If I should have a daughter ... | Sarah Kay

سارا کای: اگر قرار بود دختری داشته باشم ...

Translator: Johira Afzali Reviewer: zahra soleimanian

اگر قرار بود دختری داشته باشم ,

If I should have a daughter,

instead of "Mom,"

به جای مادر,

she's going to call me "Point B,"

او من را نقطه دوم (B) صدا خواهد کرد

چون او می داند که جدا از هر اتفاقی که ممکنه بیفتد

because that way she knows that no matter what happens,

at least she can always find her way to me.

او راه خود را به سوی من پیدا خواهد کرد

And I'm going to paint solar systems on the backs of her hands

و من نقاشی منظومه شمسی را بر پشت دستان او نقش خواهم زد

که او به این واسطه به دانش کل جهان مسلط شود

so she has to learn the entire universe

before she can say, "Oh, I know that like the back of my hand."

قبل از اینکه بگوید , "اوه,من آن رو مثل کف دستم ازحفظم."

And she's going to learn

و او یاد خواهد گرفت

that this life will hit you hard in the face,

که زندگی مشت محکمی به صورتت خواهد زد

wait for you to get back up just so it can kick you in the stomach.

و فقط آنقدر صبر می کند که دوباره بلند شوی و مشت دیگری روانه شکمت کند

But getting the wind knocked out of you

هر چند که نفس تازه کردن در آن شرایط برات سخته

is the only way to remind your lungs

اما اون تنها راهی است که به یاد شش ها ت بیاری که

how much they like the taste of air.

چقدر مزه هوا رو دوست دارند

درد هایی هست

There is hurt, here,

that cannot be fixed by Band-Aids or poetry.

که نمی شه با بانداژ و شعر اون رو درمان کرد

So the first time she realizes that Wonder Woman isn't coming,

و برای اولین باری که او می فهمد

که از زن قهرمان قصه ها خبری نخواهدشد

I'll make sure she knows

من اطمینان کسب می کنم که او بدونه

she doesn't have to wear the cape all by herself,

که مجبور نیست تمام کارها را یکه و تنها به دوش بگیره

because no matter how wide you stretch your fingers,

چون فرقی نمی کنه که چقدر بتونی انگشت هات رو کش بدی

your hands will always be too small

دستانت همیشه

to catch all the pain you want to heal.

برای در مشت گرفتن تمام درد هایی که می خواهی بر آنها مرهمی باشی کوچک خواهند ماند

Believe me, I've tried.

باور کن من امتحانش کردم

"And, baby," I'll tell her,

"و بهش می گویم ,دخترم

don't keep your nose up in the air like that.

سعی نکن مغرور باشی

I know that trick; I've done it a million times.

من هم می دونم که چطوری میشه مغرور بود و میلیون ها بار آن را انجام داده ام

You're just smelling for smoke

تو داری سوختگی ای رو استشمام می کنی

so you can follow the trail back to a burning house,

که بتونه تو رو به سمت خانه ی سوخته ای هدایت کنه

so you can find the boy who lost everything in the fire

که بتونی پسری رو پیدا کنی که همه چیزش رو در آتش از دست داده

to see if you can save him.

که ببینی آیا می تونی اون رو نجات بدی

Or else find the boy who lit the fire in the first place,

یا پسری رو پیدا کنی که آتش رو به پا کرده

to see if you can change him.

و ببینی که آیا می تونی اون رو تغییر بدی

But I know she will anyway,

اما من می دونم که اون یه روزی خواهد تونست.

so instead I'll always keep an extra supply

و من همیشه یک مقداری

of chocolate and rain boots nearby,

شکلات ویک جفت چکمه بارانی دم دست نگه خواهم داشت

because there is no heartbreak that chocolate can't fix.

چون هیچ قلب شکسته ای نیست که شکلات نتونه ترمیمش کنه

Okay, there's a few that chocolate can't fix.

البته یک دلشکستن هایی هم هست که شکلات نمی تونه مرهم اونا باشه

But that's what the rain boots are for,

که یک جفت چکمه بارانی مرهم اونهاست

because rain will wash away everything, if you let it.

چون اگر مشکلاتت رو رها کنی بارون همشون رو می شوره

I want her to look at the world

من از دخترم می خواهم که به دنیا

through the underside of a glass-bottom boat,

از پایین یک قایق شیشه ای نگاه کنه

to look through a microscope

از ورای یک میکروسکپ

at the galaxies that exist

به کهکشان هایی که وجود دارند

on the pinpoint of a human mind,

اشاره وار به ذهن انسان

because that's the way my mom taught me.

زیرا این راهی است که مادرم به من آموخته

That there'll be days like this.

روزهایی در پیش خواهند بود

(Singing) There'll be days like this, my momma said.

♫ مادرم می گفت روزهایی در پیش خواهند بود.♫

When you open your hands to catch

که وقتی که دستانت را به واسطه گرفتن بگشایی

and wind up with only blisters and bruises;

و پایانی جز تاول ها و زخم هانیابی

when you step out of the phone booth and try to fly

زمانی که به قصد پرواز از درکیوسک تلفن بیرون بزنی

and the very people you want to save

و هر انسانی که می خواهی نجات دهی

are the ones standing on your cape;

همان کسی باشد که پا روی شنلت (استعاره از دست نجات دهنده تو) گذاشته

when your boots will fill with rain,

زمانی که چکمه هات پر از آب باران است

and you'll be up to your knees in disappointment.

و تو تا زانو در نا امیدی غرقی

And those are the very days you have all the more reason to say thank you.

و اون روزها زمان هایی اند که تو تمام دلایل دنیا رو برای تشکر کردن داری

Because there's nothing more beautiful

زیرا که هیچ چیزی زیباتر از

than the way the ocean refuses to stop kissing the shoreline,

راه و رسم اقیانوس نیست که از بوسه زدن به ساحل دست نمی کشد

no matter how many times it's sent away.

بدون توجه به هر باری که از آن دور می شود

You will put the wind in win some, lose some.

شادی تو با گرفتن است و شادی بعضی با جدایی

You will put the star in starting over, and over.

تو ستاره ها رو در مسیر آغازی دوباره می چینی.

تو ستاره ها رو در مسیر آغازی دوباره می چینی.

And no matter how many land mines erupt in a minute,

و مهم نیست که چند تا مین زمینی در هر لحظه منفجر بشه

be sure your mind lands

اما مطمئن شو که ذهن تو

on the beauty of this funny place called life.

بر روی این پدیده زیبا و ملس یعنی زندگی فرود میاد.

And yes, on a scale from one to over-trusting,

و بله من اگر بخواهم از 0 تا 100 به خودم از اعتماد نمره دهم

I am pretty damn naive.

باید اعتراف کنم در این زمینه حسابی ناشی ام

But I want her to know that this world is made out of sugar.

اما من می خواهم که دخترم بدونه که این دنیا از جنس شِکره و به آسونی می تونه فرو بریزه

It can crumble so easily,

اما من می خواهم که دخترم بدونه که این دنیا از جنس شِکره و به آسونی می تونه فرو بریزه

but don't be afraid to stick your tongue out and taste it.

اما با این وجود از شکنندگی آن نترس وزندگی را با تمام وجودت بچش

"Baby," I'll tell her, "remember, your momma is a worrier,

به او خواهم گفت : " دخترکم ,به یاد بسپار که مادرت یک غم خوار

and your poppa is a warrior,

و پدرت یک زرمی کار و جنگاور است

and you are the girl with small hands and big eyes

و تو دختری هستی با دستان کو چک و چشمانی درشت

who never stops asking for more."

که هیچ وقت به کم قانع نمی شود."

Remember that good things come in threes

به یاد بسپار که هر چیز خوبی به سه چیز خلاصه می شود

and so do bad things.

و چیزهای بد هم همین طور

Always apologize when you've done something wrong,

و همیشه وقتی کار بدی انجام دادی عذرخواهی کن

اما هیچ وقت برای

but don't you ever apologize

چشمان پر نورت که از سو زدن نمی افتند پوزش نخواه

for the way your eyes refuse to stop shining.

Your voice is small, but don't ever stop singing.

صدای تو محو و کوچک است اما از خواندن باز نمان

And when they finally hand you heartache,

و زمانی که آنها قلبت را آزردند

when they slip war and hatred under your door

و راه جنگ و تنفر را پیش رویت آوردند

and offer you handouts on street-corners

و به تو پیشنهاد بدبینی و شکست را دادند

of cynicism and defeat,

و به تو پیشنهاد بدبینی و شکست را دادند

you tell them that they really ought to meet your mother.

به آنها بگو که وقت آن است که مادرت را ملاقات کنند

(Applause)

Thank you. Thank you.

مرسی. ممنون

(Applause)

تشویق

مرسی

Thank you.

(Applause)

تشویق

Thanks.

متشکرم

(Applause)

تشویق

ممنون

Thank you.

(Applause)

تشویق

All right, so I want you to take a moment,

خوب ,حال از شما می خواهم که لحظه ای

and I want you to think of three things that you know to be true.

به سه چیز که به درست بودن آن معتقدید فکر کنید

به سه چیز که به درست بودن آن معتقدید فکر کنید

They can be about whatever you want --

این سه چیز می توانند هر چیزی که شما می خواهید باشند

technology, entertainment, design,

تکنولوژی , سرگرمی ,طراحی

your family, what you had for breakfast.

خانواده تون , چیزی که برای صبحانه میل کردید

The only rule is don't think too hard.

تنها قانون اینه که زیاد بهش فکر نکنید

Okay, ready? Go.

خوب ,آماده اید؟ شروع می کنیم

Okay.

بسیارخوب

So here are three things I know to be true.

پس الان سه چیز هستند که می دانم که درست هستند

I know that Jean-Luc Godard was right when he said that,

می دانم که حق با ژان-لوک گودارد بود

زمانی که او گفت که " یک داستان خوب

"A good story has a beginning, a middle and an end,

یک شروع ,میانه و پایان دارد

although not necessarily in that order."

که حتما هم نباید به همان ترتیب باشد."

I know that I'm incredibly nervous and excited to be up here,

می دونم که من خیلی از بودن در اینجا هیجان زده ام

which is greatly inhibiting my ability to keep it cool.

که مانع از این می شه که این اجرا رو بهتر ادا کنم

(خنده)

(Laughter)

And I know

و میدونم

that I have been waiting all week to tell this joke.

که من تمام هفته رو برای گفتن این جوک لحظه شماری کردم

(خنده)

(Laughter)

چرا مترسک به TED دعوت شده بود؟

Why was the scarecrow invited to TED?

چون او در زمینه کاری خود برجسته و ممتاز بود.

Because he was out standing in his field.

(خنده)

(Laughter)

I'm sorry.

منو باید ببخشید.

Okay, so these are three things I know to be true.

خوب ,سه چیز هستند که من به درست بودن آنها اعتقاد دارم.

But there are plenty of things I have trouble understanding.

اما خیلی از چیزها هستند که من در درک آنها مشکل دارم.

So I write poems to figure things out.

و به همین علته که با نوشتن شعر سعی در فهمدین آنها دارم

Sometimes the only way I know how to work through something

بعضی وقت ها تنها راهی که من را با نحوه انجام کاری آشنا می کنه

نوشتن یک شعره

is by writing a poem.

Sometimes I get to the end of the poem,

و گاهی به آخر شعر که می رسم

look back and go, "Oh, that's what this is all about,"

و به عقب که نگاه می کنم می گم " اوه این در مورد اون چیزه"

و گاهی به آخر شعر که می رسم

and sometimes I get to the end of the poem

در حالیکه هنوز به نتیجه خاصی نرسیدم

and haven't solved anything,

but at least I have a new poem out of it.

ولی در عین حال حداقل یک شعر جدید سروده ام

Spoken-word poetry is the art of performance poetry.

دکلمه؛ هنر ارائه شعر است

I tell people it involves creating poetry

من به مردم می گم که دکلمه شامل آفرینش شعر هم می شه

that doesn't just want to sit on paper,

که فقط نمی خواد که روی کاغذ حضور داشته باشه

that something about it demands it be heard out loud

بلکه گاهی تقاضا دارد که به گوش دیگران هم رسیده شود

or witnessed in person.

یا فردی اونها رو شهادت دهد

When I was a freshman in high school,

زمانی که دانشجوی سال اول دانشگاه بودم

I was a live wire of nervous hormones.

مثل یک سیم زنده هورمون های عصبی بودم

And I was underdeveloped and over-excitable.

جوان بودم و خیلی زود هیجان زده می شدم

جوان بودم و خیلی زود هیجان زده می شدم

And despite my fear

و جدا از ترس زیر نگاه دیگران بودن به مدت طولانی, که داشتم

of ever being looked at for too long,

و جدا از ترس زیر نگاه دیگران بودن به مدت طولانی, که داشتم

I was fascinated by the idea of spoken-word poetry.

من شیفته ایده دکلمه شده بودم

I felt that my two secret loves, poetry and theater,

من احساس می کنم که دو عشق پنهان من ,شاعری و تئاتر

به هم پیوسته اند و بچه ای به دنیا آورده اند

had come together, had a baby,

کودکی که من احتیاج دارم تا آن را بشناسم

a baby I needed to get to know.

بنابراین سعی کردم که امتحانش کنم

So I decided to give it a try.

My first spoken-word poem,

اولین دکلمه من پر از خرد یک آدم 14 ساله بود که به عنوان یک دکلمه ضد زن دیده شود

packed with all the wisdom of a 14-year-old,

اولین دکلمه من پر از خرد یک آدم 14 ساله بود که به عنوان یک دکلمه ضد زن دیده شود

was about the injustice

اولین دکلمه من پر از خرد یک آدم 14 ساله بود که به عنوان یک دکلمه ضد زن دیده شود

of being seen as unfeminine.

اولین دکلمه من پر از خرد یک آدم 14 ساله بود که به عنوان یک دکلمه ضد زن دیده شود

The poem was very indignant,

شعر خیلی متغیری بود و کاملا پر از استغراق

شعر خیلی متغیری بود و کاملا پر از استغراق

and mainly exaggerated,

but the only spoken-word poetry that I had seen up until that point

اما تنها دکلمه ای که تا به حال دیده بودم

was mainly indignant,

هم کاملا متغیر بود

so I thought that's what was expected of me.

و من فکر کردم که دکلمه من هم باید دارای این ویژگی باشد

The first time that I performed,

اولین باری که دکلمه اجرا کردم

the audience of teenagers hooted and hollered their sympathy,

با هو کردن وفریاد یک گروه نوجوان که رقت خود از اجرای من را نشان میدادند رو به رو شدم

and when I came off the stage, I was shaking.

و وقتی از صحنه نمایش پایین آمدم آشکارا می لرزیدم

I felt this tap on my shoulder,

بعد یک ضربه آهسته رو روی شانه ام حس کردم

and I turned around to see

برگشتم دیدم

this giant girl in a hoodie sweatshirt emerge from the crowd.

یک دختر درشت اندام که گرمکن هودی پوشیده بود از جمعیت بیرون ایستاده

She was maybe eight feet tall

او به نظر 1.54m بلندا داشت

and looked like she could beat me up with one hand,

و به نظر می رسید که با یک دستش می تونه من رو لت وپار کنه

but instead she just nodded at me and said,

اما برعکس انتظار من او برایم دست تکان داد

و گفت " هی من واقعا اون رو احساس کردم.مرسی."

"Hey, I really felt that. Thanks."

و همون جا بود که جرقه زده شد

And lightning struck.

من گرفتار شده بودم.

I was hooked.

I discovered this bar on Manhattan's Lower East Side

یک بار مشروب فروشی رو در قسمت پایین و شرقی منهتن پیدا کردم

که یک برنامه هفتگی مشاعره داشت

that hosted a weekly poetry open Mic,

and my bewildered, but supportive, parents took me

و خانواده سردرگم اما پشتیبانم من رو به اونجا بردند

to soak in every ounce of spoken word that I could.

تا در دکلمه خوانی آنها شرکت جویم

I was the youngest by at least a decade,

من حداقل 10 سال از آنها جوان تر بودم

but somehow the poets at the Bowery Poetry Club

اما یک جورایی شاعران کلوب شعرBowery

didn't seem bothered by the 14-year-old wandering about.

مشکلی با یک دختر 14 ساله سردرگم نداشتند

In fact, they welcomed me.

برعکس من را در جمع خود پذیرفتند.

And it was here, listening to these poets share their stories,

و اینجا بود که با شنیدن آن شاعر هایی که داستان های خود را بازگو می کردند

آموختم که دکلمه حتما نباید متغیر باشد.

that I learned that spoken-word poetry didn't have to be indignant,

دکلمه می تواند شاد و یا دردناک

it could be fun or painful

or serious or silly.

جدی و یا احمقانه باشد

The Bowery Poetry Club became my classroom and my home,

کلوب شعر Bowery کلاس من و خانه ام شد

and the poets who performed

و شاعران آنجا

encouraged me to share my stories as well.

من را متقاعد کردند که داستان خودم را برای آنان بازگو کنم

Never mind the fact that I was 14.

بدون توجه به این که 14 سال داشتم

They told me, "Write about being 14."

بهم گفتند که "در مورد 14 ساله بودن بنویس."

So I did and stood amazed every week

و من هم همین کار رو کردم و هر هفته شگفت زده می ایستادم

و به این آدم بزرگ ها ,این شاعران خارق العاده نگاه می کردم

when these brilliant, grown-up poets

laughed with me and groaned their sympathy

که با من می خندیدند و همدردی می کردند

and clapped and told me, "Hey, I really felt that too."

و دست می زدند و می گفتند "هی من هم آن را جدا احساس کردم."

Now I can divide my spoken-word journey

هم اکنون من می توانم سفر دکلمه خوانی خود را

into three steps.

به سه مرحله تقسیم کنم

Step one was the moment I said,

اولین مرحله زمانی بود که من به خود گفتم

"I can. I can do this."

"من می توانم. من می توانم این کار را انجام دهم."

And that was thanks to a girl in a hoodie.

و این به لطف آن دختر گرمکن پوش فراهم شد

Step two was the moment I said,

مرحله دوم زمانی بود که به خودم گفتم "من ادامه خواهم داد.

"I will. I will continue.

مرحله دوم زمانی بود که به خودم گفتم "من ادامه خواهم داد.

I love spoken word. I will keep coming back week after week."

من دکلمه گویی را دوست دارم.پس هر هفته به اینجا خواهم آمد."

And step three began

و مرحله سوم

when I realized I didn't have to write indignant poems,

زمانی بود که فهمیدم که لازم نیست شعر هایی بنویسم که حتما متغیر باشند

اگر این سبک اون چیزی نیست که من هستم

if that's not what I was.

There were things that were specific to me,

چیزهای دیگری هست که مخصوص من هستند

and the more that I focused on those things,

و هر چه بیشتر روی آنها تمرکز کردم

the weirder my poetry got,

اشعار من عجیب تر شدند

but the more that it felt like mine.

اما بیشتر احساس تعلق به این اشعار کردم

It's not just the adage "Write what you know."

این فقط مثل این نیست که "هر چی را که می دونی رو بنویسی"

It's about gathering up all of the knowledge and experience

بلکه این در مورد گردآوری دانش و تجربه ای است

you've collected up to now

که تا هم اکنون اندوخته ای

to help you dive into the things you don't know.

تا به تو درپرداختن به چیزهای ناشناخته کمک کند

I use poetry to help me work through what I don't understand,

من از شعر برای فهمیدن چیزهای ناشناخته استفاده می کنم

اما در آفرینش هر شعر

but I show up to each new poem

با کوله باری پر از

with a backpack full of everywhere else that I've been.

تجربه های نداشته ام شرکت می کنم.

When I got to university, I met a fellow poet

زمانی که به دانشگاه رفتم یک شاعر کهنه کار را دیدم

who shared my belief in the magic of spoken-word poetry.

که با من در این که دکلمه یک پدیده سحر آمیز است هم عقیده بود

And actually, Phil Kaye and I

و در واقع فیل کی(Phil Kaye) و من

به طور تصادفی یک نام فامیلی یکسان داریم.

coincidentally also share the same last name.

When I was in high school I had created Project V.O.I.C.E.

زمانی که در دبیرستان بودم پروژه ای را ایجاد کردم به نام V.O.I.C.E

as a way to encourage my friends to do spoken word with me.

این راهی بود که دوستانم را ترغیب به دکلمه خوانی کنم

But Phil and I decided to reinvent Project V.O.I.C.E.,

فیل و من در دانشگاه تصمیم گرفتیم که این پروژه V.O.I.C.E را از دوباره راه بیندازیم

this time changing the mission

این بار برنامه فرق داشت

to using spoken-word poetry as a way to entertain,

این بار ما از دکلمه برای راهی به منظور سرگرمی

educate and inspire.

آموزش و الهام بخشیدن استفاده می کردیم

We stayed full-time students, but in between we traveled,

ما دانش اموزان تمام وقت باقی ماندیم اما در این میان به مسافرت رفتیم

performing and teaching

اجرا کردیم و درس هم دادیم

nine-year-olds to MFA candidates,

ما به 9 ساله ها تا کاندید های MFA واز کالیفرنیا تا ایندیانا تا هند

from California to Indiana to India

ما به 9 ساله ها تا کاندید های MFA واز کالیفرنیا تا ایندیانا تا هند

to a public high school just up the street from campus.

و از یک دبیرستان عمومی که نزدیک مکان ما بود درس دادیم

And we saw over and over

و هر باره دیدیم که چگونه دکلمه خوانی قفل های بسته رو باز می کنه

the way that spoken-word poetry

و هر باره دیدیم که چگونه دکلمه خوانی قفل های بسته رو باز می کنه

cracks open locks.

و هر باره دیدیم که چگونه دکلمه خوانی قفل های بسته رو باز می کنه

But it turns out sometimes, poetry can be really scary.

اما گاهی هم شعر می تونه واقعا ترسناک باشه

اما گاهی هم شعر می تونه واقعا ترسناک باشه

گاهی اوقات هم

Turns out sometimes,

you have to trick teenagers into writing poetry.

شما مجبورید نوجوانان رو با حربه ای وادار به شعر نوشتن کنید

So I came up with lists. Everyone can write lists.

ویکی از این حربه ها تهیه لیست بود.من یک لیست تهیه کردم. هرکسی می تونه یک لیست رو بنویسه

And the first list that I assign

و اولین لیستی که ایجاد کردم

is "10 Things I Know to be True."

"10 چیزی که می دانم درست هستند" بود

و این اون چیزی است که اتفاق افتاد, و همون چیزی است که شما قراره بدونید

And here's what happens, you would discover it too

if we all started sharing our lists out loud.

اگر همه ما لیست های خود را برای هم بازگو کنیم

At a certain point, you would realize that someone has the exact same thing,

در یک جایی خواهیم فهمید

که شخص دیگری یک لیست مشابه شما دارد

or one thing very similar,

یا یکی از گزینه های لیست او

to something on your list.

شبیه یکی از گزینه های لیست شماست

And then someone else

و یا یک شخص دیگر هست

has something the complete opposite of yours.

که لیستی کاملا متفاوت از لیست شما دارد

Third, someone has something you've never even heard of before.

و سوم شخصی هست که لیستش را تا به حال نشنیده اید

Fourth, someone has something you thought you knew everything about,

و چهارم شخصی است که چیزی را در لیست خود بیان کرده که شما فکر می کرده اید کاملا به آن تسلط دارید

but they're introducing a new angle of looking at it.

اما او در لیست خود از زاویه دیگری به این موضوع نگریسته

And I tell people that this is where great stories start from --

و من به همه می گم این آنجایی است که داستان های بزرگ از آن سرچشمه می گیرند

these four intersections

این چهار تقاطعاست از چیزهایی که به آن علاقه مندید

of what you're passionate about

این چهار تقاطعاست از چیزهایی که به آن علاقه مندید

and what others might be invested in.

و چیزهایی که دیگران را وامی دارد که روی آن سرمایه گذاری کنند

And most people respond really well to this exercise.

و خیلی از مردم به این روش خوب جواب داده اند

But one of my students, a freshman named Charlotte,

اما یکی از دانش آموزان من یک دانشجوی سال اولی به نام شارلوت متقاعد نشد

was not convinced.

اما یکی از دانش آموزان من یک دانشجوی سال اولی به نام شارلوت متقاعد نشد

Charlotte was very good at writing lists, but she refused to write any poems.

شارلوت خیلی خوب مینوشت ولی از نوشتن شعر خودداری میکرد.

"Miss," she'd say, "I'm just not interesting.

اون می گفت :"خانم من هیچ علاقه ای به شعر نوشتن ندارم."

I don't have anything interesting to say."

"من هیچ چیز جالبی برای گفتن ندارم."

So I assigned her list after list,

من هم هر روز به او یک لیست جدید می دادم

and one day I assigned the list

تا این که یک روز لیستی را به او دادم

"10 Things I Should Have Learned by Now."

به نام "10 چیزی که تا الان باید یاد می گرفتم."

Number three on Charlotte's list was,

شماره سوم در لیست شارلوت این بود

"I should have learned not to crush on guys

"من باید یاد می گرفتم که به مردانی که 3 برابر سن من رو دارند علاقه مند نشوم."

three times my age."

"من باید یاد می گرفتم که به مردانی که 3 برابر سن من رو دارند علاقه مند نشوم."

I asked her what that meant,

من از او پرسیدم این چه معنی ای می ده

and she said, "Miss, it's kind of a long story."

و او گفت: " خانم داستانش طولانیه."

And I said, "Charlotte, it sounds pretty interesting to me."

و من گفتم: "شارلوت, این به نظرم جالب می آد."

And so she wrote her first poem,

و این جا بود که او اولین شعر خود را نوشت

a love poem unlike any I had ever heard before.

یک شعر عاشقانه که مثل هیچ شعر عاشقانه ای که قبلا خوانده بودم نبود

و شعر این گونه شروع می شد

And the poem began,

"Anderson Cooper is a gorgeous man."

"اندرسون کوپر یک مرد خوش سیما است."

(Laughter)

(خنده)

"آیا او را در 60 دقیقه دیده اید,

"Did you see him on 60 Minutes,

racing Michael Phelps in a pool --

وقتی که دارد دنبال مایکل پلپز در استخر می رود

nothing but swim trunks on --

در حالیکه هیچی جز لباس شنا بر تن ندارد

diving in the water, determined to beat this swimming champion?

به درون آب می پرد و قصد دارد که این قهرمان شنا را مغلوب کند؟

بعد از مسابقه ,او موهای خیس جو گندمی اش را به کناری می زند

After the race, he tossed his wet, cloud-white hair

and said, 'You're a god.'

و می گوید: 'تو خدا(محشر) هستی.'

No, Anderson, you're the god."

(اما من می گویم )نه اندرسون, تو خدا (محشر) هستی ."

(Laughter)

(خنده)

(Applause)

(تشویق)

Now, I know that the number one rule to being cool

می دونم که اولین شرط باهال به نظر رسیدن اینکه

بی باک ونترس باشی

is to seem unfazed,

to never admit that anything scares you

و هیچ موقع بیان نکنی که چیزی می تونه تو رو بترسونه تحت تاثیر قرار بده و یا به هیجان بیاره

و هیچ موقع بیان نکنی که چیزی می تونه تو رو بترسونه تحت تاثیر قرار بده و یا به هیجان بیاره

or impresses you or excites you.

Somebody once told me

یه زمانی یکی بهم گفت

it's like walking through life like this.

این مثل این می مونه که همین جوری زندگی کنیم

You protect yourself

شما خودت رو از هر چیز بد پیش بینی نشده ویا دردی که می تونه ظهور پیدا کنه حفظ می کنی

from all the unexpected miseries or hurt that might show up.

شما خودت رو از هر چیز بد پیش بینی نشده ویا دردی که می تونه ظهور پیدا کنه حفظ می کنی

But I try to walk through life like this.

اما من خودم سعی کردم که اینجوری زندگی کنم

And yes, that means catching all of those miseries and hurt,

و بله, این به آن معنی است که تمام آن بیچارگی ها و بدبختی ها را حس کنیم

but it also means that when beautiful, amazing things

و در عین حال به این معنی است که وقتی چیزهای زیبا و شگفت انگیز اتفاق می افتند

و در عین حال به این معنی است که وقتی چیزهای زیبا و شگفت انگیز اتفاق می افتند

just fall out of the sky,

I'm ready to catch them.

من آماده حس کردن آنها هم هستم

I use spoken word to help my students

من از دکلمه استفاده میکنم تا به دانش آموزانم از این راه کمک کنم که

rediscover wonder,

شگفتی ها را دوباره کشف کنند

to fight their instincts to be cool and unfazed

که در برابر حسی که بهشون می گه که بیباک و خونسرد باشند مقاومت کنند

and, instead, actively pursue being engaged with what goes on around them,

و در عوض خودشان را در محیط اطراف خود غرق کنند

so that they can reinterpret and create something from it.

تا محیط خود را خوب بفهمند و چیزی از آن ایجاد کنند

It's not that I think that spoken-word poetry

این طور نیست که من فکر کنم که فقط دکلمه گویی فرم ایده آل هنر است

این طور نیست که من فکر کنم که فقط دکلمه گویی فرم ایده آل هنر است

is the ideal art form.

I'm always trying to find the best way to tell each story.

بلکه من همیشه به دنبال بهترین راه هستم تا یک داستان رو بازگو کنم

I write musicals; I make short films alongside my poems.

من در کنار شاعری ,موزیکا ل می نویسم و فیلم کوتاه هم می سازم

But I teach spoken-word poetry

اما به این خاطر دکلمه را تدریس می کنم

که در دسترس است

because it's accessible.

هر کسی نمی تونه موزیک رو بخونه

Not everyone can read music or owns a camera,

یا یک دوربین داشته باشه

but everyone can communicate in some way,

اما همه از راه شعر می توانند با هم ارتباط برقرار کنن

and everyone has stories that the rest of us can learn from.

و همه داستان خودشون رو دارن

که بقیه ما می تونیم از اونها درس بگیریم

Plus, spoken-word poetry allows for immediate connection.

علاوه بر آن, دکلمه برای ایجاد یک رابطه آنی است

این یک حس مشترک در بین مردم است و اکثر آنها حس می کنن که تنها هستند

It's not uncommon to feel like you're alone

یا کسی اونها رو درک نمی کنه

or that nobody understands you,

but spoken word teaches

اما دکلمه این رو آموزش می ده

that if you have the ability to express yourself

که اگر تو می تونی خودت را بیان کنی

and the courage to present those stories and opinions,

و جرات بازگویی داستان ها و عقاید ت را داری

you could be rewarded

تو می تونی تشویق بشی

with a room full of your peers,

در یک اتاقی پر از دوستانت

or your community, who will listen.

و یا اعضای گروهت که به حرفات خوب گوش می دهند

And maybe even a giant girl in a hoodie

و شاید حتی یک دختر گرمکن پوش هم

who will connect with what you've shared.

با اون چیزی که تو در میان گذاشتی هم ذات پنداری کند

And that is an amazing realization to have,

و این درک شگفت انگیزی است

especially when you're 14.

به خصوص زمانی که فقط 14 سالتان است

Plus, now with YouTube,

به علاوه هم اکنون با YouTube

that connection's not even limited to the room we're in.

ارتباطات فرارتر از اتاق های ما رفته است

I'm so lucky that there's this archive of performances

من خیلی خوش شانسم که آرشیوی از اجرا ها رو دارم که به دانش آموزانم نشان دهم

من خیلی خوش شانسم که آرشیوی از اجرا ها رو دارم که به دانش آموزانم نشان دهم

that I can share with my students.

It allows for even more opportunities

این فضا رو برای فرصت های بیشتری باز میکنه

و اونها می تونند شعر یا شاعری رو پیدا کنن

for them to find a poet or a poem that they connect to.

و با اون حس نزدیکی پیدا کنند

Once you've figured this out,

این وسوسه انگیزه--زمانی که این رو فهمیدید--

it is tempting to keep writing the same poem,

این وسوسه انگیزه که یک شعر را دوباره نویسی کنیم

or keep telling the same story, over and over,

یا هر بار به جای داستانی تازه داستان قدیمی را بازگو کنیم

once you've figured out that it will gain you applause.

وقتی که می فهمی که اون شعر و داستان باعث تشویقت شده

It's not enough to just teach that you can express yourself.

این کافی نیست آموزش بدیم که فقط باید بتونی خودت را بیان کنی

You have to grow and explore

تو باید رشد کنی و چیزهای جدید را کشف کنی

and take risks and challenge yourself.

و ریسک ها رابپذیری و خودت را به چالش بکشی

And that is step three:

و این مرحله سوم است:

infusing the work you're doing

برانگیختن کاری که داری انجام میدهی

with the specific things that make you you,

از چیزهایی که تو را می سازند

even while those things are always changing.

هر چند که اون چیزها همیشه در حال تغییر اند

Because step three never ends.

زیرا مرحله سوم هیچ وقت به پایان نمی رسد

But you don't get to start on step three,

اما شما لازم نیست که از مرحله سوم شروع کنید

until you take step one first:

تا زمانی که مرحله اول "من می توانم" را نرفته ای.

"I can."

من در زمان تدریس زیاد به سفر می روم

I travel a lot while I'm teaching,

and I don't always get to watch all of my students reach their step three,

و من اکثر مواقع نمی تونم شاهد آن باشم که دانش آموزانم به مرحله سوم خود می رسند

اما در مورد شارلوت من خیلی خوش شانس بودم

but I was very lucky with Charlotte,

که راهی که او رفت را تا انتها دیدم.زمانی که تصمیم گرفت شعر خود را بنویسد

that I got to watch her journey unfold the way it did.

I watched her realize

من او را زمانی که به مرحله سوم رسید نظاره کردم

that, by putting the things that she knows to be true into the work she's doing,

که با گذاشتن چیزهایی در شعر خود که او به درستی آنها اعتقاد دارد

she can create poems that only Charlotte can write,

او می تونه شعری بنویسه که منحصر به فرد است

about eyeballs and elevators and Dora the Explorer.

در مورد کره چشم ها و آسانسورها و dora ی کاشف

And I'm trying to tell stories only I can tell --

اما من تلاش می کنم داستان های خودم را بازگو کنم

مثل این داستان

like this story.

I spent a lot of time thinking about the best way to tell this story,

من زمان زیادی را صرف این کردم که چگونه این داستان را به بهترین وجه بیان کنم

and I wondered if the best way

و در فکر بودم که اگر بهترین راه

was going to be a PowerPoint, a short film --

می توانست یک اسلاید در PowerPoint یا یک فیلم کوتاه باشه

And where exactly was the beginning, the middle or the end?

و دقیقا کجا باید آغاز باشه و کجا به پایان برسه؟

I wondered whether I'd get to the end of this talk

و در این فکر بودم که آیا زمانی که به آخر حرفم رسیدم

and finally have figured it all out, or not.

آیا خواهم توانست از این حرف ها نتیجه ای هم بگیرم یا نه.

And I always thought that my beginning was at the Bowery Poetry Club,

من همیشه فکر می کردم شروع من در کلوب شعری Boweryرقم خورد

اما امکانش هست که زودتر از این ها بوده باشد

but it's possible that it was much earlier.

In preparing for TED,

در زمانی که برای سخنرانی در TED آماده می شدم

I discovered this diary page in an old journal.

من یک صفحه از دفتر خاطرات را در یک ژورنال قدیمی پیدا کردم

I think December 54th was probably supposed to be 24th.

فکر کنم دسامبر 54 باید 24 می شد

It's clear that when I was a child,

این پر واضح است که از زمان کودکی من احتمالا این گونه بوده ام

I definitely walked through life like this.

این پر واضح است که از زمان کودکی من احتمالا این گونه بوده ام

I think that we all did.

و فکر می کنم همه ما همین گونه ایم

I would like to help others rediscover that wonder --

من دوست دارم به دیگران در دوباره کشف کردن آن شگفتی گم شده کمک کنم

to want to engage with it, to want to learn,

آنها را وادارم تا درگیر آن شوند و آن را بیاموزند

to want to share what they've learned,

و آن چیزی را که یاد گرفته اند را با دیگران تقسیم کنند

what they've figured out to be true

چیزی که اون ها فهمیدند که درست است

and what they're still figuring out.

و همچنین چیزهایی که هم اکنون به درستی آنها پی می برند

So I'd like to close with this poem.

خوب من دوست دارم که این شعر را به پایان برسانم

زمانی که اونها هیروشیما رو بمباران کردند

When they bombed Hiroshima,

the explosion formed a mini-supernova,

انفجار, ستاره منور کوچکی را ایجاد کرد

so every living animal, human or plant

که هر چیز زنده ای اعم از حیوانات ,انسان ها و گیاهان

that received direct contact with the rays from that sun

که اشعه را به صورت مستقیم دریافت کردند

با لایه هایی از آفتاب همه را فورا تبدیل به خاکستر کرد

was instantly turned to ash.

با لایه هایی از آفتاب همه را فورا تبدیل به خاکستر کرد

And what was left of the city soon followed.

و همان چیزی هم که از شهر مانده بود ادامه پیدا کرد

The long-lasting damage of nuclear radiation

خرابی طولانی مدت ناشی از تشعشات رادیو اکتیو

caused an entire city and its population

باعث شد که کل یک شهر با مردمش به پودر تبدیل شوند

to turn into powder.

باعث شد که کل یک شهر با مردمش به پودر تبدیل شوند

When I was born, my mom says I looked around the whole hospital room

مادرم می گه زمانی که من به دنیا آمدم,به کل اتاق بیمارستان نگاهی انداختم

با نگاهی که می گفت :"این؟ من قبلا اینجا بودم."

with a stare that said, "This? I've done this before."

She says I have old eyes.

مادرم می گه من چشمانی کهن دارم

When my Grandpa Genji died, I was only five years old,

زمانی که پدربزرگ جنجی از دنیا رفت من فقط 5 سال داشتم

but I took my mom by the hand and told her,

اما من دست مادرم را گرفتم و گفتم

"Don't worry, he'll come back as a baby."

"نگران نباش, او دوباره در هیئت یک نوزاد تازه به دنیا آمده (تناسخ) بر می گرده "

And yet, for someone who's apparently done this already,

و هنوز ,برای کسی که این کار را قبلا انجام داده

I still haven't figured anything out yet.

من هنوز هم چیزی از آن نفهمیدم

My knees still buckle every time I get on a stage.

زانو هام هنوز هم هروقت که به سن برای سخنرانی می روم می لرزند

My self-confidence can be measured out

اعتماد به نفس من می تونه

in teaspoons mixed into my poetry,

با قاشق چای خوری های در اشعارم اندازه گیری بشه

and it still always tastes funny in my mouth.

و اون همیشه در دهان من طعمی بامزه داره

But in Hiroshima, some people were wiped clean away,

اما در هیروشیما ,یک عده از مردم از جهان هستی به کل پاک شدند

leaving only a wristwatch or a diary page.

و از خودشون شاید فقط یک ساعت مچی یا برگی خاطرات را بر جای گذاردند

So no matter that I have inhibitions to fill all my pockets,

مهم نیست که من چقدر سعی می کنم که احساسات درونی خود را بروز ندهم

اما همیشه در تلاشم

I keep trying,

hoping that one day I'll write a poem

به امید اینکه روزی شعری بنویسم که

I can be proud to let sit in a museum exhibit

جایی در موزه ای پیدا کنه و من را سرشار از افتخار کنه

as the only proof I existed.

که اون تنها چیزی است که و جود من رو بعداز مرگم اثبات می کنه

والدینم اسم من را سارا گذاشتند

My parents named me Sarah, which is a biblical name.

سارا یک نام مذهبی است

In the original story, God told Sarah she could do something impossible, and --

در داستان اصلی خداوند به سارا گفت او می تونه کار غیرممکنی رو انجام بده

و سارا خندید

she laughed,

because the first Sarah,

چون اون سارا نمی دونست که با غیر ممکن چه کنه

she didn't know what to do with impossible.

چون اون سارا نمی دونست که با غیر ممکن چه کنه

And me?

و من؟ من هم نمی دونم

Well, neither do I,

but I see the impossible every day.

اما من هرروز غیرممکن رو می بینم

Impossible is trying to connect in this world,

غیرممکن در تلاشه تا خود را به این دنیا متصل کنه

trying to hold onto others while things are blowing up around you,

تلاشی که به دیگران تکیه کنی وقتی همه چیز زندگی ات داره از دست می ره

با دونستن این که زمانی که داری صحبت می کنی

knowing that while you're speaking,

اونها منتظر نوبت خود برای حرف زدن نیستند--در عوض اونها به تو گوش می دهند.

they aren't just waiting for their turn to talk -- they hear you.

اونها دقیقا احساس تو را درک می کنند

They feel exactly what you feel

at the same time that you feel it.

و آن احساس را در همان زمانی که تو تجربه اش کردی حس می کنند

It's what I strive for every time I open my mouth --

این همان علتی است در تلاش های من برای حرف زدن ,برای هر باری که دهانم را باز می کنم

that impossible connection.

این تماس غیرممکن

There's this piece of wall in Hiroshima

یک تکه دیواری در هیروشیما هست

that was completely burnt black by the radiation.

که توسط اشعه های رادیو اکتیو کاملا سیاه شده بود

But on the front step, a person who was sitting there

اما در آن مکان جایی که شخصی در زمان وقوع حادثه در آنجا نشسته بود

blocked the rays from hitting the stone.

راه اشعه ها را از فرود آمدن به بخشی از دیوار با بدن خود بسته بود

تنها چیزی که الان باقی مانده

The only thing left now

is a permanent shadow of positive light.

سایه سفیدی از بدن آن شخص روی آن دیوار سیاه است.لکه سفیدی که سایه ای از نور مثبت است.

بعد از یک بمب

After the A-bomb,

specialists said it would take 75 years

محققان گفتند که 75 سال

for the radiation-damaged soil of Hiroshima City

آلودگی خاک شهر هیروشیما طول خواهد کشید

to ever grow anything again.

تا زمانی که خاک هیروشیما دوباره بتونه بارور بشه و چیزی را درخود رشد دهد

But that spring, there were new buds popping up from the earth.

اما در آن تابستان جوانه هایی سر از خاک در آوردند

When I meet you, in that moment,

زمانی که من تو را در آن لحظه دیدم

I'm no longer a part of your future.

من دیگر بخشی از آینده تو نیستم

I start quickly becoming part of your past.

در همان لحظه من به بخشی از گذشته تو تبدیل می شوم

But in that instant, I get to share your present.

اما در همان لحظه هم من حضور تو را تقسیم می کنم

And you, you get to share mine.

و تو هم حضور من را

And that is the greatest present of all.

و این بهترین حضور ممکن است

So if you tell me I can do the impossible --

پس تو اگر به من بگویی که من می توانم غیرممکن را انجام دهم

ممکنه من به تو بخندم

I'll probably laugh at you.

I don't know if I can change the world yet,

من نمی دونم که آیا قادر به تغییر دنیا هستم یا نه

because I don't know that much about it --

زیرا من چیز زیادی از اون نمی دونم

and I don't know that much about reincarnation either,

و حتی در مورد تناسخ هم چیز زیادی نمی دونم

اما اگر شما من رو از خنده روده بر کنید

but if you make me laugh hard enough,

گاهی یادم می ره که در کدوم قرن زندگی می کنم.

sometimes I forget what century I'm in.

This isn't my first time here. This isn't my last time here.

این اولین باری نیست که من در اینجا هستم.آخرین بار هم نیست.

این کلمات آخرین چیزهایی نیست که من با شما در میان می گذارم.

These aren't the last words I'll share.

But just in case, I'm trying my hardest

اما در این شرایط من تلاش خود را می کنم

to get it right this time around.

که اون رو به نحو احسنت انجام بدهم

Thank you.

ممنون

(Applause)

تشویق

Thank you.

(Applause)

متشکرم

Thank you.

(Applause)

تشویق

متشکرم

Thank you.

(Applause)

تشویق