How I beat stage fright | Joe Kowan

Joe Kowan: Sahne korkusunu nasıl yendim

Çeviri: ilker gül Gözden geçirme: Ramazan Şen

Joe Kowan: I have stage fright.

Joe Kowan: Sahne korkum var.

I've always had stage fright,

Her zaman sahne korkum vardı

and not just a little bit,

ve az da değil,

it's a big bit.

çok fazla.

And it didn't even matter until I was 27.

Ve 27 yaşına gelene kadar bu bir sorun değildi.

That's when I started writing songs, and even then

Bu benim şarkı yazmaya başladığım zamandı ve sonrasında

I only played them for myself.

onları sadece kendim için çaldım.

Just knowing my roommates were in the same house made me uncomfortable.

Tek bildiğim aynı evde kalan oda arkadaşımın beni rahatsız ettiği idi.

But after a couple of years, just writing songs wasn't enough.

Ama bir kaç yıl sonra, sadece şarkılar yazmak yeterli gelmedi.

I had all these stories and ideas, and I wanted to share them with people,

Tüm bu fikirlere ve hikayelere sahiptim ve bunları insanlarla paylaşmak istiyordum

but physiologically, I couldn't do it.

ama fiziksel olarak, yapamıyordum.

I had this irrational fear.

Bu saçma korkuya sahiptim.

But the more I wrote, and the more I practiced,

Ama daha fazla yazdıkça ve pratik yaptıkça,

the more I wanted to perform.

daha fazla bunu sergilemek istedim.

So on the week of my 30th birthday,

30. yaş günümün olduğu hafta,

I decided I was going to go to this local open mic,

yerel açık mikrofona gitmeye

and put this fear behind me.

bu korkuyu arkamda bırakmaya karar verdim.

Well, when I got there, it was packed.

Pekala, oraya vardığım zaman, ağzına kadar doluydu.

There were like 20 people there.

20 kadar insan vardı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And they all looked angry.

Ve hepsi sinirli gözüküyordu.

But I took a deep breath, and I signed up to play,

Ama derin bir nefes aldım ve çalmak için kayıt oldum

and I felt pretty good.

ve oldukça iyi hissediyordum.

Pretty good, until about 10 minutes before my turn,

Oldukça iyi ta ki bana sıra gelmesine 10 dakika kalaya,

when my whole body rebelled, and this wave of anxiety just washed over me.

tüm vucudumun isyan edip ve bu kaygı dalgası beni tümden yıkayana kadar.

Now, when you experience fear, your sympathetic nervous system kicks in.

Şimdi korkuyu hissettiğiniz zaman, sizin bunu anlayan sinir sisteminiz devreye giriyor.

So you have a rush of adrenaline, your heart rate increases,

Bu yüzden bir adrenelin akını, kalbinizin atış ritmini,

your breathing gets faster.

nefes alıp vermenizi hızlandırır.

Next your non-essential systems start to shut down, like digestion. (Laughter)

Devamında gereksiz sistemler kapanmaya başlıyor, sindirim gibi. (Gülüşmeler)

So your mouth gets dry, and blood is routed away from your extremities,

Ağzınız kuruyor ve kan eliniz ve ayağınızdan çekiliyor,

so your fingers don't work anymore.

o yüzden parmaklarınız artık çalışmıyor.

Your pupils dilate, your muscles contract, your Spidey sense tingles,

Göz bebekleriniz büyüyor, kaslarınız kasılıyor, hisleriniz sızlıyor,

basically your whole body is trigger-happy. (Laughter)

anlayacağınız tüm vücudunuz eli tetikte.

That condition is not conducive to performing folk music.

Bu durum halk müziği sahnelemek için elverişli bir durum değil

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I mean, your nervous system is an idiot.

Yani, sinir sisteminiz bir aptal.

Really? Two hundred thousand years of human evolution, and it still can't tell the difference

Gerçekten? İki yüz bin yıllık insan evrimi ve hala kılıç dişli bir kaplan ile

between a saber tooth tiger and 20 folksingers

salı gecesi serbest mikrofonda

on a Tuesday night open mic?

20 kişilik halk şarkıcısını ayırt edemiyor?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I have never been more terrified -- until now.

Daha önce hiç bu kadar korkmamıştım-- şimdiye kadar.

(Laughter and cheers)

(Gülüşme ve tezahüratlar)

So then it was my turn,

Sonra benim sıramdı

and somehow, I get myself onto the stage, I start my song,

ve her nasılsa kendimi sahneye atabildim, şarkıma başladım,

I open my mouth to sing the first line,

Ağzımı açtım ilk mısrayı söylemeye başladım

and this completely horrible vibrato --

ve tamamıyla felaket vibrato --

you know, when your voice wavers -- comes streaming out.

bilirsiniz, ses dalgalarınız -- fışkırarak gelir.

And this is not the good kind of vibrato, like an opera singer has,

Ve operadakilerde olduğu gibi iyi bir vibrato değil

this is my whole body just convulsing with fear.

bu benim tüm bedenimin korkuyla sarsılmasıydı.

I mean, it's a nightmare.

Demek istediğim, bir kabustu.

I'm embarrassed, the audience is clearly uncomfortable,

Utanmıştım, dinleyiciler açıkça rahatsız olmuşlardı,

they're focused on my discomfort.

benim sıkıntıma odaklanmışlardı.

It was so bad.

Çok kötüydü.

But that was my first real experience as a solo singer-songwriter.

Ama bu benim bir şarkıcı ve yazar olarak ilk tecrübemdi.

And something good did happen -- I had the tiniest little glimpse

Ve iyi bir şey oldu -- Dinleyicilerle olan bağlantının küçücük

of that audience connection that I was hoping for.

bakışını yakalamıştım ve bu benim istediğimdi.

And I wanted more. But I knew I had to get past this nervousness.

Ve daha fazlasını istedim.Ama biliyordum ki bu gerginliği geride bırakmam gerekiyordu.

That night I promised myself: I would go back every week

O gece kendime söz verdim: her hafta geri gelecektim

until I wasn't nervous anymore.

ta ki gerginliği geride bırakana kadar.

And I did. I went back every single week,

Ve yaptım. Her hafta tekrar gittim

and sure enough, week after week,

ve haftalar geçtikçe,

it didn't get any better. The same thing happened every week. (Laughter)

iyileşme göstermiyordu. Aynı şey her hafta oluyordu. (Gülüşmeler)

I couldn't shake it.

Atlatamıyordum.

And that's when I had an epiphany.

Ve işte o zaman epifani olduğum zamandı.

And I remember it really well, because I don't have a lot of epiphanies. (Laughter)

Ve bunu çok iyi hatırlıyorum, çünkü çok fazla epifani olmuyorum. (Gülüşmeler)

All I had to do was write a song that exploits my nervousness.

Tek yapmam gereken gerginliğimi patlatacak bir şarkı yazmamdı.

That only seems authentic when I have stage fright,

Bu sadece sahne korkum olduğu zaman ve olduğumdan

and the more nervous I was,

daha gergin olduğum zaman gerçekçi gözükürdü

the better the song would be. Easy.

daha iyi bir şarkı olmalı. Çok kolay.

So I started writing a song about having stage fright.

Sonrasında sahne korkusu hakkında bir şarkı yazmaya başladım.

First, fessing up to the problem,

İlk olarak sorunu itiraf ederek başladım,

the physical manifestations, how I would feel,

fiziksel bildirimleme, nasıl hissettiğimi,

how the listener might feel.

dinleyicilerimin nasıl hissettiğini.

And then accounting for things like my shaky voice,

Sonra titrek sesimin ve normalden yarım oktan

and I knew I would be singing about a half-octave higher than normal,

daha fazla söyleyeceğimin hesaplaması

because I was nervous.

çünkü gergindim.

By having a song that explained what was happening to me,

Bana ne olduğunu açıklayan bir şarkıya sahip olarak

while it was happening,

ve bu bana olurken,

that gave the audience permission to think about it.

dinleyenlere bunun hakkında düşünme fırsatı vermek.

They didn't have to feel bad for me because I was nervous,

Ben çok gergin olduğum için onlar benim için kötü hissetmek zorunda değillerdi,

they could experience that with me,

bunu benimle beraber deneyimleyebilirlerdi

and we were all one big happy, nervous, uncomfortable family. (Laughter)

ve buz hepimiz beraber büyük, gergin, rahatsız bir aileydik. (Gülüşmeler)

By thinking about my audience, by embracing and exploiting my problem,

Dinleyicilerimi düşünerek, sorunumu kabullenip kullanarak,

I was able to take something that was blocking my progress,

ilerlememin önüne tıkayan bir şeyi götürebilecektim

and turn it into something that was essential for my success.

ve başarım için gerekli bir şeye çevirebilecektim.

And having the stage fright song let me get past that biggest issue

Ve bu sahne korkusu şarkısına sahip olmak gösterimin önündeki

right in the beginning of a performance.

en büyük mesele.

And then I could move on, and play the rest of my songs

Ve sonra devam edebilir, şarkılarımın geri kalanını

with just a little bit more ease.

biraz daha rahat çalabilirdim.

And eventually, over time, I didn't have to play the stage fright song at all.

Ve sonunda vakit doldu, sahne korkusu şarkısını çalmak zorunda değildim sonuçta.

Except for when I was really nervous, like now. (Laughter)

Çok gergin olduğum anlar hariç, şimdi ki gibi. (Gülüşmeler)

Would it be okay if I played the stage fright song for you?

Şimdi sahne korkusu şarkısını çalsam sorun olur mu?

(Applause)

(Alkışlar)

Can I have a sip of water?

Bir yudum su alabilir miyim?

(Music)

(Müzik)

Thank you.

Teşekkürler.

♫ I'm not joking, you know, ♫

♫ Şaka yapmıyorum ben, ♫

♫ this stage fright is real. ♫

♫ bu sahne korkusu gerçek. ♫

♫ And if I'm up here trembling and singing, ♫

♫ Ve eğer ben titriyor ve söylüyorsam, ♫

♫ well, you'll know how I feel. ♫

♫ pekala nasıl hissettiğimi öğreneceksin. ♫

♫ And the mistake I'd be making, ♫

♫ Ve yaptığım hata, ♫

♫ the tremolo caused by my whole body shaking. ♫

♫ bu çalgının titrekliği tüm vücudumu titretti. ♫

♫ As you sit there feeling embarrassed for me, ♫

♫ Siz otururken ve benden utanırken ♫

♫ well, you don't have to be. ♫

♫ ama utanmak zorunda değilsiniz. ♫

♫ Well, maybe just a little bit. ♫

♫ Pekala ama belki birazcık. ♫

(Laughter)

(Gülüşmeler)

♫ And maybe I'll try to imagine you all without clothes. ♫

♫ Ve belki ben hepinizi çıplak hayal edeceğim. ♫

♫ But singing in front of all naked strangers scares me more than anyone knows. ♫

♫ Ama çıplak yabancıların önünde söylemek beni herkesin hayal edebileceğinden daha çok korkutuyor. ♫

♫ Not to discuss this at length, ♫

♫ Uzun uzadıya bunu konuşmayalım ♫

♫ but my body image was never my strength. ♫

♫ ama görüntüm asla kuvvetim kadar değildi. ♫

♫ So frankly, I wish that you all would get dressed, ♫

♫ Yani açıkçası, hepinizin giyinmesini istiyorum, ♫

♫ I mean, you're not even really naked. ♫

♫ Demek istediğim, zaten çıplak bile değildiniz. ♫

♫ And I'm the one with the problem. ♫

♫ Ve sorunlu olan benim. ♫

♫ And you tell me, don't worry so much, you'll be great. ♫

♫ Ve bana dert etme düzeleceksin diyeceksiniz ♫

♫ But I'm the one living with me ♫

♫ Ama bununla yaşayan benim ♫

♫ and I know how I get. ♫

♫ ve nasıl olduğumu biliyorum. ♫

♫ Your advice is gentle but late. ♫

♫ Tavsiyeleriniz hoş fakat geç. ♫

♫ If not just a bit patronizing. ♫

♫ Eğer bana patronluk taslamıyorsanız tabi. ♫

♫ And that sarcastic tone doesn't help me when I sing. ♫

♫ Ve alaylı tonunuz söylememi daha iyi yapmaz. ♫

♫ But we shouldn't talk about these things right now, ♫

♫ Ama bunları şuan da konuşmamalıyız, ♫

♫ really, I'm up on stage, and you're in the crowd. Hi. ♫

♫ gerçekten, ben sahnedeyim ve siz kalabalığın içinde. Selam. ♫

♫ And I'm not making fun of unnurtured, irrational fear, ♫

♫ Ve büyümüş mantıklı bir korku ile alay etmiyorum ♫

♫ and if I wasn't ready to face this, ♫

♫ ve eğer bunla yüzleşmeye hazır olmasaydım, ♫

♫ I sure as hell wouldn't be here. ♫

♫ eminim burada olamazdım. ♫

♫ But if I belt one note out clearly, ♫

♫ Ama bir notayı düzgün çıkarıyorsam, ♫

♫ you'll know I'm recovering slowly but surely. ♫

♫ şunu bilin tedavim yavaş ama kesin. ♫

♫ And maybe next week, I'll set my guitar ringin' ♫

♫ Ve belki gelecek hafta, gitarımı kurmuşum tıngırdıyor, ♫

♫ my voice clear as water, and everyone singin'. ♫

♫ sesim su kadar duru ve herkes söylüyor. ♫

♫ But probably I'll just get up and start groovin', ♫

♫ Ama muhtemelen yeni moda girmişim, başlıyorum çalmaya ♫

♫ my vocal cords movin', ♫

♫ ses tellerim almış başını, ♫

♫ at speeds slightly faster than sound. ♫

♫ şarkıdan biraz daha hızlı. ♫

(Applause)

(Alkışlar)