The psychology of your future self | Dan Gilbert

Translator: Makara SOK Reviewer: Sineang San

At every stage of our lives

ដឹង​ទេ​ថា​ គ្រប់​ដំណាក់​កាល​នៃ​ជីវិត​យើង

we make decisions that will profoundly influence

យើង​តែង​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ ដែល​ជះឥទ្ធិពល​យ៉ាង​ខ្លាំង

the lives of the people we're going to become,

ដល់​ជីវិត​របស់​យើង​នៅ​ពេល​អនាគត

and then when we become those people,

ហើយ​​ នៅ​ពេល​យើង​ក្លាយ​ជា​មនុស្សម្នាក់នោះ

we're not always thrilled with the decisions we made.

យើង​តែង​តែ​មិន​ពេញ​ចិត្តលើ​អ្វី ​ដែល​​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ហើយនោះ​។

So young people pay good money

អញ្ចឹង​ហើយ​ ​មនុស្ស​វ័យ​ក្មេង ចំណាយ​ប្រាក់​ច្រើន

to get tattoos removed that teenagers

ដើម្បី​លុប​សាក់​ចេញ​ ដែលក្មេងស្ទាវៗ​

paid good money to get.

​ចំណាយ​លុយ​យ៉ាងច្រើន ​ដើម្បី​ចាក់​សាក់​ទៅវិញ។

Middle-aged people rushed to divorce people

មនុស្ស​វ័យ​កណ្ដាល​ចង់​លែង​លះ ​ប្រពន្ធ​ឆាប់ៗ

who young adults rushed to marry.

ហើយមនុស្ស​ជំទង់​ចង់បាន​ប្រពន្ធ​ ឆាប់ៗ​ទៅវិញ

Older adults work hard to lose

មនុស្ស​វ័យ​ចំណាស់​ខំ​ធ្វើការ​​ ដើម្បីឱ្យ​រួច​ផុត​

what middle-aged adults worked hard to gain.

ពី​អ្វី​ដែល​មនុស្ស​វ័យ​កណ្ដាល​ ចង់​បាន​ស្ទើរស្លាប់​ស្ទើរ​រស់។

On and on and on.

។ល។ និង ​។ល។

The question is, as a psychologist, that fascinates me is,

សំណួរ​ដែល​អ្នកចិត្ត​វិទូ​ដូច​ជា​ខ្ញុំ ​ឆ្ងល់​នោះ​ គឺ

why do we make decisions

ហេតុ​អ្វី​យើងចាំបាច់​សម្រេច​ចិត្ត

that our future selves so often regret?

ដែល​យើង​ខ្លួន​ឯង​តែង​​មាន​វិប្បដិសារី ​នៅ​​ពេល​អនាគត​ទៅ​វិញ?

Now, I think one of the reasons --

ឥឡូវ ខ្ញុំមាន​ហេតុផល​មួយ

I'll try to convince you today —

ដែល​ខ្ញុំចង់​បង្ហាញ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា

is that we have a fundamental misconception

​គឺ យើង​មាន​គំនិត​ដ៏ខុសឆ្គងមួយ ជា​មូលដ្ឋាន​

about the power of time.

អំពី​អំណាច​នៃ​ពេលវេលា។

Every one of you knows that the rate of change

អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹងហើយ​​ថា ​អត្រានៃការផ្លាស់​ប្ដូរ​​

slows over the human lifespan,

ធ្លាក់ចុះ ទៅ​តាម​អាយុ​របស់​មនុស្ស

that your children seem to change by the minute

ដែលកូនៗ​អ្នក​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ត្រឹម ​​ក្នុង​មួយ​ប៉ព្រិច​ភ្នែក

but your parents seem to change by the year.

ឯ ម្ដាយ​ឪពុក​អ្នក​វិញ​ត្រូវ​ការ​ ពេល​រាប់​ឆ្នាំ​ដើម្បី​ផ្លាស់ប្ដូរ។

But what is the name of this magical point in life

អញ្ចឹង តើ​វេទមន្ត​អ្វី​ក្នុង​ជីវិត​យើង

where change suddenly goes

ដែល​នាំ​ឱ្យ​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ ​ចាប់​ផ្ដើម​ពី​

from a gallop to a crawl?

លឿន​ទៅ​យឺត​បែប​នេះ?

Is it teenage years? Is it middle age?

តើវាជាវ័យជំទង់? វ័យ​កណ្ដាល?

Is it old age? The answer, it turns out,

ឬ វ័យ​ចំណាស់ឬ? ចម្លើយ​នោះ​គឺ

for most people, is now,

មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ថា ​ឥឡូវនេះ

wherever now happens to be.

ពេលណា​ក៏​ដោយ​ឱ្យ​តែមាន ឥឡូវនេះ លេច​ឡើង។

What I want to convince you today

អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​ឱ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា ​យល់​ដឹងថ្ងៃ​នេះ​

is that all of us are walking around with an illusion,

គឺ​ យើង​កំពុង​តែ​រស់​នៅជាមួយទស្សនៈខុសឆ្គង

an illusion that history, our personal history,

ទស្សនៈខុសៗដែល​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ដផ្ទាល់​ខ្លួន របស់យើង

has just come to an end,

បាន​មក​ដល់​ទី​បញ្ចប់

that we have just recently become

ហើយ​យើង​បានប្រែ​ក្លាយ​ជា

the people that we were always meant to be

មនុស្សថ្មី​ដែល​យើង​តែង​តែប្រាថ្នា

and will be for the rest of our lives.

ហើយនិងក្លាយ​ជាមនុស្ស​បែប​នោះ ​អស់​មួយ​ជីវិត។

Let me give you some data to back up that claim.

ខ្ញុំ​សូម​លើក​យក​អំណះ​អំណាង ​មួយ​ចំនួន​មក​បង្ហាញ

So here's a study of change in people's

នេះ​គឺជា​ការសិក្សា​មួយ លើ​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​នៃ

personal values over time.

តម្លៃ​ផ្ទាល់ខ្លួន​របស់​មនុស្ស តាម​ពេល​វេលា។

Here's three values.

តម្លៃ​ទាំង​នោះ​មាន​ ៣

ដែលទាំងអស់​គ្នានៅទីនេះ មាន​គ្រប់គ្នា

Everybody here holds all of them,

but you probably know that as you grow,

តែ​អ្នក​អាច​ស្គាល់​តម្លៃ​នេះ ពេល​អ្នកចម្រើន​វ័យ​ឡើង

as you age, the balance of these values shifts.

ពេល​អ្នកអាយុកាន់តែច្រើន តុល្យភាព​តម្លៃនេះ​នឹង​មាន​ការ​ប្រែប្រួល។

So how does it do so?

ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អញ្ចឹង?

Well, we asked thousands of people.

យើង​បានសាក​សួរ​មនុស្ស​រាប់​ពាន់​នាក់។

ហើយ​ឱ្យពាក់​កណ្ដាលនៃពួកគេ ​ព្យាករណ៍​​ឲ្យយើង

We asked half of them to predict for us

how much their values would change in the next 10 years,

ថា​តើ​តម្លៃ​ពួកគេ​នឹង​ប្រែប្រួល​ប៉ុណ្ណា​ ក្នុង​រយៈ​ពេល​១០​ឆ្នាំទៀត​

and the others to tell us

ហើយ​ឲ្យពាក់​កណ្ដាល​ទៀត​ប្រាប់យើង

how much their values had changed in the last 10 years.

ថាតើតម្លៃ​​ពួកគេ​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ប៉ុណ្ណា ក្នុងរយៈពេល​១០​ឆ្នាំ​នេះ។

And this enabled us to do a really interesting kind of analysis,

ហើយ យើងក៏​បានធ្វើការ​វិភាគដ៏អស្ចារ្យមួយ

because it allowed us to compare the predictions

ព្រោះការវិភាគនេះអាច​ឱ្យ​យើង​ប្រៀប​ធៀប​លើ

ការព្យាករណ៍របស់​អ្នក​ដែល​មាន ​អាយុ​១៨​ឆ្នាំ

of people, say, 18 years old,

to the reports of people who were 28,

នឹង​របាយការណ៍ទៅលើ ​អ្នក​ដែល​មាន​អាយុ​២៨​ឆ្នាំ

and to do that kind of analysis throughout the lifespan.

ហើយ យើង​ធ្វើ​​ការវិភាគ​បែប​​នេះ ​លើ​គ្រប់​អាយុ​ទាំង​អស់។

Here's what we found.

នេះ​ជា​លទ្ធ​ផល​ដែល​យើង​​រក​ឃើញ។

First of all, you are right,

ទី១ អ្នក​ត្រឹមត្រូវ​ហើយ

change does slow down as we age,

ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ​កាន់តែធ្លាក់ចុះទៅៗ​ ពេល​យើង​កាន់តែចាស់ទៅៗ

but second, you're wrong,

ប៉ុន្តែទី​២ អ្នក​គិត​ខុស​ហើយ

because it doesn't slow nearly as much as we think.

ព្រោះការផ្លាស់ប្ដូមិនបានធ្លាក់ចុះ ​ដូច​អ្វី​ដែល​យើង​គិត​ទេ។

At every age, from 18 to 68 in our data set,

ចាប់​ពីអាយុ ​​១៨ ​ឆ្នាំ​ដល់ ​៦៨​ឆ្នាំ

people vastly underestimated how much change

មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​មិន​សូវ​ឱ្យ​ តម្លៃ​លើ​ទំហំនៃការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ

they would experience over the next 10 years.

​ដែល​គេ​នឹង​ជួប​ប្រទះ​ ក្នុង​រយៈ​ពេល​១០​ឆ្នាំ​ទៀតនោះ​ទេ។

We call this the "end of history" illusion.

យើង​ហៅ​ថា "ចុង​បញ្ចប់​នៃ យុគសម័យនៃ​ទស្សនៈខុសឆ្គង"។

To give you an idea of the magnitude of this effect,

ដើម្បបង្ហាញអ្នកទាំងគ្នាយល់ពី ទំហំ​នៃ​ឥទ្ធិពលនេះ​

you can connect these two lines,

អ្នកអាច​ភ្ជាប់បន្ទាត់ ២នេះ ចូលគ្នា

and what you see here is that 18-year-olds

ហើយ​​អ្នកនឹង​មើល​ឃើញថា​ អ្នក​ដែលមាន​អាយុ​ ១៨​ឆ្នាំ

anticipate changing only as much

​មានការផ្លាស់​ប្ដូរ​​ដូចគ្នចទៅនឹង

as 50-year-olds actually do.

អ្នក​ដែល​មាន​អាយុ​៥០​ឆ្នាំ ដែរ។

Now it's not just values. It's all sorts of other things.

ហើយ​មិន​មែន​តែ​តម្លៃ​ទាំងនេះប៉ុណ្ណោះ​ទេ គឺគ្រប់​អ្វីៗ​ទាំង​អស់។

For example, personality.

ឧទាហរណ៍ បុគ្គលិកលក្ខណៈ។

Many of you know that psychologists now claim

អ្នក​រាល់​គ្នា​ភាគ​ច្រើន​ដឹង​ហើយ​ថា ​ចិត្ត​វិទូបានអះអាងថា

that there are five fundamental dimensions of personality:

​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​មាន​មូលដ្ឋានគ្រឺះ ​៥ គឺ

neuroticism, openness to experience,

វិនិច្ឆ័យ​និយម ការទទួលយក​បទ​ពិសោធន៍ថ្មីៗ

agreeableness, extraversion, and conscientiousness.

ភាពអព្យាក្រិត្រ ចិត្ដទូលាយ និងភាពកោតក្រែងចិត្ដ។

Again, we asked people how much they expected

យើង​ក៏​បាន​ ថាតើមនុស្សរំពឹងចង់បាន

to change over the next 10 years,

ការផ្លាស់ប្ដូរបែបណា ក្នុងរយៈ​ពេល​១០​ទៀត

and also how much they had changed over the last 10 years,

និងការផ្លាស់ប្ដូរក្នុងរយៈពេល​១០​ឆ្នាំនេះ

and what we found,

ហើយលទ្ធផល​ទទួលបានគឺ

well, you're going to get used to seeing this diagram over and over,

អ្នក​បាន​ឃើញ​ក្រាហ្វិក​បែប​នេះ​ម្ដង​ហើយ

because once again the rate of change

តែ​ជា​ថ្មី​ម្ដង​ទៀត អត្រានៃការ​ផ្លាស់ប្ដូរ

does slow as we age,

ពិត​ជា​ធ្លាក់ចុះទៅតាមវ័យរបស់ យើងពិតមែន

but at every age, people underestimate

ប៉ុន្តែ សម្រាប់មនុស្ស​គ្រប់​វ័យ​ទាំង​អស់ ​តែង​តែគិតខុស

how much their personalities will change

លើ​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​ របស់ពួកគេដែលនឹងផ្លាស់ប្ដូរ

in the next decade.

​នៅរាប់សិបឆ្នាំខាងមុខនេះ។

And it isn't just ephemeral things

ហើយ នេះ​មិន​មែន​​កើត​ឡើងក្នុងរយៈពេលខ្លី

like values and personality.

ដូចនឹង​តម្លៃ​និង​បុគ្គលិក​លក្ខណៈនោះ​ទេ។

You can ask people about their likes and dislikes,

អ្នក​អាច​សួរមនុស្សទូទៅ​អំពី ​ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត​របស់ពួកគេ

their basic preferences.

ចំណូលចិត្ត​ចម្បង​របស់​ពួកគេ​

For example, name your best friend,

ឧទាហរណ៍ ​ឈ្មោះ​មិត្ត​សំឡាញ់ជិតស្និទ្ធ

your favorite kind of vacation,

វិស្សមកាល​ដែលគេ​ចូល​ចិត្ត

what's your favorite hobby,

សកម្មភាព​កម្សាន្ដផ្សេងៗ

what's your favorite kind of music.

តន្ត្រី​ដែលគេ​ចូល​ចិត្ត

ពួកគេអាចរៀបរាប់ រឿង​​ទាំង​អស់​នេះ​បាន។

People can name these things.

We ask half of them to tell us,

យើង​បាន​សួរ​​ចំនួនពាក់​កណ្ដាល នៃពួកគេថា​៖

"Do you think that that will change over the next 10 years?"

"តើ​អ្នក​គិត​ថា​ចំណុច​ទាំង​នេះអាច​ ​ផ្លាស់ប្ដូរ​​នៅ​១០​ឆ្នាំ​ទៀតដែរឬទេ?

and half of them to tell us,

ហើយសួរ​ពាក់​កណ្ដាលផ្សេងទៀត​ថា៖

"Did that change over the last 10 years?"

"តើមានការ​ផ្លាស់ប្ដូរដែរឬទេ ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​១០​ឆ្នាំនេះ?

And what we find, well, you've seen it twice now,

ហើយ​យើង​រក​ឃើញថា អ្នកនឹង​ឃើញ​វាម្ដងទៀត​ហើយ

and here it is again:

ហើយនេះ ម្ដងទៀតហើយ

people predict that the friend they have now

ពួកគេ​បានព្យាករណ៍​ថា ​មិត្ត​ភក្តិដែល​គេរាប់អាន​ពេល​នេះ​

is the friend they'll have in 10 years,

គឺ​ជា​មិត្ត​ភក្តិ​ដែល​ពួកគេមាន ទាំង​​ពី​១០​ឆ្នាំ​មុន

the vacation they most enjoy now is the one

វិស្សមកាល​ដែល​គេ​ពេញ​ចិត្ត​បំផុតគឺ

they'll enjoy in 10 years,

ជាពេល​ដែល​គេនឹងរៀបចំនៅ ​១០​ឆ្នាំខាង​មុននេះ។

and yet, people who are 10 years older all say,

ប៉ុន្តែ អ្នក​ដែល​​ចាស់​ជាង​ ១០​ឆ្នាំ​ សុទ្ធ​តែ​និយាយ​ថា៖

"Eh, you know, that's really changed."

"ហេ ដឹង​អត់ តាម​ពិត​ វា​ផ្លាស់​ប្ដូរអញ្ចឹងហើយ"។

Does any of this matter?

បើ​អញ្ចឹង តើវាសំខាន់ដែរអត់​?

Is this just a form of mis-prediction that doesn't have consequences?

ឬវា​គ្រាន់​តែ​ជា​ការព្យាករណ៍​ខុសមួយ ​ដែល​មិន​ជះឥទ្ធិពលអីនោះទេ?

No, it matters quite a bit, and I'll give you an example of why.

ទេ វាជះឥទ្ធិពលខ្លាំងដែរ ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រាប់​ពី​មូលហេតុនោះ។

It bedevils our decision-making in important ways.

វា​ធ្វើ​ឱ្យការសម្រេច​ចិត្ត​របស់​យើង​​ ជួបការប្រឈមអាក្រក់​ជា​ច្រើន

Bring to mind right now for yourself

សូម​ពិចារណា​មើលទាំងអស់គ្នា

your favorite musician today

តារា​ដែល​អ្នក​ពេញ​ចិត្ត​នៅ​ថ្ងៃ​នេះ

and your favorite musician 10 years ago.

និង​តារា​ដែលអ្នក​ស្រលាញ់ កាលពី​១០​ឆ្នាំ​មុន។

I put mine up on the screen to help you along.

ខ្ញុំ​នឹងបង្ហាញ​តារាសំណប់របស់​ខ្ញុំ​ ដើម្បីឱ្យ​អ្នកងាយយល់។

Now we asked people

យើង​បាន​ឱ្យ​មនុស្សមួយចំនួន

to predict for us, to tell us

ឲ្យធ្វើការព្យាករណ៍ ហើយប្រាប់​យើង

how much money they would pay right now

ថា​តើ​គេអាច​ចំណាយ​ប្រាក់​ប៉ុន្មាន នៅពេលឥឡូវហ្នឹង

to see their current favorite musician

ដើម្បី​ចូល​ទស្សនា​តារា​ដែល​ពួកគេស្រលាញ់ ចូលចិត្ដ

perform in concert 10 years from now,

ដែលនឹង​សម្ដែងនៅ​ ១០​ឆ្នាំខាងមុខទៀត

and on average, people said they would pay

ហើយជា​មធ្យម​ ពួកគេ​ឆ្លើយថា​ គេ​នឹង​ចំណាយ

129 dollars for that ticket.

១២៩​ ដុល្លា​រសម្រាប់​ថ្លៃ​សំបុត្រ។

And yet, when we asked them how much they would pay

តែផ្ទុយទៅ​វិញ ពេល​យើង​សួរ​ថា ​តើ​គេអា​ច​ចំណាយប្រាក់ប៉ុន្មាន

to see the person who was their favorite

ដើម្បី​ចូល​ទស្សនាតារាដែល គេធ្លាប់ស្រលាញ់

10 years ago perform today,

​កាល​ពី​ ១០​ឆ្នាំ​មុន ដែលនឹងសម្ដែងថ្ងៃនេះ

they say only 80 dollars.

ហើយគេតប​ថា អាចចំណាយតែ ៨០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។

Now, in a perfectly rational world,

បច្ចុប្បន្ននេះ ក្នុងសង្គមដែល និយម​ហេតុនិង​ផល

these should be the same number,

ការចំណាយនេះ​គួរ​តែមាន តម្លៃ​ស្មើគ្នា

but we overpay for the opportunity

តែ​យើង​ចំណាយ​ច្រើន ​លើ​ឪកាស

to indulge our current preferences

ដើម្បីសប្បាយរីករាយ ​ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន

because we overestimate their stability.

ព្រោះ​ថា ​យើង​ឱ្យតម្លៃខ្ពស់លើ ភាពឋិតឋេរនៃការសប្បាយរីករាយនោះ ។

Why does this happen? We're not entirely sure,

ម៉េច​បាន​ទៅ​ជា​អញ្ចឹង? យើង​ក៏មិនប្រាកដ​ដែរ

but it probably has to do

តែ​ប្រហែល​ជា​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង

with the ease of remembering

ការ​បាត់បង់​ការចងចាំ

versus the difficulty of imagining.

ជាមួយនឹង ឧបសគ្គ​នៃ​ការស្រមើស្រមៃ។

Most of us can remember who we were 10 years ago,

​យើង​អាចចង​ចាំ​បាន​ថា ​យើងធ្លាប់​ជា​មនុស្ស បែបណា​កាល​ពី​ ១០​ឆ្នាំ​មុន

but we find it hard to imagine who we're going to be,

ប៉ុន្តែ​វា​ពិបាក​នឹង​ស្រមៃ ថាតើ​យើង​នឹង​ក្លាយ​ជា​យ៉ាងណា

and then we mistakenly think that because it's hard to imagine,

ហើយ ​យើងក៏បាន​គិត​ខុស​ថា​ ដោយ​សារ​តែ​វា​ពិបាក​នឹងនឹកស្រមៃ

it's not likely to happen.

នោះ​វា​ក៏​មិនអាចនឹងកើត​ឡើងបាន​ដែរ។

Sorry, when people say "I can't imagine that,"

សុំទោសផង ពេល​គេ​និយាយ​ថា៖ "ខ្ញុំ​មិន​អាច​នឹកស្មមៃមើល​បាន​ទេ"

they're usually talking about their own lack of imagination,

នោះគេ​កំពុង​តែ​ប្រាប់​​ថា ​គេ​គ្មាន​ក្ដី​ស្រមៃ​អ្វីនោះឡើយ

and not about the unlikelihood

ហើយវាមិន​សំដៅលើ ភាព​​មិន​អាច​ទៅ​រួច

of the event that they're describing.

នៃ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​និយាយនោះទេ។

The bottom line is, time is a powerful force.

អ្វីដែលសំខាន់នោះគឺ ពេល​វេលា គឺ​ជា​កម្លាំង​ចលករ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​។

It transforms our preferences.

ពេលវេលា​អាចផ្លាស់ប្ដូរ ចំណង់ចំណូលចិត្ដរបស់មនុស្ស។

It reshapes our values.

ពេលវេលាអាច​កែ​ប្រែ​តម្លៃ​របស់​យើង។

It alters our personalities.

ពេលវេលាអាចផ្លាស់ប្ដូរ​ បុគ្គលិក​លក្ខណៈ​របស់​យើង។

We seem to appreciate this fact,

យើង​ហាក់​ដូច​ជា​ ទទួល​យក​​នូវ​ការ​ពិតនេះ

but only in retrospect.

ប៉ុន្ដែ វាកើតឡើងតែក្នុង​ អតីតកាលប៉ុណ្ណោះ។

Only when we look backwards do we realize

​ពេល​យើងគិតពីអតីតកាល​ នោះទើប​យើង​ដឹងថា

how much change happens in a decade.

​យើងបាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ខ្លាំងប៉ុណ្ណា ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ ១​០ឆ្នាំនេះ។

It's as if, for most of us,

ដូច្នេះ សម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា​

the present is a magic time.

បច្ចុប្យន្នកាលហាក់​ដូច​ជា ពេលវេលា​វេទមន្ត​អញ្ចឹង។

It's a watershed on the timeline.

វា​គឺជារយៈពេលដ៏សំខាន់នៃបន្ទាត់​ពេល​វេលា។

It's the moment at which we finally

វាគឺ​ជា​ពេលវេលាមួយ ​ដែល​​យើង

become ourselves.

គឺជាយើង។

Human beings are works in progress

មនុស្សយើង ​គឺ​ជា​ផលិតផល ​ដែល​កំពុងកែ​ច្នៃ​

that mistakenly think they're finished.

តែ​​តែង​គិត​ខុស​ថា ​ពួក​គេ​ជា​ផលិតផល​សម្រេច។

The person you are right now

ខ្លួនរបស់អ្នកនៅ​ពេល​នេះ

is as transient, as fleeting and as temporary

គឺ​មិន​ស្ថិត​ស្ថេរ គង់វង្ស ជារៀងរហូតនោះទេ

as all the people you've ever been.

ពោល​គឺ អ្នកគឺជាមនុស្សដូច​ពីមុនអញ្ចឹង។

The one constant in our life is change.

អ្វី​ដែល​ស្ថិតស្ថេរ​ក្នុង​ជីវិត​យើងនោះ​គឺ​ ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ។

Thank you.

សូម​អរគុណ។

(ទះដៃ)

(Applause)