Thoughts on humanity, fame and love | Shah Rukh Khan | TED

Translator: Chai Skulchokchai Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Namaskar.

นะมัสการ์

I'm a movie star, I'm 51 years of age,

ผมเป็นดารานักแสดง อายุ 51 ปีแล้ว

and I don't use Botox as yet.

แต่ยังไม่ได้ใช้โบท็อกซ์เลยครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So I'm clean, but I do behave like you saw like a 21-year-old in my movies.

ฉะนั้นผมปลอดยาครับ แต่ผมทำตัว เหมือนอายุ 21 แบบที่คุณเห็นในหนังของผม

Yeah, I do that.

ใช่ครับ ผมทำแบบนั้นแหละ

I sell dreams, and I peddle love to millions of people back home in India

ผมขายฝัน และเร่ขายความรักให้คนเป็นล้าน ๆ ในบ้านเกิดผมในอินเดีย

who assume that I'm the best lover in the world.

ผู้ที่เห็นว่าผมเป็นนักรักที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

If you don't tell anyone, I'm going to tell you I'm not,

อย่างเอ็ดไปเชียวนะ ผมจะบอกให้ว่า ผมไม่ได้เป็นอย่างนั้นหรอก

but I never let that assumption go away.

แต่ผมก็ไม่เคยปล่อยให้ความคาดหวังนั้นหายไป

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I've also been made to understand

ผมยังถูกพยายามทำให้เข้าใจว่า

there are lots of you here who haven't seen my work,

มีคนอีกมากในที่นี้ที่ไม่เคยดูหนังของผม

and I feel really sad for you.

และผมรู้สึกเสียใจกับคุณด้วยจริง ๆ ครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมิอ)

That doesn't take away from the fact that I'm completely self-obsessed,

แต่นั่นก็ไม่ได้ปฏิเสธความจริงที่ว่า ผมน่ะหลงตัวเอง

as a movie star should be.

อย่างที่ดาราหนังนั้นควรจะเป็น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

That's when my friends, Chris and Juliet called me here

นั่นแหละ ตอนที่เพื่อนของผม คริสและจูเลียต เรียกผมมาที่นี่

to speak about the future "you."

ให้ผมพูดเรื่องอนาคตของ "พวกคุณ"

Naturally, it follows I'm going to speak about the present me.

โดยปกติแล้ว มันจะตามมาด้วย การพูดถึงตัวผมในปัจจุบัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Because I truly believe that humanity is a lot like me.

เพราะว่าผมเชื่ออย่างเต็มเปี่ยมเลยว่า มนุษยชาตินั้นเหมือนกับผมมากทีเดียว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

It is. It is.

และมันก็เป็นอย่างนั้นแหละครับ

It's an aging movie star,

ดาราสูงวัย

grappling with all the newness around itself,

พยายามที่จะจับเอาความแปลกใหม่รอบตัว

wondering whether it got it right in the first place,

สงสัยว่านี่มันทำถูกแล้วหรือยัง

and still trying to find a way

แล้วก็ยังคงหาวิธีอยู่

to keep on shining regardless.

เพื่อที่จะคงความโดดเด่นต่อไป ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

I was born in a refugee colony in the capital city of India, New Delhi.

ผมเกิดมาในกลุ่มของผู้อพยพ ในเมืองหลวงของอินเดีย กรุงนิวเดลี

And my father was a freedom fighter.

พ่อของผมเป็นนักสู้เพื่อเสรีภาพ

My mother was, well, just a fighter like mothers are.

แม่ของผมก็เป็นนักสู้ เหมือนกับ บรรดาคุณแม่ทั้งหลายนั่นแหละครับ

And much like the original homo sapiens,

แล้วก็ แบบพวกมนุษย์ยุคหินเลย

we struggled to survive.

เราพยายามทุกวิถีทางเพื่อเอาชีวิตรอด

When I was in my early 20s,

ตอนที่ผมอายุ 20 ต้น ๆ

I lost both my parents,

ผมสูญเสียทั้งพ่อและแม่

which I must admit seems a bit careless of me now,

ซึ่งตอนนี้ผมต้องยอมรับว่า นั่นเป็นการกระทำที่ค่อนข้างจะสะเพร่า

but --

แต่ก็นะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I do remember the night my father died,

ผมจำคืนที่พ่อผมเสียชีวิตได้

and I remember the driver of a neighbor who was driving us to the hospital.

และผมจำได้ว่าคนขับรถของเพื่อนบ้าน ที่ขับรถพาพวกเราไปส่งที่โรงพยาบาล

He mumbled something about "dead people don't tip so well"

เขาพึมพำทำนองว่า "คนตายให้ทิปน้อย"

and walked away into the dark.

แล้วก็เดินจากไปในความมืด

And I was only 14 then,

ตอนนั้นผมเพิ่งอายุ 14 เอง

and I put my father's dead body in the back seat of the car,

ผมเอาร่างไร้วิญญาณของพ่อ วางไว้ที่เบาะนั่งด้านหลัง

and my mother besides me,

โดยที่มีแม่อยู่ข้าง ๆ ผม

I started driving back from the hospital to the house.

ผมเริ่มขับรถจากโรงพยาบาลกลับบ้าน

And in the middle of her quiet crying, my mother looked at me and she said,

และระหว่างที่แม่ผมร้องไห้เงียบ ๆ อยู่นั้น เธอก็มองมาที่ผมแล้วบอกว่า

"Son, when did you learn to drive?"

"ลูกไปหัดขับรถมาตั้งแต่เมื่อไหร่"

And I thought about it and realized, and I said to my mom,

แล้วผมก็คิดดู แล้วพอนึกออกก็ตอบไปว่า

"Just now, Mom."

"ก็ตอนนี้แหละแม่"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So from that night onwards,

ตั้งแต่คืนนั้นเป็นต้นมา

much akin to humanity in its adolescence,

คล้าย ๆ กับความเป็นมนุษย์ในช่วงวันรุ่น

I learned the crude tools of survival.

ผมเรียนรู้การใช้เครื่องมือ ที่จำเป็นต่อการอยู่รอด

And the framework of life was very, very simple then, to be honest.

และบอกตามตรงนะครับ กรอบการดำเนินชีวิต ในตอนนั้นมันเรียบง่ายมาก

You know, you just ate what you got

แบบว่า คุณก็แค่กินสิ่งที่คุณมี

and did whatever you were told to do.

และทำอะไรก็ตามที่คุณถูกสั่งให้ทำ

I thought celiac was a vegetable,

ผมเคยคิดว่าช่องท้องนั้นเป็นเหมือนผัก

and vegan, of course, was Mr. Spock's lost comrade in "Star Trek."

และผู้ที่เป็นมังสวิรัติ ก็เหมือนสหายผู้สาปสูญ ของคุณสป็อกในเรื่องสตาร์เทรค

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

You married the first girl that you dated,

คุณแต่งงานกับผู้หญิงคนแรกที่คุณคบด้วย

and you were a techie if you could fix the carburetor in your car.

และถ้าคุณซ่อมคาบูเรเตอร์ในรถของคุณได้ คุณก็กลายเป็นพวกช่างมือฉมัง

I really thought that gay was a sophisticated English word for happy.

ผมเคยคิดจริง ๆ จัง ๆ ว่า เกย์ เป็นศัพท์หรู ๆ ในภาษาอังกฤษที่แปลว่า มีความสุข

And Lesbian, of course, was the capital of Portugal, as you all know.

และคำว่า เลสเบี้ยน ก็เป็นชื่อเมืองหลวง ของโปรตุเกสอย่างที่พวกเรารู้กัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Where was I?

ผมไปอยู่ไหนมาเนี่ย

We relied on systems

เราพึ่งพาระบบ

created through the toil and sacrifice of generations before

ที่ถูกสร้างจากหยาดเหงื่อแรงกาย และความเสียสละของคนรุ่นก่อน

to protect us,

เพื่อปกป้องเรา

and we felt that governments actually worked for our betterment.

และเราก็รู้สึกว่า จริง ๆ แล้ว รัฐบาลนั้น ทำงานเพื่ออนาคตของพวกเราที่ดีกว่า

Science was simple and logical,

แต่ก่อนวิทยาศาสตร์เอง ก็เคยเรียบง่ายและมีเหตุผล

Apple was still then just a fruit

แอปเปิ้ลเคยเป็นแค่ผลไม้ชนิดหนึ่ง

owned by Eve first and then Newton,

ที่ตอนแรก อีฟเป็นเจ้าของ แล้วต่อมาก็เป็นของนิวตัน

not by Steve Jobs, until then.

ไม่ได้เป็นของสตีฟ จ็อบ จนกระทั้งในเวลาต่อมา

And "Eureka!" was what you screamed

และคำว่า "ยูเรก้า" คือคำที่คุณตะโกน

when you wanted to run naked on the streets.

เมื่อคุณต้องการวิ่งแก้ผ้าบนถนน

You went wherever life took you for work,

คุณเดินทางไปที่ไหนก็ตาม ที่ชีวิตของคุณจะพาคุณไปพบกับการงาน

and people were mostly welcoming of you.

และคนส่วนใหญ่ก็มักจะต้อนรับคุณ

Migration was a term then

การอพยพย้ายถิ่นฐานเป็นศัพท์ที่แต่ก่อนนั้น

still reserved for Siberian cranes, not human beings.

ถูกสงวนไว้ใช้กับนกกระเรียนไซบีเรีย ไม่ใช่กับมนุษย์

Most importantly, you were who you were

แล้วที่สำคัญที่สุด แต่ก่อนคุณเป็นตัวของตัวเอง

and you said what you thought.

และพูดในสิ่งที่คุณคิด

Then in my late 20s,

ตอนที่ผมอายุ 20 ปลาย ๆ

I shifted to the sprawling metropolis of Mumbai,

ผมย้ายไปยังมุมไบ ซึ่งเป็นมหานครที่แสนคึกคัก

and my framework,

แล้วกรอบการใช้ชีวิตผม

like the newly industrialized aspirational humanity,

ที่เหมือนกับความเป็นมนุษย์ ที่เพิ่งได้รับการปฏิวัติลมหายใจหมาด ๆ

began to alter.

ก็เริ่มที่จะเปลี่ยนไปทีละน้อย

In the urban rush for a new, more embellished survival,

ในเมืองใหญ่ที่คนไขว่คว้าแก่งแย่ง เพื่อชีวิตใหม่และความอยู่รอด

things started to look a little different.

หลายสิ่งเริ่มดูแตกต่างออกไป

I met people who had descended from all over the world,

ผมพบกับผู้คนร้อยพ่อพันแม่จากทั่วทุกมุมโลก

faces, races, genders, money-lenders.

แตกต่างกันทั้ง หน้าตา ชาติพันธุ์ เพศ เจ้าหนี้

Definitions became more and more fluid.

คำจำกัดความก็ยิ่งมีความยืดหยุ่นมากขึ้นเรื่อย ๆ

Work began to define you at that time

งานเริ่มเป็นสิ่งที่กำหนดตัวคุณ

in an overwhelmingly equalizing manner,

ด้วยแบบที่มากมายพอ ๆ กัน

and all the systems started to feel less reliable to me,

แล้วระบบทุกอย่างก็ดูน่าเชื่อถือน้อยลงสำหรับผม

almost too thick to hold on

ดูแล้วหนักหนาเกินไปที่จะยึดเกาะ

to the diversity of mankind

อยู่กับความหลากหลายของมนุษยชาติ

and the human need to progress and grow.

และมนุษย์นั้นจำต้องก้าวหน้าและเติบโต

Ideas were flowing with more freedom and speed.

ความคิดต่าง ๆ เคยเดินทางด้วยเสรีภาพ และความรวดเร็วที่มากกว่านี้

And I experienced the miracle of human innovation and cooperation,

และผมก็เคยสัมผัสกับความอัศจรรย์ของ นวัตกรรมและความร่วมมือของมนุษย์

and my own creativity,

และความสร้างสรรค์ของผมเอง

when supported by the resourcefulness of this collective endeavor,

เมื่อได้รับการสนับสนุนจากไหวพริบสติปัญญา จากการเก็บเกี่ยวอย่างอุตสาหะนี้

catapulted me into superstardom.

มันก็ส่งผมโด่งไปเป็นดาวค้างฟ้า

I started to feel that I had arrived,

ตอนนั้น ผมเริ่มรู้สึกว่าผมไปถึงจุดนั้นแล้ว

and generally, by the time I was 40, I was really, really flying.

ก็ตอนอายุประมาณ 40 นี่แหละ ที่ผมกำลังอยู่ในช่วงขาขึ้นจริง ๆ

I was all over the place.

ผมปรากฏตัวไปทั่วทุกหนทุกแห่ง

You know? I'd done 50 films by then

รู้อะไรไหมครับ ตอนนั้น ผมมีหนังของตัวเองไป 50 เรื่อง

and 200 songs,

และเพลงอีก 200 เพลง

and I'd been knighted by the Malaysians.

และผมได้เครื่องราชอิสริยาภรณ์จากมาเลเซีย

I had been given the highest civil honor by the French government,

ผมได้รับเครื่องราชย์ชั้นสูงสุดสำหรับสามัญชน จากรัฐบาลฝรั่งเศส

the title of which for the life of me I can't pronounce even until now.

ยศนำหน้าชื่อ ที่จนถึงตอนนี้ ผมก็ยังออกเสียงไม่ถูกถ้าไม่อยากขาดใจตายซะก่อน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I'm sorry, France, and thank you, France, for doing that.

ผมขอโทษและขอขอบคุณ ประเทศฝรั่งเศสมากครับ สำหรับสิ่งนั้น

But much bigger than that, I got to meet Angelina Jolie --

แต่ที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นคือ ผมได้พบกับ แองเจลินา โจลี

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

for two and a half seconds.

เป็นเวลาสองวินาทีครึ่ง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And I'm sure she also remembers that encounter somewhere.

และผมก็มั่นใจว่าเธอคงจำได้แหละ ว่าเจอผมที่ไหนก็ไม่รู้

OK, maybe not.

เอาล่ะ ๆ อาจจะจำไม่ได้ก็ได้

And I sat next to Hannah Montana on a round dinner table

แล้วผมก็นั่งข้าง ฮันนาห์ มอนทานา ณ โต๊ะงานเลี้ยงอาหารค่ำ

with her back towards me most of the time.

โดยที่เธอหันหลังให้ผมเกือบจะตลอดเวลา

Like I said, I was flying, from Miley to Jolie,

อย่างที่ผมบอก ผมก้าวจากไมลีไปสู่โจลี

and humanity was soaring with me.

และมนุษยชาติก็เดินทางไปกับผม

We were both pretty much flying off the handle, actually.

เราทั้งคู่ออกจะนอกลู่นอกทางกันไปซะหน่อย

And then you all know what happened.

และแล้วคุณทุกคนก็รู้ว่ามันก็เกิดอะไรขึ้น

The internet happened.

อินเทอร์เน็ตถือกำเนิดขึ้น

I was in my late 40s,

ตอนนั้นผมอายุ 40 ปลาย ๆ

and I started tweeting like a canary in a birdcage

ผมเริ่มเล่นทวีต เหมือนกับนกน้อยในกรงทอง

and assuming that, you know, people who peered into my world

และผมก็คาดว่า แบบว่า คนคอยมองเข้ามาในโลกของผมนั้น

would admire it

คงจะชื่นชอบพอใจกับมัน

for the miracle I believed it to be.

สำหรับสิ่งนี้ที่ผมเชื่อว่ามันช่างอัศจรรย์

But something else awaited me and humanity.

แต่ยังมีสิ่งอื่นที่รอคอยผมและมนุษยชาติอยู่

You know, we had expected an expansion of ideas and dreams

ครับ พวกเราคาดหวังที่จะได้เห็น การขยายตัวของความคิดและความฝัน

with the enhanced connectivity of the world.

ในโลกที่มีการเชื่อมต่อกันมากขึ้น

We had not bargained for the village-like enclosure of thought,

เราไม่ได้เรียกร้องขอความคิดอ่าน คำพิพากษาตัดสิน และการนิยาม

of judgment, of definition

ในลักษณะที่ถูกล้อมกรอบอยู่ในกะลาแคบ ๆ

that flowed from the same place

ที่ไหลมาจากแหล่งเดียวกัน

that freedom and revolution was taking place in.

กับที่เป็นแหล่งกำเนิด ของเสรีภาพและการปฎิวัติ

Everything I said took a new meaning.

ทุก ๆ อย่างที่ผมเคยพูดมีความหมายใหม่

Everything I did -- good, bad, ugly --

ทุกอย่างที่ผมเคยทำ ทั้ง ดี ชั่ว และอัปลักษณ์

was there for the world to comment upon and judge.

จะตั้งอยู่ตรงนั้นให้คนทั้งโลก แสดงความคิดเห็นและพิพากษา

As a matter of fact, everything I didn't say or do also

ในความเป็นจริง แม้แต่สิ่งที่ผมไม่เคยทำหรือพูด

met with the same fate.

ก็พบกับชะตากรรมเดียวกัน

Four years ago,

สี่ปีที่แล้ว

my lovely wife Gauri and me decided to have a third child.

ผมและภรรยาที่รักของผม เการี ตัดสินใจจะมีลูกคนที่สาม

It was claimed on the net

เรื่องนี้ถูกอ้างในอินเทอร์เน็ต

that he was the love child

ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกนอกสมรส

of our first child

ของลูกคนแรกของเรา

who was 15 years old.

ที่ตอนนั้นมีอายุ 15 ปี

Apparently, he had sown his wild oats with a girl

ใช่ล่ะว่า เขาไปมีอะไร ๆ กับเด็กผู้หญิง

while driving her car in Romania.

ตอนที่ขับรถของเธอในโรมาเนีย

And yeah, there was a fake video to go with it.

แล้วก็ใช่ครับ มันมีวีดีโอปลอมเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย

And we were so disturbed as a family.

แล้วเราทั้งครอบครัวก็กลุ้มใจมาก

My son, who is 19 now,

ลูกของผม ซึ่งตอนนี้อายุ 19 ปีแล้ว

even now when you say "hello" to him,

แม้แต่ตอนนี้ แค่คุณพูด "สวัสดี" กับเขา

he just turns around and says,

เขาจะหันมาแล้วพูดว่า

"But bro, I didn't even have a European driving license."

"แต่ว่า ผมไม่มีแม้แต่ใบขับขี่ยุโรป"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Yeah.

อย่างนั้นแหละครับ

In this new world,

ในโลกใบใหม่นี้

slowly, reality became virtual and virtual became real,

เรื่องจริงกลายเป็นเพียงภาพ และภาพกลับกลายเป็นความจริง อย่างช้า ๆ

and I started to feel

และผมก็เริ่มรู้สึกว่า

that I could not be who I wanted to be or say what I actually thought,

ผมไม่สามารถเป็นคนที่ผมอยากเป็น หรือแม้แต่พูดในสิ่งที่ผมคิดจริง ๆ

and humanity at this time

และตอนนี้มนุษยชาติ

completely identified with me.

และตัวผมก็ถูกยัดเยียดให้ตัวตนอย่างเบ็ดเสร็จ

I think both of us were going through our midlife crisis,

ผมว่าทั้งผมและมนุษยชาติ กำลังเผชิญกับช่วงวิกฤตการวัยกลางคน

and humanity, like me, was becoming an overexposed prima donna.

และเช่นเดียกับผม มนุษยชาติกำลังกลายเป็นตัวชูโรงจอมเชิด

I started to sell everything,

ผมจะเริ่มขายทุก ๆ อย่าง

from hair oil to diesel generators.

ตั้งแต่น้ำมันใส่ผมจนถึงเครื่องปั่นไฟพลังงานดีเซล

Humanity was buying everything

และมนุษยชาติทั้งหลายก็ซื้อทุกอย่าง

from crude oil to nuclear reactors.

ตั้งแต่น้ำมันดิบจนถึงเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์

You know, I even tried to get into a skintight superhero suit

คุณรู้ไหม ผมเคยพยายามแต่งตัว เป็นซูปเปอร์ฮีโร่ในชุดรัดติ้วด้วยซ้ำ

to reinvent myself.

เพื่อให้ผมมีตัวตนใหม่

I must admit I failed miserably.

ผมคงต้องยอมรับว่ามันล้มเหลวอย่างน่าอนาถ

And just an aside I want to say on behalf of all the Batmen, Spider-Men

และนอกจากนั้น ผมขอพูดแทน แบทแมน สไปเดอร์แมน

and Supermen of the world,

และซุเปอร์แมนของโลกใบนี้

you have to commend them,

ว่าคุณควรยกย่องพวกเขานะครับ

because it really hurts in the crotch, that superhero suit.

เพราะว่าเวลาใส่ชุดซูเปอร์ฮีโร่เนี่ย เจ็บเป้ามาก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Yeah, I'm being honest. I need to tell you this here.

จริง ๆ นะ ผมพูดจริง ๆ ผมต้องบอกกับพวกคุณที่นี้

Really.

จริง ๆ ครับ

And accidentally, I happened to even invent a new dance form

และโดยไม่ได้ตั้งใจ ผมได้ประดิษฐ์ท่าเต้นแบบใหม่

which I didn't realize, and it became a rage.

ที่ผมไม่รู้ว่ามันจะสร้างความโกรธเคือง

So if it's all right,

ถ้าจะไม่ดูเป็นการรบกวน

and you've seen a bit of me, so I'm quite shameless, I'll show you.

แล้วคุณก็ได้เห็นตัวตนของผมมาบ้างแล้ว ผมค่อยข้างที่จะหน้าด้านนะครับ จะบอกให้

It was called the Lungi dance.

มันถูกเรียกว่า การเต้นแบบลุงกิ

So if it's all right, I'll just show you. I'm talented otherwise.

ถ้าเป็นไปได้ ผมจะแสดงให้คุณดู ว่าผมมีพรสวรรค์ในด้านนี้ครับ

(Cheers)

(เสียงเฮ)

So it went something like this.

มันก็จะเป็นอะไรประมาณนี้

Lungi dance. Lungi dance. Lungi dance. Lungi dance.

ลุงกิเดนซ์ ลุงกิเดนซ์ ลุงกิเดนซ์ ลุงกิเดนซ์

Lungi dance. Lungi dance. Lungi dance. Lungi dance.

ลุงกิเดนซ์ ลุงกิเดนซ์ ลุงกิเดนซ์ ลุงกิเดนซ์

Lungi dance. Lungi dance. Lungi dance. Lungi.

ลุงกิเดนซ์ ลุงกิเดนซ์ ลุงกิเดนซ์ ลุงกิเดนซ์

That's it. It became a rage.

แค่นี้แหละ มันได้สร้างความโกรธเคือง

(Cheers)

(เสียงเฮ)

It really did.

มันเกิดขึ้นจริง ๆ ครับ

Like you notice, nobody could make any sense of what was happening except me,

อย่างที่คุณเห็น ไม่มีใครเข้าใจเลย ว่ามันเกิดอะไรขึ้น นอกจากผม

and I didn't give a damn, really,

และผมก็ไม่สนห่าอะไรเลยครับ จริง ๆ

because the whole world, and whole humanity,

เพราะว่าโลกใบนี้และมนุษยชาติทั้งหมด

seemed as confused and lost as I was.

เหมือนว่าจะงุ่นงง และหลงทางพอ ๆ กับผมนั่นแหละ

I didn't give up then.

แต่ผมไม่ยอมแพ้

I even tried to reconstruct my identity on the social media

ผมได้ลองสร้างตัวตนขึ้นใหม่ ในโลกโซเชี่ยล

like everyone else does.

เหมือนกับที่ทุกคนทำ

I thought if I put on philosophical tweets out there

ผมคิดว่าถ้าผมลองทวีตคำปรัชญาออกไป

people will think I'm with it,

คนจะคิดว่าผมเป็นพวกนักปรัชญา

but some of the responses I got from those tweets

แต่บางการโต้ตอบที่ผมได้จากการทวีต

were extremely confusing acronyms which I didn't understand. You know?

กลายเป็นตัวย่อที่น่าฉงน และผมก็ไม่เข้าใจมัน อย่างเช่น

ROFL, LOL.

ROFL, LOL

"Adidas," somebody wrote back to one of my more thought-provoking tweets

"Adidas" บางคนตอบมาในทวีตหนึ่งของผม ที่กระตุ้นต่อมความคิดมากที่สุด

and I was wondering why would you name a sneaker,

และผมก็สงสัยนะ ทำไมถึงต้องใส่ชื่อรองเท้าผ้าใบมาด้วย

I mean, why would you write back the name of a sneaker to me?

แบบว่า ทำไมคุณถึงตอบผม ด้วยยี่ห้อรองเท้าผ้าใบล่ะ

And I asked my 16-year-old daughter, and she enlightened me.

แล้วผมก็ถามลูกสาววัย 16 ปีของผม เธอทำให้ผมตาสว่าง

"Adidas" now means "All day I dream about sex."

"Adidas" ตอนนี้มีความหมายว่า "ทั้งวันผมเอาแต่ฝันเปียก"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Really.

จริง ๆ นะ

I didn't know if you know that.

ผมไม่รู้หรอกครับว่าพวกคุณรู้ไหมว่ามันแปลว่าอะไร

So I wrote back, "WTF" in bold to Mr. Adidas,

ผมเลยเขียนตอนไปหาคุณอดิดาส ด้วยตัวหนาว่า "WTF"

thanking secretly that some acronyms and things won't change at all.

ต้องแอบขอบคุณที่ตัวย่อและบางสิ่ง ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย

WTF.

WTF

But here we are.

แต่ก็นั่นแหละครับ

I am 51 years old, like I told you,

อย่างที่ผมบอก ตอนนี้ผมอายุ 51 ปี

and mind-numbing acronyms notwithstanding,

และไม่อาจจะพันตูสู้รบกับบรรดาคำย่อ โดยที่สมองไม่ชาได้

I just want to tell you

ผมก็แค่อยากจะบอกคุณว่า

if there has been a momentous time for humanity to exist,

ถ้าหากว่าเวลาที่แสนสำคัญ ของมนุษยชาติมีอยู่จริง

it is now,

มันก็คือตอนนี้แหละครับ

because the present you is brave.

เพราะว่า พวกคุณในปัจจุบันนั้นกล้าหาญ

The present you is hopeful.

พวกคุณในปัจจุบันนั้นมีความหวัง

The present you is innovative and resourceful,

พวกคุณในปัจจุบันนั้น มีจิตใจปฏิรูปใหม่และความคิดริเริ่ม

and of course, the present you is annoyingly indefinable.

และแน่นอน พวกคุณในปัจจุบันนั้น ก็ไม่อาจถูกจำกัดด้วยนิยาม

And in this spell-binding,

และในวินาทีแห่งการคงอยู่

imperfect moment of existence,

ที่ไม่สมบูรณ์นี้อันแสนน่าฉงนนี้

feeling a little brave just before I came here,

ด้วยความรู้สึกกล้าหาญเล็ก ๆ ที่ผมมีอยู่ก่อนที่จะมาที่นี่

I decided to take a good, hard look at my face.

ผมตัดสินใจที่จะจ้องตาตัวเองจัง ๆ

And I realized that I'm beginning to look more and more

และผมก็ตะหนักว่าผมเริ่มจะดูเหมือน

like the wax statue of me at Madame Tussaud's.

หุ่นขี้ผึ้งของตัวเองที่มาดามทุสโซ มากขึ้นเรื่อย ๆ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Yeah, and in that moment of realization,

ครับ และ ณ วินาทีแห่งการตระหนักรู้นั้นเอง

I asked the most central and pertinent question to humanity and me:

ผมถามคำถามที่เป็นแก่นและตรงประเด็นที่สุด ต่อตัวผมเองและมนุษยชาติ

Do I need to fix my face?

ผมควรซ่อมหน้าของผมไหม

Really. I'm an actor, like I told you,

ผมเป็นนักแสดงอย่างที่ผมบอกพวกคุณ

a modern expression of human creativity.

เป็นการแสดงออกร่วมสมัย ถึงความสร้างสรรค์ของมนุษยชาติ

The land I come from

ในดินแดนที่ผมจากมา

is the source of inexplicable but very simple spirituality.

มันเป็นแหล่งของจิตวิญญาณ ที่ไม่อาจอธิบายได้แต่แสนจะเรียบง่าย

In its immense generosity,

ในความเอื้ออาทรที่ยิ่งใหญ่

India decided somehow

อินเดียตัดสินใจว่า

that I, the Muslim son of a broke freedom fighter

ผมซึ่งเป็นลูกของนักสู้ชาวมุสลิมถังแตก

who accidentally ventured into the business of selling dreams,

ผู้ที่เข้ามาสู่วงการธุรกิจขายฝันโดยบังเอิญ

should become its king of romance,

ควรแล้วที่จะกลายเป็นราชาแห่งหนังรัก

the "Badhshah of Bollywood,"

เป็น "กษัตริย์แห่งบอลลี่วู้ด"

the greatest lover the country has ever seen ...

นักรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เท่าที่ประเทศนี้เคยพบเคยเจอ

with this face.

ด้วยใบหน้านี้

Yeah.

ใช่แล้วครับ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Which has alternately been described as ugly, unconventional,

ซึ่งเคยถูกบอกอีกอย่างหนึ่ง ว่าน่าเกลียด ไม่ปกติ

and strangely, not chocolatey enough.

และแปลกที่เขาหาว่าสีผิวผมเข้มไม่พอ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

The people of this ancient land

ผู้คนในดินแดนเก่าแก่นี้

embraced me in their limitless love,

เข้ามาโอบกอดผม ด้วยความรักที่ไม่จำกัดของพวกเขา

and I've learned from these people

แล้วผมได้เรียนรู้จากคนเหล่านี้

that neither power nor poverty

ว่าไม่ใช่ทั้งอำนาจหรือความยากจนหรอก

can make your life more magical

ที่จะทำให้ชีวิตของคุณวิเศษวิโสขึ้น

or less tortuous.

หรือบิดเบี่ยวน้อยลง

I've learned from the people of my country

ผมได้เรียนรู้จากคนในประเทศของผม

that the dignity of a life,

ว่าศักดิ์ศรีของชีวิต

a human being, a culture, a religion, a country

ความเป็นมนุษย์, วัฒนธรรม ศาสนา, ประเทศชาติ

actually resides in its ability

จริง ๆ แล้วตั้งอยู่ในตัวตนของมัน

for grace and compassion.

ในความเมตตากรุณาและความเห็นอกเห็นใจ

I've learned that whatever moves you,

ผมเรียนได้รู้ว่าอะไรก็ตามที่ดลใจคุณ

whatever urges you to create, to build,

อะไรก็ตามที่ผลักดันให้คุณสร้างสรรค์ หรือวาดฝัน

whatever keeps you from failing,

อะไรก็ตามที่ทำให้คุณไกลห่าง จากความล้มเหลว

whatever helps you survive,

อะไรก็ตามที่ทำให้คุณเอาชีวิตรอดมาได้

is perhaps the oldest and the simplest emotion known to mankind,

มันอาจเป็นความรู้สึกที่เก่าแก่และเรียบง่ายที่สุด เท่าที่มวลมนุษยชาติจะเคยรู้จัก

and that is love.

และนั่นก็คือความรัก

A mystic poet from my land famously wrote,

นักประพันธ์บทกลอนอันน่าเลือมใส ของประเทศของผมเขียนเอาไว้ว่า

(Recites poem in Hindi)

(ท่องกลอนเป็นภาษาฮินดี)

(Poem ends)

(กลอนจบลง)

Which loosely translates into that whatever --

ซึ่งแปลโดยคร่าวได้ว่า --

yeah, if you know Hindi, please clap, yeah.

ครับ ถ้าคุณเข้าใจภาษาฮินดี ช่วยปรบมือหน่อยครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

It's very difficult to remember.

มันท่องจำยากมากเลยครับ

Which loosely translates into actually saying

ที่จะแปลโดยคร่าวเป็นภาษาพูดได้ว่า

that all the books of knowledge that you might read

แม้ด้วยหนังสือและความรู้ทั้งหมด ที่คุณอาจจะได้อ่าน

and then go ahead and impart your knowledge

แล้วนำเอาความรู้นั้นออกไปเผยแพร่

through innovation, through creativity, through technology,

ผ่านนวัตกรรม ความสร้างสรรค์ การสร้างเทคโนโลยี

but mankind will never be the wiser about its future

ก็ไม่อาจทำให้มนุษยชาติฉลาดขึ้นได้ ในเรื่องอนาคตของพวกเขา

unless it is coupled with a sense of love and compassion for their fellow beings.

เว้นเสียแต่ว่าพวกเขาจะผนวกมันด้วย สัมผัสแห่งรักและความเห็นอกเห็นใจต่อเพื่อนมนุษย์

The two and a half alphabets which form the word "प्रेम,"

ตัวอักษรสองตัวครึ่งที่สร้างคำคำนี้ "प्रेम"

which means "love,"

ซึ่งแปลว่า "ความรัก"

if you are able to understand that

ถ้าคุณสามารถจะเข้าใจมันได้

and practice it,

และปฏิบัติตามได้

that itself is enough to enlighten mankind.

นั่นก็เพียงพอแล้ว ที่จะทำให้มนุษยชาติเรืองปัญญา

So I truly believe the future "you"

ผมจึงเชื่อจริง ๆ ว่า "พวกคุณ" ในอนาคต

has to be a you that loves.

มันต้องเป็นคุณที่มีความรัก

Otherwise it will cease to flourish.

ไม่เช่นนั้นแล้วความเฟื่องฟูจะหยุดลง

It will perish in its own self-absorption.

มันมลายลงด้วยตัวมันเอง

So you may use your power

พวกคุณอาจใช้อำนาจของพวกคุณ

to build walls

ในการสร้างกำแพง

and keep people outside,

แล้วกันให้ผู้คนอยู่ข้างนอก

or you may use it to break barriers and welcome them in.

หรืออาจใช้อำนาจในการทลายกำแพง แล้วต้อนรับพวกเขาเข้ามา

You may use your faith

คุณอาจใช้ศรัทธาของคุณ

to make people afraid

ทำให้ผู้คนเกรงกลัว

and terrify them into submission,

และทำให้พวกเขาหวาดกลัวจนจำนนต่อคุณ

or you can use it to give courage to people

หรือคุณอาจใช้มัน เพื่อมอบความกล้าหาญให้ผู้คน

so they rise to the greatest heights of enlightenment.

เพื่อที่พวกเขา จะก้าวไปสู่จุดสูงสุดแห่งการรู้แจ้ง

You can use your energy

คุณสามารถใช้กำลังของคุณ

to build nuclear bombs and spread the darkness of destruction,

ในการสร้างระเบิดนิวเคลียร์ แล้วแผ่ขยายความมืดดำแห่งการทำลายล้าง

or you can use it to spread the joy of light to millions.

หรือคุณสามารถใช้มันเพื่อแผ่ขยาย ความสุขแห่งแสงสว่างสู่ผู้คนนับล้าน

You may filthy up the oceans callously and cut down all the forests.

คุณอาจใจดำทำให้ทะเลสกปรกยิ่งขึ้น และตัดไม้ทำลายป่าจนสิ้น

You can destroy the ecology,

คุณสามารถทำลายระบบนิเวศ

or turn to them with love

หรือเปลี่ยนมันด้วยความรัก

and regenerate life from the waters and trees.

แล้วสร้างชีวิตใหม่จากน้ำและต้นไม้

You may land on Mars

คุณอาจไปถึงดาวอังคาร

and build armed citadels,

แล้วสร้างป้อมปราการอาวุธยุทโธปกรณ์

or you may look for life-forms and species to learn from and respect.

หรือคุณอาจสำรวจสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ใหม่ แล้วเรียนรู้จากมันด้วยความเคารพ

And you can use all the moneys we all have earned

แล้วคุณก็สามารถใช้เงินทั้งหมดที่คุณหามาได้

to wage futile wars

ไปกับสงครามที่ไร้ประโยชน์

and give guns in the hands of little children

และยัดปืนใส่ไว้ในมือของเด็กตัวเล็ก ๆ

to kill each other with,

เพื่อให้พวกเขาใช้ฆ่ากันเอง

or you can use it

หรือคุณสามารถใช้มัน

to make more food

เพื่อสร้างอาหารให้มากขึ้น

to fill their stomachs with.

เพื่อที่จะทำให้ผู้อื่นอิ่มท้อง

My country has taught me

ประเทศของผมสอนผม

the capacity for a human being to love is akin to godliness.

ว่าความสามารถที่จะรักของมนุษย์ มีพลังใกล้เคียงกับพระเจ้า

It shines forth in a world

มันส่องสว่างไปทั่วโลก

which civilization, I think, already has tampered too much with.

ซึ่งผมว่าอารยธรรมของเรานั้น ไปยุ่งกับมันเยอะเกินไป

In the last few days, the talks here, the wonderful people

ในไม่กี่วันที่ผ่านมา การบรรยายที่นี่ ผู้คนที่น่าที่งเหล่านี้

coming and showing their talent,

มาและแสดงความสามารถของพวกเขา

talking about individual achievements, the innovation, the technology,

พูดถึงความสำเร็จของแต่ละคน นวัตกรรม และเทคโนโลยี

the sciences, the knowledge we are gaining by being here

วิทยาศาสตร์ ความรู้ ที่เราได้จากการที่อยู่ตรงนี้

in the presence of TED Talks and all of you

การมี TED Talks และพวกคุณ

are reasons enough for us to celebrate the future "us."

มีเหตุผลมากพอแล้วที่พวกเรา จะฉลองให้กับอนาคตของ "พวกเรา"

But within that celebration

แต่ภายในการเฉลิมฉลองนั้น

the quest to cultivate our capacity for love and compassion

ภารกิจเพื่อเก็บเกี่ยวความสามารถที่จะรัก และเห็นอกเห็นใจของเรา

has to assert itself, has to assert itself,

จะต้องยืดหยัดได้ด้วยตัวเอง จะต้องยืดหยัดได้ด้วยตัวเอง

just as equally.

อย่างเท่าเทียม

So I believe the future "you"

เพราะฉะนั้นผมจึงเชื่อว่าอนาคตของ "พวกคุณ"

is an infinite you.

คือพวกคุณที่ไม่มีขีดจำกัด

It's called a chakra in India, like a circle.

ในอินเดีย มันเรียกว่า จักระ เหมือนกับวงกลม

It ends where it begins from to complete itself.

มันจบลง ณ จุดที่มันเริ่มต้น เพื่อทำให้มันนั้นเสร็จสมบูรณ์

A you that perceives time and space differently

พวกคุณที่รับรู้เข้าใจเวลา และสถานที่ในแบบที่แตกต่างออกไป

understands both

เข้าใจทั้ง

your unimaginable

ความสำคัญที่เหนือกว่าจินตนาการ

and fantastic importance

และความสุดแสนสำคัญ

and your complete unimportance in the larger context of the universe.

และความไม่สลักสำคัญของพวกคุณ ในบริบทที่ใหญ่กว่าของจักรวาล

A you that returns back

ตัวคุณที่ย้อนกลับไป

to the original innocence of humanity,

สู่ความไร้เดียงสาเริ่มแรกของมนุษยชาติ

which loves from the purity of heart,

คุณซึ่งรักด้วยหัวใจอันบริสุทธิ์

which sees from the eyes of truth,

และมองโลกด้วยนัยตาที่เห็นความจริง

which dreams from the clarity of an untampered mind.

คุณซึ่งฝันใฝ่จากความผ่องใส แห่งจิตใจที่ปราศจากการยั่วยุ

The future "you" has to be

อนาคตของ "พวกคุณ"

like an aging movie star

ควรจะเป็นเหมือนดาราหนังที่กำลังแก่ตัว

who has been made to believe that there is a possibility

ผู้ที่ถูกสอนมาให้เชื่อว่า มันมีความเป็นไปได้

of a world which is completely,

ที่โลกซึ่งหมกมุ่นลุ่มหลง

wholly, self-obsessively

อยู่แต่กับการหลงรักตัวเอง

in love with itself.

อย่างสมบูรณ์แบบนี้

A world -- really, it has to be a you

โลกนี้ อันที่จริง มันจะต้องเป็นภาระของคุณ

to create a world

ที่จะสร้างโลก

which is its own best lover.

ซึ่งเป็นนักรักที่ดีที่สุดของตัวมันเอง

That I believe, ladies and gentlemen,

นั่นคืนสิ่งที่ผมเชื่อครับ ทุกท่าน

should be the future "you."

ว่ามันควรจะเป็นอนาคตของ"พวกคุณ"

Thank you very much.

ขอบคุณมาก ๆ ครับ

Shukriya.

ชูคริยะ [ขอบคุณ]

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)