On being wrong | Kathryn Schulz

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Christel Foncke

So it's 1995,

Het is 1995.

I'm in college,

Ik ben op de universiteit.

and a friend and I go on a road trip

Een vriendin en ik maken een uitstap

from Providence, Rhode Island

van Providence, Rhode Island

to Portland, Oregon.

naar Portland, Oregon.

And you know, we're young and unemployed,

We zijn jong en werkloos,

so we do the whole thing on back roads

dus maken we de hele trip via binnenwegen,

through state parks

natuurgebieden

and national forests --

en nationale bossen -

basically the longest route we can possibly take.

eigenlijk de langste route die we konden nemen.

And somewhere in the middle of South Dakota,

ergens in het midden van Zuid-Dakota,

I turn to my friend

kijk ik mijn vriendin aan

and I ask her a question

en vraag haar iets

that's been bothering me

dat mij al 2.000 mijl

for 2,000 miles.

dwars zit.

"What's up with the Chinese character I keep seeing by the side of the road?"

"Wat betekent dat Chinese karakter dat ik steeds langs de kant van de weg zie?"

My friend looks at me totally blankly.

Mijn vriendin weet niet waar ik het over heb.

There's actually a gentleman in the front row

In de voorste rij zit een meneer

who's doing a perfect imitation of her look.

die een perfecte imitatie geeft van haar verbijsterde blik.

(Laughter)

(Gelach)

And I'm like, "You know,

Ik weer: "Je weet wel,

all the signs we keep seeing

al die verkeersborden

with the Chinese character on them."

met dat Chinese karakter."

She just stares at me for a few moments,

Ze blijft me een paar momenten aankijken,

and then she cracks up,

en barst dan in lachen uit,

because she figures out what I'm talking about.

omdat ze doorheeft waar ik het over heb.

And what I'm talking about is this.

Dit is het.

(Laughter)

(Gelach)

Right, the famous Chinese character for picnic area.

Inderdaad, het beroemde Chinese karakter voor een picknickplaats.

(Laughter)

(Gelach)

I've spent the last five years of my life

Ik heb de afgelopen vijf jaar van mijn leven

thinking about situations

doorgebracht met nadenken over

exactly like this --

situaties als deze -

why we sometimes misunderstand

waarom we de signalen

the signs around us,

waarom we de signalen

and how we behave when that happens,

en hoe we ons gedragen als dat gebeurt,

and what all of this can tell us about human nature.

en wat dit vertelt over de menselijke natuur.

In other words, as you heard Chris say,

Met andere woorden, zoals je Chris hoorde zeggen,

I've spent the last five years

heb ik de afgelopen vijf jaar doorgebracht

thinking about being wrong.

met denken over verkeerd zijn.

This might strike you as a strange career move,

Dit kan een vreemde carrièrekeuze lijken,

but it actually has one great advantage:

maar ze heeft tenminste één groot voordeel:

no job competition.

geen jobconcurrentie.

(Laughter)

(Gelach)

In fact, most of us do everything we can

In feite doen de meesten van ons alles

to avoid thinking about being wrong,

om te vermijden te denken over fouten maken, of op zijn minst

or at least to avoid thinking about the possibility

om te voorkomen dat we moeten denken

that we ourselves are wrong.

aan de mogelijkheid dat we zelf fout zijn.

We get it in the abstract.

We doen het wel in het abstracte.

We all know everybody in this room makes mistakes.

We weten dat iedereen in deze kamer fouten maakt.

The human species, in general, is fallible -- okay fine.

De menselijke soort, in het algemeen, is feilbaar - oke prima.

But when it comes down to me, right now,

Maar wanneer het over mezelf gaat,

to all the beliefs I hold,

over al mijn geliefde overtuigingen,

here in the present tense,

hier in de tegenwoordige tijd,

suddenly all of this abstract appreciation of fallibility

dan vliegt opeens deze abstracte waardering

goes out the window --

van feilbaarheid het raam uit -

and I can't actually think of anything I'm wrong about.

en kan ik eigenlijk niets bedenken waar ik verkeerd over ben.

And the thing is, the present tense is where we live.

En dat komt omdat we in de tegenwoordige tijd leven.

We go to meetings in the present tense;

We gaan naar bijeenkomsten in de tegenwoordige tijd;

we go on family vacations in the present tense;

we gaan op familievakantie in de tegenwoordige tijd;

we go to the polls and vote in the present tense.

we gaan naar de stembus en stemmen in de tegenwoordige tijd.

So effectively, we all kind of wind up traveling through life,

We reizen in feite door het leven,

trapped in this little bubble

gevangen in deze kleine bel van het gevoel

of feeling very right about everything.

over alles gelijk te hebben.

I think this is a problem.

Ik denk dat dit een probleem is.

I think it's a problem for each of us as individuals,

Ik denk dat het een probleem is voor ieder van ons als individu,

in our personal and professional lives,

in ons persoonlijke en professionele leven,

and I think it's a problem for all of us collectively as a culture.

en ik denk dat het een collectief cultureel probleem is.

So what I want to do today

Wat ik vandaag wil doen is in de eerste plaats

is, first of all, talk about why we get stuck

praten over waarom we vast komen te zitten

inside this feeling of being right.

in dit gevoel van gelijk te hebben.

And second, why it's such a problem.

Ten tweede, waarom het zo'n probleem is.

And finally, I want to convince you

Tenslotte wil ik jullie overtuigen

that it is possible

dat het mogelijk is

to step outside of that feeling

dat gevoel kwijt te raken,

and that if you can do so,

en dat, als je dat kunt doen,

it is the single greatest

het de grootste morele, intellectuele en creatieve

moral, intellectual and creative leap you can make.

sprong voorwaarts is die je kunt maken.

So why do we get stuck

Waarom komen we vast te zitten

in this feeling of being right?

in dit gevoel van gelijk hebben?

One reason, actually, has to do with a feeling of being wrong.

Een reden heeft eigenlijk te maken met een gevoel van verkeerd zijn.

So let me ask you guys something --

Laat me jullie iets vragen -

or actually, let me ask you guys something, because you're right here:

laat me jullie iets vragen omdat je hier bent:

How does it feel -- emotionally --

Hoe voelt het - emotioneel -

how does it feel to be wrong?

hoe voelt het aan het bij het verkeerde eind te hebben?

Dreadful. Thumbs down.

Verschrikkelijk. Duimen omlaag.

Embarrassing. Okay, wonderful, great.

Gênant. Oke, prachtig, goed.

Dreadful, thumbs down, embarrassing --

Gênant. Oke, prachtig, goed.

thank you, these are great answers,

dank je wel, dit zijn goede antwoorden,

but they're answers to a different question.

maar het zijn antwoorden op een andere vraag.

You guys are answering the question:

Jullie beantwoorden de vraag:

How does it feel to realize you're wrong?

"Hoe voelt het aan om te beseffen dat je verkeerd bent?"

(Laughter)

(Gelach)

Realizing you're wrong can feel like all of that and a lot of other things, right?

Beseffen dat je het mis hebt kan zo aanvoelen?

I mean it can be devastating, it can be revelatory,

Ik bedoel, het kan verpletterend zijn, maar ook revelerend,

it can actually be quite funny,

het kan zelfs heel grappig zijn,

like my stupid Chinese character mistake.

zoals mijn stomme Chinese-karakterfout.

But just being wrong

Maar alleen maar verkeerd zitten

doesn't feel like anything.

daar merk je niets van.

I'll give you an analogy.

Ik geef je een analogie.

Do you remember that Loony Tunes cartoon

Herinner je je nog die Loony Tunes cartoon

where there's this pathetic coyote

waar die zielige coyote

who's always chasing and never catching a roadrunner?

een roadrunner achterna zat maar hem nooit kon vangen?

In pretty much every episode of this cartoon,

In vrijwel elke aflevering van deze cartoon,

there's a moment where the coyote is chasing the roadrunner

is er een moment waar de coyote de roadrunner najaagt

and the roadrunner runs off a cliff,

en de roadrunner van een klif af loopt.

which is fine -- he's a bird, he can fly.

Niks aan de hand, hij is een vogel, hij kan vliegen.

But the thing is, the coyote runs off the cliff right after him.

Maar de coyote loopt achter hem aan van de klif.

And what's funny --

En het grappige is -

at least if you're six years old --

tenminste als je zes jaar oud bent -

is that the coyote's totally fine too.

dat het de coyote ook lukt.

He just keeps running --

Hij blijft doorlopen -

right up until the moment that he looks down

tot op het moment dat hij naar beneden kijkt

and realizes that he's in mid-air.

en zich realiseert dat hij midden in de lucht hangt.

That's when he falls.

Dan pas valt hij.

When we're wrong about something --

Als we over iets verkeerd zitten -

not when we realize it, but before that --

niet wanneer we het beseffen, maar daarvoor -

we're like that coyote

zijn we als die coyote

after he's gone off the cliff and before he looks down.

nadat hij van de klif is gelopen en voordat hij naar beneden kijkt.

You know, we're already wrong,

We zijn al verkeerd,

we're already in trouble,

we zitten al in de problemen, maar het voelt

but we feel like we're on solid ground.

alsof we nog vaste grond onder de voeten hebben.

So I should actually correct something I said a moment ago.

Ik zou eigenlijk iets wat ik zojuist zei moeten rechtzetten.

It does feel like something to be wrong;

Fout zitten gaat vergezeld van een gevoel;

it feels like being right.

een gevoel van het juist te hebben.

(Laughter)

(Gelach)

So this is one reason, a structural reason,

Dit is een reden, een structurele reden,

why we get stuck inside this feeling of rightness.

waarom we vast komen te zitten in dit gevoel van juistheid.

I call this error blindness.

Ik noem dit foutblindheid.

Most of the time,

Meestal hebben we geen

we don't have any kind of internal cue

enkele vorm van interne aanwijzing

to let us know that we're wrong about something,

om ons te laten weten dat we over iets verkeerd zijn,

until it's too late.

totdat het te laat is.

But there's a second reason that we get stuck inside this feeling as well --

Maar er is nog een tweede reden dat we vast komen te zitten in dit gevoel -

and this one is cultural.

en die is cultureel.

Think back for a moment to elementary school.

Denk even terug aan de basisschool.

You're sitting there in class,

Je zit in de klas,

and your teacher is handing back quiz papers,

je leraar geeft toetsen terug,

and one of them looks like this.

en een ervan ziet er zo uit.

This is not mine, by the way.

Dit is niet van mij, tussen haakjes.

(Laughter)

(Gelach)

So there you are in grade school,

Daar ben je op de lagere school,

and you know exactly what to think

en je weet precies wat te denken

about the kid who got this paper.

over de jongen die dit papier terugkreeg.

It's the dumb kid, the troublemaker,

Het is de domme jongen, het lastpak,

the one who never does his homework.

Het is de domme jongen, het lastpak, degene die zijn huiswerk nooit maakt.

So by the time you are nine years old,

Dus tegen de tijd dat je negen jaar oud bent,

you've already learned, first of all,

heb je in de eerste plaats al geleerd,

that people who get stuff wrong

dat mensen die dingen verkeerd doen

are lazy, irresponsible dimwits --

lui en onverantwoordelijke sukkels zijn -

and second of all,

en ten tweede,

that the way to succeed in life

dat de manier om te slagen in het leven

is to never make any mistakes.

erin bestaat om nooit fouten te maken.

We learn these really bad lessons really well.

We onthouden deze slechte lessen echt heel goed.

And a lot of us --

Velen van ons -

and I suspect, especially a lot of us in this room --

en ik vermoed, vooral veel van ons in deze zaal -

deal with them by just becoming

gaan daardoor

perfect little A students,

perfecte kleine A-studenten,

perfectionists, over-achievers.

perfectionisten, overpresteerders worden.

Right,

OK,

Mr. CFO, astrophysicist, ultra-marathoner?

de heer directeur, astrofysicus, ultra-marathonloper?

(Laughter)

(Gelach)

You're all CFO, astrophysicists, ultra-marathoners, it turns out.

Jullie zijn helemaal directeurs, astrofysici, ultra-marathonlopers, zo blijkt.

Okay, so fine.

Oke, dus prima.

Except that then we freak out

Behalve dat we in paniek raken bij de idee

at the possibility that we've gotten something wrong.

dat we ernaast kunnen zitten.

Because according to this,

Want in deze optiek

getting something wrong

betekent het mis hebben

means there's something wrong with us.

dat er iets mis is met ons.

So we just insist that we're right,

Dus we staan erop dat we gelijk hebben,

because it makes us feel smart and responsible

want het maakt dat we ons slim, verantwoordelijk,

and virtuous and safe.

deugdzaam en veilig voelen.

So let me tell you a story.

Laat me je een verhaal vertellen.

A couple of years ago,

Een paar jaar geleden, komt een vrouw voor een operatie

a woman comes into Beth Israel Deaconess Medical Center for a surgery.

naar het Beth Israel Deaconess medisch centrum.

Beth Israel's in Boston.

Beth Israel is in Boston.

It's the teaching hospital for Harvard --

Het is het academisch ziekenhuis van Harvard -

one of the best hospitals in the country.

een van de beste ziekenhuizen in het land.

So this woman comes in and she's taken into the operating room.

Deze vrouw komt binnen en wordt naar de operatiekamer gebracht.

She's anesthetized, the surgeon does his thing --

Ze wordt verdoofd en de chirurg doet zijn werk -

stitches her back up, sends her out to the recovery room.

naait haar weer dicht en stuurt haar naar de verkoeverkamer.

Everything seems to have gone fine.

Alles lijkt prima te zijn gegaan.

And she wakes up, and she looks down at herself,

Ze wordt wakker, kijkt naar zichzelf

and she says, "Why is the wrong side of my body in bandages?"

en zegt: "Waarom zit de verkeerde kant van mijn lichaam in het verband?"

Well the wrong side of her body is in bandages

Nou, de verkeerde kant van haar lichaam zit in verband

because the surgeon has performed a major operation

omdat de chirurg een grote operatie

on her left leg instead of her right one.

op haar linkerbeen in plaats van haar rechter heeft uitgevoerd.

When the vice president for health care quality at Beth Israel

Toen de vice-president voor de kwaliteit van de gezondheidszorg in het Beth Israel

spoke about this incident,

over dit incident sprak,

he said something very interesting.

zei hij iets heel interessants:

He said, "For whatever reason,

"Om wat voor reden dan ook

the surgeon simply felt

voelde de chirurg gewoon

that he was on the correct side of the patient."

dat hij aan de juiste kant van de patiënt stond."

(Laughter)

(Gelach)

The point of this story

De les van dit verhaal

is that trusting too much in the feeling

is dat te veel vertrouwen in het gevoel

of being on the correct side of anything

aan de juiste kant van iets te staan

can be very dangerous.

zeer gevaarlijk kan zijn.

This internal sense of rightness

Dit gevoel van juistheid

that we all experience so often

dat we allen zo vaak ervaren

is not a reliable guide

is geen betrouwbare gids van

to what is actually going on in the external world.

wat er werkelijk gaande is in de buitenwereld.

And when we act like it is,

Als we op basis hiervan ons handelen bepalen

and we stop entertaining the possibility that we could be wrong,

en we vergeten de mogelijkheid dat we er wel eens naast kunnen zitten,

well that's when we end up doing things

dan gaan we dingen doen

like dumping 200 million gallons of oil into the Gulf of Mexico,

zoals 200 miljoen liter olie in de Golf van Mexico dumpen

or torpedoing the global economy.

of de wereldeconomie torpederen.

So this is a huge practical problem.

Dit is een enorm praktisch probleem.

But it's also a huge social problem.

Maar het is ook een enorm maatschappelijk probleem.

Think for a moment about what it means to feel right.

Denk even na over wat het betekent om te voelen dat je gelijk hebt.

It means that you think that your beliefs

Het betekent dat je denkt dat je overtuigingen

just perfectly reflect reality.

gewoon perfect stroken met de werkelijkheid.

And when you feel that way,

Als je dat gevoel hebt

you've got a problem to solve,

moet je wel een probleem oplossen.

which is, how are you going to explain

Hoe ga je uitleggen

all of those people who disagree with you?

waarom er zoveel mensen zijn die het oneens zijn met jou?

It turns out, most of us explain those people the same way,

Het blijkt dat de meesten van ons dat uitleggen

by resorting to a series of unfortunate assumptions.

door een beroep te doen op een reeks ongelukkige veronderstellingen.

The first thing we usually do when someone disagrees with us

Het eerste wat we meestal doen als iemand het niet met ons eens is,

is we just assume they're ignorant.

is dat we gewoon aannemen dat ze onwetend zijn.

They don't have access to the same information that we do,

Zij hebben geen toegang tot dezelfde informatie als wij

and when we generously share that information with them,

en dat als we ruimhartig die informatie met hen delen,

they're going to see the light and come on over to our team.

ze het licht gaan zien en overlopen naar ons team.

When that doesn't work,

Als dat niet werkt,

when it turns out those people have all the same facts that we do

wanneer blijkt dat die mensen allemaal over dezelfde feiten als wij beschikken

and they still disagree with us,

en ze het nog steeds niet met ons eens zijn,

then we move on to a second assumption,

gaan we over naar een tweede veronderstelling:

which is that they're idiots.

het zijn idioten.

(Laughter)

(Gelach)

They have all the right pieces of the puzzle,

Ze hebben allemaal de juiste stukjes van de puzzel,

and they are too moronic to put them together correctly.

en toch zijn ze te debiel om ze correct in elkaar te passen.

And when that doesn't work,

Als dat niet werkt,

when it turns out that people who disagree with us

als blijkt dat mensen die het niet met ons eens zijn

have all the same facts we do

en allemaal over dezelfde feiten als wij beschikken

and are actually pretty smart,

en ze eigenlijk best slim zijn,

then we move on to a third assumption:

gaan we over naar een derde veronderstelling:

they know the truth,

zij kennen de waarheid,

and they are deliberately distorting it

maar vervormen die bewust

for their own malevolent purposes.

voor hun eigen kwaadaardige doeleinden.

So this is a catastrophe.

Dit is een ramp.

This attachment to our own rightness

Deze gehechtheid aan ons eigen gelijk

keeps us from preventing mistakes

weerhoudt ons van het voorkomen van fouten

when we absolutely need to

wanneer dat absoluut nodig is

and causes us to treat each other terribly.

en maakt dat we op een verschrikkelijke manier met elkaar omgaan.

But to me, what's most baffling

Voor mij is het meest verbijsterende

and most tragic about this

en tragische hieraan

is that it misses the whole point of being human.

dat het voorbij gaat aan wat het betekent mens te zijn.

It's like we want to imagine

Het is alsof we ons willen voorstellen

that our minds are just these perfectly translucent windows

dat onze geesten net perfect doorschijnende vensters zijn

and we just gaze out of them

waardoor we op een objectieve manier naar de wereld

and describe the world as it unfolds.

kijken en hem beschrijven zoals die zich ontvouwt.

And we want everybody else to gaze out of the same window

En we willen dat iedereen uit hetzelfde venster kijkt

and see the exact same thing.

en precies hetzelfde ziet.

That is not true,

Dat is niet zo,

and if it were, life would be incredibly boring.

en als het wel zo zou zijn zou het leven ongelooflijk saai zijn.

The miracle of your mind

Het wonder van je geest

isn't that you can see the world as it is.

is niet zo dat je de wereld ziet zoals hij is.

It's that you can see the world as it isn't.

Het is dat je de wereld kan zien zoals hij niet is.

We can remember the past,

We kunnen ons het verleden herinneren,

and we can think about the future,

we kunnen nadenken over de toekomst

and we can imagine what it's like

en we kunnen ons voorstellen hoe het is

to be some other person in some other place.

iemand anders op een andere plaats te zijn.

And we all do this a little differently,

We doen dit allemaal een beetje anders,

which is why we can all look up at the same night sky

dat is waarom we allemaal kunnen omhoog kijken naar dezelfde sterrenhemel

and see this

en dit zien

and also this

en ook dit

and also this.

en ook dit.

And yeah, it is also why we get things wrong.

En ja, dat is ook de reden waarom we er vaak naast zitten.

1,200 years before Descartes said his famous thing

1.200 jaar vóór Descartes zijn beroemde uitspraak

about "I think therefore I am,"

"Ik denk dus ik ben" deed

this guy, St. Augustine, sat down

schreef Sint Augustinus

and wrote "Fallor ergo sum" --

"Fallor ergo sum" -

"I err therefore I am."

"Ik dwaal dus ik ben."

Augustine understood

Augustinus begreep

that our capacity to screw up,

dat onze capaciteit om het te verknallen,

it's not some kind of embarrassing defect

niet alleen maar een pijnlijk gebrek

in the human system,

van het menselijk systeem is,

something we can eradicate or overcome.

iets dat uit te roeien of te overwinnen valt.

It's totally fundamental to who we are.

Het ligt aan de basis van onze eigenheid.

Because, unlike God,

Omdat we, in tegenstelling tot God,

we don't really know what's going on out there.

niet echt weten wat er aan de hand is.

And unlike all of the other animals,

En in tegenstelling tot alle andere dieren,

we are obsessed with trying to figure it out.

zijn we geobsedeerd door het proberen te begrijpen.

To me, this obsession

Voor mij is deze obsessie

is the source and root

de bron en de wortel

of all of our productivity and creativity.

van al onze productiviteit en creativiteit.

Last year, for various reasons,

Vorig jaar was ik om allerlei redenen

I found myself listening to a lot of episodes

aan het luisteren naar een heleboel afleveringen

of the Public Radio show This American Life.

van de show van de openbare radio This American Life.

And so I'm listening and I'm listening,

Al luisterend

and at some point, I start feeling

kreeg ik het gevoel

like all the stories are about being wrong.

dat alle verhalen gingen over verkeerd zijn.

And my first thought was,

Mijn eerste gedachte was:

"I've lost it.

"Ik ben het kwijt.

I've become the crazy wrongness lady.

Ik ben de gekke onjuistheidsdame geworden.

I just imagined it everywhere,"

Ik zie het overal."

which has happened.

Wat overigens ook zo is.

But a couple of months later,

Maar een paar maanden later kreeg ik de gelegenheid

I actually had a chance to interview Ira Glass, who's the host of the show.

om Ira Glass, de gastheer van de show, te interviewen.

And I mentioned this to him,

Ik vertelde hem dit,

and he was like, "No actually, that's true.

en hij zei: "Nee eigenlijk is dat waar.

In fact," he says,

en hij zei: "Nee eigenlijk is dat waar.

"as a staff, we joke

Als team zorgen wij dat voor de grap

that every single episode of our show

elke aflevering van onze show

has the same crypto-theme.

hetzelfde verborgen thema bevat.

And the crypto-theme is:

En dat verborgen thema is:

'I thought this one thing was going to happen

'Ik dacht dat dit zou gaan gebeuren

and something else happened instead.'

en in plaats daarvan gebeurde er iets anders.'

And the thing is," says Ira Glass, "we need this.

"Feit is", zegt Ira Glass, "dat we dit nodig hebben.

We need these moments

We hebben deze momenten

of surprise and reversal and wrongness

van verbazing, omkering en onjuistheid nodig

to make these stories work."

om deze verhalen te laten werken."

And for the rest of us, audience members,

En de rest van ons, leden van het publiek,

as listeners, as readers,

luisteraars, lezers,

we eat this stuff up.

slikken dit als zoete koek.

We love things like plot twists

We houden van dingen als onverwachte plotwendingen,

and red herrings and surprise endings.

op het verkeerde been zetten en verrassende finales.

When it comes to our stories,

Als het gaat om onze verhalen,

we love being wrong.

houden we ervan het bij het verkeerde eind te hebben.

But, you know, our stories are like this

Maar, weet je, onze verhalen zijn zo

because our lives are like this.

omdat onze levens zo zijn.

We think this one thing is going to happen

We denken dat dit ding gaat gebeuren

and something else happens instead.

en er gebeurt iets anders in de plaats.

George Bush thought he was going to invade Iraq,

George Bush dacht, toen hij Irak ging binnenvallen,

find a bunch of weapons of mass destruction,

een hoop massavernietigingswapens te vinden,

liberate the people and bring democracy to the Middle East.

de mensen te bevrijden en de democratie naar het Midden-Oosten te brengen.

And something else happened instead.

In plaats daarvan gebeurde er iets anders.

And Hosni Mubarak

Hosni Moebarak dacht dictator van Egypte

thought he was going to be the dictator of Egypt for the rest of his life,

te blijven voor de rest van zijn leven,

until he got too old or too sick

totdat hij te oud of te ziek zou worden

and could pass the reigns of power onto his son.

en de teugels van de macht aan zijn zoon kon doorgeven.

And something else happened instead.

In plaats daarvan gebeurde er iets anders.

And maybe you thought

Misschien dacht je ooit

you were going to grow up and marry your high school sweetheart

op te groeien en te trouwen met je liefje van de middelbare school,

and move back to your hometown and raise a bunch of kids together.

opnieuw te verhuizen naar je geboortestad en samen een stel kinderen groot te brengen.

And something else happened instead.

In plaats daarvan gebeurde er iets anders.

And I have to tell you

En ik moet jullie zeggen dat ik dacht dat ik

that I thought I was writing an incredibly nerdy book

een ongelooflijk saai boek aan het schrijven was

about a subject everybody hates

over een onderwerp dat iedereen haat

for an audience that would never materialize.

voor een publiek dat er nooit zou zijn.

And something else happened instead.

In plaats daarvan gebeurde er iets anders.

(Laughter)

(Gelach)

I mean, this is life.

Ik bedoel, dit is het leven.

For good and for ill,

Voor goed en voor kwaad

we generate these incredible stories

verzinnen we deze ongelooflijke verhalen

about the world around us,

over de wereld om ons heen,

and then the world turns around and astonishes us.

en dan doet de wereld iets anders en verbaast ons.

No offense, but this entire conference

Ik wil hier niemand voor het hoofd stoten maar deze conferentie

is an unbelievable monument

is een ongelooflijk monument

to our capacity to get stuff wrong.

voor ons vermogen om dingen verkeerd te doen.

We just spent an entire week

We hebben net een hele week doorgebracht met

talking about innovations and advancements

praten over innovaties, ontwikkelingen

and improvements,

en verbeteringen,

but you know why we need all of those innovations

maar weet je waarom we allemaal van die innovaties,

and advancements and improvements?

ontwikkelingen en verbeteringen nodig hebben?

Because half the stuff

Omdat de helft van de spullen

that's the most mind-boggling and world-altering --

van de meest verbijsterende en de wereldveranderende -

TED 1998 --

TED 1998 -

eh.

eh.

(Laughter)

(Gelach)

Didn't really work out that way, did it?

Ze werkten niet echt, hè?

(Laughter)

(Gelach)

Where's my jet pack, Chris?

Waar is mijn jetpack, Chris?

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

So here we are again.

Dus hier zijn we weer.

And that's how it goes.

Zo gaat dat.

We come up with another idea.

Wij komen met een ander idee.

We tell another story.

We vertellen een ander verhaal.

We hold another conference.

We houden een andere conferentie.

The theme of this one,

Het thema van deze,

as you guys have now heard seven million times,

zoals jullie nu zo'n zeven miljoen keer hebben gehoord,

is the rediscovery of wonder.

is de herontdekking van de verwondering.

And to me,

Voor mij moet je,

if you really want to rediscover wonder,

als je echt de verwondering wil herontdekken,

you need to step outside

een stap buiten die kleine,

of that tiny, terrified space of rightness

doodsbange ruimte van juistheid durven zetten,

and look around at each other

elkaar aankijken

and look out at the vastness

en kijken naar de uitgestrektheid,

and complexity and mystery

de complexiteit en het mysterie

of the universe

van het heelal

and be able to say,

en kunnen zeggen,

"Wow, I don't know.

"Wow, ik weet het niet.

Maybe I'm wrong."

Misschien ben ik verkeerd."

Thank you.

Dank je.

(Applause)

(Applaus)

Thank you guys.

Dank je wel jongens.

(Applause)

(Applaus)