New experiments in self-teaching | Sugata Mitra

Sugata Mitra'nın kendi kendine öğretim ile ilgili yeni deneyleri

Çeviri: Cem Akköse Gözden geçirme: Sancak Gülgen

Well, that's kind of an obvious statement up there.

Çok belirgin bir ifade var.

I started with that sentence about 12 years ago,

12 yıl önce bu cümleyle başladım,

and I started in the context

ve gelişmiş ülkeler bağlamında

of developing countries,

düşündüm.

but you're sitting here from every corner of the world.

Sizler dünyanın farklı köşelerindensiniz.

So if you think of a map of your country,

Ülkelerinizin haritasını gözününüzün önüne getirdiğinizde,

I think you'll realize

zannediyorum ki Dünya üzerindeki tüm ülkeler için

that for every country on Earth,

geçerli olan bir durum vardır o da

you could draw little circles to say,

öğretmenlerin hiç gitmek istemeyecekleri

"These are places where good teachers won't go."

yerler vardır.

On top of that,

En önemlisi ise

those are the places from where trouble comes.

bu yerler sorunların kaynağı olan yerlerdir.

So we have an ironic problem --

Bu durumda ironik bir sorunla karşı karşıyayız.

good teachers don't want to go

İyi öğretmenler

to just those places where they're needed the most.

kendilerine en fazla ihtiyaç duyulan yerlerde çalışmazlar.

I started in 1999

Ben 1999'da

to try and address this problem with an experiment,

bir deneyle bu soruna dikkat çekmeye başladım,

which was a very simple experiment in New Delhi.

ki bu deney Yeni Delhi'de yaptığım basit bir deneydi.

I basically embedded a computer

Yeni Delhi'nin varoşlarında

into a wall of a slum in New Delhi.

bir duvara bir bilgisayar gömdüm.

The children barely went to school, they didn't know any English --

Mahalledeki çocuklar nadiren okula gidiyorlardı. Hiç biri İngilizce bilmiyordu.

they'd never seen a computer before,

Hiçbiri daha önce bir bilgisayar görmemişlerdi,

and they didn't know what the internet was.

ve internetin ne olduğunu bilmiyorlardı.

I connected high speed internet to it -- it's about three feet off the ground --

Yerden yakşalık bir metre yüksekteydi ve bilgisayara hızlı bir internet bağlantısı kurdum,

turned it on and left it there.

çalıştırdım ve o şekilde bıraktım.

After this,

Sonra

we noticed a couple of interesting things, which you'll see.

size de göstereceğim birkaç ilginç şey oldu.

But I repeated this all over India

Bunu önce tüm Hindistan'da

and then through

ve sonra da

a large part of the world

dünyanın bir çok yerinde tekrarladım

and noticed

ve farkettim ki

that children will learn to do

çocuklar bir şeyi yapmak istiyorlarsa

what they want to learn to do.

onun nasıl yapılacağını öğrenirler.

This is the first experiment that we did --

Bu yaptığımız ilk deney --

eight year-old boy on your right

size göre sağda bulunan sekiz yaşındaki çocuk

teaching his student, a six year-old girl,

altı yaşındaki öğrencisine

and he was teaching her how to browse.

internette nasıl gezineceğini öğretiyordu.

This boy here in the middle of central India --

Buradaki çocuk Orta Hindistan'da

this is in a Rajasthan village,

Rajasthan Köy'ünden,

where the children recorded their own music

burada çocuklar kendi müziklerini yapıp bilgisayara kaydediyorlar

and then played it back to each other

ve sonra da birbirlerine dinletiyorlar

and in the process,

ve bu sayede

they've enjoyed themselves thoroughly.

kendi kendilerine eğleniyorlar.

They did all of this in four hours

Ve tüm bunları

after seeing the computer for the first time.

bilgisayarla tanıştıktan sadece dört saat sonra yapar hale geldiler.

In another South Indian village,

Güney Hindistan'daki başka bir köyde ise

these boys here

bu çocuklar

had assembled a video camera

bir video kamera yaptılar

and were trying to take the photograph of a bumble bee.

ve vızıldayan bir arının fotoğrafını çekmeye çalışıyorlar.

They downloaded it from Disney.com,

Bunu yapmayı köylerine bilgisayar konduktan sadece 14 gün sonra

or one of these websites,

disney.com ya da

14 days after putting the computer in their village.

benzer bir siteden indirdiler.

So at the end of it,

Sonunda

we concluded that groups of children

çocukların

can learn to use computers and the internet on their own,

bilgisayar ve interneti hiçbir kimseye ya da hiçbir yere

irrespective of who

bağlı olmaksızın kendi kendilerine

or where they were.

öğrenebildiklerini belirledik.

At that point, I became a little more ambitious

Bu noktada

and decided to see

çocukların bilgisayarla

what else could children do with a computer.

başka neler yapabildiklerini görmek istedim.

We started off with an experiment in Hyderabad, India,

Hyderabad Hindistanda

where I gave a group of children --

Telugu aksanıyla İngilizce konuşan

they spoke English with a very strong Telugu accent.

bir grup çocukla yeni bir deney yaptım.

I gave them a computer

Onlara, konuşmayı yazıya çeviren bir program yüklü

with a speech-to-text interface,

ki bugün bu program Windows ile ücretsiz veriliyor

which you now get free with Windows,

bir bilgisayar verdim

and asked them to speak into it.

ve çocuklardan bilgisayara konuşmalarını istedim.

So when they spoke into it,

Bilgisayara konuştular

the computer typed out gibberish,

ve bilgisayar konuşmayı karmakarışık bir yazıya çevirdi,

so they said, "Well, it doesn't understand anything of what we are saying."

çocuklar "Bu bizim söylediklerimizi anlamıyor" dediler.

So I said, "Yeah, I'll leave it here for two months.

Ben de onlara "Bu bilgisayarı iki ay süresince

Make yourself understood

burada bırakıyorum,

to the computer."

onun sizi anlamasını sağlayın" dedim.

So the children said, "How do we do that."

Çocuklar "Bunu nasıl yapacağız ki?" dediler.

And I said,

Ben de

"I don't know, actually."

"Gerçekten bilmiyorum" dedim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And I left.

Ve ayrıldım.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Two months later --

İki ay sonra --

and this is now documented

bu çalışma Uluslararası Gelişim İçin

in the Information Technology

Bilişim Teknoloji Dergisi'nde

for International Development journal --

yayınlanmıştır --

that accents had changed

aksanları değişti,

and were remarkably close to the neutral British accent

ve aksanları benim çalıştığım

in which I had trained the speech-to-text synthesizer.

İngiliz aksanına dönüşmüştü.

In other words, they were all speaking like James Tooley.

Başka bir deyişle James Tooley gibi konuşuyorlardı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So they could do that on their own.

Bunu kendi kendilerine gerçekleştirdiler.

After that, I started to experiment

Sonrasında,

with various other things

çocukların kendi kendine öğrenebildikleri

that they might learn to do on their own.

çok çeşitli şeyleri denedim.

I got an interesting phone call once from Columbo,

Birgün Columbudan ilginç bir telefon aldım,

from the late Arthur C. Clarke,

arayan Arthur C. Clarke idi

who said, "I want to see what's going on."

ve "Neler olup bittiğini görmek istiyorum" diyordu.

And he couldn't travel, so I went over there.

O seyahat edemediği için ben yanına gittim.

He said two interesting things,

Bana iki tane çok ilginç şey söyledi.

"A teacher that can be replaced by a machine should be."

"Bir makine öğretmenin görevini yerine getirebilir".

(Laughter)

(Kahkahalar)

The second thing he said was that,

Söylediği ikinci şey ise,

"If children have interest,

"Eğer çocuklar ilgi duyuyorsa

then education happens."

eğitim gerçekleşir".

And I was doing that in the field,

Bu benim alanda yaptığım şeydi,

so every time I would watch it and think of him.

onu her izleyşimde aynı şeyi düşünüyorum.

(Video) Arthur C. Clarke: And they can definitely

(Video) Arthur C. Clarke: Ve onlar insanlara gerçekten

help people,

yardım ediyorlar,

because children quickly learn to navigate

çünkü çocuklar hızlı bir şekilde

the web and find things which interest them.

ilgilendikleri şeyleri bulabiliyorlar.

And when you've got interest, then you have education.

Ve eğer ilgiyi oluşturabilirseniz, eğitimi gerçekleştirebiliyorsunuz.

Sugata Mitra: I took the experiment to South Africa.

Sugata Mitra: Deneyi Güney Afrika'da da uyguladım.

This is a 15 year-old boy.

Bu, 15 yaşında bir çocuk.

(Video) Boy: ... just mention, I play games

(Video) Oyun oynuyorum,

like animals,

hayvaanları seviyorum

and I listen to music.

ve müzik dinliyorum.

SM: And I asked him, "Do you send emails?"

Ona " e-posta gönderiyor musun?" diye sordum.

And he said, "Yes, and they hop across the ocean."

Ve " Evet, ve e- postalar okanusun ötesine zıplıyorlar" diye cevap verdi.

This is in Cambodia,

Burası Cambodia,

rural Cambodia --

Cambodia'nın taşrası --

a fairly silly arithmetic game,

hiçbir çocuğun evinde ya da okulada oynamayacağı

which no child would play inside the classroom or at home.

gerçekten saçma bir aritmetik oyunu.

They would, you know, throw it back at you.

Bilirsiniz, çocuklar bunu fırlatıp atarlar.

They'd say, "This is very boring."

"Bu, çok sıkıcı" derler.

If you leave it on the pavement

Ama eğer onları oyuncakla başbaşa bırakırsanız

and if all the adults go away,

oyuncakla

then they will show off with each other

neler yapabildiklerini

about what they can do.

birbirlerine gösterirler.

This is what these children are doing.

İşte çocukların yaptığı budur.

They are trying to multiply, I think.

Bunu yaygınlaştırmaya çalışıyorlar.

And all over India,

İki yılın sonunda ise

at the end of about two years,

Hindistan'ın her yerinden

children were beginning to Google their homework.

çocuklar ev ödevlerini Googleluyorlardı.

As a result, the teachers reported

Sonuç olarak ise

tremendous improvements in their English --

öğretmenler ingilizcelerinde hızlı gelişmeyi rapor ettiler --

(Laughter)

(Kahkahalar)

rapid improvement and all sorts of things.

hızlı gelişim ve bunun gibi şeyler.

They said, "They have become really deep thinkers and so on and so forth.

"Öğrenciler gerçekten iyi düşünürler oldular" dediler.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And indeed they had.

Aslında olan şuydu.

I mean, if there's stuff on Google,

Eğer birşey Google'da varsa

why would you need to stuff it into your head?

aynı şeyi kafana yerleştirmene ne gerek var ki?

So at the end of the next four years,

Dört yıllık çalışmanın sonunda ise şuna karar verdim

I decided that groups of children can navigate the internet

çocuklar eğitsel amaçlar için

to achieve educational objectives on their own.

kendi kendilerine internette gezinebilirler.

At that time, a large amount of money

Bu dönemde,

had come into Newcastle University

Newcastle Üniversitesi'ne Hindistanda'ki okullaşmanın

to improve schooling in India.

arttırılması amacıyla büyük bir miktar para aktarıldı.

So Newcastle gave me a call. I said, "I'll do it from Delhi."

Newcastle'dan beni aradılar. Ben de bu işi Delhi'den yapacağımı söyledim.

They said, "There's no way you're going to handle

Onlar da "Delhi'de oturarak üniversitenin

a million pounds-worth of University money

bir milyon poundunu

sitting in Delhi."

yönetemezsin" dediler.

So in 2006,

2006 yılında

I bought myself a heavy overcoat

kendime kalın bir palto aldım

and moved to Newcastle.

ve Newcastle'a gittim.

I wanted to test the limits

Sistemin limitlerini

of the system.

test etmek istedim.

The first experiment I did out of Newcastle

Newcastle'da yaptığım ilk deney

was actually done in India.

Hindistan'da yaptığım deneyin aynısıydı.

And I set myself and impossible target:

Kendime imkansız bir hedef koydum:

can Tamil speaking

Güney Hindistan'da

12-year-old children

Tamil dilini konuşan

in a South Indian village

12 yaşındaki çocuklar

teach themselves biotechnology

kendi kendilerine İngilizce

in English on their own?

biyoteknoloji öğretebilirler mi?

And I thought, I'll test them, they'll get a zero --

Onları test ettiğimde sıfır puan alacaklarını tahmin ediyordum.

I'll give the materials, I'll come back and test them --

Materyalleri verecektim. Sonrasında gidip tekrar gelecektim

they get another zero,

ve sıfır alacaklardı.

I'll go back and say, "Yes, we need teachers for certain things."

Döndüğümde de "Evet bazı şeyler için öğretmenlere ihtiyacımız var" diyecektim.

I called in 26 children.

26 tane çocuk çağırdım.

They all came in there, and I told them

Geldiklerinde onlara

that there's some really difficult stuff on this computer.

bu bilgisayarda gerçekten zor bişeyler var dedim.

I wouldn't be surprised if you didn't understand anything.

Eğer hiçbirşey anlamazsanız hiç şaşırmam dedim.

It's all in English, and I'm going.

Herşey İngilizce ve ben gidiyorum.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So I left them with it.

Sonuçta onları orda yalnız bıraktım.

I came back after two months,

İki ay sonra döndüğümde

and the 26 children marched in looking very, very quiet.

26 çocuk çok sessiz görünüyorlardı.

I said, "Well, did you look at any of the stuff?"

Onlara "Peki bu işe bakabildiniz mi?" dedim.

They said, "Yes, we did."

"Evet yaptık" dediler.

"Did you understand anything?" "No, nothing."

"Hiçbirşey anladınız mı?" "Hayrı hiçbirşey".

So I said,

Sonra,

"Well, how long did you practice on it

"Hiçbirşey anlamadığınızı anlamanız için

before you decided you understood nothing?"

ne kadar denediniz?" dedim.

They said, "We look at it every day."

"Hergün baktık." dediler.

So I said, "For two months, you were looking at stuff you didn't understand?"

Ben de "İki aydır hergün bakıyorsunuz ve hiçbirşey anlamıyorsunuz, öyle mi?" dedim.

So a 12 year-old girl raises her hand and says,

12 yaşındaki bir kız elini kaldırdı ve

literally,

sözel olarak

"Apart from the fact that improper replication of the DNA molecule

"DNA'nın düzensiz bölünmesinin

causes genetic disease,

genetik hastalıklara neden olduğunun

we've understood nothing else."

dışında hiçbirşey anlamadık." dedi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkışlar)

(Laughter)

(Kahkahalar)

It took me three years to publish that.

Bu çalışmayı yayınlamam üç yıl sürdü.

It's just been published in the British Journal of Educational Technology.

Bu çalışma İngiliz Eğitim Teknolojileri Dergisi'nde yayınlandı.

One of the referees who refereed the paper said,

Makaleyi değerlendiren hakemlerden birisi

"It's too good to be true,"

"Doğru olmak bazen fazla iyidir" dedi

which was not very nice.

ki bu iyi birşey değildi.

Well, one of the girls had taught herself

Neyse, kızlardan birisi

to become the teacher.

kendine öğretmen olmayı öğretmişti.

And then that's her over there.

Şurda görünen o.

Remember, they don't study English.

Unutmayın onlar ingilizce çalışmıyorlar.

I edited out the last bit when I asked, "Where is the neuron?"

"Nöron nerdedir?" diye sordum,

and she says, "The neuron? The neuron,"

ve o "Nöron? Nöron?" dedi.

and then she looked and did this.

Sonra baktı ve bunu yaptı.

Whatever the expression, it was not very nice.

İfade ne olursa olsun çok iyiydi.

So their scores had gone up from zero to 30 percent,

Puanları sıfırtan yüzde otuza yükseldi,

which is an educational impossibility under the circumstances.

ki bu eğitim programlarında bir imkansızdır.

But 30 percent is not a pass.

Ama yüzde otuz geçer not değildir.

So I found that they had a friend,

Sonra, bir arkadaş bulduklarını gördüm,

a local accountant, a young girl,

genç bir kız, bir muhasebeci,

and they played football with her.

onunla futbol oynuyorlardı.

I asked that girl, "Would you teach them

O'na "Onların geçer not alması için

enough biotechnology to pass?"

biyoteknoloji öğretebilir misin?" diye sordum.

And she said, "How would I do that? I don't know the subject."

O da "Bunu nasıl yapabilirim ki? Ben kendim konuyu bilmiyorum" dedi.

I said, "No, use the method of the grandmother."

Ben de "Hayır, sadece babaanne yöntemini kullan" dedim.

She said, "What's that?"

"O ne demek? dedi.

I said, "Well, what you've got to do

"Tek yapman gereken

is stand behind them

arkalarında durmak

and admire them all the time.

ve onları sürekli takdir etmek" dedim.

Just say to them, 'That's cool. That's fantastic.

Onlara sadece "Bu harikaydı. Bu çok ilginç.

What is that? Can you do that again? Can you show me some more?'"

Bu nedir? Bunu tekrar yapabilir misin? BAna daha fazlasını gösterir misin?" de dedim.

She did that for two months.

Bunları iki ay süresince yaptı.

The scores went up to 50,

Puanları 50 ye yükseldi,

which is what the posh schools of New Delhi,

ki bu puan Yeni Delhi'nin gösterişli okullarındaki

with a trained biotechnology teacher were getting.

biyoteknoloji öğretmenlerinin yardımıyla alınan puana eşitti.

So I came back to Newcastle

Ben bu sonuçlarla

with these results

Newcastle'a döndüm

and decided

ve burada gerçekten çok

that there was something happening here

ciddi şeylerin meydana geldiğine

that definitely was getting very serious.

karar verdim.

So, having experimented in all sorts of remote places,

Uzak yerlerde yaptığım deneyle ilgili düşünmek için

I came to the most remote place that I could think of.

en uzak yere gelmiştim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Approximately 5,000 miles from Delhi

Delhi'den yaklaşık 5000 mil uzakta

is the little town of Gateshead.

Gateshead adlı küçük bir kasaba.

In Gateshead, I took 32 children

Gateshead'de 32 tane çocuk buldum

and I started to fine-tune the method.

ve yöntemle ilgili küçük düzeltmeleri yapmaya başladım.

I made them into groups of four.

Onları dört kişilik gruplara ayırdım.

I said, "You make your own groups of four.

Onlara "Kendi dört kişilik gruplarınızı oluşturun.

Each group of four can use one computer and not four computers."

Her grup tek bir bilgisayar kullanabilir, dört tane değil." dedim.

Remember, from the Hole in the Wall.

Duvardaki Delik'i hatırlayın.

"You can exchange groups.

"Grupları değiştirebilirsiniz.

You can walk across to another group,

Eğer kendi grubunuzu beğenmezseniz

if you don't like your group, etc.

diğer gruba geçebilirsiniz.

You can go to another group, peer over their shoulders, see what they're doing,

Diğer gruplarsaki arkadaşlarınızın neler yaptıklarına bakabilirsiniz,

come back to you own group and claim it as your own work."

ve kendi grubunuza dönüp kendi işinizmiş gibi uygulayabilirsiniz." dedim.

And I explained to them

Ve onlara birçok bilimsel araştırmanın da

that, you know, a lot of scientific research is done using that method.

bu şekilde yapıldığını söyledim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkışlar)

The children enthusiastically got after me and said,

Çocuklar hevesle yanıma geldiler ve

"Now, what do you want us to do?"

"Şimdi bizden ne yapmamızı istiyorsun?" dediler.

I gave them six GCSE questions.

Onlara altı tane GCSE sorusu verdim.

The first group -- the best one --

İlk grup, en iyisiydi,

solved everything in 20 minutes.

hepsini 20 dakikada çözdüler.

The worst, in 45.

En kötüsü 45 dakikada.

They used everything that they knew --

Bildikleri her yöntemi kullandılar,

news groups, Google, Wikipedia,

yeni gruplar, Google, Wikipedia,

Ask Jeeves, etc.

Jeeves' e sorma ve benzrleri.

The teachers said, "Is this deep learning?"

Öğretmenler "Bu derinlemesine öğrenme mi?" diye sordular.

I said, "Well, let's try it.

Ben de" Deneyelim.

I'll come back after two months.

İki ay sonra geri geleceğim.

We'll give them a paper test --

Onlara kağıda yazılı sınavlar vereceğim,

no computers, no talking to each other, etc."

bilgisayar yok, birbirleriyle konuşma yok."

The average score when I'd done it with the computers and the groups

Bilgisayar ve gruplarla uygulama yaptığımda ortalama

was 76 percent.

puan yüzde 76 idi.

When I did the experiment, when I did the test,

İki ay sonra

after two months, the score

yaptığım sınavdaki

was 76 percent.

puan yüzde 76 idi.

There was photographic recall

Çocuklarda

inside the children,

fotoğrafik geriçağırma vardı,

I suspect because they're discussing with each other.

şüphelerim var çünkü birbirleriyle tartışıyorlardı.

A single child in front of a single computer

Tek bir bilgisayarın başındaki tek bir çocuk

will not do that.

bunu yapamayacaktır.

I have further results,

Zamanla inanılmaz diyebileceğim

which are almost unbelievable,

veriler

of scores which go up with time.

elde ettim.

Because their teachers say

Çünkü öğretmenlerinin dediğine göre

that after the session is over,

oturumların sonunda

the children continue to Google further.

çocuklar Google'dan tarama yapmaya devam ediyorlardı.

Here in Britain, I put out a call

Burada, İngiltere'de

for British grandmothers,

İngiliz babaannelere

after my Kuppam experiment.

deneyimden sonra bir çağrı yaptım.

Well, you know,

Biliyorsunuz,

they're very vigorous people, British grandmothers.

İngiliz babaanneler çok canlıdırlar

200 of them volunteered immediately.

200 tanesi hemen gönüllü oldu.

(Laughter)

(Kahkahalar)

The deal was that they would give me

Teklifim şuydu

one hour of broadband time,

bana haftada birgün

sitting in their homes,

evlerinde oturarak

one day in a week.

bir saatlik zaman ayrıracaklardı.

So they did that,

Bunu yaptılar.

and over the last two years,

Ve son iki yıl içinde

over 600 hours of instruction

Skype üzerinden

has happened over Skype,

600 saatlik bir uygulama yaptık,

using what my students call the granny cloud.

öğrencilerimin nine bulutu dedikleri bir uygulama.

The granny cloud sits over there.

Nine bulutu burada.

I can beam them to whichever school I want to.

İstediğim okulla paylaşabilirim.

(Video) Teacher: You can't catch me.

(Video) Öğretmen: Beni yakalayamazsın.

You say it.

Söyle.

You can't catch me.

Beni yakalayamazsın.

Children: You can't catch me.

Çocuklar: Beni yakalayamazsın.

Teacher: I'm the gingerbread man.

Öğretmen: Ben zencefilli çörek adamım.

Children: I'm the gingerbread man.

Çocuklar: Ben zencefilli çörek adamım.

Teacher: Well done. Very good ...

Öğretmen: Harika. Çok iyiyiydi.

SM: Back at Gateshead,

SM: Gateshead'de

a 10-year-old girl gets into the heart of Hinduism

10 yaşındaki bir kız 15 dakikada

in 15 minutes.

Hinduizmin kalbine ulaşabiliyor.

You know, stuff which I don't know anything about.

Biliyorsunuz, benim hiç anlamadığım bir iştir.

Two children watch a TEDTalk.

İki çocuk bir TED konuşmasını izliyorlar.

They wanted to be footballers before.

Daha önce futbolcu olmak isterlerken

After watching eight TEDTalks,

8 tane TED konuşmasını izledikten sonra

he wants to become Leonardo da Vinci.

Leonardo da Vinci olmak istiyorlar.

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkışlar)

It's pretty simple stuff.

Bu çok basit bir iş.

This is what I'm building now --

Bu ise yeni oluşturduğum bir iş.

they're called SOLEs: Self Organized Learning Environments.

Kendi Kendine Düzenlenmiş Öğrenme Ortamları olarak adlandırılıyorlar.

The furniture is designed

Mobilyalar yapılandırılmış,

so that children can sit in front of big, powerful screens,

böylece çocuklar büyük, güçlü ekranların karşısında oturabiliyorlar,

big broadband connections, but in groups.

hızlı internet bağlantısı var, fakat grup olarak çalışıyorlar.

If they want, they can call the granny cloud.

Eğer ihtiyaç duyarlarsa nine bulutunu çağırıyorlar.

This is a SOLE in Newcastle.

Bu Newcastle'daki bir uygulama.

The mediator is from Pune, India.

Moderator Hindistan'dan.

So how far can we go? One last little bit and I'll stop.

Ne kadar daha devam edebilirim? Son olarak birşey anlatıp bitireceğim.

I went to Turin in May.

Mayıs'ta Turin'e gittim.

I sent all the teachers away from my group of 10 year-old students.

10 yaşında öğrencilerden oluşan bir grubun öğretmenlerini gönderdim.

I speak only English, they speak only Italian,

Ben sadece İngilizce onlar ise İtalyanca konuşuyorlar,

so we had no way to communicate.

yani iletişim kurmamız mümkün değil.

I started writing English questions on the blackboard.

Tahtaya İngilizce sorular yazdım.

The children looked at it and said, "What?"

Çocuklar baktı ve "Ne?" dediler.

I said, "Well, do it."

Ben" Haydi yapın" dedim.

They typed it into Google, translated it into Italian,

Google'a yazdılar ve İtalyanca'ya çevirdiler,

went back into Italian Google.

sonra tekrar İtalyanca Google'a döndüler.

Fifteen minutes later --

15 dakika sonra...

next question: where is Calcutta?

Sıradaki soru: Calcutta nerededir?

This one, they took only 10 minutes.

Bu sadece 10 dakika sürdü.

I tried a really hard one then.

Sonra gerçekten zor bir şey denedim.

Who was Pythagoras, and what did he do?

Pisagor kimdir ve ne yapmıştır?

There was silence for a while,

Bir süre sesszilik oldu,

then they said, "You've spelled it wrong.

sonra "Yanlış söyledin, doğrusu

It's Pitagora."

Pitagora olacak" dediler.

And then,

Ve sonra,

in 20 minutes,

20 dakikada

the right-angled triangles began to appear on the screens.

doğru açılı üçgenler ekranda belirmeye başladı.

This sent shivers up my spine.

Bende titremeler başladı.

These are 10 year-olds.

Bunlar 10 yaşındalar.

Text: In another 30 minutes they would reach the Theory of Relativity. And then?

Metin: Bir sonraki 30 dakikada bunlar İzafiyet teorisine ulaşabilirler. Ya sonra?

(Laughter)

(Kahkahalar)

(Applause)

(Alkışlar)

SM: So you know what's happened?

SM: Ne olduğunu biliyor musunuz?

I think we've just stumbled across

Biz, bir kendi kendini düzenleme organizasyonunu

a self-organizing system.

atladık.

A self-organizing system is one

Bu kendi kendini düzenleme organizasyonu

where a structure appears

bir yapının dışardan herhangi bir

without explicit intervention from the outside.

uygulama olmadan oluştuğu bir yapıdır.

Self-organizing systems also always show emergence,

Kendi kendini düzenleme organizasyonları

which is that the system starts to do things,

sistemlerin yapmak için üretildiği şeyler yapmaya

which it was never designed for.

başladığında ortaya çıkarlar.

Which is why you react the way you do,

Siz onlara bildiğiniz şekilde tepki verirsiniz,

because it looks impossible.

çünkü imkansız gözükürler.

I think I can make a guess now --

Sanırım artık bir tahminde bulunabilirim.

education is self-organizing system,

Eğitim, öğrenmenin bir fenomen olarak ortaya çıktığı

where learning is an emergent phenomenon.

bir kendi kendini düzenleme sistemidir.

It'll take a few years to prove it, experimentally,

Bunu deneysel olarak test etmem birkaç yıl alacak,

but I'm going to try.

ama bunu deneyeceğim.

But in the meanwhile, there is a method available.

Ama bu arada olanaklı olan bir yöntem var.

One billion children, we need 100 million mediators --

Bir milyar çocuk için yüz milyon moderatöre ihtiyacımız var,

there are many more than that on the planet --

gezegenimizde bunlardan çok daha fazlası var,

10 million SOLEs,

on milyon Kendi Kendini Düzenleyen Eğitim Ortamları,

180 billion dollars and 10 years.

yüzseksen milyar dolar ve on yıl.

We could change everything.

Herşeyi değiştirebiliriz.

Thanks.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)