Forget Shopping. Soon You'll Download Your New Clothes | Danit Peleg | TED Talks

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

In the past few months, I've been traveling for weeks at a time

ပြီးခဲ့တဲ့ လအနည်းငယ်တုန်းက အဝတ်သေတ္တာ တစ်လုံးတည်းနဲ့

with only one suitcase of clothes.

သီတင်းပတ်နဲချီပြီး ခရီးထွက်နေဘူးတယ်။

One day, I was invited to an important event,

တစ်နေ့တော့ အရေးပါတဲ့ ပွဲတစ်ခုကို အဖိတ်ခံရပြီး

and I wanted to wear something special and new for it.

ဒီပွဲအတွက် ထူးခြားတာ တစ်ခုခုကို ဝတ်ချင်စိတ် ပေါ်လာခဲ့တယ်။

So I looked through my suitcase and I couldn't find anything to wear.

ဒီတော့ သေတ္တာကို လှန်လှောကြည့်တော့ ဝတ်စရာ ဘာမှ မတွေ့မိဘူး။

I was lucky to be at the technology conference on that day,

ကံကောင်းတော့အဲဒီနေ့က နည်းပညာ ကွှန်ဖရင့်တက်ခဲ့ပြီး

and I had access to 3D printers.

3D ပုံနှိပ်စက်တွေကို သုံးခွင့်ရခဲ့တယ်။

So I quickly designed a skirt on my computer,

ဒီတော့ မြန်မြန်ပဲ ကွန်ပြူတာမှာ စကတ်တစ်ထည်

and I loaded the file on the printer.

ဒီဇိုင်းထုတ်ကာ ကွန်ပြူတာမှာ ဖိုင်တင်လိုက်တယ်။

It just printed the pieces overnight.

ညတွင်းချင်းပဲ အပိုင်းတွေကို ပုံထုတ်ခဲ့တယ်။

The next morning, I just took all the pieces,

နောက်နေ့မနက်မှာ အပိုင်းအားလုံးကို ယူကာ

assembled them together in my hotel room,

ဟိုတယ်ခန်းထဲမှာ အတူ ဆင်လိုက်တယ်၊

and this is actually the skirt that I'm wearing right now.

တကယ်က အခု ကျွန်မဝတ်ထားတဲ့ စကတ်ပါ။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

So it wasn't the first time that I printed clothes.

ကျွန်မ အဝတ်အစားတွေကို ပုံနှိပ်တာ ဒါပထမဆုံး မဟုတ်ပါဘူး။

For my senior collection at fashion design school,

ဖက်ရှင်ကျောင်းမှာ အကြီးတန်း အထည်ဆန်းတွေအတွက်

I decided to try and 3D print an entire fashion collection from my home.

အိမ်ကနေ ဖက်ရှင်အကုန်လုံးကို 3D နဲ့ စမ်းရိုက်ထုတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

The problem was that I barely knew anything about 3D printing,

ပြဿနာက ကျွန်မဟာ 3D ပုံနှိပ်တာကို သိကိုမသိသလောက် ဖြစ်နေပြီး

and I had only nine months to figure out how to print five fashionable looks.

ဖက်ရှင်ပုံ ငါးမျိုးကို ဘယ်လိုထုတ်မယ်ဆိုတာ ကြံဆဖို့ ကိုးလပဲ အချိန်ရှိခဲ့တာပါ။

I always felt most creative when I worked from home.

အိမ်ကနေ အလုပ်လုပ်ရင် ဆန်းသစ်မှု အဖြစ်ဆုံးလို့ အမြဲခံစားရတယ်

I loved experimenting with new materials,

ကုန်ကြမ်းအသစ်တွေနဲ့ စမ်းသပ်လုပ်တာကို ကြိုက်ပြီး

and I always tried to develop new techniques

ကျွန်မရဲ့ ဖက်ရှင် ပရောဂျက်အတွက် အထူးခြားဆုံး

to make the most unique textiles for my fashion projects.

အထည်တွေလုပ်ဖို့ နည်းသစ်တွေကို အမြဲ ကြိုးစားတီထွင် ချင်တယ်။

I loved going to old factories and weird stores

ထူးထူးဆန်းဆန်း ဆေးမှုန့်တွေနဲ့ ကုန်ကြမ်း အကျန်တွေ

in search of leftovers of strange powders and weird materials,

ရှာဖို့ စက်ရုံဟောင်းတွေနဲ့ ဆပ်ဆန်းဆန်း စတိုးဆိုင်တွေကို သွားရတာကြိုက်တယ်။

and then bring them home to experiment on.

နောက်ပြီး ဒါတွေကို စမ်းသပ်ဖို့ အိမ်ကိုယူလာတာပေါ့။

As you can probably imagine,

ရှင်တို့ တွေးကြည့်နိုင်သလို

my roommates didn't like that at all.

ကျွန်မ အခန်းဖော်တွေကတော့ မကြိုက်ကြပါဘူး။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

So I decided to move on to working with big machines,

ဒီတော့ ကျွန်မ ဧည့်ခန်းမှာ မဆန့်တဲ့ စက်ကြီးတွေနဲ့

ones that didn't fit in my living room.

ဆက်လုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊

I love the exact and the custom work I can do

ဖက်ရှင်နည်းပညာ မျိုးစုံနဲ့ ကိုယ်လုပ်နိုင်တဲ့

with all kinds of fashion technologies,

တိကျပြီး ထုံးစံဖြစ်တဲ့ အလုပ်ကို ကြိုက်ပါတယ်။

like knitting machines and laser cutting and silk printing.

ဥပမာ သိုးမွှေထိုးစက်တို့၊ လေဆာဖြတ်စက်နဲ့ ပိုးသားစက်ရိုက်တို့ပေါ့။

One summer break, I came here to New York for an internship

နွေရာသီအားရက်မှာ တရုတ်တန်းက ဖက်ရှင်ဆိုင်မှာ အလုပ်သင်အဖြစ်

at a fashion house in Chinatown.

နယူးယော့ခ်ကို လာခဲ့ပါတယ်။

We worked on two incredible dresses that were 3D printed.

3D နဲ့ ရိုက်တဲ့ အံ့ဩဖွယ် ဝတ်စုံ နှစ်စုံကို လုပ်ခဲ့ပါတယ်။

They were amazing -- like you can see here.

ရှင်တို့ ဒီမှာတွေ့ရသလို အံ့ဩစရာ ကောင်းလှပါတယ်။

But I had a few issues with them.

ဒါပေမဲ့ ဒါတွေနဲ့ ပြဿနာလေးတွေ ရှိခဲ့တယ်။

They were made from hard plastics and that's why they were very breakable.

ဒါတွေက ပလပ်စတစ် အမာကနေလုပ်တာ ကြောင့် ကွဲလွယ်ပါတယ်။

The models couldn't sit in them,

ဒီပုံစံတွေနဲ့က ထိုင်လို့မရပါဘူး။

and they even got scratched from the plastics under their arms.

လက်မောင်းတွေအောက်မှာ ပလပ်စတစ်ကနေ အခြစ်တောင် ခံရပါတယ်။

With 3D printing, the designers had so much freedom

3D ပုံနှိပ်ခြင်းနဲ့ ဒီဇိုင်နာတွေဟာ သူတို့ စိတ်ကြိုက်

to make the dresses look exactly like they wanted,

အတိအကျ ဖန်တီးဖို့ လွတ်လပ်ခွင့် အများကြီးရှိပါတယ်။

but still, they were very dependent on big and expensive industrial printers

ဒါပေမဲ့ သူတို့ရဲ့ စတူဒီယိုတွေကနေ အဝေးကြီးမှာရှိတဲ့ စမ်းသပ်ခန်းတစ်ခုက

that were located in a lab far from their studio.

စျေးကြီးတဲ့ လုပ်ငန်းသုံး ပုံနှိပ်စက်ကြီး တွေကို မှီခိုနေရတုန်းပါ။

Later that year, a friend gave me a 3D printed necklace,

နောက်နှစ်မှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က အိမ်သုံး ပုံနှိပ်စက်နဲ့

printed using a home printer.

ရိုက်ထုတ်ထားတဲ့ 3D လည်ဆွဲ တစ်ခုပေးတယ်။

I knew that these printers were much cheaper

ဒီပုံနှိပ်စက်တွေဟာ အလုပ်သင်တုန်းက စက်တွေထက်

and much more accessible than the ones we used at my internship.

စျေးအရမ်း ပိုပေါပြီး အများကြီး ပိုသုံးနိုင်တာ သိလိုက်တယ်။

So I looked at the necklace,

ဒါနဲ့ လည်ဆွဲကို ကြည့်ပြီး

and then I thought, "If I can print a necklace from home,

တွေးမိတာက " အိမ်ကနေ လည်ဆွဲကို ရိုက်ထုတ်လို့ရရင်ဘာလို့ အိမ်ကနေ

why not print my clothes from home, too?"

အဝတ်အစားတွေ မထုတ်နိုင်ရမှာလဲ" ပေါ့။

I really liked the idea that I wouldn't have to go to the market

အရမ်းသဘောကျခဲ့တာက စျေးကိုသွားဖို့ မလိုတော့ပဲ အခြားသူက

and pick fabrics that someone else chose to sell --

ရောင်းဖို့ ရွေးထားတဲ့ အထည်တွေ ကို ရွေး၊ ဒါတွေကို

I could just design them and print them directly from home.

ဒီဇိုင်းထုတ်ပြီး အိမ်ကနေ တိုက်ရိုက် ရိုက်ထုတ်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကူးပါ။

I found a small makerspace,

3D အကြောင်း ကျွန်မသိသမျှလေ့လာနိုင်တဲ့

where I learned everything I know about 3D printing.

ထုတ်လုပ်သူနေရာလေး တစ်ခုကို တွေ့ခဲ့တယ်။

Right away, they literally gave me the key to the lab,

ချက်ချင်းပဲ လက်တွေ့ခန်းရဲ့ သော့ချက်ကို ဆရာစားမချန်

so I could experiment into the night, every night.

ကျွန်မကို ပေးတော့ ညတိုင်း စမ်းလုပ်လို့ရတာပေါ့။

The main challenge was to find the right filament for printing clothes with.

အဓိက စိန်ခေါ်မှုက ပုံနှိပ်အထည်တွေအတွက် သင့်လျော်တဲ့ အမျှင်ရှာဖို့ပါ။

So what is a filament?

ဒီတော့ အမျှင်ဆိုတာ ဘာလဲ။

Filament is the material you feed the printer with.

အမျှင်ဆိုတာက ပုံနှိပ်စက်ထဲ ထည့်ပေးရတဲ့ ကုန်ကြမ်းပါ။

And I spent a month or so experimenting with PLA,

မာပြီး ခြစ်ရာထင်ကာ ကွဲနိုင်တဲ့ ကုန်ကြမ်း PLA နဲ့ စမ်းဖို့

which is a hard and scratchy, breakable material.

တစ်လလောက် အချိန်ကုန်ခဲ့တယ်။

The breakthrough came when I was introduced to Filaflex,

ကျော်လွှားမှုက ရောက်လာတာက အမျှင်သစ်တစ်မျိုးဖြစ်တဲ့

which is a new kind of filament.

Filaflex နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးချိန်ပါ။

It's strong, yet very flexible.

ဒါက ခိုင်မာပြီး ကွေးနိုင်၊ ဆန့်နိုင်ရှိတယ်။

And with it, I was able to print the first garment,

ဒါကိုသုံးပြီး ပထမဆုံး အထည်ကို ရိုက်ထုတ်နိုင်ခဲ့တယ်။

the red jacket that had the word "Liberté" --

"Liberté" လို့တပ်တားတဲ့ အနီရောင် ဂျက်ကက်..

"freedom" in French --

ပြင်သစ်လို "လွတ်လပ်မှု"။

embedded into it.

ဒီအထဲမှာ မြှုပ်တပ်ထားတယ်။

I chose this word because I felt so empowered and free

ဒီစကားလုံကို ရွေးတာက အထည်ကို အိမ်က ပုံစံထုတ်နိုင်ကာ

when I could just design a garment from my home

ကိုယ့်ဘာသာ ရိုက်ထုတ်နိုင်တော့ လုပ်ပိုင်ခွင့်ရကာ

and then print it by myself.

လွတ်လပ်မှုကို ခံစားမိလို့ပါ။

And actually, you can easily download this jacket,

တကယ်တော့ ဒီဂျက်ကက်ကို အလွယ်တကူ ဒေါင်းလုပ်ဒ်ရနိုင်ပြီး

and easily change the word to something else.

စကားလုံးကို အခြားတစ်ခုနဲ့ အလွယ်လေး ပြောင်းနိုင်ပါတယ်။

For example, your name or your sweetheart's name.

ဥပမာ ရှင့်နာမည် ဒါမှမဟုတ် ရှင့်ရည်းစား နာမည်ပေါ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

So the printer plates are small,

ပုံနှိပ်စက် ပလိပ်ပြားတွေက သေးတော့

so I had to piece the garment together, just like a puzzle.

ပဟေဠိကွက်တစ်ခုလို အထည်ကို အပိုင်းလိုက် စုလိုက်ရတာပေါ့။

And I wanted to solve another challenge.

နောက်စိန်ခေါ်မှုတစ်ခုကိုလည်း ဖြေရှင်းချင်ပါတယ်။

I wanted to print textiles

ပုံမှန်ပိတ်စတွေလို အသုံးပြုမယ့်

that I would use just like regular fabrics.

အထည်အလိပ်တွေကို ရိုက်ချင်ပါတယ်။

That's when I found an open-source file

ဒါက ကျွန်မကြိုက်တဲ့ အဆင်ကို

from an architect who designed a pattern that I love.

ဒီဇိုင်းထုတ် ဗိသုကာဆီက အခမဲ့ဖိုင်ကို တွေ့ချိန်မှာပါ။

And with it, I was able to print a beautiful textile

ဒါကိုသုံးပြီး ပုံမှန်ပိတ်စ တစ်စမှာလို ကျွန်မ သုံးမယ့်

that I would use just like a regular fabric.

လှပတဲ့ အထည်အလိပ်တစ်စ ရိုက်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

And it actually even looks a little bit like lace.

တကယ်တော့ ဒါက ဇာစနဲ့တောင် နည်းနည်းပိုတူပါတယ်။

So I took his file and I modified it, and changed it, played with it --

ဒီတော့ ဒီဖိုင်ကိုယူ၊ ပြုပြင်ပြောင်းလဲ၊ ကစားလိုက်တာ....

many kinds of versions out of it.

ဒါကနေ မူကွဲတွေ အများကြီးထွက်လာတယ်။

And I needed to print another 1,500 more hours

ကျွန်မရဲ့ အထည်ဆန်းတွေကို ပြီးစီးအောင် ရိုက်နှိပ်ဖို့ နောက် နာရီပေါင်း

to complete printing my collection.

၁၅၀၀ ကျော်ထပ်လိုခဲ့တာပေါ့။

So I brought six printers to my home and just printed 24-7.

ဒီတော့ အိမ်မှာ ပုံနှိပ်စက် ခြောက်လုံးဝယ် ပြီး ၂၄ နာရီ ၇ ရက် ရိုက်ထုတ်ပါတယ်။

And this is actually a really slow process,

တကယ်တော့ ဒါဟာ အတော်နှေးတဲ့ လုပ်ငန်းစဉ်ပါ။

but let's remember the Internet was significantly slower 20 years ago,

ဒါပေမဲ့ အင်တာနက်က လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် ၂၀ က သိသိသာသာကြီး ပိုနှေးတာ မမေ့ပါနဲ့၊

so 3D printing will also accelerate

ဒီတော့ 3D ပုံနှိပ်ခြင်းဟာလည်း အရှိန်မြှင့်လာကာ

and in no time you'll be able to print a T-Shirt in your home

မကြာခင် ရှင်တို့လည်း အိမ်မှာ တီရှပ်တစ်ထည်ကို နာရီပိုင်း

in just a couple of hours, or even minutes.

ဒါမှမဟုတ် မိနစ်ပိုင်းနဲ့ ပုံနှိပ်နိုင်တော့မှာပါ။

So you guys, you want to see what it looks like?

ဒီတော့ ဘယ်လိုမျိုးဆိုတာ ရှင်တို့ ကြည့်ချင်ံလား။

Audience: Yeah!

ပရိတ်သတ်။ ဟေး။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

Danit Peleg: Rebecca is wearing one of my five outfits.

DP: Rebecca ဝတ်ထားတာက ကျွန်မရဲ့ ဝတ်စုံ ငါးစုံ ထဲက တစ်စုံပါ။

Almost everything here she's wearing, I printed from my home.

ဒီမှာ သူဝတ်ထားတာ အားလုံးနီးပါးက အိမ်ကနေ ကျွန်မ ရိုက်ထုတ်ခဲ့တာပါ။

Even her shoes are printed.

သူမရဲ့ ရှူးဖိနပ်တွေတောင် ရိုက်ထုတ်ထားတာပါ။

Audience: Wow!

ပရိတ်သတ်။ အိုး။

Audience: Cool!

ပရိတ်သတ်။ မိုက်တယ်ဟေ့။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

Danit Peleg: Thank you, Rebecca.

Danit Peleg: ကျေးဇူးပါ Rebecca ။

(To audience) Thank you, guys.

(ပရိတ်သတ်ဘက်သို့) ကျေးဇူးပါ ဘော်ဒါတို့။

So I think in the future, materials will evolve,

ဒီတော့ ကျွန်မအထင် အနာဂတ်မှာ ကုန်ပစ္စည်းတွေဟာ

and they will look and feel like fabrics we know today,

ပြောင်းလဲ လာမှာဖြစ်ပြီး ဒီနေ့ သိကြတဲ့ ချည်ထည်၊

like cotton or silk.

ပိုးတည်တွေလို တွေ့မြင် ခံစားရမှာပါ။

Imagine personalized clothes that fit exactly to your measurements.

မိမိ ကိုယ်တိုင်းနဲ့ အတိအကျတော်တဲ့ ကိုယ်ပိုင် အဝတ်တွေကို တွေးကြည့်ပါ။

Music was once a very physical thing.

ဂီတဟာ တစ်ခါက အရမ်း ရုပ်ပိုင်းဆန်ခဲ့ပါတယ်။

You would have to go to the record shop and buy CDs,

အခွေဆိုင်ကိုသွားပြီး CD တွေ ဝယ်ခဲ့ရတာလေ။

but now you can just download the music --

အခုတော့ ဂီတကို ဖုန်းထဲကို တိုက်ရိုက် ဒေါင်းလုပ်ဒ်

digital music --

ယူလို့ရတဲ့

directly to your phone.

ဒစ်ဂျစ်တယ် ဂီတလေ။

Fashion is also a very physical thing.

ဖက်ရှင်ဆိုတာက အရမ်းကို ရုပ်ပိုင်းဆန်တဲ့ အရာပါ။

And I wonder what our world will look like

ကျွန်မတို့ အဝတ်အစားတွေ ဒီစကတ်လို ဒစ်ဂျစ်တယ် ဖြစ်သွားချိန်မှာ

when our clothes will be digital, just like this skirt is.

ကမ္ဘာကြီးဟာ ဘယ်လိုပုံများ ပေါက်နေမလဲဆိုတာ သိချင်လိုက်တာ။

Thank you so much.

ကျေးဇူး အများကြီး တင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

[Thank You]

(ကျေးဇူးတင်ပါတယ်)

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)