Claws vs. nails - Matthew Borths

Translator: A Veit Itc Reviewer: Sath Sodane (សាធ​ សូរ្យដាណេរ)

Consider the claw.

គួរកត់សំគាល់ពី ក្រញាំ។

Frequently found on four-limbed animals around the world,

ជាទូទៅឃើញមាន នៅលើសត្វជើងបួន​ នៅជុំវិញពិភពលោក

it’s one of nature’s most versatile tools.

វាគឺជាផ្នែកមួយរបស់ធម្មជាតិ​ ដែលវិវត្តន៏យ៉ាងគួរអោយកត់សម្គាល់។

Bears use claws for digging as well as defense.

ខ្លាឃ្មុំប្រើក្រញុាំដើម្បី ជីក និង ការពារខ្លួនរបស់វា។

An eagle’s needle-like talons can pierce the skulls of their prey.

ក្រញាំដ៏ស្រួចដូចម្ជុល របស់សត្វឥន្រ្ទី អាចចាក់ទំលុះលលាក្បាលចំណីរបស់វាបាន។

And lions can retract their massive claws for easy movement,

ហើយសត្វតោអាចខ្វាយក្រញាំដ៏ធំរបស់វា សម្រាប់ងាយស្រួលក្នុងការផ្លាស់ប្តូរទីតាំង

before flicking them out to hunt.

មុនពេលបញ្ចេញវា សម្រាប់ប្រមាញ់។

Even the ancestors of primates used to wield these impressive appendages,

សូម្បីតែបុព្វបុរសដើមនៃប្រាយមេត ក៏ធ្លាប់ ប្រើអាវុធដ៏គួរអោយកត់សម្គាល់នេះផងដែរ

until their claws evolved into nails.

រហូតដល់ពេលដែលក្រញាំរបស់គេ វិវត្តន៏ទៅជាក្រចក។

So what in our evolutionary past led to this manicured adaptation,

ដូច្នេះ តើអ្វីនៅក្នុងការវិវត្តន៏ពីដើម របស់យើង ដែលបង្កើតអោយមាន

ការបន្សាំទៅនឹងការធ្វើក្រចកនេះ

and what can nails do that their sharper cousins can’t?

ហើយ តើអ្វីដែលក្រចកអាចធ្វើបានប៉ុន្តែ បងប្អូនជីដូនមួយរបស់វាដែលស្រួចជាង

មិនអាច?

When nails first appeared in the fossil record around 55.8 million years ago,

នៅពេលដែលក្រចកត្រូវបានរកឃើញ

លើកដំបូង ក្នុងកំណត់ត្រាបុរេសំណាក

អំឡុងពេល ៥៥,៨ លានឆ្នាំមុន

claws had already been present for over 260 million years

ក្រញុាំ គឺមានវត្តមានតាំងពីមុន ២៦០ លានឆ្នាំមកម្លេះ

in the ancestors of mammals and reptiles.

នៅលើបុព្វបុរសរបស់ សត្វដែលចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះ

និង ពពួកល្មូន។

But despite the gulf of time between their emergence,

ប៉ុន្តែ ទោះបីជាមានចន្លោះនៃពេលវេលា រវាងការកើតឡើងរបស់ពួកគេក៏ដោយ

these adaptations are both part of the same evolutionary story.

ក៏ការបន្សាំទាំងនេះ គឺជាផ្នែកមួយដែល ចេញពីឯកសារ នៃរឿងវិវត្តន៏ដូចគ្នា។

Both nails and claws are made of keratin—

ទាំងក្រចក និង ក្រញាំគឺធ្វើឡើងពីកេរ៉ាទីន

a tough, fibrous protein also found in horns, scales, hooves and hair.

ជាប្រូតេអ៊ីនសរសៃម្យ៉ាងដែលរឹងដែលត្រូវបាន រកឃើញផងដែរ នៅក្នុង

ស្នែង ស្នូករឺស្រកា ក្រចកជើង និង សក់។​

This protein is produced by a wedge of tissue called the keratin matrix.

ប្រូតេអុីននេះ​ គឺត្រូវបានផលិតចេញពី បណ្តុំជាលិកា ដែលហៅថា កេរ៉ាទីន ម៉ាទ្រីស។

Rich in blood vessels and nutrients,

ដោយភាពសំបូរទៅដោយសរសៃឈាម និង សារធាតុចិញ្ចឹម

this protein factory produces an endless stream of keratin,

រោងចក្រប្រូតេអុីននេះ ផលិតកេរ៉ាទីន មិនចេះរីងស្ងួត

which is tightly packed into cells called keratinocytes.

ហើយវាត្រូវបានរៀបយ៉ាងហាប់ទៅជា កោសិកាម្យ៉ាងហៅថា កេរ៉ាទីនូសាយ។

These high-density cells give nails and claws their trademark toughness.

កោសិកាដ៏ហាប់នេះ ផ្តល់អោយក្រចក និង ក្រញុាំ នូវឈ្មោះសំគាល់ពីភាពរឹងបុឹងរបស់វា។

Since nails evolved from claws,

ដោយសារតែក្រចក វិវត្តន៏មកពីក្រញុាំ

both adaptations produce keratinocytes in the same way.

ការផ្លាស់ប្តូរទាំងពីរនេះ ផលិត កេរ៉ាទីនូសាយ តាមផ្លូវដូចគ្នា។

The cells grow out from the matrix,

កោសិការ លូតលាស់ចេញពី ម៉ាទ្រីស

emerging from the skin where they die and harden into a water-resistant sheath.

លេចចេញ ពីស្បែកដែលវានឹងស្លាប់ហើយពង្រឹងទៅជា

ស្រទាប់ការពារ ដែលធន់នឹងទឹក។

The primary difference between the two keratin coverings

ភាពខុសគ្នាជាចំបងរវាង គម្របនៃកេរ៉ាទីទាំងពីរ

is really just their shape,

គឺគ្រាន់តែទម្រង់របស់វាតែប៉ុណ្ណោះ

which depends on the shape of the bone at the end of the animal’s digits.

ដែលអាស្រ័យទៅលើ ទម្រង់នៃឆ្អឹង នៅខាងចុងនៃម្រាមរបស់សត្វ។

In claws, the bed of keratinocytes conforms to a narrow finger bone,

ក្នុងក្រញាំ​​ បណ្តោយនៃ កេរ៉ាទីនូសាយ រៀបស្របតាមបណ្តោយនៃឆ្អឹងម្រាមដៃ

wrapping around the end of the digit and radiating outwards

ស្រោបជុំវិញចុង ម្រាមដៃ ហើយ រុំព័ទ្វជុំពីខាងក្រៅ

to form a cone-shaped structure.

ដើម្បីបង្កើតជាទម្រង់រាងដូចកោន។

Animals with nails, on the other hand, have much broader digits,

សត្វដែលមានក្រចក ផ្ទុយទៅវិញ មានម្រាមដៃធំទូលាយជាង

and keratinocytes only cover the top surface of their wide bones.

ហើយ កេរ៉ាទីនូសាយ ស្រោបតែផ្នែកខាងលើ នៃឆ្អឹងដ៏ធំរបស់វាតែប៉ុណ្ណោះ។

It’s possible that nails have simply persisted as a side effect

វាអាចនិយាយបានថា ការដែលក្រចកកើតមាន​ គឺដោយសារផលប៉ះពាល់

of primates evolving wider, more dexterous fingers.

ពីការវិវត្តន៏ដ៏កាន់តែធំ និង កាន់តែមានជំនាញ នៃម្រាមដៃរបស់ប្រាយមេត។

But given what we know about the habitats of our primate ancestors,

ប៉ុន្តែយោងទៅតាមអ្វីដែលយើងដឹងអំពី ជំរករបស់បុព្វបុរសប្រាយមេតរបស់យើង

it’s more likely that nails came with their own powerful advantages.

វាទំនងជាថា ក្រចកកើតមកជាមួយនឹង គុណសម្បត្តិដ៏មានឥទ្ធិពលរបស់ពួកវាស្រាប់។

High in the forest canopy where these primates lived,

នៅក្នុងព្រៃស្តុក ដែលប្រាយមេតទាំងនេះរស់នៅ

wide finger bones and expansive finger pads were ideal

កាលណាទំហំឆ្អឹងម្រាម និង​ ចុងម្រាម កាន់តែធំ គឺកាន់តែល្អ

for gripping narrow branches.

សម្រាប់ចាប់តោងមែកឈេីតូ​ចៗ។

And nails improved that grip even further.

ហើយក្រចកកាន់តែធ្វើអោយការចាប់តោងនោះ កាន់តែប្រសើឡើង។

By providing a rigid surface to press against,

ដោយសារតែការសង្កត់ផ្ញុច នៃផ្ទៃរឹង

primates could splay out their pads to create even more contact with the trees.

ប្រាយមេត អាចពង្រីកផ្ទៃចុងម្រាមដៃ របស់គេអោយកាន់តែស្និទ្ធជាមួយដើមឈេី។

Additionally, nails improved the sensitivity of their digits

លើសពីនេះ ក្រចកកាន់តែមានរំញោចតបនឹង ម្រាមដៃរបស់គេ

by providing an extra surface to detect changes in pressure while climbing.

ដោយបង្កើនផ្ទៃប៉ះ ដើម្បីអោយដឹងពី ការផ្លាស់ប្តូរនៃសម្ពាធនៅពេលឡើងដើមឈេី។

This combination of sensitivity and dexterity

គំនួបផ្សំរវាង រំញោច និង ជំនាញ នៃការប្រើដៃនេះ

gave our ancestors the precise motor control needed to snatch up insects,

ផ្តល់អោយបុព្វបុរសយើងនូវ ការគ្រប់គ្រងចលនាកាន់តែច្បាស់លាស់

ដើម្បីចាប់សត្វល្អិត

pinch berries and seeds, and keep a firm grip on slim branches.

ក្តិចផ្លែប៊ឺរី និង គ្រាប់ធញ្ញជាតិ ហើយទប់លំនឹងនៅលើមែកតូចៗ។

The evolution of nails and the evolution of opposable thumbs and toes

ការវិវត្តន៍នៃក្រចក មេដៃ និង មេជើង

គឺមានទំនាក់ទំនងគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។

are closely linked.

And when our ancestors moved down from the trees,

ហើយនៅពេលដែលបុព្វបុរសយើង ចុះពីលើដើមឈេី

this flexible grasp enabled them to create and wield complex tools.

ការបត់បែននេះ ធ្វើអោយពួកគេអាចបង្កើត និងប្រើប្រាស់របស់របរដែលកាន់តែស្មុកស្មាញ។

Even if it was possible for wide fingers to sport claws,

បើទោះបីជា ម្រាមធំៗ អាចបង្កើតចេញជាក្រញុាំបានក៏ដោយ

their sharp points would’ve likely interfered

តែចុងស្រួចរបស់វា អាចនឹងត្រូវបានបង្អាក់

with these primates’ regular tasks.

​ការងារប្រចាំថ្ងៃ របស់ប្រាយមេតទាំងនេះ។

Claws are ideal for piercing, puncturing, and hooking,

ក្រញាំគឺល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់ ចាក់ទំលុះ ខ្វាច និង តោង

but their points make grabbing difficult, and potentially dangerous.

ប៉ុន្តែចុងរបស់វាធ្វើអោយពិបាក ក្នុងការចាប់យក និង អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់។

However, both claws and nails are used in some unexpected ways.

ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រញាំនិងក្រចកគឺ ត្រូវបានប្រើប្រាស់តាមរបៀបនឹកស្មានមិនដល់

មួយចំនួន។

Manatees use nails to grasp their food,

សត្វផេរ ប្រើក្រចករបស់វាដើម្បីក្តោបអាហារ

and researchers think elephant toenails may sense vibrations

ហើយអ្នកស្រាវជ្រាវគិតថា ក្រចកជើងរបស់ដំរី អាចដឹងពីរំញ័រ

ពីដី ដែលជួយអោយគេស្តាប់លឺ។

in the ground to help them hear.

Meanwhile, some primates, like the aye-ayes of Madagascar,

ទន្ទឹមនឹងនេះផងដែរ ប្រាយមេតមួយចំនួន ដូចជាសត្វ អាយ យ៉ាយ នៅម៉ាដាហ្គាស្ការ

have re-acquired claws.

ចាប់មានក្រញាំឡើងវិញ។

They use these extra-long appendages to tap branches and trunks,

ពួកគេប្រើប្រាស់ផ្នែកខាងចុងដ៏វែងនេះដើម្បី គោះតួដើម​ និង មែកឈេី

while listening for hollow sections with their bat-like ears.

ខណះពេលកំពុងស្តាប់រកប្រហោងឈេី ដោយប្រើត្រចៀករាងដូចប្រចៀវរបស់វា។

When they hear an opening, they burrow into the tree

នៅពេលដែលវាលឺថាមានប្រហោង វានឹងត្បុលទៅដើមឈើនោះ

and skewer grubs with their needle-like middle finger.

ហើយវានឹងខួងដោយប្រើម្រាមកណ្តាលរបស់វា ដែលស្រួចដូចម្ជុល។

We’ve only scratched the surface of all the incredible ways nails and claws

យើងទើបតែស្វែងយល់ដឹងពីមួយផ្នែកតូច នៃការដែលក្រចក និង ក្រញាំ

are used throughout the animal kingdom.

ត្រូវបានប្រើប្រាស់ នៅក្នុងអាណាចក្រសត្វ។

But as for which of these adaptations is better?

ប៉ុន្តែសម្រាប់សំនួរថាតើការសម្របខ្លួន មួយណាដែលល្អជាង?

That’s an answer we may never nail down.

វាគឺជាចម្លើយមួយដែលយើងប្រហែល មិនអាចឆ្លើយបាន។