Alzheimer’s Is Not Normal Aging — And We Can Cure It | Samuel Cohen | TED Talks

Translator: Wisawaporn Jakkoljan Reviewer: Pattapon Kasemtanakul

In the year 1901,

ในปี 1901

a woman called Auguste was taken to a medical asylum in Frankfurt.

สตรีชื่อออกุสเท ถูกพาตัวส่ง โรงพยาบาลประสาทในแฟรงค์เฟิร์ต

Auguste was delusional

เธอมีอาการประสาทหลอน

and couldn't remember even the most basic details of her life.

และจำอะไรไม่ได้เลยแม้กระทั่ง รายละเอียดพื้นฐานในชีวิต

Her doctor was called Alois.

แพทย์ของเธอชื่อว่าอัลลูวิส

Alois didn't know how to help Auguste,

อัลลูวิสไม่รู้ว่าจะช่วยออกุสเทอย่างไร

but he watched over her until, sadly, she passed away in 1906.

เขาได้แต่เฝ้ามองจนกระทั่ง เธอเสียชีวิตในปี 1906

After she died, Alois performed an autopsy

หลังจากที่เธอเสียชีวิต อัลลูวิสได้ผ่าชันสูตรศพ

and found strange plaques and tangles in Auguste's brain --

และพบคราบประหลาด พัวพันอยู่ในสมองของออกุสเท

the likes of which he'd never seen before.

ซึ่งเขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน

Now here's the even more striking thing.

และที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่า

If Auguste had instead been alive today,

ถ้าออกุสเทยังมีชีวิตอยู่ในวันนี้

we could offer her no more help than Alois was able to 114 years ago.

เราอาจจะช่วยเธอไม่ได้มากไปกว่า ที่อัลลูวิสทำเมื่อ 114 ปีที่แล้ว

Alois was Dr. Alois Alzheimer.

อัลลูวิสคือ ดร.อัลลูวิส อัลไซเมอร์ (Alois Alzheimer)

And Auguste Deter

และออกุสเท ดีเทอร์ (Auguste Deter)

was the first patient to be diagnosed with what we now call Alzheimer's disease.

คือคนไข้คนแรกที่ถูกวินิจฉัยโรค ที่ปัจจุบันเราเรียกว่า โรคอัลไซเมอร์

Since 1901, medicine has advanced greatly.

ตั้งแต่ปี 1901 การแพทย์เจริญ ก้าวหน้าขึ้นอย่างมาก

We've discovered antibiotics and vaccines to protect us from infections,

เราค้นพบยาปฏิชีวนะและวัคซีน เพื่อปกป้องเราจากการติดเชื้อ

many treatments for cancer, antiretrovirals for HIV,

เราพบวิธีรักษามะเร็ง ยาฆ่าเชื้อเอชไอวี

statins for heart disease and much more.

ยาสตาติน (Statins) สำหรับรักษาโรคหัวใจ และอีกมากมาย

But we've made essentially no progress at all in treating Alzheimer's disease.

แต่เรากลับไม่มีความคืบหน้าใดๆ ในการรักษาโรคอัลไซเมอร์

I'm part of a team of scientists

ผมเป็นส่วนหนึ่งของนักวิทยาศาสตร์

who has been working to find a cure for Alzheimer's for over a decade.

ที่ทำงานเพื่อหาวิธีรักษาโรคอัลไซเมอร์ มามากกว่าสิบปี

So I think about this all the time.

ผมเลยคิดเรื่องนี้ตลอดเวลา

Alzheimer's now affects 40 million people worldwide.

ปัจจุบันมีผู้ได้รับผลกระทบจากอัลไซเมอร์ ประมาณ 40 ล้านคนในปัจจุบัน

But by 2050, it will affect 150 million people --

และในปี 2050 ตัวเลขนี้จะพุ่งสูงถึง 150 ล้านคน

which, by the way, will include many of you.

ซึ่งแน่นอน อาจจะรวมถึงพวกคุณด้วย

If you're hoping to live to be 85 or older,

ถ้าคุณอยากมีชีวิตอยู่ถึง 85 ปี หรือมากกว่านั้น

your chance of getting Alzheimer's will be almost one in two.

โอกาสที่คุณจะเป็นอัลไซเมอร์มีมาก ถึง 1 ในทุกๆ 2 คน

In other words, odds are you'll spend your golden years

ในอีกแง่หนึ่ง คือ คุณจะทั้งใช้ชีวิตในวัยสูงอายุ

either suffering from Alzheimer's

ทุกข์ทรมานกับโรคอัลไซเมอร์

or helping to look after a friend or loved one with Alzheimer's.

หรือไม่ก็ดูแลเพื่อนและคนที่คุณรัก ที่เป็นโรคอัลไซเมอร์

Already in the United States alone,

ตอนนี้ ในสหรัฐอเมริกาอย่างเดียว

Alzheimer's care costs 200 billion dollars every year.

เราใช้เงินถึง 2 แสนล้านเหรียญสหรัฐต่อปี ดูแลผู้ป่วยอัลไซเมอร์

One out of every five Medicare dollars get spent on Alzheimer's.

ทุก 1 ใน 5 ดอลลาร์ ของเงินสวัสดิการสังคม ถูกใช้ไปกับโรคอัลไซเมอร์

It is today the most expensive disease,

มันเป็นโรคที่แพงที่สุดในปัจจุบัน

and costs are projected to increase fivefold by 2050,

และค่ารักษาอาจจะเพิ่มขึ้นอีก 5 เท่า ในปี 2050

as the baby boomer generation ages.

เมื่อประชากรยุคเบบี้บูมแก่ตัวลง

It may surprise you that, put simply,

มันดูน่าประหลาดใจที่ พูดง่ายๆ คือ

Alzheimer's is one of the biggest medical and social challenges of our generation.

อัลไซเมอร์คือความท้าทายทางการแพทย์ และทางสังคม ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคของเรา

But we've done relatively little to address it.

แต่เรากลับให้ความสำคัญมันน้อยมาก

Today, of the top 10 causes of death worldwide,

ปัจจุบัน อ้างอิงจากสาเหตุการเสียชีวิต 10 อันดับแรกทั่วโลก

Alzheimer's is the only one we cannot prevent, cure or even slow down.

อัลไซเมอร์เป็นโรคเดียว ที่เราไม่สามารถ ป้องกัน รักษา หรือชะลอได้

We understand less about the science of Alzheimer's than other diseases

เราเข้าใจโรคอัลไซเมอร์น้อยมาก เมื่อเทียบกับโรคอื่น

because we've invested less time and money into researching it.

นั่นเป็นเพราะเราลงทุน และใช้เวลาในการวิจัยกับมันน้อยเกินไป

The US government spends 10 times more every year

ทุกๆ ปี รัฐบาลสหรัฐฯ ลงทุน ในการวิจัยโรคมะเร็ง

on cancer research than on Alzheimer's

เป็น 10 เท่าของการวิจัยโรคอัลไซเมอร์

despite the fact that Alzheimer's costs us more

แม้ว่าอัลไซเมอร์จะมีค่าใช้จ่ายสูงกว่า

and causes a similar number of deaths each year as cancer.

และแต่ละปีก็มีตัวเลขผู้เสียชีวิต เท่าๆ กับโรคมะเร็ง

The lack of resources stems from a more fundamental cause:

การขาดทรัพยากร เกิดจากสาเหตุที่เป็นรากฐานยิ่งกว่า

a lack of awareness.

นั่นคือ การขาดความตระหนักรู้

Because here's what few people know but everyone should:

เพราะนี่คือสิ่งที่ไม่ค่อยมีใครรู้ แต่ทุกคนควรจะรู้

Alzheimer's is a disease, and we can cure it.

นั่นคือ อัลไซเมอร์เป็นโรค และเรารักษาได้

For most of the past 114 years,

114 ปีที่ผ่านมา

everyone, including scientists, mistakenly confused Alzheimer's with aging.

ทุกๆ คน รวมถึงนักวิทยาศาสตร์ ชอบสับสนระหว่างอัลไซเมอร์กับวัยชรา

We thought that becoming senile

เราต่างคิดว่าเมื่อถึงวัยเกษียณ

was a normal and inevitable part of getting old.

การหลงลืมคือเรื่องธรรมดา และหลีกเลี่ยงไม่ได้

But we only have to look at a picture

แต่หากเรามองรูปภาพ

of a healthy aged brain compared to the brain of an Alzheimer's patient

ของสมองปกติเทียบกับสมองของผู้ป่วย

to see the real physical damage caused by this disease.

เราจะเห็นความเสียหายทางกายภาพจากโรคนี้

As well as triggering severe loss of memory and mental abilities,

การสูญเสียความจำ และความสามารถทางความคิด

the damage to the brain caused by Alzheimer's

บวกกับความเสียหายของสมองที่เกิดขึ้น ของผู้ป่วย

significantly reduces life expectancy and is always fatal.

ลดอายุขัยของผู้ป่วยอย่างมีนัยสำคัญ และถึงแก่ชีวิตในที่สุด

Remember Dr. Alzheimer found strange plaques and tangles

ยังจำ ดร.อัลไซเมอร์ที่ค้นพบ คราบแปลกๆ

in Auguste's brain a century ago.

ในสมองของออกุสเทเมื่อร้อยปีที่แล้ว ได้มั้ยครับ

For almost a century, we didn't know much about these.

เกือบร้อยปีผ่านมา เรายังไม่รู้อะไรมาก เกี่ยวกับเรื่องนี้

Today we know they're made from protein molecules.

ทุกวันนี้ เรารู้ว่ามันเกิดจาก โมเลกุลของโปรตีน

You can imagine a protein molecule

ให้คุณจินตนาการโมเลกุลของโปรตีน

as a piece of paper that normally folds into an elaborate piece of origami.

เป็นกระดาษที่ถูกพับไว้อย่างปราณีต

There are spots on the paper that are sticky.

ซึ่งมีจุดเหนียวๆ กระจายตัวอยู่

And when it folds correctly, these sticky bits end up on the inside.

หากเราพับมันได้ถูกต้อง จุดเหนียวๆ นี้จะอยู่ด้านใน

But sometimes things go wrong, and some sticky bits are on the outside.

แต่บางครั้งก็มีอะไรผิดพลาด ทำให้จุดเหนียวอยู่ด้านนอก

This causes the protein molecules to stick to each other,

ทำให้โมเลกุลของโปรตีนเหนียวติดกัน

forming clumps that eventually become large plaques and tangles.

รวมตัวกันเป็นกระจุก ทำให้เกิดคราบพันกันยุ่งเหยิง

That's what we see in the brains of Alzheimer's patients.

นี่คือสิ่งที่เราเห็น ในสมองของผู้ป่วยอัลไซเมอร์

We've spent the past 10 years at the University of Cambridge

เราใช้เวลาสิบปีที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์

trying to understand how this malfunction works.

ทำความเข้าใจว่าความผิดปกตินี้ มันเกิดขึ้นได้ยังไง

There are many steps, and identifying which step to try to block is complex --

มันมีหลายขั้นตอน และการหาขั้นตอน ที่เราจะเข้าไปยับยั้งโรคได้ก็ซับซ้อนมาก

like defusing a bomb.

เหมือนการแก้ชนวนระเบิด

Cutting one wire might do nothing.

ตัดสายไฟเส้นหนึ่งอาจไม่เกิดอะไรขึ้น

Cutting others might make the bomb explore.

ตัดอีกเส้นอาจทำให้ระเบิดได้

We have to find the right step to block,

เราต้องหาขั้นตอนที่ถูกต้องในการยับยั้งโรค

and then create a drug that does it.

และสร้างยาที่ทำหน้าที่นั้นได้

Until recently, we for the most part

จนถึงปัจจุบัน งานของเราส่วนมาก

have been cutting wires and hoping for the best.

คือการตัดสายไฟและหวังในสิ่งที่ดีที่สุด

But now we've got together a diverse group of people --

แต่ตอนนี้เราได้กลุ่มนักวิจัย ในแขนงที่แตกต่างกัน

medics, biologists, geneticists, chemists, physicists, engineers and mathematicians.

แพทย์ นักชีววิทยา นักเคมี นักฟิสิกส์ วิศวกร และนักคณิตศาสตร์

And together, we've managed to identify a critical step in the process

เราค้นพบขั้นตอนที่สำคัญ ของกระบวนการเกิดโรค

and are now testing a new class of drugs which would specifically block this step

และกำลังทดสอบยาใหม่ๆ ที่จะป้องกันขั้นตอนเหล่านี้อย่างตรงจุด

and stop the disease.

และหยุดยั้งโรคนี้ได้

Now let me show you some of our latest results.

ผมจะแสดงผลการทดสอบล่าสุดให้ชม

No one outside of our lab has seen these yet.

ที่ยังไม่มีบุคคลภายนอกเคยเห็น

Let's look at some videos of what happened when we tested these new drugs in worms.

นี่คือวิดีโอที่ถ่ายไว้เมื่อเรานำยาไปทดสอบ กับหนอนนะครับ

So these are healthy worms,

นี่คือหนอนที่ปกติ

and you can see they're moving around normally.

และอย่างที่คุณเห็น พวกมันเคลื่อนที่ปกติ

These worms, on the other hand,

ตรงกันข้าม หนอนพวกนี้

have protein molecules sticking together inside them --

มีโมเลกุลของโปรตีนเหนียวติดกัน

like humans with Alzheimer's.

เหมือนคนที่เป็นอัลไซเมอร์

And you can see they're clearly sick.

และจะเห็นได้ว่ามันป่วยอย่างชัดเจน

But if we give our new drugs to these worms at an early stage,

แต่ถ้าเราให้ยาตัวใหม่กับหนอนพวกนี้

then we see that they're healthy, and they live a normal lifespan.

เราจะเห็นว่าพวกมันกลับมาปกติ

This is just an initial positive result, but research like this

นี่คือผลบวกที่ได้ในการวิจัยเบื้องต้น

shows us that Alzheimer's is a disease that we can understand and we can cure.

มันแสดงให้เห็นว่าอัลไซเมอร์ เป็นโรคที่เข้าใจและรักษาได้

After 114 years of waiting,

หลังจากการรอคอยมา 114 ปี

there's finally real hope for what can be achieved

ก็มีความหวังที่จะประสบความสำเร็จ

in the next 10 or 20 years.

ในอีก 10 หรือ 20 ปีข้างหน้า

But to grow that hope, to finally beat Alzheimer's, we need help.

แต่ความหวังที่จะพิชิตโรคอัลไซเมอร์ ยังคงต้องการความช่วยเหลือ

This isn't about scientists like me --

มันไม่เกี่ยวกับนักวิทยาศาสตร์อย่างเรา

it's about you.

แต่มันเกี่ยวกับคุณ

We need you to raise awareness that Alzheimer's is a disease

เราอยากให้คุณสร้างความตระหนัก ว่าอัลไซเมอร์เป็นโรค

and that if we try, we can beat it.

ถ้าเราพยายาม เราจะชนะมันได้

In the case of other diseases,

โรคอื่นก็เช่นกัน

patients and their families have led the charge for more research

คนไข้และญาติของเขาทำให้งานวิจัยเดินหน้า

and put pressure on governments, the pharmaceutical industry,

และเพิ่มแรงกดดันให้รัฐบาล บริษัทยา

scientists and regulators.

นักวิทยาศาสตร์ และหน่วยงานที่ดูแล

That was essential for advancing treatment for HIV in the late 1980s.

นี่เป็นสิ่งจำเป็นต่อการค้นพบทางรักษา HIV ช่วงปลายทศวรรษที่ 1980

Today, we see that same drive to beat cancer.

ปัจจุบัน เรามีแรงขับเคลื่อนเดียวกัน ในการพิชิตมะเร็ง

But Alzheimer's patients are often unable to speak up for themselves.

แต่คนไข้โรคอัลไซเมอร์ไม่สามารถพูดได้เอง

And their families, the hidden victims, caring for their loved ones night and day,

และเหยื่อที่ซ่อนเร้น ญาติของพวกเขาที่ดูแล คนที่เขารักทุกวัน

are often too worn out to go out and advocate for change.

มักจะเหนื่อยเกินไปในการรณรงค์เรื่องนี้

So, it really is down to you.

ดังนั้น ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับคุณ

Alzheimer's isn't, for the most part, a genetic disease.

อัลไซเมอร์มักไม่ใช่โรคทางกรรมพันธุ์

Everyone with a brain is at risk.

สมองของทุกคนมีความเสี่ยง

Today, there are 40 million patients like Auguste,

ทุกวันนี้มีคนไข้ที่มีอาการ เหมือนออกุสเท 40 ล้านคน

who can't create the change they need for themselves.

ที่ไม่สามารถรณรงค์ด้วยตัวเองได้

Help speak up for them,

ช่วยพวกเขาพูดกันเถิด

and help demand a cure.

และช่วยกันเรียกร้องทางรักษาด้วย

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(ปรบมือ)