I got 99 problems... palsy is just one | Maysoon Zayid

مِیسون زایِد: من هزار و یک مشکل دارم ... رعشه‌ی عصبی تنها یکی از آن‌هاست

Translator: Amirpouya Ghaemian Reviewer: narsis sh

سلام، حاضرین TEDWomen، چطورین؟

Hello, TEDWomen, what's up.

(Cheering)

(هورا)

Not good enough.

اصلاً خوب نبود.

Hello, TEDWomen, what is up?

سلام، حاضرین TEDWomen، چطور هستین؟

(Loud cheering)

(هورا)

My name is Maysoon Zayid,

من "مِیسون (معصومه) زایِد" هستم،

و مست نیستم،

and I am not drunk,

but the doctor who delivered me was.

ولی دکتری که مرا به دنیا آورد، مست بود.

He cut my mom six different times

او شش مرتبه از شش جهت مختلف

in six different directions,

مادرم را مورد جراحی قرار داد،

suffocating poor little me in the process.

و در این حین من داشتم آن تو خفه می‌شدم.

As a result, I have cerebral palsy,

در نتیجه، من دچار رعشه‌ی عصبی شدم،

which means I shake all the time.

که به این معناست که همیشه می‌لرزم.

Look.

نگاه کنید.

It's exhausting.

خسته کننده است. من مثل شکیرا (خواننده‌ی پاپ) هستم،

I'm like Shakira, Shakira meets Muhammad Ali.

وقتی که محمدعلی کلِی (کشتی‌گیر معروف قدیمی) می‌بیند.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

CP is not genetic.

رعشه‌ی عصبی بیماری ژنتیکی نیست.

It's not a birth defect. You can't catch it.

مشکل مادرزاد نیست. شما نمی‌توانید به آن مبتلا شوید.

No one put a curse on my mother's uterus,

هیچکس مرا در شکم مادرم نفرین نکرد،

and I didn't get it because my parents are first cousins,

و من به خاطر پسرعمو و دخترعمو بودن پدر و مادرم به آن دچار نشدم،

which they are.

که البته پسرعمو و دخترعمو هم هستند.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

It only happens from accidents,

این مشکل در نتیجه‌ی یک حادثه،

like what happened to me on my birth day.

مثل چیزی که موقع به دنیا آمدن من پیش آمد، به وجود می‌آید.

Now, I must warn you,

خب، باید به شما هشدار بدهم، من به هیچ عنوان الهام‌بخش نیستم،

I'm not inspirational.

(Laughter)

And I don't want anyone in this room to feel bad for me,

و نمی‌خواهم هیچ‌کدام از شما

برای من دلسوزی کنید،

because at some point in your life,

چون در بعضی لحظات از زندگی‌تان،

you have dreamt of being disabled.

آرزو داشتید که معلولیتی داشتید.

Come on a journey with me.

بگذارید مثال بزنم.

It's Christmas Eve, you're at the mall,

الآن که در تعطیلات سال نو (کریسمس) هستیم، شما به مرکز خرید می‌روید،

دائم در پارکینگ‌ها می‌چرخید تا یک پارکینگ پیدا کنید،

you're driving around in circles looking for parking,

and what do you see?

و چه می‌بینید؟

Sixteen empty handicapped spaces.

شانزده جای پارک خالی مخصوص معلولین.

(Laughter)

و شما با خودتان می‌گویید، "خدایا، نمی‌شد فقط یه کم

And you're like, "God, can't I just be a little disabled?"

معلول بودم؟"

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Also, I've got to tell you,

در ضمن، باید اضافه کنم،

من هزار و یک جور مشکل دارم، و رعشه‌ی عصبی فقط یکی از آن‌هاست.

I've got 99 problems, and palsy is just one.

(Laughter)

If there was an Oppression Olympics,

اگر مسابقه‌ای به نام "المپیک بی عدالتی" داشتیم،

I would win the gold medal.

من در آن مدال طلا می‌گرفتم.

I'm Palestinian, Muslim,

من فلسطینی هستم، مسلمانم، زن هستم، معلولم، و ...

I'm female, I'm disabled,

and I live in New Jersey.

در نیوجِرسی (ایالتی در آمریکا) زندگی می‌کنم.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین) (تشویق حاضرین)

(Applause)

If you don't feel better about yourself, maybe you should.

بهتر است در مورد وضعیت خودتان تجدید نظر کنید.

(Laughter)

Cliffside Park, New Jersey is my hometown.

"کلیف ساید پارک"، منطقه ای در نیوجِرسی، جایی است که من در آن‌جا بزرگ شدم.

I have always loved the fact

من همیشه از این خوشم می‌آمده

that my hood and my affliction share the same initials.

که محل زندگیم و معلولیتم،

که بیماریم و محل زندگیم، هر دو به اختصارC.P. نوشته می شوند.

I also love the fact

من از این هم خوشم می‌آمده، که اگر می‌خواستم از خانه‌ام

that if I wanted to walk from my house to New York City, I could.

تا شهر نیویورک پیاده بروم، می‌توانستم.

A lot of people with CP don't walk,

خیلی از افرادی که دچار رعشه‌ی عصبی هستند نمی‌توانند راه بروند،

but my parents didn't believe in "can't."

اما پدر و مادرم به "نتوانستن" اعتقادی نداشتند.

My father's mantra was,

شعار همیشگی پدرم این بود،

"You can do it, yes you can can."

"تو می‌توانی، آره، تو می‌توانی بتوانی."

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

پس اگر سه خواهر بزرگ‌ترم خانه را جارو می‌کشیدند،

So, if my three older sisters were mopping,

I was mopping.

من هم جارو می‌کشیدم.

If my three older sisters went to public school,

اگر سه خواهر بزرگ‌ترم به مدرسه‌ی دولتی می‌رفتند،

پدر و مادرم از سیستم آموزشی آن مدرسه شکایت می‌کردند

my parents would sue the school system

and guarantee that I went too,

و مطمئن می‌شدند که من هم می‌روم.

and if we didn't all get A's,

و اگر بالاترین نمرات را نمی‌گرفتیم،

we all got my mother's slipper.

بدون استثناء دمپایی‌های مادرمان نصیب‌مان می‌شد.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

وقتی پنج سالم بود، پدرم با گذاشتن کفش‌هایم بر روی پاهایش

My father taught me how to walk when I was five years old

موقع راه رفتن، به من یاد داد

by placing my heels on his feet

and just walking.

که چطور راه بروم.

Another tactic that he used

روش دیگری که استفاده می‌کرد این بود که

is he would dangle a dollar bill in front of me

یک اسکناس را جلوی من تکان می‌داد و من دنبالش می‌کردم.

and have me chase it.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

گدای درون من خیلی حریص بود، و --

My inner stripper was very strong.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Yeah.

بله. اولین روزی که به مهد کودک رفتم،

No, by the first day of kindergarten,

I was walking like a champ

مثل بوکسوری راه می‌رفتم

که یک نفر را حسابی کتک زده باشد.

who had been punched one too many times.

(Laughter)

Growing up, there were only six Arabs in my town,

وقتی بچه بودم، تنها شش عرب در شهری که زندگی می‌کردم بودند،

and they were all my family.

و تمامی آن‌ها اعضای خانواده‌ی من بودند.

(Laughter)

Now there are 20 Arabs in town,

حالا 20 عرب در این شهر هستند،

and they are still all my family.

و هنوز همگی آن‌ها اعضای خانواده‌ی من هستند. (خنده‌ی حاضرین)

(Laughter)

I don't think anyone even noticed we weren't Italian.

فکر نکنم هنوز کسی فهمیده باشد که ما ایتالیایی نیستیم.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین) (تشویق حاضرین)

(Applause)

This was before 9/11

البته این مربوط به دوره‌ی قبل از حادثه‌ی ۱۱ سپتامبر (عملیات تروریستی برج‌های دوقلو) می‌شود،

and before politicians thought it was appropriate

که هنوز در آن زمان سیاستمداران اعتقاد نداشتند که استفاده از عبارت "من از مسلمان‌ها متنفرم"،

to use "I hate Muslims" as a campaign slogan.

شعار مناسبی برای یک جنبش است.

مردمی که در کنار آن‌ها بزرگ شدم هیچ مشکلی با اعتقادات من نداشتند.

The people that I grew up with had no problem with my faith.

They did, however, seem very concerned

البته کمی داشتند، ولی در ماه رمضان

that I would starve to death during Ramadan.

خیلی از این بابت که تا سرحد مرگ به خودم گرسنگی می‌دادم نگران می‌شدند.

I would explain to them that I have enough fat

من برای آن‌ها توضیح می‌دادم که آن‌قدر چربی اضافه دارم

to live off of for three whole months,

که بتواند سه ماه تمام مرا زنده نگه دارند،

so fasting from sunrise to sunset is a piece of cake.

پس روزه گرفتن از طلوع خورشید تا غروب آن هیچی نیست.

(Laughter)

I have tap-danced on Broadway.

من در تئاتر براودوِی (یکی از قدیمی‌ترین و مشهورترین تئاترهای آمریکا) با پاهایم آهنگ زدم.

Yeah, on Broadway. It's crazy.

بله، در تئاتر براودوِی. خیلی باحال بود. (تشویق حاضرین)

(Applause)

My parents couldn't afford physical therapy,

خانواده‌ام از پس هزینه‌های مرکز کاردرمانی برنمی‌آمدند،

so they sent me to dancing school.

پس در عوض، مرا به مدرسه‌ی رقص فرستادند.

I learned how to dance in heels,

من یاد گرفتم چطور با کفش‌های پاشنه‌بلند برقصم،

which means I can walk in heels.

که به این معناست که من می‌توانم با کفش‌های پاشنه‌بلند راه بروم.

من اهل شهر نیوجِرسی هستم،

And I'm from Jersey,

and we are really concerned with being chic,

و بنابراین خیلی نگران این بودم که خوش‌لباس و مُدِ روز به نظر برسم،

پس اگر دوستانم کفش پاشنه‌بلند می‌پوشیدند، من هم می‌پوشیدم.

so if my friends wore heels, so did I.

And when my friends went and spent their summer vacations

وقتی دوستانم تعطیلات تابستانه‌شان را در سواحل نیوجِرسی می‌گذراندند،

on the Jersey Shore, I did not.

من مثل آن‌ها به آن‌جا نمی‌رفتم.

I spent my summers in a war zone,

من تابستان‌هایم را در یک منطقه‌ی جنگی می‌گذراندم،

because my parents were afraid

چون پدر و مادرم می‌ترسیدند

that if we didn't go back to Palestine every single summer,

اگر ما هر سال تابستان

به فلسطین برنگردیم،

we'd grow up to be Madonna.

وقتی بزرگ شویم مثل "مَدونا" (خواننده‌ی پاپ) بشویم.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین) ("مَدونا" در اصل نام حضرت مریم است که در فلسطین بزرگ شد)

Summer vacations often consisted of my father trying to heal me,

تعطیلات تابستانه غالباً به تلاش پدرم

برای درمان من سپری می‌شد،

من شیر گوزن می‌نوشیدم،

so I drank deer's milk,

I had hot cups on my back,

روی کمرم حجامت انجام می‌دادند،

I was dunked in the Dead Sea,

من را در بَحرُالمَیِّت (دریاچه‌ی مرزی بین اسرائیل و فلسطین با لبنان) غسل می‌دادند،

and I remember the water burning my eyes

و یادم می‌آید که آب چشمانم را می‌سوزاند (بَحرُالمَیِّت یکی از شورترین دریاچه‌های جهان است)

and thinking, "It's working! It's working!"

و با خودم می‌گفتم، "داره اثر می‌کنه! داره اثر می‌کنه!"

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

But one miracle cure we did find was yoga.

اما درمان معجزه‌آسایی که بالأخره در مورد من اثر کرد، ورزش یوگا بود.

I have to tell you, it's very boring,

باید اعتراف کنم که خیلی کِسِل‌کننده بود،

but before I did yoga,

اما قبل از این که یوگا را شروع کنم،

I was a stand-up comedian who can't stand up.

یک مجری طنزپرداز بودم که نمی‌توانست روی پاهایش بایستد.

And now I can stand on my head.

و حالا حتی می‌توانم روی سرم بایستم.

My parents reinforced this notion

پدر و مادرم این باور را در من تقویت می‌کردند

that I could do anything,

که می‌توانم از پس هر کاری بر بیایم،

that no dream was impossible,

که هیچ رؤیایی غیرممکن نیست،

and my dream was to be

و رؤیای من این بود که

on the daytime soap opera "General Hospital."

بتوانم در سریال خانوادگی "بیمارستان عمومی" (General Hospital) بازی کنم (سریال آمریکایی از سال 1960 تا به حال).

(Laughter)

من در یک اقدام به‌جا به کالج رفتم

I went to college during affirmative action

and got a sweet scholarship to ASU,

و از دانشگاه ASU بورسیه‌ی خوبی گرفتم،

Arizona State University,

دانشگاه ایالت آریزونا،

because I fit every single quota.

چون تمامی شرایط گرفتن آن بورسیه را داشتم.

(Laughter)

من مثل میمون دست‌آموز تئاتر شده بودم.

I was like the pet lemur of the theater department.

Everybody loved me.

همه دوستم داشتند.

I did all the less-than-intelligent kids' homework,

من تمامی تکلیف‌های کودکان کم‌هوش را انجام می‌دادم،

I got A's in all of my classes,

من در تمامی کلاس‌هایم بهترین نمره را گرفتم،

A's in all of their classes.

و در کلاس‌های آن‌ها هم بهترین نمره را گرفتم.

(Laughter)

هر بار که صحنه‌ای

Every time I did a scene from "The Glass Menagerie,"

از نمایشنامه‌ی "باغ وحش شیشه‌ای" را اجرا می‌کردم (بازسازی شده در فیلم "این‌جا بدونِ من")

my professors would weep.

استادهایم خیسِ اشک می‌شدند.

But I never got cast.

اما هیچ‌وقت برای هنرپیشگی در هیچ فیلمی پذیرفته نشدم.

Finally, my senior year,

در نهایت، در آخرین سالی که در دانشگاه بودم،

ASU decided to do a show called "They Dance Real Slow in Jackson."

دانشگاه ایالت آریزونا تصمیم گرفت نمایشی به نامِ

"در شهر جَکسون خیلی آرام می‌رقصند" اجرا کنند.

It's a play about a girl with CP.

این نمایشنامه درباره‌ی دختری دچار رعشه‌ی عصبی بود.

I was a girl with CP.

من دختری دچار رعشه‌ی عصبی بودم.

So I start shouting from the rooftops,

با هیجان تمام فریاد می‌زدم،

"I'm finally going to get a part!

"بالأخره یک نقش می‌گیرم!

I have cerebral palsy!

من رعشه‌ی عصبی دارم!

Free at last! Free at last!

بالأخره تونستم! بالأخره تونستم!

Thank God almighty, I'm free at last!"

خدایا ممنونم، بالأخره تونستم!"

I didn't get the part.

ولی آن‌ها آن نقش را به من ندادند. (خنده‌ی حاضرین)

(Laughter)

Sherry Brown got the part.

یکی از همکلاسی‌هایم به نام شِری براون آن نقش را گرفت.

من سریع پیش مدیر بخش تئاتر رفتم

I went racing to the head of the theater department

crying hysterically, like someone shot my cat,

و انگار که کسی به گربه‌ام شلیک کرده باشد،

با عصبیت تمام گریه می‌کردم، و پرسیدم چرا چنین کاری کرده است،

to ask her why,

and she said it was because they didn't think I could do the stunts.

و او گفت به این خاطر که،

به نظر آن‌ها من نمی‌توانم حرکات آن نقش را به خوبی اجرا کنم.

I said, "Excuse me, if I can't do the stunts,

من جواب دادم، "خیلی ببخشید، اگر من نتوانم حرکات آن نقش را به خوبی اجرا کنم،

neither can the character."

آن شخصیت هم نمی‌تواند چنین حرکاتی را انجام دهد."

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین) (تشویق حاضرین)

(Applause)

This was a part that I was literally born to play

این نقشی بود که می‌توان گفت من به خاطر اجرایش به دنیا آمده بودم،

they gave it to a non-palsy actress.

و آن‌ها آن نقش را به هنرپیشه‌ای دادند که رعشه‌ی عصبی نداشت.

کالج هم جلوه‌ای از زندگی بود.

College was imitating life.

Hollywood has a sordid history

هالیوود تاریخچه‌ای شرم‌آور از

of casting able-bodied actors to play disabled onscreen.

هنرپیشگی بازیگران غیر ناتوان دارد

که نقش آدم‌های ناتوان را در فیلم‌ها بازی می‌کردند.

Upon graduating, I moved back home,

بعد از فارغ‌التحصیلی، به خانه برگشتم،

and my first acting gig was as an extra on a daytime soap opera.

و اولین کارم در زمینه‌ی هنرپیشگی

نقشی مهمان در یک سریال خانوادگی بود.

My dream was coming true.

رؤیاهایم داشت به حقیقت می‌پیوست.

And I knew that I would be promoted

و می‌دانستم که خیلی زود، از "آشنای دور"

from "Diner Diner" to "Wacky Best Friend" in no time.

به "دوستی خَفَن" تبدیل می‌شوم.

(Laughter)

But instead, I remained a glorified piece of furniture

اما در عوض، من یک سیاهی‌لشگرافتخاری باقی ماندم

that you could only recognize from the back of my head,

که تنها پسِ سرم در فیلم‌ها نشان داده می‌شد،

and it became clear to me

و به وضوح به من ثابت شد

that casting directors

که کارگردان‌های فیلم‌های سینمایی

didn't hire fluffy, ethnic, disabled actors.

از بازیگران تپل، متعلق به قوم و فرهنگ‌های دیگر، و معلول استفاده نمی‌کنند.

They only hired perfect people.

آن‌ها تنها از افراد بی‌نقص استفاده می‌کردند.

But there were exceptions to the rule.

اما در قوانین آن‌ها استثناءهایی هم وجود داشت.

I grew up watching Whoopi Goldberg,

من از بچگی اجراهای "ووپی گُلدبِرگ"،

Roseanne Barr, Ellen,

"روزِنا بار" و "اِلِن" را تماشا می‌کردم،

and all of these women had one thing in common:

و تمامی این زنان یک چیز مشترک داشتند:

they were comedians.

آن‌ها مجری‌های طنز پرداز بودند.

So I became a comic.

پس من هم یک طنزپرداز شدم.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین) (تشویق حاضرین)

(Applause)

My first gig was driving famous comics

در اولین اجرایم، مجری‌های طنزپرداز مشهور را،

from New York City to shows in New Jersey,

از نیویورک به نمایش‌های نیوجرسی می‌رساندم،

and I'll never forget the face of the first comic I ever drove

و هرگز قیافه‌ی اولین مجری طنزپردازی که برای نمایش آوردم

وقتی که فهمید

when he realized that he was speeding down the New Jersey Turnpike

تمام بزرگراه نیویورک به نیوجرسی را

with a chick with CP driving him.

با دختری که رعشه‌ی عصبی دارد آمده، فراموش نمی‌کنم.

(Laughter)

I've performed in clubs all over America,

من در کلوب‌های مختلفی در سراسر آمریکا اجرا داشته‌ام،

and I've also performed in Arabic in the Middle East,

و، راستش را بگویم،

uncensored and uncovered.

در خاورمیانه اجرایی به زبان عربی داشتم.

(Laughter)

Some people say I'm the first stand-up comic in the Arab world.

بعضی‌ها می‌گویند

من اولین مجری طنزپرداز در جهان عرب هستم.

I never like to claim first,

من هیچ‌وقت دوست ندارم ادعا کنم که اولین نفر هستم،

but I do know that they never heard

اما می‌دانم که آن‌ها هیچ‌وقت

that nasty little rumor that women aren't funny,

شایعه‌های کثیف در این مورد که زن‌ها بامزه نیستند،

and they find us hysterical.

و بیش از حد عصبی هستند را، نشنیده‌اند.

(Laughter)

In 2003, my brother from another mother and father

در سال ۲۰۰۳، دوستی که برایم مثل برادر بود،

Dean Obeidallah and I started

"دین عُبِیدَالله" و من،

the New York Arab-American Comedy Festival,

فستیوال طنز عربی-آمریکایی نیویورک را شروع کردیم،

now in its 10th year.

و امسال دهمین سالگرد آن است.

هدف ما این است که تصویر ذهنی بدی که

Our goal was to change the negative image of Arab-Americans in media,

از عرب‌های ساکن آمریکا در رسانه‌ها وجود دارد تغییر دهیم،

while also reminding casting directors

و به کارگردان‌ها هم یادآوری کنیم

that South Asian and Arab are not synonymous.

که "عرب" و "شرقی" (جنوب آسیایی) یکی نیستند.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین)

Mainstreaming Arabs was much, much easier

بهبود بخشیدن تصویر ذهنی از عرب‌ها در غرب خیلی خیلی ساده‌تر از

غلبه بر معضل دید نادرست

than conquering the challenge against the stigma against disability.

به معلولیت یود.

My big break came in 2010.

بزرگ‌ترین شکستم در سال ۲۰۱۰ رخ داد.

I was invited to be a guest on the cable news show

من در یک برنامه‌ی خبری

به نام "شمارش معکوس با کِیت اُلبِرمَن"

"Countdown with Keith Olbermann."

به عنوان میهمان دعوت شدم.

I walked in looking like I was going to the prom,

من طوری وارد استودیو شدم که انگار به مهمانی رقص می‌رفتم،

and they shuffle me into a studio

ولی آن‌ها به زور من را داخل استودیو بردند،

and seat me on a spinning, rolling chair.

و من را روی یک صندلی با پایه‌های چرخ‌دار و قابل گردش نشاندند.

(Laughter)

من به مدیر صحنه نگاه کردم و گفتم،

So I looked at the stage manager

and I'm like, "Excuse me, can I have another chair?"

"ببخشید، می‌تونم صندلیمو عوض کنم؟"

And she looked at me and she went,

و او به من نگاه کرد و گفت،

"پنج، چهار، سه، دو ..."

"Five, four, three, two ..."

And we were live, right?

و ما دیگر روی آنتن رفته بودیم.

So I had to grip onto the anchor's desk

و من به لبه‌ی میز چنگ انداختم

so that I wouldn't roll off the screen during the segment,

تا در حین پخش آن برنامه از صحنه خارج نشوم،

and when the interview was over, I was livid.

و وقتی مصاحبه تمام شد، من قرمز شده بودم.

I had finally gotten my chance and I blew it,

بالأخره شانسی به دست آورده بودم ولی آن را خراب کردم،

and I knew I would never get invited back.

و می‌دانستم که دیگر هیچ‌وقت برای مصاحبه از من دعوت نمی‌شود.

But not only did Mr. Olbermann invite me back,

اما نه تنها آقای "اُلبِرمَن" از من درخواست کرد تا یک بار دیگر با من مصاحبه کند،

he made me a full-time contributor,

بلکه میهمان دائمی آن برنامه شدم،

and he taped down my chair.

و صندلی من را هم به زمین چسباند.

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین) (تشویق حضارین)

(Applause)

One fun fact I learned while on the air with Keith Olbermann

نکته‌ی جالبی که در برنامه‌های تلویزیونی

با "کِیت اُلبِرمَن" یاد گرفتم،

was that humans on the Internet are scumbags.

این بود که آدم‌ها در اینترنت بی‌شعورند.

(Laughter)

معروف است که می‌گویند بچه‌ها به طور ظالمانه‌ای بی احساس هستند،

People say children are cruel,

اما من هیچ‌وقت در بچگی یا بزرگ‌سالی مورد تمسخر واقع نشدم.

but I was never made fun of as a child or an adult.

Suddenly, my disability on the world wide web is fair game.

و حالا، ناگهان، معلولیت من در شبکه‌ی مجازی تبدیل به چیزی برای شوخی کردن شده بود.

I would look at clips online and see comments like,

من در سطح اینترنت کلیپ‌های ویدئویی

و نظراتی از این قبیل دیدم که،

"Yo, why's she tweakin'?"

"هی، چرا اون به خودش می‌پیچه؟"

"Yo, is she retarded?"

"هی، اون عقب‌مونده‌س؟"

And my favorite, "Poor Gumby-mouth terrorist.

و نظر مورد علاقه‌ی من، "تروریست کج و کوله‌ی بیچاره.

What does she suffer from?

چه مرضی داره؟

We should really pray for her."

باید براش دعا کنیم."

One commenter even suggested that I add my disability to my credits:

یکی از بازدیدکننده‌ها حتی پیشنهاد کرد

که معلولیتم را به عنوان امتیاز به سوابقم اضافه کنم:

screenwriter, comedian, palsy.

فیلم‌نامه‌نویس، طنزپرداز، دارای رعشه‌ی عصبی.

تبعیض قائل شدن در زمینه‌ی معلولیت به اندازه‌ی تبعیض نژادی واضح است.

Disability is as visual as race.

اگر کسی که روی صندلی چرخ‌دار می‌نشیند نتواند مثل "بِیونسه" (خواننده‌ی پاپ) باشد،

If a wheelchair user can't play Beyoncé,

then Beyoncé can't play a wheelchair user.

"بِیونسه" هم نمی‌تواند مثل کسی که با صندلی چرخ‌دار حرکت می‌کند باشد.

The disabled are the largest —

معلول‌ها بزرگ‌ترین --

Yeah, clap for that, man. Come on.

آره، دست بزنین به افتخارش. بزنین.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

People with disabilities are the largest minority in the world,

معلولان جامعه بزرگ‌ترین اقلیت‌های جهان هستند،

و ساده‌ترین تفریحات و سرگرمی‌ها

and we are the most underrepresented in entertainment.

از ما دریغ می‌شود.

دکترها به ما گفتند من نمی‌توانم راه بروم،

The doctors said that I wouldn't walk,

but I am here in front of you.

اما من این‌جا روبه‌روی شما هستم.

البته، اگر من با تماشای رسانه‌ها بزرگ شده بودم،

However, if I grew up with social media,

I don't think I would be.

فکر نکنم که می‌توانستم.

I hope that together,

امیدوارم با هم

we can create more positive images

بتوانیم تصویر بهتری از معلولیت

of disability in the media and in everyday life.

در رسانه‌ها و زندگی روزمره بسازیم.

Perhaps if there were more positive images,

شاید اگر تصویر بهتری بسازیم،

it would foster less hate on the Internet.

شاهد نفرت کمتری در اینترنت باشیم.

یا شاید این طور نباشد.

Or maybe not.

Maybe it still takes a village to teach our children well.

شاید ایجاد تربیت صحیح در نسل جدید،

به این سادگی‌ها نباشد.

My crooked journey has taken me to some very spectacular places.

زندگی پُرفرازو‌نشیبم،

مرا به مدارج بسیار به خصوصی رسانده‌است.

I got to walk the red carpet

من در مراسم فرش قرمز (red carpet)

flanked by soap diva Susan Lucci

با کسانی مثل خواننده‌ی معروف، "سوزان لوچی"،

and the iconic Loreen Arbus.

و هنرپیشه‌ی بی‌نظیر، "لوراین آربوس"، شرکت کردم.

I got to act in a movie with Adam Sandler

من در فیلمی با "آدام سَندلِر" (کارگردان فیلم‌های طنز...) هنرپیشگی کردم،

and work with my idol, the amazing Dave Matthews.

و با اسطوره‌ی هنریَم،

"دِیو مَتیوز" (هنرپیشه‌ی معروف آمریکایی) کار کردم.

I toured the world as a headliner on Arabs Gone Wild.

من به عنوان یک ستاره

در فستیوال طنز "عرب‌ها برمی‌خیزند"، سراسر جهان را گشتم.

I was a delegate representing the great state of New Jersey

من افتخار این را داشتم،

که به نیابت از ایالت بزرگ نیوجِرسی

at the 2008 DNC.

در همایش دموکراسی ملی (همایشی که هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود و به حمایت از حزب دموکرات می‌پردازد) در سال ۲۰۰۸ شرکت کنم.

And I founded Maysoon's Kids,

من مؤسسه‌ی کودکان مِیسون را بنیان‌گذاری کردم،

a charity that hopes to give Palestinian refugee children

مؤسسه‌ی خیریه‌ای

که به کودکان فلسطینی که از سرزمین‌های خود رانده شده‌اند

کمی از موقعیتی را می‌دهد که پدر و مادرم برای من فراهم کردند.

a sliver of the chance my parents gave me.

But the one moment that stands out the most

اما بهترین لحظه‌ای که تا به حال داشته‌ام،

was when I got -- before this moment --

مربوط به موقعی می‌شود -- البته تا قبل از این که در این مراسم شرکت کنم --

(Laughter)

(خنده‌ی حاضرین) (تشویق حاضرین)

(Applause)

But the one moment that stands out the most

اما بهترین لحظه‌ای که تا به حال داشته‌ام

was when I got to perform

مربوط به زمانی می‌شود که

باید برای مردی برنامه اجرا می‌کردم، که مثل پروانه در هوا شناور بود،

for the man who floats like a butterfly

and stings like a bee,

و مثل یک زنبور نیش می‌زد،

has Parkinson's and shakes just like me,

او بیماری پارکینسون (بیماری عصبی که فرد را دچار کندی حرکت و رعشه می‌کند) داشت و مثل من می‌لرزید،

Muhammad Ali.

محمدعلی.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

(Applause ends)

It was the only time that my father ever saw me perform live,

آن اجرا تنها اجرای زنده‌ای بود

که پدرم آن را تماشا می‌کرد،

و من این سخنرانی را به یاد او تقدیم می‌کنم.

and I dedicate this talk to his memory.

(Arabic) Allah yerhamak yaba.

(به عربی) (خدا رحمتت کند بابا)

(English) My name is Maysoon Zayid,

نام من مِیسون زایِد است،

and if I can can, you can can.

و اگر من می‌توانم بتوانم، شما هم می‌توانید بتوانید.

(Cheering)

(تشویق حاضرین)

(Applause)