Monika Bulaj: The hidden light of Afghanistan

Μετάφραση: Leonidas Argyros Επιμέλεια: Dimitra Papageorgiou

My travels to Afghanistan

Τα ταξίδια μου στο Αφγανιστάν

began many, many years ago

ξεκίνησαν πριν από πολλά χρόνια

on the eastern border of my country,

στα ανατολικά σύνορα της χώρας μου,

my homeland, Poland.

της πατρίδας μου, της Πολωνίας.

I was walking through the forests

Περπατούσα στα δάση

of my grandmother's tales.

των ιστοριών που μου έλεγε η γιαγιά μου.

A land where every field hides a grave,

Μία χώρα όπου κάθε χωράφι κρύβει έναν τάφο,

where millions of people

όπου εκατομμύρια άνθρωποι

have been deported or killed

διώχτηκαν ή σκοτώθηκαν

in the 20th century.

τον 20ο αιώνα.

Behind the destruction,

Πίσω από την καταστροφή,

I found a soul of places.

βρήκα τις ψυχές των τόπων.

I met humble people.

Συνάντησα ταπεινούς ανθρώπους.

I heard their prayer

Άκουσα τις προσευχές τους

and ate their bread.

κι έφαγα το ψωμί τους.

Then I have been walking East for 20 years --

Περπατώ προς την Ανατολή επί 20 χρόνια --

from Eastern Europe to Central Asia --

από την ανατολική Ευρώπη στην κεντρική Ασία --

through the Caucasus Mountains,

μέσα από τον Καύκασο,

Middle East,

τη Μέση Ανατολή,

North Africa,

τη Βόρεια Αφρική,

Russia.

τη Ρωσία.

And I ever met more humble people.

Πάντα συναντούσα περισσότερους ταπεινούς ανθρώπους.

And I shared their bread and their prayer.

Μοιράστηκα το ψωμί και τις προσευχές τους.

This is why I went to Afghanistan.

Γι' αυτό πήγα στο Αφγανιστάν.

One day, I crossed the bridge

Μία μέρα, πέρασα τη γέφυρα

over the Oxus River.

στον ποταμό Όξο.

I was alone on foot.

Περπατούσα μόνη μου.

And the Afghan soldier was so surprised to see me

Ο Αφγανός στρατιώτης ξαφνιάστηκε τόσο πολύ που με είδε

that he forgot to stamp my passport.

ώστε ξέχασε να σφραγίσει το διαβατήριό μου.

But he gave me a cup of tea.

Μου έδωσε όμως ένα φλιτζάνι τσάι.

And I understood

Κατάλαβα

that his surprise was my protection.

πως η έκπληξή του ήταν η προστασία μου.

So I have been walking and traveling,

Έτσι λοιπόν περπατώ και ταξιδεύω,

by horses, by yak, by truck, by hitchhiking,

με άλογα, με γιάκ, με φορτηγά, με ότο-στοπ,

from Iran's border

από τα σύνορα του Ιράν

to the bottom, to the edge of the Wakhan Corridor.

μέχρι κάτω, στο διάδρομο της χαράδρας του Βακάν.

And in this way

Έτσι

I could find noor, the hidden light of Afghanistan.

μπόρεσα να βρω το νουρ, το κρυφό φως του Αφγανιστάν.

My only weapon

Το μόνο μου όπλο

was my notebook and my Leica.

ήταν το σημειωματάριό μου και η φωτογραφική μου μηχανή.

I heard prayers of the Sufi --

Άκουσα προσευχές των Σούφι --

humble Muslims,

ταπεινοί μουσουλμάνοι,

hated by the Taliban.

που τους μισούν οι Ταλιμπάν.

Hidden river,

Κρυφό ποτάμι,

interconnected with the mysticism

συνδεδεμένο με το μυστικισμό

from Gibraltar to India.

από το Γιβραλτάρ μέχρι την Ινδία.

The mosque where the respectful foreigner

Το τζαμί όπου ο ευσεβής ξένος

is showered with blessings

δέχεται βροχή τις ευλογίες

and with tears,

και τα δάκρυα,

and welcomed as a gift.

και γίνεται δεκτός σαν δώρο.

What do we know

Τι ξέρουμε

about the country and the people

για τη χώρα και τους ανθρώπους

that we pretend to protect,

που προσποιούμαστε ότι προστατεύουμε,

about the villages

για τα χωριά

where the only one medicine

όπου το μόνο φάρμακο

to kill the pain and to stop the hunger

για τον πόνο και την πείνα

is opium?

είναι το όπιο;

These are opium-addicted people

Αυτοί είναι άνθρωποι εξαρτημένοι από το όπιο

on the roofs of Kabul

στις οροφές της Καμπούλ

10 years after the beginning of our war.

δέκα χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου.

These are the nomad girls

Αυτά τα κορίτσια είναι νομάδες

who became prostitutes for Afghan businessmen.

που εκδίδονται από Αφγανούς επιχειρηματίες.

What do we know about the women

Τι ξέρουμε για τις γυναίκες

10 years after the war?

δέκα χρόνια μετά τον πόλεμο;

Clothed in this nylon bag,

Ντυμένες με αυτή τη νάιλον τσάντα,

made in China,

φτιαγμένη στην Κίνα,

with the name of burqa.

που λέγεται μπούρκα.

I saw one day,

Μία μέρα είδα,

the largest school in Afghanistan,

το μεγαλύτερο σχολείο στο Αφγανιστάν,

a girls' school.

σχολείο για κορίτσια.

13,000 girls

Δεκατρείς χιλιάδες κορίτσια

studying here

σπουδάζουν εκεί

in the rooms underground,

σε υπόγεια δωμάτια,

full of scorpions.

γεμάτα με σκορπιούς.

And their love [for studying]

Και η αγάπη τους [για τις σπουδές]

was so big that I cried.

ήταν τόσο μεγάλη που έκλαψα.

What do we know

Τι ξέρουμε

about the death threats by the Taliban

για τις απειλές θανάτου από τους Ταλιμπάν

nailed on the doors

που καρφώνονται στις πόρτες

of the people who dare to send their daughters to school as in Balkh?

των ανθρώπων που τολμούν να στείλουν τις κόρες τους σε σχολεία όπως στο Μπαλκ;

The region is not secure, but full of the Taliban,

Η περιοχή δεν είναι ασφαλής, αλλά γεμάτη με Ταλιμπάν,

and they did it.

και το έκαναν.

My aim is to give a voice

Στόχος μου είναι να δώσω μία φωνή

to the silent people,

στους σιωπηλούς ανθρώπους,

to show the hidden lights

να δείξω τα κρυμμένα φώτα

behind the curtain of the great game,

πίσω από την κουρτίνα του μεγάλου παιχνιδιού,

the small worlds ignored by the media

τους μικρούς κόσμους που αγνοούν οι δημοσιογράφοι

and the prophets of a global conflict.

και οι προφήτες της παγκόσμιας σύγκρουσης.

Thanks.

Ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)