The power of believing that you can improve | Carol Dweck | TED

Carol Dweck: Gelişebileceğinize inanmanın gücü

Çeviri: Sare Gül SEVİL Gözden geçirme: Neslihan Kara

"Henüz"ün Gücü.

The power of yet.

I heard about a high school in Chicago

Chicago'da bir lisede, öğrencilerin

mezun olmak için belirli sayıda dersi

where students had to pass a certain number of courses to graduate,

geçmeleri gerektiğini ve

and if they didn't pass a course, they got the grade "Not Yet."

geçemedikleri ders için ''Henüz değil.''

notunu aldıklarını duydum.

Bunun harika olduğunu düşündüm.

And I thought that was fantastic,

because if you get a failing grade, you think, I'm nothing, I'm nowhere.

Çünkü kalırsanız,

ben ümitsiz vakayım

diye düşünürsünüz.

But if you get the grade "Not Yet",

Ama eğer ''Henüz değil.'' notunu alırsanız,

you understand that you're on a learning curve.

öğrenme eğrisi üstünde olduğunuzu anlarsınız.

It gives you a path into the future.

Bu size geleceğe doğru bir yol sunar.

"Not Yet" also gave me insight

''Henüz değil'' kariyerimin ilk yıllarında

kritik bir olaya içerik kazandıran,

into a critical event early in my career,

gerçek bir dönüm noktası oldu.

a real turning point.

I wanted to see

Çocukların zorluklarla ve sorunlarla

how children coped with challenge and difficulty,

nasıl başa çıktıklarını görmek istedim.

so I gave 10-year-olds

Bunun için, 10 yaşındaki çocuklara

problems that were slightly too hard for them.

onların çözebilmeleri için biraz daha zor olan sorular verdim.

Some of them reacted in a shockingly positive way.

Bazıları şaşırtıcı şekilde olumlu tepki gösterdi.

They said things like, "I love a challenge,"

Şöyle şeyler söylediler, ''Zorluğu severim!''

or, "You know, I was hoping this would be informative."

veya ''Biliyorsunuz, bunun öğretici olmasını umuyorum.''

They understood that their abilities could be developed.

Yeteneklerinin geliştirilebilir olduğunu anladılar.

They had what I call a growth mindset.

Onlarda, gelişen zihniyet olarak adlandırdığım bir bakış açısı vardı.

But other students felt it was tragic, catastrophic.

Ama diğer öğrenciler, bunun dramatik, felaket olduğunu hissettiler.

From their more fixed mindset perspective,

Onların daha kalıplaşmış zihinsel bakış açıları ile

their intelligence had been up for judgment,

zekaları sınava tabi tutulmuş ve başarısız olmuşlardı.

and they failed.

"Henüz"ün gücünün tadını çıkarmak yerine,

Instead of luxuriating in the power of yet,

they were gripped in the tyranny of now.

şu anın zulmüne tutunmuşlardı.

So what do they do next?

Sonra ne yaptılar?

I'll tell you what they do next.

Ne yaptıklarını size söyleyeyim.

In one study, they told us they would probably cheat the next time

Bir çalışmada, eğer sınavdan kalırlarsa bir sonraki sefer

daha fazla çalışmak yerine muhtemelen kopya çekeceklerini söylediler.

instead of studying more if they failed a test.

Başka bir çalışmada, başarısızlıktan sonra

In another study, after a failure,

they looked for someone who did worse than they did

kendilerinden daha kötü yapan birini aradılar

so they could feel really good about themselves.

böylece bu kişiyi bulunca kendilerini daha iyi hissedeceklerdi.

And in study after study, they have run from difficulty.

Çalışmalar boyunca zorluktan kaçtılar.

Bilim insanları, öğrenciler hata ile karşılaştıkları zamanlarda

Scientists measured the electrical activity from the brain

beyinlerindeki elektriksel aktiviteleri gözlemledi.

as students confronted an error.

Sol tarafta, kalıplaşmış zihniyete sahip öğrencileri görüyorsunuz.

On the left, you see the fixed-mindset students.

There's hardly any activity.

Zihinlerinde neredeyse hiç etkinlik yok.

They run from the error.

Hatadan kaçıyorlar.

They don't engage with it.

Onunla bağ kurmuyorlar.

But on the right, you have the students with the growth mindset,

Fakat sağ tarafta, gelişme zihniyetine ve yeteneklerinin geliştirilebileceği

the idea that abilities can be developed.

fikrine sahip öğrencileri görüyorsunuz.

They engage deeply.

Çok derin bağlar kuruyorlar.

Their brain is on fire with yet.

Beyinleri "Henüz değil." demenin ateşiyle yanıyor.

They engage deeply.

Çok derin bağlar kuruyorlar.

They process the error.

Hatayı işliyor

They learn from it and they correct it.

ve ondan ders alıp onu düzeltiyorlar.

How are we raising our children?

Çocuklarımızı nasıl yetiştiriyoruz?

Are we raising them for now instead of yet?

Onları "henüz" yerine şimdi için mi yetiştiriyoruz?

Are we raising kids who are obsessed with getting As?

A alma takıntısına sahip çocuklar mı yetişitiriyoruz?

Are we raising kids who don't know how to dream big dreams?

Büyük hayaller kurmayı bilmeyen çocuklar mı yetiştiriyoruz?

Onların en büyük hedefi bir sonraki A veya bir sonraki sınav notu mu?

Their biggest goal is getting the next A, or the next test score?

And are they carrying this need for constant validation with them

Daimi onaylanma ihtiyacını

geleceklerine taşıyorlar mı ?

into their future lives?

Belki evet, çünkü iş verenler bana gelip

Maybe, because employers are coming to me and saying,

"We have already raised a generation

biz çoktan bir günü ödülsüz

of young workers who can't get through the day

geçiremeyen genç çalışanlarla dolu

without an award."

bir nesil yetiştirdik, diyorlar.

So what can we do?

Peki ne yapabiliriz?

How can we build that bridge to yet?

"Henüz"e ulaşan köprüyü nasıl kurabiliriz?

Here are some things we can do.

İşte yapabileceklerimizin bazıları.

First of all, we can praise wisely,

Öncelikle, zeka ya da yeteneği övmeden

not praising intelligence or talent.

bilgece övebiliriz.

That has failed.

Bu başarısız oldu.

Don't do that anymore.

Bunu artık yapmayın.

But praising the process that kids engage in,

Ama çocukların gelişme süreçlerini övün

their effort, their strategies, their focus, their perseverance,

onların çabalarını, stratejilerini, odaklanmalarını, azmini övün,

their improvement.

onların gelişimini övün.

This process praise creates kids who are hardy and resilient.

Süreci övmek,

daha atılgan ve dirençli çocuklar yaratıyor.

"Henüz"ü ödüllendirmenin başka yolları da var.

There are other ways to reward yet.

We recently teamed up with game scientists

Yakın zamanda Washington Üniversitesinden oyun üzerinde çalışan bilim

from the University of Washington

adamları ile "henüz"ü ödüllendiren

to create a new online math game that rewarded yet.

yeni bir online matematik oyunu yapmak için bir araya geldik.

In this game, students were rewarded for effort, strategy and progress.

Oyunda öğrenciler stratejileri, çabaları ve ilerlemelerinden dolayı ödüllendirildi.

The usual math game

Klasik bir matematik oyunu

rewards you for getting answers right, right now,

doğru cevabı şu an verdiğinizde ödüllendirme yapıyor.

but this game rewarded process.

Ancak bu oyun süreci ödüllendiriyor.

And we got more effort,

Daha çok çaba,

daha fazla strateji,

more strategies,

daha uzun uğraş süreleri ve

more engagement over longer periods of time,

çok zor sorularla karşılaştıklarında daha çok azim gösterdiklerini gördük.

and more perseverance when they hit really, really hard problems.

Sadece ''henüz'' ve ''henüz değil'' kelimelerinin

Just the words "yet" or "not yet," we're finding,

çocuklara daha fazla güven verdiğini

give kids greater confidence,

geleceklerine bir yol kurduğunu gördük

give them a path into the future that creates greater persistence.

ki bu daha büyük bir devamlılık sağlıyor.

Aslında öğrencilerin zihniyetlerini değiştirebiliyoruz.

And we can actually change students' mindsets.

In one study, we taught them

Bir çalışmada, onlara

yeni ve zor bir şey öğrenmek için kendilerini

that every time they push out of their comfort zone

to learn something new and difficult,

rahat ettikleri alanın dışına çıkmaya her zorladıklarında,

beyinlerindeki nöronların yeni ve daha güçlü bağlar

the neurons in their brain can form new, stronger connections,

kurduğunu öğrettik ve zamanla daha akıllı olduklarını.

and over time, they can get smarter.

Look what happened: In this study,

Ne olduğuna bir bakın: Bu çalışmada

students who were not taught this growth mindset

''gelişme zihniyeti'' öğretilmeyen öğrenciler

continued to show declining grades over this difficult school transition,

zor okul değişiminde düşmeye devam eden notlar gösterdiler.

Ancak bunun öğretildiği öğrencilerin notlarında sert çıkışlar görüldü.

but those who were taught this lesson showed a sharp rebound in their grades.

We have shown this now, this kind of improvement,

Bu türde bir gelişimi şu ana kadar

binlerce çocukta gözlemledik,

with thousands and thousands of kids, especially struggling students.

özellikle güçlük çeken öğrencilerde.

So let's talk about equality.

Hadi eşitlikten söz edelim.

Ülkemizde,kronik olarak düşük performans gösteren

In our country, there are groups of students

öğrenci grupları var,

who chronically underperform,

örneğin kenar mahallelerdeki

for example, children in inner cities,

veya Yerli Amerikalı bölgeleri gibi bölgelerdekiler.

or children on Native American reservations.

And they've done so poorly for so long

Uzun süre başarısız olduklarından bir çok kişi bunun kaçınılmaz olduğunu düşünüyor.

that many people think it's inevitable.

But when educators create growth mindset classrooms

Ama eğitimciler gelişme zihniyetinin olduğu, "henüz"e dayalı sınıflar

oluşturduklarında eşitlik gerçekleşiyor.

steeped in yet,

equality happens.

And here are just a few examples.

Sadece bir kaç örnek olarak şunları verebiliriz.

In one year, a kindergarten class in Harlem, New York

Harlem, New York'ta bir anasınıfı, bir yılda,

scored in the 95th percentile

Ulusal Başarı Sınavında %95'lik dilime girdi.

on the national achievement test.

Many of those kids could not hold a pencil

Bu öğrencilerin bir çoğu okula başladığında kalem tutamıyordu.

when they arrived at school.

In one year,

Bir yılda,

fourth-grade students in the South Bronx, way behind,

çok gerilerde yer alan, South Bronx'taki dördüncü sınıf öğrencileri

became the number one fourth-grade class in the state of New York

eyalet matematik sınavında New York eyaletinin en iyi

dördüncü sınıfı oldular.

on the state math test.

Bir ile bir buçuk yılda,

In a year, to a year and a half,

Yerli Amerikalı bölgesindeki bir okuldaki öğrenciler

Native American students in a school on a reservation

went from the bottom of their district to the top,

kendi bölgelerinin tabanından tavanına çıktılar.

and that district included affluent sections of Seattle.

Bu bölgeye Seattle'ın varlıklı bölgeleri dahildi.

So the Native kids outdid the Microsoft kids.

Yani yerli çocuklar Microsoft çocuklarını geçti.

This happened because the meaning of effort and difficulty were transformed.

Bu gerçekleşti

çünkü çaba ve zorluğun anlamı şekil değiştirmişti.

Before, effort and difficulty

Öncesinde, çaba ve zorluk onlara

made them feel dumb, made them feel like giving up,

aptal gibi hissettirir ve vazgeçmek istemelerine sebep olurdu

but now, effort and difficulty,

fakat şimdi çaba ve zorluk,

that's when their neurons are making new connections,

onların nöronlarının yeni ve daha güçlü

stronger connections.

bağlar kurmalarını sağlıyor.

That's when they're getting smarter.

İşte o zaman daha akıllı oluyorlar.

I received a letter recently from a 13-year-old boy.

Yakın zamanda 13 yaşındaki bir çocuktan mektup aldım.

(Hayatımı boşa harcamışım.)

He said, "Dear Professor Dweck,

Şöyle yazmış; ''Sevgili Profesör Dweck,

yazılarınızın bilimsel araştırmalara dayalı gerçeklere dayanmasını takdir

I appreciate that your writing is based on solid scientific research,

ediyorum ve bu nedenle yazdıklarınızı uygulamaya karar verdim.

and that's why I decided to put it into practice.

Okul çalışmalarıma, ailemle ilişkilerime

I put more effort into my schoolwork,

into my relationship with my family,

ve okuldaki çocuklarla ilişkilerime

and into my relationship with kids at school,

daha çok çaba harcadım

and I experienced great improvement in all of those areas.

ve tüm bu alanlarda önemli ilerlemeler kaydettim.

I now realize I've wasted most of my life."

Şimdi anlıyorum ki, hayatımın çoğunu boşa harcamışım.''

Let's not waste any more lives,

Artık daha fazla hayat harcamayalım.

because once we know

Çünkü yeteneklerin böylesine

that abilities are capable of such growth,

büyük gelişimlere açık olduğunu öğrendiğimizde,

it becomes a basic human right for children, all children,

çocukların, tüm çocukların,

o gelişmeyi yaratacak yerlerde,

to live in places that create that growth,

"henüz"lerle dolu yerlerde yaşamaları

to live in places filled with "yet".

temel insanlık hakkı haline geliyor.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)