How I beat stage fright | Joe Kowan

Vertaald door: Valérie Boor Nagekeken door: Christel Foncke

Joe Kowan: I have stage fright.

Ik heb plankenkoorts.

I've always had stage fright,

Ik heb altijd plankenkoorts gehad,

and not just a little bit,

en niet maar een beetje,

it's a big bit.

maar véél.

And it didn't even matter until I was 27.

Dat was niet zo erg tot ik 27 was.

That's when I started writing songs, and even then

Want toen begon ik liedjes te schrijven, en dan nog

I only played them for myself.

speelde ik ze alleen voor mezelf.

Just knowing my roommates were in the same house made me uncomfortable.

Als ik alleen al wist dat mijn huisgenoten in hetzelfde huis waren, werd ik nerveus.

But after a couple of years, just writing songs wasn't enough.

Maar na een paar jaar was alleen liedjes schrijven niet meer genoeg.

I had all these stories and ideas, and I wanted to share them with people,

Ik had allemaal verhalen en ideeën die ik met mensen wilde delen,

but physiologically, I couldn't do it.

maar fysiologisch gezien, kon ik dat niet.

I had this irrational fear.

Ik had zo'n irrationele angst.

But the more I wrote, and the more I practiced,

Maar hoe meer ik schreef en hoe meer ik oefende,

the more I wanted to perform.

hoe meer ik wilde optreden.

So on the week of my 30th birthday,

In de week van mijn dertigste verjaardag,

I decided I was going to go to this local open mic,

besloot ik naar een lokale open podiumavond te gaan

and put this fear behind me.

en die angst achter me te laten.

Well, when I got there, it was packed.

Toen ik daar aankwam, was het afgeladen.

There were like 20 people there.

Er waren wel twintig mensen.

(Laughter)

(Gelach)

And they all looked angry.

En ze zagen er allemaal boos uit.

But I took a deep breath, and I signed up to play,

Maar ik haalde diep adem en schreef me in om te spelen.

and I felt pretty good.

Ik voelde me behoorlijk goed.

Pretty good, until about 10 minutes before my turn,

Behoorlijk goed, tot ongeveer tien minuten voor mijn beurt,

when my whole body rebelled, and this wave of anxiety just washed over me.

toen mijn hele lichaam in opstand kwam en een golf van angst me overspoelde.

Now, when you experience fear, your sympathetic nervous system kicks in.

Als je bang bent, slaat je orthosympathische zenuwstelsel aan.

So you have a rush of adrenaline, your heart rate increases,

Je krijgt dus een adrenalinestoot, je hartslag versnelt,

your breathing gets faster.

je ademhaling versnelt.

Next your non-essential systems start to shut down, like digestion. (Laughter)

Dan beginnen je niet-essentiële systemen uit te vallen, zoals je spijsvertering.

(Gelach)

So your mouth gets dry, and blood is routed away from your extremities,

Je krijgt een droge mond en je bloed wordt omgeleid uit je extremiteiten.

so your fingers don't work anymore.

Je vingers werken niet meer,

Your pupils dilate, your muscles contract, your Spidey sense tingles,

je pupillen verwijden, je spieren spannen, je voelt dat fout gaat.

basically your whole body is trigger-happy. (Laughter)

Kort gezegd: je hele lichaam staat op scherp. (Gelach)

That condition is not conducive to performing folk music.

Die toestand helpt je niet in de vertolking van folkmuziek.

(Laughter)

(Gelach)

I mean, your nervous system is an idiot.

Ik bedoel maar, je zenuwstelsel is een idioot.

Really? Two hundred thousand years of human evolution, and it still can't tell the difference

Tweehonderdduizend jaar evolutie en het ziet nog steeds geen verschil

between a saber tooth tiger and 20 folksingers

tussen een sabeltandtijger en twintig folkzangers

on a Tuesday night open mic?

op een dinsdagavond open podium.

(Laughter)

(Gelach)

I have never been more terrified -- until now.

Ik zat nog nooit zó in doodsangst -- tot nu.

(Laughter and cheers)

(Gelach en gejuich)

So then it was my turn,

Toen het mijn beurt was,

and somehow, I get myself onto the stage, I start my song,

en ik mezelf op de een of andere manier op het podium had gekregen, begon ik.

I open my mouth to sing the first line,

Ik opende mijn mond om de eerste regel te zingen,

and this completely horrible vibrato --

en een absoluut verschrikkelijk vibrato --

you know, when your voice wavers -- comes streaming out.

je weet wel, wanneer je stem bibbert -- stroomt eruit.

And this is not the good kind of vibrato, like an opera singer has,

Niet het goede soort vibrato, als van een operazanger,

this is my whole body just convulsing with fear.

dit is mijn hele lichaam bevend van angst.

I mean, it's a nightmare.

Het is een nachtmerrie.

I'm embarrassed, the audience is clearly uncomfortable,

Ik schaam me rot, het publiek is duidelijk niet op zijn gemak,

they're focused on my discomfort.

maar gericht op mijn ellende.

It was so bad.

Het was zo erg.

But that was my first real experience as a solo singer-songwriter.

Maar dat was mijn eerste echte ervaring als solo singer-songwriter.

And something good did happen -- I had the tiniest little glimpse

Er gebeurde iets goeds -- ik zag een glimp

of that audience connection that I was hoping for.

van de band met het publiek waar ik op hoopte.

And I wanted more. But I knew I had to get past this nervousness.

Ik wilde meer. Maar ik moest echt over die zenuwen heenkomen.

That night I promised myself: I would go back every week

Die nacht beloofde ik mezelf dat ik iedere week terug zou gaan

until I wasn't nervous anymore.

tot ik niet meer zenuwachtig was.

And I did. I went back every single week,

En dat deed ik. Ik ging iedere week terug,

and sure enough, week after week,

en inderdaad, week na week

it didn't get any better. The same thing happened every week. (Laughter)

verbeterde het geen spat. Er gebeurde iedere week hetzelfde. (Gelach)

I couldn't shake it.

Ik kwam er niet vanaf.

And that's when I had an epiphany.

Toen kreeg ik een openbaring.

And I remember it really well, because I don't have a lot of epiphanies. (Laughter)

Ik weet het nog goed, want ik krijg niet veel openbaringen. (Gelach)

All I had to do was write a song that exploits my nervousness.

Ik hoefde alleen maar een lied te schrijven dat mijn zenuwen uitbuitte.

That only seems authentic when I have stage fright,

Dat alleen authentiek lijkt als ik plankenkoorts heb

and the more nervous I was,

en hoe zenuwachtiger ik was,

the better the song would be. Easy.

hoe beter het lied zou zijn. Eitje.

So I started writing a song about having stage fright.

Ik begon aan een lied over plankenkoorts.

First, fessing up to the problem,

Allereerst het probleem opbiechten,

the physical manifestations, how I would feel,

de fysieke manifestaties, hoe ik me voelde,

how the listener might feel.

hoe de luisteraar zich kon voelen.

And then accounting for things like my shaky voice,

En dan rekening houden met zaken als mijn trillende stem,

and I knew I would be singing about a half-octave higher than normal,

ik wist dat ik zo'n halve octaaf hoger zou zingen dan gewoonlijk

because I was nervous.

omdat ik zenuwachtig was.

By having a song that explained what was happening to me,

Een lied hebben dat uitlegde wat er met me aan de hand was

while it was happening,

terwijl het gebeurde,

that gave the audience permission to think about it.

stond het publiek toe om erover na te denken.

They didn't have to feel bad for me because I was nervous,

Ze hoefden zich niet rot te voelen voor me omdat ik nerveus was,

they could experience that with me,

ze konden dat samen met mij ervaren,

and we were all one big happy, nervous, uncomfortable family. (Laughter)

als één grote, blije, nerveuze, ongemakkelijke familie. (Gelach)

By thinking about my audience, by embracing and exploiting my problem,

Door over mijn publiek te denken, door mijn probleem te omarmen en uit te buiten,

I was able to take something that was blocking my progress,

kon ik iets nemen dat mijn vooruitgang belette

and turn it into something that was essential for my success.

en het omzetten in iets dat essentieel was voor mijn succes.

And having the stage fright song let me get past that biggest issue

Door het plankenkoortslied kon ik over het grootste probleem heenstappen

right in the beginning of a performance.

vanaf het allereerste deel van een voorstelling.

And then I could move on, and play the rest of my songs

Dan kon ik doorgaan en speelde ik de rest van mijn liedjes iets meer op mijn gemak.

with just a little bit more ease.

And eventually, over time, I didn't have to play the stage fright song at all.

Uiteindelijk hoefde ik het helemaal niet meer te spelen, het plankenkoortslied.

Except for when I was really nervous, like now. (Laughter)

Behalve wanneer ik echt zenuwachtig was, zoals nu. (Gelach)

Would it be okay if I played the stage fright song for you?

Is het goed als ik het plankenkoortslied voor jullie speel?

(Applause)

(Applaus)

Can I have a sip of water?

Mag ik een slokje water?

(Music)

(Muziek)

Thank you.

Bedankt.

♫ I'm not joking, you know, ♫

♪ Dit is geen grap, weet je, ♪

♫ this stage fright is real. ♫

♪ deze plankenkoorts is echt. ♪

♫ And if I'm up here trembling and singing, ♫

♪ En als ik hier tril en zing, ♪

♫ well, you'll know how I feel. ♫

♪ ziet iedereen: hij voelt zich slecht. ♪

♫ And the mistake I'd be making, ♫

♪ En de fout die ik maak, maar niet wil, ♪

♫ the tremolo caused by my whole body shaking. ♫

♪ is de tremolo over mijn hele lijf als ik tril. ♪

♫ As you sit there feeling embarrassed for me, ♫

♪ Jullie plaatsvervangende schaamtegevoel ♪

♫ well, you don't have to be. ♫

♪ hoef ik niet, zeg ik cool. ♪

♫ Well, maybe just a little bit. ♫

♪ Nou, misschien toch een beetje. ♪

(Laughter)

(Gelach)

♫ And maybe I'll try to imagine you all without clothes. ♫

♪ En misschien zal ik proberen, me jullie zonder kleren voor te stellen. ♪

♫ But singing in front of all naked strangers scares me more than anyone knows. ♫

♪ Maar zingen voor al die naakte mensen maakt me banger dan ik kan vertellen. ♪

♫ Not to discuss this at length, ♫

♪ Laat ik er niet over doorgaan, ♪

♫ but my body image was never my strength. ♫

♪ maar mijn zelfbewustheid is niet zo groot. ♪

♫ So frankly, I wish that you all would get dressed, ♫

♪ Dus hopelijk kleden jullie je allemaal weer aan, ♪

♫ I mean, you're not even really naked. ♫

♪ ik bedoel maar, jullie zijn niet eens echt bloot. ♪

♫ And I'm the one with the problem. ♫

♪ En ik ben degene met het probleem. ♪

♫ And you tell me, don't worry so much, you'll be great. ♫

♪ En jullie zeggen: maak je geen zorgen, je zult zien dat het geweldig gaat. ♪

♫ But I'm the one living with me ♫

♪ Maar ik moet met mezelf leven ♪

♫ and I know how I get. ♫

♪ en ik weet hoe ik kan zijn. ♪

♫ Your advice is gentle but late. ♫

♪ Jullie advies is aardig maar te laat. ♪

♫ If not just a bit patronizing. ♫

♪ En wel een beetje neerbuigend, of niet? ♪

♫ And that sarcastic tone doesn't help me when I sing. ♫

♪ En die sarcastische toon helpt niet bij mijn lied. ♪

♫ But we shouldn't talk about these things right now, ♫

♪ Maar we zouden nu niet moeten praten over dit allemaal, ♪

♫ really, I'm up on stage, and you're in the crowd. Hi. ♫

♪ want werkelijk, ik sta op het podium en jij in de zaal. Hoi. ♪

♫ And I'm not making fun of unnurtured, irrational fear, ♫

♪ En ik maak geen grappen over aangeleerde, irrationele vrees ♪

♫ and if I wasn't ready to face this, ♫

♪ Als ik hier niet klaar voor was, ♪

♫ I sure as hell wouldn't be here. ♫

♪ dan was ik hier niet geweest. ♪

♫ But if I belt one note out clearly, ♫

♪ Mocht ik een heldere noot aanslaan ♪

♫ you'll know I'm recovering slowly but surely. ♫

♪ dan herstel ik zeker langzaamaan. ♪

♫ And maybe next week, I'll set my guitar ringin' ♫

♪ En raak ik misschien volgende week wel een keer de juiste snaar ♪

♫ my voice clear as water, and everyone singin'. ♫

♪ en zing ik helder als water en brult iedereen met mij mee ♪

♫ But probably I'll just get up and start groovin', ♫

♪ Al is het waarschijnlijker dat ik gewoon opsta en begin te swingen ♪

♫ my vocal cords movin', ♫

♪ en dat mijn stembanden zullen zingen, ♪

♫ at speeds slightly faster than sound. ♫

♪ en wel net ietsjes sneller dan het geluid. ♪

(Applause)

(Applaus)