The power of believing that you can improve | Carol Dweck | TED

Translator: Anamaria Sukhitashvili Reviewer: Levan Lashauri

The power of yet.

"ჯერ"-ის ძალა.

I heard about a high school in Chicago

მე გავიგე, რომ ჩიკაგოში, ერთ-ერთ სკოლაში,

მოსწავლეებმა უნდა ჩააბარონ გარკვეული რაოდენობის კურსები დასამთავრებლად

where students had to pass a certain number of courses to graduate,

and if they didn't pass a course, they got the grade "Not Yet."

და თუ ვერ ჩააბარებენ, იღებენ შეფასებას "ჯერ არა".

And I thought that was fantastic,

ვიფიქრე რომ ეს არაჩვეულებრივია,

because if you get a failing grade, you think, I'm nothing, I'm nowhere.

რადგან თუ შენ იღებ ჩამჭრელ შეფასებას, შენ ფიქრობ, მე არაფერი ვარ, მე არსად ვარ.

But if you get the grade "Not Yet",

მაგრამ თუ შენ იღებ "ჯერ არა"-ს,

you understand that you're on a learning curve.

შენ ხვდები, რომ სწავლის მრუდზე ხარ.

It gives you a path into the future.

ეს მომავლისკენ გზას გისახავს.

"Not Yet" also gave me insight

"ჯერ არა" კარიერის დასაწყისში კრიტიკული მომენტის განჭვრეტაშიც დამეხმარა,

into a critical event early in my career,

a real turning point.

ნამდვილად გადამწყვეტ მომენტში.

I wanted to see

მე მინდოდა მენახა,

how children coped with challenge and difficulty,

როგორ ართმევდნენ ბავშვები თავს, გამოწვევებს და სირთულეებს,

so I gave 10-year-olds

ამიტომ 10 წლისებს მივეცი ამოცანები,

problems that were slightly too hard for them.

რომლებიც სულ ცოტა რთულები იყო მათთვის.

Some of them reacted in a shockingly positive way.

ზოგიერთ მათგანს გასაოცრად დადებითი რეაქცია ჰქონდა.

They said things like, "I love a challenge,"

მათ თქვეს: "მე მიყვარს გამოწვევები",

ან: "იცი?! იმედი მქონდა, რომ ეს ინფორმატიული იქნებოდა".

or, "You know, I was hoping this would be informative."

They understood that their abilities could be developed.

მათ გაიგეს, რომ მათი შესაძლებლობები შეიძლებოდა განვითარებულიყო.

They had what I call a growth mindset.

მათ ჰქონდათ, როგორც მე ამას ვუწოდებ - "ზრდის მენტალიტეტი".

But other students felt it was tragic, catastrophic.

მაგრამ სხვა მოსწავლეებმა ტრაგიკულად აღიქვეს ეს ყველაფერი.

From their more fixed mindset perspective,

მათი, შედარებით "ფიქსირებული მენტალიტეტის" გადმოსახედიდან,

their intelligence had been up for judgment,

მათ ინტელექტს გამოცდა მოუწყეს და თავი ვერ გაართვეს.

and they failed.

Instead of luxuriating in the power of yet,

"ჯერ"-ის ძალით ტკბობის მაგივრად,

ისინი "ახლა" -ს ტირანიაში ჩაეფლენ.

they were gripped in the tyranny of now.

So what do they do next?

რას იზამენ ისინი შემდეგში?

I'll tell you what they do next.

მე გეტყვით რასაც იზამენ.

In one study, they told us they would probably cheat the next time

ერთ კვლევაში მათ გვითხრეს, რომ თუ შემდეგ ტესტში ჩაიჭრებოდნენ,

შემდეგ ჯერზე გადაიწერდნენ, იმის ნაცვლად რომ უფრო მეტი ემეცადინათ.

instead of studying more if they failed a test.

In another study, after a failure,

ერთ-ერთ სხვა კვლევაში ჩაჭრის შემდეგ,

ისინი ეძებდნენ ვინმეს, ვინც მათზე ცუდად დაწერა ტესტი,

they looked for someone who did worse than they did

so they could feel really good about themselves.

რათა თავი კარგად ეგრძნოთ

And in study after study, they have run from difficulty.

და ყველა მომდევნო კვლევის თანახმად. ისინი გაურბოდნენ სირთულეებს.

Scientists measured the electrical activity from the brain

მეცნიერებმა გაზომეს ტვინის ელექტრული აქტივობა იმ დროს,

როცა სტუდენტები აწყდებოდნენ შეცდომებს.

as students confronted an error.

On the left, you see the fixed-mindset students.

მარცხნივ თქვენ ხედავთ ფიქსირებული მენტალიტეტის მქონე სტუდენტებს.

There's hardly any activity.

თითქმის საერთოდ არაა აქტივობა.

They run from the error.

ისინი გაურბიან შეცდომებს.

ისინი არ ერთვებიან.

They don't engage with it.

But on the right, you have the students with the growth mindset,

მაგრამ აი მარჯვნივ, არის სტუდენტები ზრდის მენტალიტეტით,

the idea that abilities can be developed.

აზრით, რომ შესაძლებლობები შეიძლება განავითარო.

They engage deeply.

ისინი ღრმად ერთვებიან.

Their brain is on fire with yet.

მათი ტვინი აღტაცებულია "ჯერ"-ით.

They engage deeply.

ისინი ღრმად ერთვებიან.

ისინი ამუშავებენ შეცდომას.

They process the error.

They learn from it and they correct it.

ისინი სწავლობენ შეცდომაზე და ასწორებენ მას.

How are we raising our children?

როგორ ვზრდით ჩვენს შვილებს?

Are we raising them for now instead of yet?

"ახლა"-სთვის უფრო ვზრდით, იმის მაგივრად რომ "ჯერ"-ისთვის გავზარდოთ?

Are we raising kids who are obsessed with getting As?

ათიანების მიღებით შეპყრობილ ბავშვებს ვზრდით?

Are we raising kids who don't know how to dream big dreams?

ისეთ ბავშვებს ვზრდით, რომ არ იციან როგორ იოცნებონ დიდ რამეზე?

მათი ყველაზე დიდი მიზანი შემდეგი კარგი ნიშანი, ან შემდეგი კარგი ქულაა ტესტზე?

Their biggest goal is getting the next A, or the next test score?

And are they carrying this need for constant validation with them

მიჰყვებათ თან მომავალში,

ეს მუდმივი დამტკიცების მოთხოვნილება?

into their future lives?

Maybe, because employers are coming to me and saying,

შეიძლება ასეა, რადგან დამქირავებლები მოდიან ჩემთან და მეუბნებიან:

"ჩვენ უკვე აღვზარდეთ მომუშავეების თაობა,

"We have already raised a generation

of young workers who can't get through the day

რომლებიც ერთ დღესაც ვერ ძლებენ

without an award."

ჯილდოს გარეშე."

So what can we do?

აბა, რა შეგვიძლია გავაკეთოთ?

How can we build that bridge to yet?

შეგვიძლია ავაგოთ ხიდი "ჯერ"-მდე?

Here are some things we can do.

აი, ცოტა რამ, რაც შეგვიძლია გავაკეთოთ.

First of all, we can praise wisely,

პირველ რიგში, ჩვენ შეგვიძლია შევაქოთ ჭკვიანურად,

not praising intelligence or talent.

მათი ინტელქეტის და ნიჭის ქების გარეშე.

That has failed.

რადგან ეს გზა არ გამოდგა. აღარ გააკეთოთ ეს,

Don't do that anymore.

But praising the process that kids engage in,

არამედ შევაქოთ პროცესი, რომელშიც ბავშვები ერთვებიან:

their effort, their strategies, their focus, their perseverance,

მათი მონდომება, მათი სტრატეგიები, მათი კონცენტრაცია, მათი უდრეკობა,

their improvement.

მათი განვითარება.

This process praise creates kids who are hardy and resilient.

ეს პროცესის შექება

ქმნის ბავშვებს, რომლებიც არიან გამბედავები და გამძლეები.

There are other ways to reward yet.

ამის გარდა სხვა გზებიცაა, რომ "ჯერ"-ს შევუწყოთ ხელი.

We recently teamed up with game scientists

ჩვენ ცოტა ხნის წინ შევქმენით გუნდი თამაშების მეცნიერებთან ერთად,

from the University of Washington

რომლებიც ვაშინგტონის უნივერსიტეტიდან არიან,

to create a new online math game that rewarded yet.

იმისათვის რომ შეგვექმნა ახალი მათემატიკური თამაში "ჯერ"-ის წასახალისებლად.

In this game, students were rewarded for effort, strategy and progress.

ამ ონლაინ თამაშში, სტუდენტები ჯილდოვდებოდნენ ძალისხმევისათვის,

სტრატეგიისა და პროგრესისთვის. ჩვეულებრივ მათემატიკური თამაში,

The usual math game

rewards you for getting answers right, right now,

გაჯილდოვებს სწორად გაცემული პასუხებისთვის,

but this game rewarded process.

მაგრამ ჩვენი თამაში აჯილდოვებდა პროცესს.

And we got more effort,

და ჩვენ მივიღეთ მეტი ძალისხმევა,

მეტი სტრატეგია,

more strategies,

more engagement over longer periods of time,

მეტი ჩართულობა უფრო დიდი დროის განმავლობაში

and more perseverance when they hit really, really hard problems.

და უფრო დიდი შეუპოვრობა, როცა ისინი აწყდებოდნენ ძალიან, ძალიან რთულ ამოცანებს.

Just the words "yet" or "not yet," we're finding,

ჩვენ ვხედავთ, რომ მხოლოდ და მხოლოდ სიტყვები: "ჯერ", ან "ჯერ არა",

აძლევენ ბავშვებს თავდაჯერებულობას,

give kids greater confidence,

give them a path into the future that creates greater persistence.

უსახავენ მათ გზას მომავლისკენ, რომელიც ქმნის უფრო დიდ უდრეკობას.

And we can actually change students' mindsets.

ჩვენ ნამდვილად შეგვიძლია მოსწავლეების მენტალიტეტის შეცვლა.

In one study, we taught them

ერთ კვლევაში, ჩვენ მათ ვასწავლეთ,

that every time they push out of their comfort zone

რომ ყოველ ჯერზე, როცა ისინი დატოვებდნენ საკუთარ კომფორტის ზონას,

to learn something new and difficult,

იმისათვის რომ ესწავლათ რაიმე ახალი და რთული,

მათი ნეირონები ტვინში ახალ და უფრო ძლიერ კავშირებს ამყარებდნენ

the neurons in their brain can form new, stronger connections,

and over time, they can get smarter.

და ასე, დროსთან ერთად ისინი გახდებოდნენ უფრო გონიერები.

Look what happened: In this study,

ხო და შეხედეთ რა მოხდა: ამ კვლევაში,

students who were not taught this growth mindset

სტუდენტები, რომლებსაც არ ვასწავლეთ ასეთი ზრდის მენტალიტეტი,

continued to show declining grades over this difficult school transition,

აგრძელებდნენ უფრო და უფრო დაბალი ნიშნების მიღებას სკოლის რთულ პერიოდში,

but those who were taught this lesson showed a sharp rebound in their grades.

მაგრამ ისინი, რომლებსაც ეს ვასწავლეთ, აღწევდნენ ნიშნების მკვეთრ გაუმჯობესებას.

We have shown this now, this kind of improvement,

ჩვენ ასეთი ტიპის განვითარება, ათასობით ბავშვისთვის ვაჩვენეთ,

with thousands and thousands of kids, especially struggling students.

განსაკუთრებით პრობლემების მქონე მოსწავლეებში.

ხო და მოდით ვილაპარაკოთ თანასწორობაზე.

So let's talk about equality.

In our country, there are groups of students

ჩვენ ქვეყანაში, არიან სტუდენტების ჯგუფები,

who chronically underperform,

რომლებიც ქრონიკულად ცუდად სწავლობენ.

for example, children in inner cities,

მაგალითად, ბავშვები გარეუბნებიდან,

or children on Native American reservations.

ან ბავშვები ადგილობრივი ამერიკელების დასახლებებიდან.

And they've done so poorly for so long

ისინი ისეთ ცუდ შედეგებს იღებდნენ და იმდენი ხნის განმავლობაში,

that many people think it's inevitable.

რომ ბევრი ადამიანი ფიქრობს, რომ ეს გარდაუვალია,

But when educators create growth mindset classrooms

მაგრამ როცა განმანათლებლები ქმნიან "ჯერ"-ით გაჟღენთილ,

ზრდის მენტალიტეტზე აგებულ კლასებს,

steeped in yet,

equality happens.

თანასწორობა იქმნება.

And here are just a few examples.

აი რამდენიმე მაგალითი.

In one year, a kindergarten class in Harlem, New York

ერთ წელიწადში, ჰარლემის, ნიუ იორკის ერთ-ერთი საბავშო ბაღის კლასმა

scored in the 95th percentile

95% შეფასება აჩვენა ეროვნული მიღწევების ტესტში.

on the national achievement test.

Many of those kids could not hold a pencil

ამ ბავშვების დიდ ნაწილს, ფანქრის დაჭერაც კი არ შეეძლო სკოლაში რომ მოვიდნენ.

when they arrived at school.

In one year,

ერთ წელიწადში, მეოთხე კლასის მოსწავლეები, სამხრეთ ბრონქსში,

fourth-grade students in the South Bronx, way behind,

ბევრად უფრო დაბალი მიღწევებით

became the number one fourth-grade class in the state of New York

გახდნენ ნომერი პირველი მეოთხე კლასი, ნიუ იორკის შტატში

on the state math test.

შტატის მათემატიკის ტესტში.

In a year, to a year and a half,

დაახლოებით ერთ, ერთნახევარ წელში,

Native American students in a school on a reservation

ადგილობრივი ამერიკული დასახლების სკოლის მოსწავლეები,

went from the bottom of their district to the top,

მათი რაიონის ბოლო ადგილიდან ავიდნენ სულ პირველამდე,

and that district included affluent sections of Seattle.

და ეს რაიონი, სიეტლის მდიდარ ნაწილებსაც მოიცავდა.

So the Native kids outdid the Microsoft kids.

ანუ ადგილობრივმა ბავშვებმა გაუსწრეს "მაიკროსოფთის ბავშვებს".

ეს იმიტომ მოხდა, რომ მათთვის ძალისხმევის და სირთულის

This happened because the meaning of effort and difficulty were transformed.

მნიშვნელობა შეიცვალა:

Before, effort and difficulty

მანამდე, ძალისხმევა და სირთულე,

made them feel dumb, made them feel like giving up,

მათ თავს სულელად აგრძნობინებდა, თავის დანებებას ანდომებდა,

but now, effort and difficulty,

მაგრამ ახლა მათთვის ძალისხმევა და სირთულე -

that's when their neurons are making new connections,

ის დროა, როცა მათი ნეირონები ახალ კავშირებს ქმნიან,

stronger connections.

უფრო ძლიერ კავშირებს.

That's when they're getting smarter.

აი, ამ დროს ხდებიან ისინი უფრო გონიერები.

I received a letter recently from a 13-year-old boy.

ცოტა ხნის წინ 13 წლის ბიჭისგან წერილი მივიღე.

ის ამბობდა: "ძვირფასო პროფესორო დვეკ,

He said, "Dear Professor Dweck,

მე ვაფასებ, რომ თქვენი ნაწერი სოლიდურ სამეცნიერო კვლევაზეა დაფუძნებული

I appreciate that your writing is based on solid scientific research,

და ამიტომ გადავწვიტე გამოვიყენო.

and that's why I decided to put it into practice.

მე მეტ ძალისხმევას ვდებ ჩემი სკოლის დავალებებში,

I put more effort into my schoolwork,

ჩემ ურთიერთობებში ოჯახთან

into my relationship with my family,

და ჩემ ურთიერთობებში ბავშვებთან სკოლაში

and into my relationship with kids at school,

and I experienced great improvement in all of those areas.

და მე უზარმაზარი გაუმჯობესება მქონდა ყველა ამ სფეროში.

I now realize I've wasted most of my life."

ახლა ვხვდები, რომ აქამდე ცხოვრება გამიფლანგავს"

Let's not waste any more lives,

მოდი აღარ გავფლანგოთ მეტი ცხოვრება,

რადგან როცა ჩვენ უკვე ვიცით,

because once we know

that abilities are capable of such growth,

რომ შესაძლებლობების ასეთი ზრდა შეიძლება,

it becomes a basic human right for children, all children,

ყველა ბავშვის ფუნდამენტური ადამიანური უფლება ხდება,

იცხოვროს ისეთ ადგილებში, სადაც ეს ზრდა იქმნება,

to live in places that create that growth,

to live in places filled with "yet".

იცხოვროს ადგილებში, რომლებიც სავსეა "ჯერ"-ით!

Thank you.

მადლობა.

(Applause)

(აპლოდისმენტები)