How to escape education's death valley | Sir Ken Robinson | TED

Ken Robinson: Eğitimin ölüm vadisinden nasıl kurtulunur

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Hatice Melek Yıldız Gözden geçirme: Mehmet Emin Yildiz

Çok teşekkür ederim.

Thank you very much.

I moved to America 12 years ago with my wife Terry and our two kids.

Amerika'ya 12 yıl önce taşındım,

eşim Terry ve iki çocuğumuzla.

Actually, truthfully, we moved to Los Angeles --

Doğrusu, aslına bakarsanız, Los Angeles'a taşındık--(kahkaha)--

(Laughter)

thinking we were moving to America, but anyway --

Amerika'ya geleceğiz sanmıştık.

her neyse, Los Angeles'dan kısa bir uçak yolculuğuyla ulaşıyorsunuz

(Laughter)

It's a short plane ride from Los Angeles to America.

Amerika'ya.

(Laughter)

Buraya 12 yıl önce geldim

I got here 12 years ago,

and when I got here, I was told various things,

ve buraya gelince insanlar bir sürü şey söylediler,

like, "Americans don't get irony."

mesela, "Amerikalılar hicivden anlamazlar."

(Laughter)

Have you come across this idea?

Hiç bu fikirle karşılaştınız mı?

It's not true.

Bu doğru değil. Bu ülkeyi baştan uca dolaştım.

I've traveled the whole length and breadth of this country.

Amerikalıların hicivden anlamadıklarına dair bir kanıt bulamadım.

I have found no evidence that Americans don't get irony.

It's one of those cultural myths,

Bu da o kültürel efsanelerden biri,

like, "The British are reserved."

mesela "İngilizler mesafelidir." gibi.

(Laughter)

I don't know why people think this.

İnsanlar neden böyle düşünüyorlar bilmiyorum.

We've invaded every country we've encountered.

Karşımıza çıkan her ülkeyi istila ettik.

(Laughter)

(Kahkaha)

But it's not true Americans don't get irony,

Ama Amerikalılar'ın hicivden anlamadıkları doğru değil.

but I just want you to know that that's what people

Ama bilmenizi isterim ki insanlar arkanızdan

are saying about you behind your back.

böyle konuşuyorlar.

You know, so when you leave living rooms in Europe,

Bilirsiniz, Avrupa'da oturma odasından çıkınca,

people say, thankfully, nobody was ironic in your presence.

insanlar konuşurlar, neyse ki siz oradayken alaylık hale düşmediniz.

(Laughter)

Amerikalılar'ın hicivden anladığını

But I knew that Americans get irony

when I came across that legislation, "No Child Left Behind."

"Hiçbir Çocuk Geri Kalmasın" yasasını duyduğumda anlamıştım.

(Laughter)

Because whoever thought of that title gets irony.

Çünkü bu başlığı kim düşünse buradaki hicivden anlıyor,

(Laughter)

Don't they?

değil mi, çünkü--

(Applause)

(Kahkaha) (Alkış)

Because it's leaving millions of children behind.

çünkü bu yasa milyonlarca çocuğu geride bırakıyor.

Now I can see that's not a very attractive name for legislation:

Şimdi anlayabiliyorum, şu bir yasa için pek de cazip bir isim olmazdı:

"Millions of Children Left Behind."

Milyonlarca Çocuk Geride Kalsın. Anlıyorum.

I can see that.

What's the plan?

Plan nedir? Evet, milyonlarca çocuğu

We propose to leave millions of children behind,

geride bırakmayı düşünüyoruz,

yasa bu şekilde işleyecek

and here's how it's going to work.

ve çok güzel işe yarıyor.

And it's working beautifully.

(Laughter)

In some parts of the country,

Ülkenin bazı kesimlerinde,

60 percent of kids drop out of high school.

öğrencilerin %60'ı okulu bırakıyor.

In the Native American communities,

Yerli Amerikan toplumlarında

it's 80 percent of kids.

bu oran %80.

If we halved that number,

Eğer bu oranı yarıya indirirsek, bir düşünceye göre

one estimate is it would create a net gain to the U.S. economy

Amerika ekonomisine 10 yıldan fazla sürede

over 10 years, of nearly a trillion dollars.

yaklaşık bir trilyon dolar net kazanç sağlayacak.

Ekonomik açıdan bir yaklaşıma göre,

From an economic point of view,

this is good math, isn't it, that we should do this?

bu yapmamız gereken önemli bir işlem, değil mi?

It actually costs an enormous amount

Aslında okulu bırakma krizinin zararlarını

to mop up the damage from the dropout crisis.

temizlemek çok büyük paralara mal oluyor.

But the dropout crisis is just the tip of an iceberg.

Ama okul bırakma krizi buz dağının sadece görünen kısmı.

What it doesn't count are all the kids who are in school

Görünmeyen kısmıysa okulda olan

but being disengaged from it, who don't enjoy it,

ama okulu önemsemeyen, okuldan zevk almayan

who don't get any real benefit from it.

ve okuldan gerçek anlamda hiçbir fayda elde etmeyen öğrenciler.

And the reason is not that we're not spending enough money.

Sebep ise

yeterli para harcamamamız değil.

America spends more money on education than most other countries.

Amerika eğitime diğer birçok ülkeden daha

fazla para harcıyor.

Class sizes are smaller than in many countries.

Sınıf mevcutları diğer bir çok ülkedekinden daha az

And there are hundreds of initiatives every year

ve her yıl eğitimi iyileştirmek için yüzlerce

to try and improve education.

girişim gerçekleşiyor.

The trouble is, it's all going in the wrong direction.

Mesele, bütün bunların yanlış yönde ilerlemesi.

There are three principles on which human life flourishes,

İnsan hayatının gelişiminin bağlı

olduğu üç temel prensip vardır

and they are contradicted by the culture of education

ve bu prensipler bir çok öğretmenin altında ezildiği

under which most teachers have to labor

ve birçok öğrencinin dayanmak zorunda olduğu

and most students have to endure.

eğitim kültürüyle çelişiyor.

Birincisi, insanlar doğaları gereği

The first is this, that human beings are naturally different and diverse.

farklı ve çeşitlidirler.

Can I ask you, how many of you have got children of your own?

Size sorsam, kaçınız

çocuk sahibisiniz?

Okay. Or grandchildren.

Pekala. Yahut torun sahipleri?

How about two children or more? Right.

Peki, iki veya daha fazla çocuğu olan? Evet.

And the rest of you have seen such children.

Geri kalanınız da böyle çocuklar görmüşsünüzdür.

(Laughter)

(Kahkaha)

Small people wandering about.

Etrafta dolaşan küçük insanlar.

(Laughter)

I will make you a bet,

Sizinle iddiaya girerim

and I am confident that I will win the bet.

ve eminin ki iddiayı kazanacağım.

If you've got two children or more,

Eğer iki ya da daha fazla çocuğunuz varsa,

I bet you they are completely different from each other.

bahse girerim ki çocuklarınız birbirlerinden tamamen farklılar.

Aren't they?

Öyle değil mi? Değiller mi? (Alkış)

(Applause)

You would never confuse them, would you?

Çocuklarınızı birbiriyle karıştırmazsınız, değil mi?

Like, "Which one are you? Remind me."

"Sen hangisiydin? Söyle bakalım.

(Laughter)

Annenle size bir renk kodlama sistemi

"Your mother and I need some color-coding system

uygulayacağız, böylece sizleri karıştırmayacağız." gibi.

so we don't get confused."

Hiçbir Çocuk Geri Kalmasın eğitim sistemi

Education under "No Child Left Behind"

is based on not diversity but conformity.

çeşitliliğe değil, benzerliğe dayanıyor.

What schools are encouraged to do is to find out

Okullar, öğrencilerin çok dar bir başarı spektrumunda

what kids can do across a very narrow spectrum of achievement.

neler yapabileceklerini bulmaları için teşvik ediliyorlar.

One of the effects of "No Child Left Behind"

Hiçbir Çocuk Geri Kalmasın'ın etkilerinden biri

has been to narrow the focus onto the so-called STEM disciplines.

odak noktasını STEM olarak adlandırılan (fen-teknoloji-mühendislik-matematik)

derslerle küçültmeleri. Bunlar çok önemli.

They're very important.

I'm not here to argue against science and math.

Fen ve matematiğe karşı çıkmak için burada değilim.

Aksine, bu dersler gerekliler ama yeterli değiller.

On the contrary, they're necessary but they're not sufficient.

A real education has to give equal weight

Gerçek bir eğitim sanata, beşeri bilimlere

to the arts, the humanities, to physical education.

beden eğitimine eşit derecede önem vermeli.

An awful lot of kids, sorry, thank you --

Çocuklar için çok kötü, özür dilerim, teşekkürler -(Alkış)-

(Applause)

One estimate in America currently is that something like 10 percent of kids,

Bir tahmine göre Amerika'da halihazırda

yine bu bakış açısıyla, çocukların yaklaşık %10'una

getting on that way,

çeşitli belirtiler nedeniyle dikkat eksikliği bozukluğunun

are being diagnosed with various conditions

under the broad title of attention deficit disorder.

geniş başlığı altında tanı konuluyor.

ADHD.

DEHB. Böyle bir şey yoktur demiyorum.

I'm not saying there's no such thing.

I just don't believe it's an epidemic like this.

Sadece bu kadar salgın bir hastalık olduğuna inanmıyorum.

If you sit kids down, hour after hour,

Eğer çocukları saatlerce oturtup onlara

doing low-grade clerical work,

düşük nitelikli masa başı işler yaptırırsanız

don't be surprised if they start to fidget, you know?

kıpır kıpır etmeye başlarlarsa şaşırmayın, değil mi?

(Laughter)

(Kahkaha) (Alkış)

(Applause)

Çoğu durumda, çocuklar

Children are not, for the most part, suffering from a psychological condition.

psikolojik bir durumdan rahatsızlık çekmiyorlar.

They're suffering from childhood.

"Çocukluk"tan muzdaripler. (Kahkaha)

(Laughter)

And I know this because I spent my early life as a child.

Biliyorum çünkü hayatımın ilk dönemlerini

çocuk olarak geçirdim. Bütün o aşamalardan geçtim.

I went through the whole thing.

Kids prosper best with a broad curriculum that celebrates their various talents,

Çocuklar en iyi çeşitli yeteneklerinin

teşvik edildiği geniş bir müfredatla gelişirler,

not just a small range of them.

dar bir müfredatla değil.

And by the way, the arts aren't just important

Bu arada, sanat sadece matematik notunu

because they improve math scores.

artırdığı için önemli değil.

Sanat dalları önemli çünkü çocukların aksi halde

They're important because they speak to parts of children's being

erişilemeyecek noktalarına hitap ederler.

which are otherwise untouched.

The second, thank you --

İkinci olarak, teşekkürler- (Alkış)

(Applause)

The second principle that drives human life flourishing

İnsan yaşamını güzelleştiren ikinci prensip de

is curiosity.

meraktır.

If you can light the spark of curiosity in a child,

Eğer bir çocukta merak kıvılcımını ateşleyebilirseniz,

they will learn without any further assistance, very often.

çoğu kere, daha fazla yardım olmadan öğreneceklerdir.

Children are natural learners.

Çocuklar doğal öğrenicilerdir.

It's a real achievement to put that particular ability out,

Bu çok özel yeteneği ortaya çıkarmak büyük bir başarıdır

or to stifle it.

veya bastırmak.

Curiosity is the engine of achievement.

Merak başarının motorudur.

Now the reason I say this

Bunu söylememin nedeni;

is because one of the effects of the current culture here,

buradaki mevcut kültürün etkilerinden biri -doğrusunu söylemek gerekirse-

if I can say so,

öğretmenlerin uzmanlıklarının yok edilmesidir.

has been to de-professionalize teachers.

There is no system in the world or any school in the country

Dünyada hiçbir sistem

ya da ülkede hiçbir okul yoktur ki

bünyesindeki öğretmenlerinden daha iyi olsun.

that is better than its teachers.

Teachers are the lifeblood of the success of schools.

Öğretmenler okul başarısının can suyudur.

But teaching is a creative profession.

Fakat öğretmenlik yaratıcı bir meslek.

Teaching, properly conceived, is not a delivery system.

Öğretmenlik, iyice düşünüldüğünde, bir teslim sistemi değildir.

You know, you're not there just to pass on received information.

Bilirsiniz, sadece edinilmiş bilgiyi aktarmak için orada bulunmazsınız.

Mükemmel öğretmenler böyle yaparlar.

Great teachers do that,

but what great teachers also do is mentor,

Ama mükemmel öğretmenler ayrıca yol gösterir,

stimulate, provoke, engage.

teşvik eder, ateşler ve ilgi uyandırırlar.

You see, in the end, education is about learning.

Görüyorsunuz, neticede eğitim öğrenmeyle alakalı.

If there's no learning going on, there's no education going on.

Eğer ortada öğrenme yoksa,

eğitim de yok demektir.

And people can spend an awful lot of time

İnsanlar öğrenmeden hiç bahsetmeden

discussing education without ever discussing learning.

eğitimi tartışarak müthiş zaman harcıyorlar.

The whole point of education is to get people to learn.

Eğitimin tek amacı, insanlara bir şeyler öğretmek.

An old friend of mine -- actually very old, he's dead.

Bir arkadaşım, eski bir arkadaşım --gerçekten çok eski,

kendisi öldü. (Kahkaha)

(Laughter)

That's as old as it gets, I'm afraid.

Korkarım ancak bu kadar eski olabilir.

(Laughter)

But a wonderful guy he was, wonderful philosopher.

Ama mükemmel bir insandı, mükemmel bir filozof.

He used to talk about the difference

Yapılan iş ve başarma hissinin

between the task and achievement senses of verbs.

farkından bahsederdi.

You can be engaged in the activity of something,

Bilirsiniz, bir aktiviteyle ilgilenirsiniz,

ama gerçekten başarılı olmazsınız.

but not really be achieving it, like dieting.

Diyet yapmak gibi. Bu çok iyi bir örnek oldu.

(Laughter)

It's a very good example.

There he is. He's dieting.

İşte arkadaşım. Diyet yapıyor. Kilo veriyor mu? Pek sayılmaz.

Is he losing any weight? Not really.

(Laughter)

Teaching is a word like that.

"Öğretmek" de böyle bir kelimedir.

"İşte Deborah, 34 numaralı sınıfta, öğretiyor." diyebilirsiniz.

You can say, "There's Deborah, she's in room 34, she's teaching."

But if nobody's learning anything,

Ama eğer kimse bir şey öğrenmiyorsa

she may be engaged in the task of teaching but not actually fulfilling it.

öğretme göreviyle meşgul olabilir,

ama gerçekte onu yerine getirmiyordur.

The role of a teacher is to facilitate learning.

Bir öğretmenin rolü öğrenmeye olanak sağlamaktır. Bu kadar.

That's it.

And part of the problem is, I think,

Bence, problemin bir kısmı şu ki

that the dominant culture of education has come to focus

baskın eğitim kültürü öğretme ve öğrenmeye odaklanmalı

on not teaching and learning, but testing.

ama ölçmeye değil.

Now, testing is important.

Tabi, ölçme önemlidir. Standartlaştırılmış testlerin önemli bir yeri var.

Standardized tests have a place.

But they should not be the dominant culture of education.

Ama eğitim kültüründe baskın olmamalı.

They should be diagnostic. They should help.

Tanılayıcı olmalı. Yardımcı olmalı.

(Applause)

(Alkış)

If I go for a medical examination, I want some standardized tests.

Eğer tıbbi muayeneye gidersem,

standartlaştırılmış test isterim. Gerçekten.

I do.

I want to know what my cholesterol level is

Bilirsiniz, kolesterol seviyemin standart ölçekteki insanlarla

karşılaştırıldığında ne seviyede olduğunu öğrenmek isterim.

compared to everybody else's on a standard scale.

I don't want to be told on some scale my doctor invented in the car.

Doktorumun arabasında uydurduğu

bir ölçekle değerlendirilmek istemem.

(Laughter)

"Kolesterol seviyeniz "Portakal Seviyesi" diye adlandırdığım seviyede."

"Your cholesterol is what I call Level Orange."

"Really?"

"Gerçekten mi? Bu iyi mi?" "Bilmiyoruz."

(Laughter)

"Is that good?" "We don't know."

(Laughter)

But all that should support learning.

Ama bütün bunlar eğitimi desteklemeli. Eğitimi engellememeli.

It shouldn't obstruct it, which of course it often does.

Ama tabii bu çok oluyor.

So in place of curiosity, what we have is a culture of compliance.

Yani merakın yerine elimizde

kültürel boyun eğme var.

Our children and teachers are encouraged to follow routine algorithms

Çocuklarımız ve öğretmenlerimiz hayal gücünün

ve merakın gücünü uyandırmaktansa

rather than to excite that power of imagination and curiosity.

rutin düzeni takip etmek için teşvik ediliyorlar.

Ve üçüncü prensip:

And the third principle is this: that human life is inherently creative.

insanoğlu doğuştan yaratıcıdır.

Bu yüzden hepimizin farklı özgeçmişi var.

It's why we all have different résumés.

We create our lives,

Yaşamımızı biz belirleriz,

and we can recreate them as we go through them.

ve onun üzerinden geçerken tekrar yaratabiliriz..

It's the common currency of being a human being.

İnsan olmanın ortak değeri budur.

It's why human culture is so interesting and diverse and dynamic.

Bu yüzden insan kültürü çok ilginç ve çeşitli

ve dinamik.

I mean, other animals may well have imaginations and creativity,

Yani, diğer hayvanların da hayal gücü ve yaratıcılığı

olabilir, ama bizimkinde olduğu kadar kanıt yok,

but it's not so much in evidence, is it, as ours?

değil mi?

I mean, you may have a dog.

Mesela bir köpeğiniz var.

And your dog may get depressed.

Köpeğiniz depresyonda olabilir.

You know, but it doesn't listen to Radiohead, does it?

Bilirsiniz, ama tutup da Radiohead dinlemez, değil mi?

(Laughter)

(Kahkaha)

And sit staring out the window with a bottle of Jack Daniels.

Ya da bir şişe Jack Daniels ile oturup pencereden dışarı bakmaz.

(Laughter)

(Kahkaha)

Sonra siz, "Yürüyüşe çıkmak ister misin?" dersiniz.

"Would you like to come for a walk?"

"No, I'm fine."

O da "Yok, sağ ol.

(Laughter)

"You go. I'll wait. But take pictures."

Sen git. Ben beklerim. Ama birkaç fotoğraf çek."

(Laughter)

We all create our own lives through this restless process

Hepimiz hayatlarımızı bu hareketli alternatifler ve olanaklar

of imagining alternatives and possibilities,

hayal etme sürecinde yaratıyoruz

and one of the roles of education

ve eğitimin rollerinden biri

yaratıcılığın bu gücünü uyandırmak ve geliştirmektir.

is to awaken and develop these powers of creativity.

Instead, what we have is a culture of standardization.

Bunun yerine, bizde standartlaştırma kültürü var.

Now, it doesn't have to be that way.

Şimdi, bu böyle olmak zorunda değil. Gerçekten değil.

It really doesn't.

Finland regularly comes out on top in math, science and reading.

Finlandiya matematik, fen ve okumada

düzenli olarak birinci oluyor.

Now, we only know that's what they do well at,

Şimdi, sadece bu alanlarda iyi olduklarını biliyoruz

because that's all that's being tested.

çünkü halihazırda bu konularda değerlendiriliyorlar.

That's one of the problems of the test.

Bu, değerlendirmenin sorunlarından biri.

They don't look for other things that matter just as much.

Aynı derecede önemli olan diğer alanlara bakmıyorlar.

The thing about work in Finland is this:

Finlandiya'da durum şöyle:

Bu tip disiplinlere takılıp kalmıyorlar.

they don't obsess about those disciplines.

They have a very broad approach to education,

Eğitime karşı beşeri ilimleri, beden eğitimini,

which includes humanities, physical education, the arts.

sanat dallarını da kapsayan geniş bir yaklaşımları var.

İkinci olarak, Finlandiya'da standartlaştırılmış sınav sistemi yok.

Second, there is no standardized testing in Finland.

I mean, there's a bit,

Demek istediğim, bir miktar var

but it's not what gets people up in the morning,

ama bu insanların yaşama sebebi değil.

Bu onları masaları başında tutan şey değil.

what keeps them at their desks.

The third thing -- and I was at a meeting recently

Üçüncü olarak, son zamanlarda gerçekten Finli olan,

Finlandiya'lı bazı insanlarla görüşüyordum

with some people from Finland, actual Finnish people,

and somebody from the American system was saying to the people in Finland,

ve Amerika sisteminden gelen biri

Finlandiyalı insanlara soruyordu:

"Finlandiya'da okuldan ayrılma oranları hakkında neler yapıyorsunuz?"

"What do you do about the drop-out rate in Finland?"

And they all looked a bit bemused, and said,

Biraz şaşırdılar ve dediler ki,

"Şey, bizde okuldan ayrılma yok.

"Well, we don't have one.

Why would you drop out?

Neden okulu bırakasın ki?

If people are in trouble, we get to them quite quickly

Eğer insanların sorunları varsa, onlara çabucak ulaşırız

ve onlara yardım edip destek oluruz."

and we help and support them."

Now people always say,

Şimdi insanlar hep "Evet, bilirsiniz,

"Well, you know, you can't compare Finland to America."

Finlandiya'yla Amerikayı karşılaştıramayız." diyecekler.

No. I think there's a population of around five million in Finland.

Hayır. Sanırım Finlandiya'da

nüfus beş milyon civarında.

Ama Finlandiya'yı Amerika'daki bir eyaletle karşılaştırabilirsiniz.

But you can compare it to a state in America.

Many states in America have fewer people in them than that.

Amerika'da bir çok eyalette bundan daha az insan var.

I mean, I've been to some states in America

Demek istediğim, Amerika'nın bazı eyaletlerinde bulundum

and I was the only person there.

ve oradaki tek insan bendim. (Kahkaha)

(Laughter)

Really. Really.

Gerçekten. Ciddiyim. Çıkarken kapıyı kilitlememi istediler.

I was asked to lock up when I left.

(Laughter)

(Kahkaha)

But what all the high-performing systems in the world do

Ama dünyadaki tüm yüksek başarılı sistemlerin yaptığını

is currently what is not evident, sadly,

ne yazık ki şu anda

across the systems in America --

Amerika'daki sistemlerde göremiyoruz--Yani bütün olarak.

I mean, as a whole.

One is this:

Birincisi: Onlar öğretme ve öğrenmeyi bireyselleştiriyorlar.

they individualize teaching and learning.

They recognize that it's students who are learning

Öğrenme işini yapanların öğrenciler olduğunu kabul ediyorlar

and the system has to engage them,

ve sistem onlara, onların merakına, bireyselliklerine

their curiosity, their individuality, and their creativity.

ve yaratıcılıklarına katkıda bulunmalı.

That's how you get them to learn.

Onlara bu şekilde eğitim verebilirsiniz.

The second is that they attribute a very high status

İkincisi de öğretmenlik mesleğine çok yüksek

to the teaching profession.

bir statü veriyorlar.

They recognize that you can't improve education

Kabul ediyorlar ki eğer öğretmek için mükemmel insanlar

if you don't pick great people to teach and keep giving them

seçmezsen ve onlara sürekli destek ve

mesleki gelişim sağlamazsan

constant support and professional development.

eğitimi geliştiremezsin.

Investing in professional development is not a cost.

Mesleki gelişime yatırım yapmak bir maliyet değildir..

It's an investment,

Bir yatırımdır

and every other country that's succeeding well knows that,

ve başarılı olan diğer bütün ülkeler bunu bilir.

whether it's Australia, Canada,

İster Avustralya, Kanada, Güney Kore, Singapur

South Korea, Singapore, Hong Kong or Shanghai.

Hong Kong ya da Şangay olsun. Durumun böyle olduğunu bilirler.

They know that to be the case.

Üçüncü olarak, işi yerine getirme sorumluluğunu

And the third is,

they devolve responsibility to the school level

okul seviyesine bırakıyorlar.

for getting the job done.

You see, there's a big difference here

Bilirsiniz, eğitimde komut vermek ve

between going into a mode of command and control in education --

kontrol altında tutmak arasında çok büyük bir fark vardır.--

That's what happens in some systems.

Bazı sistemlerde böyle oluyor.

Biliyorsunuz, merkezi hükümet ya da

Central or state governments decide,

eyalet yönetimleri en iyisini

they know best and they're going to tell you what to do.

kendilerinin bildiğini ve size ne yapacağanızı söyleyebildiklerini düşünüyorlar.

The trouble is that education doesn't go on

Sorun şu ki, kanunların konulduğu

in the committee rooms of our legislative buildings.

binaların komite odalarında eğitim olmaz.

It happens in classrooms and schools,

Eğitim sınıflarda ve okullarda gerçekleşiyor

and the people who do it are the teachers and the students,

ve bunu yapan insanlar öğretmenler ve öğrenciler.

and if you remove their discretion, it stops working.

Onların takdir yetkisini kaldırırsanız, eğitim gerçekleşmez.

Eğitimi tekrar bu insanların eline emanet etmelisiniz.

You have to put it back to the people.

(Applause)

(Alkış)

There is wonderful work happening in this country.

Bu ülkede çok güzel işler oluyor.

But I have to say it's happening

Ama söylemek zorundayım ki güzel işler

in spite of the dominant culture of education,

baskın eğitim kültürüne rağmen oluyor,

not because of it.

onun sayesinde değil.

It's like people are sailing into a headwind all the time.

Bu, tekneyle sürekli rüzgara karşı hareket etmek gibi.

And the reason I think is this:

Bence sebebi de şu:

that many of the current policies

Yürürlükte olan birçok politika eğitimin

are based on mechanistic conceptions of education.

mekanik kavramlarına dayanıyor.

It's like education is an industrial process

Sanki eğitim sadece daha iyi verilerle

that can be improved just by having better data,

geliştirilebilen endüstriyel bir süreçmiş gibi.

and somewhere in the back of the mind of some policy makers

Bence bazı politikacıların akıllarının

bir köşesinde şu fikir var:

is this idea that if we fine-tune it well enough, if we just get it right,

Eğer güzelce ince ayar yaparsak, eğer düzeltirsek,

it will all hum along perfectly into the future.

geleceğe de mükemmel şekilde aktarılabilir.

It won't, and it never did.

Böyle olmaz ve hiçbir zaman da olmadı.

The point is that education is not a mechanical system.

Mesele şu ki eğitim mekanik bir sistem değildir.

It's a human system.

İnsani bir sistemdir. İnsanlarla alakalı,

It's about people,

people who either do want to learn or don't want to learn.

öğrenmeyi arzulayan ya da istemeyen insanlarla alakalı.

Every student who drops out of school has a reason for it

Okulu bırakan her öğrencinin hayat hikayesinin altında

which is rooted in their own biography.

yatan ilgili bir sebep vardır.

They may find it boring.

Belki sıkıcı geliyordur. Alakasız geliyordur.

They may find it irrelevant.

Okul dışında yaşadıkları hayatla

They may find that it's at odds with the life they're living outside of school.

okulda öğrendiklerinin çeliştiğini düşünüyor olabilirler.

Olaylar farklı ama hikayeler her zaman aynı.

There are trends, but the stories are always unique.

Yakınlarda Los Angeles'da bir toplantıdaydım.

I was at a meeting recently in Los Angeles of --

they're called alternative education programs.

İsmi alternatif eğitim programı.

These are programs designed to get kids back into education.

Bu eğitim programları çocukları tekrar okullara kazandırmak için düzenleniyor.

They have certain common features.

Bazı ortak özellikleri var.

They're very personalized.

Gayet bireyselleştirilmişler.

They have strong support for the teachers,

Öğretmenlere güçlü destek sağlıyorlar.

close links with the community and a broad and diverse curriculum,

Toplumla sıkı bağları ve

geniş çeşitli müfredatları ve

and often programs which involve students outside school as well as inside school.

öğrencilerle okul içinde olduğu kadar okul dışında

da ilgilenen programları var.

And they work.

Cidden işe yarıyor.

What's interesting to me is, these are called "alternative education."

Bana ilginç gelen şey

bütün bunlara "alternatif eğitim" denmesi.

(Laughter)

You know?

Yani?

And all the evidence from around the world is,

Bütün dünyadaki tüm bu kanıtlar gösteriyor ki

if we all did that, there'd be no need for the alternative.

eğer bunların hepsini yaparsak alternatife ihtiyaç olmayacak.

(Applause)

(Alkış)

(Applause ends)

Bu yüzden bence başka bir metaforu benimsemeliyiz.

So I think we have to embrace a different metaphor.

We have to recognize that it's a human system,

Kabul etmeliyiz ki bu insani bir sistem

and there are conditions under which people thrive,

ve insanların başarılı oldukları koşullar var,

olmadıkları koşullar var.

and conditions under which they don't.

We are after all organic creatures,

Neticede organik yaratıklarız

and the culture of the school is absolutely essential.

ve okul kültürü kesinlikle zorunlu.

Culture is an organic term, isn't it?

Kültür organik bir terim, değil mi?

Not far from where I live is a place called Death Valley.

Yaşadığım yerden pek de uzakta olmayan Ölüm Vadisi denen bir yer var.

Death Valley is the hottest, driest place in America,

Ölüm Vadisi Amerika'nın en sıcak, en kuru yeri.

and nothing grows there.

Orada hiçbir şey yetişmez.

Hiçbir şey yetişmez çünkü yağmur yağmaz.

Nothing grows there because it doesn't rain.

Hence, Death Valley.

Bu yüzden Ölüm Vadisi.

In the winter of 2004, it rained in Death Valley.

2004 yılının kışında Ölüm Vadisi'ne yağmur yağdı.

Seven inches of rain fell over a very short period.

Çok kısa bir süre içinde 18 cm yağmur yağdı

ve 2005 baharında bir olay gerçekleşti.

And in the spring of 2005, there was a phenomenon.

The whole floor of Death Valley was carpeted in flowers for a while.

Ölüm Vadisi'nin tüm zemini çiçeklerle kaplandı

bir süreliğine.

What it proved is this:

Bu şunu kanıtlıyor: Ölüm Vadisi ölü değil.

that Death Valley isn't dead.

Uyku halinde.

It's dormant.

Right beneath the surface are these seeds of possibility

Yüzeyin hemen altında uygun koşulların oluşmasını bekleyen

ihtimal tohumları var.

waiting for the right conditions to come about,

and with organic systems, if the conditions are right,

Organik sistemlerde, eğer koşullar uygunsa

yaşam kaçınılmazdır. Her zaman meydana gelir.

life is inevitable.

It happens all the time.

You take an area, a school, a district,

Bir yeri alın, bir okul, bir bölge,

you change the conditions, give people a different sense of possibility,

koşulları değiştirin, insanlara farklı bir olasılık anlayışı,

a different set of expectations, a broader range of opportunities,

farklı beklentiler

geniş olanaklar sağlayın,

you cherish and value the relationships between teachers and learners,

öğretmenlerle öğrenciler arasındaki ilişkiyi besleyin ve ona değer verin,

insanlara yaratıcı ve yaptıkları işlerde yenilikçi

you offer people the discretion to be creative

and to innovate in what they do,

olma hoşgörüsünü sağlayın.

and schools that were once bereft spring to life.

Bu sayede bir zamanlar verimsiz olan okullar hayat bulsun.

Great leaders know that.

Büyük liderler bunu bilir.

The real role of leadership in education --

Eğitimde liderliğin gerçek görevi--

and I think it's true at the national level,

ve bence bu ulusal seviyede, eyalet seviyesinde,

the state level, at the school level --

ve okul seviyesinde de geçerli--

is not and should not be command and control.

emir vermek ve idare etmek değildir ve olmamalıdır.

The real role of leadership is climate control,

Liderin gerçek görevi ihtimal iklimi meydana

creating a climate of possibility.

getirecek bir iklim oluşturmaktır.

And if you do that, people will rise to it

Eğer böyle yaparsanız, insanlar bunun

and achieve things that you completely did not anticipate

üstesinden gelecekler ve hiç beklemediğiniz ve hayal edemeyeceğiniz

and couldn't have expected.

şeylere ulaşacaklar.

There's a wonderful quote from Benjamin Franklin.

Benjamin Franklin'in çok güzel bir sözü var:

"There are three sorts of people in the world:

"Dünyada üç çeşit insan vardır:

Those who are immovable,

Harekete geçmeyenler,

bir şey elde etmeyen, elde etmek istemeyen insanlar,

people who don't get it,

or don't want to do anything about it;

ulaşmak için hiçbir şey yapmayacak olanlar.

there are people who are movable,

Harekete geçebilecek olanlar,

people who see the need for change

değişime olan ihtiyacı görenler

and are prepared to listen to it;

ve dinlemeye hazır olanlardır.

and there are people who move,

Harekete geçen insanlar vardır,

people who make things happen."

bir şeyleri gerçekleştiren insanlar."

And if we can encourage more people, that will be a movement.

Eğer daha çok insanı yüreklendirebilirsek,

hareket meydana gelecektir

And if the movement is strong enough,

ve eğer hareket yeterince güçlüyse,

that's, in the best sense of the word, a revolution.

kelimenin tam anlamıyla, devrim olur.

And that's what we need.

Ve bizim de buna ihtiyacımız var.

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)

Çok teşekkürler. (Alkış)

Thank you very much.

(Applause)