Sugata Mitra: Build a School in the Cloud

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Mikheil Tkavadze Reviewer: George Pagava

What is going to be the future of learning?

როგორი იქნება სწავლება მომავალში?

I do have a plan,

მე მაქვს ჩემი გეგმა

but in order for me to tell you what that plan is,

მაგრამ იმისთვის რომ გითხრათ როგორია ეს გეგმა

I need to tell you a little story,

პატარა ისტორია უნდა მოგიყვეთ

which kind of sets the stage.

პატარა წინაისტორია.

I tried to look at

მე ვცადე გამეგო

where did the kind of learning we do in schools,

საიდან მოდის ის სწავლების ფორმა

where did it come from?

რომელსაც ვასწავლით სკოლაში?

And you can look far back into the past,

შეგვიძლია შორეულ წარსულში წავიდეთ

but if you look at present-day schooling the way it is,

მაგრამ დღევანდელ სწავლის მეთოდს თუ შევხედავთ

it's quite easy to figure out where it came from.

მარტივია იმის გარკვევა საიდან მოდის.

It came from about 300 years ago,

მოდის დაახლოებით 300 წლის წინდელი

and it came from the last

უკანასკნელი

and the biggest of the empires on this planet. ["The British Empire"]

და უდიდესი იმპერიიდან, რომელიც არსებობდა დედამიწაზე.

Imagine trying to run the show,

წარმოიდგინეთ რომ ცდილობთ მართვას

trying to run the entire planet,

მთელი პლანეტის მართვას

without computers, without telephones,

კომპიუტერების და ტელეფონების გარეშე

with data handwritten on pieces of paper,

ინფორმაციით, რომელიც ფურცლებზე წერია

and traveling by ships.

და იგზავნება გემებით.

But the Victorians actually did it.

მაგრამ ვიქტორიანელებმა ეს შეძლეს.

What they did was amazing.

რაც მათ გააკეთეს გასაოცარია.

They created a global computer

მათ შექმნეს გლობალური კომპიუტერი

made up of people.

ადამიანებისგან შემდგარი კომპიუტერი

It's still with us today.

და ის დღესაც მუშაობს.

It's called the bureaucratic administrative machine.

მას ჰქვია ბიუროკრატიული ადმინისტრაციული მანქანა.

In order to have that machine running,

ამ მანქანის ასამუშავებლად

you need lots and lots of people.

ბევრი ადამიანია საჭირო.

They made another machine to produce those people:

ამიტომ ასეთი ადამიანების "საწარმოებლად" კიდევ ერთი მანქანა მოიგონეს

the school.

სკოლა.

The schools would produce the people

სკოლას უნდა გამოეშვა ისეთი ადამიანები

who would then become parts of the

რომელიც შემდგომ გახდებოდა

bureaucratic administrative machine.

ბიუროკრატიული ადმინისტრაციული მანქანის ნაწილი.

They must be identical to each other.

უნდა ყოფილიყვნენ ერთნაირი

They must know three things:

და უნდა ჰქონოდათ სამი რამ:

They must have good handwriting, because the data is handwritten;

კარგი ხელწერა, იმიტომ რომ ინფორმაცია ხელნაწერი იყო;

they must be able to read;

შესძლებოდათ კითხვა;

and they must be able to do multiplication,

და უნდა შესძლებოდათ გამრავლება

division, addition and subtraction in their head.

გაყოფა, მიმატება და გამოკლება ზეპირად.

They must be so identical that you could pick one up from New Zealand

იმდენად ერთნაირი უნდა ყოფილიყვნენ რომ ახალი ზელანდიიდან

and ship them to Canada

გემით კანადაში თუ გადაიყვანდი

and he would be instantly functional.

შეუფერხებლად უნდა გაეგრძელებინათ მუშაობა იქაც.

The Victorians were great engineers.

ვიქტორიანელები ბრწყინვალე ინჟინრები იყვნენ

They engineered a system that was so robust

მათ იმდენად მყარი სისტემა შექმნეს

that it's still with us today,

რომელიც დღესაც მუშაობს

continuously producing identical people

და უშვებს ერთნაირ ხალხს

for a machine that no longer exists.

მანქანისთვის რომელიც დღეს აღარ არსებობს.

The empire is gone,

იმპერია აღარ არსებობს

so what are we doing with that design

და რას ვუპირებთ ამ სისტემას

that produces these identical people,

რომელიც ქმნის ერთნაირ ადამიანებს,

and what are we going to do next

რა არის შემდეგი ნაბიჯი

if we ever are going to do anything else with it?

თუკი ვაპირებთ რაიმე ნაბიჯის გაკეთებას?

["Schools as we know them are obsolete"]

სკოლებმა ამოწურეს თავისი თავი

So that's a pretty strong comment there.

ეს ხმამაღალი განაცხადია

I said schools as we know them now, they're obsolete.

თუმცა მე ვამბობ რომ სკოლები, იმ სახით როგორითაც გვაქვს, უსარგებლო გახდა.

I'm not saying they're broken.

არ ვამბობ რომ ცუდად ფუნქციონირებენ,

It's quite fashionable to say that the education system's broken.

ეს ძალიან მიღებული გამონათქვამია

It's not broken. It's wonderfully constructed.

მაგრამ არა, მშვენივრად ფუნქციონირებენ

It's just that we don't need it anymore. It's outdated.

უბრალოდ ამ ფორმით აღარ გვჭირდებიან, ვადა გაუვიდათ.

What are the kind of jobs that we have today?

რა სახის სამუშაოები გვაქვს დღეს?

Well, the clerks are the computers.

სამუშაოს დიდ ნაწილს კომპიუტერი ასრულებს,.

They're there in thousands in every office.

ათასობით ყველა ოფისში.

And you have people who guide those computers

ადამიანები ამ კომპიუტერებს მართავენ

to do their clerical jobs.

იმისთვის რომ საქმე გააკეთონ.

Those people don't need to be able to write beautifully by hand.

მათ აღარ სჭირდებათ ლამაზი კალიგრაფია

They don't need to be able to multiply numbers in their heads.

აღარ სჭირდებათ ზეპირად გამრავლება

They do need to be able to read.

თუმცა სჭირდებათ კითხვის ცოდნა.

In fact, they need to be able to read discerningly.

უფრო სწორად, გააზრებულად კითხვის უნარი.

Well, that's today, but we don't even know

ეს დღეს, მაგრამ ის არც ვიცით

what the jobs of the future are going to look like.

როგორი იქნება მომავლის სამსახური.

We know that people will work from wherever they want,

ვიცით რომ შეგვეძლება საიდანაც გვინდა იქიდან მუშაობა

whenever they want, in whatever way they want.

როდესაც გვინდა და რა ფორმითაც გვინდა.

How is present-day schooling going to prepare them

დღევანდელი სკოლა როგორ უწყობს ხელს

for that world?

ასეთი სამყაროსთვის მზადებას?

Well, I bumped into this whole thing completely by accident.

ამ მოვლენას სრულიად შემთხვევით წავაწყდი

I used to teach people how to write computer programs

როდესაც ადამიანებს პროგრამირებას ვასწავლიდი

in New Delhi, 14 years ago.

ნიუ დელიში, 14 წლის წინ.

And right next to where I used to work, there was a slum.

იმ ადგილთან ახლოს სადაც ვმუშაობდი, ღატაკი უბანი იყო

And I used to think, how on Earth are those kids

და ვფიქრობდი, როგორ შეიძლება ასეთმა ბავშვებმა

ever going to learn to write computer programs?

ოდესმე ისწავლონ პროგრამირება?

Or should they not?

ან არ უნდა ისწავლონ საერთოდ?

At the same time, we also had lots of parents,

ამავე დროს ბევრ მშობელს ვიცნობდი

rich people, who had computers,

მდიდრებს, რომელთაც ჰქონდათ კომპიუტერი

and who used to tell me, "You know, my son,

და ისინი ამბობდნენ ხოლმე, "იცით, ჩემი ბიჭი

I think he's gifted,

მემგონი ის გენიოსია

because he does wonderful things with computers.

ისეთ რაღაცებს აკეთებს კომპიუტერთან.

And my daughter -- oh, surely she is extra-intelligent."

და ჩემი ქალიშვილი – ოჰ, ისიც ნამდვილი ტალანტია."

And so on. So I suddenly figured that,

და ა.შ. და მეც დავფიქრდი

how come all the rich people are having

როგორ არის რომ ყველა მდიდარს

these extraordinarily gifted children?

ასეთი ტალანტი შვილი ჰყავს?

(Laughter)

(სიცილი)

What did the poor do wrong?

რა დააშავეს ღარიბებმა?

I made a hole in the boundary wall

ავდექი და ერთ–ერთ კედელში ღრმული გავაკეთე

of the slum next to my office,

ღატაკ უბანში, ჩემს ოფისთან

and stuck a computer inside it just to see what would happen

და შიგნით კომპიუტერი ჩავდგი, რომ მენახა რა მოხდებოდა

if I gave a computer to children who never would have one,

იმ შემთხვევაში თუ კომპიუტერს მივცემდი ბავშვს, რომელსაც არასოდეს ჰქონია

didn't know any English, didn't know what the Internet was.

რომელმაც არ იცის ინგლისური და არ იცის რა არის ინტერნეტი.

The children came running in.

ბავშვებმა უცებ მოირბინეს

It was three feet off the ground, and they said, "What is this?"

კომპიუტერი ცოტა შემაღლებულზე იყო და იკითხეს "ეს რა არის?"

And I said, "Yeah, it's, I don't know."

მეც ვუთხარი "ეს.. წარმოდგენა არ მაქვს."

(Laughter)

(სიცილი)

They said, "Why have you put it there?"

მეკითხებიან "აქ რატომ დააყენე?"

I said, "Just like that."

ვპასუხობ "უბრალოდ ისე."

And they said, "Can we touch it?"I said, "If you wish to."

"შეიძლება შევეხოთ?" მე ვუთხარი "როგორც გინდათ."

And I went away.

და წამოვედი

About eight hours later,

დაახლოებით რვა საათის მერე

we found them browsing and teaching each other how to browse.

მივედით და ვნახეთ რომ ერთმანეთს ასწავლიდნენ ინტერნეტში ძებნას.

So I said, "Well that's impossible, because --

და ვიფიქრეთ "ეს შეუძლებელია

How is it possible? They don't know anything."

როგორ შეიზლება? მათ არაფერი იციან."

My colleagues said, "No, it's a simple solution.

ჩემმა კოლეგამ თქვა, " მარტივია

One of your students must have been passing by,

ალბათ ჩვენმა სტუდენტმა ჩაიარა

showed them how to use the mouse."

და ასწავლა მაუსის გამოყენება."

So I said, "Yeah, that's possible."

მეც დავეთანხმე.

So I repeated the experiment. I went 300 miles out of Delhi

თუმცა ექსპერიმენტი გავიმეორეთ, ქალაქიდან 500 კილომეტრის დაშორებით

into a really remote village

მიყრუებულ სოფელში

where the chances of a passing software development engineer

სადაც პროგრამირების სტუდენტის მოხვედრის ალბათობა

was very little. (Laughter)

არც ისე მაღალია.

I repeated the experiment there.

ექსპერიმენტი გავიმეორეთ

There was no place to stay, so I stuck my computer in,

დავამონტაჟეთ კომპიუტერი

I went away, came back after a couple of months,

და წავედით, დავბრუნდით რამდენიმე თვეში,

found kids playing games on it.

და ბავშვები კომპიუტერზე თამაშებს თამაშობდნენ.

When they saw me, they said,

როდესაც დამინახეს მითხრეს

"We want a faster processor and a better mouse."

"უფრო ძლიერი პროცესორი და უკეთესი მაუსი გვინდა."

(Laughter)

(სიცილი)

So I said, "How on Earth do you know all this?"

"საიდან იცით ეს ყველაფერი?" ვკითხე

And they said something very interesting to me.

და ძალიან საინტერესო პასუხი გამცეს.

In an irritated voice, they said,

გაღიზიანებული ხმით მითხრეს

"You've given us a machine that works only in English,

"შენ დაგვიტოვე მანქანა რომელიც მარტო ინგლისურად მუშაობს

so we had to teach ourselves English in order to use it." (Laughter)

ასე რომ ჩვენს თავს ვასწავლეთ ინგლისური რომ გამოგვეყენებინა."

That's the first time, as a teacher,

ეს იყო პირველი შემთხვევა

that I had heard the word "teach ourselves" said so casually.

როდესაც გავიგე "ჩვენს თავს ვასწავლეთ" ამ ფორმით.

Here's a short glimpse from those years.

ესეც ეპიზოდები ამ პერიოდიდან.

That's the first day at the Hole in the Wall.

ეს კომპიუტერის დაყენების პირველი დღეა.

On your right is an eight-year-old.

მარჯვნივ 8 წლის ბავშვია.

To his left is his student. She's six.

მარცხნივ მისი მოწაფე, 6 წლის.

And he's teaching her how to browse.

და ასწავლის ინტერნეტში ძებნას.

Then onto other parts of the country,

შემდეგ ქვეყნის სხვა ნაწილებში

I repeated this over and over again,

ვიმეორებდი და ვიმეორებდი ამ ექსპერიმენტს

getting exactly the same results that we were.

და იმავე შედეგებს ვიღებდი.

["Hole in the wall film - 1999"]

ფილმი "ღრმული კედელში – 1999"

An eight-year-old telling his elder sister what to do.

8 წლის ბავშვი ეუბნება უფროს დას რა გააკეთოს.

And finally a girl explaining in Marathi what it is,

და გოგო რომელიც ინდურ დიალექტზე ხსნის რა არის ეს

and said, "There's a processor inside."

და ამბობ "შიგნით პროცესორია."

So I started publishing.

ასე რომ დავიწყე ამაზე წერა.

I published everywhere. I wrote down and measured everything,

გამოვაქვეყნე ყველგან, ჩავიწერე და გავზომე ყველაფერი

and I said, in nine months, a group of children

და ვთქვი, რომ ცხრა თვეში, ბავშვების ჯგუფი

left alone with a computer in any language

მარტო დარჩენილი ნებისმიერი ენის კომპიუტერთან

will reach the same standard as an office secretary in the West.

იმავე სტანდარტს მიაღწევს რასაც ოფისის მუშაკი დასავლეთში.

I'd seen it happen over and over and over again.

სწორედ ამას ვხედავდი გამუდმებით.

But I was curious to know, what else would they do

მაგრამ მაინტერესებდა კიდევ რა შეუძლიათ

if they could do this much?

თუ ამდენის გაკეთებას ახერხებენ?

I started experimenting with other subjects,

ასე რომ დავიწყე თემებზე ექსპერიმენტი

among them, for example, pronunciation.

მათ შორის მაგალითად გამოთქმაზე.

There's one community of children in southern India

არის ერთი რეგიონი სამხრეთ ინდოეთში

whose English pronunciation is really bad,

სადაც ინგლისური გამოთქმა განსაკუთრებით ცუდი აქვთ

and they needed good pronunciation because that would improve their jobs.

და ამის გაუმჯობესება უკეთეს სამსახურს აპოვნინებდათ.

I gave them a speech-to-text engine in a computer,

ასე რომ მივეცი ავტომატური ბეჭდვის მექანიზმი

and I said, "Keep talking into it until it types what you say."

და ვუთხარი "ელაპარაკეთ მანამდე, სანამ ზუსტად იმას არ დაბეჭდავს რასაც ამბობთ."

(Laughter)

(სიცილი)

They did that, and watch a little bit of this.

და ასეც მოიქცნენ.

Computer: Nice to meet you.Child: Nice to meet you.

კომპიუტერი: მოხარული ვარ გაცნობით. ბავშვი: მოხარული ვარ გაცნობით.

Sugata Mitra: The reason I ended with the face

ეხლა იმიტომ შევჩერდი

of this young lady over there is because I suspect many of you know her.

ამ ქალბატონის სახეზე, რომ სავარაუდოდ მრავალი თქვენგანი იცნობს მას.

She has now joined a call center in Hyderabad

ამჟამად მუშაობს ქოლ–ცენტრში

and may have tortured you about your credit card bills

და შესაძლოა თქვენი საკრედიტო ბარათის შესახებ გაწვდით ინფორმაციას

in a very clear English accent.

გამართული ინგლისური აქცენტით.

So then people said, well, how far will it go?

შემდეგ უკვე კითხულობდნენ, სადამდე შეიძლება ეს ყველაფერი გაგრძელდეს?

Where does it stop?

სად არის საზღვარი?

I decided I would destroy my own argument

გადავწყვიტე ჩემივე არგუმენტი გამებათილებინა

by creating an absurd proposition.

და აბსურდული შემოთავაზება გავაკეთე.

I made a hypothesis, a ridiculous hypothesis.

ეს ჰიპოთეზა, სასაცილო ჰიპოთეზა..

Tamil is a south Indian language, and I said,

თამილი არის სამხრეთ ინდოეთში დიალექტი და ვთქვი

can Tamil-speaking children in a south Indian village

შესაძლოა თამილზე მოლაპარაკე ბავშვმა, სამხრეთის სოფლიდან

learn the biotechnology of DNA replication in English

ისწავლოს დნმ–ის კლონირების ბიოტექნოლოგია ინგლისურად

from a streetside computer?

მხოლოდ ქუჩის კომპიუტერის გამოყენებით?

And I said, I'll measure them. They'll get a zero.

და ვიფიქრე, შევაფასებ. მიიღებენ ნულს.

I'll spend a couple of months, I'll leave it for a couple of months,

შემდეგ რამდენიმე თვეს დავტოვებ

I'll go back, they'll get another zero.

როცა დავბრუნდები ისევ მიიღებენ ნულს.

I'll go back to the lab and say, we need teachers.

და შემეძლება დავბრუნდე ლაბორატორიაში და ვთქვა რომ გვჭირდება მასწავლებლები.

I found a village. It was called Kallikuppam in southern India.

ასე რომ ვიპოვნე ასეთი სოფელი, კალიკუპამი, სამხრეთ ინდოეთში

I put in Hole in the Wall computers there,

და დავამონტაჟე კედელში კომპიოუტერი

downloaded all kinds of stuff from the Internet about DNA replication,

გადმოვწერე ინტერნეტიდან დნმ–ის კლონირებაზე მასალები

most of which I didn't understand.

რომლის უმეტესობა მეც არ მესმოდა.

The children came rushing, said, "What's all this?"

და ბავშვებმად მოირბინეს და მკითხეს "ეს რა არის?"

So I said, "It's very topical, very important. But it's all in English."

მეც ვუთხარი "ეს ძალიან მნიშვნელოვანი რამეა, მაგრამ სულ ინგლისურადაა."

So they said, "How can we understand such big English words

და მეკითხებიან "როგორ გავიგოთ ამხელა ინგლისური სიტყვები

and diagrams and chemistry?"

და დიგრამები და ქიმია?"

So by now, I had developed a new pedagogical method,

ამ დროისთვის უკვე შემუშავებული მქონდა ახალი პედაგოგიური მეთოდი

so I applied that. I said, "I haven't the foggiest idea."

და მეც გამოვიყენე. ვუთხარი "წარმოდგენა არ მაქვს."

(Laughter)

(სიცილი)

"And anyway, I am going away."

"და საერთოდაც, მე მივდივარ."

(Laughter)

(სიცილი)

So I left them for a couple of months.

რამდენიმე თვით დავტოვე.

They'd got a zero. I gave them a test.

მანამდე ტესტი ჩავუტარე, ნული მიიღეს.

I came back after two months

დავბრუნდი ორი თვის შემდეგ

and the children trooped in and said, "We've understood nothing."

ბავშვები შეიკრიბნენ და თქვეს "ვერაფერი გავიგეთ."

So I said, "Well, what did I expect?"

მეც ვიფიქრე "რას ველოდი?"

So I said, "Okay, but how long did it take you

და ვთქვი "კარგი, მაგრამ რამდენი დრო დაგჭირდათ

before you decided that you can't understand anything?"

სანამ გადაწყვეტდით რომ არაფერი გესმით?"

So they said, "We haven't given up.

მათ თქვეს "ჯერ არ დავნებებულვართ.

We look at it every single day."

ყოველ დღე მოვდივართ და ვუყურებთ."

So I said, "What? You don't understand these screens

მე ვთქვი "რა? არაფერი გესმით ამ ეკრანზე

and you keep staring at it for two months? What for?"

და მაინც მოდიხართ და უყურებთ ორი თვეა? რისთვის?"

So a little girl who you see just now,

შემდეგ ამ პატარა გოგონამ,

she raised her hand, and she says to me in broken Tamil and English,

აწია ხელი და დამტვრეულ თამილ–ინგლისურით მეუბნება

she said, "Well, apart from the fact that

"გარდა იმ ფაქტისა

improper replication of the DNA molecule causes disease,

რომ დნმ–ის მოლეკულის არასათანადო კლონირებამ შეიძლება დაავადება გამოიწვიოს

we haven't understood anything else."

ვერაფერი გავიგეთ."

(Laughter) (Applause)

(სიცილი)

So I tested them.

შემდეგ ტესტი ჩავუტარე.

I got an educational impossibility, zero to 30 percent

და საგანმანათლებლო პარადოქსი მივიღე, ნულიდან 30 პროცენტამდე

in two months in the tropical heat

მხოლოდ ორ თვეში, ტროპიკულ სიცხეში

with a computer under the tree in a language they didn't know

მხოლოდ ერთი კომპიუტერით ხის ქვეშ, რომლიც მათთვის გაუგებარ ენაზე მუშაობს

doing something that's a decade ahead of their time.

იმ თემაზე, რომელიც ათწლეულით წინაა.

Absurd. But I had to follow the Victorian norm.

აბსურდი. მაგრამ მე ვიქტორიანული ნორმით უნდა მემოქმედა.

Thirty percent is a fail.

30 პროცენტი ჩაჭრას ნიშნავს.

How do I get them to pass? I have to get them 20 more marks.

როგორ შევძლო რომ ჩააბარონ? როგორ მოვაგროვებინო დამატებითი 20 ქულა?

I couldn't find a teacher. What I did find was a friend that they had,

არ შემეძლო მასწავლებლის პოვნა. ვიპოვნე მხოლოდ მათი მეგობარი

a 22-year-old girl who was an accountant

22 წლის ბუღალტერი გოგონა

and she played with them all the time.

რომელიც მათ ეთამაშებოდა ხოლმე.

So I asked this girl, "Can you help them?"

და ვეკითხები "შეგიძლია დაეხმარო?"

So she says, "Absolutely not.

მეუბნება "გამორიცხულია.

I didn't have science in school. I have no idea

სკოლაში არ მისწავლია მეცნიერება. წარმოდგენა არ მაქვს

what they're doing under that tree all day long. I can't help you."

რას აკეთებენ მთელი დღე იმ ხის ქვეშ. ვერ დაგეხმარები."

I said, "I'll tell you what. Use the method of the grandmother."

მე ვეუბნები "აი რას გეტყვი. გამოიყენე ბებიის მეთოდი."

So she says, "What's that?"

მეკითხება, "ეგ რა არის?"

I said, "Stand behind them.

"დადექი მათ უკან

Whenever they do anything, you just say,

და როდესაც რამეს გააკეთებენ უბრალოდ უთხარი

'Well, wow, I mean, how did you do that?

ვაუ, ეგ როგორ გააკეთე?

What's the next page? Gosh, when I was your age, I could have never done that.'

შემდეგ გვერდზე რა ხდება? ღმერთო, როდესაც თქვენხელა ვიყავი ეგეთი რამე არ შემეძლო.

You know what grannies do."

ხომ იცი, რასაც ბებიები აკეთებენ."

So she did that for two more months.

და ასეც იქცეოდა კიდევ ორი თვე.

The scores jumped to 50 percent.

შედეგები ავიდა 50 პროცენტზე.

Kallikuppam had caught up

კალიკუპამი დაეწია

with my control school in New Delhi,

ჩემს საკონტროლო სკოლას ნიუ დელიში,

a rich private school with a trained biotechnology teacher.

მდიდარ კერძო სკოლას, ბიოტექნოლოგიაში გამოცდილი მასწავლებლით.

When I saw that graph I knew there is a way to level the playing field.

როდესაც ეს დავინახე, მივხვდი რომ შეიძლება სურათის შეცვლა.

Here's Kallikuppam.

ესეც კალიკუპამი.

(Children speaking) Neurons ... communication.

ნეირონები.... კომუნიკაცია.

I got the camera angle wrong. That one is just amateur stuff,

კამერის კუთხე ცუდად შევარჩიე.

but what she was saying, as you could make out,

მაგრამ აქ ამბობს, თუ გაარჩიეთ

was about neurons, with her hands were like that,

ნეირონებზე ლაპარაკობს, ხელები ასე უჭირავს

and she was saying neurons communicate.

და ამბობს რომ ნეირონები ურთიერთობენ.

At 12.

12 წლის ასაკში.

So what are jobs going to be like?

ასე რომ, როგორი იქნება მომავლის სამსახური?

Well, we know what they're like today.

ვიცით როგორი არის დღეს.

What's learning going to be like? We know what it's like today,

როგორი იქნება სწავლება? ვიცით როგორი არის დღეს,

children pouring over with their mobile phones on the one hand

ბავშვები ერთი ხელით მობილურებში არიან ცამძვრალი

and then reluctantly going to school to pick up their books with their other hand.

და მერე უხალისოდ მიდიან სკოლაში რომ მეორე ხელით წიგნი აიღონ.

What will it be tomorrow?

როგორი იქნება ეს ხვალ?

Could it be that we don't need to go to school at all?

შეიძლება საერთოდ აღარ დაგვჭირდეს სკოლაში წასვლა?

Could it be that, at the point in time when you need to know something,

შეიძლება რომ ოდესმე, თუკი რამის ცოდნა დაგჭირდება,

you can find out in two minutes?

შესაძლებელი იყოს ნებისმიერი პასუხის 2 წუთში პოვნა?

Could it be -- a devastating question,

შეიძლება რომ – გამანადგურებელი კითხვა,

a question that was framed for me by Nicholas Negroponte --

კითხვა რომელიც ნიკოლას ნეგროპონტემ დასვა –

could it be that we are heading towards or maybe in

შეიძლება რომ მომავალში, ან უკვე ეხლა

a future where knowing is obsolete?

ცოდნამ ამოწურა თავი?

But that's terrible. We are homo sapiens.

მაგრამ ეს საშინელებაა. ჩვენ ჰომო საპიენსები ვართ.

Knowing, that's what distinguishes us from the apes.

ცოდნა არის რაც გამოგვარჩევს მაიმუნებისგან.

But look at it this way.

მაგრამ ასე შევხედოთ

It took nature 100 million years

ბუნებას 100 მილიონი წელი დასჭირდა

to make the ape stand up

რომ მაიმუნისთვის ორ ფეხზე სიარული ესწავლებინა

and become Homo sapiens.

და ჰომო საპიენსად ჩამოეყალიბებინა.

It took us only 10,000 to make knowing obsolete.

ჩვენ კი მხოლოდ 10 000 იმისთვის რომ ცოდნა უსარგებლო გაგვეხადა.

What an achievement that is.

წარმოიდგინეთ რა მიღწევაა!

But we have to integrate that into our own future.

მაგრამ ამის ინტეგრირება უნდა მოვახერხოთ მომავალში.

Encouragement seems to be the key.

წახალისება გადამწყვეტი ელემენტია.

If you look at Kuppam,

თუ კუპამს შევხედავთ,

if you look at all of the experiments that I did,

ან სხვა ექსპერიმენტებს,

it was simply saying, "Wow," saluting learning.

ჩვენი როლი იყო "ვაუ". სწავლის წახალისება.

There is evidence from neuroscience.

არსებობს ფაქტებიც ნეირომეცნიერებიდან

The reptilian part of our brain, which sits in the center of our brain,

ტვინის ნაწილი, რომელიც ცენტრალურ ნაწილშია

when it's threatened, it shuts down everything else,

როდესაც საფრთხეს ხედავს, კეტავს ყველაფერს

it shuts down the prefrontal cortex, the parts which learn,

ტვინის წინა კორტექსს, ნაწილს რომელიც სწავლაზეა პასუხისმგებელი

it shuts all of that down.

ყველაფერს ერთად.

Punishment and examinations are seen as threats.

დასჯა და გამოცდები აღიქმება როგორც საფრთხე.

We take our children, we make them shut their brains down,

ასე რომ ჩვენს ბავშვებს, ვუკეტავთ ტვინს

and then we say, "Perform."

და ვეუბნებით "შედეგი გვაჩვენეთ."

Why did they create a system like that?

რატომ შეიქმნა ასეთი სისტემა?

Because it was needed.

იმიტომ რომ საჭირო იყო.

There was an age in the Age of Empires

იყო დრო, იმპერიის საუკუნე

when you needed those people who can survive under threat.

როდესაც საჭირო იყო ხალხი საფრთხის პირობებში გადარჩენილიყო.

When you're standing in a trench all alone,

როდესაც სანგარში ხარ მარტო

if you could have survived, you're okay, you've passed.

თუ გადარჩები, კარგია, ჩააბარე გამოცდა.

If you didn't, you failed.

თუ არა, მაშინ ჩაიჭერი.

But the Age of Empires is gone.

მაგრამ ეს ერა დასრულდა.

What happens to creativity in our age?

რა მოსდის შემოქმედებას ჩვენს საუკუნეში?

We need to shift that balance back

ჩვენ უნდა აღვადგინოთ ბალანსი

from threat to pleasure.

საფრთხიდან სიამოვნებამდე.

I came back to England looking for British grandmothers.

მეც დავბრუნდი ინგლისში, ბრიტანელი ბებიების საძებნელად.

I put out notices in papers saying,

გამოვაქვეყნე განცხადებები

if you are a British grandmother, if you have broadband and a web camera,

თუ ხართ ბრიტანელი ბებია და გაქვთ ინტერნეტი და ვებ–კამერა

can you give me one hour of your time per week for free?

შეგიძლიათ უფასოდ დამითმოთ ერთი საათი კვირაში?

I got 200 in the first two weeks.

პირველ ორ კვირაში 200 გამომეხმაურა

I know more British grandmothers than anyone in the universe. (Laughter)

უფრო მეტ ბრიტანელ ბებიას ვიცნობ ვიდრე ნებისმიერი ამ ქვეყნად.

They're called the Granny Cloud.

"ბებიების ღრუბელს" ვეძახით.

The Granny Cloud sits on the Internet.

ეს ბებიების ღრუბელი ზის ინტერნეტში

If there's a child in trouble, we beam a Gran.

თუ ბავშვი გასაჭირშია, ვუგზავნით ბებიას.

She goes on over Skype and she sorts things out.

უკავშირდება სკაიპით და ალაგებს სიტუაციას.

I've seen them do it from a village called Diggles

მინახავს სოფელ დიგლსიდან

in northwestern England,

ჩრდილო–დასავლეთ ინგლისიდან,

deep inside a village in Tamil Nadu, India,

ინდოეთის სოფელ ნადუში

6,000 miles away.

12 000 კილომეტრის დაშორებით.

She does it with only one age-old gesture.

და მხოლოდ ერთი გამოცდილი ჟესტით აკეთებს ამას,

"Shhh."

"შშშშ"

Okay?

გასაგებია?

Watch this.

უყურეთ.

Grandmother: You can't catch me. You say it.

(ვერ დამიჭერ. გაიმეორეთ)

You can't catch me.

(ვერ დამიჭერ)

Children: You can't catch me.

ბავშვები: (ვერ დამიჭერ)

Grandmother: I'm the Gingerbread Man.Children: I'm the Gingerbread Man.

ბებია: მე ჟღალწვერა კაცი ვარ. ბავშვები: მე ჟღალწვერა ბავშვი ვარ.

Grandmother: Well done! Very good.

ბებია: კარგია! ყოჩაღ.

SM: So what's happening here?

რა ხდება აქ?

I think what we need to look at is

ვფიქრობ ჩვენ გვჭირდება

we need to look at learning

შევხედოთ სწავლებას

as the product of educational self-organization.

როგორც საგანმანათლებლო თვით–ორგანიზაციის პროდუქტს.

If you allow the educational process to self-organize,

თუ მისცემ ამ პროცესს თვით–ორგანიზების საშუალებას

then learning emerges.

სწავლება თავისით ხდება.

It's not about making learning happen.

არ არის საჭირო "უზრუნველყო" სწავლება.

It's about letting it happen.

უბრალოდ აცალე და მოხდება.

The teacher sets the process in motion

მასწავლებელი უბრალოდ პროცესის ინიცირებას ახდენს

and then she stands back in awe

და შემდეგ აკვირდება აღფრთოვანებული

and watches as learning happens.

და მის თვალწინ ვითარდება სწავლების პროცესი.

I think that's what all this is pointing at.

ვფიქრობ სწორედ აქეთ მიდის.

But how will we know? How will we come to know?

მაგრამ როგორ, როგორ მივიღებთ ცოდნას?

Well, I intend to build

ჩემი მიზანია შევქმნა

these Self-Organized Learning Environments.

ასეთი თვით–ორგანიზებადი სწავლების გარემო(SOLE)

They are basically broadband, collaboration

რომელიც ძირითადად შედგება ინტერნეტის, კოლაბორაციის

and encouragement put together.

და წახალისების შერწყმით.

I've tried this in many, many schools.

ეს ბევრ სკოლაში გამომიცდია

It's been tried all over the world, and teachers

გამომიცდია მთელი მსოფლიოს მასშტაბით და მასწავლებლები

sort of stand back and say, "It just happens by itself?"

გაოცებული უყურებენ "ეს თავისით ხდება?"

And I said, "Yeah, it happens by itself.""How did you know that?"

და მეც ვპასუხობ "ეგრე გამოდის." "რა იცოდი?"

I said, "You won't believe the children who told me

ჩემი პასუხია "არ დაიჯერებთ რომელმა ბავშვებმა მითხრეს

and where they're from."

და სად ცხოვრობენ ისინი."

Here's a SOLE in action.

ესეც SOLE მოქმედებაში.

(Children talking)

(ბავშვები ლაპარაკობენ)

This one is in England.

ეს ინგლისში ხდება.

He maintains law and order,

ის ინარჩუნებს წესრიგს

because remember, there's no teacher around.

შენიშნეთ, მასწავლებელი არ არის იქვე.

Girl: The total number of electrons is not equal to the total number of protons -- SM: Australia

გოგონა: ელექტრონების ჯამი არ არის პროტონების რაოდენობის ტოლი

Girl: -- giving it a net positive or negative electrical charge.

ამიტომ ხდება დადებითი ან უარყოფითი მუხტის მიღება.

The net charge on an ion is equal to the number of protons

იონის მუხტი ტოლია პროტონების რაოდენობას

in the ion minus the number of electrons.

გამოკლებული ელექტრონების რაოდენობა ამავე იონში.

SM: A decade ahead of her time.

ათწლეულით წინაა თავის დროზე.

So SOLEs, I think we need a curriculum of big questions.

ვფიქრობ, მთავარია გვქონდეს "დიდი კითხვების" კურიკულიმი, სასწავლო ცხრილი

You already heard about that. You know what that means.

შეიძლება გაგიგიათ. გაგიგიატ რას ნიშნავს ეს.

There was a time when Stone Age men and women

იყო დრო როდესაც ქვის ხანის ხალხი

used to sit and look up at the sky and say,

დაჯდებოდა და ცას ახედავდა და იტყოდა

"What are those twinkling lights?"

"რა არის ის მოციმციმე შუქი?"

They built the first curriculum, but we've lost sight of those wondrous questions.

სწორედ მათ შექმნეს პირველი კურიკულიმი, თუმცა ასეთი საოცარი კითხვები ნელ–ნელა დაიკარგა საწავლებაში.

We've brought it down to the tangent of an angle.

ჩვენ ეს კუთხის ტანგესის პოვნამდე დავიყვანეთ.

But that's not sexy enough.

მაგრამ ეს არაა საკმარისაც მიმზიდველი.

The way you would put it to a nine-year-old is to say,

9 წლის ბავშვს ეს ამგვარად უნდა აუხსნა

"If a meteorite was coming to hit the Earth,

"მეტეორი რომ უახლოვდებოდეს დედამიწას,

how would you figure out if it was going to or not?"

როგორ გაიგებ დაეჯახება თუ არა?"

And if he says, "Well, what? how?"

და თუ გკითხავენ "კი მაგრამ, როგორ?"

you say, "There's a magic word. It's called the tangent of an angle,"

შენ ეტყვი "არსებობს მაგიური სიტყვა. ჰქვია კუთხის ტანგესი"

and leave him alone. He'll figure it out.

და შემდეგ დატოვებ მარტო. ის მისით გაარკვევს.

So here are a couple of images from SOLEs.

ესეც რამდენიმე სურათი SOLE-დან.

I've tried incredible, incredible questions --

მე საოცარი, საოცარი კითხვები გამომიცდია

"When did the world begin? How will it end?" —

"როდის დაიწყო სამყარო? როდის დასრულდება?"

to nine-year-olds.

9 წლის ბავშვებთან.

This one is about what happens to the air we breathe.

ეს ეხება სასუნთქ ჟანგბადს.

This is done by children without the help of any teacher.

ეს ბავშვების მიერ გაკეთებულია, მასწავლებლის ჩარევის გარეშე.

The teacher only raises the question,

მასწავლებელი მხოლოდ კითხვებს სვამს,

and then stands back and admires the answer.

შემდეგ აკვირდება და იწონებს პასუხს.

So what's my wish?

რა არის ჩემი სურვილი?

My wish is

ჩემი სურვილია

that we design the future of learning.

რომ შევქმნათ მომავლის სასწავლო მოდელი.

We don't want to be spare parts

ჩვენ არ გვინდა უბრალო ნაწილები ვიყოთ

for a great human computer, do we?

დიდი კომპიუტერისთვის, ხომ ასეა?

So we need to design a future for learning.

ამიტომ უნდა შევქმნათ მოდელი მომავლისთვის.

And I've got to -- hang on,

ერთი წუთით,

I've got to get this wording exactly right,

მინდა ზუსტად ამოვიკითხო,

because, you know, it's very important.

იმიტომ რომ ეს ძალიან მნიშვნელოვანია.

My wish is to help design a future of learning

ჩემი სურვილია მომავლის სწავლების მოდელის შექმნა

by supporting children all over the world

იმისთვის, რომ მსოფლიოში ყველა ბავშვს დავეხმაროთ

to tap into their wonder and their ability to work together.

საკუთარი ცნობიმოყვარეობის და შესაძლებლობების ერთად გამოყენებაში.

Help me build this school.

დამეხმარეთ ამ სკოლის შექმნაში.

It will be called the School in the Cloud.

მისი სახელი იქნება "სკოლა ღრუბლებში"

It will be a school where children go on these intellectual adventures

ეს იქნება სკოლა სადაც ბავშვები ინტელექტუალურ თავგადასავლებში იმოგზაურებენ

driven by the big questions which their mediators put in.

რომელსაც მნიშვნელოვანი კითხვებით აღძრავს მედიატორი.

The way I want to do this

ჩემი სურვილია ავაშენო

is to build a facility where I can study this.

ადგილი, სადაც შევისწავლი ამას.

It's a facility which is practically unmanned.

ადგილი რომელსაც პრაქტიკულად არ ეყოლება თანამშრომელი.

There's only one granny

მხოლოდ ერთი ბებია

who manages health and safety.

რომელიც უსაფრთხოებაზე ზრუნავს

The rest of it's from the cloud.

დანარჩენი მოდის ინტერნეტით.

The lights are turned on and off by the cloud,

შუქიც კი ინტერნეტით იმართება,

etc., etc., everything's done from the cloud.

და ა,შ. ყველაფერი კეთდება ინტერნეტში განთავსებული "ღრუბლიდან".

But I want you for another purpose.

მაგრამ მე სხვა რამეში მჭირდება დახმარება.

You can do Self-Organized Learning Environments

თქვენც შეგიძლიათ შექმნათ SOLE-ები

at home, in the school, outside of school, in clubs.

სახლში, სკოლაში, კლუბებში.

It's very easy to do. There's a great document

ეს ძალიან ადვილია

produced by TED which tells you how to do it.

და შეგიძლიათ დოკუმენტიც გადმოწეროთ და ნახოთ როგორ.

If you would please, please do it

თუ შეგიძლიათ, გთხოვთ, გთხოვთ გააკეთოთ

across all five continents

ყველა კონტინენტზე

and send me the data,

და გამომიგზავნეთ მონაცემები

then I'll put it all together, move it into the School of Clouds,

რომელსაც მე შევკრებ და შევიტან ღრუბელში ამ ერთიან სკოლაში

and create the future of learning.

და შევქმნით მომავლის სწავლის პროცესს.

That's my wish.

ესაა ჩემი სურვილი.

And just one last thing.

და კიდევ ერთი რამ.

I'll take you to the top of the Himalayas.

ეხლა წაგიყვანთ ჰიმალაის მთებში

At 12,000 feet, where the air is thin,

3600 კილომეტრზე, სადაც სუნთქვაც ჭირს,

I once built two Hole in the Wall computers,

ერთხელ ორი კომპიუტერი ჩავიტანე

and the children flocked there.

და ბავშვები იქაც მიაწყდნენ.

And there was this little girl who was following me around.

და იქ იყო ერთი გოგონა, რომელიც გვერდში მომყვებოდა

And I said to her, "You know, I want to give a computer to everybody, every child.

და მე ვუთხარი "იცი, მე მინდა ყველას მივცე კომპიუტერი, ყველა ბავშვს.

I don't know, what should I do?"

და არ ვიცი, რა უნდა ვქნა?"

And I was trying to take a picture of her quietly.

და თან მინდოდა ჩუმად სურათი გადამეღო.

She suddenly raised her hand like this, and said to me,

უცებ ხელი ასწია ასე და მითხრა,

"Get on with it."

"საქმეს შეუდექი."

(Laughter) (Applause)

(სიცილი)

I think it was good advice.

ვფიქრობ კარგი რჩევაა.

I'll follow her advice. I'll stop talking.

ვიქცევი ამ რჩევის მიხედვით. ვწყვეტ საუბარს.

Thank you. Thank you very much.

მადლობა. დიდი მადლობა

(Applause)

(აპლოდისმენტები)

Thank you. Thank you. (Applause)

მადლობა, მადლობა.

Thank you very much. Wow. (Applause)

დიდი მადლობა, ვაუ.