The thrilling potential of SixthSense technology | Pranav Mistry

Translator: Chan Myae Khine Reviewer: Shein Ei Cho

We grew up

ကျွန်တော်တို့တွေ ကြီးပြင်းလာခဲ့ကြတယ်

interacting with the physical objects around us.

ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ရှိနေတဲ့ ရုပ်ဝတ္ထုတွေနဲ့ ဆက်နွယ်ပြီးတော့ပေါ့။

There are an enormous number of them that we use every day.

ကျွန်တော်တို့မှာ နေ့စဉ်အသုံးပြုနေကျ ပစ္စည်းတွေ

အမြောက်အမြားပဲ ရှိပါတယ်။

Unlike most of our computing devices,

ကွန်ပျူတာကိရိယာတွေနဲ့ မတူဘဲ

these objects are much more fun to use.

ဒီလိုအရာဝတ္ထုတွေ သုံးရတာ ပိုပျော်ဖို့ ကောင်းပါတယ်။

အရာဝတ္ထုတွေအကြောင်း ပြောကြပြီဆိုရင်

When you talk about objects,

one other thing automatically comes attached to that thing,

တစ်ခါတည်း ကပ်ပါလာတတ်တာကတော့

and that is gestures:

သူတို့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုပဲဖြစ်ပါတယ်

how we manipulate these objects,

ဒီအရာဝတ္ထုတွေကို ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ကြလဲ

how we use these objects in everyday life.

နေ့စဉ်ဘဝမှာရော ဒီအရာဝတ္ထုတွေကို ဘယ်လိုသုံးကြလဲ

We use gestures not only to interact with these objects,

ကျွန်တော်တို့ဟာ လှုပ်ရှားမှုတွေကို ဒီအရာဝတ္ထုတွေနဲ့ပဲ ဆက်သွယ်ဖို့တင်မကဘဲ

but we also use them to interact with each other.

ကျွန်တော်တို့အချင်းချင်း ဆက်သွယ်ဖို့လည်း သုံးကြပါတယ်။

A gesture of "Namaste!", maybe, to respect someone, or maybe,

နမာစတေ ဆိုတဲ့ လှုပ်ရှားမှုက တစ်ယောက်ယောက်ကို အရိုအသေပေးတာ ဖြစ်ရင်ဖြစ်မယ်၊

ဒါမှမဟုတ်ရင်

in India I don't need to teach a kid that this means

အိန္ဒိယမှာ ကလေးတစ်ယောက်ကို ခရစ်ကတ်မှာ

"four runs" in cricket.

"လေးယောက်ပြေး"ဆိုတာ ဘာလဲလို့ သင်ပေးစရာမလိုပါဘူးး။

It comes as a part of our everyday learning.

ကျွန်တော်တို့ နေ့စဉ်သင်ယူခြင်းရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်နေတာကိုး။

So, I am very interested, from the beginning,

ဒီတော့ ကျွန်တော် အစကတည်းက

တော်တော်လေးစိတ်ဝင်စားတာက ဘယ်လိုမျိုး

how our knowledge about everyday objects and gestures,

ကျွန်တော်တို့ သိထားတဲ့

နေ့စဉ်သုံး အရာဝတ္ထုတွေနဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေရယ်၊

and how we use these objects,

ပြီးတော့ ဒီအရာဝတ္ထုတွေကို အသုံးပြုပုံရယ်ကို

can be leveraged to our interactions with the digital world.

နည်းပညာကမ္ဘာနဲ့ ဆက်သွယ်နိုင်ဖို့ ဘယ်လိုပေါင်းစပ်ရမလဲ ဆိုတာကိုပေါ့။

Rather than using a keyboard and mouse,

စာရိုက်ခုံနဲ့ မောက်(စ်)ကို သုံးမယ့်အစား

why can I not use my computer

ကျွန်တော် ကွန်ပျူတာကို ဘာလို့

in the same way that I interact in the physical world?

ရုပ်ဝတ္ထုကမ္ဘာက ပစ္စည်းတွေ သုံးသလို သုံးလို့မရနိုင်ရမှာလဲ။

So, I started this exploration around eight years back,

အဲလိုနဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၈နှစ်က ဒီလေ့လာမှုကို ကျွန်တော်စခဲ့တယ်

and it literally started with a mouse on my desk.

စားပွဲပေါ်က မောက်(စ်)တစ်ခုနဲ့ တကယ့်ကို စခဲ့တာပါ

Rather than using it for my computer, I actually opened it.

အဲဒီမောက်(စ်)ကို ကွန်ပျူတာအတွက် သုံးမယ့်အစား

ကျွန်တော် ဖွင့်ထုတ်လိုက်တယ်

Most of you might be aware that, in those days,

အားလုံးသတိပြုမိမှာပါ၊ အဲဒီခေတ်တုန်းက

the mouse used to come with a ball inside,

မောက်(စ်)အထဲမှာ ဘောလုံးလေးတစ်လုံးရယ်၊

and there were two rollers

ဘောလုံးလေးဘယ်နားရွေ့နေလဲ

that actually guide the computer where the ball is moving,

မောက်(စ်)ဘယ်ကို ရွှေ့နေတာလဲ ဆိုပြီး ကွန်ပျူတာကို လမ်းညွှန်ပေးတဲ့

and, accordingly, where the mouse is moving.

ဒလိမ့်တုံးလေး နှစ်တုံးလဲ ပါလေ့ရှိတယ်။

So, I was interested in these two rollers,

ဒီတော့ ကျွန်တော် ဒီဒလိမ့်တုံးနှစ်တုံးကို စိတ်ဝင်စားခဲ့တယ်

and I actually wanted more, so I borrowed another mouse from a friend --

ဒလိမ့်တုံးတွေ ပိုလိုတဲ့အတွက် တခြားမောက်(စ်)တစ်ခုကို ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆီက ငှားလိုက်တယ်။

never returned to him --

ပြန်တော့မပေးဖြစ်ပါဘူး

and I now had four rollers.

အဲဒီတော့ ကျွန်တော့်မှာ ဒလိမ့်တုံးလေးတုံးရှိသွားပြီ

Interestingly, what I did with these rollers is,

စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတာက ကျွန်တော် ဒလိမ့်တုံးတွေကို

basically, I took them off of these mouses and then put them in one line.

ဒီမောက်(စ်)တွေကနေ ဖြုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး

တစ်လိုင်းတည်း စီထားလိုက်တယ်။

It had some strings and pulleys and some springs.

အဲဒီမှာ ကြိုးတချို့ရယ်၊ ပူလီတွေရယ် စပရင်းတွေရယ်ပါ ပါတယ်

What I got is basically a gesture-interface device

လှုပ်ရှားမှုကို အာရုံခံနိုင်တဲ့ ဟန်အမူအရာပြ ကိရိယာတစ်ခုကို

that actually acts as a motion-sensing device

၂ ဒေါ်လာတည်းနဲ့

made for two dollars.

ကျွန်တော် အကြမ်းဖျဉ်းလုပ်လိုက်တာပါ။

So, here, whatever movement I do in my physical world

ဒီတော့ ဒီမှာ ကျွန်တော် ရုပ်ဝတ္ထုကမ္ဘာမှာ လုပ်လိုက်သမျှတွေဟာ

is actually replicated inside the digital world

နည်းပညာကမ္ဘာထဲမှာ ပုံတူကူးပြီးသား ဖြစ်သွားတယ်

just using this small device that I made, around eight years back,

လွန်ခဲ့တဲ့ ၈ နှစ်လောက်က ကျွန်တော်လုပ်ခဲ့တဲ့ ဒီကိရိယာလေးကို သုံးရုံနဲ့ပဲပေါ့။

in 2000.

အဲဒါ ၂၀၀၀ ခုနှစ်တုန်းကပါ။

Because I was interested in integrating these two worlds,

ဒီကမ္ဘာနှစ်ခု ဆက်သွယ်ပေးရတာကို ကျွန်တော်စိတ်ဝင်စားခဲ့တော့

I thought of sticky notes.

ကပ်ခွာစာရွက်လေးတွေကို ကျွန်တော်စဉ်းစားမိတယ်။

I thought, "Why can I not connect

ကျွန်တော် စဉ်းစားခဲ့တာက "ဘာလို့များ ဒီတကယ့် ကပ်ခွာစာရွက်အစစ်ကို

the normal interface of a physical sticky note

နည်းပညာကမ္ဘာနဲ့

to the digital world?"

မဆက်သွယ်နိုင်ရမှာလဲဆိုတာပဲ"

A message written on a sticky note to my mom,

ကျွန်တော့်အမေအတွက် ကပ်ခွာစာရွက်တစ်ခုပေါ်မှာ ရေးလိုက်တဲ့စာက

on paper,

စက္ကူပေါ်ကနေ

can come to an SMS,

ဖုန်းထဲကို သတင်းတို တစ်ခုအနေနဲ့ ရောက်သွားနိုင်တယ်။

or maybe a meeting reminder

ဒါမှမဟုတ် အစည်းအဝေးသတိပေးချက်က

automatically syncs with my digital calendar --

ကျွန်တော့် ဒစ်ဂျစ်တယ် ပြက္ခဒိန်ထဲ အလိုလို ရောက်သွားနိုင်တယ်

a to-do list that automatically syncs with you.

လုပ်ရန်စာရင်းတစ်ခုကိုလည်း သင်နဲ့အတူ အလိုအလျှောက်ပေါင်းလို့ရနိုင်တယ်။

But you can also search in the digital world,

ဒစ်ဂျစ်တယ်ကမ္ဘာထဲမှာ ရှာလို့လဲရတယ်။

or maybe you can write a query, saying,

ဒါမှမဟုတ် အကြောင်းအရာတစ်ခုရေးလိုက်မယ်၊

"What is Dr. Smith's address?"

"ဒေါက်တာ စမစ်(သ်)ရဲ့ လိပ်စာကဘာလဲ" ဆိုရင်

and this small system actually prints it out --

ဒီစနစ်လေးက အဲဒါကို ပုံနှိပ်ပေးတယ်။

so it actually acts like a paper input-output system,

စက္ကူနဲ့လုပ်ထားတဲ့ အသွင်းအထုတ်စနစ်လိုပါပဲ။

just made out of paper.

စက္ကူချည်းသုံးထားတဲ့ စနစ်ပါ။

In another exploration,

တခြားလေ့လာချက် တစ်ခုမှာတော့

I thought of making a pen that can draw in three dimensions.

သုံးဖက်မြင်ဆွဲလို့ရမယ့် ဘောပင်တစ်ချောင်းလုပ်ဖို့ ကျွန်တော်တွေးကြည့်မိတယ်၊

So, I implemented this pen that can help designers and architects

အဲဒီတော့ ကျွန်တော် ဒီဘောပင်ကို ထွင်လိုက်တယ်၊

ဒီဇိုင်နာတွေနဲ့ ဗိသုကာပညာရှင်တွေကို ကူညီနိုင်အောင်ပါ၊

not only think in three dimensions,

သုံးဖက်မြင်ကို တွေးကြည့်ရုံတင် မဟုတ်ဘဲ

but they can actually draw,

တကယ်လည်း ဆွဲလို့ရမယ်

so that it's more intuitive to use that way.

ဒီ်လိုဆို ပိုပြီး အဆင်ချောနိုင်မယ်လေ။

Then I thought, "Why not make a Google Map,

ပြီးတော့ ကျွန်တော်စဉ်းစားတယ် "ဘာလို့ ဂူဂဲ(လ်)မြေပုံကို

but in the physical world?"

တကယ့် ရုပ်ဝတ္ထူကမ္ဘာမှာ မသုံးနိုင်ရမလဲပေါ"။

Rather than typing a keyword to find something,

တစ်ခုခုကို ရှာဖို့ အဓိကစာလုံးကို ရိုက်ထည့်တာထက်

I put my objects on top of it.

သူ့ပေါ်မှာ အရာဝတ္ထုတွေကို တင်ထားလိုက်မယ်၊

If I put a boarding pass, it will show me where the flight gate is.

အကယ်၍ လေယာဉ်လက်မှတ်ကို တင်လိုက်ရင် လေယာဉ်ဂိတ် ဘယ်မှာလဲဆိုတာ ပြလိမ့်မယ်။

A coffee cup will show where you can find more coffee,

ကော်ဖီခွက်ဆိုရင်လဲ နောက်ထယ်ဘယ်မှာ ကော်ဖီသောက်လို့ရမလဲ ပြလိမ့်မယ်။

or where you can trash the cup.

ဒါမှမဟုတ် ဘယ်မှာ ခွက်ကို လွှင့်ပစ်လို့ ရမလဲပေါ့။

So, these were some of the earlier explorations I did

ဒီတော့ ဒါတွေက ကျွန်တော်အစောပိုင်းမှာ လုပ်ခဲ့တဲ့ လေ့လာမှုတွေပါ။

because the goal was to connect these two worlds seamlessly.

ှရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ဒီကမ္ဘာနှစ်ခုကို အကြားအလပ်မရှိဘဲ ဆက်သွယ်ဖို့ပါပဲ။

Among all these experiments,

ဒီလေ့လာတွေ့ရှိချက်တွေ အားလုံးထဲမှာ

there was one thing in common:

တူတာတစ်ခုရှိပါတယ်။

I was trying to bring a part of the physical world

ရုပ်ဝတ္ထုကမ္ဘာရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ကျွန်တော် ဒစ်ဂျစ်တယ်ကမ္ဘာထဲ ယူသွင်းတယ်။

to the digital world.

အရာဝတ္ထုတွေရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း

I was taking some part of the objects,

or any of the intuitiveness of real life,

ဒါမှမဟုတ် တကယ့်ဘဝရဲ့ အသိစိတ်တစ်ခုခုကို

and bringing them to the digital world,

ကျွန်တော် ဒစ်ဂျစ်တယ်ကမ္ဘာထဲယူလာတယ်။

because the goal was to make our computing interfaces more intuitive.

ရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကွန်ပျူတာ အသုံးပြုပုံတွေကို ပိုပြီးအသက်ဝင်အောင်လို့ပါ။

But then I realized that we humans are not actually interested in computing.

ဒါပေမဲ့ ဒီနောက်ပိုင်း ကျွန်တော်သတိထားမိလိုက်တာက လူတွေဟာ

တကယ်တော့ ကွန်ပျူတာကို သိပ်စိတ်ဝင်စားကြတာမဟုတ်ပါဘူး၊

What we are interested in is information.

ကျွန်တော်တို့တကယ်စိတ်ဝင်စားကြတာက သတင်းအချက်အလက်တွေပါ။

We want to know about things.

ကျွန်တော်တို့တွေဟာ အရာဝတ္ထုတွေအကြောင်း သိချင်ကြတယ်၊

We want to know about dynamic things going around.

ပတ်ဝန်းကျင်က အဖြစ်အပျက်တွေအကြောင်း သိချင်ကြတယ်။

So I thought, around last year -- in the beginning of the last year --

ဒီတော့ ကျွန်တော် မနှစ် နှစ်စလောက်က တွေးမိတယ်...

I started thinking, "Why can I not take this approach in the reverse way?"

"ဒီချဉ်းကပ်ပုံကို ဘာလို့များ ပြောင်းပြန်လုပ်လို့ မရနိုင်ရမှာလဲ"ပေါ့။

"ကျွန်တော့်ရဲ့ ဒစ်ဂျစ်တယ်(လ်)ကမ္ဘာကို ယူလိုက်ပြီးတော့

Maybe, "How about I take my digital world

and paint the physical world with that digital information?"

ရုပ်ဝတ္ထုကမ္ဘာကို ဒစ်ဂျစ်တယ်(လ်)သတင်းအချက်အလက်တွေနဲ့ အလှဆင်မယ်ဆိုရင်ရော"

ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဒစ်ဂျစ်တယ်(လ်)အရောင်စက်လေးတွေဟာ ကျွန်တော်တို့ အိတ်ကပ်ထဲ ထည့်ဆန့်တဲ့ လေးထောင့်ကိရိယာထဲမှာ

Because pixels are actually, right now, confined in these rectangular devices

အကန့်အသတ်နဲ့ ရှိနေတယ်။

that fit in our pockets.

Why can I not remove this confine

ဘာလို့ ကျွန်တော်က ဒီကန့်သတ်ချက်ကို ဖယ်ထုတ်လိုက်ပြီး

and take that to my everyday objects, everyday life

နေ့စဉ်အရာဝတ္ထုတွေဆီ နေ့စဉ်ဘဝတွေဆီကို မယူနိုင်ရမှာလဲ။

so that I don't need to learn the new language

ဒီလိုဆိုရင် ကျွန်တော် ဒီအရောင်စက်လေးတွေနဲ့ ဆက်သွယ်ဖို့

for interacting with those pixels?

ဘာသာစကားအသစ်တစ်ခု သင်စရာမလိုတော့ဘူးပေါ့။

So, in order to realize this dream,

ဒီတော့ ဒီအိပ်မက်ကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့

I actually thought of putting a big-size projector on my head.

ရုပ်သံပြစက် အကြီးစားတစ်ခုက်ို ကျွန်တော့်ခေါင်းပေါ်မှာ တင်ဖို့ စဉ်းစားခဲ့တယ်။

I think that's why this is called a head-mounted projector, isn't it?

ဒါကို ခေါင်းစွပ်ရုပ်သံပြစက်လို့ ခေါ်ကြတယ်မဟုတ်လား။

I took it very literally,

ကျွန်တော် အဲဒါကို တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပာယ်ကောက်လိုက်ပြီးတော့

and took my bike helmet,

ကျွန်တော့်စက်ဘီးဦးထုပ်ကို ယူလိုက်တယ်၊

put a little cut over there so that the projector actually fits nicely.

ဒီနားမှား ရုပ်သံပြစက် ကောင်းကောင်းဆန့်သွားအောင် အပေါက်လေးတစ်ပေါက် ဖောက်လိုက်တယ်

So now, what I can do --

ကဲ ဒီတော့ ကျွန်တော်လုပ်လို့ရတာက

I can augment the world around me with this digital information.

ဒီ ဒစ်ဂျစ်တယ်သတင်းအချက်အလက်တွေနဲ့ ကျွန်တော့်ဝန်းကျင်က ကမ္ဘာကို ချဲ့လို့ရတယ်လေ။

But later,

ဒါပေမယ့် နောက်ကျတော့

I realized that I actually wanted to interact

ကျွန်တော် သတိထားလိုက်မိတာက ကျွန်တော် ဒီအရောင်စက်လေးတွေနဲ့လည်း ဆက်စပ်ကြည့်ချင်တယ်ဆိုတာပဲ။

with those digital pixels, also.

So I put a small camera over there that acts as a digital eye.

ဒီတော့ ကျွန်တော် အဲဒီမှာ ကင်မရာအသေးလေးတစ်လုံး ထည့်လိုက်တယ်

ဒစ်ဂျစ်တယ်မျက်လုံးအနေနဲ့ပေါ့

Later, we moved to a much better,

နောက်ပိုင်းမှာတော့ ကျွန်တော်တို့တွေက

consumer-oriented pendant version of that,

သုံးစွဲသူ အဆင်ပြေမယ့် ဆွဲပြားပုံစံပြောင်းခဲ့တယ်။

that many of you now know as the SixthSense device.

ဒီကိရိယာကတော့ လူကြီးမင်းတို့သိထားတဲ့ ဆဌမအာရုံခံကိရိယာပါပဲ။

But the most interesting thing about this particular technology

ဒါပေမယ့် ဒီနည်းပညာရဲ့ စိတ်ဝင်စားစရာအကောင်းဆုံးကတော့

is that you can carry your digital world with you

ကိုယ့်ဒစ်ဂျစ်တယ်ကမ္ဘာကို ကိုယ်နဲ့အတူယူသွားလို့ ရတယ်ဆိုတာပဲ

wherever you go.

ဘယ်ပဲသွားသွားပါ။

You can start using any surface, any wall around you,

ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်က ဘယ်မျက်နှာပြင်၊ ဘယ်နံရံကိုမဆို ကြားခံမျက်နှာပြင်အနေနဲ့

as an interface.

စသုံးလို့ရတယ်။

The camera is actually tracking all your gestures.

ကင်မရာက လှုပ်ရှားဟန်အားလုံးကို ခြေရာခံပေးပါတယ်။

Whatever you're doing with your hands,

လက်နဲ့လုပ်သမျှ

it's understanding that gesture.

လုပ်ရှားမှုတိုင်းကို နားလည်နိုင်တယ်။

And, actually, if you see, there are some color markers

တကယ်တမ်းဆိုရင် ကျွန်တော်တို့အစောပိုင်း သုံးခဲ့တဲ့ကိရိယာမှာ

that in the beginning version we are using with it.

ဆေးရောင်လေးတွေရှိတယ်။

You can start painting on any wall.

နံရံတိုင်းမှာ အရောင်ခြယ်ကြည့်လို့ရတယ်။

You stop by a wall, and start painting on that wall.

နံရံတစ်ခုခုမှာ ရပ်လိုက်တာနဲ့ အဲဒီမှာ ဆေးစခြယ်လို့ရပြီလေ။

But we are not only tracking one finger, here.

ဒီမှာတော့ ကျွန်တော်တို့က လက်ချောင်းတစ်ချောင်းချင်း ခြေရာခံနေတာမဟုတ်ဘဲ

We are giving you the freedom of using all of both of your hands,

လက်နှစ်ဖက်လုံးက လက်ချောင်းအားလုံးကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်သုံးခွင့်ပေးထားတယ်။

so you can actually use both of your hands to zoom into or zoom out

ဒီတော့ လက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ မြေပုံတစ်ပုံကို ကိုင်ပြီးဆွဲလိုက်ရုံနဲ့

of a map just by pinching all present.

ချုံ့ ချဲ့လို့ ရနိုင်ပါတယ်။

The camera is actually doing -- just, getting all the images --

ကင်မရာအလုပ်လုပ်ပုံကို ပြောရရင်

ရုပ်ပုံတွေအားလုံးကို အရယူပြီး

is doing the edge recognition and also the color recognition

အနားတွေနဲ့ အရောင်တွေကို အသိပြုခွဲခြားနိုင်တယ်။

and so many other small algorithms are going on inside.

နောက်ပြီး အထဲမှာ တခြားနည်းစနစ်လေးတွေနဲ့လဲ အလုပ်လုပ်နေတယ်။

So, technically, it's a little bit complex,

တကယ် အလုပ်လုပ်ပုံက နည်းနည်းတော့ ရှုပ်ထွေးပေမဲ့

but it gives you an output which is more intuitive to use, in some sense.

ရလဒ်က ပိုပြီးတော့ အသုံးလဲဝင်၊ သဘာဝလဲကျတယ်။

But I'm more excited that you can actually take it outside.

ပိုစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းတာက အဲဒါကို အပြင်ယူသွားလို့ ရတာပဲ။

Rather than getting your camera out of your pocket,

အိတ်ကပ်ထဲကနေ ကင်မရာကို ယူထုတ်ရမယ့်အစား

you can just do the gesture of taking a photo,

ဓာတ်ပုံရိုက်တဲ့ လက်ဟန်ခြေဟန် လုပ်လိုက်ရုံနဲ့ပဲ

and it takes a photo for you.

ဓာတ်ပုံရိုက်ပေးနိုင်မယ်လေ။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

Thank you.

ကျေးဇူးပါ။

And later I can find a wall, anywhere,

နောက်ဆို ကျွန်တော် ဘယ်နေရာမှာဖြစ်ဖြစ် နံရံတစ်ခုကို ရှာလိုက်ပြီး

and start browsing those photos

ဒီဓာတ်ပုံတွေကို စဖွင့်ကြည့်လို့ရပြီပေါ့။

or maybe, "OK, I want to modify this photo a little bit

ဒါမှမဟုတ် "ဟုတ်ပြီ၊ ကျွန်တော် ဒီပုံတွေကို နည်းနည်းလေးပြင်ပြီးတော့

and send it as an email to a friend."

သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆီ အီးမေးလ်နဲ့ ပို့ချင်တယ်"

So, we are looking for an era

ဒီတော့ ကျွန်တော်တို့တွေဟာ ကွန်ပျူတာနည်းပညာက

where computing will actually merge with the physical world.

ရုပ်ဝတ္ထုကမ္ဘာထဲ တကယ်ပေါင်းစည်းနိုင်မယ့် ခေတ်ကို မျှော်လင့်နေကြတာပါ။

And, of course, if you don't have any surface,

အကယ်၍ မျက်နှာပြင်တစ်ခုမှ မရှိဘူးဆိုတောင်

you can start using your palm for simple operations.

သာမန်လုပ်ဆောင်ချက်တွေကို လက်ဖဝါးပေါ်မှာ သုံးလို့ရပါတယ်။

Here, I'm dialing a phone number just using my hand.

ဒီမှာဆို ကျွန်တော် လက်ကိုပဲသုံးပြီး ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုကို နှိပ်နေတာပါ။

The camera is actually not only understanding your hand movements,

ကင်မရာက တကယ်တော့ လက်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုကို နားလည်ရုံတင်မကပဲ

but, interestingly,

စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းလောက်အောင်ကို

is also able to understand what objects you are holding in your hand.

လက်ထဲမှာ ဘာကိုင်ထားလဲဆိုတာကအစ နားလည်နေတယ်လေ။

ကျွန်တော်တို့ လုပ်နေတာက တကယ်တမ်းကျတော့

For example, in this case,

ဥပမာပြောရရင် ဒီမှာဆို

the book cover is matched

စာအုပ်အဖုံးက တခြားထောင်နဲ့ချီ

with so many thousands, or maybe millions of books online,

သန်းနဲ့ချီတဲ့ အွန်လိုင်းက စာအုပ်တွေနဲ့ တူနေတယ်

and checking out which book it is.

အဲဒါဘယ်စာအုပ်လဲလို့ စစ်လို့ရတယ်၊

Once it has that information,

ဒီအချက်အလက်ကို ရသွားပြီဆိုတာနဲ့

it finds out more reviews about that,

ဒါနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဝေဖန်ချက်ကိုပါ ဆက်ရှာပေးလိမ့်မယ်။

or maybe New York Times has a sound overview on that,

ဒါမှမဟုတ် နယူးယော့ခ်တိုင်းမ် သတင်းစာက အသံပါရင်ပါလာလိမ့်မယ်။

so you can actually hear, on a physical book,

ဒီတော့ တကယ်စာအုပ်အစစ်နဲ့တင်

a review as sound.

အသံဝေဖန်ချက်ကိုပါ နားထောင်နိုင်ပြီပေါ့။

(Video) Famous talk at Harvard University --

("ဟားဗတ်တက္ကသိုလ်က ကျော်ကြားတဲ့မိန့်ခွန်း.....")

This was Obama's visit last week to MIT.

ဒါက အရင်အပတ်က အမ်အိုင်တီကို အိုဘားမားသွားတုန်းကလေ

(Video) And particularly I want to thank two outstanding MIT --

("...ပြီးတော့ ကျွန်တော် အမ်အိုင်တီက ထူးချွန်သူနှစ်ဦးကို အထူးတလည် ကျေးဇူးတင်ချင်ပါတယ်....")

Pranav Mistry: So, I was seeing the live [video] of his talk,

ဒီတော့ ကျွန်တော် သူ့တိုက်ရိုက်မိန့်ခွန်း (ဗီဒီယို) ကို အပြင်မှာ ကြည့်နေတာလေ၊ သတင်းစာတစ်စောင်ပေါ်မှာတင်ပေါ့။

outside, on just a newspaper.

Your newspaper will show you live weather information

သတင်းစာက မိုးလေဝသကို တိုက်ရိုက်ပြလိမ့်မယ်။

rather than having it updated.

လူကြီးမင်းတို့ အခုလို

You have to check your computer in order to do that, right?

ကွန်ပျူတာနဲ့ စစ်ကြည့်ရသလိုပေါ့၊ မဟုတ်ဘူးလား။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

When I'm going back, I can just use my boarding pass

ကျွန်တော်ပြန်ရင် ကျွန်တော့်လေယာဉ်လက်မှတ်ကိုပဲသုံးပြီး

to check how much my flight has been delayed,

လေယာဉ် ဘယ်လောက်ဆိုင်းငံ့နေဦးမလဲဆိုတာ စစ်ကြည့်လို့ရမယ်

because at that particular time,

ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဲဒီအချိန်လေးမှာကို

I'm not feeling like opening my iPhone,

အိုင်ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီး အိုင်ကွန်တစ်ခုကို

and checking out a particular icon.

နှိပ်ချင်စိတ်မရှိလို့ပဲ။

And I think this technology will not only change the way --

ကျွန်တော်ထင်ပါတယ် ဒီနည်းပညာက

(Laughter)

တကယ်ပါ (ရယ်သံများ)

Yes.

It will change the way we interact with people, also,

ကျွန်တော်တို့လူတွေနဲ့ ဆက်ဆံပုံကိုလည်း ပြောင်းပေးလိမ့်မယ်။

not only the physical world.

ရုပ်ဝတ္ထူကမ္ဘာနဲ့သာမကပေါ့။

The fun part is, I'm going to the Boston metro,

ပျော်ဖို့ကောင်းတာက ကျွန်တော် ဘော်စတွန်ရထားစီးရင်

and playing a pong game inside the train on the ground, right?

ရထားထဲက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ

ဂိမ်းကစားမယ်လေ၊ မကောင်းဘူးလား။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

And I think the imagination is the only limit

ကျွန်တော်ထင်တယ်၊ စိတ်ကူးနို်င်စွမ်းကသာ

of what you can think of

ဒီနည်းပညာနဲ့ လက်တွေ့ဘဝ ပေါင်းစပ်နိုင်မယ့်

when this kind of technology merges with real life.

တစ်ခုတည်းသော ကန့်သတ်ချက်ပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်။

But many of you argue, actually,

ဒါပေမယ့် တော်တော်များများက ငြင်းကြမယ်

that all of our work is not only about physical objects.

အလုပ်တွေအားလုံးက ရုပ်ဝတ္ထုတွေနဲ့ ဆိုင်တာချည်းပဲ မဟုတ်ဘူးဆိုပြီးတော့လေ။

We actually do lots of accounting and paper editing

ကျွန်တော်တို့က တကယ်တော့ စာရင်းကိုင်တို့ စာရွက်ပေါ်မှာ တည်းဖြတ်တာတို့

and all those kinds of things; what about that?

အဲလိုမျိုးတွေ အများကြီး လုပ်နေရပါတယ်၊ ဒီလိုဆိုရင်ရော။

And many of you are excited about the next-generation tablet computers

လူအများက ဆေးပြားအရွယ် ကွန်ပျူတာမျိုးဆက်သစ်တွေ စျေးကွက်ထဲဝင်လာမှာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး

to come out in the market.

စိတ်လှုပ်ရှားနေကြပါတယ်။

So, rather than waiting for that,

ဒီတော့ အဲဒါကို စောင့်နေမယ့်အစား

I actually made my own, just using a piece of paper.

ကျွန်တော်စာရွက်တစ်ရွက်နဲ့ ကိုယ့်ကိုလုပ်လိုက်တယ်၊

So, what I did here is remove the camera --

ကျွန်တော်ဘာလုပ်လိုက်လဲဆိုတော့ ကင်မရာကိုဖယ်လိုက်တယ်

All the webcam cameras have a microphone inside the camera.

၀က်(ဘ်)ကင်မရာလေးတွေထဲမှာ မိုက်လေးတွေပါတယ်။

I removed the microphone from that,

ကျွန်တော် မိုက်ကိုလည်းဖယ်လိုက်တယ်

and then just pinched that --

ပြီးတော့ အဲဒါကို ညှစ်လိုက်တယ်

like I just made a clip out of the microphone --

မိုက်နဲ့ ချိတ်တစ်ခုလုပ်လိုက်တယ်

and clipped that to a piece of paper, any paper that you found around.

ပြီးတော့ အဲဒါကို အနားက စာရွက်တစ်ရွက်ပေါ်မျာ ချိတ်နဲ့ချိတ်တယ်။

So now the sound of the touch

ဒီတော့ စာရွက်ကိုထိလိုက်တိုင်း

is getting me when exactly I'm touching the paper.

စာရွက်ထိသံကို အတိုင်းသားကြားနိုင်သွားတာပေါ့။

But the camera is actually tracking where my fingers are moving.

တကယ်တမ်းတော့ ကင်မရာက ကျွန်တော့်လက်ချောင်းရွေ့ရှားမှုတွေကို ခြေရာခံပေးနေတာပါ။

You can of course watch movies.

ဒါနဲ့ ရုပ်ရှင်လဲ ကြည့်နိုင်ပါတယ်။

(Video) Good afternoon. My name is Russell,

("မင်္ဂလာနေ့လည်ခင်းပါ၊ ကျွန်တော့်နာမည် ရပ်(စ်)ဆယ်(လ်)ပါ။..')

and I am a Wilderness Explorer in Tribe 54."

('...ကျွန်တော်က ထရိုက်(ဘ်) ၅၄က အရိုင်းတောရှာဖွေသူပါ')

PM: And you can of course play games.

ပြီးတော့ ဂိမ်းကစားလို့လဲရမယ်။

(Car engine)

(ကားစက်သံ)

Here, the camera is actually understanding how you're holding the paper

ဒီမှာတော့ ကင်မရာက စာရွက်ကို ဘယ်လိုကိုင်ထားသလဲဆိုတာပါနားလည်နေတယ်၊

and playing a car-racing game.

ပြိုင်ကားမောင်းတဲ့ ဂိမ်းဆော့နေတယ်ဆိုတာရောပေါ့။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

Many of you already must have thought, OK, you can browse.

တော်တော်များများတွေးပြီးဖြစ်မှာပါ ဟုတ်ပါတယ်၊ အင်တာနက်လဲသုံးလို့ရပါတယ်

ဟုတ်...သင်ကြိုက်တဲ့ ၀က်ဘ်စာမျက်နှာကို ကြည့်လို့ရပါတယ်

Yeah. Of course you can browse to any websites

or you can do all sorts of computing on a piece of paper

စာရွက်တစ်ရွက်ပေါ်မှာတင် ကွန်ပျူတာအလုပ်အကုန်လုပ်လို့ပါတယ်

wherever you need it.

ဘယ်အရာမဆိုပါ၊

So, more interestingly,

ပိုစိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတာက

I'm interested in how we can take that in a more dynamic way.

ကျွန်တော်ဒါကိုဘယ်လို ပိုသက်ဝင်လှုပ်ရှားအောင် လုပ်လို့ရမလဲလို့ စိတ်ဝင်စားခဲ့တယ်

When I come back to my desk, I can just pinch that information

ကျွန်တော်စားပွဲကို ပြန်ရောက်ရင် ဒီအချက်အလက်ကို

back to my desktop

ကျွန်တော်ကွန်ပျူတာထဲ ထည့်လို့ရမယ်။

so I can use my full-size computer.

ဒီလိုဆို အရွယ်ပြည့် ကွန်ပျူတာကို သုံးလို့ရသွားပြီလေ။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

And why only computers? We can just play with papers.

ဘာလို့ ကွန်ပျူတာချည်းပဲ သုံးရမှာလဲ၊ ကျွန်တော်တို့ စာရွက်တွေနဲ့တင် လုပ်လို့ရနေပြီလေ။

Paper world is interesting to play with.

စာရွက်တွေနဲ့ စမ်းသပ်ရတာ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းပါတယ်။

Here, I'm taking a part of a document,

ဒီမှာဆို ကျွန်တော် စာရွက်စာတမ်းတချို့ကို ယူလိုက်ပြီး

and putting over here a second part from a second place,

ဒုတိယနေရာက ဒုတိယတစ်ပိုင်းကို ဒီပေါ်မှာ တင်လိုက်တယ်။

and I'm actually modifying the information that I have over there.

ပြီးတော့ ကျွန်တော် အဲဒီက

အချက်အလက်တွေကို ပြင်လိုက်တယ်။

Yeah. And I say, "OK, this looks nice, let me print it out, that thing."

အင်း... ပြီးတော့ ကျွန်တော်က "အင်း၊ ကြည့်ကောင်းသွားပြီ"

ဒီတစ်ခုကို ပုံနှိပ်ချင်တယ်"

So I now have a print-out of that thing.

ဒီတော့ ကျွန်တော်ပုံနှိပ်ပြီးသွားပြီ။ အခုဆို....

So the workflow is more intuitive,

အလုပ်အဆင်ချောပုံက လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် ၂၀ လောက်ကထက်

the way we used to do it maybe 20 years back,

ပိုပြီးအသက်ဝင်သွားပါပြီ။

rather than now switching between these two worlds.

ကမ္ဘာနှစ်ခုကို တစ်ချိန်လုံးရွှေ့ပြီး သုံးစရာမလိုတော့လို့ပါ။

So, as a last thought,

ဒီတော့ နောက်ဆုံးကျွန်တော်စဉ်းစားဖြစ်တာက

I think that integrating information to everyday objects

နေ့စဉ်သုံး အရာဝတ္ထုတွေကို အချက်အလက်တွေနဲ့ ပေါင်းစပ်ခြင်းဟာ

ဒစ်ဂျစ်တယ်နဲ့ အကွာအဝေးကိုတင် မဟုတ်ဘဲ

will not only help us to get rid of the digital divide,

the gap between these two worlds,

ဒီကမ္ဘာနှစ်ခုကြားက ကွက်လပ်ကိုလည်း ပထုတ်ပေးနိုင်တယ်။

but will also help us, in some way,

တစ်နည်းနည်းနဲ့တော့ ကျွန်တော်တို့အတွက်

to stay human,

လူသားဆန်အောင်

to be more connected to our physical world.

ရုပ်ဝတ္ထုကမ္ဘာနဲ့ ပိုပြီးဆက်သွယ်လို့ကောင်းအောင် ကူညီပေးမှာပါ။

And it will actually help us not end up being machines

ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ကို တခြားစက်တွေရှေ့က

sitting in front of other machines.

စက်တွေ မဖြစ်ရအောင်လည်း ကူညီပေးမှာပါ။

That's all. Thank you.

ဒီလောက်ပါပဲ၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

Chris Anderson: So, Pranav, first of all, you're a genius.

ခရစ်(စ်)အန်ဒါဆန်။ ကဲ၊ ပရနာ့(ဗ်)

ပထမဆုံးပြောချင်တာက မင်းဟာ ဉာဏ်ကြီးရှင်တစ်ယောက်ပါပဲ။

This is incredible, really.

တကယ့်ကို မယုံနိုင်လောက်အောင်ပါပဲ၊

What are you doing with this? Is there a company being planned?

ဒီနည်းပညာနဲ့ ဘာလုပ်မှာလဲ၊ ကုမ္ပဏီထောင်ဖို့ အစီအစဉ်ရှိလား။

Or is this research forever, or what?

ဒါမှမဟုတ် သုတေသနပဲဆက်လုပ်နေမှာလား၊ ဒါမှမဟုတ်ရင် ဘာလုပ်မှာလဲ။

Pranav Mistry: So, there are lots of companies,

ပရာနာ့(ဗ်) မစ်(စ်)ထရီ။ အင်း... ကုမ္ပဏီတွေကတော့..

sponsor companies of Media Lab interested in taking this ahead

တကယ်ဆို ထောက်ပံ့ကူညီနေတဲ့ ကုမ္ပဏီ မီဒီယာလက်(ဘ်)က...

ဒါကို အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ စိတ်ဝင်စားနေပါတယ်။

in one or another way.

Companies like mobile-phone operators

လက်ကိုင်ဖုန်းဆက်သွယ်ရေးလို ကုမ္ပဏီမျိုးကတော့

want to take this in a different way than the NGOs in India,

တခြားနည်းလမ်းနဲ့ လုပ်ချင်ကြပါတယ်။ အိန္ဒိယက အစိုးရမဟုတ်တဲ့ အဖွဲ့အစည်းတွေကတော့

thinking, "Why can we only have 'Sixth Sense'?

ဘာလို့ "ဆဌမအာရုံ"ပဲရှိရတာလဲ

We should have a 'Fifth Sense' for missing-sense people who cannot speak.

အာရုံမခံနိုင်တဲ့လူတွေအတွက် "ပ ဉ္စမအာရုံ"လည်း ရှိသင့်တယ်

ဆွံအနေတဲ့ လူမျိုးအတွက်ပေါ့။

This technology can be used for them to speak out in a different way

ဒီနည်းပညာကို သူတို့အတွက် တခြားနည်းလမ်းနဲ့သုံးပြီး

maybe a speaker system."

စကားပြောစက်လုပ်ချင်လဲ လုပ်လို့ရနိုင်တယ်"

CA: What are your own plans? Are you staying at MIT,

ခအ။ ကိုယ်ပိုင်အစီအစဉ်က ဘာများလဲဗျ၊ အမ်အိုင်တီမှာပဲ ဆက်နေမှာလား၊

or are you going to do something with this?

ဒါမှမဟုတ် ဒါနဲ့တစ်ခုခုလုပ်ဖို့ရှိလား။

ပမ။ ကျွန်တော်ဒါကို လူတွေပိုသုံးနိုင်အောင် ကြိုးစားနေပါတယ်

PM: I'm trying to make this more available to people

ျဘယ်သူမဆို ကိုယ်ပိုင်ဆဌမအာရုံကိရိယာ ထွင်နိုင်အောင်လို့ပါ

so that anyone can develop their own SixthSense device,

ဘာလို့ဆိုတော့ လိုအပ်တဲ့ အစိတ်အပိုင်းက ရယူဖို့မှမခက်ဘဲ၊

because the hardware is actually not that hard to manufacture

or hard to make your own.

ကိုယ်တိုင်လုပ်ဖို့လည်း မခက်လှပါဘူး။

We will provide all the open source software for them,

အားလုံးအတွက် ကျွန်တော်ဖွင့်ချပေးသွားမှာပါ၊

maybe starting next month.

နောက်လဖြစ်ရင် ဖြစ်လိမ့်မယ်။

CA: Open source? Wow.

ခအ။ ဖွင့်ချပေးဖို့လား။ အိုး..

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

CA: Are you going to come back to India with some of this, at some point?

ခအ။ ဒီနည်းပညာနဲ့ အိန္ဒိယပြန်ဖို့ရော ရှိသလားဗျ။

PM: Yeah. Yes, yes, of course.

ပမ။ ဟုတ်၊ ပြန်မှာပေါ့။

CA: What are your plans? MIT? India?

ခမ။ ဘာအစီအစဉ်တွေရှိလဲ။ အမ်အိုင်တီလား၊

How are you going to split your time going forward?

အိန္ဒိယလား၊ ရှေ့လျှောက်အချိန်ကို ဘယ်လိုခွဲဖို့စဉ်းစားထားလဲ။

PM: There is a lot of energy here. Lots of learning.

ပမ။ ဒီမှာက စွမ်းအင်တွေ သင်ယူစရာတွေ အများကြီး ရှိတယ်။

All of this work that you have seen is all about my learning in India.

ခုမြင်ခဲ့ရသမျှတွေက ကျွန်တော်

အိန္ဒိယမှာ သင်ယူခဲ့တာတွေပါ။

And now, if you see, it's more about the cost-effectiveness:

အခု ပေးရတန်အောင်ဆိုရင်

this system costs you $300

ဒီစနစ်က ဒေါ်လာ ၃၀၀ ကျမယ်၊

compared to the $20,000 surface tables, or anything like that.

ဒေါ်လာ ၂၀၀၀ ကျတဲ့ မျက်နှာပြင် စားပွဲမျိုးနဲ့ ယှဉ်ရင်ပေါ့။

Or maybe even the $2 mouse gesture system at that time was costing around $5,000?

ဒါမှမဟုတ် ၂ ဒေါ်လာ မောက်(စ်)လှုပ်ရှားမှုစနစ်ဆို

အဲဒီတုန်းက ဒေါ်လာ ၅၀၀၀ လောက် ကျပါတယ်။

I showed that, at a conference, to President Abdul Kalam, at that time,

ဒီတော့ ကျွန်တော်တို့က ..ညီလာခံတစ်ခုမှာ

သမ္မတ အဘဒူ(လ်)ကလမ်ကို ပြတုန်းက

and then he said, "OK, we should use this in Bhabha Atomic Research Centre

သူပြောခဲ့တယ် "ဒါကို ဘဟာဘ အဏုမြူလေ့လာရေးရုံးမှာ

for some use of that."

အသုံးပြုဖို့ထားသင့်တယ်" တဲ့။

So I'm excited about how I can bring the technology to the masses

ဒီတော့ ကျွန်တော်က ဒီနည်းပညာကို စမ်းသပ်ခန်းမှာပဲ ဆက်ထားမယ့်အစား

rather than just keeping that technology in the lab environment.

လူထုဆီရောက်အောင်လုပ်ဖို့ စိတ်လှုပ်ရှားနေပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

CA: Based on the people we've seen at TED,

ခအ။ TEDမှာ တွေ့ခဲ့ဖူးသမျှ လူတွေအပေါ် အခြေခံပြီးပြောရရင်

I would say you're truly one of the two or three

ညီလေးက လက်ရှိကမ္ဘာမှာ အတော်ဆုံး

best inventors in the world right now.

တီထွင်သူထဲမှာ ပါတယ်ဆိုတာပဲ။

It's an honor to have you at TED.

TEDမှာ တွေ့ရတာ သိပ်ဂုဏ်ယူတယ်။

Thank you so much.

ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်

That's fantastic.

တကယ်ထူးခြားပါပေတယ်

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)