JD Schramm: Break the silence for suicide survivors

JD Schramm: İntihardan kurtulanlar için sessizliğinizi bozun

Çeviri: yasin alp aluç Gözden geçirme: Sancak Gülgen

From all outward appearances,

Dışarıdan göründüğü kadarıyla,

John had everything going for him.

her şey John'un istediği gibi gidiyordu.

He had just signed the contract

Sadece beş yıldır sahip olduğu

to sell his New York apartment

New York'taki dairesini

at a six-figure profit,

altı rakamlı bir karla

and he'd only owned it for five years.

satmak için daha yeni anlaşmıştı.

The school where he graduated from with his master's

Yüksek lisansını yaptığı üniversite

had just offered him a teaching appointment,

kendisine öğretim üyeliği teklifinde bulunmuştu,

which meant not only a salary,

bu sadece ücret anlamına gelmiyordu

but benefits for the first time in ages.

aynı zamanda yıllardır ilk kez yan hakları oluyordu.

And yet, despite everything going really well for John,

Hal böyle iken, her şey John için yolunda gidiyorken

he was struggling,

depresyona yakalanma ve

fighting addiction and a gripping depression.

depresyona bağımlılık savaşı veriyordu.

On the night of June 11th, 2003,

11 haziran 2003 gecesinde

he climbed up to the edge

Manhattan Köprüsünün korkuluklarına

of the fence on the Manhattan Bridge

tırmandı ve aşağıdaki

and he leaped to the treacherous waters below.

tehlikeli sulara kendini bıraktı.

Remarkably --

Dikkate değer bir şekilde --

no, miraculously --

hayır, mucizevi şekilde

he lived.

ölmedi.

The fall shattered his right arm,

Düşüş sağ kolunu tuzla buz etti,

broke every rib that he had,

tüm kaburgalarını kırdı,

punctured his lung,

ciğerini deldi,

and he drifted in and out of consciousness

ve Brooklyn Köprsünün altında

as he drifted down the East River,

East River'da sürüklenirken

under the Brooklyn Bridge

bilinci de gidip geliyordu,

and out into the pathway of the Staten Island Ferry,

Staten Island'a giden feribotun yolcuları

where passengers on the ferry

onun acıdan kaynaklanan

heard his cries of pain,

çığlıklarına kulak misafiri oldular,

contacted the boat's captain

botun kaptanına durumu bildirdiler,

who contacted the Coast Guard

o da Sahil Güvenlik ile iletişime geçti,

who fished him out of the East River

onlar da onu East River'da yakaladılar

and took him to Bellevue Hospital.

ve onu Bellevue Hastanesine götürdüler.

And that's actually where our story begins.

Ve işte tam da burası bizim hikayemizin başladığı yer.

Because once John committed himself

Çünkü John hayatının ayrılan parçalarını

to putting his life back together --

yeniden bir araya getirmek istediğinde --

first physically, then emotionally,

önce fiziksel olarak, sonra duygusal,

and then spiritually --

ve sonra da ruhsal --

he found that there were very few resources available

şunu fark etti ki, hayatını onun gibi sonlandırmak

to someone who has attempted to end their life

isteyen insanlar için

in the way that he did.

çok az sayıda yeterli kaynak var.

Research shows

Araştırmalara göre

that 19 out of 20 people

intihara kalkışan

who attempt suicide

20 kişiden 19'u

will fail.

başarısız oluyor.

But the people who fail

Ama başarısız olan kişilerin

are 37 times more likely to succeed

ikinci denemede başarılı olma ihtimali

the second time.

37 kat daha fazla.

This truly is

Bunlar gerçekte

an at-risk population

riskli bir insan grubu

with very few resources to support them.

ve onları destekleyebilecek çok az sayıda kaynak var.

And what happens

Peki insanlar kendilerini

when people try to assemble themselves back into life,

hayata yeniden monte etmek istediğinde neler oluyor,

because of our taboos around suicide,

intihar hakkındaki tabularımız yüzünden

we're not sure what to say,

onlara ne diyeceğimizi bilemiyoruz,

and so quite often we say nothing.

ve genellikle de hiçbir şey demiyoruz.

And that furthers the isolation

Bu da kendini John'un durumunda bulan insanların

that people like John found themselves in.

yalnızlıklarını biraz daha ileriye taşıyor.

I know John's story very well

John'un hikayesini çok iyi biliyorum,

because I'm John.

çünkü John benim.

And this is, today,

Bugün burada

the first time in any sort of public setting

ilk kez yaşadığım hikayeyi

I've ever acknowledged

diğer insanlarla

the journey that I have been on.

paylaşıyorum.

But after having lost a beloved teacher in 2006

Fakat 2006 yılında sevdiğim bir hocamı ve

and a good friend last year to suicide,

geçen yıl yakın bir arkadaşımı intihar sonucu kaybedince,

and sitting last year at TEDActive,

geçen yıl TEDActive'i dinlerken

I knew that I needed to step out of my silence

şuna karar verdim, herkese yayılması gereken bir konu

and past my taboos

hakkında konuşmak için sessizliğimi bozmalı

to talk about an idea worth spreading --

ve tabularımı yıkmalıydım --

and that is that people

ve bu konu da; kendini hayata

who have made the difficult choice

monte etmek gibi zor bir kararı almış kişilerin

to come back to life

daha çok kaynağa, kuruluşa

need more resources and need our help.

ve bizim yardımımıza ihtiyacı olduğu.

As the Trevor Project says, it gets better.

Trevor Projesinin de dediği gibi, her şey daha iyi olacak.

It gets way better.

Çok daha iyi olacak.

And I'm choosing to come out

Bugün sizlere çok farklı

of a totally different kind of closet today

bir yerden seslenmeyi seçtim,

to encourage you, to urge you,

eğer intiharı tasarlıyor veya yeltendiyseniz,

that if you are someone

ya da öyle birini tanıyorsanız,

who has contemplated or attempted suicide,

sizi onlarla konuşmaya

or you know somebody who has,

onlara yardım götürmeye

talk about it; get help.

cesaretlendirmek ve teşvik etmeyi istiyorum.

It's a conversation worth having

Bu yapılmaya değer bir konuşma

and an idea worth spreading.

ve yayılmaya değer bir düşünce.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)