The art of asking | Amanda Palmer

آماندا پالمر: هنر درخواست کردن

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Amirpouya Ghaemian Reviewer: soheila Jafari

(Breathes in)

(نفس عمیق)

(Breathes out)

من همیشه از راه موسیقی پول در نمی آوردم.

So, I didn't always make my living from music.

به مدت پنج سال پس از فارغ التحصیلی

For about the five years after graduating

از یک دانشگاه شناخته شده ی علوم انسانی،

from an upstanding liberal arts university,

this was my day job.

این کار روزانه ی من بود.

(Laughter)

I was a self-employed living statue called the Eight-Foot Bride,

من یک مجسمه ی متحرک بودم به نام "عروس ۳ متری" که برای خودم کار می کردم،

and I love telling people I did this for a job,

و من دوست دارم به بقیه بگویم که زمانی این کار را به عنوان یک شغل انجام می دادم،

because everybody always wants to know,

زیرا همه همیشه می خواهند بدانند،

who are these freaks in real life.

این آدم های عجیب و غریب در زندگی واقعی چه کار می کنند؟

(Laughter)

Hello.

سلام!

I painted myself white one day, stood on a box,

من هر روز صورتم را با کرم پودر سفید می کردم، روی یک جعبه می ایستادم،

put a hat or a can at my feet,

یک کلاه یا قوطی روی پاهایم می گذاشتم،

and when someone came by and dropped in money,

و وقتی کسی می آمد و در آن پولی می گذاشت،

به او یک گل می دادم و عمیقاً در چشم هایش نگاه می کردم.

I handed them a flower --

and some intense eye contact.

و اگر آن ها گل را نمی گرفتند،

And if they didn't take the flower,

I threw in a gesture of sadness and longing --

با حالت اندوه و حسرت آن ها را بدرقه می کردم.

با حالت اندوه و حسرت آن ها را بدرقه می کردم.

as they walked away.

(خنده ی حاضرین)

(Laughter)

So I had the most profound encounters with people,

بنابراین من عمیق ترین ارتباط ها را با مردم تجربه کردم،

especially lonely people

مخصوصاً افراد تنهایی که به نظر می آمد

who looked like they hadn't talked to anyone in weeks,

هفته هاست با هیچکس صحبت نکرده اند،

and we would get this beautiful moment of prolonged eye contact

و ما اجازه می دادیم این لحظه ی طولانی زیبای ارتباط چشمی در یک خیابان اتفاق بیفتد،

و ما اجازه می دادیم این لحظه ی طولانی زیبای ارتباط چشمی در یک خیابان اتفاق بیفتد،

being allowed in a city street,

and we would sort of fall in love a little bit.

و می توان گفت کمی به هم علاقمند می شدیم.

And my eyes would say --

من با چشمانم می گفتم، "متشکرم. من تو را می بینم و احساس می کنم."

"Thank you.

I see you."

And their eyes would say --

و آن ها با چشمانشان می گفتند،

"هیچکس مرا نمی بیند. متشکرم."

"Nobody ever sees me.

Thank you."

و گاهی اوقات نیز مورد آزار و اذیت قرار می گرفتم.

I would get harassed sometimes.

People would yell at me from their cars.

بعضی ها از داخل ماشین هایی که می گذشتند سر من داد می زدند.

"Get a job!"

"برو کار کن!"

(Laughing) And I'd be, like,

و من می خواستم بگویم، "این کار من است."

"This is my job."

But it hurt, because it made me fear

اما این حرف مرا ناراحت می کرد،

that I was somehow doing something un-joblike

زیرا باعث می شد فکر کنم کاری که انجام می دهم واقعاً یک کار نیست

و یک کار کاذب است، و خجالت آور است.

and unfair, shameful.

I had no idea how perfect a real education I was getting

من نمی دانستم که بر روی همین جعبه چه درس های بزرگی برای آینده ی موسیقیم می گرفتم.

for the music business on this box.

من نمی دانستم که بر روی همین جعبه چه درس های بزرگی برای آینده ی موسیقیم می گرفتم.

And for the economists out there,

و شاید برای اقتصاد دان های این جمع جالب باشد،

you may be interested to know I actually made a pretty predictable income,

شاید شما علاقمند باشید بدانید که من همیشه درآمد تقریباً ثابت و قابل پیش بینی داشتم،

which was shocking to me, given I had no regular customers,

که واقعاً برایم تعجب آور بود

با توجه به این که من هیچ مشتری همیشگی نداشتم،

but pretty much 60 bucks on a Tuesday, 90 bucks on a Friday.

اما غالباً سه شنبه ها ۶۰ دلار در می آوردم؛ و جمعه ها ۹۰ دلار.

It was consistent.

و این درآمد ثابت بود.

And meanwhile, I was touring locally and playing in nightclubs

و هم زمان با این کار، در اطراف آن منطقه سفر می کردم

و در کاباره ها با گروهم، درسدن دالز (the Dresden Dolls) ، اجرای موسیقی داشتیم.

with my band, the Dresden Dolls.

فردی که پشت پیانو نشسته است من هستم، و آن فرد هم درامر فوق العاده ی گروه است.

This was me on piano, a genius drummer.

I wrote the songs, and eventually

من آهنگ ها را می نوشتم و تنظیم می کردم

we started making enough money that I could quit being a statue,

و تدریجاً درآمد ما به حدی رسید که توانستم شغل مجسمه ی متحرکم را رها کنم،

and as we started touring,

ولی وقتی شروع به سفر کردیم،

اصلاً نمی خواستم حس داشتن ارتباط مستقیم با مردم را از دست بدهم، چون واقعاً آن را دوست داشتم.

I really didn't want to lose this sense

اصلاً نمی خواستم حس داشتن ارتباط مستقیم با مردم را از دست بدهم، چون واقعاً آن را دوست داشتم.

of direct connection with people, because I loved it.

So after all of our shows, we would sign autographs

بنابراین بعد از تمام نمایش‌هایمان، ما برای طرفدارانمان عکس امضا می کردیم،

آن ها را در آغوش می گرفتیم و با مردم وقت می گذراندیم و با آن ها صحبت می کردیم،

and hug fans and hang out and talk to people,

and we made an art out of asking people to help us and join us,

و بعد از مدتی در درخواست کردن از مردم برای کمک و ملحق شدن به ما حرفه ای شده بودیم،

و ما موسیقیدانان و هنرمندان محلی را پیدا می کردیم

and I would track down local musicians and artists

و آن ها اول بیرون نمایش ما می ایستادند،

and they would set up outside of our shows,

and they would pass the hat,

و بعد از مردم پول جمع آوری می کردند،

and then they would come in and join us onstage,

و بعد می آمدند روی سن و به ما ملحق می شدند،

در نتیجه ما در نمایش هایمان ترکیبی از مهمان های عجیب و غریب و مختلف‌ را داشتیم.

so we had this rotating smorgasbord of weird, random circus guests.

And then Twitter came along,

و بعد سایت توییتر درست شد،

and made things even more magic,

و کار های ما را حتی از جادو فراتر برد،

because I could ask instantly for anything anywhere.

زیرا می توانستم هر جا که بودم در همان لحظه از طرفداران گروهم هر چیزی بخواهم.

So I would need a piano to practice on,

مثلاً یک بار یک پیانو برای تمرین می خواستم،

and an hour later I would be at a fan's house.

و یک ساعت بعد در خانه‌ی یکی از طرفداران گروهم داشتم تمرین می کردم. این عکس مربوط به لندن است.

This is in London.

و در سراسر جهان در پشت صحنه مردم برای ما غذای خانگی می آوردند

People would bring home-cooked food to us

all over the world backstage and feed us and eat with us.

و خود آن ها نیز با ما غذا می خوردند. این تصویر مربوط به سیاتل است.

This is in Seattle.

اگر ناگهان و به طور آنی تصمیم می گرفتیم که یک اجرای مجانی داشته باشیم

Fans who worked in museums and stores

and any kind of public space would wave their hands

طرفدارانی که در موزه ها و مغازه ها یا هر جای عمومی دیگر کار می کردند،

به شدت استقبال می کردند.

if I would decide to do a last-minute, spontaneous, free gig.

This is a library in Auckland.

این تصویر مربوط به یک کتابخانه در آکلند است.

On Saturday I tweeted for this crate and hat,

یک روز شنبه من در توییتر برای این جعبه و کلاه درخواست دادم،

because I did not want to schlep them from the East Coast,

چون نمی خواستم این دو را از ساحل شرقی دنبال خودم بکشم،

و این کریس است، اهل از ساحل نیوپورت، این دو تا را برای من جور کرد،

and they showed up care of this dude, Chris, from Newport Beach,

و الآن دارد به تد TED سلام می کند!

who says hello.

I once tweeted, "Where in Melbourne can I buy a neti pot?"

یک بار در توییتر پرسیدم که در ملبورن از کجا می توانم یک دستگاه شست و شوی بینی بخرم؟

And a nurse from a hospital drove one

و یک پرستار همان لحظه از بیمارستان مستقیماً به کافه ای که داخل آن بودم راه افتاد،

right at that moment to the cafe I was in,

و یک پرستار همان لحظه از بیمارستان مستقیماً به کافه ای که داخل آن بودم راه افتاد،

and I bought her a smoothie

و من برای او یک کوکتل میوه خریدم

and we sat there talking about nursing and death.

و ما آن جا نشستیم و درباره ی پرستاری و مرگ صحبت کردیم.

And I love this kind of random closeness,

من عاشق این جور روابط نزدیک اتفاقی هستم،

which is lucky, because I do a lot of couchsurfing.

که تنها از روی شانس است، چون من در سفر هایم خیلی در خانه ی این دوست و آن دوست می خوابم.

گاهی در عمارت های بزرگی که هر کدام از اعضای گروهم می توانست در یک اتاق جداگانه باشد،

In mansions where everyone in my crew gets their own room

but there's no wireless,

ولی اینترنت نداشتند، و گاهی اوقات در خانه های غیر مجاز دوستان پانکمان،

and in punk squats,

که همه مجبور بودیم در یک اتاق روی زمین بخوابیم و دستشویی هم نداشتیم

everyone on the floor in one room with no toilets

but with wireless, clearly making it the better option.

ولی اینترنت داشتند، که البته دومی انتخاب بهتری بود.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

یک بار با اعضای گروه با ماشین ون به یک محله ی فقیرنشین در میامی رفتیم

My crew once pulled our van up to a really poor Miami neighborhood

یک بار با اعضای گروه با ماشین ون به یک محله ی فقیرنشین در میامی رفتیم

and we found out that our couchsurfing host for the night

و فهمیدیم میزبان آن شب ما

یک دختر هجده ساله بود که آن شب با پدر و مادرش در خانه می ماند،

was an 18-year-old girl, still living at home,

and her family were all undocumented immigrants from Honduras.

و خانواده اش همگی مهاجران غیر قانونی از هندوراس بودند.

And that night, her whole family

و آن شب، خانواده ی او روی کاناپه ها خوابیدند و او هم با مادرش روی یک کاناپه خوابید

و آن شب، خانواده ی او روی کاناپه ها خوابیدند و او هم با مادرش روی یک کاناپه خوابید

took the couches and she slept together with her mom

so that we could take their beds.

تا ما بتوانیم تخت های آن ها را بگیریم.

و من در حالی که دراز کشیده بودم با خودم فکر کردم،

And I lay there thinking,

این ها واقعاً فقیر هستند.

these people have so little.

Is this fair?

آیا این عادلانه است؟

And in the morning,

و وقتی صبح شد، مادر او به ما یاد داد

her mom taught us how to try to make tortillas

چطور تورتیلاس (نان مکزیکی پخته شده از ذرت یا گندم) بپزیم و می خواست به ما یک انجیل بدهد،

and wanted to give me a Bible,

and she took me aside and she said to me in her broken English,

و یک بار مرا کنار کشید و با انگلیسی دست و پا شکسته اش به من گفت،

"Your music has helped my daughter so much.

"موسیقی تو به دختر من خیلی کمک کرده است.

Thank you for staying here. We're all so grateful."

بابت این که یک شب پیش ما ماندی متشکرم. همه ی ما ممنونیم."

And I thought, this is fair.

و در آن لحظه با خودم فکر کردم، این عادلانه است.

این دقیقاً مثل کار مجسمه ی متحرک است.

This is this.

A couple of months later, I was in Manhattan,

چند ماه بعد، من در منهتن بودم،

and I tweeted for a crash pad, and at midnight,

و در توییتر برای یک خانه ی غیرمجاز پانک برای شب درخواست دادیم، و نصفه شب،

I'm on the Lower East Side,

من زنگ یک خانه را در "جنوب شرق شهر" زدم،

and it occurs to me I've never actually done this alone.

و هنوز هم این برای من اتفاق می افتد، البته من هیچ وقت تنها به جایی نمی روم.

I've always been with my band or my crew.

من همیشه با اعضای گروه موسیقیم هستم.

آیا این کار واقعاً احمقانه نیست؟ (خنده ی حاضرین)

Is this what stupid people do?

(Laughter)

Is this how stupid people die?

آیا با این کار ها خودم را به کشتن نمی دهم؟

And before I can change my mind, the door busts open.

و قبل از این که بتوانم نظرم را عوض کنم، ناگهان در باز می شود.

میزبان ما یک خانم هنرمند و یک آقای وبلاگ نویس اقتصادی برای مجله ی رویترز بودند،

She's an artist.

He's a financial blogger for Reuters,

and they're pouring me a glass of red wine

و آن ها یک لیوان شراب قرمز برای من ریختند

and offering me a bath,

و به من پیشنهاد کردند که به حمام بروم،

and I have had thousands of nights like that and like that.

و من هزاران شب مثل این، و همین طور مثل آن شب در میامی داشتم.

بنابراین من همیشه خانه ی این و آن هستم. و همین طور در کنسرت هایم روی دست بقیه می روم.

So I couchsurf a lot. I also crowdsurf a lot.

من واقعاً معتقدم هر دوی این ها اساساً یک چیز هستند.

I maintain couchsurfing and crowdsurfing

are basically the same thing.

من واقعاً معتقدم هر دوی این ها اساساً یک چیز هستند.

You're falling into the audience

شما خود را روی دست تماشاچیان می اندازید

and you're trusting each other.

و در نتیجه به هم دیگر اعتماد می کنید.

I once asked an opening band of mine

من یک بار به اولین گروه های موسیقیم اجازه دادم که اگر می خواهند

if they wanted to go out into the crowd and pass the hat

می توانند میان مردم بروند و از آن ها پول جمع آوری کنند

to get some extra money, something that I did a lot.

تا کمی پول اضافه برای خودشان کسب کنند، کاری که خود من به دفعات انجام دادم.

و مثل معمول، اعضای گروه با هیجان تمام می رفتند،

And as usual, the band was psyched,

ولی یکی از اعضای گروه بود که به من می گفت نمی تواند بیرون بین مردم برود.

but there was this one guy in the band

ولی یکی از اعضای گروه بود که به من می گفت نمی تواند بیرون بین مردم برود.

who told me he just couldn't bring himself to go out there.

It felt too much like begging to stand there with the hat.

این کار خیلی شبیه گدایی کردن از مردم است.

و من ترس او از همان جملات "آیا این عادلانه است؟" و "برو کار کن!" را تشخیص دادم.

And I recognized his fear

of "Is this fair?"

and "Get a job."

و در همان زمان، گروه من داشت بزرگ تر و بزرگ تر می شد.

And meanwhile, my band is becoming bigger and bigger.

We sign with a major label.

ما با یک شرکت بزرگ موسیقی قرارداد بستیم.

And our music is a cross between punk and cabaret.

سبک موسیقی ما چیزی بین پانک و موسیقی کاباره ای بود.

It's not for everybody.

همه این سبک را دوست ندارند.

Well, maybe it's for you.

خب، ممکن است شما دوست داشته باشید.

(Laughter)

ما قرارداد بستیم، و تبلیغات و تشویق های زیادی که دریافت کردیم باعث شد ما یک آلبوم بیرون بدهیم.

We sign, and there's all this hype leading up to our next record.

And it comes out and it sells about 25,000 copies

و وقتی آلبوم بیرون آمد، در هفته های اول چیزی در حدود ۲۵٫۰۰۰ نسخه فروش کرد،

in the first few weeks,

and the label considers this a failure.

و شرکت طرف قرارداد ما این را به عنوان یک شکست مالی تلقی کرد.

I was like, "25,000, isn't that a lot?"

و من گفتم، "۲۵٫۰۰۰ نسخه؟ زیاد نیست؟"

They said, "No, the sales are going down.

و آن ها گفتند، "نه، میزان فروش شروع به کم شدن می کند. این یک شکست مالی است."

It's a failure."

And they walk off.

و ما را رها کردند.

Right at this same time, I'm signing and hugging after a gig,

در همان زمان، من برای یک گروه موسیقی می خواندم،

و یک بار یک نفر پیش من آمد و به من یک اسکناس ۱۰ دلاری داد،

and a guy comes up to me

and hands me a $10 bill,

و یک بار یک نفر پیش من آمد و به من یک اسکناس ۱۰ دلاری داد،

and he says,

و گفت،

"I'm sorry, I burned your CD from a friend."

"معذرت می خواهم، من CD آلبوم شما را از روی نسخه ی دوستم کپی کردم."

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

"ولی من وبلاگ شما را خواندم، می دانم که از شرکتی که با آن کار می کنید متنفرید.

"But I read your blog, I know you hate your label.

I just want you to have this money."

فقط می خواستم این پول را به خود شما بدهم."

And this starts happening all the time.

و این اتفاق به دفعات تکرار شد.

I become the hat after my own gigs,

من برای گروهم مثل یک کلاه پول می شدم،

but I have to physically stand there and take the help from people,

ولی مجبور بودم شخصاً آن جا بایستم و از مردم پول جمع آوری کنم،

and unlike the guy in the opening band,

ولی بر خلاف آن عضو گروه که به جمع کردن پول علاقه ای نداشت،

I've actually had a lot of practice standing there.

من تجربه ی زیادی برای این کار داشتم.

متشکرم.

Thank you.

And this is the moment I decide

و این لحظه ای بود که تصمیم گرفتم

I'm just going to give away my music for free

آهنگ هایی که درست می کردیم را در اولین فرصت به طور مجانی در اینترنت پخش کنم،

online whenever possible,

آهنگ هایی که درست می کردیم را در اولین فرصت به طور مجانی در اینترنت پخش کنم،

so it's like Metallica over here, Napster, bad;

گروه های معروفی مثل متالیکا از سایت های دانلود رایگان موسیقی مثل نپستر متنفر بودند؛

Amanda Palmer over here,

ولی من، آماندا پالمر، همه را به دانلود رایگان موسیقی هایم تشویق می کنم،

and I'm going to encourage torrenting, downloading, sharing,

آهنگ هایم را برای دانلود بر روی تورنت می گذارم، ولی همین طور درخواست کمک می کنم،

but I'm going to ask for help,

because I saw it work on the street.

چون دیده ام که این کار در خیابان جواب می دهد.

So I fought my way off my label, and for my next project

بنابراین تلاش خودم را کردم تا از شرکتی که با آن قرارداد داشتیم خلاص شویم،

with my new band, the Grand Theft Orchestra,

و با گروه جدیدم برای پروژه ی بعدی، یعنی "ارکستر دزدی بزرگ"،

I turned to crowdfunding.

شروع به جمع آوری کمک های مردمی کردیم،

And I fell into those thousands of connections that I'd made,

و من از هزاران روابطی که با مخاطبانم ایجاد کرده بودم استفاده کردم،

and I asked my crowd to catch me.

و از آن ها خواستم تا به من کمک کنند.

و هدف ما فراهم کردن ۱۰۰٫۰۰۰ دلار بود.

And the goal was 100,000 dollars.

My fans backed me at nearly 1.2 million,

طرفداران من چیزی در حدود ۱/۲ میلیون دلار پول جمع کردند،

which was the biggest music crowdfunding project to date.

که این رقم رکورد بیشترین مقدار جمع آوری پول برای موسیقی از طرفداران تا امروز است.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

And you can see how many people it is.

و شما می توانید ببینید چند نفر این پول را جمع کرده اند.

چیزی در حدود ۲۵٫۰۰۰نفر.

It's about 25,000 people.

And the media asked,

رسانه ها از من پرسیدند، "آماندا،

"Amanda, the music business is tanking and you encourage piracy.

کسب و کار بازار موسیقی رو به ورشکستگی است و تو داری مردم را به نقض قانون کپی رایت تشویق می کنی.

How did you make all these people pay for music?"

چطور توانستی این همه آدم را مجبور کنی برای آهنگ هایت پول بدهند؟"

And the real answer is, I didn't make them.

و جواب واقعی این بود که، من آن ها را مجبور نکردم. از آن ها درخواست کردم.

I asked them.

And through the very act of asking people,

و در حین عمل درخواست از مردم،

با آن ها ارتباط برقرار کردم،

I'd connected with them,

and when you connect with them, people want to help you.

و وقتی شما با مردم ارتباط برقرار می کنید، آن ها دوست دارند به شما کمک کنند.

It's kind of counterintuitive for a lot of artists.

این کار برای بسیاری از هنرمندان کاری خلاف اصول و احساسات کاری است.

آن ها چیزی درخواست نمی کنند.

They don't want to ask for things.

But it's not easy.

اما این کار راحتی نیست. درخواست کردن اصلاً کار راحتی نیست.

It's not easy to ask.

And a lot of artists have a problem with this.

و بسیاری از هنرمندان با این کار مشکل دارند.

Asking makes you vulnerable.

درخواست کردن شما را آسیب پذیر می کند.

And I got a lot of criticism online,

و من بعد از این که کمک های مردمی زیادی در سایت kickstarter (سایت جمع آوری حمایت مالی مردمی برای فیلم و موسیقی) دریافت کردم

after my Kickstarter went big,

و من بعد از این که کمک های مردمی زیادی در سایت kickstarter (سایت جمع آوری حمایت مالی مردمی برای فیلم و موسیقی) دریافت کردم

for continuing my crazy crowdsourcing practices,

از طریق اینترنت انتقاد های بسیاری بابت ادامه دادن جمع آوری دیوانه وار کمک های مردمی شنیدم،

مخصوصاً به خاطر این که از موسیقیدانانی که طرفداران ما بودند درخواست می کردیم

specifically for asking musicians

who are fans if they wanted to join us on stage

در صورت تمایل در ازای عشق و چند بلیط و کمی مشروب برای اجرای چند آهنگ بر روی صحنه به ما ملحق شوند،

for a few songs in exchange for love and tickets and beer,

در صورت تمایل در ازای عشق و چند بلیط و کمی مشروب برای اجرای چند آهنگ بر روی صحنه به ما ملحق شوند،

و این یک عکس درست شده با فوتوشاپ است

and this was a doctored image that went up of me on a website.

که از من درست شده و بر روی یک سایت گذاشته شده است.

And this hurt in a really familiar way.

و این مرا به طور بسیار آشنایی ناراحت کرد.

And people saying,

و کسانی که می گفتند، "تو دیگر اجازه نداری برای چنین کمک هایی درخواست کنی،"

"You're not allowed anymore to ask for that kind of help,"

و کسانی که می گفتند، "تو دیگر اجازه نداری برای چنین کمک هایی درخواست کنی،"

really reminded me of the people in their cars yelling, "Get a job."

مرا به شدت به یاد کسانی می انداختند که در ماشین هایشان فریاد می زدند، "برو کار کن!"

زیرا آن ها با ما در پیاده رو نبودند،

Because they weren't with us on the sidewalk,

و آن ها نمی توانستند تبادلی که بین من و مخاطبانم رد و بدل می شد ببینند،

and they couldn't see the exchange

that was happening between me and my crowd,

و آن ها نمی توانستند تبادلی که بین من و مخاطبانم رد و بدل می شد ببینند،

an exchange that was very fair to us but alien to them.

تبادلی که برای ما کاملاً منصفانه بود ولی برای آن ها بیگانه بود.

So this is slightly not safe for work.

و این از کار من کمی سلب آسایش می کرد.

این مربوط به جشنی است که به خاطر کمک های مردمی سایت Kickstarter در برلین گرفته بودم.

This is my Kickstarter backer party in Berlin.

At the end of the night, I stripped and let everyone draw on me.

در آخر شب، من تمام لباس هایم را درآوردم و به همه اجازه دادم روی بدنم یادگاری بنویسند.

Now let me tell you, if you want to experience

اجازه بدهید به شما بگویم، اگر می خواهید عمیق ترین احساسات مربوط به اعتماد به غریبه ها را تجربه کنید،

the visceral feeling of trusting strangers --

اجازه بدهید به شما بگویم، اگر می خواهید عمیق ترین احساسات مربوط به اعتماد به غریبه ها را تجربه کنید،

(Laughter)

من این کار را پیشنهاد می کنم،

I recommend this,

especially if those strangers are drunk German people.

مخصوصاً اگر آن غریبه ها چند آلمانی مست باشند.

(Laughter)

این یکی از حرفه ای ترین تکنیک های برقراری ارتباط با طرفداران بود،

This was a ninja master-level fan connection,

چون در حقیقت چیزی که می خواستم در آن جا بگویم این بود که،

because what I was really saying here was,

I trust you this much.

من تا این حد به شما اعتماد دارم.

Should I?

اما آیا باید این قدر اعتماد کنم؟ ثابت کنید.

Show me.

For most of human history,

در بیشتر تاریخ بشریت،

musicians, artists, they've been part of the community.

موسیقیدانان و هنرمندان بخشی از جامعه بوده اند،

Connectors and openers, not untouchable stars.

آن ها واسطه و معرفی کننده ی حس های جدید بودند، نه ستاره های غیر قابل دسترس.

Celebrity is about a lot of people loving you from a distance,

شهرت یعنی تعداد زیادی از مردم شما را از فاصله ی دور دوست داشته باشند،

but the Internet

ولی اینترنت و سایت های اجتماعی

and the content that we're freely able to share on it

که ما آزادانه می توانیم از طریق آن ها با بقیه ارتباط برقرار کنیم

are taking us back.

دارند ما را به جامعه برمی گردانند.

It's about a few people loving you up close

چیزی که ما دنبال آن هستیم این است که گروهی از مردم ما را عمیقاً دوست داشته باشند،

and about those people being enough.

و مردمی بودن در میان مردم برای خود ما.

So a lot of people are confused by the idea

تعداد زیادی از مردم از این ایده که ما قیمت مشخصی برای کار های عرضه شده مان نداشتیم، گیج شدند.

of no hard sticker price.

تعداد زیادی از مردم از این ایده که ما قیمت مشخصی برای کار های عرضه شده مان نداشتیم، گیج شدند.

They see it as an unpredictable risk, but the things I've done,

آن ها ابن کار را یک ریسک بدون تضمین موفقیت می دیدند، اما کار هایی که من انجام داده ام،

the Kickstarter, the street, the doorbell,

سایت Kickstarter، خیابان، زنگ در،

I don't see these things as risk.

من به این ها به چشم یک ریسک نگاه نمی کنم.

I see them as trust.

من به آن ها به چشم اعتماد نگاه می کنم.

Now, the online tools

واسطه های اینترنتی برای تبدیل این تبادل

to make the exchange as easy and as instinctive as the street,

به سهولت و غریزی بودن تبادل در خیابان،

کم کم آماده می شوند.

they're getting there.

But the perfect tools aren't going to help us

ولی اگر نتوانیم با همدیگر روبه رو شویم

if we can't face each other

و بدون هیچ ترسی تبادل کنیم،

and give and receive fearlessly,

بهترین واسطه ها نیز به ما کمک نخواهند کرد،

but, more important --

اما، مهم تر از همه،

to ask without shame.

درخواست کردن بدون هیچ خجالتی است.

My music career has been spent

عمر موسیقی من در این راه صرف شد

trying to encounter people on the Internet the way I could on the box.

که تلاش می کردم با مردم در اینترنت همان طور که روی جعبه ارتباط برقرار می کردم، برخورد کنم،

که تلاش می کردم با مردم در اینترنت همان طور که روی جعبه ارتباط برقرار می کردم، برخورد کنم،

So blogging and tweeting not just about my tour dates

و وبلاگ نویسی و پست گذاشتن در توییتر ما تنها درباره ی زمان و مکان کنسرت هایمان

and my new video but about our work and our art

و ویدئوکلیپ های جدیدمان نیست، بلکه درباره ی کارمان، هنرمان،

and our fears and our hangovers,

ترس هایمان، مست کردن هایمان، و اشتباه هایمان است،

our mistakes,

and we see each other.

و این طور ما یکدیگر را می بینیم.

و به نظر من وقتی ما یکدیگر را با تمام وجود ببینیم،

And I think when we really see each other,

we want to help each other.

دوست داریم به هم کمک کنیم.

به نظر من مردم درگیر سؤال اشتباهی شده اند،

I think people have been obsessed with the wrong question,

which is, "How do we make people pay for music?"

که این است که، "چطور مردم را مجبور کنیم برای موسیقی پول بدهند؟"

اما به جای آن باید بپرسیم،

What if we started asking,

"How do we let people pay for music?"

"چطور به مردم اجازه دهیم برای موسیقی پول بدهند؟"

متشکرم.

Thank you.

(Applause)

(تشویق حاضرین)