام دادن

And what we can do

کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است

is whatever life offers to you in that present moment.

که هر چیزی را که زندگی درحال حاضر به ما عرضه می‌کند بپذیریم

Mostly it's the opportunity to enjoy,

که دربیشتر اوقات فرصتی برای لذت بردن هستند،

but sometimes it's something more difficult.

اما گاهی هم مشکلاتی هستند.

But whatever it is, if we take this opportunity,

اما هر چه که هست، اگر از این فرصت استفاده کنیم،

we go with it, we are creative, those are the creative people.

با آن خواهیم رفت، ما خلاق هستیم،

این افراد خلاق هستند،

And that little stop, look, go,

و این توقف کوتاه کردن، نگاه کردن و رفتن

is such a potent seed

مانند دانه‌های قوی هستند

that it can revolutionize our world.

که میتوانند دنیای ما را اساسا متحول دهند.

Because we are at the present moment

زیرا ما نیاز داریم، ما در زمان حال

in the middle of a change of consciousness,

که در ميان تغییر آگاهانه هستیم،

and you will be surprised if you --

و شگفت زده خواهید شد اگر شما ( این روش را بکار گیرید)--

من همیشه وقتی که می‌شونم چند بار

I am always surprised when I hear how many times

this word "gratefulness" and "gratitude" comes up.

واژه"سپاسگزاری" و "قدردا نی" بکار برده می‌شود متعجب می‌شوم.

Everywhere you find it,

در همه جا شما این را پیدا میکنید،

a grateful airline, a restaurant gratefulness,

برای یک شرکت هواپیمایی سپاسگزار، برای یک رستوران سپاسگزار،

a café gratefulness, a wine that is gratefulness.

برای یک فنجان قهوه سپاسگزار و برای یک شیشه شراب سپاسگزار.

Yes, I have even come across a toilet paper

بله، حتی به شرکت تولید کننده دستمال توالت هم

whose brand is called "Thank You."

می گویم سپاسگزارم.( خنده تماشاگران)

(Laughter)

There is a wave of gratefulness

موجی از حس سپاسگزاری وجود دارد زیرا

because people are becoming aware how important this is

مردم آگاه می‌شوند که چقدر این مهم هست

and how this can change our world.

وچگونه این می‌تواند جهان ما را تغییر دهد.

It can change our world in immensely important ways,

این می‌تواند جهان ما را با

به شیوه بسیار مهمی تغییر دهد،

because if you're grateful, you're not fearful,

زیرا اگر شما سپاسگزار باشید، دیگر ترسی ندارید،

and if you're not fearful, you're not violent.

و اگر ترسی نداشته باشید، در شما خشونت وجود نخواهید داشت.

If you're grateful, you act out of a sense of enough

اگر شما سپاسگزار باشید، شمار رفتاری ناشی ازاحساس بسندگی و کفایت می‌کنید

and not of a sense of scarcity,

و نه احساسی از کمبود،

and you are willing to share.

و تمایل دارید که این احساس را به اشتراک بگذارید

If you are grateful,

اگر شما سپاسگزار باشید، از تفاوتهای بین

you are enjoying the differences between people,

مردم لذت می‌برید،

و به همه احترام می گذارید،

and you are respectful to everybody,

and that changes this power pyramid under which we live.

و این هرم قدرت را که

ما در زیر آن زندگی می کنیم را تغییر خواهد داد.

و این برابری را ایجاد نمی‌کند

And it doesn't make for equality, but it makes for equal respect,

بلکه احترام متقابل و برابر را ایجاد میکند،

and that is the important thing.

و این موضوع بسیار مهمی است.

The future of the world will be a network,

آینده جهان بشکل شبکه ای خواهد بود

not a pyramid turned upside down.

و نه به شکل هرم، نه اینکه هرم پائین بالا و واژگون شود.

The revolution of which I am speaking is a nonviolent revolution,

تحول و انقلابی که من درباره آن صحبت می کنم

انقلاب بدون خشونت است،

و این به شدت انقلابی و متحول کننده است

and it's so revolutionary that it even revolutionizes

که حتی تحول اساسی را

the very concept of a revolution,

در مفهوم اصلی یک انقلاب نیز ایجاد می کند،

because the normal revolution

زیرا یک انقلاب بطور طبیعی

is one where the power pyramid is turned upside down

هرم قدرت را واژگون می کند

and those who were on the bottom are now on the top

و کسانی که در زیر این هرم بودند را حالا بالای هرم قرار می‌دهد

and are doing exactly the same thing that the ones before.

که آنها نیز دقیقا همان رفتار مشابه را انجام می دهند

که قبلا افراد بالای هرم انجام میدادند.

What we need is a networking of smaller groups,

چیزی که ما نیاز داریم این است که یک شبکه از گروهای کوچک،داشته باشیم،

smaller and smaller groups who know one another,

گروه‌های کوچک‌ و کوچکتر بطوری که افراد همدیگر را بشناسند،

کسانی که با همدیگر تعامل داشتنه باشند،

who interact with one another, and that is a grateful world.

ودر آن صورت این جهان سپاسگزار و شاکر است.

A grateful world is a world of joyful people.

یک جهان سپاسگزار، جهانی‌ست از مردم شاد.

Grateful people are joyful people,

مردم سپاسگزار، مردم شادی هستند،

and joyful people --

و مردم شاد،

the more and more joyful people there are,

مردم شاد بیشتر و بیشتری خواهد بود،

the more and more we'll have a joyful world.

و ما جهانی شادتر و شادتر وخواهیم داشت.

We have a network for grateful living, and it has mushroomed.

ما یک شبکه از زندگی با نشاط و شاد خواهیم داشت،

و این مثل قارچ است.

We couldn't understand why it mushroomed.

ما درک نمی کنیم که چرا مثل قارچ است.

We have an opportunity for people to light a candle

ما فرصتی برای مردم داریم که شمعی را روشن کنند

when they are grateful for something.

هنگامی که برای چیزی سپاسگزار هستند.

And there have been 15 million candles lit in one decade.

و ۱۵ میلیون شمع

در طی یک دهه روشن شد.

People are becoming aware that a grateful world is a happy world,

مردم آگاه می‌شوند

که یک جهان سپاسگزار یک جهان شادمان است،

and we all have the opportunity by the simple stop, look, go,

و همه ما این فرصت و مجال را

با روش ساده توقف کردن، نگاه کردن و رفتن

to transform the world, to make it a happy place.

برای تغییر جهان داریم،

که آن را به یک مجال شاد تبدیل کنیم.

And that is what I hope for us,

و این چیزی‌ست که من برای همگی آرزو دارم،

and if this has contributed a little to making you want to do the same,

و اگر این کمک کمی

به ساختن آنچه شما میخواهید کند، پس

stop, look, go.

درنگ کرده، نگاه کنید و سپس بروید

Thank you.

سپاسگزارم

(Applause)

( تشویق تماشاگران)